ความคิดเห็นที่ 1 ลองฟังของ Furtwangler ดูนะครับ เป็นบันทึกการแสดงสดที่อัดในยุคโมโน  แต่รับรองว่าสุดยอดจริงๆ จากคุณ : Cherokee1 - [ 24 ธ.ค. 49 20:06:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากส่วนตัวที่ผมมี Beethoven Ninth กว่า 65 Records ในปัจจุบัน ผมมีแผ่นที่ "รักและประทับใจ" ดังข้างล่างนี้... 1. Celibidache (Live 1989)/ Munich PO/ EMI [77:35] ...ปรัชญาแห่งเซนในสายตาของเซลิบิดาเคผสานกลม- กลืนไปกับปรัชญาความโปร่งใส อบอุ่นแห่งเยอรมันตะวันออก... Unique Phenomenon in Digital-age จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 18:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 //// แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 49 18:34:20 จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 18:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 2. Bohm (1972)/ Vienna PO/ DG (Australian Eloquence) [72:41] ความเป็นเยอรมันที่เอ่อล้นโบสถ์ทรงปราสาทหลังมหึมา ของเบอร์มและ Clarity & Majestic ที่เป็นมาตรฐานของ VPO "ยังคง" สามารถรักษารสนิยมอันดีแบบคลื่นใต้น้ำ ของเบโธเฟนอยู่... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 49 19:47:29 จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 18:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 3. Fricsay (1958)/ Berlin PO/ DG (The Originals) [68:26] เราจะแปลกใจกับเบโธเฟนที่แห้ง, คมชัด และ Intensitic จากวงเบอร์ลินฟิลฯ ก่อนการครอบครองของมหาบุรุษ Karajan จาก Inspired ของอุโฆษบุรุษฟริกเซย์... และความตรงไปตรงมาของฟริกเซย์ ก็ยังคงรสนิยม Semi-Romantism อันดีอยู่จ้า... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 49 19:47:53 จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 18:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 4. Furtwangler (Live 1951 mono)/ Bayreuth Festival O/ EMI (GROTC) [74:23] Super Unique Phenomenon in Mono-era และปรัชญา Metaphysics ของฟูรท์เวงเลอร์ ปานประหนึ่งเบโธเฟน เอกอ้าลอยองค์ลงมาโปรดชาว Deutsche จากสวรรค์ชั้น ฟ้า ผ่านท่อน Adagio (ที่ท่านผู้ฟังจะนึกว่าร่างกายของ ตน พาลไม่มีมวลไปเสียแล้ว) เป็นบันทึกประวัติศาสตร์ ของ Beethoven Ninth อันยากที่จะพรรณนาคุณค่าได้... แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 49 18:50:12 จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 18:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 5. Giulini (1989)/ Berlin PO/ DG Japan [75:41] ชูลินี่ในวัย 75 เปรียบเสมือนการหวนคืนไปหาฟรูท์เวง- เลอร์ใน sound แบบ Heavy-hands...บอกได้คำเดียวว่า "งดงาม" ครับ... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 6. Haitink (Live 2006)/ London SO/ LSO Live [68:09] ไฮทิง "พยายามเติม" โน้ตบางโน้ตลงไปใน Score เพื่อ แสดงความสดใหม่ของงานในแบบไลฟ์ แม้ว่าเขากับวง Concertgebouw ในปี 1987 จะทรงคุณค่าอยู่ก่อนหน้านี้ อยู่แล้วก็ตาม การ "พยายามเติม" ไม่ได้ทำลาย Sponta- neity ของการบรรเลงแต่อย่างใด... ...การบันทึกเสียงทำได้ดีมากครับ... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 7. Jochum (1969)/ (Royal) Concertgebouw O/ Philips Japan (Complete 5CDs) [67:49] ถ้าไม่มีโยคุ่ม, ไฮทิงกับคอนแซตเกอบาวอาจจะถูกเลือก มา แต่เอกลักษณ์ที่แปลกประหลาดจากกลุ่มเครื่องสาย ของการกำกับจากโยคุ่ม เป็นคลื่นใต้น้ำในแบบ Bethove- nian ประการหนึ่งที่เรารู้สึก "เต็มตื้น" ทุกครั้งที่ฟัง...และ beat ไฮทิง (กับวงคอนแซตฯ) ทุกคราที่นึกถึง... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 8. Kempe (1974)/ Munich PO/ Disky (Complete 6CDs) [67:51] เคมเปกับวงมิวนิคแห่งเยอรมันตะวันออกของยุค 70's เป็นเบโธเฟนที่กระฉับกระเฉงและมีชีวิตชีวาอย่างยิ่ง ซึ่ง แน่นอนว่า Transparency แห่งช่องเสียงก็ยังคงทะลุปรุโปร่ง... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:22:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 9. Klemperer (Live in Nov. 15th, 1957)/ Philharmonia Ch & O/ Testament [70:43] Granitic Beethoven-Sound และ Philosophical Beetho- ven-Soul ในแบบไลฟ์ของเคลมเพอเรอ...ไชลึกลงไปยัง ไขประสาทในก้านสมอง... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 10. Monteux (1962)/ London SO/ DG (Westminster) [68:30] มองเตอ กับ โลกที่สวยงามในความหมายของภราดรภาพ แห่งมวลมนุษย์...สั้นๆ แค่นี้ ก็เพียงพอกับการพรรณนา งานบันทึกของมองเตอชิ้นนี้... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 11. Reiner (1961)/ Chicago SO/ RCA (Gold Seal) [68:28] Scherzo ที่เต็มไปด้วยพลัง, ความมีชั้นเชิง, Rhythmic และมีชีวิตชีวาของ Beethoven Ninth จากรายเนอร์ ดีที่สุด เท่าที่เคยฟังมา และความโอบล้อมในแบบ Brothers in Arm (s) จาก Chorus ที่กำกับโดย Margaret Hillis เป็น ความสุขลึกล้ำ หากฟังตอนก่อนรุ่งอรุณในหน้าหนาวริมฝั่ง ลำน้ำกกแห่งเมืองเชียงราย HA HA จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:46:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 12. Stokowski (1967)/ London SO/ Decca (Original Masters 6CDs) [67:24] Unique & Phenomenon ของสโตโคฟสกี...คุ้มค่าต่อ การหามาสดับ... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15 13. Szell (1961)/ Cleveland O/ Sony (NPR: Milestone of the Millennium) [66:20] Intensity, Inspiring of all-time, Poetry & Powerful จากแซล... จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 19:55:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มี Tennstedt (1985), Vanska (2006) และ Wand (1986) ที่มีคุณค่าควรกล่าวถึง แต่ขี้เกียจพิมพ์แล้วครับท่าน ปล. Karajan ของคุณพี่ ErShiYi เป็นของปีไหนครับ? (1962, 1977 หรือ 1980's) ผมไม่โปรดกับเบโธเฟนของ คารายานสักเท่าใด (แม้แต่ใน 1962 หรือ 1977 ที่มีชื่อ- เสียง) เหตุผลก็พอมีอยู่นะครับ หวังว่าคงได้อภิปรายกันใน ต่อไปจ้ะ Enjoy listening DON'T just reading!! ^____________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 25 ธ.ค. 49 20:01:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมฟังมาเกือบหมดครับที่ท่านยกชื่อมา ชอบที่สุดคือกำกับโดย คัวร์ มาซัวร์ (Kurt Masur) กับวง เกวันท์เฮาส์ (Gewandhaus) แห่ง ไลพซิก สำเนียงดนตรีพี่แกไหลรื่น พลิ้วอารมณ์ลึกซึ้งจริง นั่งฟังเงียบๆ พร้อมเบียร์เย็น หลุดโลกจริงๆ (เอาไปเอามาผมเลยมี 2 แผ่นเลยครับ คือซีดีเสียงธรรมดา กับ ดีวีดี ฟังยังไงดนตรีก็เหมือนกัน ทั้งที่นักดนตรีของวงเปลี่ยนหน้าหลายคนนะครับ แต่ตอนร้องประสานเสียงสำเนียงเยอรมันคนละแบบเลย แบบซีดีสำเนียงร้องเยอรมันแบบถิ่นเมืองไลพซิก ที่อยู่ฟากตะวันออกเก่า แต่แบบดีวีดีกลับร้องเป็นสำเนียงโฮคดอยท์ช์ หรือเยอรมันกลางชัดเป๊ะเลยครับ) ไม่ชอบสุดคือ คารายาน เพราะเหมือนหุ่นยนต์เล่น ดนตรีแข็งโป๊กเหมือนคอมพิวเตอร์เล่น เคยฟังคาราโอเกะคอมพิวเตอร์ไหมครับ นั่นแหละ เพราะคุณท่านเผด็จการคุมนักดนตรีอยู่หมัดเลย ต้องเล่นตามโน้ทเป๊ะ เสียงเลยออกมาแข็ง แต่ ฟัวร์ทแวงเกลอร์ (Furtwaengler--เขียนแบบนี้ครับ เพราะชื่อเป็นเยอรมัน ที่เหนือตัว a มีจุดสองจุด หรือ อุมเลาท์ เมื่อเขียนแบบไม่มีจุดสองจุด ให้ใส่ตัว e ข้างหลังแทนครับ) ก็ไปอีกแบบ เรียบๆดีครับ แต่ไดนามิกของวงผมว่าไม่ได้อารมณ์ อาจเป็นเพราะการบันทึกเสียงนะผมว่า พี่ท่านคนนี้ก็ประเภทต่อต้านการบันทึกเสียงสุดๆ ถึงขนาดว่า ดนตรีต้องฟังสดๆ อยากฟังก็มาฟังที่โรงแสดงดนตรี ไม่ใช่แผ่นบันทึกเสียงแห้งๆ ช่วงแรกๆนี่ถึงกับไม่ยอมบันทึกแผ่นเอาเลยทีเดียว แต่ในที่สุดก็มาเสร็จ บริษัทบันทึกเสียงข้างบนนั่นแหละครับ ดนตรีของ เบโธเฟน นี่ว่าก็ว่านะครับ ถ้าไม่ใช่วงยุโรปเล่นแล้ว ก็ยังงั้นยังงั้นแหละ วงในอเมริกา นักดนตรีฝีมือสุดยอด แต่มาเล่นเบโธเฟน ได้ไม่ดีครับ ไม่ว่าวงไหนก็ตาม แม้แต่วงอเมริกาอย่าง นูยอร์ค ฟิลฮาร์โมนิก ออร์เคสตรา ก็ตาม คัวร์ท มาซัวร์ ที่ว่าแน่ๆ ไปกำกับวง ออกอาการมึนเหมือนกัน จะเป็นแผ่นทอง หรือ การบันทึกเสียงแห่งศตวรรษอะไรก็ตามผมว่ายังห่างวงยุโรป บางวงวงเล็กๆ แต่เล่นดีมาก ลองหาโอกาสไปฟังวงในเมืองเล็กๆเล่นนะครับ ขนาดวงเล็ก 40-50 