ความคิดเห็นที่ 1 ผมก็ฟังไม่ได้ทุกแนว -*- ฟังเฉพาะวงที่ชอบ ปัจจุบันยังจับจุดยืนตัวเองไม่ค่อยถูก คือมันมี 2 อารมอ่ะครับ บางอารมก็อาจหาอะไรมันๆมากระแทกหูก็ฟังพวก Kreator - Sodom - Destruction - Coroner - Metallica - Megadeth - Slayer - Pantera - Annihilator - Exodus - Flotsam & Jetsam พวกนี้อ่ะครับ บางทีก็ฟังพวก Deicide กะ Terrorizer แต่ก็ไม่ค่อยรู้ว่าแนวอะไร ถ้าอารมดึกๆ หรือก่อนเข้านอนก็ฟังพวก Deep purple - Rainbow - Iron maiden - GNR - Scorpion ประมาณนี้ คือยังจับจุดตัวเองไม่ค่อยถูก อาจเป็นเพราะผมเริ่มมาฟังเมทัลได้แค่ ปีกว่าๆ เท่านั้น -*- ปล. ช่วยแนะนำวงและอัลบั้มที่เจ๋งให้ทีครับ เอาแบบคล้ายๆรายชื่อที่ผมบอกมานะ จากคุณ : Life For Rock - [ 10 เม.ย. 50 15:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่ยกตัวอย่างเค้าก็ชอบนะ โดนๆ หลายวงเลย ก็ใช้ได้นี่ .....ฟังแบบไร้ขอบเขตกันจะดีกว่าคับ จากคุณ : wicked man - [ 10 เม.ย. 50 15:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืม เป็นคำถามที่น่าสนใจนะครับ ก่อนอื่นๆ ผมต้องขอแยกก่อนนะครับว่าที่ผมจะกล่าวต่อไปนี้  "Headbanger" กับ "คนฟังเพลง Metal" นั้นเป็นคนละอย่างกัน คนฟัง Metal นั้นไม่จำเป็นต้องเป็น Headbanger Headbanger ในที่นี้ผมคิดว่าสามารถหมายถึงหมายถึง 1. คนที่ฟังเพลง Metal และ Identify ว่าตัวเองเป็น Headbanger หรือ 2. คนที่ฟังเพลง Metal แล้ว Identify ว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน Metal ในที่นี้ผมจะใช้นิยามหลวมๆ แบบที่สอง (คือ Headbanger ไม่จำเป็นต้องเรียกตนอย่างนั้นก็ได้ แต่ต้องมีสำนึกว่าตนอยู่ในชุมชน Metal - ไม่ใช่คนที่ฟังเพลงเฉยๆ แล้วบังเอิญชอบงานที่ถูกจัดเป็น Metal) จากตรงนี้ผมคิดว่า คนที่น่าจะมีสิทธิทีสุดในการตัดสินว่า "Headbanger ควรจะรับ Metal ได้ทุกแนวหรือเปล่า?" ก็คือตัวคนในชุมชน Metal เองน่ะแหละ ผมคิดว่าคนข้างนอกไม่มีสิทธิ์ในการตัดสิน อย่างไรก็ดีสิทธิในการแสดงความคิดเห็นก็เป็นไปได้สำหรับคนนอก และในที่นี้ผมก็ขอเสนอความคิดในฐานะคนนอกเพราะ ผมไม่ได้ Identify ว่าเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน Metal (แม้ผมจะฟัง Metal มานาน และชอบ Metal ในหลายแขนง) ผมคิดว่า Headbanger นี่โดยคร่าวๆ แล้วน่าจะต้องรับ Metal ได้ทุกแนวนะ คำว่า "รับได้" ในที่นี้ไม่จำเป็นต้องชอบ แต่ต้องรู้สึกเฉยๆ หรือพอฟังได้เป็นอย่างน้อย ห้ามเกลียดสิ่งที่ชุมชนยอมรับว่าเป็น "Metal แท้ๆ" เด็ดขาด (หรืออย่างน้อยก็ห้ามแสดงออกอย่างนั้น) ตรงนี้รอยแยกที่สำคัญคือ Metal แท้ๆ กับ Metal เก๊ ตรงนี้ผมไม่ได้จะพยายามตัดสินคุณค่าใดๆ ทั้งสิ้น สิ่งที่ผมทำก็คือ ลองมองย้อนไปในประวัติศาสตร์ Metal ตั้งแต่ยุค 80 เห็นต้นมา การแยกทำนองนี้เกิดขึ้นเสมอๆ ซึ่งรอยแยกแรกๆ ที่ชัดก็คือ LA Metal กับ Thrash Metal โดยทั่วไปแล้วค่อนข้างชัดเจนว่าในสมัยนั้นทั้งสองมีความเป็นอริกันอย่างเด่นชัด ในระดับหนึ่งแล้วคุณต้องเลือก Identity แบบใดแบบหนึ่ง เป็นทั้งสองอย่างไม่ได้ (อย่างน้อยๆ ผมก็ไม่เคยเห็นพวกหัวฟูแต่งหน้าในวงการ Thrash) จริงๆ ถ้าคิดว่าสมัยนั้นมี Headbanger แค่ตรงนี้ก็ชัดเจนแล้วว่า Headbanger นั้นไม่น่าจะชอบ Metal ทั้งหมด คุณต้องเลือก Thrash หรือ Hair แต่ก็อย่างที่เรารู้กันว่าพวก Thrash จำนวนมากก็ไม่ได้นับว่าพวก Hair Metal เป็น Metal (คำว่า Cock "Rock" เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนมากๆ) เช่นเดียวกับที่พวก Extreme Metal ในยุค 90 ไม่ได้นับว่า Nu-Metal (หรือล่าสุดก็ NWOAHM) เป็น Metal คำถามคือ ท่ามกลางเส้นแบ่งแบบนี้ชุดชน Headbanger อยู่ตรงไหน? อยู่ที่พวก Metal Underground? อยู่ที่พวก Mainstream Metal ในยุคนั้น? หรือไม่ใช่ทั้งคู่? ผมไม่ใช่คิดว่านี่คือคำถามที่ผมควรตอบ (หรืออีกนัยน์หนึ่งนี่ไม่ใช่ปัญหาของผม เพราะตัวผมไม่ได้ Identify กับความเป็น Metal ดังนั้นใครจะเป็นคนนอกหรือคนในจึงไม่ใช่เรื่องที่ผมควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยว) ประเด็นที่ผมจะต้องการยกคือ โดยทั่วๆ ไปแล้ว การสร้างชุมชนทางดนตรีในทำนองนี้สิ่งที่ทำคัญที่สุดไม่ใช่การรวมทั้งหมด ... แต่เป็นการตัดส่วนเกินออกไปต่างหาก ถูกที่ว่า Headbanger นั้นจะต้องรับ Metal ได้ทั้งหมด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างที่คนทั่วๆ ไปเข้าใจว่าเป็น Metal นั้นจะเป็น Metal สำหรับชุมชน Headbanger กระบวนการแยกสิ่งที่ "ขาย" หรือ Mainstream เกินไปนั้นเกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ช่วง 80 แล้ว (ซึ่งปรากฏการณ์แบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติของดนตรีสมัยนิยม ไม่ใช่เฉพาะ Metal หรือ Rock) แน่นอนก็มีบางส่วนในชุมชน Headbanger นั้นพยายามจะอ้าแขนรับของที่มันต่างจากเดิมออกไป Metal ในรูปแบบใหม่ๆ ... แต่นั่นก็ไม่ได้จำเป็นที่ว่าคนในชุมชนนั้นจะยอมรับได้ (ซึ่งปกติก็เข้าใจว่าเป็นเช่นนั้น) ผมก็คิดว่าเมืองไทยมี Case แบบนี้ แต่ผมไม่รู้ละเอียดเหมือนกัน (ไม่รู้มันจะเกินประเด็นไปหรือเปล่า) ป.ล. ทั้งหมดเขียนจากความเข้าใจส่วนบุคคลทั้งสิ้น จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 10 เม.ย. 50 16:13:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อย่างไรก็ดีอีกคำถามที่น่าสนใจก็คือ คุณเคยเจอคนที่ฟัง Metal ทุกแนว สักกี่คน? ผมคิดว่าผมเคยเจอไม่ถึง 5 คน (คิดว่าเจอแถวนี้ด้วย) จะให้เจาะลึกและเป็นเซียน Metal ทุกแขนงจริงๆยิ่งไม่ต้องพูดถึง โดยทั่วๆ ไปแล้วที่ผมเจอคนฟัง Metal ถ้าลองคุยๆ ดูก็จะพบว่า มันต้องมีสักแขนงแหละที่เขาไม่ฟัง บางคนไม่ฟัง Melodic/ Power, บางคนไม่ฟัง Black (ผมเป็นหนึ่งในนั้น), บางคนไม่ฟัง Doom และ Sludge เพราะ ไม่ชอบหนืดๆ, บางคนไม่ชอบพวก Avant-Garde เพราะมันเพี้ยนเกินไป ยังไม่ต้องพูดถึงคนอีกจำนวนมากที่รับพวก Extreme Metal ที่เต็มไปด้วยโน้ตดั่งพายุบุแคมเสียงสำรอก ไม่ได้ สำหรับในบรรดาคนที่ฟังได้ทั้งหมดนั้นก็ใช่ว่าจะชอบอกชอบใจทั้งหมดเช่นกัน โดยทั่วๆ ไปก็จะมีสายพันธุ์ที่ตนเองถนัดและชอบอยู่ (ผมว่าไม่น่าเกิน 2-3 อัน) ที่จะให้ความสนใจเป็นพิเศษ จะฟังไปหมดทุกวง วงดังๆ วงไม่ดัง วงเกรด A, B+, B หรือต่ำกว่านั้นก็ฟังเรียบ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เหนื่อยและทุ่มเทเวลามากๆ เลยนะครับ สมัยก่อนทำยากกว่าสมัยนี้เยอะ ... แต่สมัยนี้ก็ยังไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำอย่างนั้น มันกินเวลามากๆ และถ้าคุณไม่ชอบจริงๆ คุณจะเอียนสายพันธ์ดนตรีนั้นๆ ง่ายๆ (ชอบๆ ยังเอียนเลยครับ - ผมคิดว่างั้นนะ) ผมถึงบอกไงว่าคนหนึ่งๆ นั้นจะ Specialize ได้เต็มที่ก็ประมาณ 2-3 สายพันธุ์ (แต่ถ้าคุณฟังเป็นอาชีพมาไม่ต่ำกว่า 20 ปีนี่ก็อาจทำให้คุณถนัดได้มากกว่านั้น - แต่คนอย่างนั้นจะมีสักกี่คน) ส่วนสายพันธ์อื่นๆ นั้นโดยทั่วๆ ไปก็ตามข่าวอยู่ห่างๆ วงดังๆ จะรู้จักและฟังหมด (ถือว่าเป็น "ความรู้ทั่วไป") มีงานไหนเข้าท่าก็ตามไปฟัง ... แต่ไอ้จะให้ไปตามขุดคุ้ยวงเกรด B เกรด C มาฟังนั้นก็ไม่ใช่จริตที่จะพบได้มากนัก แต่เอาเถอะครับ ได้แค่นั้นก็น่าจะเกินพอสำหรับรางวัล "ชาวหูเหล็กยอดเยี่ยม" แล้ว จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 10 เม.ย. 50 16:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Headbanger น่ะเรอะ มันก็ลูกหลาน Rocker ของพรรค์นี้อยู่ที่ใจ หาใช่ใครลิขิต เพราะชีวิตนี้มีแต่ Rock จากคุณ : DSFC - [ 10 เม.ย. 50 17:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 งั้นเรามันพวกจับฉ่ายซิ โฮ๊ะ จากคุณ : โตนิค - [ 10 เม.ย. 50 17:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมก็จับฉ่ายครับ แล้วก็พยายามฟังให้ทุกแนว ดังนั้น แนวจึงไม่จำเป็นสำหรับผมแต่เป็นวงต่างหาก เช่น ผมฟังเดธได้แต่ไม่ชอบ six feet under จากคุณ : spontaneous - [ 10 เม.