ความคิดเห็นที่ 1 แล้วก็บังเกิดเรื่องที่ 2ตามมาค่ะ .....ฟิค รัก เรื่อง หนึ่ง..... คราวนี้คนแต่งเป็น คุณด้วยรักและปลาทู คุณ~ Ampere ^O^ ~ และตัวข้าพเจ้าเอง iam_vy รวม3คน เรื่องเดียว จะวุ่นวายเกินไปละ... ***ฟิคนี้แต่งขึ้นตาม อิมเมจิ้น ของผู้แต่งล้วนๆ ตัวละคร เหตุการณ์และสถานที่ต่างๆ ถูกสมมติขึ้น ไม่ได้มีอยู่จริง*** ย้อนอ่านได้ที่นี่ ฟิค(มั่ว)มั่ว(ฟิค) #1#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/10/C4822584/C4822584.html#50 #2#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/10/C4827201/C4827201.html #3#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/10/C4832088/C4832088.html #4#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/10/C4835331/C4835331.html #5#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/10/C4838307/C4838307.html #6#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4841135/C4841135.html #7#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4842741/C4842741.html #8#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4847313/C4847313.html #9#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4849255/C4849255.html #10#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4849624/C4849624.html #11#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4852417/C4852417.html #12#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4856533/C4856533.html #13#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4858879/C4858879.html #14#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4862540/C4862540.html #15#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4864076/C4864076.html #16#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4867682/C4867682.html #17#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4869302/C4869302.html #18#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4871228/C4871228.html #19#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4874106/C4874106.html #20#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4877711/C4877711.html #21#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4880322/C4880322.html #22#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4883492/C4883492.html #23#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4897935/C4897935.html #24#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4903063/C4903063.html #25#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4907333/C4907333.html #26#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4909182/C4909182.html #27#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4910844/C4910844.html #28#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4913793/C4913793.html #29#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4916414/C4916414.html #30#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4918262/C4918262.html #31#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4920846/C4920846.html #32#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/11/C4923713/C4923713.html #33#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4929247/C4929247.html #34#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4930158/C4930158.html #35#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4937622/C4937622.html #36#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4943352/C4943352.html #37#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4943768/C4943768.html #38#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4944259/C4944259.html #39#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4950329/C4950329.html #40#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4958013/C4958013.html #41#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4958416/C4958416.html #42#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4969722/C4969722.html #43#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4977545/C4977545.html #44#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4981336/C4981336.html #45#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4981724/C4981724.html #46#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4986894/C4986894.html #47#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/12/C4993784/C4993784.html #48#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/01/C5011776/C5011776.html #49#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/01/C5030902/C5030902.html #50#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/01/C5031314/C5031314.html #51#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/01/C5040106/C5040106.html #52#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/01/C5065421/C5065421.html #54#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/02/C5123698/C5123698.html #55#http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/02/C5146816/C5146816.html ฟิค(มั่ว)มั่ว(ฟิค)#56#http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5166753/C5166753.html ฟิค(มั่ว)มั่ว(ฟิค)#57#http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5210228/C5210228.html ฟิค(มั่ว)มั่ว(ฟิค)#58#http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5256245/C5256245.html ************************************************************************************************************* กระทู้ที่ 53 หายไปค่ะ เดี๋ยวจะตั้งกระทู้แล้วโพสใหม่ หรืออาจใช้วิธีอื่น ดูก่อนค่ะ จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:29:26 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Update รายชื่อสปอนเซอร์ BOOKBANK                        หนูอัญญ์ร่าเริง Yutaka (Real)                    เต้าหู้ ผู้กู้โลก madammam                     ยูเคluvken kumako                            palmpotter Ksuteena                          [Zonic] ennbiie                             แมวน้อยหัวโต ~ OneKo ~                       Be_Chorus gokikung                           Cz-da-WerL Diagonal                           tumacademy อ้อมโลกหมื่นลี้                    The Happiness Narcissa                            mintgag Beautiez                            taewwaew กะทิขาว                             buddhi เดปกระเป๋า                         you make my soul blossom เทพบุตรหงส์แดง                  Pli~JayKarb~ilP ultraboy66                         only time for 85@58(burasari) dopamine                          แป้งกระป๋อง koi_love                             nothing n NPaew                              alanza nuijubjub                           SunRune Dabadee                            sirup ohsci                                 NaYoMi venus butterfly                   soopa_oh sweet_moda                      pim_nakaa มะปุ่น                                 papaya_n T-Cha                                krataynoi 712*Zeed                           hatori_g Mactopia                            Ginobili's Girl gift_185                            kawaii (gift_aof) nobu-noid                           Mikank แม้นชาติหน้ามีจริง ------------ ตกหล่นใครไปแจ้งได้นะคะ รักสปอนทุกคนค่ะ จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าสักวันเรื่องนี้ต้องจบลง เป็นไปได้มั้ยที่เราจะได้รักกัน จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เขียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จากคุณ : mintgag - [ 26 มี.ค. 50 00:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นน้องแป้งเขียด เลยมากบด้วยยยยยยย จากคุณ : hatori_g - [ 26 มี.ค. 50 00:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าสักวันเรื่องนี้จบลง เป็นไปได้มั้ยที่เธอจะเข้าใจหัวใจตัวเอง จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าสักวัน หากเรื่องนี้ต้องจบลงจริงๆ เธอจะยังรักกันอยู่มั้ย จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:41:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ::ฟิค(มั่ว)มั่ว(ฟิค):: ~*รหัสลับฮาร์ทบีท*~ จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ************************* กว่าชั่วโมง ก็มีหมอเดินออกมาจากห้องไอซียู เต็มไปด้วยความหวัง ทุกสายตามองไปที่หมอคนดังกล่าว เค้าส่งยิ้มให้ ก่อนจะดึงตัวพ่อของต้าไปบอกอาการต่างหากด้วยความที่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว ทุกคนเดินมาออรวมกันหน้าห้องไอซียู เตียงของต้าถูกเข็นออกมา “พี่ต้า” “ไอ้ต้า...” เครื่องช่วยหายใจ สายน้ำเกลือ กับสายอะไรอีกมากมายถูกติดระโยงระยางตามช่วงหน้าอกของต้า “กรุณาอย่าขวางทางนะคะ หลบค่ะ” นางพยาบาลกล่าว พลางคุมให้บุรุษพยาบาลอีกสองคนนั้นเข็นเตียงต้าออกไปที่ลิฟท์ตัวใหญ่ตรงสุดทางเดิน “เดี๋ยวสินั่นคุณจะให้พาลูกต้าไปไหนน่ะ” แม่ต้าหันไปโวยวายกับหมอ จนพ่อต้าต้องเข้ามาดึงตัวไปชี้แจง “ไปไหนอ่ะ ปลอดภัยแล้วใช่มะ” บรูน่าโพล่งถามอย่างที่ทุกๆคนคิดอยู่แต่ไม่กล้าพูด “เสียมารยาทว่ะแก” บอยทำเหมือนกับว่าพูดขึ้นลอยๆ “พี่ตุ้ยพี่ต้าเค้าไปไหนอ่ะ” บรูน่าหันมาถามตุ้ย เธอไม่ได้ไม่ได้ยินบอย เธอได้ยินมันชัดเจนดี “พี่ก็ยืนอยู่ตรงนี้พร้อมเรา จะรู้มั้ยเนี้ยห๊ะ” ตุ้ยตอบด้วยน้ำเสียงหาเรื่อง แต่บรูน่าก็หัวเราะคิกคักพอใจในการแสดงออกนั้นของตุ้ย บอยปฏิเสธตัวเองไม่ได้อีกแล้วว่าหมั่นไส้ ทางที่ดีที่สุดคือเลิกสนใจแล้วหันไปสนใจเรื่องอื่น... “พี่บอย” มิ้นร้องไห้จนตาบวม เธอรักพี่ชายมากกว่าใครๆ “น้องมิ้นครับ” บอยไม่กล้าดึงมิ้นเข้ามากอดต่อหน้าพ่อและแม่ของเธอ เค้าแค่ใช้มือลูบหัวเบาๆเท่านั้น จนซาร่าต้องดึงมิ้นมากอดปลอบไว้แทน “พวกลูกกลับกันไปก่อนเถอะ จะสี่ทุ่มแล้ว” พ่อของต้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขรึมๆ แต่ดูใจดี บุคลิกเหมือนกับต้าไม่มีผิด “คุณพ่อคะ เค้าพาพี่ต้าไปไหนคะ ไปห้องพักหรอ” มิ้นเสียงสั่น “อืม... ไม่ต้องเป็นห่วงกันนะ สบายใจกันได้แล้วล่ะ” คำพูดของพ่อทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งใจขึ้น แม้จะไม่รู้รายละเอียดอะไรเลย ตาลยกมือขึ้นท่วมหัว ขอบคุณสิ่งศักดิ์ที่เธอนั่งสวดภาวนาให้ต้าปลอดภัย ถ้าไม่สังเกตแทบจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น เป็นเพราะความเงียบนิ่งของเธอ น้ำในตานั่นสั่นๆ ซึมออกมาอาบแก้มเป็นคราบ เธอยกหลังมือขึ้นปาดน้ำตามอมแมม “แล้วนี่พวกหนูมากันยังไงล่ะ” แม่เป็นฝ่ายถามขึ้นบ้าง “บรูน่าเอารถมาค่ะ เดี๋ยวกลับกัน4คนนี่แหละ” บรูน่าตอบฉะฉาน ก่อนปรายตามองบอย แทนคำถาม ...แล้วนายล่ะกลับยังไง.... “ผมก็เอารถมาครับ” บอยตอบ แต่ตายังจ้องเขม่นบรูน่า “คุณพ่อคุณแม่ครับ งั้นผมลานะครับ” ตุ้ยร่ำลา “เดี๋ยวผมจะมาเยี่ยมเรื่อยๆ” “สวัสดีค่ะ/ครับ” แล้วทั้งหมดก็ลาไป แต่ซาร่าถูกแม่ต้าดึงไว้ “เดี๋ยวนะคะหนู หนูเป็นเพื่อนน้องมิ้นใช่มั้ยลูก” “ค่ะ ใช่ค่ะ” “เดี๋ยวแม่กับพ่อ ต้องนั่งเครื่องไปประชุมสมาคมร้านยาแห่งเอเชีย(อะโหว)ที่หาดใหญ่กันคืนนี้ คงต้องให้น้องมิ้นอยู่เฝ้า หนูน่ะลูก มาอยู่เป็นเพื่อนน้องมิ้นได้มั้ยคะ” แม่ต้าพูดขออย่างนิ่มนวล พลางจับมือขอร้องไปด้วย “คือ...พี่ตุ้ยคะเอาไงดี” ซาร่าไม่แน่ใจเธอจึงหันไปถามตุ้ยก่อนตัดสินใจ แม่ต้าก็มองตามอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก จนตุ้ยต้องอธิบาย “คุณแม่ต้าครับ ผมเป็นพี่ชายของร่าเอง” “อ้อ... อย่างนี้นี่เอง อนุญาตได้มั้ยจ๊ะ ให้น้องมิ้นได้มีเพื่อนนะ” “ร่าว่าไง” ตุ้ยถาม แต่เค้าไม่ค่อยอยากให้ร่าอยู่เท่าไหร่นัก อีกคนที่ลุ้นให้ร่าตอบว่าไม่ ก็คือตาล ถ้าเพียงแม่ต้าเอ่ยปากถามขึ้นมาซักนิดว่าใครเต็มใจจะอยู่เป็นเพื่อนมิ้นเฝ้าต้า เธอจะอาสาทันที แต่แม่ของต้าก็เจาะจงซาร่าเท่านั้น “ร่าไงก็ได้ ร่าก็เป็นห่วงมิ้นเหมือนกันค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นเป็นอันตกลง เดี๋ยวเสื้อผ้าแม่ให้คนไปเอามาจากบ้านให้นะลูก ขอบใจมากนะจ๊ะ” การที่แม่ต้าเอ็นดูซาร่าจนออกนอกหน้าแบบนั้น สร้างความแปลกใจให้ทุกคนบ้าง แต่ก็ปล่อยมันผ่านไป แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน... **************************** แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 00:49:19 จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 00:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มารอ คริๆ จากคุณ : [Zonic] - [ 26 มี.ค. 50 00:45:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เฮ่อ พี่ต้า ไม่ได้เป็นอะไรใช่ม้าย แม่พี่ต้า คิดไรอยู่นะ จากคุณ : [Zonic] - [ 26 มี.ค. 50 00:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอ่อ .... กลิ่น 4*5 มันมา มากกว่าจะเป็น 1*4 ซะอีก แต่สงสารตาลกันหน่อยได้ไม๊ ? ตาลไม่เคยสมหวังเลยนะคะ .........เอ๊ะ!! ชั้นเป็นคนอ่านที่เรื่องมากที่สุดเลย ...... จากคุณ : hatori_g - [ 26 มี.ค. 50 01:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 13 #12 เห็นด้วยอ่ะ สงสารตาล ตั้งแต่พี่โด่ง พี่ตูน พี่ต้า อ๋อยยยยย ตาลเศร้าตาหลอดดด จากคุณ : [Zonic] - [ 26 มี.ค. 50 01:09:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ********************** ไม่ใช่แผนการของต้าที่ป่วย ไม่ใช่การร่วมมือของพ่อและแม่ต้าที่ดึงตัวซาร่าให้ไปเฝ้า ถ้านั่นคือพรหมลิขิต... พรหมลิขิตนั้นเข้าข้างใครกันแน่ ต้ายังไม่ฟื้น... ในสิ่งที่ทุกคนไม่รู้คือ ...ต้า ต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ พ่อและแม่ของต้าเลือกที่จะปิดเรื่องนี้ไม่ให้มิ้นรู้ พวกเค้าเข้าใจดีว่าลูกสาวมีอารมณ์อ่อนไหว และรักพี่ชายมากแค่ไหน แต่ความลับไม่มีในโลก ขึ้นอยู่กับว่าจะรู้ช้าหรือเร็วแค่ไหนเท่านั้น... *************** 5.12 am. รถยนต์ฮอนด้า แอกขอดสีดำ ขับมาจอดนิ่งหน้าบ้านหลังใหญ่ โด่งเดินลงมาเปิดประตูรั้ว ยังเช้าอยู่เค้าไม่อยากปลุกน้องชาย เมื่อวานเค้าไปนั่งปลดปล่อยอารมณ์ที่ทุ่งทานตะวัน จนหลับไปไม่รู้ตัว แต่ก็ตื่นมากับความฝันแปลกๆ --------------------------- “โด่ง” “โด่ง” “โด่ง” “ตื่นได้แล้ว” โด่งหรี่ตาขึ้นมอง ชายคนหนึ่งจับขาเค้าเขย่าให้ตื่น ....ต้า “มานอนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ยุงกัดหมดแล้ว” โด่งหันมองไปรอบๆตัว เค้านอนอยู่ในทุ่งทานตะวัน รถหายไปแล้ว “เดี๋ยวก็ป่วยหรอกนะโด่ง” “แห่ะแห่ะ” โด่งส่ายหัวอายๆ แต่ไม่ได้เถียงอะไรเพราะมันจริงทุกอย่าง “ต้า กลับกันเถอะ” --------------------------- สิ้นประโยค โด่งก็ตกใจตื่น... แต่เหมือนความฝันมันขาดหายไป มันยังมีต่อจากประโยคนั้น เพียงแต่สมองเค้าจำมันไม่ได้ ต้าตอบว่าจะกลับมารึเปล่า... จำไม่ได้ .... แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 01:54:31 จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 01:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 “พี่โด่งเพิ่งกลับหรอพี่ โทรไปก็ไม่รับ” บอยเดินเกาหัวยิกๆลงมาทั้งชุดนอน โด่งเองก็คันไม่แพ้กัน เพราะนอนอยู่บนพื้นหญ้าทั้งคืน แถมยุงยังกัดอีกด้วย “บอย วันนี้เข้าบริษัทแทนพี่นะ ไม่ไหวแล้ว ปวดเนื้อปวดตัวไปหมด” โด่งพูดพลางเดินบีบกล้ามเนื้อตัวเองไปอย่างล้าๆ “เฮ้ยๆ ปวดตัวแบบนี้ ไปทำอะไรมาอ่ะ เสื้อก็ยับยู่ยี่เชียว โหวววว ดุเดือดนะเนี่ย” บอยแซวหน้าทะเล้น โด่งไม่รอช้าขึ้นเข่าเบาๆใสน้องชายทันที “ไม่ใช่โว้ยยย... ถ้าแบบนั้นพี่จะตัวเหม็นกลับมายังงี้เรอะ เห๊อะเห๊อะ” ...เออจริง “นั่นสิ หรือว่าที่นั่น ถ้าอาบน้ำต้องคิดเพิ่มน่ะ” “ไอ้นี่ไม่เลิกใช่มั้ย” โด่งส่งเสียงเข้ม แต่หน้ายังยิ้ม บอยวิ่งหนีนำไป แต่โด่งไม่ได้วิ่งไล่ ด้วยความเพลียเต็มขั้น “เอาเหอะอย่าถามเลย พี่ยังเป็นเด็กดีของพี่สะใภ้แกแล้วกัน ไอ้บอย” “ฮ่าๆๆๆๆ ก็ได้พี่ อืมโทรหา ร่าหน่อยก็ดีนะ เมื่อคืนเค้าโทรหาพี่ให้วุ่นเชียว” บอยพูดพลางเดินเข้าครัวไป โด่งได้ยินก็ยิ้มแป้น ซาร่าโทรหาเค้าหรือนี่ ไม่รู้ทำไมต้องดีใจอะไรมาก แต่ก็ดีใจ “เฮ้ยบอย นี่ร่าโทรหา พี่หรอ...” โด่งเดินตามบอยเข้ามาในครัว ยืนถามคำถามนั้นไป มองบอยกินเวเฟ่อชอคโกแลตไป ทั้งๆที่บอยก็บอกไปแล้วว่าโทรไม่รู้จะถามย้ำทำไม “อืม... เมื่อคืนเค้าตามหาพี่กันให้วุ่น” “โหว นี่เป็นห่วงพี่กันขนาดนี้เลยหรอเนี้ย” “เปล่าพี่ พี่ต้าเค้าเข้าโรงบาลอ่ะสิ” โด่งพยายามทำตาโตให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ “พี่ต้าเค้าหัวใจวาย” “ห๊ะ” “อืม แต่พ่อพี่ต้าเค้าว่าไม่เป็นไรแล้วนะ” “งั้นหรอ” “พี่จะไปเยี่ยมมั้ยอ่ะ” “อะไรวะอยู่ๆก็เป็นได้ไง” โด่งเกาหัวแกรกๆ ขมวดคิ้วอย่าง งงๆ “เนอะพี่  ไม่เข้าใจเลย... เนี้ยแถมพ่อแม่ก็ธุรกิจรัดตัวมาดูลูกได้แป๊บเดียวก็ต้องไปทำงานต่อละ” “อ้าวแล้วนี่น้องมิ้นก็เฝ้าพี่ชายเค้าคนเดียวน่ะสิ” โด่งถาม ก่อนยิ้มปลื้มดีใจหาจุดแซวน้องชายได้บ้างแล้ว “อะไรวะ เป็นพี่นะ จะไปนอนเฝ้าเป็นเพื่อนน้องเค้าเลย ไม่พลาดไม่พลาด” บอยหัวเราะกับท่าทีทะลึ่งทะเล้นของพี่ชาย “ไม่ห่วงแล้วพี่เค้ามีเพื่อนเฝ้าแล้ว” โด่งยังยิ้มรื่น แซวต่ออย่างร่าเริงเมื่อเห็นน้องชายเริ่มหน้าแดง “ใครอ่ะ พยาบาลหรอ เฮ้ยไรวะบอย ทีหลังอาสาเฝ้าเป็นเพื่อนเองเลย” “เปล่าพี่โด่ง ซาร่าต่างหาก” “อะไรนะ” รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าขาวๆนั่น แทนที่ด้วยความคิดต่างๆมากมาย “ซาร่าเค้าอยู่เฝ้าพี่ต้า...” โด่งไม่อยู่ฟังให้จบประโยคก็เดินออกจากครัวไป “อ้าวพี่โด่ง พี่โด่ง....” แต่จะฟังจบหรือไม่จบนั้น มันก็ไม่ต่างกัน ซาร่าอยู่เฝ้าต้า นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น... ผิดมั้ยถ้าเค้าจะคิดว่ามันไม่จำเป็นซักนิด “ห่วงอะไรกันนักหนา” *********** จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 01:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทำร้ายจิตใจตัวเองได้อีก แอร่ก ....ตาห้อย ไม่มีคนแล้ว... งั้นไปก่อนนะค้า จุ๊บจุ๊บ ปล.ดีใจ4*7มีมายกป้ายแล้วเย้ๆ อย่ายอมแพ้เด็ดขาดนะคะพี่โด่งซาร่า~~~~ จากคุณ : iam_vy - [ 26 มี.ค. 50 02:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เค้า ยัง อยู่ น้า ^^ หงะ พี่โด่ง คิดมากไปไหน เอ๊ะ หรือว่า จริง 55+ อย่าให้พี่ต้าเป็นไรไปน้า~ จากคุณ : [Zonic] - [ 26 มี.ค. 50 02:16:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มายกป้าย 4*1     พี่ต้าขาอย่าเป็นอะไรน๊า ~  เค้าเป็นห่วง จากคุณ : จะมีแนวร่วมมั้ยเรา (venus butterfly) - [ 26 มี.ค. 50 02:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ว๊าก ..... พี่ต้าร์จะเป็นอะไร ถ้าพี่ต้าร์เป็นอะไรไป ตาลจะอยู่ยังไง ? มายกป้าย 4*5 สวนกระแสได้อีก .. 555 ปอและลอ พี่หญิงใจร้ายจริงๆ ทำ 4*7 ให้อึมครึมกว่าเดิมซะอีก ..... แม้หนูจะไม่ได้เชียร์ 4*7 แต่เป็นแบบนี้ พี่โด่งหนูก็เจ็บนะคะ จากคุณ : hatori_g - [ 26 มี.ค. 50 03:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เสริมคุณน้องสองคนข้างบน ไม่ได้มีแค่ตาลนะคะ ที่ผิดหวังตลอด ยังมีพี่ก้อวีเก้าอีกคนไงคะ ซาร่า มิ้น น้องแฝดนี่ก็ยังไม่รู้หวยจะออกยังไง สงสารก้อหน่อยได้ไหม? ใจมันรับอีกไม่ไหว แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 50 08:01:56 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 26 มี.ค. 50 06:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อืมมม...อึมครึมหนักกว่าเก่า หรือจะให้ซาร่าเล่นบทนางเอกผู้เสียสละดี กร๊ากกกกกกกกกกกก ล้อเล่งน่ะ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 14:31:19 จากคุณ : กะทิขาว - [ 26 มี.ค. 50 13:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นรูปนี้แล้วเหมาะกับฟิคมาก ขอบคุณรูปจากฝูงนกค่ะ จากคุณ : Mactopia - [ 26 มี.ค. 50 21:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 4*7 4*7 เถอะค่ะ ขอร้องงงงงงงงงง T_T จากคุณ : ^_^ (gift_185) - [ 26 มี.ค. 50 21:41:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ม่ายๆๆๆ เราเชียร์ 7*12 สุดใจขาดดิ้น 7*12 สู้ๆ 7*12 สู้ตาย 7*12 ไว้ลาย 7*12 สู้ๆ อย่ายอมแพ้นะไอ้มดแดง จากคุณ : nuforte (nuforte) - [ 27 มี.ค. 50 00:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 พี่แวะไปดูรูปงานตาม # 22 มีโด่ง-ร่า หลายรูป น่ารักทั้งนั้นเล้ย ญ คะ อย่ายั่วให้อยากแล้วจากไป มาทิ้งกับระเบิดไว้แล้ว กรุณาเคลียร์ซากใจอันป่นปี้ของโด่งด้วย สั้นๆ คือ พี่อยากอ่านต่อจ้ะ จากคุณ : พี่เดป - [ 28 มี.ค. 50 01:53:08 A:125.24.6.133 X: TicketID:129401 ]

