1. ผมได้ดู Misuko Uchida เล่น 'Jeunehomme' concerto No. 9 in E Flat, K271 กับวง the Mozarteum Orchestra ในแผ่นดีวีดี Mozart: Great Piano Concertos - Vol. 1 แล้วนึกถึง Keith Jarrett ในสายเปียโนแจ๊สขึ้นมาทันทีเลยครับ เพราะจาร์เร็ตแกก็ทั้งครางทั้งซอยเท้าเต้นขณะเล่นเปียโนเหมือนกัน ดูๆแล้วก็รู้สึกตลกๆอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่ายังมีนักเปียโนคลาสสิคที่ใส่อารมณ์เวลาเล่นมากกว่ายูชิดะ ยังมีอีกหรือเปล่านะครับ?
2. พอพูดถึงจาร์เร็ต ผมก็พาลนึกไปว่า ช่วงที่ยูชิดะเธอพร่างพรมเปียโนแบบนิ้วเป็นปืนกล(แบบนุ่มนวล)น่ะ เธอจะมีพลาดเล่นโน๊ตเกิน หรือขาด ไปจากกระดาษโน๊ตบ้างไหมหนอ ผมเข้าใจว่า ในสายคลาสสิคนั้น ถือเรื่องการเล่นตามโน๊ตเป๊ะๆ เพราะเป็นการเล่นที่ถูกต้องและถือเป็นการเคารพต่อบทเพลงต้นฉบับเดิมด้วย แล้วการตีความบทเพลงก็เป็นเรื่องของการเล่นโดยการควบคุมเรื่อง ความหนักเบาของเสียง (ตามที่กระทู้ก่อนหน้านี้พูดถึงไว้)
แต่ผมเคยอ่านเจอว่า ในยุคบาโรค เป็นยุคที่มีการสร้างสรรค์ improvisation นักดนตรีสามารถแต่งเติม ต่อเติมบทเพลงให้มีลักษณะทำนองเต็มจาก "การกำหนดแนวเบส" มีการสร้างแนวทำนองในตอนจบวรรคหรือจบเพลงได้ ซึ่งลักษณะเช่นนี้จะไม่มีในยุคต่อๆมาของคลาสสิค
คำถามครับ
------------
มันมีดีวีดี หรือซีดีชุดไหนที่ดนตรีคลาสสิคมีการเล่นด้นสด หรืออิมโพรไวเซชั่นบ้างครับ ผมอยากลองหามาดูหรือฟัง เพราะติดใจจากคีธ จาร์เร็ตที่แกเป็นจ้าวแห่งการแต่งแนวทำนองและแนวประสานแบบทันทีทันใด (sponteneous composition) ระหว่างที่แกเล่น improvisation
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 17:04:26
Misuko Uchida ใส่อารมณ์พร่างพรมเปียโน ...มากกว่านี้มีอีกไหม ^_^ ?
