ความคิดเห็นที่ 1 มาปูเสื่อรออ่านด้วยคนครับ จากคุณ : Cherokee1 - [ 10 ม.ค. 50 10:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^^ Concerto ของไวโอลินนี้ผมไม่รู้เลยครับ (ที่จริงก็ไม่รู้ทุกเรื่องแหละ แฮะๆ T_T) ขอนั่งเสือของคุณ Cherokee1 ด้วยนะครับ จากคุณ : Horrible Member - [ 10 ม.ค. 50 23:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จากแผ่นเท่าที่มีอยู่ (ไม่มาก)  ชอบของ Schneiderhan ค่ะ           ว่าแล้วก็ลากเสื่อของตัวเองมานั่งรออ่านอีกคนนะคะ  ^^" จากคุณ : Ames - [ 11 ม.ค. 50 00:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนกันค่ะ บรรดา CD เพลง Beethovan ที่มีก็มีคนซื้อให้ ไม่ก็ ดูดมาจากเนท ฟรีๆ มี Violin concerto อยู่แต่ไม่รู้ว่าของใคร มารอฟังคำแนะนำ ขอ ต่อ เป็น Spring sonata ด้วยนะคะ จากคุณ : O_Sole_mio (O_Sole_mio) - [ 11 ม.ค. 50 03:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 L v Beethoven แต่ง Violin Converto ไว้เพียงหนึ่งบทเท่านั้น ความเห็นส่วนตัว ที่ตัวผู้เขียนและลูกรู้สึกได้เหมือนกันคือ Perlmann  เล่นนุ่มนวล (มากเกินควร)  แต่ขาดน้ำหนักที่พอดี หากจะฟังไวโอลินของคีตกวีท่านนี้ ลองหา Violin Sonata มาฟังดูครับ Sonata for Piano and Violin No. 9 A-major หรือพวก String Trio in E flat Op No. 3 in G, Op No. 9 in D, Op No. 2 in C minor, Op. No. 3 Serenade for String Trio in D, Op. 8 จากคุณ : geheim - [ 11 ม.ค. 50 10:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 LvB Violin Concerto in D Op.61 สำหรับผู้ที่ชอบการบรรเลงแบบคึกคักเข้มข้น ใช้ tempo ที่พลุ่งพล่าน มีการสำแดงสีสันของ solo melody line อย่างเต็มที่ ผมได้ฟังและเห็นว่าการบรรเลงของ Heifetz/Munch/Boston Symphony จาก RCA จะโดนใจดีครับ (http://www.musicweb-international.com/classrev/2004/Nov04/BMH.htm) แต่ผมเองชอบแนวการบรรเลงที่คึกคักแต่ไม่ต้องเข้มข้นนัก โดยมี tempo ที่ไม่เฉื่อยและ solo line ยังคงสีสันที่เจิดจ้าได้คงเส้นคงวาของ Grumiaux/Davis/Concertbebouw จาก Philips (Duo series ก็มี) (http://www.classicstoday.com/review.asp?ReviewNum=2571) และ Hahn/Zinman/Baltomore Symphony จาก Sony (http://www.musicweb-international.com/classrev/2002/Oct02/beethahn.htm) แผ่นหลังนี้มีงานควบเป็น Serenade ของ Bernstein ซึ่งผมฟังแล้วเห็นว่าซึมซับได้ยากเอาการ Perlman/Guilini/Philharmonia จาก EMI ใช้ tempo ช้ากว่า Grumiaux ไปหน่อยสำหรับรสนิยมของผม แต่ Perlman บรรเลงได้ดีครับ แต่ soloist ทุกคนที่กล่าวถึงนี้บรรเลง cadenza ของ Fritz Kreisler ผมเคยได้สุ่มฟังการบบรเลงของพ่อลูก Oistrakh โดย David ผู้พ่อกำกับ Vienna Symphony (ไม่ใช่ Philharmonic) ให้ Igor ผู้ลุกเดี่ยวไวโอลิน ซึ่งเป็นการบรรเลงและบันทึกเสียงที่ดีมาก แถมยังใช้ Cadenza ของ Joachim ซึ่งขึงขังกว่าของ Kreisler ซึ่งหวานไปหน่อย แต่ยังหาเป็น CD ไม่ได้ สงสัยว่า Melodiya (จากรัสเซีย) ไม่ออก CD ผมมีเป็นเทปคาสเซ็ต จากคุณ : ;-) - [ 11 ม.ค. 50 13:20:21 A:61.95.167.91 X: TicketID:130631 ]

