ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 3 - ตลาด คนฟังและเทคโนโลยี่ จีเอ็ม: คุณคิดว่าตอนนี้ตลาดเพลงแมส(mass) อิ่มตัวแล้วหรือยัง อนันต์: ผมคิดว่าเริ่มอิ่มแล้วครับ จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 17:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จีเอ็ม: ค่ายเพลงใหญ่ๆเลยจำเป็นต้องเปิดตลาดแบบนิช(niche) ให้มากขึ้นใช่ใหม อนันต์: ผมคิดว่าตลาดนิชมีความจำเป็น เพราะตลาดแมสเจอวิกฤติการณ์ เนื่องจากดิจิตอลสเปรด ทำให้คนที่ฟังดนตรีแบบฉาบฉวยไม่จำเป็นต้องซื้อซีดีของจริงฟัง เพราะเขารู้ว่าอายุของสินค้ามีแค่ 3-6 เดือน คุณเลยต้องพบกับการก๊อปปี๊แผ่น การดาวน์โหลดเพลง ในกลุ่มของเพลงป๊อป คนฟังไม่มีลอยัลตี้กับศิลปินมากนัก เป็นการฟังแบบแฟชั่น คนฟังเองก็ฉลาดด้วย เริ่มเรียนรู้ที่จะบริโภคแบบไหน ถ้าเจอศิลปินฉาบฉวย เขาก็จะบริโภคแบบฉาบฉวย มันต่างจากคนฟังเมื่อ 40-50 ปีก่อน ซึ่งถ้าเขาเป็นแฟน อะไรก็ได้ เขายินดีซื้อหมด ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าของเอลวิส สมุดภาพของอีเกิ้ล แต่คุณลองไปถามคนฟังเพลงรุ่นนี้ พวกที่เป็นวัยรุ่น เข้ามหาวิทยาลัยปี 1-2  การทีจะมาสะสมของแบบนี้ไม่มีแล้ว เพราะว่ามันมีปัจจัยอื่นที่มาเกี่ยวข้อง เพราะหนึ่ง ดนตรีตันแล้ว   .สอง วัฒนธรรมการใช้ชีวิตเปลี่ยน .......เขาต้องจ่ายเงินเพื่อจ่ายค่าโทรศัพท์ ค่าดาวน์โหลดริงโทน ค่าเที่ยวกลางคืนก็เป็นเรื่องหนึ่ง   .......ดังนั้นจึงต้องเป็นคนที่รักดนตรีจริงๆเท่านั้นที่จะยอมจ่าย ซึ่งผมว่ามีน้อยเหลือเกิน ตรงนี้เป็นจุดที่น่าเป็นห่วง ถ้าค่ายเพลงไม่สร้างคนฟังที่มีคุณภาพขึ้นมา ในระยะยาวเขาตายแน่   โอเค เขาคงไม่ตายไปจริงๆหรอก เพราะตอนนี้เขาก็มองหาช่องทางอื่นด้วย กลายเป็นธุรกิจมัลติมีเดีย วิทยุ โทรทัศน์ เขาสามารถหารายได้จากการโฆษณา โดยภาพรวมธุรกิจเขาจึงรักษาตัวเลขการเติบโตไว้ได้ดี แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 50 17:20:54 จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 17:20:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จีเอ็ม: แต่การสร้างงานศิลปะที่มาเร็วไปเร็ว มันน่าจะเป็นการกินตัวเองมากกว่าจะพัฒนาอะไร อนันต์: ถ้าคนที่มองทะลุ จะเห็นว่ามันกลวง และน่าเป็นห่วง แต่ในระยะของการปั่นมูลค่า เขาก็ยังปั่นได้อยู่ จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 17:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อันนี้แนะนำให้อ่าน........