ความคิดเห็นที่ 26 56 เข้าคลังแล้วจ้า http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2007/02/C5166753/C5166753.html จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 28 มี.ค. 50 06:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โอ๊ย !!! รอคนมาต่อฟิคนะคะ หนูขอแบบไม่รันทดน่ะค่ะพี่ ท่องไว้ว่าพี่โด่งเจ็บ หนูก็เจ็บ จากคุณ : hatori_g - [ 29 มี.ค. 50 04:45:10 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล ยิ่งเธอเป็นเหมือนปุโรหิต ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป จากคุณ : ร้องเพลงรอฟิค (ด้วยรักและปลาทู) - [ 29 มี.ค. 50 06:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มารอฟิคด้วยคน จากคุณ : เจ็ดแมวซามูไร - [ 29 มี.ค. 50 06:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 30 โอ้วววววว...ไม่ได้อ่านซะนาน ตามอ่านยาวเลยครับพี่น้อง และมาบอกว่ายังรออ่านอยู่นะจี 7*12 ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ รักผู้แต่งน๊า...สู้ ๆ ปล. ขอบทให้พี่ 9 หนูด้วยค่ะนิดนึงก้ยังดี หายไปเลยหรือว่าเที่ยวทะเลเพลินหว่า??? จากคุณ : จ๊วบบบบ~ (nobu-noid) - [ 29 มี.ค. 50 10:02:13 ]

