++ไดอารี่จากน้องต้อล V9 ประจำวีคที่สองค่ะ++

นี่ก็เป็นอีกครั้งที่ต้อลได้มีโอกาสเขียน v-diary ถึงทุก ๆ คนนะครับ เป็นยังไงกันบ้าง สบายดีกันมั๊ยเอ่ย 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาเร็วมาก ๆ ที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้าน af เรื่องราวต่าง ๆ ทำให้ต้อลได้เรียนรู้อย่างมากมาย และได้พัฒนาหลาย ๆ อย่างมากขึ้น ไม่ว่าจำเป็นเรื่องการร้องได้เรียนรู้เทคนิคการร้องมากขึ้น เรื่องการเต้นเดี๋ยวนี้ต้อลก็ชอบการเต้นขึ้นมากแล้วนะ

           และสำหรับโจทย์เพลง “เธอคือใคร” ที่ได้มาตอนแรกเหมือนว่าจะง่าย ๆ แต่พอได้ร้องจริง ๆ แล้วไม่ง่ายเลย ต้องใช้ลมเยอะ และเสียงหลบต้องแข็งแรงจริง ๆ แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบเพลงนี้มากครับ เพราะเป็นเพลงที่มีความหมายและซึ้งมาก ๆ ฟังทีไรซึ้งทุกที

           ในส่วนของ concert ครั้งนี้ต้อลตื่นเต้นมาก ๆ ไม่แตกต่างจากครั้งแรกเลย เพราะครั้งนี้มีหลายอย่างที่ต้องกังวลไม่ว่าจะเรื่องร้อง เพราะเสียงในวันนั้นแหบมาก ๆ อารมณ์เพลงก็ยังสื่อออกมาไม่ได้ ตอนซ้อมบนเวทีก็โดน comment เยอะมาก ๆ เลยทำให้เครียดมากเลย

             ยิ่งเรื่อง bloging บนเวที ที่เพิ่งจะมาเปลี่ยนตอนใกล้จะแสดงพอดียิ่งทำให้กังวลมากขึ้น เพราะอยากทำให้ดีที่สุด เพื่อทุก ๆ คน และที่ประทับใจมาก ๆ คือวันนั้นมีพี่ ๆ วง ETC เจ้าของเพลงนี้ มาดูและเป็นกำลังใจให้ด้วย อยากจะบอกพี่ ๆ ว่าต้อลปลื้มมาก ๆ นะครับ และขอบคุณพี่ ๆ มากที่ช่วยเชียร์อาจจะเป็นเพราะเราเป็นคนเชียงใหม่ด้วยกันรึเปล่าน้า ^v^ และยิ่งได้มาร้องเพลงของพี่ ๆ ถือว่าเป็นโชคดีจริง ๆ

             วันนั้นอาจจะยังทำได้ไม่เต็มที่แต่ต้อลก็ทำสุดความสามารถแล้วนะครับ concert ครั้งนี้ ต้อลมองไม่เห็นพ่อกับแม่เลย พยายามมองหาแต่ก็ไม่เจอเพราะว่าคนเยอะมาก ๆ แต่ก็ยังไม่เจอ เจอพี่ aom พี่เอ็ม และฝน ตอนใกล้จะจบ concert พอดีเลย ไม่คิดว่าจะมานะเนี่ย แต่ยังไงก็ขอบคุณมาก ๆ น้า

             แต่ถึงจะไม่เห็นพ่อกับแม่ แต่ต้อลก็คิดถึงพ่อกับแม่ทุกวันเลยครับ เมื่อวานนั่งดูรูปพ่อกับแม่ยิ่งทำให้คิดถึงมากขึ้นไปอีก อยากจะบอกว่าต้อลรักพ่อกับแม่มากนะครับ และที่ขาดไม่ได้คืออยากขอบคุณทุก ๆ คน มาก ๆ เลยที่ยังให้โอกาสต้อลได้เดิมตามความฝันต่อไป