ความคิดเห็นที่ 7 งานบันทึก Beethoven: Violin Concerto in D, Op. 61 ของศิลปิน + วาทยกร/ วงดุริยางค์ ในแต่ละชิ้น จะให้ "รางวัล" แก่ท่านผู้ฟังที่แตกต่างกันออกไปหลายลักษณะ ซึ่งงานในประเภทดนตรีประชัน (Concerto) แทบจะทุก ประเภท (String, Piano, Wind, Brass, Percussion etc.) จะเป็นงานที่วิจารณ์คุณค่าได้ค่อนข้างยากกว่างาน บันทึกประเภท Symphony เล็กน้อย และยิ่งเป็นงานของ ดุริยกวีอย่างเบโธเฟนด้วยแล้ว...จะเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ มากเลยทีเดียว... จากเท่าที่ผมมีงานบันทึก VC ของ LvB มากกว่า 25 Records และเท่าที่พอระลึกถึง "ความทรงจำจากการรับฟัง" ได้ในขณะนี้ อาจจะพอบังอาจแนะนำได้บ้าง (ตามการเรียง ลำดับอักษร Performers) ดังนี้... 1. Bell with Norrington (2000)/ Camerata Salzburg/ Cdz: Bell (Moonlight Sonata to Late SQ)/ Sony [42:14] (with Mendelssohn: VC) ความเป็น Romanticism ของเบลล์ผสานอย่างแปลก- แปร่งกับความเป็น Authentic ของนอร์ริงตัน...เสียงจาก วง CS ดูโปร่ง บาง คล้ายกับเป็นเชมเบอร์วงใหญ่ และการ รรเลงไวโอลินเดี่ยวของเบลล์ ซึ่งลึกซึ้งแต่ไม่นวยนาด ยัง คงไม่ละเลยความเป็น Virtuosic ของเขาเอง (Cadenza (Cadence) ของเขา ในท่อน I และ III เป็นบางถ้อยดนตรี จาก Piano Sonata No. 14 และ SQ ยุคหลัง) แต่สำหรับ Accompaniment ของเขากับวง ดูเหมือนเบลล์จะพบกับ "การประจัน" มากกว่า "การผสมผสาน" กับนอร์ริงตัน... แนะนำสำหรับท่านที่เป็นแฟนๆ ของเบลล์โดยเฉพาะ และ ชอบ "ความโปร่งใส"... ^______________^ แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 50 16:52:58 แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 50 15:04:18 จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 15:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 2. Chung, K-W with Tennstedt (1989)/ Royal Concertgebouw O/ Cdz: I+III: Fritz Kreisler/ EMI [44:49] (with Bruch: VC) ผมชอบความอ่อนหวาน แต่ไม่อ่อนไหวของชุงสำหรับ Live ที่เธอเล่นกับเท็นสเตด และดูเหมือนความสุขุม เยือกเย็น ของเท็นสเต็ด จะเกื้อหนุนให้ชุงเล่นดนตรีในลักษณะ ครุ่นคิด มีน้ำหนักและไม่อ้อนแอ้นจนเกินไปสำหรับ VC ของ LvB...ทั้งนี้ทั้งนั้น วง RCO และโรงคอนเสิร์ตคอน- แซตเกอบาว ส่องทางให้ชุงและเท็นสเตด สว่างไสวด้วย แสงไฟสีน้ำเงินเข้ม HA HA ^__________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 15:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 3. Collins with Pletnev (1997) *Arranged for Clarinet by Pletnev/ Russian National O/ DG [41:39] (with Mozart: ClC) เพล็ทเนฟ (อ่านชื่อถูกมั้ยเฮีย?) เรียบเรียงงานชิ้นนี้สำหรับ เครื่องดนตรีเจ้าเล่ห์อย่างคลาริเน็ทให้คอลลินส์บรรเลง ซึ่งเขากับท่านผู้เรียบเรียงร่วมกันบรรเลงงานชิ้นนี้จาก หฤทัยของพวกเขา ส่งผลให้ผู้ฟัง "รับรส" อย่างหฤหรรษ์... โดยเฉพาะ โน้ตความถี่ต่ำจากการบรรเลง Cdz ของคอล- ลินส์ เขาทำให้แหบเครือถึงใจ อย่างที่ไวโอลินอาจจะต้อง ทึ่ง...