เป็นมุมมองที่น่าสนใจ เป็นวิวาทะที่เกิดขึ้นบ่อย และตอนนี้หรือตอนหน้า ผมว่าก็ยังมี..... กรุณาอ่านอย่างเกิดสติปัญญาอย่างที่สุดครับ **************************************************** จีเอ็ม: คนเราก็มันใช้ศิลปะของตัวเองดูถูกคนอื่น เหมือนที่คุณเคยเขียนถึงวิธีปฎิบัติแบบที่เรียกว่า ยกย่อง-ย่ำยี คือยกย่องรสนิยมของตัวเอง แล้วย่ำยีรสนิยมของคนอื่น อนันต์: มันเป็นท่าทีของคนจำนวนไม่น้อย ผมเจอเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่เด็กๆ  ตอนที่อ่านพล นิกร กิมหงวน เพื่อนก็มาบอก มึมอ่านหนังสือพวกนี้ทำไมวะ ไม่เห็นมีอะไรเลย ......มึมต้องอ่านนี่เลย......แม่ ของ แม็กซิม กอร์กี้ แต่มันก็แค่เป็นความเห็นที่ไร้เดียงสาของเพื่อนคนนี้ ........ทำให้เราได้รู้ว่าวิธีคิดแบบยกย่องเชิดชูสิ่งหนึ่งแล้วไปย่ำยีอีกสิ่งหนึ่ง เป็นสิ่งที่ไม่ดีนัก แต่มันอาจจะเป็นสิ่งที่มีมาตั้งแต่มนุษย์เราเริ่มมีอารยธรรมแล้วก็ได้ ผมรู้สึกว่า ใครก็ตามที่เปิดใจกว้างได้ ควรสลัดกับดักนี้ไปให้ได้ เหมือนกับเวลาคุณฟังหมอลำ คุณชอบมาก แต่พอเห็นใครเดินมา คุณรีบปิดเลยเพราะว่าอาย คือคุณอยู่ภายใต้กับดักนี้ ............มันอาจจะเป็นเรื่องมาร์เกตติ้งก็ได้ แต่เรื่องของคำว่าอินเทรนด์ ทำให้เด็กรุ่นนี้ไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่กลับแต่งตัวเหมือนๆกัน เหมือนเราถูกทำให้เป็น ********************************************** ขออุทิศความเห็นนี้ให้กับกระทู้นี้หน่อย http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5258387/C5258387.html จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 17:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จีเอ็ม: แปลว่าสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยทุกวันนี้ เกิดจากการตลาดไปกระตุ้นคน อนันต์: การตลาดจะไปกระตุ้นลัทธิบริโภคนิยม แต่การตลาดไม่ได้ชั่วร้ายในตัวของมันเองนะครับ ลัทธิบริโภคนิยมนี่สิที่เป็นปัญหา การตลาดบอกให้เราว่า ถ้ายาสีฟันยี่ห้อหนึ่งปากหลอดเล็กนิดเดียว เวลาบีบก็ออกมาทีละนิดเดียว   volumn การใช้ก็ไม่โต......... นักการตลาดเลยทำปากหลอดให้ให้ใหญ่ คนใช้ก็บีบด้วยแรงเท่าเดิม แต่ยาออกมาเยอะขึ้น นักการตลาดคนนี้ก็เลยได้รับการยกย่อง สิ่งที่นักการตลาดทำ คือการทำให้คนบริโภคมากขึ้น ลัทธิบริโภคนิยมทำให้คนอยากได้โดยลืมคิดไปว่า ที่มาของการได้สิ่งนั้นมาเป็นอย่างไร สิ่งที่คุณอยากได้นั้นจำเป็นต่อชีวิตหรือเปล่า จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 17:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จีเอ็ม: แล้วการตลาดในวงการเพลงหล่ะ คุณคิดว่าเราควรรับมือต่อสู้ต่อรองกับมันอย่างไร เพื่อให้ได้ฟังเพลงที่มีคุณภาพมากขึ้น ไม่ต้องการการตลาดมากนักก็ได้ อนันต์: ผมว่าตอนนี้ค่ายเพลงกำลังรอฟังอยู่ ว่าจริงๆแล้วเราต้องการอะไร อยากให้ถือว่าการซื้อ 1 ครั้งคือการโหวต 1 ครั้ง ดังนั้น ถ้าคุณไม่รู้สึกโอเค ก็อย่าไปซื้อ แต่บางที ถ้าคิดว่าไม่ชอบมากนักหรอก แต่มันโอเค มันมีคุณค่า ก็ซื้อเถอะ เราต้องเป็นผู้บริโภคที่ส่งเสียงออกไปให้ค่ายเทปได้รู้ว่าเราต้องการอะไร จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 17:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จีเอ็ม: แปลว่าการซื้อซีดีเหมือนการลงคะแนนเลือกตั้ง อนันต์: ใช่ครับ......ตราบใดที่คุณยังซื้อโดยไม่คิด มันก็จะนำไปสู่วงจรอุบาทว์ดั้งเดิม วิธีการตั้งรับกับการตลาดที่ดีก็คือ เราควรเป็นนักฟังเพลงที่สนใจอะไรจริงจังมากขึ้น แต่พูดแบบนี้ก็เหมือนผมเรียกร้องจากผู้ฟังมากเกินไป สิ่งเหล่านี้บางทีเราไปบังคับไม่ได้ เราต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ อย่างสมมติ ผมเป็นเด็กวัยรุ่นกำลังเรียน ม.3 ถ้าผมอยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่ไม่ได้ฟังเพลงเลย วันๆนั่งอยู่หน้าจอทีวี ผมจะคิดอะไรได้มากกว่านั้น ผมคงต้องพิเศษมากๆ ผมถึงจะหลุดและมีความเป็นตัวของตัวเองได้ ผู้บริโภคระดับผู้ใหญ่จึงต้องส่งเสียง แสดงพลัง คนที่เป็นผู้ใหญ่ เรียนจบแล้วและคิดจะใช้เงินจากลำแข้งของตัวเอง คุณต้องมีเหตุมีผลมากขึ้น ค่ายเพลงมักจะกลัวคนฟังเพลงระดับ 20 กว่าขึ้นไป เพราะเป็นกลุ่มที่รู้มาก ขายยาก มีเหตุผลมในการใช้จ่าย กลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่มีกำลังซื้อสูง ถ้าค่ายเพลงทำงานที่ดีๆออกมา คุณจะได้คนกลุ่มนี้ไป แต่ค่ายเพลงยังคงหากินกับเด็กๆอยู่ ผมเคยคุยกับนักแต่งเพลงชื่อดังของไทย เขาบอกว่า เขาไม่สนใจพวกนักฟังเพลงระดับผู้ใหญ่หรอก เพราะพวกนี้ไม่มีเวลาฟังเพลง จึงต้องขายแต่เด็ก ต้องทำตัวเป็นเด็กตลอดกาล โจทย์เขามาแบบนั้น ....ผมบอกเขาไปว่า ผมไม่เชื่อหรอกว่าผู้ใหญ่จะไม่ฟังเพลง เพราะว่าไม่ว่าเราจะเดินไปยังที่ที่เจริญแล้วของโลกที่ไหน คนที่เดินเขาคอนเสิร์ตฮอลล์มีทุกวัยจนถึง 80 บางทีนั่งรถเข็นมาดูเลย คนแบบนี้มีกำลังซื้อนะและเขาเป็นคนที่พอจะบอกได้ว่าอะไรดีหรือไม่ดี เสียงของพวกเขาควรจะดังว่าเด็กวัยรุ่นด้วยซ้ำไป แต่บ้านเรา เราไปสร้างเด็กวัยรุ่นที่พอแก่ตัวลงไปแล้วเลิกฟังเพลง เพราะหมด passinate กับเพลงไปแล้ว เนื่องจากตอนเด็กๆ ฟังมาแต่เพลงไม่ดี จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จีเอ็ม: คุณมีความเห็นอย่างไรกับการซื้อขายเทปผีซีดีเถื่อน อนันต์: ผมไม่เห็นด้วยกับธุรกิจนอกระบบ ยังยืนยันว่าอะไรก็แล้วแต่ควรอยู่ในระบบ ควรจ่ายภาษีให้รัฐ แต่ถ้าจะถามว่าเทปผีมีประโยชน์กับเราหรือเปล่า ผมขอบอกว่ามีไม่น้อย โดยเฉพาะเทปผีเพลงต่างประเทศในยุคที่ค่ายเพลงสากลยังไม่มาลงทุนในตลาดเมืองไทย.....