ความคิดเห็นที่ 31 จะมาปล่อยตอนเย็นๆนะคะ T^T จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 11:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อู๊วว์~ หลั่นหล่า จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 11:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รอเย็นนี้ อิอิๆๆ จากคุณ : [Zonic] - [ 29 มี.ค. 50 15:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หายไปนาน แต่ซุ่มอ่านอยู่เสมอน่ะค่ะ 4*7 ค่ะที่รออยู่ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 18:14:02 จากคุณ : sweet_moda - [ 29 มี.ค. 50 18:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 35 “ซาร่า ซาร่าตื่นเถอะ” มิ้นตบบ่าเพื่อนสาวเบาๆ พลางกระซิบเรียกเสียงอ่อนที่ข้างหู อย่างกลัวว่าชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงไม่ไกลนั้น จะได้ยิน “อื้อ” ซาร่าส่งเสียงครางรับ พลางลืมตาจ้องหน้ามิ้นเขม็ง ก่อนจะพลิกตัวหลบไปอีกทาง ยังไม่ยอมตื่น...-*- “ตื่นเถอะ เช้าแล้วนะร่า” มิ้นตื้อปลุกต่อ เพราะซาร่าบอกว่าต้องฝึกงานวันนี้ ซาร่ากระพริบตาถี่เร็วๆ แสงไฟอาจจะจ้าเกินไปหน่อย เธอหันมองสำรวจสิ่งรอบกาย ก่อนจะยกมือยืดตัว บิดขี้เกียจ บนโซฟาที่พับแปลงสภาพเป็นเตียงของเธอทั้ง 2 นั้นเอง “กี่โมงแล้วอะ” ซาร่าถามเสียงแหบ เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูท่าจะหลับไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ มิ้นเหลือบไปมองนาฬิกาข้างประตู พลางพูดตอบ “เจ็ดโมงกว่าละ” ซาร่าพยักหน้าหงึกๆ 2สาวช่วยกันจัดระเบียบผ้าปูเตียง เสียงดังก๊อกแก๊กบางๆ แทรกเสียงเครื่องจับคลื่นหัวใจ ที่ดังอยู่ภายในห้อง “ ตื๊ด...   ตื๊ด....   ตื๊ด....   ตื๊ด... ” “ยิ่งทำให้ร๊ากกก ร๊ากกเธอมากขึ้นทุกวันนน ยิ่งนาบบบวานนนน” “ฮัลโหล” ซาร่ารีบกดรับโทรศัพท์ พลางส่งสายตาขอโทษมิ้นที่เธอไม่ได้ปิดเสียง แล้วก้าวเร็วๆ ออกไปโทรข้างนอก “อ๊า... จะมาหรอคะพี่..อ้อพี่ต้ายังไม่ฟื้นเลยค่ะ” “ตื๊ดดดดดดด” “ฮัลโหล ฮัลโหล วางไปซะแล้ว...” ไฟหน้าจอดับไป ซาร่าปรับสีหน้าให้ดีขึ้น ก่อนเข้าไปในห้อง “ร่า ใช้ห้องน้ำในห้องนี้ได้เลยนะ เดี๋ยวพออาบเสร็จไปหาอะไรกินกัน” “อืม” ซาร่าตอบรับสั้นๆ ************************* จากคุณ : ลืมๆ (iam_vy) - [ 29 มี.ค. 50 19:56:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ************************* 7.47 am. อากาศร้อนอบอ้าว ตาลออกจากคอนโดมาเปิดร้านเร็วกว่าปกติ เพราะไม่อยากเป็นก้างขวางคอใคร เธอมองออกไปที่ริมถนน ช่วงเช้ารถยังวิ่งคล่อง แต่ภาพในหัวเธอโฟกัสมันหยุดนิ่ง พี่ต้า...จะเป็นยังไงบ้าง เป็นห่วงจนน้ำตาคลอออกมาหลายครั้งแต่ก็ไม่ไหล แทบไม่เห็นเห็นฝุ่นในอากาศ เพราะว่าแดดเองก็แทบไม่มี แต่ถึงจะไม่มีแดดแต่อากาศก็ร้อนจนชื้นเหงื่อ ที่คอนโด ห้อง 1208 ชายหนุ่มนั่งยิ้มหวานกับขนมเค้กชอคโกแลตแสนอร่อย “กินเสร็จเราก็ไปเยี่ยมพี่ต้าเลยแล้วกัน ดูดิทำหน้าเหมือนไม่เคยกินเค้กหน่ะพี่” หญิงสาวใช้น้ำเสียงห้าวเช่นเดียวกับท่าทาง เธอเดินเข้ามานั่งลงไปข้างๆชายหนุ่ม พลางวางกาแฟทั้งสองถ้วยที่ถือมาลงบนโต๊ะ “อร่อยดีว่ะ” เค้าพูดสั้นๆ ทำไม่สนใจที่หญิงสาวพูดเหน็บ “อร่อยก็กินเยอะๆเลยพี่ บรูน่าเพิ่งหัดทำเองนี่แหละ เยอะไปหน่อยกินกัน2คนไม่หมด” บรูน่าปรับเสียงของเธอให้อ่อนลง ก่อนจะหยิบส้อมคันเล็กจากมือฝ่ายชายตักเค้กมาคำเล็กๆ เข้าปากเธอบ้าง อากัปกิริยานั้นสะกดเค้าให้นั่งนิ่งไปชั่วขณะ “เฮ้ยยย แหวะ มากินช้อนอันเดียวกันได้ไง” ชายหนุ่มทำสะดีดสะดิ้ง -*- “เว่อร์ละพี่ตุ๋ย เดี๋ยวฆ่าทิ้งซะเลยนี่ แค่นี้ก็หวง” บรูน่าแหวใส่ หน้ามุ่ย แต่ตุ้ยก็มุ่ยกลับ “โธ่ ทำแบบนี้ก็เหมือนจูบทางอ้อมน่ะสิ แบบใช้ช้อนอันเดียวกัน ส้อมอีก อ๊อคคคคคคค” ตุ้ยจับคอขยะแขยงเต็มที บรูน่ายิ่งหมั่นไส้ เธอจึงจัดการถองลิ้นปีไปเต็มแรง “อ๊อคคคค แอ่ก” “ไงพี่ เบาไปมั้ย มาเดี๋ยวจัดให้ใหม่แรงๆ เอาให้ที่กินไปออกมาให้หมดเลย” บรูน่าทำหน้ายักษ์ เป็นจริงเป็นจัง “ยื๊ย พอเหอะ ผู้หญิงอะไร ไม่น่ารักซักนิด” ตุ้ยบ่นเสียงดังใส่หน้าบรูน่า ก่อนหันหลังไปนั่งกอดอกหน้าบึ้ง ด้วยความสนิทใจกับตุ้ย ที่ว่าเค้าเป็นเกย์ไม่ทำอะไรเธอแน่ๆ บรูน่าจึงโอบกอดนิ่มๆ “โอ๋ โอ๋ พี่ตุ๋ยคนดี น่าขอโทษ คืนดีกันนะ นะคะ” และด้วยความที่ตุ้ยรักโด่งคนเดียวไง เลยไม่รู้สึกอะไร ก็เลยปล่อยให้บรูน่านั่งกอดต่อ “ชริ ไม่สน” “แค่ใช้ส้อมคันเดียวกันไม่ได้จูบจริงซักหน่อย อย่าโกรธน่าดิพี่อะ” บรูน่าขยับตัวเข้ามาไซร์อ้อนมากขึ้น หวังให้ตุ้ยหายโกรธเธอเร็วๆ ...ได้ผล ตุ้ยถอนหายใจเสียงดัง แล้วก็หันมามองหน้าฝ่ายหญิง บรูน่าเร่งแอ๊บแบ๊วตาละห้อยเต็มที่ ตุ้ยเองก็แอ๊บแบ๊วพอกัน อะไรเนี้ย -*- บรูน่าเริ่มพูด “ก็รู้นะว่าพี่ตุ้ยน่ะรักพี่โด่งมาก” “หยุด” ตุ้ยใช้ฝ่ามือตะคองใบหน้าหญิงสาวไว้ นิ้มโป้งกดลงไปที่ริมฝีปากอิ่มสวยนั่น ความร้อนจากมือหยาบๆ สัมผัสไล่ลงต่อไปตามไรผม หญิงสาว “พี่ตุ้ย” “พี่ไม่ได้รักมันซักหน่อย” ตุ้ยยังเถียง แต่กลับหลบตาลงต่ำในคำปฏิเสธนั่น ก่อนจะหันกลับสบตาใหม่อีกรอบ “พี่ไม่ได้รักมัน” บรูน่ามองเข้าไปในนัยน์ตาคมเข้มตรงหน้า ก่อนจะถามเสียงเข้ม “งั้น พี่รักน่า” “เปล่า” ...ตุ้ยตอบในทันที บรูน่าเข้าใจไม่ผิดแล้วตั้งแต่ต้น ยังไงคนที่ตุ้ยรักก็คือโด่ง และคงเปลี่ยนไม่ได้ บรูน่าอ้าแขนเข้ากอดตุ้ย ตุ้ยเองก็เช่นกัน ทั้งสองกอดแน่นเข้ามา คางวางลงไปบนบ่าของอีกฝ่าย ฝ่ามือที่สัมผัสไปที่หลัง ลูบขึ้นลงเป็นจังหวะ “แต่พี่รักน้องพี่มากนะน่า” ตุ้ยเริ่มสะอื้นขึ้นมาเฉยๆ บรูน่าพอจะเดาได้ว่าตุ้ยกำลังคิดอะไร เรื่องที่ตุ้ยเจออยู่มันหนักเหลือเกิน เธอคิดกลับไปที่เรื่องของบอย... ระหว่างเธอกับบอยยังมีเยื่อใยน้อยกว่า ที่ตุ้ยมีต่อโด่งเสียอีก “พี่ตุ้ยพี่เจ็บขนาดนี้ พี่โด่งเค้ารู้มั่งรึเปล่า” “อย่านะ อย่าให้มันรู้ มันไม่รู้ก็ดีแล้ว” ตุ้ยผละออกจากกอดแล้วจับต้นแขนบรูน่า พูดกลับทั้งน้ำหูน้ำตา “พี่ไม่ไดเจ็บปวดอะไรซักหน่อย” ประโยคหลังนั้นสั่นเคลือ พอทีเถอะพี่ตุ้ย.... บรูน่าดึงตุ้ยมากอดไว้อีกครั้ง ความเจ็บปวดแพร่ผ่านเข้ามา เจ็บเหลือเกิน เสียงสะอึกสะอื้นยังดังอยู่ไม่ขาด “น่าขอโทษนะพี่ ไม่ถาม...ไม่ถามอีกแล้ว” ถ้า... น่า รัก พี่ ...แทนได้ น่าจะ ...รัก         แต่ น่าเอง ก็... รักพี่ ไม่ได้ ....เหมือนกัน ......... จากคุณ : -*- (iam_vy) - [ 29 มี.ค. 50 19:57:31 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ๊ะ เดี๋ยวมาค่ะ จากคุณ : อืดดดด (iam_vy) - [ 29 มี.ค. 50 20:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 38 “พี่บอยคะ วันนี้จะมามั้ย อ้าวหรอ” มิ้นถามเสียงแจ๋วผ่านโทรศัพท์ “มิ้นๆ พี่โด่งน่ะ พี่โด่ง” อีกเสียงนึงถามแทรกขึ้น “อ้อ...ร่าถามว่าพี่โด่งละพี่ มามั้ย” มิ้นถาม เธอพยักหงึกๆ ช้าๆเหมือนฟังปลายสายพูด พลางเหลือบมองซาร่าไปด้วย “หรอคะ ค่ะ ....5555 จุ๊บจุ๊บ” มิ้นอมยิ้มหวาน พลางกดวางหูโทรศัพท์ “พี่โด่งมามั้ยมิ้น” ซาร่าถามร่าเริง รอฟังคำมิ้นตอบ “พี่บอยว่าตอนนี้พี่โด่งยังนอนอยู่เลย แล้วก็คงไม่เข้าออฟฟิคด้วย อาจไม่มาน่ะสิ” มิ้นตอบ ซาร่าฟังจบก็โมโห “แย่จริง เพื่อนเข้าโรงบาลทั้งคนนอนไม่ยอมลุกซะได้ น่าอายจริงๆ ขอโทษนะจ๊ะมิ้น” ซาร่ารีบรักษามารยาท แต่มิ้นก็ไม่ได้เอาความอะไร ซาร่าไม่ได้โมโหที่โด่งไม่มาเยี่ยมเพื่อนหรอก แต่โมโหที่ทั้งที่น่าจะรู้แล้วว่าเธอมาอยู่เฝ้าต้าที่นี่ แต่ไม่ยอมมาซักที ในใจลึกๆ ก็อยากให้คนรักหึง ดึงตัวเธอกลับไป เมื่อเค้าไม่มาก็เลยหงุดหงิด หรือ.... พี่โด่งจะเลิกสนใจซาร่าแล้วจริงๆ 8.21 am. ที่บ้านของโด่ง โด่งยังไม่ได้อาบน้ำ เค้าเพิ่งล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ คิ้วยังไม่หายขมวดชิดติดกัน ตั้งแต่เช้าเดินเข้าออกห้องน้ำกับห้องนอน เป็นร้อยรอบแล้ว ปกติก็เป็นประเภทย้ำคิดย้ำทำอยู่แล้ว วันนี้ยิ่งเข้าไปใหญ่ ....ซาร่า โด่งสลัดหัวแรงๆ ให้ความคิดนั้นหลุดไป ...ซาร่า ...ต้า ไม่หลุด.... โด่งถอดเสื้อผ้าโยนใส่ตะกร้า ร่างกายเปลี่อยเปล่าเดินมาหยิบผ้าขนหนูสีฟ้าอ่อน พันช่วงล่างไว้ ก่อนทิ้งตัวลงไปบนที่นอนแรงๆ เค้าเอื้อมเปิดลิ้นชักที่ด้านข้างหัวเตียงออก แล้วหยิบมันออกมา สมุดปกสีฟ้า บวมเป่งเพราะเศษกระดาษชิ้นน้อยใหญ่ถูกพับสอดไว้ในนั้น -ไดอารี่ของคนสวย- หน้าปกเขียนไว้อย่างนั้น.... มันไม่ใช่ไดอารี่ของโด่งหรอก แต่เป็นของ...ซาร่า ...เรามาแลกไดอารี่กันเถอะค่ะ... ...ทำไมล่ะคะพี่โด่ง... ...ก็แทนใจว่า เราจะไม่มีอะไรปิดบังกันไง... ...ดูสิ พี่ซื้อมา2เล่มเลยนะ.... ....โอ้โห... พักหลังนี่ ....ไดอารี่นี่ก็ถูกลืม ซาร่าจำได้รึเปล่านะว่า ไดอารี่ของโด่ง ยังอยู่ที่โด่งเอง... แต่ของเธอเธอก็ลืมเอามันกลับไป เมื่อก่อนเค้าสองคนใช้ไดอารี่เป็นสื่อ บอกเล่า ว่าไปเจออะไรมาบ้างในแต่ละวัน อีกฝ่ายจะได้อ่านเรื่องของอีกฝ่าย มันอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก.... หรือความรัก มันจะมีจุดอิ่มตัว อย่างที่ใครๆเค้าว่าจริงๆ .... จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 20:39:33 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ว้าย .. แอบมาต่อ เลื่อนขึ้นไปอ่านก่อน จากคุณ : hatori_g - [ 29 มี.ค. 50 20:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 40 พี่โด่งโยนมันทิ้ง เอาไปคืนซาร่าซะ เพราะไม่งั้นพี่โด่งอาจจะเจ็บเองถ้าต้องเจอเรื่องของต้าร์ จากคุณ : hatori_g - [ 29 มี.ค. 50 21:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ต่อเลยค่ะ 4*7เมื่อไหร่จะดีกัน จากคุณ : ^_^ (gift_185) - [ 29 มี.ค. 50 21:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เพ่หญิง .. ถ้าเน็ตหมดตอนนี้ มายืมเน็ตหนูก่อนนะ ไม่ย๊อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม จากคุณ : hatori_g - [ 29 มี.ค. 50 21:09:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 -------------- -- สวัสดีคนสวย... พี่โด่งเองค่ะ พี่เคืองร่าแล้วนะ  ไปห่วงอะไรไอ้ต้ามันแอบชอบมันหรอ --------------- โด่งลบประโยคหลังทิ้ง.... ก่อนลงมือเขียนต่อ ---------------- ร่าจะรู้มั้ยคะว่าพี่หวงน่ะ ไม่อยากให้ใครจริงๆนะ พี่รักร่ามากนะคะรู้มั้ยคนดี... โดยเฉพาะกับต้า ร่ามีความสุขไม่ได้หรอก โด่งลบประโยคท้ายไปอีกครั้ง... แล้วเลิกเขียนไป เค้าเขียนไม่เก่งเท่าไหร่ ...ต้ารักโด่ง... ถ้าที่ไอ้ต้าพูดมันจริง ก็แสดงว่ามันเป็นเกย์น่ะสิ ซาร่า... แล้วหนูจะมีความสุขได้หรอ ถ้าจะเลิกรักพี่จริงๆ ก็จะต้องไปมีความสุขเท่านั้นนะ ...ไม่งั้นพี่ไม่ยอมหรอก *************** 9.45 am. บรูน่าและตุ้ยมาถึงโรงพยาบาลแล้ว เค้าทั้งคู่ตรงไปเยี่ยมต้าที่ห้องตามที่นางพยาบาลบอก “ซาร่า” ตุ้ยร้องทักเบาๆ ตอนเปิดประตู แต่ซาร่าไม่อยู่ในนั้น มีแต่มิ้นที่นั่งเฝ้าพี่ชายอยู่ “สวัสดีค่ะพี่ตุ้ย คุณบรูน่า” “โหวว นี่ฟื้นรึยังน่ะ” บรูน่ายังคงโผงผางเช่นเดิม มิ้นยิ้มเจือนๆส่ายหน้า เธอเองก็กังวลเรื่องนี้ แต่เธอเชื่อที่หมอบอกว่าเป็นเรื่องปกติ อีกไม่นานต้าก็จะฟื้นขึ้นมาเอง “ถามน่าเกลียดอีกแล้วไปเลยนั่งดูห่างๆนู้น” ตุ้ยไล่ บรูน่าบุ้ยปากเหมือนรั้นแต่ก็เดินไปนั่งตามคำสั่ง “เดี๋ยวก็หายแล้วล่ะน้องมิ้น ทำใจให้สบายนะ” “ขอบคุณค่ะพี่ตุ้ย” “เออ...แล้วซาร่าล่ะ ไหนว่าจะมาเฝ้าเป็นเพื่อนน้องมิ้น” ตุ้ยถามขึ้นพลางมองหา “ซาร่าเค้าต้องฝึกงานไงคะ แต่โชคดีที่ฝึกที่นี่พอดีเลยค่ะพี่” มิ้นตอบ “อืม... แล้วแม่มิ้นรู้จักเจ้าร่ามันด้วยหรอ พี่ยังแปลกใจ” “มิ้นก็ไม่รู้พี่ แม่เค้าคงถูกชะตามั้ง” “หนูว่านะ เค้าอาจเข้าใจผิดว่าร่าเป็นแฟนพี่ต้าก็ได้ เลยเอื้อทุกอย่างง่ะ” บรูน่าเสนอความคิดอย่างปลาบปลื้มที่อุตส่าห์คิดออก “บ้าแล้ว บอกให้นั่งไง ไม่มีใครเค้าคิดอะไรแปลกๆเหมือนเธอทุกคนหรอกนะ” ตุ้ยโวยใส่ มิ้นหัวเราะอุบ “ขำอะไร ยัยกระต่าย ...ชริ” แล้วบรูน่าก็กระทืบเท้าลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกจากห้อง “เฮ้ย... ไปไหนละ เดี๋ยวสิ” ตุ้ยรีบคว้าข้อมือไว้ แต่บรูน่าสะบัด ...สะบัด ไม่หลุด ตุ้ยมือแข็งชะมัด “ไมล่ะ ก็พี่รำคาญน่าแล้วนี่” “ปัดโธ่ ขี้งอนเป็นบ้าเลย ไม่สวยขึ้นหรอกนะ” “เอ๊ะ พี่ตุ้ย” “อะ อะ อะ...เอาเถอะ นะ” ตุ้ยปะเหลาะ “น้องมิ้นพี่กลับก่อนนะครับ ไว้พี่จะหาเวลามาเยี่ยมใหม่นะ” “ปล่อยเลยไอ้พี่ตุ๋ยบ้า งอนเฟ้ย” “เออน่า งอนไป แต่อย่าหนีกลับ พี่ไม่ได้เอาตังค์มาด้วย วันนี้น่าสัญญาแล้วจะเลี้ยงข้าว พาไปส่งที่ทำงาน แล้วพากลับด้วย อย่าลืมดิ ธ่อ” “ไม่สน ไม่สน เดินกลับบ้านเองเลย ตุ๋ยบ้า” “โธ่ยัยปากม้า” “อร๊าย ไอ้พี่ตุ๋ยยยย” ทั้งสองเดินบ่นกันไปเถียงกันมา ไปจนถึงประตู   มิ้นยิ้มๆส่ายหน้า สองคนนี่เป็นแฟนกันแล้วงั้นหรอ ...ก็ดีน่ะสิ พี่ต้าคะฟื้นขึ้นมาเร็วๆนะ มิ้นมีเรื่องอะไรจะเล่าให้พี่ฟังเยอะเลย... นี่ๆ แล้วที่ตลกที่สุดคือ พ่อแม่เราอาจเข้าใจผิดว่า ซาร่าเป็นแฟนพี่ด้วยนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ^^ ....... จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 21:31:44 ]