แนะนำอย่างยิ่งสำหรับ Sound lover ทุกท่านครับ... ^____________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 15:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 4. Ferras with Karajan (1967)/ Berlin PO/ Cdz: Fritz Kreisler/ DG Galleria [46:33] (with Overtures) ความจัดเจนและสีสันค่อนไปในทิศทางอบอุ่นของเฟอร์ราส์ เข้ากันกับปฏิมากรผู้เสกสรรปั้นแต่งมวลเสียงแบบ Terri- fic & Aristrocratic ของคารายาน และความสัมพันธ์ของ คารายานกับเสียงในแบบแสดงแสนยานุภาพของวง เบอร์ลินฟิลฯ ของช่วงปี 1960's นี่เอง ส่งผลให้ VC ของ LvB ประดับประดาไปด้วยสีสันหลากหลายรูปแบบ (ที่ค่อน ไปในลักษณะโทนสีอุ่น) นับเป็นกระจกส่องชีวิตของ เบโธเฟนในช่วงหลังยุค Sturm und Drang ที่น่าสนใจอีก ชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว... ^_____________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 16:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 5. Francescatti with Walter (1961)/ Columbia SO/ Cdz: Fritz Kreisler/ Sony Essential UK [43:38] (with Sibelius: VC) Vituosic ของฟรานเชสแกตติ ฉายแสงเจิดจรัสและแสดง ความหฤหรรษ์ที่แฝงอยู่ในท่อน Rondo ออกมาได้อย่าง วิเศษ ในขณะที่วิญญาณโรแมนติคของวอลเตอร์ ได้ หล่อเลี้ยงและประคองฟรานเชสแกตติด้วยลักษณาการ ประหนึ่งการปลอบประโลมแบบ Sociable ของพี่กับน้อง... Must have! ปล. ยังมีปกของ Sony Essential USA ขายอยู่ในราคาไม่ ถึง 7 $US ในอเมริกา... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 16:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 6. Grumiaux with Davis, Sir Colin (1974)/ (Royal) Concertgebouw O/ Cdz: Fritz Kreisler/ Philips Duo [41:59] (with Various VCs) เสียงไวโอลินประดุจแพรไหมสีแดงกุหลาบพริ้วไหวกลาง กลิ่นประทุแห่งควันปืน...นี่เป็นงานบันทึก VC ที่ดีที่สุดชิ้น หนึ่ง (กรุณาอ่าน #6) กรูมิเยอร์บรรจงสมานความพอ เหมาะพอดีของการบรรเลงแบบ Virtuosic ให้เสมอไปกับ ลักษณาการ Thoughtful & Intellectual ของเขา มิพัก ต้องกล่าวถึง เซอร์คอลิน เดวิสและ (R)CO ที่ให้ลักษณะ Firmly แต่ Fondly อันสอดคล้องต้องกันไปกับการบรรเลง ของกรูมิเยอร์อยู่ทุก "ขณะจิต".... ...เราจะได้สดับจิตวิญญาณ Beethovenian ที่เปล่ง ประกายเจิดจ้าอยู่ในทุกมูฟเมนท์อย่างแน่นอน... ^______________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 16:39:07 ]

ความคิดเห็นที่ 13 7. Hahn with Zinman (1998)/ Baltimore SO/ Cdz: Fritz Kreisler/ Sony [44:04] (with Bernstein: Serenade) หากเปรียบ #12 เป็นความนุ่มนวลประหนึ่งแพรไหม ฮาห์น ก็น่าจะเป็นแพรไหมที่ผืนย่อมกว่า สีสดกว่า และพริ้วไหว กึ่งสะบัดอยู่กลางอณูเกสรดอกไม้... ...การบรรเลงของฮาห์นบ่ง Spontaneity ของตัวเธอเอง แต่ก็เจือรสของลักษณะครุ่นคิดในแบบผู้เยาว์อยู่บ้าง ใน ขณะเสียงที่ปลดปล่อย ประหนึ่งไร้พันธนาการจากบัลติ- มอร์ซิมฯ ดูคล้ายกับ Zinman ปลดปล่อยอิสรภาพของเธอ และของวงเดินทางไปกับปรัชญาของเบโธเฟนด้วยตัวของ มันเอง... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 16:51:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 8. Heifetz with Munch (1955)/ Boston SO/ Cdz: I: Joachim + Heifetz III: Aver + Heifetz/ RCA Living Stereo [37:56] (with Mendelssohn: VC) ก็ด้วยความเป็น Prodigy ของไอเฟ็ทซประการหนึ่ง, ความ รุนแรงในแบบ Russian ของเขาอีกหนึ่ง, Instinctive virtuosity ของเขาอีกหนึ่ง ประกอบรวมกับการเล่น Cdz ที่เป็นของเขากับโจอาคิมที่รุกเร้า/ แอฟเวอร์ที่ดุดัน... ...ส่งผลให้ VC ของ LvB จากเขากับมุนช์ผู้เน้นโครงสร้าง ของงาน ดูมุทะลุดุเดือด ร้อนแรง เต็มไปด้วยลักษณะการ ลุกลามแห่งไฟ และห้วนกระชับ... ...Stimulate by Fiery อย่างนี้กับ VC ของป๋าเบธอย่างนี้ ว้าววววววววว...ผมกลับชอบแฮะ... HA HA ^__________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 17:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 9. Kennedy with Tennstedt (Live 1992)/ Cdz: I: Kreisler III: Kennedy/ North German RSO (Hannover)/ EMI [50:11] (with Bach’s Solo Arr.) ผมฟังครั้งเดียวด้วยความกระอักกระอ่วน ซ้ำบางคืนเปิดทีวี มาเจอะเจอเทปจากช่อง 11 อีก :-( ...อย่าเสียเวลาไปกับเขาเลย...หากเป็นไปได้! ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 17:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 10. Krebbers with Haitink (1974)/ (Royal) Concertgebouw O/ Cdz: Fritz Kreisler/ Philips Netherlands (9CDs) [45:38] (with 9 Sym. & 5 PCs) Mystical Wonderfulness จากเคร็บเบอร์ส เปล่งความ หมายเชิงปรัชญาก่อน Fate Symphony จะบังเกิด หาก ท่านใดมี Piano Concerto No. 4 ซึ่งแต่งในเวลาเดียวกัน กับ VC ให้หามาฟังร่วมกันกับเคร็บเบอร์สผู้ประหนึ่งมีฌาณ แก่กล้า ผู้ซึ่งสร้างตำนานร่วมกับ Beethovenism อย่าง ไฮทิงกับคอนแซตเกอบาวในปี 1974 (พร้อมกรูมิเยอร์) ...หากกรูมิเยอร์เป็น "ผู้เปิดเผย"...เคร็บเบอร์ก็เป็นผู้ "เก็บ งำ" เบโธเฟนให้เราละเลียดฟังไปอย่างช้าๆ...และทำไม เราไม่กล่าวถึง Virtuosic จากเคร็บเบอร์? แน่นอน ก็ใน เมื่อไวโอลินของเขาสถิตอย่างเป็นพลวัตอยู่ที่ใจ ไยเขา จะเรียกหาคันซอหรือคันชักอีกเล่า... (ว่าเข้าไปนั่น) ^_________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 17:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีอยู่แค่แผ่นเดียวครับ อยากแนะนำบ้าง BEETHOVEN Violin Concerto · Romances Nos. 1 & 2 Yehudi Menuhin Vienna Philharmonic Orchestra New Philharmonia Orchestra Constantin Silvestri, Sir John Pritchard จากคุณ : Genzo (Genzo) - [ 11 ม.ค. 50 17:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รูปครับ ผมว่า Beethoven คงไม่ค่อยชอบแต่ง Violin Concerto เท่าไรมั้งครับ แกน่าจะชอบทาง Piano Concerto มากกว่า แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 50 23:44:59 จากคุณ : Genzo - [ 11 ม.ค. 50 17:39:24 ]

