PANTIP.COM : C5005614 ขอแสดงความคิดเห็นบ้างนะคะ [Madonna]

ขอแสดงความคิดเห็นบ้างนะคะ

จากกระทู้หนึ่ง ทำให้เราอยากพูดในเรื่องการเปรียบเทียบระหว่าง 2 นางบ้าง ติ ค้านได้สะดวกเลยนะคะ และหวังว่ากระทู้นี้คงจะไม่เป็นเหตุให้เกิดชนวนความบาดหมางกันขึ้นอีก อยากให้พูดโดยแสดงเหตุและผล ไม่กราดเกรี้ยวรุนแรงคะ

-------------------------------------

เราเป็นสาวกมาดอนน่าจริงๆ ก็ตอน ม.3 (ตอนนี้อยู่ปี 3)

6 ปีที่เราชอบผู้หญิงที่ชื่อมาดอนน่า และได้ศึกษาติดตามเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่ง ทั้งปัจจุบันและย้อนไปในอดีตเนื่องจากเกิดไม่ทันจุดรุ่งโรจน์ของเธอ

จนถึงตอนนี้ เราไม่ค่อยมองมาดอนน่าในฐานะ "นักร้อง" ที่ประสบความสำเร็จ

แต่เรามองมาดอนน่าในฐานะ "ผู้หญิงคนหนึ่งในโลกนี้" ที่ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งยวดเท่าที่โลกและระบบทุนนิยมที่กำลังแพร่หลายจะต้องจดจำและระลึกถึงไว้เป็นแบบอย่าง (อย่างที่เด็กรุ่นหลังหลายๆ คนเลียนแบบ)

มาดอนน่าก้าวผ่านความเป็น "นักร้อง" ไปนานแล้ว นักร้องเป็นเพียงแค่ "บทบาท" หนึ่งของเธอ

เรามองมารายห์เป็นนักร้องที่โด่งดัง เป็นศิลปินคนหนึ่ง

แต่เชื่อไหมว่าเรามองมาดอนน่าเป็น "นักธุรกิจ" มากกว่าความเป็นนักร้อง หรือจะ ศิลปินเองก็ตาม

บทบาทของมาดอนน่ามีหลากหลาย ทั้ง นักร้อง นักเต้น นักแต่งเพลง นักโปรดิวเซอร์

นักต่อต้านศาสนา นักขบฎหัวปฎิวัติ

เจ้าของบริษัท Marverick นักก็อปชาวบ้าน

นักแสดง นักโป๊เปลือยออกหนังสือเซ็กซ์ ไปจนถึงนักเขียนหนังสือนิทาน หรือแม้กระทั่ง นักต่อต้านบุช

ทุกอย่างเป็นสิ่งที่มาดอนน่าหลวมรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจที่ได้วางแผนเอาไว้พร้อมด้วยมันสมองของเธอ และทุกอย่างผลักดันให้เธอประสบความสำเร็จ

ร่ำรวยเงินทอง โด่งดังทั่วโลก (มาดอนน่าเคยพูดว่าฉันต้องการชื่อเสียงมากกว่าเงินทอง)

ดังนั้น เรื่องที่ว่ามาดอนน่าชอบสร้างกระแส สร้างภาพลักษณ์แล้วเปลี่ยนเป็นว่าเล่นเป็นกิ้งก่าเปลี่ยนสี เราจึงไม่โยงไปถึงความเป็นนักร้องของมาดอนน่า แต่เราเห็นเป็นส่วนหนึ่งของ "ธุรกิจ"

ในขณะที่มารายห์นอกจากเป็นนักร้อง นักแต่งเพลง นักโปรดิวเซอร์ แล้วเราก็ยังนึกไม่ออกว่าเธอจะเป็นอะไรได้อีก (หรือจะเพิ่มนักแสดง) อ้อ ผู้กำกับ MV จะนับด้วยไหม

ซึ่งมารายห์เธอบทบาทครอบคลุมในด้านวงการเพลงเท่านั้น

แต่ความเป็นนักธุรกิจของมาดอนน่าส่งอิทธิพลไปทั่วหลายวงการมากๆ

มาราย์ใช้พลังเสียงเป็นช่องทางทำมาหากิน

แต่มาดอนน่าใช้ "กึ๋น" หรือไอคิวเป็นช่องทางทำมาหากิน ประกอบธุรกิจของเธอ

ถ้าพูดถึงหลักเศรษฐศาสตร์ มาดอนน่าได้ใช้ทรัพยากรในตัวเธอที่มีอยู่อย่างจำกัดก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด...อย่างคุ้มค่า

ความสะสวย เต้นเก่ง กล้าคิดตัดสินใจ ร้องเพลงแต่งเพลงเองก็ได้ รู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่มีประโยชน์สำหรับตัวเธอ

แต่ที่สำคัญ คือ กล้าที่จะเปลี่ยนแปลง ไม่ยอมหยุดนิ่ง

ทั้งหมดทั้งมวลทำให้เรานับถือและชอบมาดอนน่ามากๆ ไม่ได้ชอบเพียงแค่ว่าเออ..ร้องเพลงเพราะนะ เต้นเก่งจัง เพลงขึ้นอันดับ 1 เราชอบที่ความสามารถ

มารายห์เราก็ชอบ เราชอบเพลงมารายห์ เราชอบการหวีดของมารายห์....

