PANTIP.COM : C5403944 พิเศษ--------- ยินดีต้อนรับเข้าสู่ความยิ่งใหญ่ของ DAYDREAM Era!!!! [Mariah Carey Fanclub]

พิเศษ--------- ยินดีต้อนรับเข้าสู่ความยิ่งใหญ่ของ DAYDREAM Era!!!!

หลังวีรกรรมทำเพื่อเงินใน 2 อัลบัมที่ผ่านมา คือ กล่องดนตรี กับ สุขสันต์คริสต์มาส เพื่อชดเชยความแป้กของชุดหลากอารมณ์ไป แม่มารวย ของเราที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งไปสู่ฐานะเจ้าแม่โคลัมเบีย หรือคุณนายมอตโตล่าในขณะนั้นก็ได้รับโอกาสที่เธอรอคอยสักที คือการได้รับการยอมรับให้แสดงความชอบในด้านเพลงผิวสีปรากฏออกมาในผลงานของเธอมากขึ้น หลังจากที่เธอเคยมีโครงการจะให้มันปรากฏตั้งแต่อัลบั้มแรกแล้วไม่ได้รับการยอมรับ และการบังคับเลือกให้ไปอีกทางคือเพลงแดนซ์ในหลากอารมณ์ ซึ่งในที่สุด ความชอบส่วนตัวและการตลาดก็มาลงตัวกันได้สูงสุดที่อัลบัม ฝันกลางวันนี่แล

แม้จะมีผลงานแบบปีต่อปี คือเธอแทบจะไม่มีช่วงได้หายหน้าไปทำอย่างอื่นเลย นอกจากโปรโมทเพลง แต่ก็ไม่รู้ว่าอีเช้ของเราทำได้ยังไง ในการสร้างสรรค์อัลบัมนี้ภายในเวลาที่จำกัด และภายใต้แรงกดดันหลายอย่างโดยเฉพาะในแง่ของการรักษาความสำเร็จที่ได้รับให้คงอยู่ต่อไป และเธอก็ทำได้ คือ เพลงได้รับคำนิยมจากนักวิจารณ์มากขึ้น แฟนเพลงชื่นชอบเพลงในอัลบัม ตัวเพลงมีความหลากหลายและแสดงถึงอิทธิพลทางความคิดของเธอลงไปได้ชัดเจนมากขึ้น มาถึงตรงนี้ มาลัยของเราไม่ใช่แค่เงาของวิทนีย์ อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอมีผลงานที่แตกต่างชัดเจนขึ้น ผลงานของเธอเป็นมากกว่าการทำเพลงฟังทั่วไป เธอสามารถจับใจวัยรุ่น และคนฟังมีอายุได้ทั้งหมด ในขณะเดียวกันชาย หญิง ผิวขาว-ผิวดำ ก็สามารถฟังเพลงของเธอได้ทั้งหมด รวมถึงความสำเร็จจากอัลบัมชุดก่อนหน้า และการขึ้นนั่งแท่นคุณนายมอตโตล่า ทั้งหมดล้วนส่งผลให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีอิทธิพลมากที่สุดคนหนึ่งในวงการดนตรีในขณะนั้นเลยทีเดียว

ส่วนตัวแล้ว ข้าพเจ้าคิดว่า อัลบัมนี้เหมือนยัยเจโล อัลบัม This is Me....Then (ชุดเจนโลกจากสลัม นั่นแหละ) ตรงที่เป็นอัลบัมที่เกิดขึ้นในช่วงสูงสุดทางอาชีพเหมือนกัน เพลงได้รับความนิยมสูงสุด ความรักก็พุ่งถึงขีดสุด แถมเป็นอัลบัมที่ถูกทำอย่างเร่งรีบ แต่ได้ผลลัพธ์ที่คุ้มค่าเกินความคาดหมาย โดยในภาคของดนตรีมีความหลากหลาย ทั้งการเอาอิทธิพลของดนตรีโบราณที่เธอทั้ง 2 ชอบมาทำใหม่เหมือนกัน มีเพลงที่ครอสหลายทางทั้งในทางคนดำ ฮิพฮอพ เพลงหวานแหวว นุ่มนวล และล้วนเป้นเพลงที่แสดงให้เห็นถึงความฝันหวานของอดีตและปัจจุบัน ที่เกี่ยวข้องกับวัยเด็ก และ ความหวานหอมของความรักที่มีอยู่ในปัจจุบันได้เป็นอย่างดี (Dear Ben, When I Saw You) โดยอื่นใดคือ อัลบัมของทั้งสองอยู่ภายใต้การคุมบังเหียนของค่าย และคนๆเดียวกันคือ โซนี่ และทอมมี่ มอตโตล่า

