ผู้เฒ่าผู่แก่ อยากฟังเพลงเก่าในอดีต หาไม่ได้สักที่ เลยลองเข้ามาหาในนี้เผื่อพอจะมีใครรู้จัก เนื้อเพลงมีอยู่ว่า
คนโง่อย่างฉัน เธอนั้นจึงกล้าหลอกลวง
ถลำลงในบ่วงห้วงเหวรักปลักแห่งอเวจี
ตั้งแต่วันนั้นจากกันจนถึงบัดนี้
เธอเพียงพูดขอไปทีเอาวจีเป็นของกำนัล
เธอกลับไปหาดอกฟ้าของเธอที่ไหน
หรือมีรักใหม่ลืมดอกไม้ชื่อดอกลั่นทม
กระทั่งความรักผูกพันความหลังเลิกล้ม
เหลือเพียงขื่อฉันลั่นทมต้องขื่นขมระทมเพราะเธอ
โอ้อนิจจาน้ำใจของชายบางกอก
เห็นฉันเป็นหญิงบ้านอกหรือจึงหลอกให้ช้ำใจ
หัวใจฉันซื่อเธอกลับถือว่าโง่หรือไร
เห็นฉันเป็นดอกไม้ไพรหรือเธอจึงได้หลอกดม
-ต่อ.....
นะครับ
แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 50 09:37:52
แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 50 08:13:11
แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 50 07:26:28