ยุคนั้นผมฟังเพลงสากลจากเทปพีค็อก .......มิวสิกแมนที่ทำงานอยู่ในทุกวันนี้ ล้วนแต่ฟังเพลงจากเทปพีค็อกมาก่อนทั้งนั้น ยอมรับกันไหมหล่ะ การกำจัดเทปผีที่ดีที่สุด คือ การทำให้ราคาให้ต่ำลงมา ในญี่ปุ่นซีดีแผ่นละ 2,400 เยน คุณกินข้าวร้านธรรมดาๆ มื้อละ 800 เยน ถือเป็น 3 เท่าของอาหารมื้อหนึ่ง แต่สำหรับบ้านเรากินข้าวธรรมดามื้อละ 50 บาท แต่ซีดีเพลงสากลแผ่นละเท่าไหร่ ผมพูดกับค่ายเพลงมาตลอดว่าคุณลดราคาลงมาสิ ให้เหลือ 100 กว่าบาท(กล้าเหรอครับ) มีคนซื้อแน่นอน(คงต้องมีผมแน่นอน) มันอยู่ที่การต่อรองของคุณกับบริษัทแม่แล้วหล่ะ ว่าจะลดค่าลิขสิทธืให้มันเหมาะกับดัชนีค่าครองชีพของบ้านเราได้หรือเปล่า ส่วนเพลงไทยตอนนี้ก็ 150 บาทแล้ว ถือว่าเขาลดลงมาดีมากแล้ว แต่ที่ยังมีปัญหาเทปผีอยู่อาจเพราะคนฟังต้องการแผ่นเพลงจำพวกเพลงรวมฮิตมากกกว่า ดังนั้นทางที่ดี คุณก็รวมฮิตออกมาสู้สิ ผมว่าสิ่งสำคัญที่ทำให้เกิดซีดีผี เป็นเพราะเอ็มพีสามและการดาวน์โหลด เพราะคนฟังไม่มีลอยัลตี้กับศิลปิน สมมติผมเป็นแฟนเพลงคุณ ผมจะซื้อเทปผีทำไม ซื้ออัลบั้มของคุณ ผมไม่รู้สึกอิ่มเอิบใจกว่าหรือ .....ทุกวันนี้ นักร้องของเราบางคนเจอปกซีดีปลอมที่แฟนเอาไปให้เขาเซ็น มันคงเจ็บปวดน่าดู จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จีเอ็ม: แต่เทคโนโลยี่การดาวน์โหลดก็มีประโยชน์สำหรับคนที่อยากฟังเพลงแต่หาซื้อแผ่นในบ้านเราไม่ได้ โดยเฉพาะเพลงสากล ซึ่งแม้จะมีละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ก็เป็นเพราะมันไม่มีให้ฟังจริงๆ อนันต์: ตราบใดที่ค่ายเพลงยังไม่สามารถดูแลคนฟังของเขาได้ คนฟังก็ต้องดิ้นรนกันเองไปหาช่องทางอื่น ผมยังยืนยันว่าจะให้ขายซีดีเพลงสากล 150 บาทเท่ากับเพลงไทย ซึ่งผมว่าได้อยู่แล้วเพราะต้นทุนค่าปั๊มแผ่น ค่าพิมพ์ปก มันก็แค่ 10 กว่าบาทเอง พอ margin ต่ำ  คุณก็สามารถสร้าง volumn ได้สูงได้ มีคนพยายามยืนยันว่าซีดีเพลงไทยถูกที่สุดในโลกแล้ว ผมเห็นด้วยแต่ถ้าเอาไปเทียบค่าครองชีพ มันไม่ใช่นะ...... คนญี่ปุ่นกับคนอังกฤษจะซื้อซีดีได้ง่ายกว่าเรา เพราะว่า 3 มื้ออาหารเท่ากับซีดี 1 แผ่น เทียบกับเราเป็นค่าอาหาร 3 วันเลย จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กรี๊ดดดด กรี๊ดดดดด พี่อนันต์ FC กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด อิอิ งุงิ แง ง่ะ ไง สุดยอดเลยงับพี่อนันต์ เห็นด้วยอย่างแรง ขอคารวะ 1 แก้ว อิอิ เมี๊ยวววว อิอิ ปล. ขอบคุณพี่กลางวันงับ อิอิ ว่าแต่ ที่บอกว่า ว่าง เนี่ย หัวใจว่างป่าวงับ อิอิ แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 50 18:21:01 จากคุณ : UnDeRMiLeS dAvIs (UnDeRMinE) - [ 2 เม.ย. 50 18:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โดนงุงิปาดซะแล้ว........ยังไม่จบเลย ************************************************ จีเอ็ม: ดูเหมือนทุกวันนี้มีการขายรูปลักษณ์กับมากขึ้น แม้แต่ในวงการดนตรีแจ๊สและคลาสสิก ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย อนันต์: ตลาดธุรกิจดนตรีมันขับเคลื่อนไปด้วย sex appeal มาทุกยุค แต่ก่อนมันไม่เคยปรากฎกับดนตรีคลาสสิกและแจ๊ส แต่มันจะไปปรากฎกับป๊อป หรือริทึ่มแอนด์บลูล์บางทีก็มีนะ คือเซ็กซี่แบบคนดำ อย่างมาร์วิน เกย์ ก็เซ็กซี่นะ จนถึงปลายทศวรรษ 1990 เป็นต้นมาที่เราเริ่มเห็นนักไวโอลินอย่างไนเจล เคเนดี้เป็นพังค์ หลายคนต้องมาแปลกๆ ต้องโชว์สัดส่วนมากขึ้น มันคงเป็นความพยายามกระตุ้นความสนใจ ซึ่งฝรั่งเขาก็คงรู้ว่ามันไม่ยั่งยืน มันสร้างยอดขายได้ชั่วครั้งชั่วคราว เท่าที่สังเกตนักดนตรีที่มาโทนนี้ตั้งแต่แรก เขาจะทำงานที่ซีเรียสขึ้นไม่ได้อีกเลย เพราะจะถูกภาพลักษณ์เก่าทับเอาไว้ อย่างวาเนสซ่า เมย์ก็พยายามทำดนตรีคลาสสิกออกมา แต่เขาก็ไม่ได้รับการยอมรับจากกลุ่มคนที่ฟังคลาสสิก จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:33:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จีเอ็ม: อย่างวาเนสซ่า เมย์ นี่ถือว่าฝีมือดีไหม อนันต์: ฝีมือดีมาก หรืออย่างบอนด์ ก็ฝีมือดีมาก เคยสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ว่าคุณคิดอย่างไรกับคนที่มาดูคุณมากกว่าฟังดนตรีของคุณ........ เขาก็ตอบเราว่า เขาหวังว่าถ้ามาดูตัวเขาแล้วก็จะชอบเสียงดนตรีของเขาในเวลาต่อมา คือเอาภาพมาดึงดูดก่อน จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จีเอ็ม: แล้วที่คุณไปสัมภาษณ์นักเปียโนหนุ่มหน้าตาดีอย่าแมกซิมหล่ะ เขาตอบว่าอย่างไร อนันต์: แม็กซิมเขามาจากเทรดิชันที่เป็นคลาสสิกจริงๆ เวลาคุยกัน เขาบอกว่าชอบนักเปียโนคลาสสิกหลายคน ชอบโฮโรวิตซ์ ชอบมาร์ธาร์ อาเกอริช แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ต้องเรียนรู้ป็อปเพื่อที่จะ survive ตัวเอง....... เขาฝันว่าสักวันหนึ่ง เขาจะทำอัลบั้มซีเรียสแบบนั้น