ความคิดเห็นที่ 44 41 นั่นจิคะ รักกันแท้ๆดั๊นงอนกันอยู่ได้ ...ชริ 42 จริงนะ พี่กลัวอยู่เนี้ย หลุดบ่อยเชียว -*- จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 21:36:26 ]

ความคิดเห็นที่ 45 น้องญ. คะพี่กลัวใจคุณน้องมากเลยค่ะ อ่าน #36 แบบลุ้นสุดขั้วไปกับ 11/12 (แน่นอนว่าไม่ใช่ลุ้นแบบเดียวกับ 7*12 ) อ่านเลื่อนลงมาเรื่อยๆ เจอช็อต 11/12 ใน #43 ตอกย้ำเข้าไปอีก - -" เอ่อ..น้องญ คะ..ตกลงว่าพี่และสปอน 7*12 ควรทำใจใช่มั๊ยคะ... โธ่!! จากคุณ : ใจร้ายจริงๆ (BOOKBANK) - [ 29 มี.ค. 50 22:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 46 11*12 นี่ ไม่ได้คิดกันจริงช่ายม้าย ญ เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยเห็น 5*8 เลยอ่ะ บอย มาโรงบาลเร็วๆ น้า ^^ จากคุณ : [Zonic] - [ 29 มี.ค. 50 22:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ************ “เต้นอยู่ในผับ อย่ามาจับ อย่ามาถูถู เต้นอยู่ในผับ ถ้าเธอจับ ใครเค้ามอง เค้าก็รู้รู้ คนอย่างเธอน่ะ เค้าเรียกกันว่าเจ้าชู้” ตูนงัวเงียคว้าโทรศัพท์ ทันทีที่เห็นว่าเป็นใครโทรมา สมองก็ตื่นตัวทันที เค้าดันร่างหญิงสาวคนนึงที่เพิ่งเจอกันที่ผับเมื่อคืนออกจากอก แล้วนั่งคุยโทรศัพท์ที่ขอบเตียง ...เหล้าเมื่อคืนทำเอาปวดหัวจี๊ดๆ “ฮัลโหล สวัสดีครับคุณแม่” “ขอบใจมากนะตูนลูก ถ้าลูกไม่บอก แม่ก็ไม่รู้หรอกว่าต้าเค้าจะมีแฟนแล้วจริงๆ” เสียงหญิงวัยกลางคน ดังลอดเสียดแก้วหู เนื่องจากยังแฮงค์ไม่หาย เสียงแบบนั้นยิ่งทำให้ปวดหัว แทบจะระเบิด...-“- ตูนทำหน้าตาเหยเก ขยับปากด่าใส่โทรศัพท์ ก่อนจะเปล่งเสียงตรงกันข้าม “แหมครับคุณแม่ พี่ต้าเค้าเป็นคนขรึมๆน่ะครับ ไม่ค่อยพูดเรื่องนี้” “นั่นสิตอนเด็กๆ มีอะไรก็จะเก็บ ไปค่อยยอมเล่าอะไรให้แม่ฟัง เป็นคนแบบนั้นมาตลอด นี่รู้ว่าเค้ามีแฟนเป็นเด็กสาวน่ารักร่าเริงแบบนี้ แม่ก็หมดห่วง” ตูนได้มีโอกาสชะเลียอยู่บ่อยครั้ง กับพ่อแม่ของต้า โดยการกุเรื่องน่าฟังต่างๆนานาเกี่ยวกับตัวเค้า และมิตรภาพระหว่างเค้ากับต้า เรื่องซาร่า เค้าบอกพ่อและแม่ต้า ผ่านทางเมลล์ด้วยอารมณ์ชั่ววูบหลังจากที่ต้าทำใหญ่ไม่สนใจรูปถ่ายนั้น ไม่นึกว่ามันจะกลายเป็นเรื่องดี ในวันนี้ ...โชคเข้าข้างเค้าจริงๆ “ครับๆ คุณแม่ มีเรื่องอะไรผมไม่ปิดบังคุณแม่กับคุณพ่อหรอกครับ” แม่ของต้า ภรรยาของระดับบิ๊กใหญ่ในโรงพยาบาล เค้าต้องใส่ลูกน้ำเชื่อมเยอะๆอย่างนี้แหละ “ลูก ...จะไปเยี่ยมพี่เค้าก็ได้นะ น้องรหัสที่เค้ารักที่สุดไปเยี่ยม เค้าต้องดีใจแน่ๆลูก” “55555555555555555555555555 ได้ครับคุณแม่” เค้ากุเรื่องต่างๆขึ้นมาทั้งหมด คำพูดมันไหลไปตามสันด า.ร ของลิ้น ที่ชอบตลบแตลง “นะลูกตูน รอบกายลูกต้ามีแต่คนดีๆ แม่ก็ดีใจ” “ได้ครับ ผมจะดูแลพี่ต้าเป็นอย่างดีครับ 555555” “อ้อ... แล้วนี่คิดจะมาดูแลลูกสาวแม่อีกคนรึเปล่าน่ะ” แม่ต้าทำเสียงขรึม ตูนเบ้หน้า ทำปากด่าคำหยาบคายใส่โทรศัพท์ ก่อนจะกลับมาหยอดน้ำเชื่อมต่อ “โหววว เสียงเข้มจังครับคุณแม่ น้องมิ้นเค้าปองกับคนอื่นอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ ผมเองคงเป็นฝ่ายอกหัก” เป็นสาวๆคนไหนได้ฟังก็คงเคลิ้ม เผลอๆอาจยอมยกลูกสาวให้เลยก็ได้ “อืมจริงสินะ แม่ก็พอรู้นั่นแหละว่าเค้ามีแฟน แต่แม่ว่าเค้าก็บริหารเวลากันได้นะ ดูใจกันไปก่อน อย่าให้เสียการเรียนเป็นพอ” แป่ว....-*- ยัยป้างี่เง่าเอ๊ย ของดีอย่างชั้นอยู่ตรงหน้าไม่รู้จักคว้าไว้ “แห่ะแห่ะ คุณแม่นี่หัวทันสมัยจังนะครับ” “แน่สิจ๊ะ แล้วตูนพอรู้ชื่อแฟนลูกสาวแม่มั้ยล่ะ เนี้ยไม่เห็นยัยมิ้นพามาเปิดตัวซักที” “ชื่อน่ะหรอครับ” แฟนน้องไอ้พี่ต้ามันอะไรวะ.... เคยเห็นแต่อยู่กับไอ้ตี๋ฟิตเนสแฟนยัยร่า ผู้หญิงไอ้พี่ต้ามัน “ใช่จ้ะ เพื่อแม่เจอคราวหลังจะได้ข่มได้ถูก 55555” อ๊ะ... ก็ครบคู่แล้วสินะ ไอ้พี่ต้า คราวนี้มรึงต้องขอบใจกรูหนักๆ แล้ว 55555555555 “5555555555 รู้สึกว่า เค้าจะชื่อ โด่ง นะครับ” “โด่ง ...งั้นหรอจ๊ะ” “ครับแฟนน้องมิ้น ชื่อโด่ง” โอ้ยยยย.... เช้านี้สดใสจริงโว้ยยยยย 555555555555555555555555555555555555555555555555555555 ************ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 22:34:51 จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 22:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 48 45 พี่อัญคะเค้าไม่ได้รักกันค่ะ คือไม่ได้คิดอะไรกัน หยอกกันเฉยๆ แบบเพื่อนสนิท 5555555555555555555555 46 5*8 เอ่อ...5555555 แย่แล้น ^^" จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 22:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โห..ตูนช่างร้ายกาจ...- -" จากคุณ : BOOKBANK - [ 29 มี.ค. 50 22:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ว้ากกกกกกก อิตูน ทำรายเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย จากคุณ : [Zonic] - [ 29 มี.ค. 50 22:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตามกลิ่นดินระเบิดน้อง ญ เข้ามาก็ได้เรื่องเลย เอ่อ.....น้อง ญ คะ #45 ที่ตอบแบบนั้นเนี่ยะ จริงใจรึไก่กา อาราเร่คะ พี่สยองนะคะ หยอกล้อกันบ่อยๆแบบนี้ เด๋วความหนิดหนมจะพอกพูนจนพี่รับไม่ได้ค่ะ แล้วตูนเนี่ยะสมกับเป็นน้องรหัสพี่ต้าร์จริงๆค่ะ ความร้ายกาจถ่ายทอดกันมาเห็นๆเลย 5*8 ก็น่าสงสารจริงๆค่ะ อยู่ดีๆ ก็โดนลูกระเบิดกับเค้าไปด้วย ส่วน 4*7 ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลยเนอะ อึมครึมหนักกว่าเก่า คงสมใจน้อง ญ แล้วซินะคะ หายนะทั่วถึงกันทุกคู่ น้อง ญ ช่างซาดิสม์ เจรงๆ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 23:05:50 แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 23:04:34 จากคุณ : แมวน้อยหัวโต - [ 29 มี.ค. 50 22:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 52 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เวงกรำ ^^" งั้นพี่นิขา ช่วยต่อหวานตบกลับให้หนูที๊ ส่งไม้ล่ะกันจ้า เหอๆ ช่วงเวลาแบบนี้คิดถึงน้องแอมจัง หวานใสหวานใส จากคุณ : ToTน้องแอมมมมม (iam_vy) - [ 29 มี.ค. 50 23:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พักหายใจ กันก่อน ให้พี่นิเรียกเสียงกรี๊ดต่อ 555555555555555 เดี๋ยวพอหนูธาตุไฟแทรกอีก จะกระชากไม้มาต่อค่ะ 555555555555555555555555555555 จากคุณ : iam_vy - [ 29 มี.ค. 50 23:33:06 ]

