ความคิดเห็นที่ 33
ผมเห็นด้วยกับความเห็นที่ 31 ครับ คิดว่ามันยาวไปนิดหนึ่ง แค่นิดเยวเท่านั้นละครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีฉากไหนที่รวบรัดตัดความให้กระชับได้มากขึ้นอีกไหม
และเห็นด้วยอีกเช่นกันครับว่าเสียงคุณน้ำมนต์แกดีมาก มากเหลือเกิน จนบางครั้งจะฟังเหมือนโดดออกจากเรื่อง แต่ไม่ใช่ความผิดเธอครับ คือคนอื่นๆ ไม่ว่าใครไม่สามารถร้องได้สูง หวาน แรง ก้อง พลิ้ว ชัดถ้อยชัดคำ ไม่เพี้ยน ได้เท่าเธอ พอเวลาเสียงมาเจอกัน เสียงเธอก็เด่นโดดออกมาอย่างช่วยไม่ได้
ใช่เลยครับ เพลงแรก "สัญญาใต้ต้นลำพู" วนัสจะร้องอยู่พักหนึ่งเลยทีเดียว ในขณะที่แม่อังฯยืนนิ่ง แต่พอคุณเธอเปล่งเสียงออกมาในประโยคแรกเท่านั้นละ คนดูถึงกับอื้ออึงกัน เพราะมันไพเราะสุดๆ สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พูดได้แค่นี้
ผมมีอีกจุดที่รู้สึกครับ คือ เห็นว่าเพลงจากเรื่องนี้ไพเราะมากจริงๆ แต่ไม่มีเพลงไหนที่เด่นพอจะจำออกมาร้องได้เมื่อออกจากโรง คือทุกเพลงมันเนียนเป็นเนื้อเดียวกัน และเนื้อเพลงในแต่ละเพลงก็มีเรื่องราวของละครสอดแทรกอยู่ ไม่สามารถถอดออกมาร้องเป็นเพลงเดี่ยวที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องได้ อธิบายยากแฮะ เอางี้ครับ เช่น
CATS เราจะเอาเพลง Memory ไปร้องที่ไหนก็ได้โดยไม่ต้องอิงกับเรื่อง หรือต่อให้อิงก็จะเป็นไปอย่างเบาบางมากจนแทบไม่รู้สึก เรียกว่าเอาไปทำเป็นซิงเกิ้ลขายได้ง่ายๆ อะไรทำนองนี้น่ะครับ
Les Miserables ก็จะมี On My Own Miss Saigon ก็จะมี Sun & Moon และ The Last Night of the World Jesus Christ Superstar ก็จะมี I Don't Know How to Love Him The Sound of Music ก็จะมี Do-Re-Mi, My Favorite Things, Edelweiss Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat ก็จะมี Any Dream Will Do และ Close Every Door ฯลฯ
และผมเห็นว่าทำนองเพลงในคู่กรรมนั้นมีหลากหลายมากไปนิดนึง น่าจะใช้ทำนองเด่นๆ ที่เป็นธีมของตัวละครแต่ละตัวไปสอดแทรกเป็นระยะๆ ในท้องเรื่องเพิ่มขึ้นอีกนิด จะได้มี link เชิงดนตรีมากขึ้น และอาจมี reprise อะไรเพิ่มขึ้นนิดหน่อย เพลงจะได้ติดหูมากยิ่งขึ้นน่ะครับ
จริงๆ ในเขาก็ทำแล้วละครับ เพียงแต่ปริมาณไม่มากนัก หูเราเลยจับไม่ค่อยได้นัก ยกเว้นคนที่ไปดูมากกว่าหนึ่งรอบ หรือฟังซีดีบ่อยๆ (อย่างผม อิอิอิ) ก็จะร้องตามได้ ส่วนที่ว่าเขาทำแล้วนั้นก็เช่น
ธีมของวนัสจะเป็นทำนองและเนื้อที่ขึ้นต้นว่า "อัง...ศุมาลิน..."
ธีมของวนัสและอังศุมาลินคือทำนองและคำร้องที่เกี่ยวกับ "สัญญา" การขอสัญญา การให้สัญญา การขอคืนสัญญา
ธีมของโกโบริ...ที่เด่นๆ จนจับได้ดูเหมือนจะไม่มี
ธีมของอังศุมาลิน คือ ที่ร้องว่า "คืนนี้ฟ้าดูเปลี่ยนไป..." จะถูกร้องสองครั้ง คือ เมื่อนางเอกรู้ใจตัวเองแล้วว่ารักพระเอก และตัดสินใจจะไปบอกรักพระเอก กับอีกครั้งคือเมื่อพระเอกจากไปแล้ว และเธอร้องเพลงนี้ซ้ำ โดยเปลี่ยนเนื้อนิดหน่อย เพื่อบอกกับวิญญาณพระเอกและลูกน้อยในอ้อมกอดว่าเธอรักทั้งคู่ และจะอยู่ไปเพื่อดวงวิญญาณหนึ่งดวงกับชีวิตน้อยๆ ที่เพิ่งเกิดใหม่อีกหนึ่งชีวิต
ธีมของโกโบริกับอังศุมาลิน น่าจะเป็นตอนที่ชายหนุ่มบอกกับเธอว่าชื่อเธอในภาษาญี่ปุ่นคือ ฮิเดโกะ เราจะได้ยินทำนองเพลงตรงนี้จากปากพระเอกอีกครั้งตอนก่อนตาย "ฮิเดโกะ...ผมรักคุณ"
แต่ผมคิดว่าตอนนี้คงทำอะไรไม่ได้แล้วละครับ เพราะจะว่าไปมันก็ค่อนข้างลงตัวแล้ว ที่นำเสนอมาเป็นสิ่งที่ถ้าทำได้ก็คงจะดี แต่ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ งานดีอยู่แล้ว
อ้อ ผมมีข้อสงสัยครับ นึกสงสัยมานานแล้วว่าเพราะอะไร ฉากเรือนไม้บ้านสวนน่ะครับ ทำไมต้องทำหลังคาแบบมีแค่โครงครับ ทำไมไม่มีที่มุงหลังคาด้วย ต้องการสื่ออะไรเป็นพิเศษไหมครับ เช่น "ครอบครัวที่ยังไม่สมบูรณ์" หรือ อะไรครับ? หรือว่าต้องการให้แสงส่องผ่านหาตัวละครได้ เลยไม่มุงหลังคา? ถ้าทีมงานมาอ่าน รบกวนช่วยตอบนิดนึงนะครับ อยากทราบจริงๆ
จากคุณ :
doo_wop_boy
- [
10 มิ.ย. 50 14:05:50
]
|
|
|