ความคิดเห็นที่ 1 ปัจจัยเท่าที่เราสังเกตนะ 1. ตัวงานมีความต้องการทางการตลาดเหรอไม่ก็ เป็นผลงานที่ถูกกล่าวถึงไม่เสื่อมคลาย ไม่ก็ระดับมาตเตอร์ พีค 2. ก็งานระดับมาสเตอร์พีคอ่ะ ที่ยังขายได้ 3. วาระครบรอบ การออกอัลบัมนั้น ๆ อาจมีการทำ 2 แผ่น หรือเพิ่ม ดีวีดี หรือ เพิ่มเพลง (พูดง่ายๆ ให้กำไรแก่แฟนเพลงบ้าง) แต่สุดท้ายนายทุนก็ได้ไปฮิๆ เราก็ได้ความสุข เขาก็ได้ตังค์ ฮฺๆๆ แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 50 09:41:00 จากคุณ : wicked man - [ 11 มิ.ย. 50 09:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หมดมุข จากคุณ : HTK - [ 11 มิ.ย. 50 11:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเชื่อว่า เหตุผลหลักของการนำผลงานมา re-issue/remaster นั้น น่าจะเป็นเรื่องทางการค้าของบริษัทต้นสังกัดมากกว่า (เป็นการสมยอมกับศิลปิน ซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์) คือพูดง่าย ๆ ว่าอยากตบทรัพย์แฟนเพลงและผู้บริโภคนั่นเอง, เคยสังเกตบ้างหรือไม่ว่าศิลปินที่เราโปรดปรานหลาย ๆ คน หรือหลาย ๆ วง แถมเป็นศิลปินดังเสียด้วย มักจะมีงานทั้งรวมเพลง ทั้งแผ่น re-issue/remaster ออกมากันบ่อย ๆ จนแฟน ๆ ตามซื้อกันไม่ทัน, ความจริงการนำผลงานมา re-issue/remaster ก็เป็นสิ่งที่ดี ในแง่ที่เป็นการตอบสนองความต้องการของตลาด เช่น ผลงานชุดนั้นยังมีคนเรียกร้องถามถึง อยากหามาฟังอยู่เสมอ การออกผลงาน re-issue/remaster จึงทำให้ผลงานชุดนั้นไม่ขาดตลาดหรือกลายเป็นงานหายากไป พูดในแง่คุณภาพเสียง ผลงาน re-issue/remaster ใช่ว่าจะให้เสียงดีกว่าต้นฉบับหรือ copy ที่ออกครั้งแรกเสมอไป, เคยได้ยินไหมครับว่า แผ่นซีดีที่ผลิตในญี่ปุ่นรุ่นหลัง ๆ นี่ให้เสียงจัดและคมแข็งกว่าซีดีรุ่นเก่า ๆ และแผ่นซีดีเพลงฝรั่งที่ผลิตในญี่ปุ่นก็ถือเป็นงาน re-issue/remaster ด้วยกันทั้งนั้น, บางคนฟังแล้วไม่ชอบเอาเสียเลย เพราะเสียงจัดจ้านเกินไป อย่างนี้เป็นต้น ส่วนฟอร์แมตอื่นนอกจากซีดีนั้น ผมก็ยังเห็นแผ่นไวนิลที่ยังคงมีออกเป็นแผ่น re-issue/remaster ออกมาเรื่อย ๆ แต่ไม่ใช่จะออกตะพึดตะพือนะครับ, เพราะพวกบริษัทหรือพ่อค้าเขาก็เลือกที่จะออกผลงานที่ปั๊มออกมาแล้ว เชื่อว่าต้องขายได้แน่นอน (ถ้าออกมาแล้วเจ๊ง ใครจะกล้าออก??? เพราะต้นทุนการผลิตแผ่นไวนิลทุกวันนี้สูงกว่าการผลิตซีดีหลายเท่านัก) ผมถือว่า ปี 2007 นี้ เป็นปีที่ดีมากสำหรับวงการ progressive rock เพราะนอกจาก progressive rock จะเดินทางมาครบ 40 ปี แล้ว ปีนี้ผมยังเห็นค่าย BTF/Vinyl Magic ของอิตาลี ออกผลงาน remaster/reissue อัลบั้ม Italian prog rock ที่ดีมีคุณค่าแต่หายาก ในรูปแผ่นไวนิล (ลองเพลย์) จำนวนหลาย