พอดีได้กลับบ้านอ่ะครับ ก็เลยค้นเอาหนังสือเก่าๆ มาดู หนึ่งในจำนวนนั้น -- ไม่สิ ส่วนใหญ่ในนั้นก็คือหนังสือป็อบ ที่ผมเพียรเก็บมาตั้งแต่สมัยที่ยังเย็บเล่มหน้ากลาง แล้วพัฒนามาเป็นไสกาวในภายหลัง นั่งอ่านๆ ดูแล้วก็รำลึกถึงความหลัง
ผมซื้อป็อบเล่มแรก ตั้งแต่เล่ม 8 -- ผมเชื่อว่าคนในพันทิปซื้อได้เล่มแรกๆ กว่าผมแน่ๆ แล้วก็ติดตามเรื่อยมา
เคยไปดักรอหน้าร้านหนังสือก็ทำมาแล้ว เคยโทรไปถามกองบก ว่าข่าวเขาว่าหนังสือเจ๊งกะบ๊งไปแล้วเป็นจริงหรือมั้ย เคยซื้อมาแล้วนั่งอ่านกับเพื่อนสนิทของผม (ผมกับมันถูกคอกันมาก ก็เรื่องป็อบเรื่องหนี่งนี่แหล่ะ) เคยพลิกดูคอลัมน์เจ๊เฮลล์ -- ซึ่งเป็นคอลัมน์แรกๆ ที่อ่านก่อน รองจาก Editor's letter ที่ต้องพลิกอ่านมือเป็นระวิงทุกครั้ง ยอมจริงๆ จะมีบก หนังสือเล่มไหน เสียจริตเท่าเจ๊มั้ยเนี่ย
คอลัมน์ที่มันส์ที่สุด ก็คงเป็นเจ๊เฮลล์นี่แหล่ะครับ จำได้ว่ามีเล่มหนึ่งที่เจ๊เอากระทู้ในห้องเฉลิมไทยไปลง มันส์มาก ได้ประจักษ์อย่างหนึ่งว่าคนในพันทิปก็ปากคอเราะร้ายไม่แพ้กับหนังสือเลย
ผมกับเพื่อนมักจะพูดอยู่เสมอว่า เราดีใจที่ชีวิตวัยรุ่น-- คือ ทีนเอจจริงๆ โดยมีป็อบอยู่เป็นเพื่อน ไม่ปฏิเสธว่าหนังสือเล่มนี้มีอิทธิพลต่อชีวิตของเรา มีผลต่อการมองโลก ต่อการใช้ชีวิต และเปิดโลกทัศน์และพร้อมที่จะไปค้นหามัน
ที่ผมมาโพสเนี่ย เพราะอยากจะรู้ครับว่ามีเพื่อนๆ คนไหน ที่คิดเหมือนกันกับผม รู้สึกเหมือนที่ผมโพสไว้ข้างต้น ผมอยากจะสร้าง community ขึ้นมาครับ แม้ว่าหนังสือจะปิดตัวลงแล้วก็ตาม ผมทิ้งอีเมล์แอดเดรสไว้ที่อมยิ้มนะครับ ยินดีที่เราจะพูดคุยกัน ยินดีที่เราจะเป็นเพื่อนกันผ่านหนังสือที่เปรี้ยวล้ำเล่มนี้ แล้วคุยกันนะครับ
จากคุณ :
LiL_Giant
- [
วันเถลิงศก (15) 15:09:56
]