คน เล่นยังกะวงใหญ่เลย (เขาว่ายิ่งเล่นยาก เพราะคนน้อย) แต่วงอเมริกา หรือแคนาดาเล่น Gershwin ดีครับ ดโวชาค นี่ก็เล่นดีเยี่ยม เพราะอะไร ไปคิดต่อนะครับ คริคริ พูดต่อเปียโน ถ้าไม่ใช่พวกเยอรมัน หรือ ยโรปที่คลุกคลีกับดนตรีของเบโธเฟนมาแต่เด็ก แล้ว เซียนไปม่เอาเลยนะครับ เล่นให้ฟังแล้ว ยังว่าถึงขนาดนั่นไม่ใช่เบโธเฟนนี่นา พวกญี่ปุ่นถึงส่งลูกหลานไปอยู่เวียนนา หรือเมืองดนตรีในเยอรมันแต่หลุดเดินเตาะแตะเลยครับ ตอนนี้ก็เลยมีคนญี่ปุ่นเล่นเปียโนเบโธเฟนที่พวกยุโรปยอมรับว่าดีอยู่ 1-2 คนมังครับ คนไทยเราล่ะครับ เมือ่ไหรหนอ อยากเห็นนะครับ ผมก็ไม่มีปัญญาส่งเสียลูกขนาดนั้นหรอกครับ แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 49 21:52:33 จากคุณ : ลุดวิก - [ 25 ธ.ค. 49 21:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกับ ความเห็น ที่ 1 กับ 6 ครับ Furtwangler กับ Bayreuth นั้นสุดยอดแล้วหละครับ ฟังดูแรกๆอาจจะรำคาณเสียงรบกวน แต่หากฟังๆไปแล้วจะเข้าใจเองแหละครับ ว่าดนตรีที่ดี สำคัญกว่าการบรรทึก ของ Bernstien ที่ จขกท ว่า ก็ดีครับผมก็ชอบมากๆ ของ Celibidache ฟังออกจะช้าๆ หน่อย ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ ส่วนของ Karajan หรือ Abbado นั้นผมไม่ค่อยนิยม Symphony No 9 ของ Beethoven น่าจะเป็น Symphony ที่มีการบันทึกไว้มาก Version ที่สุดแล้ว รองจาก Symphony No 5 อาจจะมีที่ดีๆอีกเยอะครับ แล้วแต่จะชอบครับ อันนี้มันเป็นรสนิยมครับ ไม่สามารถ สรุปได้ แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 49 18:22:01 จากคุณ : Genzo (Genzo) - [ 25 ธ.ค. 49 22:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จาก #17 สำหรับ Beethoven กับวง LGO นั้น ผมมีความประทับใจ และรู้สึกถึง "การค้นหา" ทุกครั้ง เมื่อได้ฟังจากการกำกับ ของอดีตนักวิโอลา ชาว Moravian อย่าง Franz   Konwitschny ในบั้นปลายชีวิตของเขา... ...และเกรงว่าคุณลุดวิดน่าจะต้องลืมเลือน Mr. Masur ไป ชั่วขณะหากได้ฟังคอนวิสกี้ขี้เมาท่านนี้... Konwitschny (1963)/ Gewandhaus O Leipzig/ Berlin (Edel Complete 6CDs) [70:47] จากคุณ : St@rGazer - [ 26 ธ.ค. 49 17:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สำหรับ Kurt Masur with LGO... ไม่ทราบว่า คุณลุดวิด โปรดงานของ Kurt Masur ผู้เปิด- เผยและตรงไปตรงมาสำหรับ Beethoven 9th ชิ้นใด เพราะมาซัวร์ของคุณ บันทึกงานชิ้นนี้กับ LGO กว่า 3 ครั้ง ในปี 1975, 1981 (กับ Berlin Edel) และ 1986 ซึ่งสอง ครั้งกับ Philips ในการรับฟังของผม...Context แทบจะไม่ แตกต่างกัน สำหรับการขาดหายไปของ Dramatic/ Mystic ที่พึงมีใน ท่อนแรก, Power-less และความเนิ่นช้าพิกลในท่อนสอง , Flat-line ของ Adagio ในท่อนสาม และ Non-inspired ใน Presto ของท่อนจบ ทุกอย่างดู Moderate และ "ราบ- เรียบเกินไป" สำหรับปี 1975 และแม้แต่ DDD ในปี 1986 มาซัวร์ก็ไม่ได้หนีห่างไปจากมาตรฐาน (ของเขา) แต่เดิม จนประหนึ่งว่า เมื่อไหร่คลื่นใต้น้ำ (ภาษาของ Richard Osborne) ของเบโธเฟนจะโถมถั่งมาเสียที... มีวาทยกร "Tyrants" มากมายในช่วง 70's ที่ beat for all เหนือมาซัวร์และมีวางขายอยู่มากมาย ที่สร้าง Inspiring ให้กับงานของเบโธเฟน... ถึงอย่างไรก็ดี ทุกอย่างเป็น "ภววิสัย" ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น ความคิดเห็นของผมหรือของคุณ.... So who cares? HA HA ^__________^ Masur (1975)/ Gewandhaus O Leipzig/ Philips (Eloquence) [69:26] จากคุณ : St@rGazer - [ 26 ธ.ค. 49 18:07:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 Masur (1986)/ Gewandhaus O Leipzig/ Philips (Universal Eloquence) [65:52] จากคุณ : St@rGazer - [ 26 ธ.ค. 49 18:08:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ St@rGazer ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ เพราะได้ดูผ่าน เน็ต ไว้เดี๋ยวจะไปหาฟังตามที่เพื่อนสมาชิกแนะนำ ป.ล. เรียกผมว่าพี่ผมอาจอายุน้อยกว่านะครับ จากคุณ : ErShiYi - [ 26 ธ.