ในขณะที่อัลบัมของนางเจนโลก ให้ภาพของสาววัยรุ่นหวานแหวนสดใสชมพูปิ๊ง(ทั้งๆที่ตอนออกเธออายุ 30 กว่าๆเอามากๆซะแล้ว) อัลบัม ฝันกลางวันของแม่มาลัยเรากลับมาในแนวสุขุมกว่า ทั้งจากทางปกอัลบัมที่เน้นขรึมคุณนาย และเพลงในอัลบัม ที่แม้จะพูดถึงรักหวานเหมือนกัน แต่มีท่วงทำนองจังหวะและลีลาการนำเสนอที่มองยังไงก็เห็นเป็นสีหม่นๆ เหมือนให้ภาพความฝันที่ล่องลอยไร้การจำกัดของเวลา ซึ่งในทีแรกแล้ว ยังสงสัยถึงชื่ออัลบัมที่ว่าฝันกลางวันนี้ เธอจะสื่อถึงอะไรหนอ แล้วทำไมความฝันของเธอมันสีหม่นจัง

เมื่อเปิดฟังอัลบัมทั้งหมดแล้ว คนฟังทั่วไปก็น่าจะเข้าใจเหมือนกันถึงเหตุผลในการตั้งชื่ออัลบัมของเธอว่า เธอหมายถึงความฝันหลายๆอย่างที่ยากจะเชื่อว่าเป็นจริงแม้ว่าจะกำลังลืมตาอยู่ ทั้งความหอมหวานของวัยเยาว์ ความรักที่อ่อนไหวเหมือนวัยแรกรุ่น การอาลัยต่อสิ่งที่จากไป การบ่งบอกถึงทัศนคติและความเป็นตัวตน และอ่นใดนี่คือการมองโลกในแง่บวกอย่างไม่หลงลืมความเป็นจริง โดยทั้งหมดเรียงร้อยเป็นภาพนุ่มนวลชวนฝัน ให้ความรู้สึกที่หวั่นไหวแต่สวยงาม

เมื่อว่าถึงภาคดนตรีอย่างจริงจัง แม้ว่าผู้มีส่วนร่วมในอัลบัมนี้จะยกชุดมาจาก กล่องดนตรี กันทั้งกระบิ แต่รายละเอียดผลงานที่ออกมากลับไม่เหมือนกันซะทีเดียว นับตั้งแต่แทรคแรกอย่าง Fantasy ที่ก็ทำกับ เดฟ ฮอล เหมือนเดิม แต่รายละเอียดดนตรีแซมเปิ้ลกลับหนีความหวานแบบเจือ 70 ใน Dreamlover มาสู่ดนตรีแซมเปิ้ลสังเคราะห์แบบ 80 ที่ชวนเต้นมากขึ้น ใน Underneath The Stars ก็ไม่ใช่ความหวานแบบผู้ใหญ่ๆเหมือนเคย กลับกลายร่างมาเป็นเพลงหวานนุ่มนวลแต่ดูมีคลาส เพราะใช้รากมาจากเพลงหวานยุค 70 ซึ่งเป็นการหนีความหวานในแบบ 90 นิยมที่เคยเป็นผลงานของทั้งคู่ในอัลบัมที่ผ่านมาได้อย่างสวยงาม ใน One Sweet Day และ Always Be My Baby รวมถึง Fantasy (O.D.B Mix) (ซึ่งใช้ความดังของ พัฟฟ์ แดดดี้ในตอนนั้นมาช่วยเสริมชื่อในฐานะโค-โพรดิวเซอร์) เป็นการใช้ดนตรีแนวอาร์แอนด์บี ซึ่งกำลังได้รับความนิยมในยุคนั้นมาช่วยเรียกลูกค้ามากขึ้น ซึ่งการเกาะกระแสนิยมทั้งในด้านตัวเพลงและคนมาร่วมงานนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่ตรงใจคุณนายมากๆ เพราะเป็นสิ่งที่คุณนายอยากทำก่อนการมาของกระแสนานแล้ว ความนิยมของเพลงดำๆในยุคนั้น จึงมีส่วนสำคัญให้คุณนายใกล้ได้ อิมันซิเพชั่นตัวเองรอบแรกซะที นอกจากนี้เพลงที่เหลือแม้จะมาดูอีหรอบเดิมๆคือ บัลลาด แต่ก็เป็นบัลลาดที่มีรายละเอียดลึกขึ้น เช่น คุณนายขรึมใน I Am Free / Looking In คุณนายหวั่นไหวใน When I Saw You/Melt Away คุณนายใจกว้างใน Open Arms/Forever ซึ่งทั้งหมดมาในแบบมีระดับ ต่างจากใน กล่องดนตรีที่ดูจะวัยรุ่น ติดดินกว่านิดนึง และไม่มุ่งพูดถึงแต่เรื่องรักๆเลิกๆอย่างเดียว แต่มีการพูดถึงความสัมพันธ์ในหลากหลายรูปแบบที่ซับซ้อนมากขึ้น ไม่นับถึงความเซอร์ไพรซ์ในงานเพลงแปลกประหลาดที่ใครจะคิดว่าดิว่าคุณนายอย่างเธอจะกล้าทำคือ Long Ago / Daydream (Interlude) ซึ่งทั้งหมด ทำให้อัลบัมนี้เป็นอัลบัมที่ยกระดับการทำงานของคุณนายเธอไปได้อีกหนึ่งขั้น