ความคิดเห็นที่ 19 11. Kremer with Harnoncourt (Live 1992)/ Chamber O of Europe/ Cdz: Beethoven arr. by Kremer/ Teldec Elatus [43:15] (with two Romances) หากคุณไม่รัก ก็เกลียดเครเมอร์ (กับฮาร์น็องคูรท์) ไปเลย เพราะเครเมอร์ ถึงแม้จะเล่น Cdz ในแบบ Authentic แต่ เขายังสร้างความปร่าแปร่งของเสียงไวโอลินให้เป็นไปใน ลักษณะ Dissonance chord เน้นขึ้นมาอีก...ในขณะที่ เสียงจากการสีไวโอลินสำหรับการเล่นประสานไปกับวงมี ลักษณะเรียว คม ชัดใส และแทบจะไม่พบ Vibration ใน ตอนท้ายของบางคีตวลีที่คุณคาดหวัง ถึงอย่างไรก็ตาม ฮาร์น็องคูรท์ (กับเครเมอร์) ยังไม่ได้ละทิ้งความหมายใน เชิงปรัชญาของท่อนช้าที่เกี่ยวเนื่องกับรสนิยมอันดีในแบบ กึ่งโรแมนติคอยู่ไปเสียทีเดียว... ลักษณะการมองเบโธเฟนในเชิงปรัชญาในแบบของ HC กับเครเมอร์ มีลักษณะที่นักฟังผู้มีประสบการณ์กล่าว ขวัญถึงความเป็น Progressive mannerism จากพวกเขา น่าสนใจสำหรับท่านที่อยากจะค้นหาอะไรๆ นอกเหนือจาก Musical(ity) ที่พึงได้รับแต่เดิม... ^__________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 11 ม.ค. 50 22:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อยากให้คุณ St@rGazer ช่วยเปรียบเทียบแผ่นของ Schneiderhan ใน ความเห็น #3 เทียบกับแผ่นอื่นๆ ให้ฟังหน่อยสิครับ   ขอบคุณมากครับสำหรับข้อมูลดีๆ จากคุณ : Cherokee1 - [ 11 ม.ค. 50 22:15:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ... เข้ามาดู แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 50 22:50:53 จากคุณ : Mr. Fusion (Wish You Were Here) - [ 11 ม.ค. 50 22:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 22 // ความคิดเห็นที่ 6 "Perlman/Guilini/Philharmonia จาก EMI ใช้ tempo ช้ากว่า Grumiaux " ผมว่า Perlman มี "สีสันเจิดจ้า" - ขอใช้ศัพท์คุณหน่อย - มากมายแล้วนะ คุณ St@rGazer - ขอบคุณมากครับสำหรับความพยายาม ของการแสดงความคิดเห็นอันยาวเหยียด ทำให้ผมอยากลองฟังของ Chung กับ Ferras with Karajan เสียแล้ว เพราะน่าจะแตกต่างจาก  Perlman ที่มีหน่อย จากคุณ : r (RAKANG) - [ 12 ม.ค. 50 07:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แจมมั่งครับ อันนี้เป็นความคิดส่วนตัวนะครับ อาจจะไม่ตรงใจกับหลาย ๆ ท่านครับ ระดับสุดโปรด : ยังไม่มี แต่มีบางเวอร์ชันที่ชอบมาก ๆ -Bronislav Huberman/George Zell / Viena philharmonic เกือบจะสมบูรณ์แบบแล้ว (ในความคิดผมนะ) ติดว่ามีอารมณ์แบบ "ยิปซี" อยู่นิดดด หน่อยบางจังหวะเท่านั้นเองเลยฟังว่ายังขัด ๆ อยู่บ้าง -Menuhin/Furtwangler/Lucern Festival Orchestra จริง ๆ แล้วผมไม่ค่อยชอบ ท่อนที่1 เลย แต่เวอร์ชันนี้มีบางสิ่งที่ผมหาไม่เจอในเวอร์ชันอื่น ก็คือในท่อน adagio นั้น Menuhinเล่นได้ลึกล้ำอย่างยิ่ง แล้วก็ในทุกสำเนียงที่เขาเล่นนั้นเหมือนกับว่าจะความนัยอะไรลึก ๆ แฝงอยู่ประมาณว่าทำให้รู้สึกเหมือน 20,000 ฟุตใต้ทะเลลึกอะไรอย่างนั้น (เวอร์ซะ!) -Kreisler/Leo Blech/Berlen State