ความคิดเห็นที่ 54 พี่กิ๊ฟจ๋า เค้าแค่หนิดหนม กอดกันหนูไม่ใส่ไออุ่น ใจเต้น ลมหายใจ ให้ซักฉอดนะนี่ 55555555555555555555555555 พี่ตูนร้ายจริงๆ หนูยังตกใจเลย คราวพี่ต้าก็ทีละค่ะ --- แก้คำผิด แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 23:48:33 จากคุณ : -*- (iam_vy) - [ 29 มี.ค. 50 23:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ทำไมโยนให้พี่โด่งแบบนั้น ทำไม? จากคุณ : hatori_g - [ 30 มี.ค. 50 01:25:34 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หนึ่งในสปอร์นเซอร์ 7*12 ที่เศร้า.... จากคุณ : Mactopia - [ 30 มี.ค. 50 03:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ฮือๆๆๆ จากคุณ : ใจมันยังไม่พร้อมที่จะยอมรับ (ด้วยรักและปลาทู) - [ 30 มี.ค. 50 05:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ปล. พี่หวานไม่เป็น เป็นแต่เศร้าสลดน่ะ หรือลืมแล้วหรือเจ้าเอย คิดถึงน้องแอมป์จริงๆเลยเน๊อะ จะว่าไป น้องแอมป์เป็นคนที่มีความคิดและจินตนาการสดใส และมีมุมมองที่น่ารักเสมอ ปล.เรื่องใครจะต่อ ขอคุยกับน้อง ญ นิดนึงค่ะพี่น้อง แล้วจะรีบมาแจ้ง จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 30 มี.ค. 50 05:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 59 กรี๊ดดด กวาดตาไล่ดูเห็นฟิคใหม่ ศุกร์ของพี่ช่างสดใสซาบซ่าจริงๆ อ่านแล้วจะมาคุย ขอบคุณค่า # 58 นอนหรือยังจ๊ะนั่น จากคุณ : พี่เดป - [ 30 มี.ค. 50 08:13:17 A:203.155.40.19 X: TicketID:129401 ]

ความคิดเห็นที่ 60 กะลังเข้มข้นค่ะ อย่าขาดตอนนะจ๊ะน้อง ๆ ตุ้ย-น่า ดูไปก็น่ารักดีนะคู่นี้ แต่ยะงไงก็ 7*12 เหมือนเดิม จากคุณ : ohsci - [ 30 มี.ค. 50 17:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 61 หวัดดีค่า แหมๆ ช่วงนี้สปอนเซอร์ 4*7 กับ 7*12 สูสีกันมากๆเลยค่ะ นิเลยเอาเรื่องคุณเก้าวีก้อมาลง เอิ๊กกกกกกกก เกี่ยวมั้ยเนี่ย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:03:42 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ก้อกดปุ่มวางสายมือไม้สั่น แล้วโยนมันลงบนเตียง สายตาหวาดๆ จากนั้นก็เดินวนไปรอบๆห้องพักขนาดเล็ก เขาพึมพำอะไรซักอย่างที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจว่าพูดอะไรบ้าง ยกมือขวาขึ้นปาดเหงื่อ วันนี้อากาศไม่ได้ร้อน แต่ทำไมเหงื่อชุ่มขนาดนี้ อาการทั้งหมดนั้น เกิดขึ้นเมื่อเขาตัดสินใจโทรไปหาสาวน้อยคนหนึ่ง ชวนเธอไปดูหนัง แต่ดันว่างไม่ตรงกันซักวัน วันนี้เป็นวันเดียวที่รี่ว่าง หลังจากนั้นต้องลงไปภูเก็ต ต่อด้วยขึ้นเหนือไปเชียงราย และตอนนี้ หกโมงเย็นแล้ว หากดื้อดึงว่าไปดูหนัง คงไม่แคล้วโดนไล่ออกจากวง ช่วงนี้ไอ้คุณพี่ตุ้ยก็ดันป่วย กว่าเขาจะไปลากเพื่อนที่คณะมาเล่นแทนได้ ก็แทบแย่ เฮ้อ... สุดท้าย เขาจึงอาจหาญชวนรี่ไปที่ผับ ทั้งๆที่ไม่ควรเลย ตัวเองก็ต้องเล่นดนตรี จะเอาเวลาไหนไปเทคแคร์ดูแลเค้า ไม่อยากเชื่อว่ารี่ตกลง แต่ก็หลังจากที่เธอนิ่งคิดไปหลายนาที เหงื่อที่ซึมออกมานั้น มีสาเหตุมาจากการลุ้นและรอคอยคำตอบเป็นส่วนใหญ่ ทำไมต้องตื่นเต้นขนาดนี้นะ ************************************************************************ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สี่ทุ่ม "ครับๆ ใช่ครับ พอผ่านสี่แยกนั้นมา ซ้ายมือจะเห็นป้ายร้านอาหารเป็นรูปหมูใส่แว่นกันแดดน่ะครับ ใหญ่ๆ นั่นแหละครับ ชิดขวาไว้เลย ยูเทิร์นแล้วรีบชิดซ้ายนะครับ เลี้ยวเข้ามาได้เลยครับ มีลานจอดรถอยู่ข้างๆ แล้วบอกเด็กหน้าร้านนะครับ ว่ามาหาพี่ พี่สั่งให้มันจัดโต๊ะไว้ให้แล้ว" "ไอ้ก้อ เร็วๆโว้ย วันนี้ยังไม่ไปเช็คคีย์บอร์ดเลย มัวแต่ส่องกระจกอยู่นั่นแหละเอ็ง" ปอเอาด้ามไม้กลองตีหัวเพื่อนรุ่นน้อง จงใจทำลายทรงผมที่จัดแต่งไว้อย่างดี "เฮ้ยยย ไอ้พี่นี่ จัดนานนะโว้ย กว่าจะหล่อ" "หมดไปกี่กระป๋องล่ะ เรียบแปร้ซะขนาดนี้" คราวนี้เพื่อนเขาเองที่มาทำหน้าที่แทนตุ้ย เป็นคนแซว ก้อหรี่ตาใส่นายว่าน แล้วหยิบหวีตาถี่ ขึ้นมาจัดการผมให้เข้าที่เข้าทาง แล้วแอบหัวเราะเยาะมือกลองของวง ที่ตอนนี้กำลังบ่นอุบและวิ่งวุ่นหาผ้ามาเช็ดความมันออกจากปลายไม้ วันนี้วงของเขาเปิดตัวขึ้นด้วยเพลงจังหวะสบายๆ ก่อนจะเร่งให้เร็วในเพลงที่สอง สองเพลงนั้น ก้อไม่ได้ร้อง แค่กดคีย์บอร์ดให้ถูกยังลำบากแล้ว ดีแล้วล่ะ ที่วันนี้พี่ตุ้ยยังไม่หายป่วย รี่นั่งอยู่ตรงนั้น ตรงที่ที่พี่โด่งเคยมานั่งมองพี่ตุ้ย ทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้นมอง ก็จะพบว่าเธอกำลังมองขึ้นมาบนเวที ประหม่า... ใจเต้น... นี่คุณพี่ตุ้ยมันทนได้ยังไงล่ะเนี่ย ถึงได้ให้พี่โด่งมานั่งมองอยู่บ่อยๆ อ้าวเฮ้ย จบเพลงแล้วก็ไม่บอก ไอ้พวกนี้ -*- เพลงที่สามเริ่มขึ้น ก้อหยุดนึกครู่หนึ่ง ว่าเพลงอะไร ก่อนจะรีบทำเนียนกดคีย์บอร์ดให้เข้ากับเครื่องดนตรีชิ้นอื่น ที่เล่นล่วงหน้าไปแล้ว อินโทรผ่านไป ก้อเริ่มงง อ้าว ทำไมไม่ร้องล่ะคร้าบ เขาหันไปส่งสายตาเหนื่อยหน่ายให้ โจ นักร้องนำของวง ที่เพิ่งกลับตัวกลับใจมาร่วมวงเหมือนเดิม ขึ้นผิดประจำเลยนะโว๊ย รึว่าจะแอบเหล่รี่อยู่ ของข้าเฟร้ย แต่โจก็หันกลับมาส่งสายตาข่มขู่ให้เขา อ้าวเฮ้ย นี่อุตส่าห์เล่นวนให้อีกรอบ ทำหน้าแบบนี้ทำไมเนี่ย ก้อหันไปมองเพื่อนที่เหลือ สายตาแบบเดียวกันไม่มีผิด ก้อยังคงโยกนิดๆต่อไป ว่านโยกตัวเข้ามาใกล้ แล้วก็บอกในสิ่งที่ทำให้เขาต้องตาเหลือก "เพลงนี้มรึงร้อง ไอ้ก้อ ขึ้นสิวะ" ลืมสนิท!! ******************************************************************* จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 64 "สวัสดีครับรี่" "สวัสดีค่ะพี่ก้อ" รี่ยิ้มหวานทักทาย เธออยู่ในเดรสสั้นสีชมพูหวาน ที่เอวมีผ้าสีขาวพันรอบและขมวดเป็นโบสวยๆอยู่ด้านหน้า ช่างขัดกันกับไอ้หนุ่มที่ใส่ชุดหนังสีดำทั้งชุด แต่ผมแสกข้างเรียบแปร้ที่เดินเข้ามาหานัก "ทำไมมาคนเดียวล่ะครับ พี่นึกว่ารี่จะพาเพื่อนมาด้วยซะอีก" "ไม่มีใครว่างน่ะค่ะ อีกอย่าง รี่ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วย" สีหน้าเธอเศร้าลงนิดหน่อย ก้อนึกเห็นใจ ยังเรียนไม่ทับจบมหาลัย ก็ต้องช่วยกิจการที่บ้านเสียขนาดนั้น เรียนด้วยทำงานด้วย แหม อยากช่วยแบ่งเบาภาระจัง "จริงๆ พี่ว่าระดับรี่ ไม่ต้องลงมาทำงานขนาดนั้นก็ได้นี่ครับ ตอนแรกพี่เห็นรี่อยู่กับพวกพนักงานระดับล่างบ่อยๆ ก็เลยไม่คิดว่าจะเป็นถึงลูกเจ้าของ" "ป๊ารี่เค้าไม่ไว้ใจคนอื่น จริงๆป๊าทำเองเกือบทั้งหมดนะคะ พอรี่โต พอทำงานได้ ก็เลยรีบเข้ามาช่วย อยากให้ป๊าพักมากๆหน่อย" น้ำส้มคั้นถูกยกขึ้นดื่ม ก้อรู้สึกว่าเธอน่าสงสาร อาจจะเพราะอย่างนี้ ถึงเป็นคนอารมณ์แปรปรวนง่าย "พี่เห็นใจรี่จัง ทั้งงานโรงแรมงานทัวร์" "เปล่าหรอกค่ะ รี่ดูแลแต่ส่วนของทัวร์ รี่ชอบเดินทาง ชอบท่องเที่ยว" แววตาของเธอดูมีความสุขขึ้นทันทีเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ "พี่ก้อชอบภูเขารึว่าทะเลคะ" อืม นั่นสินะ ชอบอะไรหนอ "จริงๆพี่ก็ชอบพอๆกันนะครับ ขอให้ได้ไปเที่ยวเหอะ แต่หลังจากไปภูเก็ตมาคราวนั้น พี่ก็คิดว่าพี่ชอบทะเลมากกว่า" "แต่รี่ชอบภูเขา คราวหน้าพี่ก้อไปเที่ยวภาคเหนือกับทัวร์รี่สิคะ มีหลายทริปเลย" "เหอะๆ พี่คงไม่โชคดีจับรางวัลได้บ่อยๆหรอกครับ" เขาหัวเราะ สมเพชความจนของตัวเอง ต่างกันนัก กับคนที่เขามองอยู่ตอนนี้ "งั้นแปลว่าคุณพ่อของรี่ดูแลกิจการโรงแรมเหรอครับ" "ค่ะ แต่ก็มีผู้ช่วยมือหนึ่ง เปิ้ล พี่สาวของรี่เองค่ะ รายนั้นเค้าเก่งคำนวณ ชอบนั่งอยู่กับคอมกับเอกสารกองโตๆ" รี่หัวเราะเสียงใส นึกถึงเปิ้ลที่ทำหน้ามุ่ยก่อนที่เธอจะออกมาจากบ้าน รู้ว่าเป็นเพราะเปิ้ลรักและห่วง จึงไม่ได้โกรธอะไร ว่าแล้วก็นึกได้ เธอกำลังจะบอกก้อ ว่าผู้หญิงที่ถือลูกมะพร้าวอยู่ในรูปวาดของเขานั้น คือเปิ้ล โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นมาเสียก่อน รี่ควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าถือ มองดูเบอร์ที่โทรเข้ามาแล้วยิ้มให้ก้อ "พูดถึงก็โทรมาตามเลยค่ะ รี่กลับก่อนนะคะ ดนตรีสนุกมากเลยค่ะ จ่ายเงินยังไงคะเนี่ย" เธอรีบร้อนลุกขึ้น เตรียมตัวจะออกจากร้าน "เดี๋ยวพี่จัดการให้ครับ" ก้อหน้าตื่น เพิ่งได้คุยกันแป๊บเดียวเอง เขาเดินตามออกไปส่งเธอ "พี่เพิ่งร้องไปเพลงเดียวเองครับ เพลงเร็วไม่ค่อยถนัดด้วย รี่ไม่อยู่ฟังเพลงช้าเหรอครับ ใกล้จะเล่นแล้ว" "รี่ขอโทษจริงๆค่ะพี่ก้อ พรุ่งนี้เดินทางแต่เช้าเลย แล้วอีกอย่าง เปิ้ลเค้าไม่อยากให้รี่อยู่กับกลิ่นบุหรี่นานๆน่ะค่ะ" ก้อชักเคืองพี่เปิ้ลคนนี้ขึ้นมาตะหงิดๆ รถเบนซ์รุ่นอะไรซักอย่างที่ก้อก็ไม่รู้จัก รู้แต่ว่าสวยหรูเหลือเกิน แล่นนิ่มๆเข้ามาจอดเทียบทางเท้าหน้าประตู เขาเดินไปเปิดประตูให้เธอทันที แอบมองคนขับ อืม แต่งตัวหรูกว่าเราอีกแหะ ก้อปิดประตูเบาๆ รี่ส่งยิ้มและโบกมืออำลาผ่านกระจกใสๆมาให้ มองตามเธอไปแล้วก็ใจหาย ตัวเขาเองแทบไม่มีอะไรที่จะเทียบเธอได้เลยซักอย่าง แค่กระเป๋าเล็กๆใบนั้น เขาต้องร้องเพลงอีกกี่เดือน วาดรูปอีกกี่รูป จึงจะซื้อให้เธอได้ ก้อชักท้อ... ความจริงแล้ว แค่รี่ลดตัวลงมาเป็นเพื่อนด้วย มันก็ดีมากๆแล้ว อย่าหวังอะไรให้สูงนักเลยไอ้ก้อเอ๊ย ************************************************************************ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:07:21 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ปาดพองามตามแบบหญิงไทย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:07:51 ]