ในอัลบั้มที่ 2 ที่กำลังจะออกชื่อว่า variation 1 and 2 ...... ภาคหนึ่งจะเป็นแบบอัลบั้มแรกและอีกอัลบั้มหนึ่งจะเป็นแบบซีเรียส คือเขาเอาโลกของทั้งสองด้านมาให้เห็น แม้นแต่โก้มิสเตอร์แซกแมนของเรา ก็ได้ข่าวว่าเขากำลังทำอัลบั้ม the other side of koh เป็นชื่อคอนเสิร์ตที่ผมเคยตั้งให้เขา คือรู้มาว่าด้านหนึ่งเขาก็เป็นคนซีเรียสเหมือนกัน แต่ความเป็นฟิวชันแมนของเขามันสลัดไม่ออก ไปที่ไหนก็ต้องร้องเพลง ภาวนา......... จริงๆแล้วโก้ก็อยากทำอะไรที่เป็นตัวตนของเขา คนเรามีหลายตัวตนแต่ธุรกิจดนตรีไม่ได้เปิดโอกาสให้คุณได้แสดงออกมาทั้งหมดหรอกยกเว้นธุรกิจบางจำพวก ถ้าเราใจกว้างนิดหนึ่งก็จะรู้ว่าโปรดักชันของแจ๊สและคลาสสิกไม่ใช่โปรดักชันที่สูง ไม่ต้องใช้ห้องอัดเป็นเดือนสองเดือน คุณใช้เวลาแค่สองสามวัน แล้วก็มิกซ์ แล้วก็อัดขาย ต้นทุนมันต่ำมาก เพียงแต่มันต้องมีต้นทุนของความสามารถนั้นสำคัญ คุณอาจจะจับนักร้องลูกกวาด(ที่ไม่ใช่ลูกปัด 555+) มาร้องวันละประโยค กว่าจะเสร็จอัลบั้มหนึ่งก็เดือนหนึ่ง คุณใช้เวลา 1 เดือนเพื่อทำให้ใครสักคนกลายเป็นดาว แต่สำหรับนักดนตรีแจ๊สหรือคลาสสิก คุณไม่ต้องทำอย่างนั้น เพราะว่าเขามีวินัยในการฝึกฝนอยู่แล้ว ถ้าคอนเซปป์ชัด วัตถุดิบชัด เข้าห้องอัดวันสองวันก็เสร็จ จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จบตอนนี้แค่นี้ดีกว่า.......เหนื่อย หวังว่าจะได้อะไรบ้างจากบทสัมภาษณ์ที่พิมพ์จนมือเมื่อยไม่มากก็น้อย ตอนนี้ขอลาไปก่อน......... สวัสดี ปล.ขอบคุณอัลบั้ม silly fool - mini สำหรับเพื่อนการพิมพ์ในตอนสองและสาม......... เป็นอัลบั้มร็อคที่ควรต้องซื้อไว้ประจำบ้านครับ ของเขาเยี่ยมจริงจริง จากคุณ : นายกลางคืน - [ 2 เม.ย. 50 18:58:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เยี่ยมมัก ๆ อ่านแล้วรู้สึกว่า ใช่เลย...จิงดังท่านว่านั้นแล อ้อ ลัทธิ sex appeal ก็มาสู่วงการ classic แบบ tradition แล้วนะคับ ลองดูหน้าปกซีดี ของ jannie jensen ชุด 4 season กับ mendelssohn violin concerto ดูสิ จากคุณ : Mr.Tea - [ 2 เม.ย. 50 21:19:07 A:124.121.23.192 X: TicketID:025103 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาปรบมือให้กับคนพิมพ์ ๕๕ ปล. ไม่อยากให้แมงอีนูนงงนาน ฉันคือคนที่เด้งเคียงบ่าเคียงไหล่กับท่านในงานจุดประกายคราวทีโบนมาติดสปริงให้ข้อเท้าท่านนั่นหล่า เพียงแต่ชื่อเก่าฉันมันเน่าไปซะแล้วหล่ะ ทำงัยได้ จากคุณ : 16เมษา - [ 3 เม.ย. 50 09:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : CuCuMBaZZ - [ 17 เม.ย. 50 22:57:01 ]