ด้านความสำเร็จของอัลบัมนี้ไม่ต้องพูดถึง มันคือความสำเร็จสูงสุดของมารายห์กับการพุ่งไปสุดๆในทุกๆด้าน (สถิติที่น่าปลาบปลื้มคือ ในสัปดาห์ที่ 8-13 ของการวางขาย ยอดขายสามารถเพิ่มพุ่งจากสัปดาห์แรกไปได้เรื่อยๆ จนถึงขีดสุดที่สัปดาห์ที่ 12 ที่ขายได้ 760,000 กอปปี้ จากยอดในสัปดาห์แรกเพียง 224,000 กอปปี้ เท่านั้น ซึ่งบ่งบอกว่าคนฟังไปฟังแล้วชื่นชอบจนต้องบอกต่อมากขนาดไหน และกลายเป็นยอดขายใน 1 สัปดาห์ที่สูงที่สุดเท่าที่จะมีนักร้องหญิงคนใดเคยทำได้ในขณะนั้น) ความสำเร็จของอัลบัมนี้เป็นตัวอย่างให้เห็นถึงความสำเร็จที่เกิดทั้งจากการตลาด(เอาคนฮิตๆฮอตๆมาร่วมงานเต็มไปหมด เสริมรัศมีคุณนายที่สุดยอดอยู่แล้ว โดยเฉพาะสุดยอดฝ่ายชายในขณะนั้นอย่าง บอยซทูเมน มาเจอสุดยอดฝ่ายหญิงอย่าง มาราย์ แคหรี่ มันจะระเบิดโลกสุดๆเร๊อะ) และ คุณภาพของผลงานเอง ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว ไม่แปลกใจที่นี่คืออัลบัมที่สาวกมารายห์ชื่นชอบมาก ถึงมากที่สุด และหาใครจะไม่ชอบอัลบัมนี้ได้ยากมาก (ประเด็นสำคัญคืออัลบัมนี้เสียงหวีดของเธอถูกลดบทบาทไปมาก) คนทั่วไปจึงชอบมันได้อย่างง่ายดาย และแต่ละเพลงก็มีดีในตัว ไม่ใช่อัลบัมที่มีเพลงประกอบอัลบัมไว้รายล้อมเพลงเด่นเท่านั้น แต่เพลงในอัลบัมนี้ แม้จะไม่มีรัศมีตัดซิงเกิ้ลได้ทุกเพลง แต่ทุกเพลงก็เป็นเพลงที่มีคุณค่า และเป็นเพลงในดวงใจคนได้ในเกือบทุกเพลงแล้วแต่ความชอบของคน จึงมีความเชื่อว่าทุกๆคนน่าจะยินดีที่จะยกให้ว่านี่คืออัลบัมที่เป็นที่สุดของมารายห์ในยุคแรกไปเลยได้อย่างไม่มีข้อกังขาใดๆทั้งสิ้น

จากคุณ : พระนายหมื่นไร่ - [ 13 พ.ค. 50 12:51:29 ]