ความคิดเห็นที่ 66 วันต่อมา... "เป็นไงล่ะ วันนี้ซึมเลยนะคุณก้อ หัวก็ฟูแล้วด้วย 5555 แต่กรูชอบทรงเมื่อวานนี้มากกว่าว่ะ" เมื่อวานไม่ได้แซว วันนี้ขอแซวหน่อย คราวนี้เป็น มาย สมาชิกใหม่ที่เข้ามาแทนมือเบสคนเดิม คนโดนแซวผสมกับเยาะเย้ย ควงหมัดผ่านหน้าคนแซวไปมา "อย่า อย่าให้รวย จะหยิ่งใส่พวกเอ็งให้หมดเลย" ยังปากดีอยู่ แต่พอขึ้นไปเล่นดนตรีเขาก็หดหู่ใจอีกครั้ง ห้าทุ่ม "ก้อ ยังจะร้องอยู่มั้ย ไอ้เพลงนั้นน่ะ เพียงชายคนนี้" "ร้องดิ ต่อนี่เลยใช่มั้ย" ว่านส่งสัญญาณให้โจพัก เมื่อเสียงกีต้าร์ใสๆ เริ่มขึ้น ก้อหลับตา อินกับเพลง "ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ ที่จะเสกปราสาทงามให้เธอ" พอลืมตาขึ้นมา กลับพบภาพที่ยิ่งทำให้อิน รี่มาอีกครั้ง "ไม่มีฤทธิ์เดช ไม่มีราชรถเลิศเลอ" เด็กเสิร์ฟพาเธอไปนั่งโต๊ะอีกตัว ถัดไปจากโต๊ะตัวเดิม เพราะคืนนี้มันไม่ว่างเสียแล้ว "แต่ฉันมีใจพิเศษ จะพาเธอผ่านคืนนี้ไป" ก้อยิ้มให้ ชูมือขึ้นเรียกร้องความสนใจ แต่ดูเหมือนว่ารี่จะไม่ได้สนใจเขานัก เธอเหลือบมามองเขาแว่บนึง แล้วหันไปสั่งเครื่องดื่มต่อ "ฉันเป็นเพียงผู้ชายคนนี้ที่มีใจมั่นรักเธอ" ******************************************************************** แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 50 09:11:12 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 67 "สวัสดีครับรี่" "ลงมาทำไม" "ไหนว่าวันนี้ไปภูเก็ตแล้วไงครับ" ก้อทำเป็นไม่ได้ยิน "แล้วชั้นมาที่นี่มันจะมีปัญหาอะไร" เปิ้ลเปิดฉากหาเรื่อง เมื่อวานเธอโกรธรี่แทบตาย ที่จะออกมาที่ผับนี่ให้ได้ รี่ไม่เคยเที่ยวกลางคืน ไม่ชอบกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่ กลับยอมมาหา...นายเซ่อคนนี้ "แน่ะ วันนี้อารมณ์ไม่ดีอีกแล้วหรอครับ" ก้อหัวเราะ อาการเซื่องซึมหายไปตั้งแต่ได้เห็นหน้าแล้ว แบบนี้จะตัดใจได้เร้อ... "หัวเราะอะไร" เปิ้ลหาเรื่องต่อไป วันนี้กะจะมาระบายอารมณ์เต็มที่ "วันนี้ทำงานเหนื่อยใช่มั้ยครับ มีอะไรเล่าให้พี่ฟังได้นะ" ก้อยังใจเย็น เปิ้ลนิ่งไป คำพูดของเขาสะกิดเรื่องในใจ เหนื่อยสิ ชั้นทั้งเรียนทั้งทำงานนะ ทุกวันนี้ตื่นเช้าไปเรียน แล้วก็ต้องรีบกลับมาออฟฟิศ เช็คยอดบ้าบอ เซ็นต์นั่นเซ็นต์นี่ เดี๋ยวส่วนนั้นมีปัญหา ส่วนนี้จัดคิวผิด ข้าวเย็นก็กินในโรงแรมประจำ นานๆทีจะมีคนมารับออกไปดินเนอร์ข้างนอก ช่วงนี้เพชรระแวงตูนมาก แทบไม่ปล่อยให้ตูนมีโอกาสมารับเธอได้เลย ชั้นไม่เหมือนยัยรี่ ที่ได้เที่ยวอยู่ตลอดเวลา ห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ กับทะเลสีคราม ลมเย็นจากแอร์ กับสายลมที่หอมไอดินกลิ่นหญ้า แสงจากหลอดนีออน กับแสงแดดอ่อนๆยามเช้า ...จะไม่ให้เหนื่อยได้ยังไง... "คิดอะไรอยู่ครับ" "ชั้นจะกลับแล้ว" เปิ้ลลุกขึ้น รีบร้อนแบบเดียวกันกับรี่เมื่อวาน "พี่ก็จะกลับแล้วเหมือนกัน" เปิ้ลหันหน้าไปมองบนเวที เพื่อนๆในวงของก้อขึ้นไปแล้ว ทำท่าเหมือนว่ากำลังจะเล่นต่อ "เรื่องของนาย" เธอสะบัดเสียงพร้อมๆกับสะบัดหน้าหนี ก้อเดินตามออกมา "วันนี้พี่รีบกลับน่ะครับ" "ใครถามยะ" เปิ้ลกดตัดสายโทรศัพท์ เธอโทรเรียกคนขับรถที่รออยู่ วันนี้ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ ก้อเริ่มจ๋อย อุตส่าห์ใจเย็นสุดๆๆๆแล้วนะ เปิ้ลปรายตามามองท่าทางซึมๆของก้อ "ไม่ได้ป่วยได้ไข้ หาเรื่องหนีงาน แล้วเมื่อไหร่นายจะรวย ห๊ะ" ก้อเงยหน้าขึ้นสบตา ใช่ เมื่อไหร่จะรวยพอที่จะกล้ารักเธอเล่า "ชั้นเกลียดคนจนเพราะอย่างนี้แหละ ขี้เกียจไงถึงได้จน" เปิ้ลเบะปาก ส่งสายตาถากถางไปพร้อมกับคำพูด รถเบ็นซ์คันสวยแล่นเข้ามาจอดที่เดิม แต่เอ๊ะ ไม่ใช่คันเมื่อวานนี่นา "พี่ไม่ได้ขี้เกียจนะครับ พรุ่งนี้พี่จะไปวัด xxx แต่เช้า" (ไม่รู้จะเอาวัดอะไรดีค่ะ ไม่รู้จักเลย) "ไม่ต้องเอาพระมาอ้างเลยย่ะ" ก้อเปิดประตูให้เธอเหมือนเดิม ไม่ลืมแอบมองคนขับ อืม รถคนละคันแต่คนขับคนเดิมแฮะ ชุดเดิมด้วย กิ๊วๆ ไม่อาบน้ำล่ะสิ "พี่อยู่ที่นั่นจนถึงเย็นเลย ว่างๆก็แวะไปนะครับ" เขาปิดประตูให้ ผิดหวังที่วันนี้รี่ไม่มีรอยยิ้มให้เหมือนเคย รถคันสวยราคาเท่ากับมาม่าสองล้านห่อที่แล่นห่างออกไปทำให้เขาใจหายอีกครั้ง จู่ๆก็เข้ามาใกล้ ใกล้จนเหมือนจะเอื้อมถึง แต่แล้ว... ยิ่งใกล้ก็ยิ่งทำให้เห็นชัดถึงความแตกต่าง จากกันด้วยความเศร้าอีกแล้ว... ********************************************************************************** แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 50 19:25:17 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:09:23 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ยังไม่จบค่ะ คืนนี้นิจะมาต่อ ไปนอนก่อนนะคะ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 09:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 69 จ๊ากกกกกกกก ทุ่มนึงแล้วยังไม่มีใครเห็น สงสัยไปดูเงินๆๆกันหมด 55555555 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 19:26:19 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ตามมาอ่านแล้วค่ะ แต่ชูป้ายเชียร์ 7*12 เหมือนคนส่วนใหญ่ในนี้ค่ะ (หรือเปล่า) จากคุณ : ทอรุ้งตะวันฉาย - [ 31 มี.ค. 50 21:25:21 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ต่อเลยค่ะ จากคุณ : ^_^ (gift_185) - [ 31 มี.ค. 50 21:26:07 ]