              ขอบคุณทุก ๆ คนที่ตามไปเชียร์วัน concert ขอบคุณทุก ๆ คนที่ช่วยโหวด และเป็นกำลังใจให้กับต้อลมาโดยตลอด ต้อลคงจะมายืนอยู่ตรงจุดนี้ไม่ได้แน่นอนถ้าไม่ได้แรงเชียร์และกำลังใจจากทุกคน มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเจอมาก่อน เวลาที่ต้อลขึ้นไปร้องบนเวที พอได้เห็นทุก ๆ คนมาคอยเชียร์และคอยให้กำลังใจ ความกังวลและความตื่นเต้นที่มีมันค่อย ๆ หายไป เหมือนเป็นพลังที่ทุก ๆ คนส่งมาให้แล้วต้อลรับรู้ได้จริง ๆ นะ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย อยากขอบคุณจริง ๆ ครับ

               ได้เข้ามาเป็น 1 ใน 12 คน ใจนึงก็ดีใจมาก ๆ แต่อีกใจนึงก็เสียใจกับพี่ ๆ ที่ไม่ได้กลับเข้ามาในบ้านไ ม่ว่าจะเป็น พี่แมน พี่บอม ดิว และน้องเอี่ยว ทุกคนเป็นคนน่ารักและมีความสามารถมาก ๆ อยากจะเขียนถึงทุก ๆ คนเลยนะ เริ่มจาก

น้องเอี่ยว – พี่ดีใจมากนะในวัน concert เอี่ยวทำในสิ่งที่พี่บอกได้ดีมาก ทำได้ขนาดนี้พี่ว่าเก่งมากแล้ว ขอยกนิ้วให้ น้องเป็นคนที่เรียนรู้เร็ว และมีความขยัน อดทน ตั้งใจมากกับสิ่งที่ได้ทำ พี่มั่นใจว่าอนาคตน้องต้องไปไกลแน่นอน เพราะเอี่ยวเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ส่วนหน้าตาไม่ต้องพูดถึงพี่ยังอิจฉาเลยพูดตรง ๆ นะ 555+  แต่ยังไงพี่ก็จะทำเพื่อเอี่ยวด้วยนะ ที่เอี่ยวได้บอกพี่ว่าจะทำให้เต็มที่เลย ขอให้น้องโชคดีมาก ๆ นะ ไงเราคงได้เจอกัน

สำหรับดิว เรารู้นะว่าดิวพยายามมาก ๆ ในการปรับตัวในบ้าน AF4 แรก ๆ อาจยังปรับตัวไม่ได้ แต่พอหลัง ๆ ดีขึ้นมาก เราดีใจนะที่ดิวทำได้ เรารู้ว่าเครียดกับโจทย์เพลงใน week นี้ด้วย แต่เราก็พยายามปลอบใจดิวตลอดนะ ว่าอย่าเครียดทำให้เต็มที่ แต่ concert ดิวทำได้ดีมากเลยนะ เป็นตัวดิวจริง ๆ ตอนนี้ดิวไม่อยู่ บ้านก็ขาดสีไปอีก 1 สี คงจะไม่สวยงามเหมือนแต่ก่อน แต่ไงเราก็จะคิดถึงนายนะเพื่อน

ส่วนพี่แมน เป็นคนตลกนะทำให้ต้อลหัวเราะได้ตลอดเวลา พี่ทำให้บ้านหลังนี้มีสีสันขึ้นมาก หลังจากขาดพี่เดียร์ น้องแอนตี้ พี่แอ้ น้ำฝนไป ตอนนี้ขาดพี่ไปอีก ความร่าเริง ความสนุก และเสียงหัวเราะมันคงจะไม่มีเหมือนเก่าก่อนแล้ว พี่เป็นคนขยัน และตั้งใจมากกับเพลงใน week นี้ ต้อลรู้ว่าพี่ต้องสู้กับอะไรเยอะมาก ไม่ว่าจะต้องสู้กับตัวเอง หรือสู้กับโจทย์เพลงที่ต้องใช้อารมณ์เยอะ ๆ แบบนี้ แต่พี่ก็ทำออกมาได้ดีมาก ๆ นะ ไม่มีพี่อยู่บ้านคงเหงาแต่ต้อลจะพยายามไม่เครียดนะ จะพยายามเล่นมุขแป้ก ๆ แทนพี่แล้วกัน แต่คงจะไม่เท่าพี่หรอก เพราะไม่มีใครมาแทนพี่ได้อยู่แล้ว