และในขณะที่มารายห์ได้ทำสติถิทั้งหลายที่เป็นความภาคภูมิใจและเอามาข่มทับ อย่างเช่นเพลงอันดับ 1 17 เพลง

มาดอนน่าก็ได้ใช้ความสามารถทำสิ่งต่างๆ ฝากผลงานที่เห็นเป็นรูปเป็นร่าง สัมผัสและรู้สึกจับต้องได้มากกว่า

มาดอนน่าทิ้ง Blond Ambition Tour และ Girlie Show ให้เป็นหนึ่งในคอนเสิร์ตที่ดีที่สุดและผู้คนจดจำได้มากสุดคอนเสิร์ตหนึ่งของโลก

มาดอนน่าทิ้งภาพลักษณ์เซ็กซี่อมตะอย่าง Like a virgin ไว้เป็นต้นแบบให้นักร้องรุ่นหลังๆ เจริญรอยตาม ไม่มีฝรั่งคนไหนที่คุยด้วยแล้วไม่รู้จักเพลงนี้

มาดอนน่าทิ้งการโชว์ Sooner or Later ในงานออสการ์ให้คนทั้งงานตะลึงและกล่าวขานว่าเป็นโชว์เปิดตัวที่ฮือฮาที่สุด

มาดอนน่าทิ้งหนังสือ SEX ไว้ให้คนจดจำว่าครั้งหนึ่งเคยมีผู้หญิงบ้าบิ่นคนหนึ่งโชว์พาวขนาดไปเดินแก้ผ้ากลางถนนโทงๆ ได้

มาดอนน่าทิ้ง MV Like a prayer ไว้เป็นอนุสรณ์ความเป็นปฎิปักษ์ท้าทายศาสนาอย่างไม่เคยมีนักร้องคนไหนทำมาก่อน

หรือโชว์ Vogue ในคราบพระนางมารี อังตัวแนตต์

ยังมีอีกเยอะ...

http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5002504/C5002504.html

ลองนึกดู บนโลกที่ผู้คนกินข้าวแดง เดินตามท้องถนนจริงๆ จะมีสักกี่คนที่จะมาให้ความสนใจกับสถิติที่เป็นเหมือนตำราท่องจำว่าใครมีเพลงอันดับ 1 มากสุด หรือสถิติอย่างนักร้องที่แต่งเพลงเองแล้วขึ้นอันดับ 1 มากที่สุดจะแต่งเพลงได้เก่งมากๆ คุณค่าของเนื้อเพลงจริงๆ อยู่ที่การสื่อถึงเนื้อหาทำให้คนฟังกินใจตื้นตันได้มากแค่ไหน ไม่ได้วัดด้วยอันดับ ดูอย่าง Music ของมาดอนน่าก็ได้อันดับ 1 แต่ดูเนื้อเพลงก็ไม่ได้วิเศษวิโสแต่อย่างใด

รางวัลแกรมมี่ได้ 5 เท่ากัน แต่มารายห์ดูจะมีภาษีเหนือกว่ามาดอนน่า แต่น่าแปลกตรงที่นักวิจารณ์ส่วนใหญ่ยกย่องมาดอนน่าไม่ว่าทางด้านความเป็นศิลปิน หรือตัวอัลบั้ม

อย่างครั้งใดมีการจัดลิสต์ album all the time มักจะมี Like a prayer ปรากฏอยู่ในลิสต์ด้วยเสมอ ทั้งๆ ที่อัลบั้มนี้ไม่ได้เข้าชิงแกรมมี่แต่อย่างใด (แกรมมี่ก็ตัดสินจากผลโหวตของบุคคลบางกลุ่มเหมือนกัน)

ทัวร์คอนเสิร์ตกับรายได้แท้จริงก็มองได้หลายด้าน

ถ้ามองอย่างนักบัญชี สินค้ามีต้นทุนค่าใช้จ่ายสูง แต่ก็ยังได้กำไรอาจจะไม่มาก แต่ก็ถือว่าคุ้ม

ถ้ามองอย่างนักเศรษฐศาสตร์ นับว่าน่าทึ่งที่มาดอนน่าสามารถทำให้จุดดุลยภาพมีอุปสงค์ที่สูงลิบลิ่วได้ คือ คนยอมควักตังค์ในราคาแพงๆ เพื่อสนองความต้องการดูคอนเสิร์ตของตน

