Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ***** คำแปลรายการวิทยุ คลิป BCC-Hala เกี่ยวกับการเดินทางไปมองโกลของเจอร์รี่ *****

    ไม่รู้เบื่อกันรึยัง แต่ละคลิปก็มีบางเรื่องที่พูดเหมือนกัน แต่ก็มีบางเรื่องที่พิเศษๆ ที่ไม่เคยพูดทุกคลิป ก็เลยแปลมาให้อ่านกันนะคะ
    ---------------------------------------------

    Credit to denverguo

    รายการวิทยุ Mei Shi lai Hala  2006.11.7  22.00-23.00 น.
    พิธีกร: อู๋ยรั่วเฉวียน

    อู๋.....พวกเราขอต้อนรับเหยียนเฉิงซวี่ เหยียนเฉิงซวี่ สวัสดีครับ

    ซวี่...ฮัลโหล พี่อู๋ ทุก...พี่อู๋ สวัสดีครับ อ้อ เพื่อนผู้ชม สวัสดีครับทุกคน..

    อู๋.....คุณเพิ่งกลับจากมองโกเลียใช่ไม๊

    ซวี่....อ๋อ ใช่ ใช่ครับ

    อู๋.....พวกเราเข้าใจการวิ่งวุ่นเดินทาง ตอนนี้สติเลยเพิ่งกลับคืนมาอย่างนี้ (หัวเราะ) ครั้งนี้ที่ไปมองโกล ตามข้อมูลก็เห็นว่าคุณอุปการะเด็กที่นั่นด้วย (ซวี่...อืม) ทั้งหมดกี่คนครับ 3 คนใช่รึเปล่า

    ซวี่...ครับ ก็อุปการะ 3 คน แล้วก็มีคนนั้น ที่เพื่อนๆ เค้าช่วยผมอุปการะด้วย

    อู๋....ใช่ ใช่ ใช่ เพราะผมรู้สึกว่าการที่บุคคลสาธารณะมาทุ่มเทตัวให้กับกิจกรรมการกุศลแบบนี้มันย่อมมีผลการตอบสนองแบบนี้ ก็คือว่าคุณสามารถชักชวนเพื่อนฝูง แล้วก็คุณสามารถกระตุ้นแฟนๆ ของคุณ คนที่ชอบคุณ เค้าก็จะตามอย่างคุณทำพวกกิจกรรมการกุศล แล้วครั้งนี้คุณได้ไปเห็นเด็กที่คุณอุปการะไม๊ครับ

    ซวี่....อ้อ มีครับ มี (อู๋...จริงเหรอ) ได้ไปเห็นครับ

    อู๋....ผมอยากจะถามถึงประสบการณ์ของคุณ เพราะผมเองก็อุปการะเด็กเหมือนกัน ก็คือว่าบางครั้งจัดกิจกรรมพบปะกัน แต่ก็แค่บางครั้ง ปกติคุณจะใช้แค่ส่งจดหมาย หรือว่าแค่ถูกหักบัญชีในแต่ละเดือน ก็รู้สึกอบอุ่นแล้ว (ซวี่...อืม) แต่ว่าตอนที่คุณต้องพบหน้ากันแบบเป็นทางการ จริงๆ แล้วผมรู้สึกกระอักกระอ่วนมาก พวกเราที่เป็นผู้อุปการะรู้สึกกระอักกระอ่วนมาก แล้วเด็กๆ เองก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเหมือนกัน แล้วครั้งนี้ที่คุณไปพบหน้าพวกเค้า รู้สึกแบบนี้ไม๊

    ซวี่...เอ่อ.....กระอักกระอ่วนเหรอ....ผมคิดว่า....ไม่ได้คิดมากขนาดนั้น.....แต่ว่าพอพบหน้ากันแล้วก็กระอักกระอ่วนแน่นอน เพราะว่าที่ตรงนั้นมี....มี.... มีเรื่องบางอย่างที่ผมไม่เคยคิดมาก่อนเกิดขึ้นเยอะมาก เช่นว่าอาจจะเป็นเพราะเด็กเค้าไม่เคยเห็นคุณมาก่อน แล้วจู่ๆ คุณก็ไป....เหมือนที่พวกเราไปครั้งนี้  ขบวนใหญ่มาก (อู๋...ใช่...ครับ ครับ) แล้วก็เอากล้องถ่ายทำไปตั้งหลายตัว ส่วนใหญ่พอเห็นพวกเราครั้งแรกก็ตกใจกัน (อู๋...กลัวคนแปลกหน้าเล็กน้อย) เพราะคงรู้สึกกันว่ามากันครั้งนี้ ทำไมคนเยอะขนาดนี้ แล้วก็กล้องอีก ไฟอีก แล้วก็.....ผมรู้สึกว่าเด็กคงจะรู้สึกว่า อืม ทำไมจู่ๆ กลายเป็นแบบว่า....คือไม่เหมือนการไปเยี่ยมเด็กแบบธรรมดา ที่คุณไปพบหน้าเค้าตัวต่อตัว แล้วคุณก็อาจจะคุยกับเค้า คุณอาจจะ.....แล้วก็เด็กก็ไม่ตกใจเพราะคนเยอะขนาดนั้น....(อู๋....ก็เลยมีอาการกลัวคนแปลกหน้าเล็กน้อย....) กลัวคนแปลกหน้า ประหม่า ตกใจ มีทั้งหมดเลย.....