ความคิดเห็นที่ 72 72 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 21:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 73 "อะไรกันคะ วันนี้ไม่ว่างอีกแล้วหรอ นี่วันเสาร์นะคะ" เปิ้ลเหวใส่โทรศัพท์ "ใจเย็นๆครับน้องเปิ้ล วันนี้พี่ต้องเข้าเวรจริงๆครับ แล้วตอนเย็นก็..." "ก็ต้องพายัยเพชรไปฟิตเนส แล้วหลังจากนั้นล่ะคะ" "อืม หลังจากนั้นก็ได้ครับ น้องเปิ้ลรอพี่ได้มั้ยครับ นะครับ" เปิ้ลวางสายไปด้วยความหงุดหงิด นี่เพิ่งจะเก้าโมงเช้า โอ๊ยยย กว่าจะถึงตอนค่ำ เหงาตายกันพอดี เธอเดินปึงๆออกไปร้องเรียกคนขับรถ "ไปไหนครับคุณเปิ้ล" คนขับรถคนเดิม ชุดเดิม สามวันแล้ว เย้ยยย ไม่ใช่ เค้ามีหลายชุดค่า "เอากุญแจมา ชั้นจะขับไปเอง" "แต่คุณท่านห้ามนะครับ คุณเปิ้ลไม่มีใบขับขี่" "เถียงชั้นรึไง บอกให้เอามาก็เอามาสิ" แล้วเปิ้ลก็ได้ขับรถออกมาเองสมใจ ขับเล่นไปเรื่อยๆ ยังไม่รู้ว่าจะไปไหน กว่าจะรู้ตัว โอ๊ยยย แล้วขับมาทางนี้ทำไมล่ะ นี่มันทางไป... เปิ้ลเหยียบเบรคด้วยความไม่พอใจ ...ตึ่ง โป๊ะ... เฮ้ยยย ไม่ใช่เสียงกลองนะ ...เอี๊ยดดดดด โครม... โชคดีที่มีเข็มขัด และรถไม่ได้ขับเร็วนัก เปิ้ลเพียงแค่วูบไปข้างหน้าเล็กน้อย หันไปมองข้างหลัง มีรถมาชนท้ายเหรอเนี่ย โชคร้ายก็คือ ตรงนั้นมีตำรวจจราจรยืนอยู่พอดี จู่ๆก็เบรกแบบนี้ ตำรวจผู้นั้นเดินตรงมาหาเธอโดยไม่ลังเล เปิ้ลนั่งหน้ามุ่ยอยู่ในรถ "รถชน แล้วชั้นก็ไม่มีใบขับขี่ด้วย มาเคลียร์ให้ชั้นด่วนเลย" โทรสั่งผู้จัดการโรงแรม คนสนิทของพ่อเธอ จากนั้นก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนอื่น เปิ้ลไม่ได้เรียกแท็กซี่ แต่กลับเดินข้ามถนน อีกนิดเดียว ก็ถึงแล้ว ************************************************************* จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:09:26 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ชายหนุ่มนั่งก้มหน้าอยู่กับกระดานสเก็ต เขาพยายามแต่งตัวให้เข้ากับสถานที่ เสื้อยืดสีเหลือง กางเกงเลสีน้ำตาล ข้างๆตัว มีย่ามผ้าฝ้ายสีขาวขุ่นวางอยู่ แหม ดีนะไม่เป็นสีเหลืองด้วย ข้างๆ มีผ้าสีดำผืนใหญ่ปูอยู่กับพื้น บนผ้านั้นมีภาพวาดบนผ้าใบขนาดต่างๆ วางเรียงรายไม่เป็นระเบียบ หงายบ้าง ตั้งบ้าง เปิ้ลเดินเข้าไปใกล้ๆ จนเห็นว่าผืนผ้าใบเหล่านั้น ถูกแต่งแต้มไว้ด้วยสี ออกมาเป็นรูปวิวบ้าง สัตว์บ้าง รวมทั้งสิ่งของ เธอไม่ได้ตกใจนัก เมื่อเห็นความละเอียดละออในรูปเหล่านั้น เพราะเธอเคยได้เห็นฝีมือของเขามาแล้ว เมื่อตอนที่อยู่รีสอร์ท ยังมีหลักฐานเก็บไว้เลย เจ้าของรูปยังคงตั้งใจใช้ดินสอร่างอะไรบางอย่างลงบนกระดาษ ไม่ได้สนใจเลยว่ามีคนมานั่งลงพิจารณารูปเหล่านั้นใกล้ๆ นี่รูปทะเล สวยจัง นี่ก็ทะเล อ๊ะ นั่นแมว น่ารักดี "นายขายเหรอ" ก้อจึงได้เงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเห็นว่าเป็นใครเขาก็ยิ้มแป้น "ขายสิครับ ไม่งั้นจะเอามาวางโชว์ทำไมล่ะ" เปิ้ลชักสีหน้า เริ่มคุยกันก็กวนเสียแล้ว "รูปนี้เท่าไหร่" เธอชี้ไปที่รูปแมวไทยสามสีตัวผอม ที่กำลังสบตาเธอด้วยสายตาออดอ้อนขอของกิน ก้อชะโงกหน้าไปมอง นิ่งคิดชั่วครู่ "สามพัน" "อะไร รูปเล็กๆแค่นี้ สามพัน!!" "โหย นั่นรูปที่ดีเกือบจะที่สุดของพี่เลยนะครับ จริงๆกะจะขายหลักหมื่น แต่กลัวขายไม่ออกน่ะครับ" เปิ้ลกวาดตามองรูปอื่นๆ นับได้สิบกว่ารูป เธอพึมพำเบาๆ "รูปละสามพัน สิบรูปก็สามหมื่น นี่ถ้านายขายได้หมดนี่ ก็สบายเลยสิ" ชายหนุ่มอมยิ้ม แล้วลุกไปหยิบเก้าอี้เตี้ยขนาดเล็ก มาวางข้างๆ "นั่งตรงนี้สิครับรี่" เปิ้ลมองเก้าอี้ตัวนั้น แล้วสั่นศรีษะโดยเร็ว "ไม่ล่ะ ชั้นจะไปแล้ว แค่ผ่านมาทางนี้ เลยแวะมาไหว้พระ" ก้อหัวเราะร่วน "อย่าเอาพระมาอ้างเลยครับ 555555555" แน่ะ ไปย้อนเค้าอีก เขาใช้ย่ามของตัวเองนั่นแหละ เอามาเช็ดๆถูๆเก้าอี้เพื่อปัดฝุ่น "สะอาด นั่งได้แล้วครับ" เปิ้ลยังนิ่ง ชั่งใจอยู่ "ถ้าขายหมดนี่นะ ไม่ใช่สามหมื่นหรอกครับ แต่ละรูปมันราคาไม่เท่ากัน" "งั้นรูปนี้ล่ะ เท่าไหร่" เปิ้ลบุ้ยปากไปทางรูปชายหาดสีขาว กับทะเลสีคราม ที่อยู่บนผืนผ้าใบขนาดใหญ่ ก้อมองแว่บนึงแล้วตอบ "เก้าร้อยเก้าสิบเก้า เลขสวยครับ พี่ชอบ" "อะไร รูปนี้ใหญ่กว่ารูปแมวตั้งเยอะ ทำไมมันถูกกว่าตั้งสามเท่า" เปิ้ลโวยอีกครั้ง "แต่พี่ไม่ชอบนี่ มันไม่มีอะไรเลย ตอนนั้นวาดมั่วๆ" "บ้าแล้ว นายน่ะ" "รี่ครับ ราคาของงานศิลปะมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับขนาดเล็กใหญ่นะครับ" ก้อตอบเรียบๆ วันนี้เขารู้สึกผ่อนคลายมาก อาจจะเพราะไม่ได้อยู่บนเวที อาจจะเพราะเธอไม่ได้นั่งอยู่บนราชรถ และอาจจะเพราะวันนี้ ยังไม่มีแววตาดูถูกเหยียดหยามออกมาจากเธอเลย ก้อหันกลับไปสนใจรูปในมือ เปิ้ลค่อยๆเดินอ้อมรูปภาพเหล่านั้น ยอมมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆเขา "วาดรูปอะไร" "ดูสิครับ" เขายื่นให้ดู เปิ้ลเพ่งมอง "ดูไม่ออก ชั้นแทบไม่เห็นเส้นอะไรเลย" ก้อยิ้มระรื่น รู้สึกว่านั่นคือคำชม "พี่เพิ่งร่างน่ะครับ ร่างเบาๆแบบนี้แหละ เทพ!!! 55555" "แหวะ" "ขอสมาธินิดนึงนะครับ แล้วรี่ก็จะได้เห็นว่านี่รูปอะไร" "งั้นชั้นกลับ" เธอลุกขึ้น แล้วเดินหนีออกไปโดยที่ก้อไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ได้แต่มองตามงงๆ ***************************************************************************** จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ปาดเล็กน้อย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 76 "นี่ เที่ยงแล้วนะ" เปิ้ลทำตัวเป็นนาฬิกาเคลื่อนที่ ความจริงแล้วเธอไม่ได้กลับ เพียงแต่เข้าไปในโบสถ์เพื่อไหว้พระ ไหนๆวันนี้ก็ไม่มีอะไรจะทำ กว่าจะเจอตูนก็ตอนค่ำ ก็เดินเล่นมันเสียที่นี่แหละ วัดนี้เปิ้ลผ่านบ่อยมาก แต่แทบไม่เคยคิดจะแวะเข้ามาเลย บรรยากาศในวัดร่มรื่น เธอเดินอ่านป้ายสุภาษิตธรรมะทั้งหลายที่ติดอยู่บนต้นไม้ อ่านไปก็เบะปากไป ทำไม่ได้ซักอย่างหรอกชั้น ก้อเห็นเธอผ่านไปผ่านมาเรื่อยๆ ปากแข็งจริงเชียว อยากอยู่กับเราก็ไม่ยอมรับ แต่ห่างประมาณนี้แหละ กำลังดีเลย "ครับ เที่ยงแล้ว" "แถวนี้มีร้านเย็นๆมั้ย ชั้นร้อน" เปิ้ลหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดเหงื่อ เครื่องสำอางที่แต่งมาเพียงบางๆ ตอนนี้เหมือนจะเลือนหายไปหมดแล้ว "รี่ผิวสวยจังเลยนะครับ ไม่แต่งหน้ายังสวยเลย" เปิ้ลไม่ตอบ แต่แอบภูมิใจ มีคนชมเธอแบบนี้มาเยอะแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ คำพูดนั้นดูจริงใจ สายนั้นบ่งบอกว่าคิดอย่างนั้นจริงๆ ไม่ใช่การประจบเอาใจ อย่างที่เคยเจอมา "ตกลงมีมั้ยล่ะ" "พี่ไม่รู้หรอกครับ ปกติพี่กินก๋วยเตี๋ยวเรือร้านนั้น" เปิ้ลหันไปมอง มันเป็นร้านแบบรถเข็น มีโต๊ะสองสามตัวอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ "อี๋ ชั้นไม่กินนะ ร้านแบบนั้น โอ๊ย ไปดีกว่า" แล้วเปิ้ลก็เดินลิ่วๆออกไปจากวัด ก้อมองตาม เห็นเธอเรียกแท๊กซี่คันหนึ่ง ว้า...กลับซะแล้ว **************************************************************** จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:29:19 ]

ความคิดเห็นที่ 77 แยกเป็นหลายความเห็น เพื่อปั่นกระทู้ไปในตัว จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ้าว...กลับมาแล้ว "เอ้า เอาไปกิน" เปิ้ลยื่นถุงกระดาษ สีขาวแถบเหลืองให้ ก้อรับมาเปิดดู เห็นเบอร์เกอร์ชิ้นใหญ่อยู่ในนั้น เขาเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว ตอนนี้ยืนเท้าเอว มือข้างหนึ่งถือแก้วน้ำอัดลมขนาดใหญ่ พลางดูดอย่างเอาเป็นเอาตาย ...น่ารัก... "ร้อน กินให้หมดแก้วนี้ยังไม่หายร้อนเลย" เปิ้ลบ่น แล้วเดินกลับมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิม "ขอบคุณครับ แต่พี่ว่ารี่กลับไปเลยก็ได้นะครับ ตอนบ่ายอากาศร้อนมาก เดี๋ยวเป็นไข้" "ชั้นก็กำลังจะกลับนี่แหละ แต่สงสารศิลปินไส้แห้ง เลยเอามาให้ คิดซะว่าทำทานในวัด" ก้อหยิบเบอร์เกอร์ชิ้นนั้นขึ้นมากัด โอ้ววววว อร่อยจนน้ำตาจะไหล แม้ตอนนี้ รี่จะอยู่ในร่างมารร้าย ไม่ใช่นางฟ้า แต่มารร้ายก็มีด้านดีเหมือนกันนะ ก้อชักติดใจความรั้น ความพยศเข้าให้แล้ว โอ๊ยยย ทำไมต้องมาทำให้ผมรู้สึกดีมากขึ้นด้วยครับ ผมยังไม่กล้าพอที่จะรักคุณหรอก และผมก็ไม่อยากให้คุณต้องมานั่งร้อนๆอยู่กับพื้นแบบนี้ด้วย เปิ้ลมองเห็นก้อปาดน้ำตา "เป็นบ้าอะไรล่ะนั่น ไม่เคยกินรึไง" ก้อรีบปรับอารมณ์ แล้วก้มหน้ากินต่อไป เปิ้ลคว้าเอากระดานสเก็ตที่ก้อวางไว้ขึ้นมาดู พอจะเห็นรูปร่าง คงเป็นรูปวิวที่ไหนสักที่ "พี่วาดเล่นๆน่ะ ดูออกป่าว เนี่ยฝั่งนี้ภูเขา ส่วนทางนี้ ทะเล" "ทำไมมันอยู่ติดกันแบบนี้ล่ะ" "พี่เอาคำถามของรี่วันนั้นมาคิดดูใหม่ ก็คิดไม่ออกว่าตกลงพี่ชอบภูเขาหรือทะเลกันแน่ เลยลองเขียนออกมา เผื่อจะได้คำตอบ" "ชั้นชอบทะเล" ก้อนึกสะดุดกับคำบอกเล่านั้น ไหนว่าชอบภูเขาไง ************************************************************** จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เด็กสาวคนหนึ่งอายุประมาณม.ปลาย เดินเข้ามาดูรูปของก้อ เปิ้ลแอบตื่นเต้น ตั้งแต่เช้ามา เห็นคนเข้ามาเยี่ยมๆมองๆ อยู่หลายหน แต่ไม่มีใครสนใจเลย เด็กคนนี้เป็นคนแรกที่ดูรูปเหล่านี้อย่างสนใจ เธอจ้องรูปแมวรูปเดียวกันกับที่เปิ้ลชอบ แววตาเป็นประกาย ยิ้มให้แมวอย่างเอ็นดู "พี่คะ แมวน่ารักจังเลยค่ะ แมวของพี่รึเปล่าคะ" ก้อหยุดเคี้ยวเพื่อตอบ "แมวที่หอของพี่น่ะครับ คนในหอช่วยๆกันเลี้ยง พี่ไม่กล้ามีแมวเป็นของส่วนตัวหรอก มันคงไม่ชอบกินมาม่ากับพี่" สาวน้อยหัวเราะคิก "เท่าไหร่เหรอคะ" "สามพัน" เปิ้ลรีบตอบ นึกอยากให้ก้อขายได้ จะได้มีเงินกินอย่างอื่นนอกจากมาม่า "สามพันเลยเหรอคะ" หนูน้อยหน้าเสีย "ภาพนี้พี่คนวาดเค้าวาดสุดฝีมือเลยน่ะค่ะน้อง เลยแพง" ก้อรู้สึกเหมือนโดนประชด "พี่ลดให้ได้นะครับ พันเดียวก็พอ" "อะไรนะ จากสามพัน เหลือพันเดียวเหรอ" เปิ้ลร้องเสียงสูง ยิ่งกว่าของเซลล์ในห้างเสียอีก "ก็น้องเค้าอยากได้นี่ครับ ไม่เห็นรึไง" ก้อชี้แจง แต่เด็กสาวก็ยังคงสีหน้าไม่สู้ดี "พันนึงก็ยังแพงสำหรับหนูอยู่ดีค่ะพี่" เปิ้ลคิดในใจว่า ดีแล้ว อย่ามีเชียวนะ หนึ่งพันน่ะ เดี๋ยวตาบ้านี่ขายจริงๆจะทำยังไง "แล้วน้องมีเท่าไหร่ล่ะครับ เผื่อพี่จะลดให้ได้อีก" เปิ้ลตาเหลือก "มีสามร้อยค่ะ พอดีมาเรียนพิเศษอยู่แถวนี้ เลยติดเงินมาแค่นี้เอง" "งั้นสามร้อยก็ได้ครับ แล้วน้องเหลือเงินค่ารถกลับบ้านมั้ย" เด็กสาวรีบควักเงินยื่นให้เขาสามร้อย แล้วหยิบรูปนั้นไปถืออย่างดีใจ "ไม่มีหรอกค่ะ แต่หนูเดินกลับอยู่แล้ว ขอบคุณนะคะ พี่สุดหล่อ พี่คนสวย" เปิ้ลได้แต่อ้าปากค้าง มองตามหลังคนที่วิ่งลิ่วๆออกไป "นี่ อะไรกัน สามพันลดเหลือสามร้อย นายจะบ้าเหรอ นั่นได้ค่าผ้าใบ ค่าสีรึเปล่า นายควรจะคำนวณไว้ก่อนนะ ว่าจะเอาค่าแรงเท่าไหร่ กำไรเท่าไหร่" เปิ้ลใส่เป็นชุด "พี่บอกรี่สามพัน เพราะคิดว่ารี่ซื้อได้ จริงๆอยากคิดแพงกว่านี้ด้วยซ้ำ อย่างที่บอก รูปนี้พี่วาดออกมาได้ดีมากเลย" "แล้วไง" "ก็น้องเค้ายังเด็ก จะไปเอาเงินมาจากไหนล่ะครับ" "ไม่มีเงิน ก็ไม่ต้องซื้อสิ" "พี่ไม่ได้ขายเพราะอยากได้เงินอย่างเดียวนี่นา ถ้าคนซื้อเค้าชอบ เค้าเห็นคุณค่าของงานพี่ พี่ยกให้ฟรียังได้เลยนะครับ" เปิ้ลกอดอก เม้มปาก ฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ "อีกอย่าง ถ้าไม่ขายสามร้อย พรุ่งนี้พี่จะเอาเงินที่ไหนใช้ล่ะครับ วันนี้ได้สามร้อยก็เก่งแล้ว" "ทำไม มันจะไม่มีใครมาซื้อเลยรึไง" "ปกติพี่ก็ขายได้วันละรูปแบบนี้แหละครับ แต่ส่วนใหญ่จะขายไม่ได้เลย 55555555" เขาหัวเราะ ดูไม่ได้ทุกข์ร้อนกับการขายรูปไม่ออกเลย เปิ้ลรู้สึกแปลก บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร แต่ที่แน่ๆ อยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว "ชั้นกลับจริงๆแล้ว" "ครับ พักผ่อนนะครับ" ****************************************************************** แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 50 22:39:44 จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 80 แช่แว้บ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ดูเหมือนว่ารี่จะทำอะไรบางอย่างหล่นไว้ ก้อมองสิ่งของชิ้นนั้น แล้วย้อนกลับมามองข้อมือตัวเอง คล้ายกันมาก แต่ไม่เหมือน ...กำไลพลาสติกสีดำ... ที่ไม่เหมือนกัน เพราะของเขามันเก่าจนเปื่อย สีดำก็กลายเป็นสีเทา แต่กำไลอันนี้ดูใหม่ สีดำเข้มไม่ซีดจาง เขาพยายามนึก คิดว่ารี่ไม่ได้ใส่นะ ตอนที่เข้ามา แต่อาจจะเป็นตอนนั้น ตอนที่เธอวุ่นวายค้นหาทิชชู่ในกระเป๋า รี่ออกไปยังไม่ถึงสามนาที ก้อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหา "สวัสดีค่ะพี่ก้อ" เอ๊ะ เปลี่ยนอารมณ์ไม่ทันเลย เสียงหวานเชียว เรียกพี่ก้อด้วย "ครับ รี่ถึงไหนแล้วครับ เสียงดังมากๆเลย" "รี่อยู่สนามบินที่ภูเก็ตน่ะค่ะ กำลังรอรับลูกทัวร์" "อย่ามาอำพี่เล่นสิครับ" ก้อหัวเราะ ช่างกล้าเล่นนะครับ มุกเนี้ย "ไม่ได้อำค่ะ ก็เมื่อคืนก่อนรี่บอกพี่ก้อแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าจะมาภูเก็ต นี่รี่มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ" ก้อได้ยินเสียงเหมือนประกาศอะไรซักอย่างดังก้อง เป็นเสียงผู้หญิง ภาษาอังกฤษ จำได้แม่นว่าเมื่อกี้รี่นั่งแท๊กซี่ออกไปแน่ๆ รึว่าจะเป็นเสียงจากวิทยุ "คุณรี่คะ" เสียงลอดเข้ามา "ซักครูนะคะพี่ก้อ" "ครับ" เขาได้ยินบทสนทนาชัดเจน เชื่อแล้ว ตอนนี้รี่อยู่ที่ภูเก็ตแน่นอน พนักงานที่มาเรียกพูดถึงเรือ ดำน้ำ และอะไรอีกมากมาย และเสียงสนทนาภาษาอังกฤษกับฝรั่งชายคนหนึ่ง รี่คงไม่ได้โกหก... "พี่ก้อคะ รี่ยุ่งมากเลย เราค่อยคุยกันนะคะ" สายตัดไป... หัวใจก้อหล่นวูบ ผู้หญิงคนที่มาเมื่อกี้ ไม่ใช่เชอรี่ แล้วจะใครกันเล่า หน้าเหมือนกันยังกับแกะขนาดนั้น เขาเก็บกำไลอันนั้นใส่ย่าม เอารูปทั้งหมดซ้อนกัน ห่อด้วยผ้าสีดำผืนเดียวกับที่ใช้ปู ไม่ไหวแล้ว มึน กลับดีกว่า ************************************************* จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ขอต่อแค่นี้ก่อนค่ะ ต่อไปจะป็นน้อง ญ มาต่อนะคะ เหตุการณ์กำลังสนุกเลยทีเดียวเชียว จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 22:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ปาดดดด จากคุณ : หมดยังหว่า (hatori_g) - [ 31 มี.ค. 50 23:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 84 อ้าว .. มาตอนหมดไปแล้น T^T จากคุณ : hatori_g - [ 31 มี.ค. 50 23:03:31 ]