ค. 49 18:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 "ดนตรีของ เบโธเฟน นี่ว่าก็ว่านะครับ ถ้าไม่ใช่วงยุโรปเล่นแล้ว ก็ยังงั้นยังงั้นแหละ วงในอเมริกา นักดนตรีฝีมือสุดยอด แต่มาเล่นเบโธเฟน ได้ไม่ดีครับ ไม่ว่าวงไหนก็ตาม แม้แต่วงอเมริกาอย่าง นูยอร์ค ฟิลฮาร์โมนิก ออร์เคสตรา ก็ตาม คัวร์ท มาซัวร์ ที่ว่าแน่ๆ ไปกำกับวง ออกอาการมึนเหมือนกัน จะเป็นแผ่นทอง หรือ การบันทึกเสียงแห่งศตวรรษอะไรก็ตามผมว่ายังห่างวงยุโรป บางวงวงเล็กๆ แต่เล่นดีมาก ลองหาโอกาสไปฟังวงในเมืองเล็กๆเล่นนะครับ ขนาดวงเล็ก 40-50 คน เล่นยังกะวงใหญ่เลย (เขาว่ายิ่งเล่นยาก เพราะคนน้อย) แต่วงอเมริกา หรือแคนาดาเล่น Gershwin ดีครับ ดโวชาค นี่ก็เล่นดีเยี่ยม เพราะอะไร ไปคิดต่อนะครับ คริคริ" จากคุณ : ลุดวิก   - [ 25 ธ.ค. 49 21:36:33 ] ปัญหาอยู่ที่ลักษณาการ "Beethovenian" มันเป็นแบบที่ ใครมองเสียมากกว่า ไม่เกี่ยวอะไรเลยกับวงดนตรี หรือ วงดุริยางค์ของเมืองไหน ประเทศไหนเล่น คุณจะต้อง พิจารณา "เป็นครั้งๆ" ของ "แต่ละงาน แต่ละงาน" ไป... Beethovenian ของคุณเป็นอย่าง... 1. เหล่า Traditional Tyrants มอง? หรือ 2. เหล่า Wagnerian มอง? หรือ 3. เหล่า Mahlerism มอง? หรือ 4. เหล่า Authentic (HIP) มอง? หรือ 5. เหล่านักวิชาการดนตรีหูบอดมอง? หรือ 6. ฯลฯ 7. ฯลฯ 8. ฯลฯ . . . Infinity... Beethovenian แบบของคุณเป็นอย่างไรล่ะ หืมม์? ...วาทยกรที่ยิ่งใหญ่, นักดนตรีที่ช่ำชอง, วงดุริยางค์ที่มี การจัดการที่ดี, Producer ที่หูถึง, Sound Engineers ที่ ทำงานใกล้ชิดกับนักดนตรี, สังกัดที่เงินถึง ฯลฯ ฯลฯ เป็น ผู้ดลบันดาล "มวลเสียง" ให้พวกเราได้ยิน ได้ฟัง (หรือได้ เห็น) กันทั้งสิ้น...วาทยกรผู้ยิ่งใหญ่ในอเมริกา ส่วนใหญ่ก็ เป็นชาวยุโรปกันแทบจะทั้งหมด (ลองหยิบมาสักชื่อสิ) นักดนตรีหลายท่านในอเมริกายุคหลัง WWII ก็เป็นนักดน- ตรีแถบโพ้นทะเลจากยุโรปยันเอเชียกันทั้งนั้น หลายท่าน ก็เป็นระดับ Virtuoso และไม่ได้เป็นนัยสำคัญอะไรอีกต่อ ไปแล้วในเรื่องเชื้อชาติ... ...คุณลองเอา Vienna Philharmonic O กับวง Cleveland O ของ George Szell เปรียบเทียบให้ผมเห็นชัดๆ สิว่า Brahms หรือ Beethoven ที่เล่นโดยสองวงนั้น แตกต่าง กันอย่างไร? ลองเปลี่ยนความคิดผมสิว่า งานบันทึกของ Beethoven Ninth ของแซลกับวงคลีฟแลนด์ในปี 1961 และของแซลกับวงเวียนนาฟิลฯ ในปี 1969 กับ Living Stage นั้นแตกต่างกัน "อย่างมีนัยสำคัญ" ?? หรือคำถามว่า...ทำไมงานของ Mr. Alarming อย่าง Mahler ผู้เป็น "คนหลายเชื้อชาติ" จึงถูกยกย่องอย่างสุด หัวจิตหัวใจจากผู้ได้สดับเสียงจากวง NYPO...หรือแม้แต่ คนออสเตรียนหรือดอยช์แมน ในสมัยหนึ่ง ก็ยังต้องเดิน ทางอย่างลำบากในหน้าหนาว เพื่อมาฟัง Sir John Barbirolli & Halle O ในดินแดนที่ไร้ซึ่งดุริยางคศิลป์อย่าง อังกฤษ ด้วยเล่า? แปลกดีไหม?? ความเชื่อของคนที่บอกว่า รสแห่งการรับฟังดนตรีของ ดุริยกวีจากยุโรปที่เล่นโดยวงดนตรีในยุโรป "เหนือกว่า" หรือ "ดีกว่า" ที่เล่นโดยวงในอเมริกาหรือแม้แต่โลกที่สาม เป็นความคิดที่น่าสงสารและน่าเศร้าเต็มที หากเขาไม่ได้ พินิจและหยั่งเห็นไปในชิ้นงานแต่ละชิ้นงานไป และนั่นคง เป็นความพิกลพิการในอคติที่มืดมัวอย่างแน่แท้... สุดท้าย เราก็ยังคงอยากทราบว่า Beethovenian ในความ หมายของเด็กแนวเบโธเฟนอย่างนาย น่ะเป็นอย่างไร? เผื่อจะเปิดโลกทรรศน์ทางดุริยางคศิลป์ให้กับเราได้บ้างน่ะ! ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 26 ธ.ค. 49 18:36:57 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามา Enjoy reading. ก่อน เพราะยังไม่มีแผ่นอย่างว่า (ฮา T_T) แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 49 03:17:56 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 49 01:36:00 จากคุณ : Wish You Were Here - [ 27 ธ.ค. 49 01:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาอ่านเหมือนกัน มีชุดเดียว ของคารายาน รู้สึกว่าคนไม่ชอบแกกันเยอะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม เพราะตัวเองก็ยังล้ำลึกในการฟังไม่พอ แต่เมืองไทย ส่วนมากที่มีขายก็มีแต่แกนี่ล่ะที่มีมากสุด จากคุณ : r (RAKANG) - [ 27 ธ.