เริ่มต้นที่ครูบิ๊กแก้ความเข้าใจผิดให้กับต้อล ที่คิดว่าตัวเองร้องเน้นมากไปจนมีเสียง เพอะ เถอะ ดังออกไมค์มากไปเวลาร้อง
ครูบิ๊ก: ถึงเวลาจริงมันไม่เป็นนะ ต้อลอย่าปรับนะ
เมื่อวานนี้มีแต่คนชมว่าดีนะรู้เปล่า
ต้อล: เหรอครับ แต่เมื่อวานต้อลร้อง ต้อลลดลงไปเยอะแล้วนะ
ครูบิ๊ก: ไอ้ที่พรึ่บพรั่บน่ะถูกแล้ว มันต้องมีนะต้อล
ต้อล: แต่ว่าเวลาซ้อมเมื่อก่อน ต้อลมีเยอะกว่านี้นะ แต่ต้อลลดลงแล้วนะ
ครูบิ๊ก: แต่ว่าเวลาจริงน่ะมันจะมี เขาเรียกว่า มีเครื่อง ลิมิตมิเตอร์ ลิมิเตอร์กับคอมเพรส มีเกรต
ไอ้สามตัวนี้มันจะตัดหมดแล้ว
นัท: ไมค์ที่ใช้มันจะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ
ครูบิ๊ก: ใช่...นอกจากว่าเราจะตั้งใจ
ต้อล: เด๋อๆด๋าๆ ............ร้องเพลงออกมา
ครูบิ๊ก: ..นี่จะไม่มี แต่ถ้าท ทหาร (ออกเสียงเน้นหนัก) น่ะมี ธ ธง น่ะมี
เด๋อด๋านี่ไม่มีแน่นอน ให้ตายเถอะ ไม่มีลมแน่นอน อย่าไปลดนะ ................(เริ่มอิน ^ ^ )
ไม่งั้นคำเน้นของครูบิ๊กหายหมด ถึงว่าล่ะ...หายหมด .......(โหมดเข้าใจความคิดประหลาดของต้อลเริ่มมากขึ้น)
เมื่อคืนก็ยังโอเคนะ เมื่อคืนยังมีคำเน้นอยู่
ต้อล: เมื่อคืนต้อลลดลงไปนิดนึงไงฮะ..........(ดูมันยังข้องใจอยู่ ^ ^)
ครูบิ๊ก: เหรอ คือถ้าเป็นห้องขนาดนี้ แล้วลดลงไปขนาดนี้น่ะ โอเคไง ..............(ครูบิ๊กเริ่มเข้าใจว่าไอ้เด็กคนนี้ต้องแจงให้ขาว ถึงจะหายข้อง...)
ครูกลัวว่าพอถึงเวลาจริง เวลาเราร้องกับทำท่า มันจะ........ (ชักอธิบายลำบาก ไอ้เด็กสองคนมันจ้องตาแป๋วอยู่)
เหมือนกันคือ ไปตามเวที เคยได้ยินคำนี้เปล่า
ละครเวทีทำไมต้องเล่นโอเวอร์เอาไว้ ไม่เหมือนละครทีวี
ละครทีวีเขาเล่นกับกล้องแค่นี้เอง แต่ละครเวทีต้องเล่นให้ใหญ่
อย่างคำว่าโอ้โห....ช้างตัวหญ๋าย หญ่าย อย่างงี้เขาต้องทำให้ดูใหญ่มาก ........(ครูบิ๊กยกตัวอย่างได้เห็นภาพชัดมั่กค่า 
)
แต่ปกติคนเราพูดแค่ ช้างตัวใหญ๋ใหญ่เนอะ พูดแค่นี้เอง
เหมือนกับเวลาร้องบนเวที เราต้องใหญ่ตามเวที ทำเหมือนกัน
ที่ครูบิ๊กไปเรียน แม้กระทั่ง ...............................(ครูบิ๊กชักอินมากขึ้น เริ่มมีรีวิวประกอบท่า)
เธอ.... แค่เนี๊ยะ (ทำท่ายื่นมือออกมาข้างเอว)
กับเวทีใหญ่ เธอ............. (ผายมือกว้าง)
ต่างกันแล้วนะ มือแค่นี้กับมือแค่นี้ มันต่างหมดเลย
และน้ำเสียงมันต้องสอดคล้องกับท่าทางด้วยไง เธอมากเธอน้อย เธอใหญ่เธอเล็ก อะไรอย่างงี้ หมดเลยต้องตามเวที
ครูกานต์ถึงได้แนะนำว่า ทำไมต้องออกไปร้องข้างนอก ร้องกับสถานที่กว้างๆ ส่งไปให้ถึงข้างหลัง
จากนั้นก็หันไปพูดกับนัท
ครูบิ๊ก: หรืออันนี้ก็เหมือนกัน พอนัทอารมณ์จัดๆปุ๊บ มันส่งไปถึงได้
ครูบิ๊กรับได้ โอ้โห...มันขนลุกเลย อะไรอย่างงี้
แต่ถ้าร้องตัวตัวมันจะไม่สุดอย่างงี้
ต้อลต้องฝึกเรื่องนี้เพิ่มเติมนะ แล้วจะโอเค (ครูบิ๊กสอนซ้ายขวา..เหนื่อยไหมคะ ^ ^)
เก็บรายละเอียด พักเสียงทั้งสองคนเลย นัทก็ขึ้นสูง....
เก็บรายละเอียด เป๊ะๆเลยนะ ไม่ต้องห่วงแล้ว (ให้กำลังใจตบท้าย)
.....................................................................................
ไม่กล้าเสริมอะไรมาก
ขอบคุณค่ะครูบิ๊กสำหรับคำแนะนำที่มีค่ามากมายขนาดนี้ 
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 50 16:40:42
คำแนะนำจากครูบิ๊กที่มีให้นัทและต้อล