ย. 50 17:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จริงๆ ถ้าจะพูดกันในอีกระดับแล้วก็ต้องกลับไปถามว่าอะไรคือ "สิ่งที่ทำให้คนๆ หนึ่งนั้นเป็น Headbanger?" และ "การเป็น Headbanger ดังกล่าวนั้นเป็น Headbanger สำหรับใคร?" ผมว่าตรงนี้สำคัญนะครับถ้าไม่มีฐานตรงนี้ผมว่าเราจะตอบคำถามกันต่อได้อย่างงงๆ ผมคิดว่ามาตรฐานการเป็น Headbanger ของคนแต่ละกลุ่มก็ไม่เหมือนกัน สำหรับคนทั่วๆ ไป คุณฟัง Metallica ชุดหลังๆ เขาก็อาจคิดว่าคุณเป็น Headbanger ละ ซึ่งนั่นก็ไม่เหมือนกับมาตรฐานของคน Metal Underground ทั่วๆ ไปที่มันก็คงจะเป็นเรื่องแปลกอยู่บ้างที่คุณจะ Claim ตัวเองว่าเป็น Headbanger ได้โดยที่คุณไม่แตะ Extreme Metal สักแขนงเลย ซึ่งนี่คือความสัมพัทธ์ (Relative) ของมาตรฐานในการตัดสินว่าใครเป็น Headbanger (แน่นอนถ้าเราปฏิเสธ Authority ในการตัดสินแต่เพียงผู้เดียวของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง) ซึ่งถ้าเกิดจะให้มันสุดๆ ไปจริงๆ ผมก็ว่าคนเป็น Headbanger ได้ก็ต่อเมื่อเขามีสำนึกว่าตัวเองเป็น Headbanger เท่านั้นเอง เขาไม่ต้องฟังอะไรทั้งนั้น คนเป็น Headbanger ก็ต่อเมื่อเขา identify ว่าตัวเองเป็น Headbanger หรือจะเรียกอีกแบบว่า "มันอยู่ที่ใจ" ก็ได้ ซึ่งตรงนี้จะให้ใครมาตัดสินก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นคำถาม Headbanger คืออะไร? ต้องมีลักษณะการฟังเพลงแบบไหน? ก็ไม่มีความจำเป็นใดๆ ทั้งสิ้น ป.ล. ที่ผมคิดเพิ่มเติมได้ว่าว่ามันตลกก็คือว่า ศิลปิน Metal รุ่นใหญ่ๆ จำนวนมากนั้นก็ไม่ได้ฟังและรับ Metal ได้ทุกแขนง (จริงๆ บางคนอาจไม่ค่อยฟัง Metal ด้วยซ้ำ) ... ถ้าเป็นแบบนี้แล้วเราเอามาตรฐานว่า Headbanger นั้นจะต้องฟังและรับ Metal ได้ทุกแขนงนั้นไปตัดสินเขาพวกนี้ก็จะพบว่า พวกเขาไม่ใช่ Headbanger ... ซึ่งผมว่ามันตลกดี แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 50 17:56:26 จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 10 เม.ย. 50 17:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เฮดแบงเกอร์ คือ ฟังแล้วโยกหัวตาม (ฮา) เข้ามาอ่านสาระดีๆครับ จากคุณ : 36 หมัดคลั่ง - [ 10 เม.ย. 50 20:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยที่ว่า Headbanger ต้องรับ Metal ได้ทุกแนว แต่จะชอบไม่ชอบก็อีกเรื่องหนึ่ง จากคุณ : Thrasher Maniac - [ 10 เม.ย. 50 20:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตามความคิดเห็นของผมนะครับ หากคุณคิดว่าคุณเป็น headbanger หรือเป็นบุคคลที่นิยม headbanging เป็นชีวิตจิตใจแล้วล่ะก็ นั่นหมายถึงคุณจะต้องมีจิตใจที่รักดนตรีประเภท heavy metal อย่างเหนียวแน่น หากคุณเพียงแค่ฟังดนตรีประเภทนี้แค่เพียงผ่าน ๆ เพราะอยากรู้อยากเห็น, ฟังเพื่ออยากเท่ห์อวดคนอื่นได้ว่าข้าก็รู้จักโว๊ย หรือเพราะเหตุผลแอบแฝงอื่น ๆ ที่เป็นการหลอกตัวเองว่าเป็นพวกเฮฟวี่เมทัลอย่างคนอื่น ๆ แต่ตามความเป็นจริงแล้วคุณชอบสิ่งอื่นมากกว่าต่างหาก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าดนตรีแนวอื่น ๆ ในสายตาของพวก headbanger นั้นเป็นของไม่ดีแต่อย่างไรครับ จริงอยู่ว่าอาจจะมีบ้างไอ้พวกฟังเพลงหนัก ๆ แล้วชอบดูถูกดนตรีแนวอื่นซึ่งในชีวิตผมเจอคนประเภทนี้เยอะมาก อันนั้นเป็นทัศนคติส่วนบุคคลห้ามกันได้ยากครับ หากคุณคิดว่าเป็น headbanger แต่รับเพลงหนัก ๆ ไม่ได้นั้นก็ค่อนข้างน่าแปลกครับเพราะในเมื่อเป็นดนตรีสายพันธ์เดียวกันก็น่าจะสื่อเข้าสมองได้ไม่ยากครับ เพราะดนตรี heavy metal ไม่ได้เน้นพวกบัลลาด sell out เป็นหลักครับ ส่วนจะชอบหรือไม่ชอบนั้นอีกเรื่องหนึ่ง แต่หากมีการรังเกียจเดียจฉันท์กันแบ่งพรรคแบ่งพวกขึ้นแล้วล่ะก็ดูจะเป็นเรื่องงี่เง่าสิ้นดีต้องแนะนำให้ไปอ่านหนังสือเรื่อง The Complete Headbanging History of Heavy Metal (โดย Ian Christe) หรือดูหนังเรื่อง Metal: A Headbanger Journey ครับจะได้รู้จักกันและกันมากขึ้น ผมโชคดีที่ฟัง metal แหลกราญทุกสายพันธ์ไม่เลือกเลยเข้ากันได้กับทุกกลุ่ม เพราะผมเชื่ออย่างสุดโต่งว่าใครที่ฟังหรือรู้จักวง heavy metal แค่เพียงสองสามวงในชีวิตไม่มีทางเป็น headbanger ได้แน่นอนบางคนมี black album ของ Metallica แต่ฟัง Nothing Else Matter อยู่เพลงเดียวก็มี การเป็น headbanger คุณคงต้องมีการดำเนินวิถีชีวิตอย่าง headbanger บ้างครับลองสำรวจตัวเองง่าย ๆ ว่าเวลาคุณฟังเพลง Raining Blood ของ Slayer แล้วคุณมีอารมณ์ฮึกเหิมหรือไม่ยิ่งถ้าฟังอยู่ที่บ้านต้องขอโยกหัวซะหน่อยประมาณนั้นแสดงว่าคุณน่าจะมีเชื้อของ headbanger อยู่บ้างไม่ใช่น้อย ในตู้เสื้อผ้าตคุณมีเสื้อทัวร์วง metal หรือเปล่าเอามันออกมาใส่บ้าง (หรือถ้าไม่ใส่ก็เอามาบริจาคให้ผม อิ ๆๆ) เลิกหวังลมแล้ง ๆ รอจนเหงือกแห้งว่าวงต่างประเทศดัง ๆ จะมาโชว์ที่เมืองไทย ลองเช็คข่าวดูหน่อยว่าช่วงนี้มีคอนเสิร์ตเมทัลอันเดอร์กราวนด์บ้านเราเล่นที่ไหนบ้างลองไปดูซักครั้งไป headbanging ซะหน่อยไปช่วยกัน support พวก local bands บ้างหาซื้องานของพวกเขามาฟังซะหน่อยก็ยิ่งดีครับ การเป็น headbanger คงต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองล่ะครับถ้าใจรักจริง ๆ ก็ไม่น่าจะเข้าถึงยากครับ จากคุณ : Metallurgist - [ 10 เม.ย. 50 21:13:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ...."คนชอบอาหารจำเป็นต้องรับอาหารทุกชนิดได้หรือไม่".... .... ตั้งแต่ปรุงสุดอร่อยรสทิพย์.... หรือใช้ ขี้ปรุง.. ... บางทีคำตอบอาจเป็นเช่นนี้.. .. Headbanger อาจไม่จำเป็นต้องรับ metal ทุกแนวได้ ... แต่ควรใจกว้างและให้เกียรติพอสำหรับ Metal ทุกแนว ..ไหมเอ่ย ? ^_^ จากคุณ : แร้ไฟ - [ 10 เม.ย. 50 22:18:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ้อ ผมนึกอีกประเด็นที่สำคัญมากๆ ได้ ผมว่ามิติเวลามีความสำคัญมากๆ นะครับ คือ Headbanger นั้นโดยทั่วๆ ไปจะไม่ชอบดนตรีหนักๆ ที่เป็น Mainstream "ในสมัยนั้นๆ" (หรือ ถ้าจะให้ตรงกว่านั้นคือ จะไม่ชอบคนฟังตามกระแส) ส่วนสิ่งที่ "เคย" เป็น Mainstream Metal นั้น Headbanger จะเฉยๆ คุณลองมองย้อนกลับไปดูตอน 80 คุณก็จะเห็นความเป็นอริกันของ Thrash กับ Hairband แต่ในปัจจุบันไม่มีใครเห็นว่า Hairband นั้นเป็นดนตรีที่น่าเดียดฉันท์อีกแล้ว เพราะ มันเป็นอดีตไปแล้ว มันไม่ได้เป็น Mainstream อีกแล้ว เช่นเดียวกันเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยมีใครเดียดฉันท์ Nu-Metal อีกแล้ว (ถ้าเทียบกับสักราวๆ 5-6 ปีก่อน) เพราะ มันเป็นอดีตไปแล้วเช่นกัน ผมว่าเหตุหนึ่งที่ Headbanger เกลียด Mainstream Metal ในยุคหนึ่งๆ นั้นก็เป็นเพราะ เขารู้สึกว่าพวก Wannabe หรือพวก Poser (หรือ จะเรียก "ตัวปลอม") มีเยอะ และพวกนี้ก็ราวกับพยายามจะทำตัวเป็นส่วนหนึ่งของ Headbanger ด้วย ซึ่งถ้าคนที่เป็นอยู่ก่อนนั้นไม่รู้สึกว่าพวกใหม่ๆ นี้เป็นส่วนหนึ่งก็ต้องรู้สึกไม่ชอบรู้สึก Repulsive เป็นธรรมดา ซึ่งเรื่องทั้งหมดนี้ก็เป็นเรื่องปกติของทุกๆ Subculture ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ Metal หรือ Rock เท่านั้น จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 10 เม.ย. 50 22:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณแร้ไฟพูดได้เด็ดมาก Headbanger ควร"ใจกว้างและให้เกียรติพอสำหรับ Metal ทุกแนว" เห็นด้วยๆ ป.ล. ย้ำอีกรอบ ถึงผมฟัง Metal หลายแขนง และบางทีผมฟังเพลงอยู่บ้างผมก็โยกหัว แต่ผมไม่ใช่ ผมไม่ใช่ Headbanger นะ จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 10 เม.ย. 50 22:28:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เราจับฉ่ายมากเลยอะ-*-- จากคุณ : London bridge is falling down - [ 10 เม.ย. 50 22:38:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คำถามนี้ตอบยากอ่ะครับ แต่ผมพอจะไล่เรียงได้เล็กน้อย อย่างแรกเลย ต้องเข้าใจธรรมชาติคนฟังเมตัลก่อนนะครับ เนื่องจากจิตใจคนฟังเมตัล มันมีความต้องการพื้นฐานจากการโหยหาดนตรีหนักกะโหลกมาเสมอ ดังนั้นเวลาเราฟังหนึ่งวง เราก็จะคิดว่ามันจะมีวงที่หนักกว่านี้อีกไหม นั่นคือจุดเริ่มต้นครับ เริ่มต้นเดินทางค้นหาวงที่หนักกว่าไปเรื่อยๆ นั่นเป็นการเปิดโอกาสตัวเองออกไปหาแนวอื่นเพื่อศึกษา อีกวิธีคือการอ่านแตงค์ลิสต์ เวลาเราชอบวงไหน ได้อะไรมาเกี่ยวกับมัน ผมจะนั่งอ่านๆ ข้อมูลที่มีบนบุตเลกให้หมดเลย อ่านแตงคืลิสต์ทุกบรรทัด แล้วคุณจะเจอสมบัติ จะพบวงต่างๆทั้งที่เคยได้ยินหรือไม่เคยได้ยินมาก่อน จนเกิดความสงสัยว่าแล้วพวกนั้นมันเล่นอย่างไร ส่วนใหญ่มันจะเป้นวงสไตล์เดียวกัน แต่บางทีมันก็ไม่แต่มันเขียนขอบคุณกันเพราะแชร์เวทีร่วมกันมาก่อน ไอ้พวกนี้แหล่ะครับ มันทำให้เราไปหาพวกนั้นมาฟัง อีกอย่างคืออ่านสัมภาษณ์ เรามีวงที่ชอบมากๆ พออ่านสัมภาษณ์มันบอกว่ามันมีอิทธิพลจากวงนั้นวงนี้ มันเล่นโหดนรก แต่มันชอบเฮฟวีวงนี้นะ เอาละเหวย มันเป็นอย่างไรเนี่ย เราต้งลองหามาฟังบ้าง ดูดิว่าทำไมวงนั้นถูกใจพวกโหดอย่างมันได้ คราวนี้ (ตอบคำถามเสียที) มันก็จะมาเข้าวนเวียนของพัฒนาการ ที่คนฟังจะออกไปเสาะหาวงต่างๆมาฟังและฟังมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นว่าสุดท้ายฟังมันทุกแขนง นี่แหล่ะครับจะเรียกว่ากลายเป็นพัฒนาการปกติ สุดท้ายกลายเป็น metal headbanger ไม่รู้ตัว ฟังเพลงโยกหัวมือทำ metal horn แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 50 11:12:25 จากคุณ : aphos (aphos) - [ 10 เม.