ค. 49 08:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คคห23 ครับ ผมบอว่าผมชอบอะไร ผมไม่เคยไปว่าใครนะครับ คุณว่าผมถึงขนาดนี้หรอครับ "ความเชื่อของคนที่บอกว่า รสแห่งการรับฟังดนตรีของ ดุริยกวีจากยุโรปที่เล่นโดยวงดนตรีในยุโรป "เหนือกว่า" หรือ "ดีกว่า" ที่เล่นโดยวงในอเมริกาหรือแม้แต่โลกที่สาม เป็นความคิดที่น่าสงสารและน่าเศร้าเต็มที หากเขาไม่ได้ พินิจและหยั่งเห็นไปในชิ้นงานแต่ละชิ้นงานไป และนั่นคง เป็นความพิกลพิการในอคติที่มืดมัวอย่างแน่แท้..." ไปดูในบลอกผมนะครับ ว่าผมเป็นคนอย่างไร ที่ผมเขียนไปอย่างนั้น คุณก็บอกเองไม่ใช่หรือครับว่า มันแล้วแต่คนมองอะไรในแง่มุมไหน ผมไม่ทราบทำไมผมต้องผิดมากมายนักในสายตาของคุณ ผมมีประสบการณ์มาแบบนี้ และผมก็คิดว่ามันเป้นจริง ไม่ใช่ผมไปลอกความคิดใครมา ผมมีหูของผม มีความคิดของผม ผมว่าเราน่าจะรู้จักกับคุยกัน เป็นตัวบุคคลเลยดีไหมครับ แต่ใครจะว่าอย่างไร ผมไม่สนใจหรอกครับ ผมสนใจเรื่องความเป็นจริงที่มีอยู่แล้วตามธรรมชาติ คนเรชอบอะไร ก็เป็นอยางนั้น คนกินสเต็ก ไม่ใช่วิเศษกว่าคนกินแกงเผ็ดหรอกครับ อยู่ที่ควมจริงต่างหาก คุณจะพูดอะไรก็พูดไป ไม่ต้องมาเสียดสีผม ผมยังไม่เสียดสีคนอื่นเลย ดุณอาจจะอ่านที่ผมเขียนไม่ละเอียดนักก็ได้ เพราะผมบอกว่าผมฟังเกือบหมดทุกแผ่นที่เพื่อนๆเขายกชื่อว่า แล้วผมก็บอกว่าชอบหรือไม่ชอบตรงไหนเท่านั้นเอง พร้อมกับเหตุผลว่าทำไมถึงชอบและไม่ชอบ ผมบอกตรงๆว่า ผมโกรธคุณครับ ผมกล้าแสดงอารมณ์ออกมาให้คุณรับรู้ไว้ตรงนี้เลยครับ คุณจะแสดงความคิดเห็นของคุณก็สดงไปตามเหตุผลของคุณ ไม่จำเป็นต้องฃ้องเสียดสีคนอื่น ซึ่งคุณเองก็ไม่รู้จักเขาคนนั้นดีพอเลยด้วยซ้ำไป แผ่นของ ฟัวร์ทแวงเกลอร์ ผมฟังที่เมืองมัวร์เนา (ห่างจากมิวนิคไปทางพรมแดนสวิตส์ 50 นาทีรถไฟ) ผมฟังไม่ต่ำกว่า 10 เที่ยว ด้วยเครื่องเสียง 2-3 ชุด รวมทั้งเครื่องชุดแบบหิ้วได้ด้วย (Compact Stereo) ผมก็รู้สึกแบบนั้น ผมไม่ได้ว่าเขากำกับวงไม่ดี แต่เขาบันทึกเสียงไม่ดี และวงอเมริกาเล่นเบโธเฟน สู้วงฝั่งยุโรปไม่ก็ตามที่ผมได้ยินมา แต่วงฝั่งอเมริกาเล่นไชคอฟสกี ดโวชาคได้ดี ผมผิดหรอครับที่เป็นแบบนี้ หรือคุณว่าไง นัดเจอกันเมือ่ไรดีครับ จากคุณ : ลุดวิก - [ 27 ธ.ค. 49 12:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรียนเชิญ ไปอ่านในบลอกผม หัวข้อดนตรีคลาสสิค ได้ครับ จากคุณ : ลุดวิก - [ 27 ธ.ค. 49 12:21:13 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณลุดวิดท่าจะคิดว่า ตนเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล แต่กลับหูอื้อ เมื่อ่านสิ่งที่ไม่อภิรมย์หรือตรงใจคุณ (อย่าง ที่คุณอาจจะคาดหวัง?) ผู้ที่มีโอกาสและเวลาเดินทางท่องไปในโลกกว้างแบบที่ หลายๆ คนไม่เคยมี อย่างเช่น คุณลุดวิด ไม่น่าจะโกรธ อะไรๆ กับตัวหนังสือบนบอร์ด เพราะนี่น่ะ ธรรมดาเอา เสียมากๆ ซ้ำหลายคน อาจจะยังรอคอยอ่านการสวนกลับ "ที่มีความหมายเชิงดนตรี" จากคุณอยู่ เพราะเค้าก็อาจ หมั่นไส้ St@rGazer อยู่ก็ได้ และคนที่แสวงหาความรู้ อย่างคุณ น่าจะเคยผ่านตากับการถกเถียงหรือโต้คารม, การเสียดสี บนบอร์ดนานาชาติอย่าง News Group ของ Google มาแล้ว ซึ่งที่นั่น ดุเดือดเลือดพล่านในบางครั้ง แต่ทั้งหมด ก็ต่าง "แสวงหาความรู้ที่มีความหมายเชิง ดนตรี" กันทั้งนั้น... ผมต้องขอโทษคุณลุดวิดในที่นี้ หากนำพาความไม่อภิรมย์ ให้บังเกิดขึ้นในใจของคุณ แต่ถึงอย่างไรก็ดี... ...ผมก็ยังรอคำตอบของคุณอยู่ ว่าด้วยเรื่องของ Beetho- venian ซึ่งคุณควรจะอภิปรายแลกเปลี่ยนกัน... ปัญหาคือ ดูท่าผมจะเอามะพร้าวห้าวมาขายยังสวนเอเดน "ของ" คุณลุดวิดไปเสียแล้วล่ะซี... ยินดีที่ได้รู้จักครับ!! ^_____________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 27 ธ.ค. 49 15:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เรื่องความชอบในการตีความของวาทยากรหรือนักดนตรีเป็นเรื่องของรสนิยมโดยแท้เลยครับ  ผมเองก็ชอบอ่านชอบฟังคนอื่นคุยกันเรื่องนี้นะครับ  (แต่ไม่นิยมแจมเท่าไร)  แต่ก็เห็นบ่อยๆ ตามบอร์ดต่างๆ ที่เกิดความขัดแย้งเพราะความชอบต่างกัน   ผมว่าทุกคนก็สามารถแสดงความคิดเห็นว่าชอบ-ไม่ชอบได้  แต่อย่าให้รุนแรงกันเลยนะครับ   วัฒนธรรมไทยยังคงนิยมการประนีประนอมมากกว่าการโต้เถียงกันอย่างรุนแรง   ยังอยากให้ทุกคนช่วยๆ กันโพสเรื่องราวต่างๆ กันต่อไป  ทุกความเห็นมีคุณค่าเสมอแม้แต่ความเห็นที่แตกต่างจากตัวเอง เพราะจะก่อให้เกิดปัญญาได้ถ้านำไปพิจารณาสอบทานกับความคิดความเชื่อของตัวเองที่มีมาก่อนหน้านี้ ด้วยความเคารพทุกท่านครับ จากคุณ : Cherokee1 - [ 27 ธ.