ถ้าพลังเสียงพูดว่าดีกว่าโปรดักชั่นแบบอลังการก็ลองตั้งราคา หรืออุปทานในระดับเดียวกันแล้วก็จะเห็นภาพได้ชัดเจน ว่ามีอุปสงค์จะเคลื่อนไปตำแหน่งไหน เท่าไร บางทีอาจจะเกิดอุปทานส่วนเกินได้ (คือความต้องการเสนอขายหรือจำนวนบัตร มีมากกว่า ปริมาณเสนอซื้อหรือจำนวนคนดู)

และอดีตมาดอนน่าฉาวโฉ่เพียงไรคนทั้งโลกก็รู้กัน แต่ก็ยังมีผู้ชายคนหนึ่งยอมลงหลักปักฐานเข้าแต่งงานด้วย คือ กาย ริชชี่ มีสามีแสนดี มีโซ่คล้องใจคือ โลล่า และร็อคโค่ นับว่าเป็นชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์มีความสุข ครบถ้วนแล้วตามธรรมชาติเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ทุกคนต้องมีชีวิตคู่และทายาทสืบสกุล...

ทั้งสองเหมือนและแตกต่างกันหลายๆ อย่าง
ทั้งมาดอนน่าและมารายห์เคยมีช่วงตกอับเหมือนกัน
มาดอนน่าเคยบ้าบิ่นกระทั่งแก้ผ้าเดินกวักมือเรียกรถบนนถนน
มารายห์เคยสติแตกเชือดข้อมือตัวเองในช่วงตกอับจนต้องเข้าโรงพยาบาล

ยอดขายทั้งสองก็ไม่แตกต่างกันมาก
แต่แนวเพลงของทั้งสองกลับต่างกัน

จากอัลบั้มล่าสุดของทั้งคู่ มารายห์ได้ 9 ล้าน เมกาได้ 6 และนอกเมกา 3 (ตัวเลขจากวารสารมารายห์)
มาดอนน่าได้ 8 ล้าน ในเมกา 1.6 และนอกเมกาอีกราวๆ 6.4 (8 ล้านจากการประกาศของ Warner)

ตลาดเพลงของทั้งสองก็ดูแตกต่างกันไปอีก

ซึ่งมาดอนน่าคงยากมากๆ ที่จะทำยอดขายได้สัก 2 ล้านในเมกา
ในขณะที่ยอดขายต่างประเทศเริ่มแผ่วลงมาก ทั้งๆ ที่กระแสในเมกาที่ว่าดังแล้วไม่ได้กระเตื้องข้างนอกด้วยเลย ถ้าเทียบกับอัลบั้มก่อนๆ ที่ยอดมักสมดุลกัน และฐานที่มั่นของเธอก็เริ่มหายไป ดูอย่างที่ญี่ปุ่นที่ว่ามารายห์ครอง ก็ขายได้ 3 แสนเศษๆ จากที่เมื่อก่อนเป็นหลักล้าน ถ้าเกิดล้มที่เมกาเมื่อไร ตัวเลขอัลบั้มอาจเป็นอย่าง Glitter

ที่มารายห์ยังเหลืออายุในวงการเพลงเยอะกว่ามาดอนน่า ยังสามารถสะสมสถิติรวบรวมเป็นตำราท่องจำได้ และในอนาคตอาจมียอดขายอัลบั้มแซงหน้ามาดอนน่าก็เป็นได้

และมารายห์ก็ยังจะเป็นศิลปิน เป็นนักร้องที่ประสบความสำเร็จในอาชีพและในฐานะการเป็น นักร้อง ของเธอต่อไป

และตลอดไป.......

อิอิอิ คิกคักๆๆๆ

จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย - [ 30 ธ.ค. 49 05:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5

อืมมม คุณรักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ยเขียนได้ดีมากๆเลยครับ

สำหรับผม ผมชอบมาดอนน่ามานับเวลาตอนนี้ก็น่าจะเกือบ 20 ปีแล้วนับจาก True Blue และก็ชอบมาดอนน่ามาตลอดมาจนทุกวันนี้

ส่วนมารายห์นั้นผมก็เคยชอบ เพราะสวย(ในตอนนั้น)เสียงดีและร้องเพลงได้น่าฟังมากๆ ทุกๆครั้งที่ฟังเพลงที่เธอร้องจะทั้งรู้สึกสบายใจและรู้สึกทึ่ง ไม่ฟังแล้วรู้สึกเหนื่อยเหมือนที่ฟังนักร้องในแนวเดียวกันของเธอร้องกัน จำได้เลยว่าตอนนั้นซื้อวิดีโอคอนเสิร์ตมารายห์มาดู นั่งทึ่งกับฝีไม้ลายมือและเสน่ห์ของเธอจริงๆครับ พ่อของผมซึ่งเคยเป็นนักดนตรี ได้ยินเสียงที่เธอร้องจากวิดีโอที่ผมนั่งดู ก็เดินเข้ามาดูยังพูดว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ร้องเพลงได้เลือกินเลย

