หากใครได้มีโอกาสเดินกินลมชมวิวของแบงค็อก..เมืองหลวงแห่งการผจญภัย(อย่างยิ่ง) ไปตามทางเดินยกระดับ (SkyWalk) ที่เชื่อมระหว่างสยามพารากอนและเซ็นทรัลเวิร์ลในยามนี้
ทันทีที่เดินไปถึงตัวห้างเซนทรัล(หรือเวิร์ลเทรดเก่านั่นแหละ) เลี้ยวซ้ายเข้าไปตามทางยกระดับที่เชื่อมกับชั้นสองของตัวห้างพอดี ก็จะได้ยินดนตรีที่แสนจะคุ้นหูของชาวเรา
แจ๊สคือดนตรีที่ถูกเลือกมาบรรเลงขับกล่อมให้ผู้ที่เข้ามาในห้างได้ปรับอารมณ์จากคืนวันอันวุ่นวายด้วยเสียงรถ เสียงรา เสียงระเบิด เอ๊ย มะใช่ (ท่านสนธิส่งเหล่าทหารหาญมาเดินสวนสนามประมาณ 1-2 คนเป็นระยะๆอยู่แล้ว ค่อยทำให้ใจชื้นขึ้นอีกนิด) มาสู่ความรุ่มรวยด้วยเส้นเสียง และความรื่นรมย์ในท่วงทำนองแห่งคีตศิลป์ที่ชื่อว่า...แจ๊สสสส....
จากฝีมือการบรรเลงของเหล่านักดนตรีที่พวกเราต่างคุ้นหน้าคุ้นตา โดยตักศิลาแห่งตลิ่งชัน ส่งมาประชันกัน 2-3 ชุด เริ่มตั้งแต่ 13.00 - 19.00 น. ทุกวัน ในช่วง greeting season ที่ผ่านมาบทเพลงในเทศกาลแห่งความสุขถูกเลือกมาบรรเลงเพลงแล้วเพลงเล่า ในลีลา standard มะใช่ pop jazz อันน่าขุ่นใจชาวเรานัก
อาทิเช่น บทเพลงจิงกาเบล และเพลงแห่งฤดูกาลสิ้นปีทั้งหลาย ที่ทั้งแซ็ก กีต้าร์ และเสียงร้องได้มีโอกาสโซโล่โชว์อิมโพรไวซ์เล็กๆกันตรึม นึกไปอดรู้สึกอิ่มเอมมากกว่าคราวที่ได้ฟังดนตรีฟิวชั่นและป็อปจ๋าบางช่วงจาก jazz festฯ ที่ผ่านมาด้วยซ้ำ (อีกละ..ไอ้นี่เล่นไม่เลิก เอ้า..เซมาฮือ ช็อกกา เอ๊ย ยั้งงงงง....ผิดคิว 555+)
หากสังเกตใบหน้าของนักดนตรีบางท่าน อ้าว คนนี้เด็กศิลปากรจบไปหลายปีแล้วนี่หว่า อ้าวคนนั้นอาจารย์พิเศษนี่หว่า เอ๊ะ และนั่น ระดับผู้ช่วยคณบดีฝ่ายดนตรีพาณิชย์ก็ยังมาแฮะ ถึงว่า ฝีมือเข้าขั้นอินเตอร์ทีเดียวเชียวที่ได้ยิน
พาลให้ผมนึกไปถึงเมื่อสัก 10 ปีที่แล้วเห็นจะได้ที่มีเหล่าคณาจารย์ที่รักดนตรีคลาสสิกรวมตัวกันในชื่อ bangkok saxophone quartet ที่ตั้งวงบรรเลงกันในสวนสาธารณะบ้าง ข้างถนนแถวราชดำเนินบ้าง เป็นที่ครื้นเครงฤทัยแก่ผู้สัญจรผ่านไปมา ผมยังเคยไปนั่งฟังดนตรีสวรรค์เช่นนี้มาแล้ว และผู้ก่อตั้งวงแซ็กสี่ชิ้นวงนี้..บัดนี้ก็คือคหบดีผู้ก่อตั้งอาณาจักรดนตรีที่ศาลายา ผู้เป่าแซ็กฯเพลงเดียวได้ร้อยกว่าล้านบาท!
จากค่านิยมของคนไทยเราที่ค่อนข้างคร่ำครึแบบผิดๆ มานาน ที่คิดว่า เป็นถึงครูบาอาจารย์ทำไมไม่ทำตัวให้สูงส่งบนหอคอยงาช้าง แล้วร่วมกันบรรเลงคลาสสิคให้ลิงหลับ เล่นแจ๊สให้ลาหงอย รอคอยเสียงชื่นชมอมยิ้มจากเหล่าบรรดาไฮโซโลว์เมมเบรน จะไม่ดีกว่าหรือ? ดนตรีแจ๊ส/คลาสสิคมันต้องสูงส่งดิ!
แต่เหล่าคณาจารย์กลุ่มนี้ได้สร้างค่านิยมและมาตรฐานใหม่ทางความคิดความเชื่อให้คนในสังคมไม่ว่าผู้รากมากดี เศรษฐี ยาจกได้มีโอกาสสัมผัสในดนตรีจริงๆ ดนตรีที่ไม่มีเรื่องชนชั้น และค่านิยมรวมถึงเปลือกอันจอมปลอมมาห่อหุ้มให้กลุ้มหัวใจ
ขอเหล่าบรรดาทหารหาญแห่งกองทัพคีตศิลป์โปรดได้รับการปรบมือจากพวกเราชาวแจ๊สคลับพันธุ์ทิพย์ หากผ่านไปเราจะเข้าไปทักทายพวกท่าน (อาจมีขอเพลงด้วยก็ได้ใครจะรู้ อิอิ)
แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 50 15:29:45