PANTIP.COM : C5435616 -053- Long Ago [รีวิวไร้สาระ ไร้คุณธรรม ลำเอียงล้วนๆ] [Mariah Carey Fanclub]

-053- Long Ago [รีวิวไร้สาระ ไร้คุณธรรม ลำเอียงล้วนๆ]

เมื่อไม่นานมานี้...

....

...

Johan : โหลๆ นี่เธอ อยู่ไหม

MGP : ...งืม

Johan : หายหน้าไปไหนมา ชั้นคิดถึง

MGP : หวาย คิดถึงชั้นเหรอ นึกว่าคิดถึงฟีฟี่เป็นอยู่คน
เดียวซะอีก ชิส์!!!

Johan : เอ้า เธอนี่ ชั้นก้อคิดถึงทุกคนนั้นแหละ

MGP : แล้วทักมามีเรื่องไร

Johan : ก้อ ชั้นจะบอกว่า เธอหายหน้าจากบอร์ดไปหลายวัน แล้วเรื่องที่จะต้องเขียนรีวิวเพลงล่ะ

MGP : ออ เรื่องนั้นชั้นไม่ลืมหรอก แต่ว่า ที่บ้านเพิ่งได้ใช้โทรศัพท์ได้อ่ะ แบบว่าโดนขโมยตัดสายโทรศัพท์ไปขาย

Johan : หวาย พะนา

MGP : เอ้า เรื่องจริง แต่ชั้นคงจะเขียนแบบมีสาระมากไม่ได้หรอกนะ ไม่ใช่สไตล์ชั้น

Johan : เขียนตามใจเธอเลย

MGP : งั้น ชั้นเริ่มเลยนะ เพลงที่พูดถึงก้อเพลง Long ago ไม่ใช่ อะโกโก้ นะ

Johan : ค่ะ

MGP : เชื่อไหม เช้กอล์ฟ ฟังครั้งแรกชั้นไม่ชอบอย่างแรง มันก่งก๊ง ยังไงไม่รู้

Johan : เหรอ

MGP : ใช่ แต่ก้อทนๆฟังมันไป เชื่อมะ พอฟังมากรอบขึ้น ชั้นก้อยิ่งชอบมากตาม

Johan : แหม เธอก้อ มีเพลงไหนมั่งที่มารายห์ร้องแล้วพวกเราจะไม่ชอบ

MGP : แหม มันก้อมีบางเพลงแหละที่ชั้นเองก้อไม่ฟังนะ อ่ะ ต่อๆ พอมาดูเครดิท ชั้นเองก้อถึงบางอ้อว่า มิน่าล่ะ เพลงของอีตา ดู(หัว)ปลี นั่นเอง

Johan : ออ ที่ทำเพลง Always be my baby ไงล่ะเธอ

MGP : ใช่ เพลงนั้นชั้นว่ามันเก๋มาก แต่สงสัยคงหมดมุขไปกับเพลงนั้นซะหมด พอมา Long ago เลยดูด้อยๆล่ะยังไงก้อม่ายรู้

Johan : นี่ แล้วเธอรู้ได้ไงว่าเพลงไหนทำก่อนทำหลัง

MGP : ชั้นเดา จบ!

Johan : เฮ้อ ชั้นคิดถึงฟี

MGP : หวาย อย่ามานอกเรื่อง เข้าเรื่องดีกว่า เพลงย้าว
ยาว นี่ ชั้นว่าเป้นเพลงที่ปูทางให้กับเพลงแนวอาร์แอนบีในอัลบั้มหลังๆเลยนะนี่ จะว่าไป เพลงย้าวยาวนี่ก้อไม่ใช่แนว อาร์แอนบี ซะทีเดียว มันค่อนข้างจเป็น พอพ + อาร์แอนบีนิดหน่อยเท่านั้นเอง เพียงแต่มันฉาบด้วยดนตรีที่มักจะใช้ในเพลงแนวอาร์แอนบี เสียงเหมือนดีดกีต้าร์สายคีย์ต่ำสุด.........................................................นี่เธอ ยังอยู่ใช่ไหม ไม่ได้แอบโทรหาฟีใช่มะ

Johan : ค่า ชั้นอ่านอยู่

MGP : ก้อดี ชั้นเองก้อเสียดายในส่วนของภาคดนตรีนะ ขึ้นมาซะน่าติดตามเชียว เสียงไวโอลินที่เป็นแบคกราวน์นั้นก้อใช้ได้เลยล่ะ แต่ไม่เข้าใจ ทำไมต้องสีอยู่ไม่กี่โน้ตด้วย แถมพอเข้าท่อนเนื้อร้อง ก้อหายไปซะดื้อๆ

Johan : เอาน่า เธอก้อ...