แต่ที่ผมชอบทั้งมารายห์และมาดอนน่านั้น ก็ที่จริงแล้วมาจากชีวิตของทั้งสอง ทั้งสองคนมีชีวิตที่ลำบาก และเต็มไปด้วยความทะเยอทะยายเหมือนกัน

มาดอนน่านั้น ต้องปากกัดตีนถีบ ยอมทำทุกอย่างเพื่อผลักดันตัวเองให้ไปสู่จุดหมายที่ตัวเองตั้งไว้ การมาอยู่ในเมืองใหญ่คนเดียวด้วยเงินติดกระเป๋าไม่กี่เหรียญ แล้วประสบความสำเร็จขนาดนี้มันไม่ใช่เรื่องงายเลยสำหรับผู้หญิงคนนึง

ส่วนมารายห์นั้น มีชีวิตวัยเด็กที่ลำบาก ทั้งเรื่องเชื้อชาติและเรื่องครอบครัว แต่เธอก็ผลักดันตัวเองจนประสบความสำเร็จได้ในที่สุดด้วยเสียงสวรรค์และความสามารถของเธอ อันนี้ก็นับถือมากๆ

แต่ผมเลิกชอบมารายห์ตั้งแต่ตอนที่เธอออกอัลบั้มที่เริ่มใช้เสียงกระเส่าๆกระซิบๆ ดูไม่ใช้ความสามารถในการร้องเท่าไหร่ แถมยังเอาพวกมาเฟียเเร็ปเปอร์มาฟีเทอร์ริ่งจนเกร่อ หลังๆเหมือนกู่ไม่กลับ แถมเอ็มวีก็น่ากลัวขึ้นๆ ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ผมมองว่ามารายห์น่าจะมีความแตกต่างจากคนอื่นมากกว่านี้ เพราะด้วยศักยภาพของเธอแล้ว ผมว่าเธอทำได้แน่นอนโดยไม่ต้องพึ่งแร็ปเปอร์พวกนั้น

ที่จริงผมไม่ได้อยากให้มารายห์เป็นผู้หญิงสวยร้องเพลงตลอดไปเหมือนเมื่อก่อนหรอกนะครับ เข้าใจว่าทุกอย่างมันต้องมีการเปลี่ยนแปลง แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นมันน่าจะสอดคล้องและกลมกลืนกับความเป็นตัวของศิลปินคนนั้นด้วย หลายๆครั้งที่ผมเห็นเธอแล้วรู้สึกขัดลูกหูลูกตา ว่า ทำไปได้นะ เพื่อนผมหลายๆคนที่เคยชื่นชอบเธอก็เลิกชอบเธอไปแล้วในตอนนี้ ก็ด้วยความรู้สึกแบบเดียวกัน

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่เคยตั้งข้อรังเกียจมารายห์แต่อย่างใด

สำหรับผม ผมชอบมาดอนน่ามาตลอด เพราะเธอเป็นนักปฏิวัติ และแต่ละครั้งที่เธอทำอะไรลงไปล้วนก่อให้เกิดกระเเสที่แรงอย่างไม่น่าเชื่อ อีกอย่างที่ชอบมากๆคือ เธอไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน สามารถผสมผสานแนวเพลงมาเป็นของแนวตัวเองได้อย่างดี ใครจะว่าBedtime Stories หรือ American Lifeแย่ แต่ผมคนนึงนี่แหละ ขอปรบมือให้เจ๊ เป็นสองอัลบั้มที่ยิ่งฟังก็ยิ่งค้นพบว่ามีอะไรมากกว่าที่คิดครับ

สำหรับผมนะ ผมไม่อยากเปรียบศิลปินทั้งสองคนนี้หรอก เพราะเหมือนอยู่คนละโลกกัน ดนตรีก็คนละแนวกัน เหมือนจะเอาเทควอนโด้มาสู้กับมวยสากล กติกามันก็คนละแบบกันอยู่แล้ว เปรียบกันไปก็แค่นั้น

ผมว่า เพลงนั้นทำให้คนมีความสุข ฟังเพลงแล้วควรจะก่อให้เกิดความสุขและเกิดปัญญาบ้างไม่ทางใดก็ทางนึง หากรู้จักลดอคติและอัตตาลงไป ก็จะพบว่าโลกนี้ยังมีอะไรที่สร้างสรรค์อีกเยอะให้เข้าไปทำความรู้จักครับ

จากคุณ : พ่อน้องโจ - [ 30 ธ.ค. 49 12:18:08 ]