title ด้วยกัน และผมได้ลองซื้อมาฟังบ้างแล้ว เสียงใช้ได้เลยครับ เพราะมันทั้ง reissue และ remaster (ถูกกว่าไปหาผลงาน original เพราะนอกจากจะหายากแล้ว ยังแพงมาก ๆ อีกด้วย) ตัวอย่างอัลบั้มที่ออกเป็นแผ่น lp เหล่านี้ได้แก่ - Metamorfosi / Inferno - Semiramis / Semiramis - Biglietto per L'Inferno / Biglietto per L'Inferno - Campo di Marte / Campo di Marte - E.A. Poe / Generazioni - Storia di Sempre - Jumbo / DNA - Panna Fredda / Uno - De De Lind / Io Non So Da Dove Vengo สำหรับที่เป็นแผ่นซีดี ผมเชื่อว่าคงหาไม่ยากเท่าแผ่นไวนิลหรอกครับ สำหรับอัลบั้มพวกนี้ จากคุณ : ปีศาจลายคราม - [ 11 มิ.ย. 50 12:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งานรีมาสเตอร์สุดคลาสสิคผมว่าน่าจะเป็น still loving you นะครับ อิอิ...หลายรอบเหลือเกิน จากคุณ : นายไผ่ - [ 11 มิ.ย. 50 15:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 "งาน re-issue/remaster ..... บางคนฟังแล้วไม่ชอบเอาเสียเลย เพราะเสียงจัดจ้านเกินไป" ---> เห็นด้วยครับ แผ่นรีฯที่ผมได้มาอย่าง deep purple: perfect stranger เสียงมันใสและเหลื่อมๆไม่เป็นธรรมชาติเอาเสียเลย แต่ก็อีกอะนะ ถ้าไม่รีฯบางทีเทปพีค็อกสมัยก่อนของผมเสียงดีกว่าเสียอีก อย่างแผ่น dio: the last in line เสียงห่วยจริง ส่วนแผ่น dio: holy diver ที่รีฯแล้วมันก็เสียงดีใช่ได้ครับ สงสัยมันอยู่ที่รสนิยมและวิธีการรีฯของซาวด์เอนจิเนียร์ หรือผู้ที่เกี่ยวข้องทางเทคนิคของต้นสังกัดด้วยมังครับ หรือไงหว่า ผมก็ไม่ค่อยมีฟามรู้เรื่องนี้แฮะ จากคุณ : Younger Pat - [ 11 มิ.ย. 50 15:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่อยากนอกประเด็นแนวเลย แต่แผ่นรีมาสเตอร์ดีๆ ก็มีอย่างานยุค Be-Bop อย่างพวก Miles davis หรือ John Coltrane เราซื้อมาแล้วไม่มีคำว่าผิดหวังเลย ส่วนขอ งร๊อก เราชอบ Led Zappelin ที่ทำได้อีกชุด จากคุณ : wicked man - [ 11 มิ.ย. 50 20:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 #6 งาน remaster นั้นใช่ว่าเสียงจะออกมาดีทุกแผ่นเสมอไป แผ่นที่ remastered แล้วเสียงดีกว่าเดิมก็มี และที่ remastered แล้วเสียงไม่ได้เรื่องก็มีครับ บางคนชอบแผ่นที่บันทึกจาก original master tape แบบ 16 bit ดั้งเดิม แต่บางคนกลับชอบงานที่ remastered คือ เป็นงานที่เอา original master tape ของเดิมไปผ่านกรรมวิธีปรับแต่งทำมาสเตอร์ใหม่ ซึ่งก็มีหลายขั้นตอน ไอ้ขั้นตอนเหล่านี้สิครับที่ทำให้บริษัทเรียกมูลค่าเพิ่มที่เป็นตัวเงินจากผู้บริโภคได้อีก ลิขสิทธิ์ในสายตาของพวกฝรั่งนั้นมันกินได้ไม่หมดและสามารถเอามาสร้างมูลค่าเพิ่มได้ตลอดเวลาครับ จากคุณ : ปีศาจลายคราม - [ 12 มิ.