ค. 49 17:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เห็นไหม คุณ เชโรกีพูดถูกแล้วครับ แต่คุณน่ะยังมาหาว่าผมเป็นศูนย์กลางของจักรวาล การแสดงความคิดเห็นใครชอบอะไรไม่ผิดอะไรหรอกครับ แต่อย่าไปว่าคนอื่นเขา ใครจะชอบอะไรต่างหรือเหมือนผม ผมก็ไม่เคยไปว่าใคร ถ้ามีโอกาสได้เจอตัวตนผมจริง มาคุยกันเลยครับ แสดงความคิดเห็น และเหตุผลกันไป เป็นเรื่องน่าฟัง การรับฟังก็เป็นมารยาทที่ดี แต่เมือ่ไม่เห้นด้วยแล้วไปว่าคนอื่นเขามันไม่ดีครับ นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ผมเป็นแบบคุณเชโรกี คือไม่อยากพูดอะไรออกไปนัก อ่านเงียบๆมากกว่า พอกันแค่นี้นะครับ จากคุณ : ลุดวิก - [ 28 ธ.ค. 49 05:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 และต่ออีก วงฝั่งอเมริกาน่ะ นักดนตรีฝีมือดีทั้งนั้น ขนาดเป็นโซโลอิสต์ ได้เลย แต่ทำไมมาเล่นเบโธเฟน ถึงไม่เนียนเท่าวงยุโรป แต่เล่น ดโวชาค หรือไชคอฟสกีได้เยี่ยม นี่ก็เป็นข้อสังเกตของผม ผมก็ยกเหตุผลไปแบบนี้ ไม่ได้ไปว่าใคร ขอร้องนะครับ ที่ผมโกรธ ไม่ใช่โกรธที่ใครไม่เห้นด้วยกับผม แต่โกรธที่คุณมาว่าผม ดังถ้อยคำของคุณที่ผมยกมาแปะไว้นั่นแหละครับ ถ้าจะแลกเปลี่ยนความรู้กันน่ะได้ครับ แต่ละคนคิดไม่เหมือนกัน เพราะประสบการณ์ต่างกัน แต่ถ้าผมพูดไป คุณไม่เห้นด้วย แล้วมาว่าผมอีก เห็นทีจะไม่เอาล่ะครับ ประทานโทษ จากคุณ : ลุดวิก - [ 28 ธ.ค. 49 05:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผมไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดในเรื่องอะไรๆ ที่ไม่ เกี่ยวข้องกับ "ความหมายเชิงดนตรี" เพราะมันไร้สาระน่ะ ลุดวิด... ซ้ำลักษณะ Storm and Stress แบบกำมะลอๆ อย่างคุณ ผมเองก็ไม่นิยมจะพูดคุยด้วยหรอกครับ... ไม่น่าเชื่อว่า จะลุเข้าปี ค.ศ. 2007 แล้ว ก็ยังมีสวนเอเดน เกิดขึ้นในใจของคนบางคนอยู่... ...เป็นเรื่องน่าเศร้า... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 28 ธ.ค. 49 14:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อืม...ไม่รู้นะ สำหรับผม... ทฤษฎีหลักการวิชาดนตรี -- > ถูก หรือ ผิด (ผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรมาก โน้ตยังอ่านไม่คล่องเลย มิอาจเอื้อมที่จะวิจารณ์หรือตัดสินได้) แต่ ... รสนิยมทางดนตรี -- >  ชอบ หรือ ไม่ชอบ (อันนี้เรื่องของปัจเจกบุคคล) แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 49 17:34:53 จากคุณ : Wish You Were Here - [ 28 ธ.ค. 49 17:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผมว่าที่วงทางอเมริกา เล่นเพลงของ Dvorak กับ Tchaikovsky ได้ดีก็เพราะความที่นักดนตรี ทางยุโรปมีสไตล์การเล่นเป็น Team มากกว่า จึงทำให้เพลงที่ มีMelody จากการเดียวของเครื่องดนตรีต่างๆค่อนข้างมาก เช่น เพลงของ Dvorak กับ Tchaikovsky ไม่ค่อยเด่น แต่แนวของ Beethoven ที่มักจะเคลื่อนทำนองด้วยวงทั้งวง วงที่เล่นเป็นTeam ดีกว่ามีวินัยสูงกว่าน่าจะทำได้ดีกว่าครับ แต่ก็แล้วแต่ช่วงเวลา, Conductor, ความ Perfect ในการบรรเลงแต่ละครั้ง แล้วแต่จะคิดครับ จากคุณ : Genzo - [ 28 ธ.ค. 49 18:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โอ้โห ขอบคุณครับผมมีแค่ของAbbadoกับ Karajan ยังแยกไม่ออกเลยว่าต่างกันอย่างไรและไม่ติดอันดับกับเขาด้วย จากคุณ : ing_ab - [ 28 ธ.ค. 49 23:22:53 ]

ความคิดเห็นที่ 36 กรรมของผม (และพวก) จากไม่รู้ กำลังจะได้รู้น้อย จากรู้น้อยเป็นรู้เพิ่ม เลยหมดกัน กรรมกำ เรียนคุณ St@rGazer ความกล้าหาญที่ยิ่งใหญ่คือการขอโทษ ผมนับถือคนแบบนี้เสมอ เรียนคุณลุดวิก การยอมรับคำติเตียน(ไม่ว่าจริง-เท็จ) ก็เป้นความกล้าหาญเหมือนกัน ผมนับถือคนแบบนี้เช่นกัน หากทั้งสองท่านไม่วิพากษ์กันแล้ว พวกผมมิโง่งม ต้องเปลืองเงินทองให้ฝรั่ง หลอกขายแผ่น ห่วยๆ เน่าๆ ไร้คุณภาพ มาเสพอยู่เรื่อยๆ ความรู้พูนปัญญาก็มิเกิด การเงินการทองก็ร่อยหรอ ชาติไทยคงไม่มั่นคงถึงลูกหลาน(ว่าไปนั่น) วาจาใดไม่ถูกหู ผมขอรับแทนไว้เองเถิดครับ ดังนั้นขอกราบคารวะทั้งสองท่าน ด้วยความจริงใจ จากคุณ : jtr (jtr) - [ 6 ม.