Opera Orchestra เป็นบีโทเฟน ที่สวยงามอย่างยิ่ง tone ของ Kreisler นั้นสวยงามมากจริง ๆ นี่ถ้ามีความบีบคั้นในอารมณ์อีกนิดจะกลายเป็นเวอร์ชันสุดยอดของผมเลย เวอร์ชันอื่น ๆ ที่น่าสนใจ - Pearlman/Guilini/Philharnonia orchestra จริง ๆ แล้วนี่ก็เป็นเวอร์ชันที่ดีมาก Pearlman เล่นด้วยมาตรฐานระดับสูง เทคนิคสมบูรณ์แบบ จะว่าไปเป็นเวอร์ชันที่อาจจะมีความสมบูรณ์แบบมากที่สุดที่ผมเคยฟังก็น่าจะได้ มีความลึกล้ำในอารมณ์พอประมาณ แถมคุณภาพเสียงก็ดีมากด้วย ถ้าใครอยากจะเริ่มต้นกับเพลงนี้ ผมก็อยากจะแนะนำเวอร์ชันนี้แหล่ะ เพียงแต่สำหรับผมแล้วอยากจะได้ความบีบคั้นในอารมณ์มากกว่านี้บ้างเท่านั้นเอง -Hahn สาวน้อยคนนี้มีหลายสิ่งที่น่าสนใจ และที่น่าสนใจมากที่สุดคือ รสนิยมในการเล่นของเธอ แต่ผมคิดว่ายังเร็วไปที่สำหรับบีโทวเฟน อีกสักสิบปีข้างหน้าผมอยากจะฟังเธอเล่นอีกครั้ง จากคุณ : Mr.Tea - [ 12 ม.ค. 50 08:01:29 A:58.147.80.62 X: TicketID:025103 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาบอกในความคิดเห็นอันนี้สั้นๆ ว่า... Mr.Tea เป็นนักฟังตัวยง นักภาษาตัวกลั่น!!! He is the man (on the silver mountain)! ^__________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 10:23:50 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เมื่อเย็นวานนี้ ผมติดงานเลี้ยงและค่อนข้างเมา วันนี้ ขอ อนุญาตพล่ามพรรณนาต่อนะครับ... 12. Menuhin with Furtwaengler (Live 1953 Mono)/ Philharmonia O of London/ Cdz: Fritz Kreisler/ EMI GROTC [44:08] ฟูร์ทเวงเลอร์ใน 1 เดือนก่อนการวายชนม์ผสานความเอิบ- อาบ ซาบซึ้ง ในแบบ Phenomenon ของเขาไปกับการ เลื่อนไหลของท่วงทำนองดนตรีแบบ Romanticism ร่วม กับหนุ่มใหญ่ (ในขณะนั้น) เมนูฮินผู้เพริศแพร้วพรรณราย... ...ตราบจนกระทั่งเดี๋ยวนี้...ก็ยังไม่เคยมี VC ของ LvB ใน แบบ Allegory เช่นที่ W.F. + Y.M. กระทำมา ปรากฏขึ้น ในดุริยพิภพนี้อีกเลย...นับเป็นงานในระดับเทพโดยแท้... ...ผมไม่ค่อยโปรดเท่าไหร่...เนื่องจากอาจจะเป็นเบาหวาน หากฟังไปมากครั้งเกินควร... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 10:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 26 13. Menuhin with Silvestri (1960)/ Vienna PO/ Cdz: Fritz Kreisler/ EMI France (3CDs) [44:45] (with Various VCs) Serenity และ Calmness คือ สิ่งที่เราได้รับอย่างเต็มเปี่ยม สำหรับเมนูฮิน + ซิลเวสทรี่ กับวงเวียนนาฟิลฯ สิ่งที่ผม รู้สึกเสียดาย คือ ยังไม่มี Kogan with Silvestri ในยุค 50's ฟังอย่างจริงจัง แต่งานบันทึกนี้ ก็ได้บ่งชี้ว่าเขากำกับ งานคอนแชร์โตของเบโธเฟนในลักษณะ Embrace ให้กับ ตัว Soloist ไม่ว่าจะเป็นใคร ได้อย่างสมบูรณ์แบบ และตัว เมนูฮินเอง ได้บอกกับท่านผู้ฟังในทิศทางของการ "ถ่าย- ทอด" เบโธเฟนในบางรูปแบบ ซึ่งจะเห็นได้ชัดเจนใน อนาคต (ซึ่งต่างไปจาก 1947 หรือ 1953 กับ W.F.)