ย. 50 22:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คราวนี้มาอีกแบบ เรื่องของสไตล์ดนตรีมันบังคับกันไม่ได้ถูกไหมครับ บางคนชอบแนวนี้ บางคนชอบแนวนั้น เหมือนกินข้าวกินก๋วยเตี๋ยว ทุกคนส่วนใหญฟังเมตัลตลาดมาก่อนแน่ๆ แต่พอความสนใจมากขึ้นฟังเยอะขึ้น ก็จะมีวงสไตล์ที่ตัวเองชอบ บางคนคิดว่าแนวนี้แหล่ะ เราพอใจแล้ว ไม่ต้องการหาสิ่งอื่นแล้ว เราหยุดที่มันนี่แหล่ะ ผมคิดว่าเขายังเป็น headbanger อยู่ดี และยังเป็น metalhead ด้วย เพราะเขาฟังเมตัล ไม่ว่าจะแตกแขนงออกไปมากมายเท่าไหร metal ก็คือ metal ครับ ไม่ได้รับการยอมรับจากสื่อมาก ดนตรีรุนแรง เพราะนี่คือนิยามกว้างๆไม่ได้เจาะจง นี่เป็นคนฟังอีกกรณี ที่ผมคิดว่าเขาเป็น headbanger จากคุณ : .......... (aphos) - [ 10 เม.ย. 50 22:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มีกรณีศึกษา คุณบ.ก.อนุสรณ์สุดรักของผม เขาพยายามมากเพื่อจะฟังริฟฟ์ของ Disgorge, Internal Suffering ให้ได้ เขาพยายามมาก แม้ว่าเขาฟังทีไรจะเครียดก็ตาม เขาบอกผมตามตรงว่า ทำไมไม่ได้ยินชัดเจนเลยว่ามันเล่นอะไร แอ่งสงครามเครื่องดนตรีชัดๆ แต่ผมคงไม่มีปัญญาไปด่าเขาว่า พี่ไม่ใช่เฮดแบงเกอร์เลย เพราะลองถามเขาเกี่ยวับวงแธรชเกรดบี ผมก็ใบ้รับประทาน (ตัวเองรู้จักแต่ชื่อดังๆ อย่างพวกเบย์แอเรียและคอมมอนเนมทั่วไป) แต่ผมกับเขาทั้งคู่ฟัง Dream Theatre ก็โยกหัวทั้งคู่ ฟัง Doro ด้วยกันก็นั่งตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าทั้งคู่ ดู Exodus ด้วยกันก็ปวดคอกลับบ้านด้วยกันทั้งคู่ มันไม่ได้จำกัดว่าฟังเยอะฟังน้อยหรือฟังทุกแขนง แต่มันอยู่ที่เราเข้าใจวิญญาณเมตัลมากกว่า (ปล ไร้สาระไปหน่อย) จากคุณ : aphos (aphos) - [ 10 เม.ย. 50 22:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สงสัยทัศนะของผมจะใกล้เคียงคุณฟักโนฮิวแม่น เอ๊ย ฟักโนเอวิลที่สุดแฮะ... 555 ผมฟังโดยไม่ได้นึกว่าตัวเองเป็นพวกเฮฟวี่ เมทัลพันธุ์แท้ ไม่คิดว่าตัวเองเป็น headbanger เลย แต่ผมก็รัก dream theater มั่กๆ วงนี้จริงๆ หลายคนก็บอกเป็นโปรเกรสสีฟร็อค มะใช่เมทัล ก็ไม่เป็นไร เพราะผมไม่ได้ติดว่ามันเป็นอะไร รู้แต่ว่าผมชอบ เหมือน symphony x เหมือนกัน วงเล่นประมาณนี้ โคตรชอบจริงๆ แมร่งทั้งมันทั้งดำดิ่งในทางดนตรี ฟังแล้วคิดประมาณว่า มรึงเล่นกันออกมาได้ไงวะเนี่ย ทึ่งแมร่งจริงๆ โดยเฉพาะไอ้วงโรงฝันตะบันเมทัลนี่ มันน่าทึ่งมากๆ อาจเป็นเพราะผมชอบ yes กับ rush มากมาก่อนก็ได้ เหมือน metallica ผมชอบเขา 2-3 ชุดแรก ไม่ใช่ชอบเพราะตามกระแสว่าแฟนวงนี้ต้องฟังเฉพาะยุคแรกๆของพวกเขานะครับ และก็ไม่ใช่ชุดงูสปริง แบล็กอัลบั้มไม่ดีนะครับ แต่ถ้าจะให้นั่งฟังแบล็กอัลบั้ม ผมกลับไปฟัง dio หรือ rainbow ยุคแรกๆ ดีกว่า มันเป็นเรื่องของความชอบส่วนตัวจริงๆ อือ..ผมกลับไม่ได้รู้สึกว่า อยากฟังเพลงที่หนักขึ้นไปเรื่อยๆ นะ ไม่รู้สิ ผมเอาความรู้สึกของผมเป็นหลักอย่างเดียวเลย ไอ้เรื่องหนักไม่หนักนี่ยังพอรับได้นะครับ แต่ไอ้เรื่องภาพลักษณ์ความรุนแรงที่เกินเลยหรือหมิ่นเหม่เรื่องจริยธรรมมากเกินไปนี่ ผมยอมรับว่ารับลำบาก ไม่ใช่เพราะผมเป็นคนดงคนดีศรีสังคมอะไรนะครับ แต่รับไม่ได้ก็คือรับไม่ได้ มันเป็นเรื่องของความรู้สึกส่วนตัวจริงๆว่ะ จากคุณ : Younger Pat - [ 10 เม.ย. 50 23:28:06 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ต้องขอยอมรับว่า คนที่มีอิทธิพลต่อการฟังดนตรีสายเมทัลต่อผมมากที่สุดคนหนึ่ง คือ คุณอนุสรณ์ ช่วงที่แกช่วยมิวสิคเอ็กเพรสนั่นแหละครับ รีวิวอัลบั้มเมทัลของคุณอนุสรณ์ในช่วงมิวสิค เอ็กเพรสนี่สำหรับผม รู้สึกว่าเป็นมาสเตอร์พีชในชีวิตนักวิจารณ์ของแกเลยนะ แกไม่ได้ฟังหนัก แกฟังประมาณผมนี่แหละ (จริงๆ คือผมตามฟังตามที่แกรีวิวไว้ต่างหาก 5555) แต่งานเขียนของแกมันบอกถึง"หลักไมล์ทางหู"จริงๆ ช่วงหลังผมเห็นคุณเมทัลเลอจิส เป็นพวกพันธุ์แท้เข้ากระดูกจริงๆ อันนี้ยอมรับเลย ผมรับหน้าปกบางอัลบั้มไม่ค่อยได้อย่าง กินไส้เด็กที่ถูกเจาะลูกกะตาซะบอด-เลือดทะลักออกจากเบ้า! อะไรทำนองนี้น่ะ ผมยอมรับตรงๆ ว่ารับไม่ได้จริงๆ พวกแฟนเมทัลพันธุ์แท้จะด่าจะว่าผมก็เอาเถอะครับ แต่ผมไม่ทรยศความรู้สึกตนเอง ชอบก็บอกชอบ รับได้ก็บอกรับได้ รับไม่ได้ก็บอกรับไม่ได้ แต่ผมแน่ใจว่า ไม่ได้ฟังเพื่อเอาไว้คุยโอ้อวดแน่นอน เพราะจริงๆผมเป็นพวกไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกคนอื่นเท่าไหร่เสียมากกว่าด้วย ไม่ใช่ไม่แคร์เพื่อนนะครับ แคร์เพื่อนก็ส่วนหนึ่ง แต่การพูดความจริงที่เราเป็นก็อีกส่วนหนึ่งนะ ผมว่าจริงใจไว้ก่อนดีกว่า ส่วนจริงใจออกไปแล้วเพื่อนจะชอบไม่ชอบก็ค่อยว่ากันอีกทีหนึ่ง ปกติผมมักพูดไม่เข้าหูชาวบ้านบ่อยๆ (เพื่อนแมร่งบอก) ดังนั้น ไอ้ที่ว่าผมจะยอมพูด หรือยอมฟังอะไรเพียงเพื่อเอาไว้อวด หรือเพื่อให้ผู้อื่นยอมรับ อันนี้คงไม่ใช่ น่าจะออกไปทาง มรึงรับกูได้ก็รับ รับไม่ได้ก็แล้วไป แล้วแต่มรึงเหอะ แบบนี้ซะมากกว่า แต่ก็ชอบเมทัลอย่างที่ผมชอบนะครับ ชอบคุยกับคนที่ฟังเมทัล แม้มันจะฟังแต่เอ็กตรีมก็ไม่เป็นไร เพราะคนสายพันธุ์นี้ปกติก็ชนกลุ่มน้อยอยู่แล้ว เดินไปเจอที่แผงซีดีแล้วได้คุยกันมันก็ดีแล้ว เนอะๆ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 50 08:12:50 จากคุณ : Younger Pat - [ 10 เม.ย. 50 23:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมฟังได้เกือบทุกแนว ไม่เน้นหนักมาก ถนัดที่สุดคือแฮร์แบนด์ เมโลดิคร๊อค แต่ผมเป็น Snakeheadbanger จากคุณ : เคราครึ้ม - [ 10 เม.ย. 50 23:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเองก็จับฉ่ายเหมือนกัน แต่เริ่มอยาก Snakeheadbanger บ้างแล้วแฮะ ฮิฮิ จากคุณ : ShadowServant - [ 11 เม.ย. 50 01:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 23 \m/( -_- )\m/ .m.( _ _ ).m. ผมเป็นพวกจับฉ่ายเช่นกันครับ แต่พอดีเติบโต(เริ่มฟัง)มากับยุคก่อน Nu Metal นิดนึง อิอิ มีหัวไว้ bang ก็ bang กันต่อไปครับ อิอิ ปล.เฟย์ฟางแก้วนี่เมทัลสายไหนครับ? จากคุณ : GD Doi - [ 11 เม.ย. 50 05:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 24 งืมๆๆ  ฟังพวก melodic power อะไรพวกเนี่ย nu ก็ฟังแต่ บางวงก็ไม่เข้าหูนะถึงจะเป็นแนวๆที่ชอบก็เถอะ จากคุณ : arito - [ 11 เม.ย. 50 08:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รับได้มันก็รับได้ แต่จะชอบหรือไม่ก็ว่ากันอีกเรื่อง จากคุณ : Xelong - [ 11 เม.ย. 50 09:20:50 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ... ผมฟังทุกวงที่ฟังแล้วรู้สึกว่ามีความสุข  ไม่ว่ามันจะเป็นร็อคประเภทใด ... จากคุณ : noprock - [ 11 เม.ย. 50 10:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แซวผมอีกเช่นเคยนะครับคุณ Younger Pat จริงๆ ผมก็คิดว่าคุณกับผมมีทรรศนะคล้ายๆ กันจริงๆ แหละกับการที่เป็นคนฟัง "บางส่วนของ Metal" และไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็น Headbanger ส่วนประเด็นเรื่องรับได้นั้นผมคิดว่าสิ่งที่ผมพยายามเป็นก็คือ การ"ใจกว้างและให้เกียรติพอสำหรับ Metal ทุกแนว" ดังนั้นการควักไส้ และ พฤติกรรมอื่นๆ อัน "หมิ่นเหม่ศีลธรรมของคนส่วนใหญ่" นั้นจึงเป็นสิ่งที่ผมรับได้ และผมเห็นว่ามันเป็น Essential Element ของดนตรี Metal ด้วยซ้ำ ผมเห็นว่าบทบาททางสังคมที่สำคัญมากๆ ของดนตรี Metal (และ Rock) ก็คือ การเปิดพื้นที่ในการ Challenge ค่านิยมต่างๆ ของสังคม ในสังคมใดก็ตามที่ดนตรีเหล่านี้ไม่สามารถทำหน้าที่นี้ของมันได้ผมว่ามันผิดปกติ ดังนั้นผมจึงเห็นว่าการควักไส้ ฯลฯ นั้นจึงเป็นสิ่งที่ OK เป็นฟังก์ชั่นปกติของมัน แต่ถามว่าชอบมั้ยก็คงไม่ชอบ ไม่ใช่เพราะมันแรงไป แต่เพราะมันเบาไป ผมเห็นว่าถึงจุดหนึ่งแล้วการ Celebrate ความรุนแรงนั้นไม่สามารถเป็นจุดสิ้นสุดในตัวมันเองได้ มันต้อง Direct ไปที่บางอย่าง เพราะ ความรุนแรงต่อบางสิ่งบางอย่างในบางบริบทนั้นเป็นสิ่งที่ Challenging ต่อความรุนแรงทั่วๆ ไป และนี่คือสิ่งที่ผมคิดว่าทำให้ Deicide นั้นมีชื่อเสียงมากเป็นพิเศษ (ทั้งๆ ที่โดยส่วนตัวผมคิดว่าเพลงมันค่อนข้างธรรมดามากๆ โดยเฉพาะชุดหลังๆ) ซึ่งถ้าจะทำสิ่งเดียวกันในบริบททางความคิดและความเชื่ออื่นๆ นั้นก็ต้องเปลี่ยนรายละเอียดกันยกใหญ่เช่นกัน จะว่าผมเห็นว่า Metal ควรใช้ความรุนแรงเป็น "เครื่องมือ" ไม่ใช่ "เป้าหมาย" ก็ได้ จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 11 เม.