ค. 50 15:16:03 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เขียนเสียดสีดูถูกคนอื่นได้เป็นวรรคเป็นเวร โดนสวนแค่2วลี หูดีแต่ปากเสีย ตาดูดาว...เท้าเหยียบมูล ทำทนไม่ได้ แมนๆหน่อยเฮีย แจ้งลบอีกจะเข้ามาเกรียนใหม่ การดูถูกคนอื่นแบบยกตนข่มท่าน ไม่ว่าจะใช้คำเลิศหรูปานใดก็ไม่ต่างอะไรกับการโชว์พราวด์ของเด็กเกรียนหรอก เจอเข้าบ้างต้องทำใจนะ แก้ไขข้อความ... อ้อ...ลืมบอกไป ผมชอบหมายเลข9 เวอร์ชั่นแสดงสดของ Sir Simon Rattle ที่เคาะไว้ตอนปี 2002 ครับ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 50 10:51:16 แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 50 09:28:50 จากคุณ : ตำปู-พริก7เม็ด - [ 7 ม.ค. 50 09:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณคุณตำปู-พริก7เม็ด ผู้นิยมรับประทานส้มตำ มาก ด้วยนะครับที่เข้ามาชื่นชมผม :-) จริงๆ คุณไม่มีราคาอะไรจะต้องกล่าวถึงเลย และเป็นคนที่ น่าสงสารเสียด้วยซ้ำ แต่เอาเถิด ไหนๆ คุณก็ได้กล่าวถึง Sir Simon Rattle กับ Beethoven Ninth ผมก็ควรจะได้ แสดงความเห็นบ้างเผื่อมีท่านใดสนใจ...สำหรับคุณส้มตำ เองก็ทนอ่านเอาหน่อยนะจ๊ะ... Sir Simon Rattle (Live 2002)/ Vienna PO/ EMI [69:55] "เปิดเผย" ลักษณาการ Mysterious ตั้งแต่ท่อน แรก โดยไม่ต้องรีรอให้เราค้นหา ประหนึ่งแรตเติลสร้าง ความตื่นเต้นแบบ With fire ในยุคโรแมนติคของปรมา- จารย์ Wagner...ด้วยก่อให้เกิดความอิ่มเอมทั้งเนื้อเสียง และเนื้อดนตรีนี่เอง จึงทำให้นึกคิดเอาไปว่าซิมโฟนีชิ้นนี้ เป็นของท่านวากเนอร์และดูท่าว่าจะมี Allegro ma non troppo อยู่เพียงแค่ท่อนเดียว... แรตเติล ประหนึ่งไม่เป็นตัวของตัวเองใน Scherzo เขาไม่ เล่นซ้ำ แต่กลับดึงจังหวะของวงให้ช้าลงอย่างระมัดระวัง ซ้ำดูเหมือนเขาจะ "ตบแต่ง" เสียงให้เข้มหนา แต่การณ์ดัง กล่าว กลับไร้ซึ่งพลังและความมีชีวิตชีวาอย่างที่ควรจะเป็น ตามตำรับ Molto Vivace... เวียนนาฟิลฯ กลับมาสู่ Accompaniment อย่างนุ่มนวล, อ่อนหวานในท่อน Adagio ซึ่งแรตเติลยืดเวลาบรรเลงให้ ช้ายาวนานถึง 17 นาที! So What? เขาอยากจะเป็น Furt- waengler, Boehm หรือ Celibidache หรืออย่างไร? สิ่ง สำคัญ คือ เขาไม่ได้สื่ออะไรมาให้เรารู้ (ปรัชญา, ภราดร- ภาพ, ศักยภาพของมนุษย์, เสรีภาพ, อรุณรุ่งที่โอบคลุม ธรรมชาติที่มองเห็นโดยระดับสายตาจากมนุษย์, เทพ บันดาล, มุมสูงของโลกมนุษย์จากสายพระเนตรของ God ฯลฯ ฯลฯ) นอกเสียจากสิ่งที่เรียกว่า "ประดิษฐกรรมแห่ง เสียง"... ผมชอบความฮึกหาญ แต่ไม่ชื่นชมความแปลกแปร่งใน Presto และ Choir ของแรตเติลนัก ในความจริง ท่อนจบ ของเบโธเฟนได้แรงบันดาลใจจากท่วงทำนองเดินทัพของ ของกองทหาร Turkish ต้นยุค Classic ไม่ใช่กองกำลัง ของกองทัพทหาร(นาซี?)...การขับร้องของ 4 จตุรเทพก็ ทำได้สมความเป็นเยอรมันในแบบ Operatic ซึ่งแทนที่จะ เป็นลักษณาการ Stroke(an) ก็กลับเป็น Stir(ness) ไป เสีย... Beethoven Ninth จากแรตเติลไม่ได้สร้างหนทางใหม่ๆ และไม่ได้ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจใหม่แก่เหล่า Beethove- nism เสียละกระมัง หากความประทับใจที่จะพึงมีสำหรับ งานบันทึกชิ้นนี้ ก็เห็นจะเป็นการสลักเสลารูปทรงแห่งมวล เสียงจากปฏิมากรแรตเติล (ทุกมูฟเมนท์เป็น Beauty of the sound) แต่บางที รูปทรงแห่งมวลเสียงจากแรตเติล อาจไม่ได้ความสมดุลของกล้ามเนื้อและเรือนร่าง (อาทิ โครงร่างมีความเคลื่อนไหว, ปลุกเร้า, สื่อถึงใจ และมี Energetic etc.) ซึ่งหากเป็น George Szell กระทำกับ ดนตรีของเบโธเฟนแล้ว เขามีให้พวกเราอย่างเต็มเปี่ยม ...เป็นไปได้ว่า แรตเติลอาจจะเป็นเอตะทัคคบุรุษนาม Faust ผู้กระตือรือร้นที่โผล่มาสวมทับสกอร์ของเบโธเฟน ในงาน Music drama ของมหาบุรุษนามวากเนอร์อย่าง เสียไม่ได้ไปแล้ว...ก็ได้... ...ใช่แล้ว แรตเติลยังคงต้องเดินทางอีกไกล... การบันทึกเสียงของ EMI จากมูซิกเฟอไรนซาล ทำได้ ค่อนข้างดีมาก...การจำลอง Sonority ของห้องโถง คอนเสิร์ตสร้างความประทับใจให้กับผู้ฟังเช่นผมได้เป็น อย่างดี... ปล. ผมไม่เคยแจ้งลบความเห็นของใครเลย แม้แต่ครั้ง เดียว...เสรีภาพ เป็นสิ่งมีค่าของมนุษย์ ทุกคนมีสิทธิที่จะ แสดงความคิดเห็น แม้ว่า ในหลายครั้ง เขาเหล่านั้น (รวม ทั้งผมด้วยล่ะ) จะแสดงความไม่เข้าท่าออกมาบ้างก็ตามที ...