... ปล. งานบันทึกนี้ เหมือนกันกับของคุณ Genzo ใน #17, #18 ครับ แต่ของคุณ Genzo เป็นอนุกรม EMI Encore ^__________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 11:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 14. Menuhin with Oistrakh (Live 1963)/ Cdz: Fritz Kreisler/ Moscow PO/ BBC Legends [45:18] (with Mozart: SCt) ทั้งเมนูฮินและเดวิด ออยสตราค เป็นนักไวโอลินทั้งคู่ และ หากทั้งคู่จะถ่ายทอดปรัชญาที่มาจาก VC ของ LvB ก็คงจะ ให้น้ำหนักไปที่เสียงของไวโอลินมากกว่าการใช้แนวทำ- นองของวง ซึ่งทางท่านผู้ฟังสามารถคาดคะเน sound ของ การบันทึกนี้ได้ว่าน่าจะเป็น Violin Sonata for Orchestra เสียละกระมัง? ในความเป็นจริง วงมอสโคว์ฟิลฯ ให้ความอบอุ่นและผ่อน- คลาย ซึ่งผิดปกติสำหรับวงจากรัสเซีย (แต่นี่เขาเล่น live ในอังกฤษ) และทั้งออยสตราคกับเมนูฮินได้สร้าง VC ของ เบโธเฟนในลักษณะ "บอกเล่า" เสมือนนิทาน นั่นคือ ไม่มี การเร่งเร้า หรือการสร้างความหฤหรรษ์สุดโต่งให้กับผู้ฟัง... โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เสียงไวโอลินประหนึ่ง "เสียงตักเตือน จากผู้ใหญ่ที่น่านับถือ" ในตอนเริ่มท่อน Rondo จากเมนู- ฮิน กับเสียงตอบรับอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย (แต่หนักแน่น) ของวงใน 2-3 คีตวลีถัดมา เป็นการสร้างลักษณาการ ครุ่นคิดแบบ Interlectual ที่น่าขนลุกยิ่งนัก... เสียงจากการบันทึกอาจจะทำได้ไม่ Crystal clear แต่ผม ไม่แคร์หร้อก... ^____________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 11:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 28 15. Menuhin with Klemperer (1966)/ New Philharmonia O/ Cdz: Fritz Kreisler/ EMI Studio Plus [44:59] (with two Romances) ผมคิดเอาเองว่า จุดพีคสูงสุดของเมนูฮินอยู่ที่งานบันทึกชิ้น นี้ เขากับบุรุษร่างใหญ่ น่าเกรงขามอย่างเคลมเพอเรอ ได้ สร้างตำนาน (ผมว่าของผมเอง) ให้กับการบันทึก VC ของ LvB ในปี 1966 นี่เอง... ลักษณาการ Dramatic แบบ Gigantic และเสียงแบบ Granitic ของเคลมเพอเรอ ได้สร้างขอบขัณฑสีมาที่กว้าง- ขวางแลแข็งแรงเป็นหลักพิงให้กับนักปรัชญาผู้ค้นหาความ หมายที่แท้ของ VC อย่างเมนูฮินได้เป็นอย่างดี กอรปกับ ความเป็น Philosophic ของเคลมเพอเรอเอง ส่งผลให้การ รับฟัง VC ของเราเป็นไปอย่างลึกซึ้ง แทงใจ และน่าค้นหา ...Lyrical ของเมนูฮิน (กับเคลมเพอเรอ) ในท่อนช้า ปาน ประหนึ่งการค้นหาความหมายของชีวิต แต่ทั้งคู่ไม่ได้เฉลย อะไรในท่อนจบ เฉกเช่นที่เมนูฮินทิ้งค้างไว้กับออยสตราค ของปี 1963 แต่ท่านผู้ฟัง จะได้รับ "สาร" ที่มาจากยักษ์- ใหญ่เบโธเฟน...เฉกเช่นผู้ที่พร้อมจะบรรลุธรรมนั่นเทียว... ขออภัยที่เขียนให้เว่อร์ เพราะมันน่าเว่อร์เอาเสียจริงๆ !! ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 11:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มือใหม่หัดฟังเสียง Violin ครับ วิจารณ์ไม่ออก??? เรียนผู้รู้ช่วยวิจารณ์แผ่นที่มีให้ด้วยครับ ขอขอบพระคุณครับ BEETHOVEN: Violin Concerto in D Major, Op 61 Francescatti ; The Philharmonic Orchestra; Eugene Ormandy Daivid Oistrakh, French National Radio Orchestra ; Andre Cluytens (Cadenza by Kreisler) รู้สึกว่าแผ่นนี้สะใจผมดีครับ Leonid Kogan ; Soviet State Radio Symphony Orchestra ; Vasili Nebolsin and Alexander Gauk Yehudi Menuhin, Leipzig Gewanghaus Orchestra ; Kurt Masur (Cadenza by Kreisler) จากคุณ : K. PJ - [ 12 ม.