ย. 50 10:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ^ ^ ^ เด็กเรียนสายวิทย์มาอย่างผมเข้าใจประเด็นทางสังคมหรือมิติทางจริยธรรมของคุณฟักฯยากสักกะหน่อยแฮะ เอ่อ..ถ้าไม่รบกวนจนเกินไป อธิบายเพิ่มได้เปล่าครับ?? จากคุณ : Younger Pat - [ 11 เม.ย. 50 11:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กำลังรอให้เป็นอีกหนึ่งกระทู้ Epic จากคุณ : ShadowServant - [ 11 เม.ย. 50 14:23:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ต่อเลยครับ อ่านแล้วสนุกดี อ่อ ถามอย่างนึงครับ อยากทราบหนังสือที่มีเรื่องราวของเมทัลเยอะๆ แบบเมทัลแมกอ่ะครับ อยากลองซื้อของเจ้าอื่นมาอ่านบ้าง แต่ไม่รู้ว่ามีบ้างไหม ไม่ต้องเน้นเมทัลมากก็ได้ครับ เอาพวกร๊อคด้วยก็ได้ จากคุณ : Life For Rock - [ 11 เม.ย. 50 14:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมใช้ชื่อนี้ก็เพราะชอบฟังเพลงที่โยกหัวตามไปด้วยอย่างสนุกสนานนี่ละครับ ก็ฟังตั้งแต่ Deep Purple ยัน Metallica ยัน Dimmu Bogir ยัน Cryptopsy ฟังได้หมด นึกถึงสมัยเรียนมหาลัยที่เล่นเพลงต่างคนของดอนผีบินแล้วเพื่อนๆ นิสิตตะโกน ดี... เลว... และโยกหัวกันทั้งหอประชุมทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จักเพลงนี้มาก่อน ตอนนั้นรู้สึกเลยว่านี่ละคือ Headbanger ละ มันส์จริงๆ จากคุณ : Headbanger - [ 11 เม.ย. 50 16:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จริงๆก็ไม่รู้ว่ารับได้หรือรับไม่ได้มันเป็นยังไง เวลาคุยกับเพื่อนผู้ชาย เขาจะชอบพูดว่า วง.......นี้ ฟังไหม ถ้าส่ายหัวเฉยๆก็จะมีคำถามตามมาว่า รับไม่ได้เหรอ แรงไปอ่ะดิ? ส่วนใหญ่ก็จะตอบไปว่าชอบหรือไม่ชอบ ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมต้องใช้คำถามชักนำแบบนั้น หรืออันนั้นคือดีกรีชองวิธีการฟังเพลง(อาจจะจริงส่วนหนึ่ง) ไม่เข้าใจว่าอะไรคือแรง เนื้อหา? ดนตรี? เนื้อหาแรงยังพอเข้าใจ ซึ่งก็มีหลายประเภท เช่น หยาบ เสียดแทง ความเชื่อ ฯลฯ (แต่เนื้อหาแรง อาจไม่เกี่ยวกับดนตรีก็ได้) แต่ดนตรีแรงเป็นอย่างไร? ร้องแบบสำรอก? (ส่วนตัวก็คิดว่าเป็นอีกวิธีการแค่นั้น) เสียงดังเหรอ?(ไม่เกี่ยวใหญ่) จริงๆแล้วก็มีแต่ชอบกับไม่ชอบ ซึ่งก็จะมองเป็นวงๆ ไม่ได้แบ่งประเภทเพราะแบ่งไม่เป็น :p สรุปก็เลยเป็นจับฉ่ายค่ะ.... จากคุณ : silver of the sun (Silver of the sun) - [ 11 เม.ย. 50 19:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 33 กระทู้นี่มันส์จริง ๆ  ได้สาระมาก  ผมก็เป็นอีกคนที่ฟัง Metal เป็นชีวิตจิตใจ  ขนาดเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือยังมีแต่เฉพาะเพลง Metal ล้วน ๆ  การที่เราจะชอบฟังทุกแขนง  ผมว่าไม่จำเป็นเลย  มันขึ้นอยู่ที่ว่าเราชอบหรือไม่ชอบเท่านั้น Dream Theater [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Heavy_MetalThai - [ 11 เม.ย. 50 20:19:35 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เริ่มไงดีล่ะครับ (จริงๆ ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นเด็กสายวิทย์หรือสายศิลป์นะครับ - เพราะคนที่เรียนสายศิลป์จำนวนมากที่ไม่ได้ลงมาขบกับประเด็นนี้ก็อาจไม่เข้าใจ ในขณะที่คนที่อยู่ในสายวิทย์ที่ลงมาขบในประเด็นนี้ก็อาจมี Idea อะไรบางอย่างมากกว่าคนที่เรียนสายศิลป์) เอางี้ดีกว่า ผมว่ามันต้องเริ่มจาก บทบาทหน้าที่ของศิลปะในสังคม เราเห็นว่า ศิลปะนั้นมีหน้าที่อะไรในสังคม? ให้ความบันเทิง? นำเสนอแนวคิดใหม่ๆ? ให้ความกระจ่างให้กับแนวคิดอะไรบางอย่าง (Illuminate - ผมยังแปลไทยไม่ค่อยได้เท่าไร) นำมนุษย์ให้เข้าถึงสิ่งสูงส่งบางอย่าง? ทำหน้าที่เหมือน Shock Therapy ทำให้ผู้เสพนั้นเกิดอาการ Shock เพื่อที่จะได้กลับมามองสิ่งรอบๆ ตัวที่คุ้นเคยใหม่อย่างพินิจพิเคราะห์? รับใช้อุดมการณ์ทางการเมือง? ไม่มีศิลปะใดๆ ที่ปราศจากการเมือง ศิลปะทุกชนิดนั้นมีการเมืองแทรกอยู่เสมอ ดังนั้นสิ่งที่ควรทำก็คือทำงานศิลปะมารับใช้อุดมการณ์ทางการเมืองที่เหมาะสมอย่างรู้เท่าทัน สิ่งที่ผมกล่าวมาทั้งหมดด้านบนคือ หน้าที่ที่เป็นไปใด้ของศิลปะในสังคม (เท่าที่ผมนึกออก) ซึ่งก็มีศิลปินจำนวนมากมายสร้างงานของเขามาใต้ความคิดที่ผมกล่าวมา หรืออีกนัยน์หนึ่ง มันเป็น บทบาทของศิลปะในสังคม ที่ได้รับการยอมรับมาแล้ว มันผ่านการทดสอบของเวลามาแล้ว ทำไมผมต้องพูดเรื่องบทบาทของศิลปะต่อสังคม? เพราะ ในระดับหนึ่งแล้วก่อนที่เราจะไปถึงคำถามที่ว่าศิลปะทำอะไรได้บ้าง -และคำถามที่ว่า Death Metal ทำอะไรได้บ้าง- เราควรจะตอบให้ได้ก่อนว่าหน้าที่พื้นฐานของศิลปะคืออะไร? (แต่นี่ก็เป็นเพียงวิธีหนึ่งในการพูดถึงมันเท่านั้น) ผมคิดว่าหลายๆ คนจะชอบมองว่า ศิลปะและดนตรี นั้นเป็นสิ่งที่ให้เพียงแต่ "ความบันเทิง" ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น (ผมจะไม่ลงไปในประวัติศาสตร์ศิลปะ แต่ขอชี้ให้เห็นว่าความคิดดังกล่าวนั้นถูกตีอย่างยับเยินอย่างต่ำๆ ก็ตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 20 แล้วในดนตรี- อย่างไรก็ดีผมไม่แน่นเรื่องพวกนี้เท่าไรนัก) ถ้าคุณเริ่มจากมุมมองอย่างนี้แล้ว คุณก็จะมองว่างานอะไรก็ตามที่ไม่ได้ให้ความสำราญกับคุณนั้นเป็นสิ่งที่ "ผิดปกติ" ซึ่งในฐานตรงนี้การดำรงอยู่ของงานบางชนิดเราก็อาจมองได้ว่า งานชิ้นหนึ่งๆ นั้นไม่ได้ให้ความสำราญกับคนทุกคน ความสำราญนั้นขึ้นอยู่กับรสนิยมเป็นสำคัญ นี่คือ สัมพัทธ์นิยมทางรสนิยม ด้วยฐานแบบนี้ศิลปะชนิดใดๆ ก็อาจดำรงอยู่ได้ตราบทำที่มันยังให้ "ความบันเทิง" กับบุคคลได้อยู่ แม้คนเดียวก็ตาม ... แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงงานอะไรก็ตามที่ยืนอยู่บนหมวดหมู่หลวมๆ ที่เรียกว่า ศิลปะ ก็ไม่มีทางถูกเซ็นเซอร์ (ในทุกระดับ) ท่าทางการสร้างความชอบธรรมให้กับงานบางชนิดบนฐานของการให้ความบันเทิงนั้นจะไม่เพียงพอซะแล้ว เพราะ จากจุดยืนหลายๆ อย่าง (เช่น อนุรักษ์นิยม หรือ นักศีลธรรม - มีอีก) นั้นความบันเทิงบางชนิดนั้นเป็น "ความบันเทิงต้องห้าม" ที่จะอยู่ไม่ได้ในสังคม (ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอย่างไรก็ตาม) เมื่อเทียบกับคุณค่าชนิดอื่นๆ ในสังคมแล้วความบันเทิงดูจะเป็นเรื่องเบาโหวงที่ต้องได้รับการควบคุม ภายใต้การควบคุมทำนองนี้นั้นศิลปะต้องหาความชอบธรรมในการดำรงอยู่ในแบบอื่นๆ (ซึ่งผมยกตัวอย่างมาแล้วด้านบน) เพื่อที่มันจะดำรงอยู่ได้ อีกนัยน์หนึ่งก็คือ ในระดับสาธารณะนั้นคุณต้องยืนอยู่บนคุณค่าที่ไม่ใช่ "การให้ความบันเทิงกับ Mass" เพื่อจะดำรงอยู่ ซึ่งนี่ก็เป็น วิธีการแบบหนึ่งในการให้ความชอบธรรมกับงานแปลกๆ ที่ไม่ได้ Please Mass (อาจจะ Disturb Mass ด้วยซ้ำ) ซึ่งสิ่งเหล่านี้โดยทั่วๆ ไปแล้วก็ต้องดำเนินไปพร้อมๆ กับความชื่อที่ว่าสังคมต้องการอะไรใหม่ๆ ต้องการความขัดแย้ง เพื่อที่จะพัฒนาต่อไป ซึ่งถ้าอีกฝ่ายมองว่าสังคมเป็นสิ่งคงที่ไม่ต้องการอะไรประหลาดมหัศจรรย์เพื่อให้มันพัฒนาทั้งนั้น ก็คงต้องยกกันไปเถียงอีกประเด็น ผมจะหยุดประเด็นนี้ตรงนี้ จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 11 เม.ย. 50 21:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ผมนึกออกเพิ่มอีกประมาณ 2 วิธีในการให้ความชอบธรรมให้กับการดำรงอยู่ของงานศิลป์แปลกๆ ที่อาจสร้างความกระอักกระอ่วนให้กับคนส่วนใหญ่ในสังคม 1. มันใช้เพื่อเป็นตัว "ระบาย" อารมณ์ทางลบที่ล้นเกินของสังคม - อันนี้ผมใช้คำได้ไม่เหมาะเท่าไร โดย Idea มันก็นำเสนอง่ายๆ ด้วยตัวอย่างที่ว่า "การฟัง Death Metal ทำให้คนที่อยากฆ่าคนไม่ต้องไปฆ่าคนจริงๆ ความเกรี้ยวกราดได้ถูกระบายไปในเพลงแล้ว" ผมว่าตรงนี้ค่อนข้างสำคัญมากและรู้สึกยังไม่มีการศึกษาจริงจัง (เช่นเดียวกับบทบาทของหนังโป๊ในการระบายความใคร่ของสังคม) ถ้าตรงนี้เป็นจริงๆ ผมว่าดนตรีพวกนี้จะมีที่ยืนในสังคมกว่านี้เยอะ ผมว่ามันฉลาดกว่าที่รัฐนั้นจะสนับสนุนให้คนนั้นใช้ความรุนแรง "เล่นๆ" เพื่อที่เขาจะไม่ต้องไปใช้ความรุนแรง "จริงๆ" (จริงๆ อีกหน่อยผมก็อาจจะทำเรื่องนี้เหมือนกันแต่คงไม่เร็วๆ นี้) แต่ในสายตาของสังคมที่ไม่ยอมรับว่าการดำรงอยู่ของความรุนแรงและความรู้สึกทางลบพวกนี้เป็นสภาวะปกตินั้นก็คงพูดกันยากอยู่ 2. ด้วยคาถาที่เรารู้จักกันดี นามว่า "เสรีภาพในการแสดงออก" หรือ Freedom of Expression - ภายใต้แนวคิดแบบนี้พื้นที่ของศิลปะนั้นจะเปิดกว้างในแบบสุดๆ ไปเลยโดยไม่ต้องอ้างอิงเป้าหมายอันอุดมคุณค่าใดๆ ทั้งสิ้น เพราะ เสรีภาพเป็นสิ่งที่มีเป้าหมายในตัวเองแล้ว ภายใต้แนวคิดอย่างนี้ไม่ต้องพูดกันทั้งนั้นว่างานชนิดหนึ่งๆ มีหน้าที่อย่างไร ทำให้ใครพอใจหรือไม่พอใจ ประเด็นที่อยู่ว่าคุณมีเสรีภาพในการแสดงออกและคุณมีสิทธิ์จะทำ ... จบ อย่างไรก็ดีแนวคิดอย่างนี้จะ Work ได้ก่อต่อเมื่อเราอยู่ในสังคมที่ชูเสรีภาพในการแสดงออกเป็นคุณค่าหลักเท่านั้น ในสังคมแบบ Organic ที่มองบุคคลต่างๆ เป็นดั่งอวัยวะที่ต้องปฏิบัติตามหน้าที่ตนเองอย่างไม่บิดพริ้วนั้น แนวคิดทำนองนี้อาจไม่มีน้ำหนักเท่าใดนัก Case ใหญ่ๆ ในประวัติศาสตร์ดนตรี Rock นั้นผมว่าได้แก่ กรณี Album Frankenchrist ของ วง Dead Kennedys ซึ่งมีการฟ้องกันใหญ่โตทีเดียวกับเรื่องปกอัลบั้ม (จริงๆ คือสิ่งที่สอดมาในปกอัลบั้ม) ซึ่งนี่เป็นกรณีแรกที่เรื่องไปถึงโรงถึงศาล ซึ่งฝ่าย Freedom of Expression ก็ชนะเสียด้วย แต่ก็เล่นเอาหมดตัวทีเดียว หากสนใจให้ลองหา David Kennedy, “Frankenchrist versus the State: The New Right, Rock Music and the Case of Jello Biafra”, Journal of Popular Culture: 24, 1, (Summer 1990), p. 131-148 อ่าน Strongly Recommended มากๆ อ่านแล้วสนุกมากๆ บรรยายไปเป็นฉากๆ เลยตั้งแต่ที่ Jello Biafra นั่นอยู่ในห้องนั่งเล่นแล้วตำรวจมาจับ ไปจนถึงตอนที่ศาลประกาศคำตัดสิน อ่านแล้วมันจริงๆ รู้สึกตื่นเต้นอย่างกับดูหนัง (เอ้านี่ผม Spoil เสียแล้วสิ โทษทีครับ) ในกรณีของพวก Metal ก็จะมีกรณีที่งัดกับ PMRC ในช่วง 80 นะครับ (สังเกตุได้ว่า Metal นั้นเป็น "แพะ" ของปัญหาสังคมของอนุรักษ์นิยมทั่วโลก - จริงๆ ประเด็นที่ว่า Metal นั้นนำไปสู่ความรุนแรงจริงหรือเปล่านั้นเป็นเรื่องที่ต้องถกกัน แต่ประเด็นตรงนี้ก็คือ Moral Panic ของพวกอนุรักษ์นิยมโดยทั่วๆ ไปจะเกิดจากการมองภาพลักษณ์และเนื้อเพลงแบบผ่านๆ เท่านั้น ไม่ได้มีฐานมาจากการศึกษาที่เป็นระบบแต่อย่างใด) ก็ดังเหมือนกันแต่ผมว่าเรื่องไม่ใหญ่เท่าไร ทำให้เต็มที่ก็มี สติกเกอร์ Parental Advisory ฯ ซึ่งทุกวันนี้ก็เป็นเรื่องปกติไปแล้ว เป็นเหมือนตรารับประกันคุณภาพด้วยซ้ำ (แต่ตอนแรกๆ รู้สึกลำบากเหมือนกัน เพราะบางร้านรู้สึกจะไม่ยอมวางแผ่นที่มีสติกเกอร์ดังกล่าว) ซึ่งผมคิดว่าตรงนี้เป็นชัยชนะที่ค่อนข้างจะเด็ดขาดของฝ่าย Freedom of Expression อย่างน้อยๆ ก็ในอเมริกา จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 11 เม.ย. 50 21:50:26 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมขอร่วมด้วย เอาสั้นๆนะ - -" ผมชอบที่จะฟังให้ทุกแนว เรียนรู้ และ รู้จัก ให้ทุกแนว เลยฟังได้ทุกแนว ไม่ได้เกลียดแม้แต่แนวไหน แต่ก้อมีบางแนวที่ไม่ถูกหูบ้าง (ผมชอบทุกแนว แต่ผมไม่ได้ชอบSub-แนว ทั้งหมดของทุกๆแนว) แต่ก็ยังสามารถฟังแนวที่ไม่ถูกหูได้ ในระยะเวลาที่ไม่นานเกินไป เช่น 5-6 เพลงต่อๆกัน คับ ... แปลกดีวันนี้ที่กระทู้นี้ตั้งขึ้น แล้วผมกำลังเปิดเพลงอยู่ที่เวบ Musiclegion.com (ผมจะเปิดเมทัลหลายๆแนว) แล้วก้อมีคนมาโพสด่าผมที่หน้ารีเควสเพลงว่า เปิดอะไรwa เอาสักแนวสิ รำคาญ .....อืมมม บังเอิญดีแฮะ - -" จากคุณ : + (saak12) - [ 11 เม.ย. 50 23:27:32 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คำตอบของคุณฟักฯค่อนข้างออกปรัชญามาก ค่อนข้างทำความเข้าใจยากครับ จริงๆ เด็กสายวิทย์ไม่ได้เรียนปรัชญาอะไรมากมาย เราวิเคราะห์สิ่งต่างๆตามหลักเหตุและผลทั่วไป (rational method) ในทางพุทธใช้หลักอิทัปปัจจัยตา "เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนั้นจึงเกิด เหตุปัจจัยผลักดันกันเป็นลูกโซ่ หนุนเนื่องกันไปเป็นทอดๆ" ประเด็นที่ผมสงสัย คาใจอยู่คือ ตามความคิดเห็นของคนทั่วไป ภาพปกอัลบั้มเมทัลสายสุดโต่ง (extreme metal) มักแสดงความรุนแรงในระดับที่ความรู้สึกของผู้คนทั่วไปยากจะรับได้! ผมยกตัวอย่างภาพปกอัลบั้ม "เด็กทารกที่ถูกควักตา เลือดอาบออกมาจากเบ้า ถูกมนุษย์ครึ่งผีอุ้มอยู่ และมีไส้ของเด็กน้อยถูกลากไส้ออกจากท้อง เข้าไปอยู่ในปากคนๆนั้น" ภาพแบบนี้ คนทั่วไปร้อยละ 97.896 % ต้องบอกว่า :-))มันบ้าไปแล้ว แมร่งโรคจิตแน่ๆไอ้วงนี้.... ครับเป็นแบบนี้จริงๆ เราที่อยู่ในสายเมทัลอาจเห็นจนชินตา แต่..แม้แต่ผมก็ขอบอกตรงๆว่า ครั้งแรกที่เห็นก็ค่อนข้างจะตกใจกับการนำเสนออะไรแบบนี้ จริงๆ ศิลปินต้องการสื่ออะไรหรือ? แค่เอามันส์ สะใจ อวดความเหี้ยม รุนแรง กูต้องเฮฟฯกว่าใคร? หรือเขาต้องการประชดประชัน? หรือมันเป็นบุคลาธิษฐาน (พูดถึงสิ่งหนึ่ง โดยยกเป็นสัญลักษณ์ขึ้นมาแทน) เขาอาจอยากพูดถึงความรุนแรงในสังคมในเชิงเปรียบเทียบหรือเปล่า? หรืออะไร อื่นๆ? และอะไรที่ว่านั่น.. สุดท้ายแล้วมันช่วยจรรโลงสังคมหรือเปล่า? (หรือเรื่องแคร์สังคมเป็นเรื่องไร้สาระ เส็งเคร็ง สำหรับเมทัลอยู่แล้ว จะมัวมาพูดกันทำไมวะเนี่ย 5555) ? อย่างปกอัลบั้มล่าสุดของ iron maiden เหมือนพวกบ้าสงคราม แต่เนื้อหาเพลงจริงๆกลับต่อต้านสงคราม หรือมันจะเป็นอย่างที่ว่านี่? คุณ metallurgist ช่วยตอบด้วยก็จะขอบคุณครับ ผมไม่ใช่สายเมทัลพันธุ์แท้ บางทีก็เข้าใจยาก ที่สำคัญภาษาอังกฤษผมไม่ดีเท่าไหร่ เนื้อหาเพลงหากไม่พูดตรงๆ อ้อมไปอ้อมมาบางทีผมก็เข้าใจยากครับ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 50 23:49:04 จากคุณ : Younger Pat - [ 11 เม.ย. 50 23:38:40 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ส่วนตัวผมฟังหมดครับ เพราะคิดว่ายิ่งฟังเยอะก็ยิ่งได้กำไร ดนตรีสไตล์ไหนก็ได้ไม่เกี่ยงครับ แต่...ในแต่ละสไตล์ก็มีทั้งวงที่ชอบและไม่ชอบ ก็จะคัดตรงส่วนนี้มากกว่า ว่าจะฟังหรือไม่ครับ ถ้าเล่นถูกใจ ไอเดียโดน ก็ฟังครับ จากคุณ : blueframe - [ 12 เม.ย. 50 00:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สุดท้ายแล้วมันช่วยจรรโลงสังคมหรือเปล่า? อยากช่วยตอบข้อนี้ครับ คำว่า "สังคม" ในที่นี้ผมตีความเลยว่าคงหมายถึง สังคมที่ยึดคุณค่าศีลธรรมในแบบที่เชื่อว่า "เด็กเป็นสิ่งบริสุทธิ์น่าถนุถนอม (แต่จริง ๆ มันอาจเป็นเด็กผีที่แอบฉี่รดโลงคุณซอมบี้ผู้น่าสงสารนี้ก็ได้) ภูตผีเป็นสิ่งชั่วร้าย ตับไตไส้พุงเป็นสิ่งของน่าขยะแขยงและไร้ความงดงาม (แต่ผมว่าเซ่งจี้หมูเป็นอวัยวะที่สวยดีนะครับ) เป็นไปได้อยู่หลายอย่าง อย่างแรกคือ ไม่สนนั่นแหละครับ เป็นความมันส์ !! อย่างที่สองคือ นอกจากไม่สนแล้วตูจะท้าทายคุณค่าความหมาย "สังคม" แบบนี้ด้วย อย่างที่สามคือ นอกจากข้าจะท้าทายความหมายของ "สังคม" แบบนี้แล้ว ยังแทนที่ด้วยความหมายอีกแบบหนึ่งด้วย (คือสังคมที่ภาพผีดิบควักใส้หนูน้อยตาโบ๋เป็นภาพอันน่าชื่นชม) ฟังดูนามธรรม แต่ผมก็ชอบการท้าทายคุณค่าเชิงนามธรรมที่แฝงอยู่ในเมทัลนะครับ เปรียบเทียบง่าย ๆ เหมือนเด็กคนหนึ่งเกิดมาในหมู่บ้านที่คนพากันใส่รองเท้าผ้าใบออกมาจนเขาก็เรียนรู้และเชื่อว่า การจะออกจากบ้านต้องใส่รองเท้าผ้าใบเท่านั้นถึงจะสบายและสะดวก แต่วันหนึ่งเด็กผู้นั้นขุดไปใต้ดิน จนได้พบรองเท้าแตะเข้าโดยบังเอิญ พอลองสวมดูก็ค้นพบว่า มันใส่สบายกว่าแถมเดินได้สะดวกกว่า ไม่หรอก มันอาจจะไม่สบายและไม่สะดวกกว่าก็ได้ แต่เด็กคนนี้ก็รู้สึกว่ารองเท้าแตะนี้แหละเหมาะกับเขาแถมยังเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมนัก!! เด็กคนนั้นเลยใส่เดินรอบหมู่บ้าน คนในหมู่บ้านก็พากันมองด้วยสายตาไม่สบายใจ เนื่องจากเห็นว่ารองเท้าแตะเป็นสิ่งแปลกปลอม แต่เด็กผู้นั้นก็พยายามแสดงให้เห็นความรู้สึกชื่นชมยินดีกับรองเท้าแตะผู้กลายเป็นอสูรกายในสายตาของคนในหมู่บ้านนั้น ท้าทายสังคมที่สวมกันแต่รองเท้าผ้าใบ... (นิทานอุปมาเรื่องนี้ แต่งสด งดเชื่อ เบื่อทวง เอาไปใช้อ้างอิงได้ ...แต่ไม่รับประกันความปลอดภัย ฮา... ) จากคุณ : ShadowServant - [ 12 เม.ย. 50 03:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ไม่ได้จำกัดตัวเองว่าต้องฟังแนวไหนครับ  ชอบเพลง ไหน วง ไหน ก็ ฟัง หมดเลย ฟังตั้งแต่เพลงหมีแพนด้า   ยัน   death เลย ครับ  ชอบอันไหนก็ ฟังไป เหอะ  ไม่ต้องไปจำกัดหรอกว่าต้องฟังได้แค่ไหน จากคุณ : sumofthat - [ 12 เม.