MGP : อืม ช่างหัวมัน โบ้ยความผิดไปให้อีตาดู(หัว)ปลีไป... มาพูดถึงเรื่องเสียงร้องดีกว่า เพลงนี้รู้สึกว่า ชีจะเล่นลูกคอเยอะมากกกก ฟังเผินๆอาจจะนึกว่าฟังหมอลำเจ้จินอยู่ก้อเป็นได้ (ถึงแม้ว่าหน้าตาแอบคล้ายพี่น้องท้องเดียวกันก้อตาม) แถมการใช้เอฟเฟคแอคโค่ ทำให้เวลาฟังรู้สึกหลอนๆ ราวกับล่องลอยอยู่ในสวรรค์เมฆา เสมือนดูดกัญชาแล้วเพ้อพก แต่ก้อดูเข้ากับเพลงนี้ดี เขากับธีมของอัลบั้มมากๆ ขอบอก

Johan : เวอร์ไปเธอ ...ชั้นโทรหาอ้วนดีมะ

MGP : หมดสิทธิ์

Johan : ไม่ได้เหรอ

MGP : ใช่ โทรไปบอกจะคุย 10 นาที เห็นล่วงเลยไป 2 ชม. ขึ้นทุกครั้ง

Johan : ไม่โทรก้อดะ แล้วมิ้นท์ได้โทรมามั่งไหมล่ะ

MGP : โทร...อุ้ย เรื่องของชั้น เอาล่ะ พอละ มาดูเนื้อเพลงมั่ง แม้ว่าเนื้อเพลงในอัลบั้มนี้ อาจจะไม่เปรี้ยวเยี่ยวเล็ดเท่าอัลบั้มถัดไป(ผีเสื้อ)และถัดๆไป(สายรุ้ง) แต่นี่ก้อคือจุดหักเหที่ทำให้นอกจากจะเขียนเนื้อเพลงรักๆใคร่ๆ ชั้นรักเธอ เธอรักชั้น เรารักกัน จุ๊กกรู้ๆ... เธอได้เริ่มแสดงความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นผ่านทางตัวอักษร และมุมมองที่ค่อนข้างแหวกแนว( เช่นเพลง Breakdown ) แต่ก้ออย่างว่าเนอะ อัลบั้มนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเนื้อเพลงเก๋ๆ รึว่าไม่จริง

Johan : จริง

MGP : .........แค่เนี๊ยะ? ชั้นพูดซะยาวเธอตอบแค่เนี๊ยะ ออ ชั้นไม่ใช่ฟีฟี่นี่นา

Johan : เอ๊า เกี่ยวเหรอ แล้วเธอจะให้ชั้นพูดอะไร

MGP : อืม เธอพูดแค่นี้ก้อดีแล้ว พูดมากแล้วเด๋วเธอไหลไปเรื่องฟีฟี่ ชั้น เนเวอร์ มายด์

Johan : ค่ะ (แอบเคือง)

MGP : โอ้ย เบื่อคนมีความรัก... ตัดตอนจบดื้อๆเลยดีกว่าโดยรวมๆแล้ว เพลงนี้ไม่ถือว่าเป็นเพลงเด่นที่สามารถฟังทีเดียวแล้วติดหู แต่ถ้ามีเวลาฟังได้มากรอบ ความไพเราะก้อจะมากขึ้นตามนะจ๊ะ ให้ 3.5 เต็ม 5

Johan : ชั้นให้ 3 พอ จบ!! โอ้ยยย... คิดถึงฟี

MGP : อ่ะจ๊ะ ตามสบาย เชิญๆ ชั้นไม่สนใจละ บะบาย

Johan : หวาย กลับมาก่อน อย่าเพิ่งงงง...

MGP : แว๊บ!!!

Johan : ม่ายยยย...

ปล. เหตุการณ์และตัวละครทั้งหมดเป็นเหตุการณ์สมมติขึ้นแต่ Based on true story

[คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง]

จากคุณ : แมงกะปอร์ - [ 22 พ.ค. 50 21:30:37 ]