    อู๋.....ผมรู้สึกว่าต้องใช้เวลาเล็กน้อยให้ค่อยๆ คลายความตื่นเต้น (ซวี่...ใช่) ครั้งนี้เหยียนเฉิงซวี่ไปมองโกเลียกับเพื่อนๆ จาก World Vision (ซวี่....อืม อืม อืม) สภาพของมองโกเลียที่พวกเรารู้มา พวกเรายากที่จะเข้าใจ ก็คือว่า เมื่อก่อนเวลาคิดถึงมองโกเลียก็คือคิดถึงทะเลทรายที่กว้างใหญ่ แล้วก็กระโจมของพวกเค้า หรือว่ากินเนื้ออะไรซักอย่าง ความกล้าหาญ เอ่อ...หลายคนคงไม่คิดถึงว่ามองโกเลียจะยากจนขนาดนั้น ในความทรงจำของคุณจากการไปเยี่ยมเยียนครั้งนี้ ก็ได้พบกับความยากจนของพวกเค้าจริงๆ แล้วเค้ายากจนกันถึงระดับไหนครับ

    ซวี่.....ยากจนกันถึงระดับไหนเหรอ....ก็คือพวกเค้า.....ก็เช่นเด็กๆ หลายคนไม่มีบ้านที่จะอาศัยอยู่ ตอนกลางคืน เพราะว่าอากาศที่นั่นอุณหภูมิต่ำมาก ......ประมาณ....ที่พวกเราไปเจอกันน่าจะประมาณต่ำสุดที่ลบ 40 องศา (อู๋....อ้อ.....ลบ 40 องศา...) ครับ คุณลองจินตนาการดู พวกที่อยู่บนถนน....คุณคงคิดได้...ว่ามันทนไม่ไหว....

    อู๋.....ขอถามคำถามปัญญาอ่อนคำถามหนึ่งนะครับ เป็นคำถามที่อาจโดนผู้ชมด่า แต่ว่าทุกคนก็อาจจะอยากรู้ ที่นั่นมันไม่มีฮีทเตอร์เลยเหรอครับ (หัวเราะ)

    ซวี่.....อ๋อ.....ไม่มีแน่นอน......แน่นอนว่า.......ครอบครัวธรรมดาๆ ไม่สามารถจะมีฮีทเตอร์ได้หรอก แต่พวกเค้าก็มีวิธีของพวกเค้าเอง  (อู๋.....วิธีหาความอุ่น) ครับ พวกเค้ามีวิธีของตัวเอง เช่น แบบว่า ของคล้ายๆ ปล่องไฟ แล้วพวกเค้าก็เอาขี้แพะ (อู๋...โอ้..) มา เพิ่มความร้อน แต่ว่า (อู๋....แล้วมันมีกลิ่นไม๊ เผาขี้แพะ โอ้พระเจ้า (หัวเราะ)) ก็มีนะ ตอนเริ่มแรกกลิ่นมันก็คลุ้งไปหมด พวกเราตอนแรกๆ ก็ไม่ชิน ตอนที่พวกเค้ายังไม่ได้บอกว่าเชื้อเพลิงมันคืออะไร ผมก็แค่คิดว่านี่มันเป็นอะไรนะ (อู๋...กลิ่นมัน (หัวเราะ)) ทำไมถึงได้... ทำไมถึงได้..... (อู๋...กลิ่นฉุน)  ใช่ กลิ่นฉุนมาก ใช่กลิ่นมันฉุนมากจริงๆ ตุ้ยอา แต่คุณก็น่าจะคิดได้ว่า แม้แต่เรื่องสร้างความอบอุ่นพวกเค้าก็ได้แค่ใช้ของพื้นๆ ดั้งเดิมแบบนี้ ก็เหมือนที่ผมบอกเมื่อกี๊ว่า หลายๆ คนไม่มี..ไม่มี..บ้านจะอยู่ด้วยซ้ำ....(อู๋....อ้อ) คุณห็รู้พวกเค้าอยู่ที่ทางวางท่อใต้ดินจริงๆ (อู๋....อืม อืม อืม) เพราะว่าพวกท่อใต้ดิน...ที่อยู่ในทางใต้ดิน  เป็นสถานที่ที่มีไอร้อน (อู๋...อืม) สถานที่นั้นก็จะค่อนข้างอุ่นหน่อย แต่ว่าก็อันตรายมาก เพราะว่า..เพราะว่า...เพราะว่า..มันร้อนมาก ดังนั้นแต่ละปีก็มีเรื่องเด็กๆ โดนลวกตาย