ย. 50 08:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ประการแรก ผมขอให้กับลังใจคุณ saak12 นะครับ ผมเห็นว่าการเปิดเพลงที่หลากหลายนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว  อย่าท้อถอยนะครับ ประการแต่มา ประเด็นเรื่องสังคม คุณ ShadowServant ดำเนินประเด็นต่อมาใด้ดีแล้ว ผมว่าชัดเจนดีทั้งการตอบคำถามและอุปมา ผมคงไม่พูดอะไรต่อนอกจากเห็นด้วย อย่างไรก็ดีขอเสริมดังนี้ จริงๆ คำตอบผมผมไม่ได้แตะอะไรที่ปรัชญาเลยนะครับผมพยายามจะทำให้มันง่ายที่สุดแล้ว Technical Term ไม่จำเป็นจะไม่ใช้เลย (ถ้ายังทำให้งงก็ขออภัย) ถ้าจะให้ง่ายกว่านั้นก็คือ มันมีคุณค่าชุดอื่นๆ ที่จะสร้างความชอบธรรมให้งานบางชิ้นนั้นดำรงอยู่ในที่สาธารณะน่ะครับ จริงๆ ผมว่าโดยทั่วๆ ไปแล้วผมก็เชื่อในความเป็นเหตุเป็นผลกันนะครับ ในทางปรัชญาตะวันตกผมคิดว่าเรียกว่า Caulsality ซึ่งผมก็คิดว่าใครไม่เชื่อนี่ก็คงจะอยู่ในสังคมชนชั้นกลางในปัจจุบันลำบากอยู่ แต่ปัญหามันก็อยู่ที่ว่า อะไรนำไปสู่อะไร? นี่แหละครับ เรารู้ว่าแอปเปิ้ลตกลงสู่พื้นโลกเพราะแรงดึงดูด ... แต่ผมคิดว่า Metal นำไปสู่ความรุนแรงนี่เป็นอีกเรื่องนะ คือผมว่า Connection มันไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น น่าจะลงไปศึกษาทำความเข้าใจ Connection โดยละเอียดก่อนฟันธง อย่างไรก็ดีปกอัลบั้มที่คุณ Younger Pat ยกมาผมก็ไม่ชอบนะ เห็นครั้งแรกก็ตกใจอยู่ แต่ผมก็เฉยๆ (หรือจะพูดว่ารับได้ก็ได้) ที่มีอัลบั้มนี้อยู่ในโลก ผมว่ามันเป็นสิทธิของเขาที่จะทำงานออกมาเช่นนั้น ผมว่าทำเช่นนี้ออกมาในปัจจุบันเป็นเรื่องปกติแล้วทำมาก็มีคนซื้อ ... แต่คุณลองนึกภาพว่าถ้ามีอัลบั้มปกอย่างนี้ออกมาตอนต้น 80 (ไม่ต้องพูดถึงก่อนหน้านั้น) มันจะ Shock ขนาดไหน ถ้ามันออกมาตอนนั้นผมจะไม่เฉยๆ ผมจะชมด้วยซ้ำ ... แต่ออกมาในยุคที่ตับไตใส้พุงเป็นมาตรฐานของปก Death แล้ว ก็เข้าใจได้ และก็เฉยๆ โดยส่วนตัวผมไม่พิศมัยปกเหล่านี้เป็นพิเศษอยู่แล้ว แต่ถามว่าควรจะ "ห้าม" มีปกอัลบั้มอย่างนี้มัย? แน่นอนผมเห็นว่าไม่ควรห้าม สำหรับผมการห้ามอะไรก็ตามโผล่มาในพื้นที่สาธารณะเพราะ มันสร้างความไม่รัญจวนให้กับคนส่วนใหญ่ นั้นเป็นเหตุผลที่ฝังไม่ขึ้น ในสังคมสมัยใหม่ที่เป็น "เสรี" ประชาธิปไตย หรือ Liberal Democracy ในสังคมประเภทนี้โดยทั่วๆ ไปแล้วเสรีภาพส่วนหนึ่งของปัจเจกจะถูกคุ้มครองในทุกกรณีอยู่แล้ว ดังนั้นไม่ว่า "คนส่วนใหญ่" ดังกล่าวจะเป็น 97% กว่าๆ หรือ 99.99999999999999999% นั้นจะเห็นอย่างไรก็ตาม สิทธิของปัจเจกบุคคลตรงนี้ในทางหลักการนั้นก็ไม่สามารถถูกละเมิดได้ (แนวคิดเสรีนิยมทำนองนี้ปรากฏในรัฐธรรมนูญไทยเช่นกัน ผมจำมาตราไม่ได้ ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่หลายๆ คนเอามาอ้างบ่อยๆ - ราวกับว่าคนไทยนั้นสนใจสิ่งพวกนี้กันนัก แต่นั่นอาจเป็นวิธีต่อสู้ที่ดีที่สุดที่เขาหาได้แล้ว) แน่นอนนั่นเป็นเรื่องในระดับของรัฐ การบอกว่ารัฐไม่มีสิทธิจะทำอะไรไม่ได้หมายความว่า ประชาชนด้วยกันจะไม่ทำอะไร แต่นั่นก็คงต้องตัวใครตัวมันอยู่ดี เพราะ ปรากฏการเกี่ยวกับ Intolorence เหล่านี้ก็ปรากฏเป็นปกติในประเทศที่มีลักษณะเป็นพหุวัฒนธรรมมากๆ (ดูปรากฏการอย่าง Racism หรือ Homophobia เป็นตัวอย่างเบื้องต้น) กลับมาที่การควักไส้บนหน้าปก ด้วยจุดยืนแบบเสรีนิยมที่ผมได้กล่าวมาแล้วผมคิดว่าไม่น่าจะมีข้อกังขาใดๆ เกี่ยวกับการสนับสนุกการปรากฏขึ้นของปกอัลบั้มเหล่านั้นของผม อย่างไรก็ดีหลายๆ คนอาจบอกว่าเสรีภาพในการแสดงออกนั้นก็ต้องมี "ข้อยกเว้น" ในบางกรณี ผมว่าตรงนี้ในทางหลักการนั้นอาจจะ OK แต่ปัญหาก็คือ เมื่อไรจะยกเว้น? ใครจะเป็นคนบอกว่าตอนนี้ต้องยกเว้น? (สนใจอ่าน Political Theology: Four Chapters on the Concept of Sovereignty ของ Carl Schmittประกอบ Main Idea ของเกี่ยวกับเรื่ององค์อธิบัตย์นั้นคล้ายๆ ตรงนี้ - ผมยังไม่อ่านนะ แต่นี่เป็นสิ่งที่พูดกันมากๆ) ผมว่าตรงนี้เป็นปัญหามากๆ ในหลายๆ ครั้งผมว่าการยกเว้นเกิดขึ้นบ่อยเกินไป จนเสรีภาพหลายๆ อย่างนั้นแทบจะเรียกได้ว่าผ่อ หรือถึงเวลาที่น่าใช้ทีไรถูกยกเว้นทุกที ในกรณีทำนองนี้อาจเรียกได้ว่า ยกเว้นกันเป็นเรื่องปกติทีเดียว เมื่อข้อยกเว้นกลายเป็นกฏเกณฑ์ดังนี้แล้วเราก็คงต้องมาพิจารณากฏเกณฑ์กันอีกรอบกระมัง อย่างไรก็ดีถ้าจะกลับไปพูดถึงประเด็นเรื่องการเปิดพื้นที่ (ซึ่งก็คือการมีข้อยกเว้นให้น้อยที่สุดหรือไม่มีเลย) แล้ว ผมคิดว่าไม่มีใครที่น่าจะมีอำนาจพอที่จะแยกงานห่วยๆ ออกจากงานที่ดี เพราะ งานห่วยๆ (ในสายตาใครก็แล้วแต่) กับงานดีๆ (งานจำนวนมากที่กลายเป็นงานดีๆ ในภายหลังนั้น เมื่อมันออกมาแรกๆ นั้นคนก็ไม่เห็นว่ามันดี ซึ่งนี่ก็เป็นเรื่องปกติในวงการศิลปะ) นั้นเกิดขึ้นมาในพื้นที่แบบเดียวกัน ซึ่งนั่นมันก็จะกลับมาอธิบายว่าทำไมผมถึงรับได้กับการที่มีงานที่ผมเห็นว่าไม่เข้าท่าออกมา โดยสั้นที่สุดแล้วผมคิดว่าในทางปฏิบัตินั้นเราต้องเลือกระหว่างการเปิดพื้นที่อย่างเต็มที่ (และให้งานที่รกหูรกหาเราออกมา) และ การปิดพื้นที่โดยสิ้นเชิง (จนเหลือแต่งานเชื่องๆ - เพราะเราได้ให้สิทธิในการยกเว้นกับอำนาจแล้ว) ประเด็นตรงนี้การเมืองมากๆ และผมขอตอบสั้นๆ ว่าผมเลือกอันแรก จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 12 เม.ย. 50 11:41:11 ]

ความคิดเห็นที่ 42 งานหนักๆที่ออกมา อย่างเช่นรูปตัวอย่างข้างบนนี้ เอาเข้าจริงๆเราก็สรุปไม่ได้ว่าเขามีเหตุผลอะไรในการกระทำ อาจจะบ้า ทำซ่า ทำมัน ทำแปลกๆ อยากให้คนพูดถึง ฯลฯ แต่อย่างหนึ่ง การที่กล้าทำอออกมานั้น มันก็น่าจะอนุมานได้ว่า คนในสังคมปัจจุบันก็มีแนวโน้มที่จะรับเรื่องราวพวกนี้ได้ อย่างนึกง่ายๆในไทยก็เหมือนกัน ภาพฆาตกรรมเลือดอาบศพเละทั้งหลาย สมัยก่อนในหนังสือพิมพ์เซนเซอร์เสียดูอะไรไม่ออก เดี๋ยวนี้มันเหลือแค่ม่านบางๆพอเป็นพิธีแต่ก็ดูรู้เรื่องชัดเจนว่าสภาพศพมันเป็นอย่างไร ถ้าจะบอกว่าความรุนแรงในสังคมมีมากขึ้น พิสดารขึ้น คนก็เลยเริ่มมีความรู้สึกเกิดขึ้นมาได้ว่ามันก็เป็นเรื่องๆเห็นๆกันได้ทั่วไป งานพวกนี้ก็คล้ายๆกับลองแหย่ๆหยั่งๆดู ไม่แน่ต่อไปมันอาจจะกลายเป็นแบบของบิลบอร์ดใหญ่ๆเลยก็ได้ วันนี้คนอาจจะยังรับไม่ได้ แต่ก็นับได้ว่ามีความคิดว่าคนอาจจะรับได้เกิดขึ้นมาแล้วล่ะมั้ง ทั้งนี้ ถ้าจะนับว่ามันเป็นวิธีการแสดงออกผ่านสื่อที่ไม่ต้องเซนเซอร์อะไรมากจะเป็นไปได้ไหม ภาพแบบนี้อาจไม่ได้หมายความว่าคนทำอย่างมีพฤติกรรมตรงๆอย่างในภาพ (หรือว่ามีคนคิดอย่างนั้นนะ? อันนี้ไม่รู้) อย่างที่ว่าคุณค่าในเชิงนามธรรมนั้น กรณีนี้ก็น่าจะถูกนำเสนอผ่านสื่อที่ไม่ถูกเซนเซอร์หรือเปล่า บางทีโลกมันก็ต้องการความรวดเร็วชัดเจน ความหมายซ่อนก็มันถูกบังไว้อาจจะช้าไปสำหรับสังคมทที่จะค้นหาจนเจอก็ได้ และการเรียกร้องหรือเสนอความคิดแบบเด็กขาดนี้ มันอาจจะมีพลังอะไรมากกว่า การเสนอแบบที่ต้องให้คนคิดเอาเองมากๆโดยไม่ได้ดึงอารมณ์ในทันที มันก็อาจจะทำให้คนที่ไม่อยากรับรู้ทำเป็นไม่เห็นไม่เข้าใจและไม่เกิดผลอะไรต่อสังคมหรือเปล่า..... ส่วนเสรีภาพ หรือสิทธิเสรีภาพ ความหมายง่ายๆของมันก็คือมีได้เท่าที่ไม่ละเมิดคนอื่น การที่งานออกมาอย่างนั้น มนัจะมีข้อสังเกตว่าละเมิดอะไรได้หรือเปล่า ก็ไม่น่ามี แต่ในแง่อื่น เช่น ถ้าตามกฎหมาย คือ ขัดต่อความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดีของประชาชน ขัดต่อศีลธรรมนี้ก็มองยาก ถ้ายึดเอาศาสนามันก็ไม่ได้เสียทีเดียว น่าจะรวมถึงค่านิยมของคนในสังคมด้วย (ซึ่งเราก็บอกไม่ได้อยู่ดีว่าสิ่งที่คนจำนวนมากคิดจะต้องเป็นสิ่งที่ถูกต้อง คนถูกอาจจะเป็นคนส่วนน้อยก็ได้) เรื่องศิลปะ ความคิด หรืออะไรต่างๆมันน่าจะเปลี่ยนไปตามบริบทของสังคม ตัวอย่าง งานนู้ดทั้งหลาย ตะวันตกมีวัฒนธรรมที่รับเรื่องนี้อยู่พอควร ดังนั้นนู้ดในอาร์ทก็เป็นเรื่องที่รับได้ แต่ในไทย พอพูดถึงนู้ดในอารท์ คนกลุ่มใหญ่ๆกลุ่มหนึ่งก็ยังเห็นว่ารับไม่ได้อยู่ดี จะบอกว่าใครถูกใครผิดคงไม่ได้ เพราะคนแต่ละที่ก็มี discourse ต่างกัน ตัวเรารับได้ ก็ไม่ควรจะต้องถามว่าทำไมคนอื่นรับไม่ได้ หรือบางเรื่องเราอาจรับไม่ได้ แต่ทำไมคนหลายคนบอกว่ามันไม่เห็นมีอะไรเลย เหมือนกับว่าเวลาพูดเรื่องพวกนี้ มันเหมือนเป็นการแชร์ความคิดมากกว่าจะมาเอาอะไรชัดเจนว่าขาวหรือดำ จากคุณ : silver of the sun (Silver of the sun) - [ 12 เม.ย. 50 13:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ้อ ส่วนเรื่องความสงบหรือศีลธรรมอะไรนั้น เอาเข้าจริงๆในทางกฎหมายเองก็ไม่ได้นำมาใช้เยอะ มันบัญญัติกว้างๆเท่านั้น เพราะพวกที่มันผิดจริงๆอย่างกฎหมายอาญานี่มันก็เห็นๆกันอยู่แล้ว คดีที่ไม่มีกฎหมายกำหนดชัดแจ้ง เกณฑ์มันก็แกว่งๆอยู่เหมือนกัน ฎีกาเก่ากับใหม่บางทีมันก็ต่างกัน ทั้งๆที่คนอาจมองว่า เรื่องของศีลธรรมมันน่าจะมีมาตรฐานที่ค่อนข้าวตรงกัน แต่เป็นไปได้ไหมที่บางเรื่องจะไม่มีมาตรฐาน แม้อาจจะแบ่งได้เป็นความคิดของคนกลุ่มใหญ่และกลุ่มเล็กได้ก็ตาม คำถามที่พบบ่อยๆในเรื่องก้ำกึ่งพวกนี้คือ เราจะใช้เกณฑ์อะไรในการตัดสิน ซึ่งจริงๆแล้ว มันอาจจะไม่มีเกณฑ์ก็ได้ .... เป็น PO-MO ไปซะละ..... :p จากคุณ : silver of the sun (Silver of the sun) - [ 12 เม.ย. 50 13:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ผมได้ข้อสรุปแล้วครับในเบื้องต้นนี้ 1. ศิลปะเป็นงานที่รับใช้ชุมชนเฉพาะกลุ่ม -- ดังนั้น งานดนตรีเมทัลก็รับใช้เฉพาะชุนชมคนฟังเมทัลและมีทัศนคติแบบเมทัล ที่แตกต่างจากทัศนคติ ความเชื่อ ของคนทั่วไปในชุมชนอื่นๆ 2. เช่นเดียวกัน มาตรฐานทางจริยธรรม หรือมิติทางจริยธรรมของชุมชนหนึ่งๆ ก็ไม่สามารถจะเอามาใช้กับสังคมอีกกลุ่มหนึ่งได้ 3. Headbanging Up Your Metalhead! 4. Rock'n'Roll 'll never die. จากคุณ : Younger Pat - [ 12 เม.ย. 50 13:48:31 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ^ ^ ^ เอ่อ.... รูปกับเนื้อหา ไม่เข้ากันเยยคับ >_< จากคุณ : + (saak12) - [ 12 เม.ย. 50 14:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ช่ายครับ ประมาณนั้นแหละครับ ผมพยายามจะพูดถึงมันในหลายๆ Approach เฉยๆ ผมก็งี้แหละครับพูดสั้นๆ ไม่ได้ อย่างไรก็ดีผมก็คิดว่าประเด็นพวกนี้พูดสั้นๆ ไม่ได้นะเพราะมันโยงกับค่านิยมหลายๆ อย่าง ไอ้การกล่าวออกมาทื่อๆ ว่ามันเป็นอย่างนี้นะ อย่างนี้นะ ไม่ใช่วิสัยผมด้วย ผมรู้สึกว่าผมต้องพวดถึงความเป็นมาของมันด้วยว่ามันเป็นอย่างนี้ได้ไง มันเป็นไปได้ด้วยเงื่อนไขของอะไร มันยืนอยู่บนฐานคิดแบบไหน ผมคิดว่ารูปเอมี่สับกับปกอัลบั้มดังกล่าวนั้นสื่อประเด็นที่กำลังพูดถึงกันอยู่ได้ไม่เลวเลยครับ ป.ล. ผมรู้สึกดีนะครับ ที่คนเรียนกฏหมายอย่างคุณ Silver of the sun นั้นมีวิสัยทัศในทำนองนี้ ดีครับ ดูจากรายละเอียดในการใช้ภาษาแล้วคิดว่ามีการ Train มาไม่น้อยเลย คิดว่าคนที่มีวิสัยทัศน์แบบนี้น่าจะเป็นคนส่วนน้อยในคณะด้วยใช่ใหมครับ จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 12 เม.ย. 50 14:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เอาเป็นว่าปกอย่างงั้น เรารับไมได้ ให้โหลดมาฟังฟังได้ ให้ซื้อก็ไม่ซื้อ บางทีเราฟังดนตรีวงที่เนื้อโหดๆ (พวกชำแหละๆ พอไหวมองเป็นวิทยาศาสตร์ได้แต่พวก รุนแรงเกินเหตุแบบ ยกตัวอย่างไม่ถูกไม่ไหว ส่วนเนื้อพวกซาตานไรงี้ เราไม่ค่อยมีความรู้ หรืออารมณ์ร่วมก็ฟังได้นะ มันเหมือนตำนาน หรืออะไรทำนองนั้นมากกว่า) แต่ที่ว่ามา เนี่ย เพลงแนวนั้นหนะเราฟังได้ แต่เราไม่ฟังเนื้อ ชัวร์ๆ(หมายถึงเพลงที่เนื้อหามันรุนแรง) คือไม่ขวนขวายหาเนื้อมาอ่านประกอบ อาจดูเหมือนเกลียดตัว กินไข่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง แต่เนื้อหาบางประเภท หรือปกบางประเภท มันก้าวข้ามเส้น การรับได้ของเราหนะ แต่เราไม่ได้ว่ามันผิด หรือไม่ควรมีงานแบบนี้อยู่นะ แต่เราค่อนข้างไม่ชอบ เราคิดว่าดนตรีมันรุนแรงได้แต่เนื้อหามันจำเป็นต้องรุนแรงขนาดนั้นด้วยหรอ -*-- ปล.เราเขียนไม่เก่งนะอาจ งงๆ และเราก็ไม่เก่งภาษาอังกฤษ ด้วย จากคุณ : London bridge is falling down - [ 12 เม.ย. 50 14:16:14 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ้อ มีอีกความรู้สึกที่ยังไม่ได้เขียน แต่สำคัญมากๆ ผมคิดว่าสำหรับผมทุกวันนี้แล้ว ดนตรี Metal นั้นไม่เหมือนเดิม ตอนผมรุ่นๆ นั้นของพวกนี้เป็นสิ่งที่ Radical ที่สุดที่ผมหามาเสพได้แล้ว จะพูดอีกนัยน์หนึ่งก็คือ ผมชอบของพวกนี้ไม่ได้เพราะตัวของมันเอง แต่ผมชอบมันเพราะความ "ถึงรากถึงโคน" ของมัน มันทำและตั้งคำถามแบบที่สิ่งอื่นๆ ทำไม่ได้ ... แต่สำหรับผมแล้วทุกวันนี้ Metal นั้นจืดชืดไปมากๆ ผมคิดว่าในรอบ 10 ปีมานี้แทบไม่มีอะไรใหม่ๆ มากๆ ที่ชวนให้ เกิดความตระหนก ได้อย่างจริงจังเลย จริงๆ ประเด็นพวกนี้พวกภาษาสุนทรียศาสตร์จะชัดกว่า ในทางสุนทรียศาสตร์มันมีการแบ่งชัดเจน ระหว่าง Beauty กับ Sublime (ซึ่งคำหลังไม่มีคำไทย) คร่าวๆ แล้ว Beauty คือความงามตามรูปแบบปกติ แต่ Sublime นั้นเป็น Sentiment ในทางสุนทรียะที่ทำเกิดความประหวั่นพรั่นพรึ่งพร้อมๆ กับตื่นตาตื่นใจ (มันอธิบายลำบากจริงๆ ลองนึกถึงพวก Avant-Garde และศิลปะที่คนเถียงกันว่ามันยังเป็นศิลปะหรือเปล่าบางชนิด จะเข้าใจตรงนี้ได้มากขึ้น) จากตรงนี้ผมกล่าวได้สั้นๆ ว่า เมื่อก่อนผมได้ความรู้สึกแบบ Sublime จากการฟังดนตรี Metal มันเปิดพื้นทีใหม่ๆ ให้กับความคิดและทรรศนะคติต่างๆ ของผม แต่ทุกวันนี้ Metal แทบจะทำอย่างนั้นกับผมไม่ได้แล้ว สิ่งที่ผมเคยช็อคมันกลายเป็นเรื่องธรรมดาๆ ไปหมด ซึ่งนี่คือเหตุผลที่ผม Fade ตัวจาก Metal ไปหา Avant-Garde แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมเกลียดหรือไม่ชอบ Metal แต่อย่างใด สำหรับผม Metal เป็นเหมือนมิตรสหายเก่าที่เคยร่ำสุราอย่างหัวราน้ำกันเมื่อครั้งยังเยาววัย ... แต่เมื่อโตมาเราก็แยกกันเดินไป ทางใครทางมัน มาเจออีกครั้งมิตรเก่าเราก็ไม่เหมือนเดิมเสียแล้ว และถึงเขาเหมือนเดิมเราก็ไม่ได้มองเขาเหมือนเดิมเสียแล้ว จะสนิทกันเหมือนเดิมก็ใช่ที่ แต่นัดแนะกินเหล้ากันนานทีปีหน มารำลึกความหลังในวัยหนุ่มก็ OK เลย พับผ่าสิผมรู้สึกว่ามันน้ำเน่าสิ้นดี จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 12 เม.ย. 50 14:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คิดไปคิดมาก็กลับไปนึกถึงสมัยที่เจอดนตรีร็อคใหม่ๆ ผมจำได้ว่าที่ผมชอบของพวกนี้ไม่ใช่แค่เพราะฟังแล้วมันโดน แต่ผมชอบเพราะมันมีความขบถต่อสิ่งต่างๆ รอบข้าง ด้วยพื้นฐานแบบนี้ผมจึง Sensitive ต่อประเด็นเรื่องการทำให้งานศิลปะชนิดต่างๆ เชื่องลงมากๆ เพราะ สำหรับผมนั่นแทบจะเป็นการทำลายสเน่ห์ของงานพวกนั้นไปโดยสิ้นเชิงทีเดียว จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 12 เม.ย. 50 15:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ส่วนประเด็นที่ผมตั้งขึ้น ผมได้ข้อสรุปแล้วครับในเบื้องต้นนี้ ประเด็นแรก ------------- 1. ต่อคำถามที่ว่า "เฮดแบงเกอร์ต้องรับเมทัลให้ได้ทุกแนวจริงหรือไม่???"  มีความเห็นแบ่งเป็นสองกลุ่มในหมู่คนฟังเมทัล คือ - กลุ่มหนึ่งคิดว่า การฟังเมทัลให้ได้ทุกแนวทุก subdivision เป็นเรื่องที่สมควรทำสำหรับผู้ต้องการจะได้ชื่อว่า headbanger - อีกกลุ่ม เป็นกลุ่มที่ให้ความสำคัญกับจิตวิญญาณของเมทัลมากกว่า โดยให้ความเห็นว่า headbanger ไม่จำเป็นต้องฟังจนครบทุกแนว เพราะการมีเงื่อนไขข้อจำกัดด้านเวลาว่างที่จะนั่งฟังและศึกษาทุกแนว ทำให้ทำได้ยาก อีกทั้ง แม้ว่าในด้านรสนิยมจะทำให้ headbanger ยอมรับแนวดนตรีทั้งหมดได้ แต่ก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องนิยมฟังเมทัลแนวย่อยๆลงไปๆเสียทุกแนว นอกจากนี้ได้มีการตั้งข้อสังเกตที่น่าสนใจไว้ว่า "ศิลปิน Metal รุ่นใหญ่ๆ จำนวนมากนั้นก็ไม่ได้ฟังและรับ Metal ได้ทุกแขนง ถ้าเป็นแบบนี้แล้วเราเอามาตรฐานว่า Headbanger นั้นจะต้องฟังและรับ Metal ได้ทุกแขนงนั้นไปตัดสินเขาพวกนี้ก็จะพบว่า พวกเขาไม่ใช่ Headbanger  ซึ่งเห็นว่ามันตลกที่จะสรุปเช่นนี้" ประเด็นที่สอง -------------- 2. ภาพปกอัลบั้มเป็นปัญหาหนึ่งที่แบ่งคนฟังเมทัลเป็น 2 กลุ่ม - กลุ่มหนึ่ง คิดว่า คนฟังเมทัลควรให้สิทธิในการทำปกอัลบั้มออกมาได้ ไม่ว่าในระดับความรุนแรงใด เพราะถือเป็นสิทธิของเขา โดยคนฟังเมทัลบางส่วนเห็นว่า เป็นเรื่องสำคัญหรือส่วนสำคัญ (essential element) ของดนตรีเมทัลด้วยซ้ำ - อีกกลุ่ม คิดว่า ควรมีข้อจำกัดเหมือนกันว่า การสื่อความรุนแรงที่เกินเลยหรือหมิ่นเหม่มากไปต่อการแสดงออกมาต่อสาธารณะ ผ่านทางภาพปกอัลบั้ม จึงเห็นว่าไม่น่าสนับสนุนนัก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับต่อต้านหรือจำกัดสิทธิที่ศิลปินจะทำได้ในแนวทางของเขา อย่างไรก็ตาม ทั้งกลุ่มที่ 1 และกลุ่มที่ 2 ...เรามาส่าย.....ยยหัว(บน) Headbanging Your MetalHead กันเถอะว่ะ... แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 50 16:38:40 แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 50 16:36:24 จากคุณ : Younger Pat - [ 12 เม.ย. 50 16:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 51 To Khun FxxkNoEvil I'll take it as a compliment. ^^ เรื่องว่าทำไมต้องเรียนนิติศาสตร์นี่เรื่องมันยาวค่ะ.... และปัญหาที่ตามมาจากความเป็นตัวตนคือไม่มีเพื่อน และไม่มีความสุขกับสิ่งแวดล้อมเอาเสียเลยค่ะ กำลังจะขึ้นปีสอง ไม่รู้จะอยู่ไปได้อีกนานแค่ไหน.... นึกแล้วก็เซ้ง ยังไม่ต้องนึกถึงว่าถ้าหากจบไปจะทำงานอะไรได้บ้างไหม เทียบกับสภาพบ้านเมืองในวันนี้ สงสัยต้องอพยพ หรือไม่ก็ลงเอยด้วยเล่นดนตรีในผับ :p Beauty เนี่ย มันเป็นความที่สิ่งนั้นมันมีอยู่ หรือเราเห็นว่ามันมีนะ ? ความงามทั่วๆไปอย่างที่คนเข้าใจได้ตรงกันว่าอันนี้เรียกว่าของสวยงามก็มี หรือบางอย่าง เช่น รูปถ่ายที่จัดคอมโพสิชั่นเก๋ๆ ถ้าคนที่ไม่ได้ชอบดูรูปอาจจะไม่เข้าใจว่ามันสวยตรงไหน เท่ากับว่าความงามมีทั้งอัตวิสัยและภาวะวิสัย แต่ความงามไม่ได้เป็นสิ่งอัตวิสัย หรือสิ่งที่เป็นภาวะวิสัย ถ้านับว่าดนตรีเป็นศิลปะ มันก็ it depends... เนอะ :p ส่วน Sublime สิ่งที่มีลักษณะ Sublime นี่จำเป็นต้องมีบิวตี้ไหมนะ..... ไม่จำเป็นมั้ง เพราะกับบางสิ่ง หรืองานบางชิ้น เราไม่ได้ชอบเพราะมันงาม แต่เราชอบเพราะมันเตะเรา คืออาจไม่ใช่เตะตา แต่พอได้เสพ มันทำให้เรารู้สึก "เอ๊ะ! นั่นแน่" แม้ศิลปะอาจมีลักษณะได้ตามนี้ แต่ศิลปะมันคืออะไรกันหนอ.... ศิลปะ หลักๆ น่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้ประทับใจ ประทับใจในที่นี่มันไม่ได้หมายถึงชอบ แต่น่าจะหมายถึงว่ามันมาประทับอยู่ในใจ คือชวนให้เรารู้สึกอะไรกับมัน ซึ่งที่มาประทับในใจนี้มันอาจจะไม่ใช่ความสวยความงามก็เป็นไปได้ เหมือน... ชื่ออะไรจำไม่ได้ ช่วยนึกทีค่ะ Du อะไรสักอย่าง Ducamp หรืออะไร ... ไม่แน่ใจ เอาเป็นว่าศิลปินป๊อปอาร์ท ชาวฝรั่งเศส ที่เซ็นชื่อตัวเองไว้บนโถปัสสาวะชาย ตอนที่เขายังไม่มีชื่อเสียง ธรรมดาที่คนก็คิดว่าตานี่มันทำอะไร แต่ต่อมาเขาดัง เจ้าโภใบนี้ก็ถูกนำไปแสดงในงานแสดงศิลปะ และกลายเป็นถือว่าเป็นงานชิ้นที่สำคัญมาก ความสำคัญมันอยู่ตรงนี้ คือ ศิลปินได้แสดงให้เห็นว่า บางอย่างก็เป็นงานที่ไม่มีความหมายจริงๆ เจ้าตัวเองก็ไม่ได้จะทำให้มีความหมาย เขาก็แค่ลองอะไรเล่นๆ แต่ปรากฏว่ามันกลายเป็นงานศิลปะเพราะมันมีชื่อของเขาติดอยู่บนเจ้าโถงี่เง่านั่น ความหมายซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มี แต่ต่อมามันมีความหมายเพราะมันแสดงแนวคิดที่ทำให้เกิดคำถามว่า ศิลปะคืออะไรกันแน่ และยิ่งในกรณีนะ ศิลปะไม่ต้องใช้การเข้าถึงหรือความประทับใจใดๆเลยนะ สรุปก็คือ งงๆ ชีวิตงงๆ ฟังเพลงก็งงๆ มันดีก็เพราะมันงงๆ ถ้ามันไม่งงๆ มันก็ไม่มีอะไรให้สนใจ ติงต๊องไปละ... เย่ กระทู้นี้สนุกจัง จากคุณ : silver of the sun (Silver of the sun) - [ 12 เม.ย. 50 16:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คิดว่าเป็นตา Marcel Duchamp (ผมอาจเขียนชื่อเขาผิด) นะครับสำหรับโถปัสสาวะนั่น ผมคิดว่าโดยทั่วๆ ไปเขาจะจัดว่า Duchamp เป็น Dadaism นะครับไม่ใช่ Pop Art ซึ่งผมว่าตัว Dadaism นี่ก็ชอบทำให้คนช็อคอยู่แล้ว งานประหลาดสิ้นดี ผมคิดว่าสิ่งที่เขาทำเป็นการท้าทาย "ความเป็นงานศิลปะ" ซึ่งผมคิดว่าหลังๆ นี่เล่นกันสนุกมากจนอะไรก็แทบจะเป็นศิลปะไปได้หมด (อย่างไรก็ดีความรู้ผมตรงนี้ไม่ดีเท่าไร) ผมเห็นด้วยนะครับว่าโถส้วมดังกล่าวมันไม่ได้มี Beauty หรือ Sublimity เลยใน Sense ปกติ ผมว่ามันเป็นการเล่นกับพื้นที่และความหมายในพื้นที่ล้วนๆ เลย ... หรือว่ามันมีหว่า? อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันเรื่องสุนทรียศาสตร์ผมไม่แน่นเลย ซึ่งแย่มากๆ เลย เพราะ ประเด็นที่ผมสนใจนั้นเป็นศิลปะแขนงต่างๆ กับสังคม ถึงผมจะ Approach มันอย่างนักสังคมศาสตร์แต่ไม่มีพื้นสุนทรียศาสตร์เลยผมก็ว่าไม่เหมาะเหมือนกันผมว่าบางทีมันทำให้คิดบางประเด็นได้ติดขัดมากๆ เลย ต้อง List หนังสือที่ต้องอ่านเพิ่มละ ป.ล. ขอให้สู้ต่อไปครับ ตอนผมอยู่ปริญญาตรีผมก็นอกคอกกับคณะตัวเองน่าดูเหมือนกัน ก็ต้องทนๆ ไปจนจบล่ะครับ กว่าจะหาที่ทางที่เหมาะสมให้ตัวเองได้ จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 12 เม.ย. 50 18:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 53 กระทู้นี้ยาวเหมือนกันแฮะ แต่จริง ๆ แล้วหลาย ๆ อย่างก็ไม่ค่อยเกี่ยวกับคำถามตามกระทู้ซักเท่าไหร่ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติที่เห็นได้บ่อย ๆ ซึ่งผมไม่มีความคิดเห็นในเรื่องอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการเป็นหรือไม่เป็น headbanger ครับ ใครเป็น headbanger หรือไม่เป็นคำตอบอยู่ในใจคุณเองไม่ต้องป่าวประกาศกันครับ เพียงแค่อย่าหลอกตัวเองก็พอแต่ถ้ารับในสิ่งที่ดนตรีเฮฟวี่เมทัลสื่อออกมาในลักษณะใด ๆ ก็แล้วแต่ไม่ได้ก็หาวงอื่น ๆ ที่จรรโลงใจกว่า มีวงเมทัลเป็นหมื่นเป็นแสนวงที่ทำเนื้อหาออกมาแตกต่างกันออกไปครับลองหาฟังดู ถ้ายังไม่แน่ใจกับมันหรือดูแล้วขัดหลักศีลธรรมจรรยาอะไรมากมายก็ฟังดนตรีแนวอื่นดีกว่าครับ พูดกันง่าย ๆ เลย แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 50 22:20:17 จากคุณ : Metallurgist - [ 17 เม.ย. 50 22:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 54 มันใช้เพื่อเป็นตัว "ระบาย" อารมณ์ทางลบที่ล้นเกิน ชอบอันนี้จังครับ จะว่าไป ผมเริ่มฟัง จาก อารมณ์แบบนี้ เข้ามาจนถอดตัวไม่ออก แต่ ไม่ได้เพราะ อารมณ์แบบี้ตลอดนะครับ เป็นการเริ่ม ทำให้รู้จัก ฟังเพลง สายนี้เหมือนศึกษา เลยครับ จะเรียกว่างั้นได้ไหม ฟัง แตก สาย สาขา ออกไป เรื่อยๆ จาก แค่ 2-3 ไปสัมผัสหลายๆอารมณ์ ของแต่ละ แขนง ไม่มีที่สิ้นสุดครับ ฟังเพลง สบายใจ ครับ ตามใจตัวเอง ตามอารมณ์ตัวอง ดีที่สุดครับ จากคุณ : Sungga - [ 18 เม.ย. 50 03:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สาย Metal นี่รับได้หมดน่ะตั้งแต่ Hard Rock ยัน Goregrind  ต้องขอยกเว้นจริงๆคือสาย Power Metal คือฟังยังไงมันก็ไม่ค่อยจะอินกะเค้าน่ะ จากคุณ : Brutal PoP - [ 19 เม.ย. 50 08:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ประเด็นเรื่อง ปก ที่ท่าน Younger Pat ว่ามาก็น่าสนใจน่ะครับ ผมว่ามันเป็นเหมือนเครื่องกระตุ้นสันชาตญานดิบของผู้ฟังบางท่านให้ไหลไปกับจินตนาการของเพลงได้ ตัวอย่างที่พอจะนึกออก หากลองเอาอัลบั้มล่าสุดของ Crytopsy เปลี่ยนจากปกเดิม (สุดเชย) เป็นปกใหม่ใส่ภาพ Art Work แบบโหดๆหรือแหวะๆ ผมว่าเพลงในอัลบั้มเดียวกันแต่คนละปกทำให้ผู้ฟังจินตนาการภาพได้แตกต่างกันแน่ๆ ในกรณีนี้ผมไม่นับปกอัลบั้มที่นำมาจากภาพศพจริงๆน่ะครับซึ่งส่วนมากจะมาจากพวกสาย Gore หรือ Grind ซะเป็นส่วนใหญ่และไม่แน่ใจว่า ตปท ถือเป็นการละเมิดสิทธิคนตายรึเปล่า ผมว่าปกพวกนี้ทำให้ผมช๊อกได้มากกว่าที่ท่าน Young Pat ว่ามาซะอีก แต่เราก็ชอบแฮะ แก้ไขเมื่อ 19 เม.ย. 50 13:45:52 จากคุณ : Brutal PoP - [ 19 เม.ย. 50 13:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 57 จริงด้วย เป็นดาดาจริงๆค่ะ ตอนนั้นมัวแต่นึกถึงกระป๋องแคมเบล ;p + จะรีบไปขึ้นเครื่องบิน รูปโหดๆข้างบนนั่นมันอารมณ์เดียวกับการเติมหนวดให้คุณโม๊ะนาลิซ่ารึเปล่าคะ ทำนองว่าเอาเข้าจริงๆคนจำนวนหนึ่งก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับความโหดร้ายหรอกนะ จากคุณ : Silver of the sun (Silver of the sun) - [ 19 เม.ย. 50 16:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผมฟัง เมทัล หลายๆแนวนะ แต่ก็ไม่เจาะจงมะรู้ทำไมฟังให้มันหลากหลาย ฟังเมโลดิกบ้าง ฟังเดธบ้าง ฟังดูมบ้าง เบล็กเมทัลบ้าง ฮาดร์ร็อค อืมผมว่าเปิดรับหลายๆแนวมันจะดีกว่า เอามาเปรียบเทียบได้ว่าแนวๆนี้มีเอกลักษเฉพาะตัวยังไง มีเพลงเมทัล หลายๆแนว นะ  แวะไปแอดเป็นเพื่อนหน่อย http://demonicbas.spaces.live.com/ จากคุณ : baszard25 - [ 20 เม.ย. 50 04:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตอนสงกรานต์ ผมกลับไปบ้าน ไปค้นหาหนังสือเก่าๆเล่มหนึ่ง the heavy metal หน้าปก เป็นรูปวาดคนใส่ เสื้อยีนส์ หันหลังที่มี logo วง heavy metal hard rock ยุค ปลาย 70 ถึงต้น 80 จัดทำ โดย คุณอนุสรณ์ และคณะ รู้สึก จะแปลมาจาก ต้นฉบับ ของ japan ตอนนั้น iron maiden,def leppard ยังเป็นวงหน้าใหม่ เปิดไปหน้ากลาง มีลายมือ ของคุณyounger pat เขียนชื่อจริง อยู่บนหนังสือของผมด้วย เอากลับมาอ่านดู ก็ได้รื้อฟื้นความหลัง 25 ปีก่อน ตอน heavy metal ยังไม่เป็นที่รู้จัก และแยกแขนง ไปมากมายเท่านี้ จากคุณ : dr. buska (dr. buska) - [ 20 เม.ย. 50 13:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ^ ^ อ้าว..เล่มไหนวะเนี่ย กูจำไม่ได้ จากคุณ : Younger Pat - [ 20 เม.ย. 50 16:14:39 ]