ส่วนสุดท้ายพี่บอม ไม่มีพี่สักคนแล้วใครจะมาแกล้งต้อลอีกล่ะ อาทิตย์ที่ผ่านมาต้อลดีใจนะที่เราได้เล่นกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น แกล้งกันมากขึ้น บางทีอาจเล่นแรงไปบ้าง แต่ก็ไม่เคยโกรธพี่ ๆ เลยนะ สนุกดีด้วยซ้ำไป พี่เป็นคนน่ารักมาก นิสัยดี ขี้เล่น ต้อลเองไม่คิดว่าพี่จะออกไปด้วยซ้ำ แต่ยังไงก็ตาม ตุ๊กตาหมีพี่บอม ต้อลของยืมเอามานอนเป็นเพื่อนแล้วกันนะจะได้เหมือนว่ามีพี่มาอยู่ข้าง ๆ ตลอด ต่อไปคงไม่มีใครมาร้องไห้แข่งกับต้อลอีกแล้ว อาทิตย์ที่ผ่านมาถือว่าเราเสมอกันนะ ok มั๊ย concert ต้อลเป็นห่วงพี่มาก ๆ นะ เพราะรู้ว่าพี่เจ็บคอ แต่ก็ถือว่าดีนะที่พี่ได้ทำเต็มที่แล้ว สนุกและซึ้งมาก ๆ พี่ไม่อยู่สักคนทำนองเพลงที่เราร้องด้วยกันมันก็ขาดหายไป รู้สึกแปลก ๆ ไปมากเลย ต้อลออกไปเมื่อไหร่เราคงได้เจอกันนะ คิดถึงพี่ ๆ ทุกคนมาก ๆ หวังว่าทุก ๆ คนคงจะไม่ลืมกันนะ

            พรุ่งนี้แล้วที่จะได้เจอกับโจทย์เพลงใหม่ ๆ อยากรู้เหมือนกันว่าจะต้องเจอกับเพลงอะไร เห็นว่ายากมาก ๆ เลย ตื่นเต้นและลุ้นมาก ๆ แต่ไม่ว่ายังไงจะพยายามทำให้เต็มที่จะครับ จะทำให้สุดความสามารถเลยเพื่อทุก ๆ คน ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสเขียนระบายความรู้สึกแบบนี้อีกมั๊ย แต่ยังไงก็อยากจะบอกให้ทุก ๆ คนรู้ว่า ต้อลประทับใจมาก ๆ และขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ ขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่คอยเชียร์นะ ยังไงก็มาเขียนถึงต้อลได้นะ ได้ออกไปแล้วจะเข้าไปอ่านแน่นอนครับ คงจะไม่เขียนอะไรมากนะเพราะปลื้มจนพูดไม่ออกจริง ๆ ที่สำคัญ ๆ ก็ได้พูดไปหมดแล้ว

             สุดท้ายก็อยากให้ทุกคนรักษาสุขภาพด้วยนะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ๆ ด้วย พ่อกับแม่ พี่เอ็ม พี่ออม พ่อแม่ของพี่เอ็ม เพื่อน ๆ ทุกคน และทุกคนที่ช่วยเชียร์และเป็นกำลังใจให้กับพวกเราทั้ง 20 คน ขอให้ทุก ๆ คนมีสุขภาพแข็งแรงมาก ๆ นะ แล้ววันเสาร์เราคงได้เจอกันอีก โชคดีนะครับ ต้อลรักและคิดถึงทุกคนนะ

credit>>
http://minihome.truelife.com/tolaf4/blog/1253712

จากคุณ : cybergod - [ 4 ก.ค. 50 10:47:43 ]