ย. 50 08:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาเสริมคุณปีศาจว่า ไม่ใช่ ทุกแผ่นจะเสียงดีขึ้นหลังจากทำ remaster แล้ว ผมว่าขึ้น master tape ด้วยว่า ตอนบันทึกเสียงตอนแรกออกมาดีหรือเปล่า วงอย่าง Yes หรือ ELP ได้ sound engineer เก่งๆอย่าง Eddy Oxford เลยทำให้เสียงดีขึ้นมากหลังทำ remaster ในทางตรงกันข้ามวงอย่าง Genesis บันทึกเสียงไม่ค่อยดีoyd เวลาทำ remaster ออกมาเลยไม่ดีเท่าทีควร จากคุณ : Analog Kid - [ 12 มิ.ย. 50 09:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถูกต้องครับ คุณ Analog Kid รีมาสเตอร์แล้วเสียงจะดีขึ้นหรือไม่ ขึ้นอยู่กับ original master tape ด้วยครับ อย่างกรณีที่คุณยกมา ระหว่าง Yes กับ Genesis นั้น เห็นความแตกต่างได้ชัดเลยทีเดียว คือ Yes ได้ producer & engineer ที่ดี คือ Eddie Offord ผลงานเลยออกมาดีแทบทุกชุด (ยุคแรก) ตรงกันข้าม Genesis นี่ มาสเตอร์เทปไม่ดีตั้งแต่ต้น remaster/reissue ไม่รู้กี่รอบ เสียงก็ยังไม่เอาอ่าวครับ จากคุณ : ปีศาจลายคราม - [ 12 มิ.ย. 50 10:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แต่ก่อนผมคิดว่ารีแล้วเสียงน่าจะดีขึ้น แต่ก็เป็นหยั่งที่ทุกท่านว่าบางทีก็ต้องดูต้นฉบับ และบางวงมันก็ต้องการซาวนด์ที่มันควรจะเป็นในช่วงที่ต้นฉบับออกอ่ะนะ เอามารีแล้วมันก็ไม่ได้ดีขึ้น เอาเพลงแถมมาล่อให้คนซื้อ จากคุณ : โก๋โอล์ดสคูล (โก๋โอล์ดสคูล) - [ 12 มิ.ย. 50 11:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จุดประสงค์แรกเริ่มของการ remaster ก็คือมีความเชื่อกันว่าในซีดียุคแรกๆ เครื่องไม้เครื่องมือในการแปลงระบบเสียงจากอานาลอกเป็นดิจิตัลยังไม่ถูกพัฒนาอย่างเต็มที่ จึงให้เสียงที่ไม่ดีนัก ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาของเทคโนโลยีที่มีการพัฒนาไปเรื่อยๆ และแล้วก็มาถึงช่วงซักปลาย 80s หรือต้น 90s ที่เริ่มเชื่อกันว่าอุปกรณ์ได้พัฒนาไปจากเดิมมากแล้ว จึงมีการนำมาสเตอร์เดิมมาแปลงเป็นดิจิตัลใหม่ ซึ่งงานหลายๆ ชุดก็ทำแล้วได้คุณภาพเสียงที่ฟังดูเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น แต่พอคำว่า "รีมาสเตอร์" เริ่มติดตลาด ปัจจัยด้านการค้าก็เริ่มเข้ามามีบทบาทจนหลายครั้งที่ทำแบบสั่วๆ อาจไม่ได้เอามาสเตอร์ต้นฉบับจริงมาแปลง แต่อาจไปยกระดับอีคิว ให้เสียงมันจัดจ้าน ฟังแล้วนึกว่าชัดขึ้น เอาไว้หลอกคนฟัง จนเดี่ยวนี้เวลาซื้อซีดีรีฯ ผมต้องหาข้อมูลก่อนว่าใครเป็นคนทำ ชื่อบางชื่อเชื่อใจได้ บางชื่อมาตรฐานแกว่งมากจนต้องระวัง อย่างเช่นนาย Bob Ludwig เป็นต้น จากคุณ : SOS (SamOfSound) - [ 12 มิ.ย. 50 18:49:36 ]