ถึงจะอย่างไร ก็ต้องขอขอบคุณปิดท้ายด้วยนะครับที่อ่าน... ^___________^ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 50 18:07:41 จากคุณ : St@rGazer - [ 7 ม.ค. 50 17:55:15 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอขอบคุณผู้ผู้เสียสละเวลาเขียนให้ผมได้รู้จักเบอร์เก้าดีขึ้นครับ จากคุณ : K. PJ - [ 8 ม.ค. 50 10:16:11 A:203.146.63.187 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 555 จริงๆตอนแรกก็ไม่รู้หรอกครับว่า ร้านประจำที่กินอยู่ซอยรางน้ำ เค้าใส่พริกกี่เม็ด ผมชอบปูเค็มร้านนี้นะไม่ใช่ปูจืดแบบดัดจริต รสมือเค้านิ่งดี...ถามได้ความว่าใส่ให้ผม 7เม็ดโดยดูตามโหวงเฮ้ง! อ้าวลืมไป...นี่ไม่ใช่ห้องก้นครัว ผมเองก็ชมชอบน้า Richie Blackmore และติดตามผลงานคุณ St@rGazer มาตลอดตั้งแต่ใน ThaiDVD ทั้งทึ่งและชื่นชมในความรู้ที่มีและแบ่งปันให้ผู้อื่นฟัง เกี่ยวกับเพลงคลาสสิค (รวมทั้งคุณโอ๊คและผู้รู้อีกหลายท่าน) วันนี้ก็ต้องขอขอบคุณที่ให้ความรู้แนวความคิดเห็นที่ให้เกี่ยวกับ Sir Simon Rattle ในชุดที่ผมชอบ นี่ไงที่ผมบอกว่า เขียนได้เป็นวรรคเป็นเวร ในเมื่อคุณบอกไม่ได้ลบ คคห.ที่37 ของผม ผมก็ขออภัยอย่างยิ่งที่เข้าใจผิดอย่างโง่เขลา โดยไม่ได้นึกเผื่อไปว่า อาจมีผู้อื่นสั่งลบเพราะนับถือคุณมาก หรือรู้จักคุณเป็นการ ส่วนตัวว่ามีหน้าที่การงานใหญ่โตเพียงใด จึงกลัวคคห.ของผมระคายตาคุณ ขออภัยอีกครั้ง -my bad เรื่องคุณหูดี คงไม่มีใครแย้ง และอาจมีอีกหลายคนที่คิดเห็นเหมือนผมว่า หากการแสดงความรู้ของคุณเกิดขึ้นได้โดยไม่เจือ "ไม้ดูถูก" คงจะสามารถตัดเก็บ ไว้เป็น Reference สำหรับผู้ใฝ่ศึกษาได้เลย แกงอ่อมที่บรรจงปรุงรสด้วยประสพการของแม่ครัวฝีมือเยี่ยมด้วยวัตถุดิบดีเลิศ เพียงใด หากเจือด้วยแมลงสาบนอนตายหงายท้องในถ้วย มันก็กลายเป็นของไร้ ค่าไปในทันดี ส้มตำที่อร่อยอาจไม่จำเป็นต้องใส่พริก 7เม็ดเหมือนที่ผมชอบ และผมก็คงไม่ไปว่าใครกำมะลอ หากเค้าอยากใส่ปลาร้าในส้มตำที่เค้ากิน เพราะมันเป็นความชอบส่วนต้วที่เลือกจะกินแบบนั้น พี่ผมสอนไว้ว่า "หากเรานิ่งเฉยในสถานการที่อธรรม เราก็อธรรมเช่นกัน" ผมเห็นว่าการที่คุณไปดูถูกคุณลุดวิกนั้นไม่ยุติธรรม แม้คำขอโทษของคุณก็ยังมี หยิกแถมอีก จึงเป็นเหตุผลที่ผมออกมาร่วมเกรียนด้วยเพื่อให้เห็นว่า เวลาโดน เกรียนแล้วมันรู้สึกยังไง ขอบคุณที่อ่านครับ และขออภัยท่านเจ้าของกระทู้ที่ทำให้กระทู้รกไปหน่อย แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 50 11:54:21 แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 50 11:53:35 จากคุณ : ตำปู-พริก7เม็ด - [ 8 ม.ค. 50 11:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ปัญหาของตำปู-พริก7เม็ด มีอยู่สองอย่าง 1. คุณไม่ได้อธิบายว่า Sir Simon Rattle ของคุณนั้น เป็นอย่างไร? จง "เขียนให้สมกับที่คุณชอบ"...ผมจะรออ่าน... 2. คุณ "มองเห็น" เครื่องในของวัวน้อยในแกงอ่อม กลับ พาลไป "คิดเห็น" ว่าเป็นแมลงสาบ ด้วย "อคติ" ที่เกิดขึ้น ในร้านที่คุณเข้าไปรับประทานโดยแท้... Two men look out through the same bars, one sees the mud, but one sees the stars... "สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม คนหนึ่งตาแหลมคม มองเห็นดาวอยู่พราวพราย"... ...พิจารณาดูเองเสียก็แล้วกัน... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 8 ม.ค. 50 17:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 44 1. - 2. Sir Simon Rattle เค้าผมหยิกฟู ผมว่าเข้ากับเค้าดี เลยชอบชุดนี้มากสุด 3. - 4. - แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 50 13:43:16 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 50 10:45:29 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 50 13:07:25 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 50 10:15:12 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 50 09:53:36 จากคุณ : ตำปู-พริก7เม็ด - [ 9 ม.ค. 50 09:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 45 งุงิงุงิ แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 50 13:43:33 จากคุณ : ตำปู-พริก7เม็ด - [ 9 ม.ค. 50 09:55:23 ]