    อู๋...อา.....ก็อันตรายมากๆ สภาพชีวิตลำบากจริงๆ

    ซวี่...ใช่ คุณไม่ได้ไปที่นั่น คุณไม่มีทางจินตนาการออกว่า ชีวิตเด็กๆ ที่นั่นมัน...มันแย่ขนาดไหน...

    อู๋...อืม อืม จริงๆ แล้วครั้งนี้เหยียนเฉิงซวี่ไปดูด้วยตัวเอง แล้วมาเล่าให้ทุกๆ คนฟัง รวมทั้งเรื่องต่างๆ ที่ World Vision ทำที่นั่น ทำให้ทุกคนเข้าใจเกี่ยวกับมองโกเลียลึกซึ้งขึ้น (ซวี่...อืม อืม อืม) ก่อนที่จะคุยกันต่อไป พวกเรามาฟังเพลงเพลงหนึ่ง คือเพลงเฉิงจิงไท่กว้อเหนียนชิง (เคยอ่อนเยาว์เกินไป) ที่หลันโย่วสือร้อง ทำไมเปิดเพลงนี้เหรอ ก็เพราะเป็นเพลงในเรื่องไป๋เซ่อจวี้ถ่าที่เหยียนเฉิงซวี่แสดงไงครับ

    เพลงขึ้น

    อู๋....ขอต้อนรับกลับสู่รายการนะครับ ผมคืออู๋ยรั่วเฉวียน วันนี้แขกรับเชิญของเรา เอ้อ เป็นแขกที่พิเศษมาก เหยียนเฉิงซวี่ เมื่อเร็วๆ นี้เค้าและเพื่อนๆ จาก World Vision ได้ไปมองโกเลียเพื่อมอบความห่วงใยให้แก่...เด็กๆ ที่นั่น ครั้งนี้เป็นประเด็นหลักใช่ไม๊ครับ

    ซวี่...ครับ ครั้งนี้หลักๆ คือไปเยี่ยมเยียนเด็กๆ...

    อู๋...อืม เมื่อกี๊คุณบอกว่าที่นั่นอุณหภูมิต่ำมาก อุณหภูมิช่วงกลางวันกับกลางคืนต่างกันมาก เมื่อกี๊ที่คุณบอกว่าลบ 40 องศา มันคือ...(ซวี่..กลางคืน) คือกลางคืน แล้วกลางวันล่ะ

    ซวี่....จริงๆ แล้ว ถ้าพูดโดยรวมๆ อุณหภูมิมันก็ต่ำตลอดครับ (อู๋...ต่ำตลอด...) ต่ำตลอด ที่ครั้งนี้ผมโดนแดดเผาจนเกรียมก็เพราะว่า..เพราะว่า...เพราะว่าอุณหภูมิมันต่ำ คุณไม่ได้คิดว่า..คุณไม่ได้คิดว่า..แสงอาทิตย์มันจะ (อู๋...แรงขนาดนั้น) มีแรงแผดเผา แล้วแถมผมยังต้องทำงานตรงนั้น เช่นถ่ายภาพ ผมต้องเผชิญหน้ากับแสงตลอด (อู๋...อืม อืม อืม ต้องมีแสงแดด) มันถึงจะออกมาดูดี ดังนั้นโดยไม่รู้ตัวผมก็เลยโดนแดดเผาซะขนาดนั้น พอกลับถึงโรงแรมถึงได้รู้ตัวว่า หน้ามันชักไม่ปกติ....

    อู๋....เพราะว่าปกติพวกเรามักจะคิดว่าต้องอยู่ในพวกเกาะแก่งในเขตร้อน การป้องกันแดดถึงจะสำคัญ แต่อยู่ที่นั่น อุณหภูมิต่ำ คุณก็เลยละเลยมัน....

    ซวี่.....เพราะว่าเวลาอยู่ในเขตร้อนคุณก็จะรู้สึกถึงความร้อน แต่ว่าคุณอยู่ที่นั่น คุณจะหนาวมาก คุณคิดไม่ถึงหรอกว่า พระอาทิตย์จะมีแรงแผดเผาขนาดนั้น ก้เลยโดนเผาจนเกรียม....

    (ยังมีต่อค่ะ พรุ่งนี้หรือไม่ก็วันศุกร์นะคะ)

    จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ 16 พ.ย. 49 00:31:51 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom