ความคิดเห็นที่ 1 เราว่ามันหมายถึงว่า ร้องในสไตล์ที่ตัวเองชอบ + ถนัด ไม่ใช่ว่าตอนนั้นสไตล์ไหนดังก็เอามาร้องเพราะอยากดังมากกว่ามั้ง จากคุณ : psycho patch - [ 23 เม.ย. 50 13:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หาเอกลักษณ์และแนวเพลงของตนเองครับ อย่างผมถนัด Pop Soul ให้ไปร้องร็อคหรือตามกระแส หรือเพลงที่กำลังดัง มันก็ไม่ใช่ตัวตนของผม อะไรทำนองเนี้ย จากคุณ : boonyakorn - [ 23 เม.ย. 50 13:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทีละข้อละกัน 1. ก็อาจเป็นได้ แต่ช่วยไม่ได้ มันบังเอิญนี่หว่า แต่มันก็ จะเป็นพักๆ ตามความดังของนักร้องคนนั้นนะ เมื่อก่อน มีคนบอกว่าเราร้องเหมือนหนุ่ย นันทกานต์ ตอนนี้บอก เหมือนดา เอ็นโดรฟิน...เอาเข้าไปสิ 2. ถ้าเอาไปร้องกับเพลงอื่น คนก็คงไม่ไปโยงถึงนักร้องในข้อ 1 หรอก มันจะเริ่มกลายเป็นตัวเรามากกว่าข้อ 1 3. ก็เห็นด้วย เพลงมีไม่กี่สไตล์ แต่คนร้องแต่ละคนก็มี ความต่างอยู่ในตัวอ่ะ อย่างที่เค้าว่า ถ้าไม่เก่งที่สุด หรือแย่ที่สุด ก็ต้องแปลกที่สุด ถึงจะดังงะ... จากคุณ : MangoMother - [ 23 เม.ย. 50 13:39:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่า คนเราถ้าไม่ก็อปปี้ มันจะไม่มีทางร้องเพลงเหมือนกันได้เลยครับ ก็เหมือนเส้นลายมือนั้นแหละ มันไม่มีทางเหมือนกัน ถ้าฟังจริงๆ ถึงแม้เนื้อเสียงจะเหมือนหรือคล้ายมันก็ยังจะมีวิธีการออกเสียง แบ่งลมหายใจ แบ่งคำ การใช้เทคนิคต่างๆ อีกมากมายซึ่งแต่ละบุคคล มันมีความถนัดเฉพาะตัว แต่ยกเว้นว่าชอบนักร้องคนหนึ่งแล้วอยากร้องได้แบบนั้น เลยนั่งฟังแล้วก็อปทุกอย่างให้เหมือน อันนี้ก็ถึงจะร้องเหมือนกัน ผมว่าอย่างหลังน่าจะเรียกได้ว่า ไม่มีสไตล์มากกว่านะครับ ร้อง Rock เหมือนกัน ก็ไม่จำเป็นต้องทำเสียงเหมือนกัน ร้อง R&B เหมือนกัน ก็ไม่จำเป็นต้องทำเสียงเหมือนกัน ร้อง Soul เหมือนกัน ก็ไม่จำเป็นต้องทำเสียงเหมือนกัน จากคุณ : คุณชาย "ไม้แขวนเสื้อ" - [ 23 เม.ย. 50 13:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราว่าน้ำเสียง บ่งบอกความเป็นตัวเองที่สุดนะ บางคนร้องแล้วไปคล้าย ๆ ตอนนี้สับสนไปหมด ฟังแล้วไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร จากคุณ : oldword - [ 23 เม.ย. 50 13:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ในความเห็นส่วนตัวก้คิดว่าการร้องเพลงสไตล์ใครสไตล์มันนะดีที่สุดแล้ว...เพราะเสน่ห์ของเพลงมันขึ้นอยู่กับสไตล์ใครสไตล์มันมากกว่า..ถึงเรียนแบบก็ได้แค่คำว้าใกล้เคียง....มันไม่มีทางเพราะและกินใจได้เหมือนของแท้หรอกค่ะ..เอาเพลงเราไปร้องในสไตล์คนอื่นมันคงบอกได้แค่ว่าแปลกดี..ไม่ใช่เพราะดี แต่ถ้าเอาเนื้อเพลงเค้ามาร้องในสไตล์เราก็อาจเพราะโดนใจคนที่ชอบไสตล์การร้องของเรา..เพราะนั่นมันคือเสน่ห์เฉพาะคนค่ะ..มันหลอกเรียนแบบกันไมได้หลอกค่ะ อย่างที่ คห 4 บอกละคะเห็นด้วยว่าลายมือของใครก็ของมัน..ให้เรียนแบอย่างไรก็ได้แค่คำว่าคล้ายหรือเหมือน..แต่มันไม่ใช่ของจริง.. เหมือนที่คุณแจ๊ก รัสเซลเคยกล่าวไว้ในทู้เรื่องลายมือ..อันนี้เห็นด้วยอย่างแรงค่ะสไตล์การร้องของใครก็เหมือนลายมือของคนนั้นแหละค่ะ..มันบอกถึงตัวตนและเสน่ห์ของคนคนนั้นเท่านั้น... ยิ่งนักร้องลูกทุ่ง..ส่วนใหญ่ที่ดังได้ดีและยาวนานก็ล้วนคงสไตล์หรือเอกลักณ์ของตัวเองไว้นั่นแหละเสน่ห์ของเค้า...อย่างคุณพุ่มพวง ดวงจันทร์ยังหาคนเรียนแบบสไตล์และเสน่ห์แบบคุณผึ้งไม่ได้สักคน..ทั้งที่มีคนเรียนแบบแทบจะทุกรุ่นทุกสมัย..(555 ขออภัยมาย้อนยุคออกแนว ตจว.ไปหน่อย..แต่พอพูดถึงสไตล์แล้วอดนึกถึงคุณพุ่มพวงไม่ได้ค่ะ) จากคุณ : Jan16 - [ 23 เม.ย. 50 15:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สไตล์ขึ้นอยู่กับเทคนิคการร้องเป็นหลัก อันนี้ก็ต้องไปดูกันเอาเองนะครับ ผมว่า ทำไมต้องคิดมากเรื่อนี้ว่าก็อปหรือไม่ก๊อป คนก๊อปเขารู้ตัวเองดี เราคนนอกไม่รู้หรอก จากคุณ : sirnifti - [ 23 เม.ย. 50 18:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สไตล์..ของตัวเองคือ ไม่เหมือนใครไงครับ..ฟังปุ๊บก็รู้ว่าเราร้อง..  และไม่ว่าไปร้องเพลงไหนก็ตามบนโลก..คนฟังก็ยังรู้และระบุได้ว่าเราเป็นคนร้อง แต่ถ้าร้องแบบนี้มาตั้งแต่แรก.. แล้วมีคนออกเทปมาร้องเหมือนคุณ..อันนั้นก็ซวยไป.. ต้องหาวิธีร้องสไตล์ใหม่ต่อไป..เพื่อไม่ให้ซ้ำกับชาวบ้าน จากคุณ : missingdejavu - [ 24 เม.ย. 50 00:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ร้องเพลงในแบบตัวเองก็คือการร้องเพลงในแบบที่เราชอบนี่แหละ ถ้ามีความสุขที่ได้ร้องก็ร้องไปเล้ยยย ใครจะว่าเหมือนใครก็ช่างเค้าเต๊อะ ร้องเพลงควรจะร้องด้วยความสุข ถ้าร้องแล้วไม่สุขก็สงสารเพลงมันนะ... จากคุณ : แฟนพี่บีม - [ 24 เม.ย. 50 02:02:08 ]

ความคิดเห็นที่ 10 #4 จริงแท้ที่สุด สไตล์ในที่นี้ไม่ได้หมายถึง Pop, Jazz, RnB มันไม่ใช่ประเภทของแนวเพลง  แต่มันหมายถึง "รายละเอียด" ที่อยู่ในเนื้อเสียง ในวิธีการร้อง คนจำนวนมากร้องเพลงดี แต่ไม่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง  หยิบเพลงใครมาร้องก็พยายามจะเลียน "วิธีการร้อง" หรือ "สไตล์" ของศิลปินต้นฉบับมาซะหมด  พวก Clash หรือดา เอ็นโดรฟินจะเห็นชัดมาก เพราะแคแร็คเตอร์ในน้ำเสียงของเขาแน่น   ทุกวันนี้ใครหยิบเพลงดาหรือแคลชมาร้องก็พยายามจะทำตัวเป็น ดา2 แบ้งค์2  แล้วคนก็จะพากันทึ่งเวลาที่เขาทั้งคู่เลียนแบบสไตล์ได้เหมือนสุดๆ  ทั้งๆที่มันไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย   พอเขาเปลี่ยนไปร้องเพลงอื่นเช่นเบิร์ด เขาก็จะกลายเป็นเบิร์ด2  นันทิดา2  ชีวิตนี้หาเอกลักษณ์ตัวเองไม่เจอสักที นักร้องดังๆจำนวนมากที่ผ่านการค้นหาสไตล์ของตัวเองอย่างหนักหน่วง แม้แต่นักร้องคุณภาพอย่าง โบ-สุนิตา เองก็ตาม   กว่าเธอจะค้นหารูปแบบของตัวเองเจอจนออกเทปชุดแรกได้นั้น เธอแทบจะรื้อสิ่งที่อยู่ในหัวออกหมด  เพราะเธอเริ่มต้นมาจากการฟังเพลงต้นฉบับแล้วพยายามจะ "ร้องให้ได้แบบนั้น"  เช่น ฟังเพลงติ๊นาก็พยายามเลียนวิธีการร้องของติ๊นา (ประเภทมีลมตรงท้ายคำ)  ฟังเพลงใหม่ เจริญปุระก็พยายามจะเป็นใหม่ (ประเภทออกเสียงพยัญชนะให้มีเสียงเสียดสี)   ถ้าเป็นแบบนี้แย่นะ  เพราะเมื่อคุณมีเพลงเป็นของตัวเอง คุณจะไม่มีต้นฉบับให้เลียนแบบแล้ว  เพราะคุณเองนั่นแหละที่ต้องสร้างความเป็นต้นฉบับให้ได้  สุดท้ายโบก็ต้องเรียนรู้ที่จะดีไซน์การร้องของตัวเองและหาจุดเด่นเพื่อจะยึดถือเป็นต้นฉบับในเวลาต่อมา จนกระทั่งเป็นเธอในทุกวันนี้ ป.ล. นักร้องประกวดจำนวนมากที่ใครๆนิยมว่าเป็นนักร้องคุณภาพจะมีจุดบอดตรงนี้  คือหาสไตล์ของตัวเองไม่เจอ  สักแต่ว่าใช้เทคนิก ใช้พาวเวอร์ ยิ่งลูกศิษย์ครูดังๆนี่ยิ่งแล้ว  นึกว่าครูถอดวิญญาณมาสิงร่างเด็กซะอีก  สุดท้ายสไตล์ไม่มีมันก็โตไม่ได้  ต้องไปร้องหากินตามโรงแรม เอาเพลงวิทนี่ย์มาร้องก็กลายเป็นวิทนี่ย์  เอาเพลงบาบร่ามาร้องก็กลายเป็นบาบร่า   แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 50 04:16:32 จากคุณ : สวย ส่ายสุดๆ - [ 24 เม.ย. 50 04:09:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยกับข้างบนโดยเฉพาะเรื่องดาเอ็นโดฟีน ฟังวงที่เล่นเพลงเอ็นโัดฟีนทีไรนึกว่าพี่ดามาเอง ทีสำคัญมีแต่คนชม่ จากคุณ : คนหล่อ (ทำใจได้) - [ 24 เม.ย. 50 15:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อย่างเรา ร้องเพลง ปกติไม่ได้เลยหลงกระจาย พวก Pop / Rock แต่พอร้องเพลง Black Metal กลับไม่หลง แล้วร้องได้ตลอดรอดฝั่ง แต่ให้ร้องเสียงเพลง Death ก็ดันแสบคออีก แต่ใจจริงอยากร้องเพลง popได้มากกว่าเพราะมันร้องเล่นๆในคาราโอเกะได้ เพราะไม่ได้เป็นนักร้อง บางทีสิ่งที่เราชอบมันก็ไม่เหมาะกับเราก็มีนะเอ่อ จากคุณ : DevilDoll - [ 26 เม.ย. 50 02:47:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คห ที่ 10 เป็นคำตอบสุดท้าย จากคุณ : JADAKISS - [ 4 พ.ค. 50 13:23:22 ]