ค. 50 11:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 30 16. Milstein with Leinsdorf (1961)/ Philharmonia O of London/ Cdz: Nathan Milstein/ EMI France [39:37] (with Mendelssohn: VC) เสียงแบบโรแมนติคที่ทำให้โลหิตสูบฉีดแรง กลับลงตัว อย่างน่าประหลาดไปกับการตีความแบบเร่งเร้า ผมฟังครั้ง แรก รู้สึกแปลกและงงงวย เพราะพลิกดูเวลาที่บรรเลงดูสั้น แต่ดูเหมือนอารมณ์ที่ได้รับจะเตลิด (ด้วยความงกเงิ่น) ไป เสียเนิ่นนาน... ผมไม่มีมิลสไตน์กับ Steinberg ในยุค 50's จึงไม่ทราบ วิวัฒน์ทางดนตรีของเขาว่ามีทิศที่มาอย่างไร? แต่จากการ รับฟัง Virtuosic และทักษะอันมากล้นจากเขา รวมทั้ง Cdz จากการรังสรรค์ขึ้นมาด้วยมิลสไตน์เอง ทำให้ผมต้อง แสดงความชื่นชมต่อ VC ของ LvB จากมิลสไตน์ว่า เป็น Martial(ly) อีกด้านหนึ่งของเบโธเฟนที่ไม่เผ็ดร้อน แต่ให้ ความหมายส่อไปในลักษณะทระนงแบบ Achilles (?)... ...เป็นตัวเลือกหนึ่ง ของผู้ที่อาจจะลองกับ Heifetz มาแล้ว ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 12:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอติด Mintz + Sinopoli, Mutter+ Masur, Perlman + Giulini, Perlman + Barenboim, Schneiderhan + Jochum, Stern + Bernstein, Szeryng + Schmidt-Isserstedt, Tetzlaff + Gielen, Tetzlaff + Zinman และ Zukerman + Barenboim ไว้ก่อนนะครับ...เมื่อย + เหนื่อยแระ... ^___________^ จากคุณ : St@rGazer - [ 12 ม.ค. 50 12:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 32 Review เยี่ยมครับ! จะลองหาของคุณลุงคารายานมาฟังดู คงหาไม่ยากเท่าแผ่นอื่นนะ จากคุณ : ตำปู-พริก7เม็ด - [ 12 ม.ค. 50 13:59:08 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สุดยอด...^__^ จากคุณ : Mr.Tea - [ 13 ม.ค. 50 08:09:36 A:222.123.60.119 X: TicketID:025103 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ไวโอลินคอนแชร์โต บทนี้ผมมีแค่ 2 แผ่น 2 คนเล่น คนหนึ่ง อิทส์ฮาก แพร์ลมาน อีกแผ่น ของ ยะชา ไฮเฟ็ทส์ ผมว่า 2 คนนี่เล่นเทียบเหมือนกันเป๊ะเลย ของคนอื่นที่เคยฟังมาจำไม่ได้แล้วครับ แต่เคยฟังแผ่นเสียง (ไวนิล) ของ เมนูฮิน นี่ก็เยี่ยมครับ ตอนนั้นฟังที่บ้านเพื่อน แท่นเล่นแผ่นเสียงเขาไม่ค่อยดีนัก แต่เนื้อดนตรีเนียนเยี่ยมมากครับ คนอื่นๆที่เล่นมีหลายคน นึกออกจะมาเล่าสู่กันฟังครับ จากคุณ : ลุดวิก - [ 13 ม.ค. 50 17:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณกูรูทุกท่านที่ให้ความรู้ ผมมีแค่2ชิ้น 1.HEIFETZ & MUNCH [1955]  JVC นำมาปรุงแต่งเป็น24บิต   2.DVDแม่สาย ZINO FRANCESCATTI & JEAN FOURNET  วง NETHERLANDS RADIO PHILHAMONIC ชอบแผ่นแรกมากกว่า จากคุณ : ing_ab - [ 15 ม.ค. 50 02:08:12 ]