ความคิดเห็นที่ 85 83 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอางี้ละกัน ไม่อยากให้ออยหน้าแหก เดี๋ยวพี่ต่อนิดนึง จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 23:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 86 โด่ง & นิ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 23:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 87 *86 ผิดแล้ว ... เพราะพี่โด่งไม่ได้คู่กะพี่นิซะหน่อย จากคุณ : hatori_g - [ 31 มี.ค. 50 23:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 88 อ้าว นั่นพี่ใบ้ให้นะนั่น เรื่องนี้จะจบแบบหักมุม นางเอกตัวจริงจะปรากฏตัวตอนท้าย ชื่อ...นิ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 31 มี.ค. 50 23:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 89 อ่านจบแล้น.....เหนื่อยเลย    ทำไมจบอย่างน้าน  จะรู้แล้ว ใช่ม๊าย  ว่าคนละคนกานน  อ๊ากส์  อยากอ่านต่อ ปล.ก้อแอบเหมือนตัวจิงมีดดดด   555555++ จากคุณ : venus butterfly - [ 1 เม.ย. 50 00:20:08 ]

ความคิดเห็นที่ 90 กำลังสนุกเลยค่ะ อ่านที 4 กระทู้ย้อนหลังรวดเดียวนี้ เหนื่อยจริงๆ  เลยอ่ะ แต่สนุก มาก ๆ เลยนะคะ ขอบคุณที่ทำให้คืนนี้ มีความสุขนะคะ Goodnite คนแต่ง สปอนเซอร์ทุกท่านค่ะ ^^v จากคุณ : Yutaka (Real) - [ 1 เม.ย. 50 01:11:42 ]

ความคิดเห็นที่ 91 น้อง ญ จ๋า มาต่อด่วนนนนนนนนนนนน จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 1 เม.ย. 50 08:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ปั่นทู้ ถ้าน้อง ญ มาต่อ จะได้แตกทู้เลย จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 03:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 93 บางเวลาที่เจอ เธอจะถามกันเป็นประจำ มาคอยแหย่ฉัน ว่ามีใครใครรึเปล่า?? จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 03:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 94 และเธอยังคอยล้อกัน ว่าอยู่คนเดียวอยู่ได้ยังไง ไม่เหงารึไง? ไม่เหงารึไง? จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 03:50:48 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ตอบคำถาม ตอบให้เธอเข้าใจ ตอบไปแล้ว ไม่รู้จะได้อะไร จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 03:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ก็รู้ทั้งรู้ แกล้งทำไม่รู้ อยากอยู่กับเธอได้ยินรึเปล่า จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 03:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 97 อยากถามดีนัก ต้องบอกให้รู้ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 03:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เหงาให้ตายถ้าไม่ใช่เธอก็ไม่เอา จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 99 มีใครใครหลายคน คอยมาถามเหมือนเธอเหมือนกัน อะไรไม่รู้ แต่ใจมันยังไม่ตอบ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:15:49 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เรามันเป็นเพื่อนกัน ก้เลยต้องยอมต้องพูดตรงตรง อยากถามก็ตอบ อยากรู้ก็บอก จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ตอบคำถาม ตอบให้เธอเข้าใจ ตอบไปแล้ว ไม่รู้จะได้อะไร จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ดึดชื้อ ดึดชื้อ ดึ๊ดชือ ดึดชื๊อ อยากอยู่กับเธอได้ยินรึเปล่า จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 103 อยากรู้ใช่ไหม สนุกใช่ไหม ถามทำไมคนยิ่งเหงาเหงา จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ก็รู้ทั้งรู้ แกล้งทำไม่รู้ อยากอยู่กับเธอได้ยินรึเปล่า จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อยากถามดีนัก ต้องบอกให้รู้ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:34:42 ]

ความคิดเห็นที่ 106 เหงาให้ตาย ถ้าไม่ใช่เธอก็ไม่เอา จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 107 น้อง ญ จ๋า แตกได้เลยน้า ปล.น้อง ญ ไม่สบาย รอกันแปรบนุงนะคะ จากคุณ : ด้วยรักและปลาทู - [ 2 เม.ย. 50 04:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 108 น้องหญิงหายไวๆ นะคะ อากาศร้อนมาก ดูแลตัวเองกันทุกคนเน้อ ชาวฟิค จากคุณ : เดปกระเป๋า - [ 3 เม.ย. 50 22:19:50 A:125.24.16.195 X: TicketID:129401 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อร๊ากกกกกกกกกกก !!! ผู้จัดน่ารักจิง ๆ เลยขอพี่ 9 ก้ได้พี่ 9 ชอบคู่นี้เหมือนกันอ่ะ น่ารัก ๆ ลุ้น ๆ พี่ ญ หายไวไวนะคะ รัก ๆ จ๊วบบบบ ~ จากคุณ : nobu-noid - [ 4 เม.ย. 50 03:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ก้อ น่ารักเชียว เปิ้ลดูมีเสน่ห์มากกว่ารี่จริงๆ ด้วย ((ในเรื่องนะ)) ร้ายๆ น่ารักดี ช่วงนี้คอมป่วย อาการสาหัสค่ะ อาจจะหายๆ ไปซักพัก จากคุณ : [Zonic] - [ 4 เม.ย. 50 17:58:55 ]

ความคิดเห็นที่ 111 น้องหญิงงงงงงงงงงง หายป่วยหรือยังค้า พักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะ จากคุณ : พี่เดป - [ วันจักรี 16:27:55 A:125.24.14.43 X: TicketID:129401 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เดาเอาว่าน้องหญิงคงหายป่วยแล้ว และ กำลังไปฉลองรอบสุดท้ายของเงิน เงิน เงิน กับบุรุษชุดดำเป็นแน่แท้ ขอให้สนุกค่ะ พี่ก็ว่าสนุกดี ไปดูมาเมื่อวานค่ะ พี่จะกัดฟันรอฟิคต่อไปด้วยความอดทนค่ะ โปรดทราบ อยากอ่านมาก ขอซักตอนสองตอนฉลองสงกรานต์หน่อยนะคะ พลีสสสสสสสสส ปล. คิดถึงน้องแอมป์นะจ๊ะ ขอให้ภารกิจระหว่างซัมเมอร์ลุล่วงไปได้ด้วยดีจ้า จากคุณ : พี่เดป เฝ้ารอ - [ 8 เม.ย. 50 22:23:11 A:125.24.2.95 X: TicketID:129401 ]

ความคิดเห็นที่ 113 พี่หญิง ............................................. มาต่อฟิคเหอะ .... เข้าใจว่าจะจบแล้วววววววววว แต่ว่า มาต่อเหอะ ... จะลงแดงตายแล้วววววววว จากคุณ : hatori_g - [ 9 เม.ย. 50 00:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ต่อเถอะจ๊ะ ใกล้สงกรานต์แว้ว เอเอฟสี่ก็จะมาแว้วเช่นกัน จากคุณ : Ksuteena - [ 9 เม.ย. 50 18:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 115 "โด่งกลุ้มใจอ่ะตุ้ย" "กลุ้มใจอะไรโด่ง มามะ ตุ้ยช่วยได้มั้ย" "ก็โด่งคิดถึงคนแต่งฟิคของเราน่ะสิ คนแต่งเค้าก็ไม่ให้เราเล่นซะที" "ตุ้ยคิดถึงสปอนฯ ด้วยโด่ง" "น่านสิ....เฮ่อ โด่งตามหาน้องหญิงไม่เจอเลย" "น้องเค้าวิ่งเล่นอยู่ที่ไหนล่ะ" "เอ..โด่งก็ไม่รู้นะ อยู่กับน้องนิมั้ง โด่งฝากพี่เดปกระเป๋าเค้าเขียนตามแล้วล่ะ" "อืมม์...เดี๋ยวคงมาน่า โด่งใจเย็นๆ" "โด่งสงสารพี่เดปกับสปอนฯ นี่ เค้ารอ ร้อ รอ เราสองคนทุกวันเลย" "เฮ้ย พี่เค้าสปอนฯ 4-7 ต่างหาก ตุ้ยจำได้" "เออ..จริง แล้วตุ้ยว่าโด่งคู่ร่า หรือคู่ตุ้ยดีล่ะ" "ฮ่าๆๆๆ เอาทั้งนั้นแหละ จบยังไง ตุ้ยยอม ขอให้ได้เล่นกับโด่งไปจนจบเรื่องละกัน" จากคุณ : ตุ้ย โด่ง ฝากมาตามค่ะ - [ 11 เม.ย. 50 00:21:02 A:125.24.28.89 X: TicketID:129401 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ฮือๆๆ ผู้จัดไม่เห็นใจสปอนฯ จากคุณ : hatori_g - [ 11 เม.ย. 50 22:11:44 ]

ความคิดเห็นที่ 117 น่านจิ น้องฮาโตริ ผู้จัดใจร้ายเจงๆ ฮึ จะให้ตุ้ยโด่งสาดน้ำให้เอาซะให้เปียกไม่มีแห้งเลยเชียว จากคุณ : เดปกระเป๋า - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 16:21:49 A:125.24.2.50 X: TicketID:129401 ]