วงนี้อย่างที่รู้ๆกันว่า การฟังอัลบั้มใหม่ของเขาในระดับเพียง 2-3 รอบนั้น ดูจะไม่เพียงพอสำหรับการจะมาชวนคุยเพื่อพูดถึงงานของวงๆนี้ น่าจะ 5-6 รอบเป็นอย่างน้อย หรือจริงๆ ยิ่งมากรอบยิ่งดี!
ทุกครั้งที่วงๆนี้ออกงานใหม่ออกมา ผมจะหัวใจตูมตามขณะแกะซองแผ่นซีดี คาดหวังกับสิ่งที่จะได้ผจญภัยทางดนตรีเพื่อเดินทางเข้าไปในดินแดน เมทัลภิวัฒน์ (Progressive Metal นั่นแหละ (ฮา))
พระท่านสอนว่ายิ่งเราคาดหวังก็ต้องยิ่งเตรียมใจพบกับความไม่สมหวัง พูดแบบนี้หลายคนคิดว่า ผมคงไม่ค่อยจอยกับอัลบั้มนี้แหงๆ ก็ทั้งถูกและผิดพร้อมๆกันไปครับ
ผมขออนุญาติพูดถึงศัพท์เพื่อใช้ในกระทู้นี้อีก 2 คำเพื่อง่ายต่อการพูดคุยครับ
1. อัลบั้มที่เล่น(หรือบรรเลง)กันได้ดี กับ
2. อัลบั้มที่ดี(เยี่ยม)
วงนี้อย่างที่รู้ๆกัน เรื่องฝีไม้ลายมือทางดนตรีนั้นหายห่วง แต่ละคน ทั้งกีต้าร์ เบส กลอง คีบอร์ด รวมถึงการร้องด้วยเอ้า...ระดับเทพในแนวทางนี้แล้ว กี่โพลๆกี่สำนัก เมื่อพูดถึงการจัดอันดับวงแนวเมทัลภิวัฒน์ ก็มักจะมีชื่อของ "โรงฝันตะบันเมทัล" ติดอยู่ในอันดับ 1 ทุกที (เท่าที่ผมเจอๆมาหลายเว็บ) ดังนั้น ภาคดนตรีของวงนี้อาจกล่าวว่า สุดยอดทุกชุด-ทุกอัลบั้ม! หรืออีกนัยหนึ่ง เป็นอัลบั้มที่เล่นกันได้ดี (ซึ่งในใจผมตอนนี้มี Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory เป็นอันดับหนึ่งอยู่ในใจ)
ดนตรีของวงนี้ เพลงส่วนใหญ่ก็มักมี 2 ท่อน (แต่ไม่ทุกเพลงนะครับ) คือ
-ท่อนทำนองหลัก ที่รวมถึงท่อนฮุกและท่อนร้อง กับ
-ท่อนแยก ที่เป็นการบรรเลงไล่บดขยี้กันเองบนบรรทัด 5 เส้นของทุกเครื่องดนตรี ซึ่งผมคิดว่า ท่อนนี้คือเสน่ห์โคตรๆของวงๆนี้ ที่หาวงอื่นมาประกบได้ยาก (ในระดับอิ๊บอ๋ายด้วย)
แต่สำหรับคำว่า "อัลบั้มที่ดี"(เยี่ยม) ในทัศนะของผม ตามเกณฑ์ชาวบ้านๆของผม เอาตามรสนิยมของผมเป็นที่ตั้ง ประกอบด้วยองค์ประกอบดังนี้ครับ
1. ภาพรวมของบทเพลงในอัลบั้มดังกล่าวต้อง มีสัดส่วนของ"ความพอดี" ไม่ขาดไม่เกิน "ความลงตัว" "ความกลมกลืน" ระหว่างท่อนทำนองหลัก กับท่อนแยกบดขยี้ที่ว่านั้น
แน่นอนท่อนบรรเลงคือความเมามันในทางคีตศิลป์ของวงๆนี้ แต่ผมสังเกตว่า หากอัลบั้มใดที่ พ่อโรงฝันตะบันเมทัลของผม มันสามารถสร้างดุลภาพระหว่าง 2 ท่อนนี้ได้ อัลบั้มนั้นแมร่งก็สุดยอดครับ (ซึ่งในใจผมตอนนี้มี Images and Words และ Train of Thought อยู่ในใจ)
2. แม้จะมีความหลากหลายทางดนตรี แต่การร้อยเรียงบทเพลงในอัลบั้มดังกล่าวนั้นต้องสุดยอด เราสามารถฟังเพลงทั้งอัลบั้มได้โดยไม่รู้สึกเบื่อเพลงใดเพลงหนึ่งขึ้นมาในระหว่างฟัง แต่ประเด็นนี้ขอให้แยกเรื่อง อัลบั้มที่ฟังทุกวัน! ออกมานะครับ เพราะให้ดีขนาดไหน ฟังบ่อยๆ ก็เบื่อทั้งนั้นแหละครับ....
ซึ่งในใจผมตอนนี้มี Images and Words, Octavarium และ Train of Thought อยู่ในใจ ในกรณีของ Octavarium บางคนบอก แหยะ..มีเพลงป็อบแบบ U2 ด้วย แต่ในมุมมองของผมกลับคิดว่า นั่นแหละดีเลย แสดงถึงรสนิยมทางดนตรีและความสามารถทางด้านการประพันธ์บทเพลงที่กว้างไกล รวมถึงเพลงอย่าง Overture ในอัลบั้ม Six Degrees Of Inner Turbulence เพลงแรกในดิสต์สอง ด้วยครับ เพลงนี้ YES มาเองเลย แต่ผมโคตรชอบ เพราะปกติผมก็ชอบเยสมากๆๆ อยู่ก่อนแล้ว เรียกว่าพวกเขาทำเพลงเข้าทาง-เข้ารสนิยมผมก็ได้ครับ
หากเราจะประพันธ์ดนตรีแบบเปลือยรสนิยมตนเองว่า มีวงใดเป็นต้นแบบหรืออิทธิพล มันจะไปแปลกตรงไหน? ผมว่า พวกเขาใจกว้างพอที่จะเผยไต๋ ยอมรับกันแบบลูกผู้ชาย ว่าข้านั้นชอบงานของใคร? อาจเพราะผมปลื้มทั้ง U2, YES, RUSH, Pink Floyd ผมเลยชอบวงโรงฝันตะบันเมทัลเป็นพิเศษ
3. อยากจะพูดถึงเนื้อหาเพลงด้วย แต่พอดีภาษาอังกฤษดีมากถึงมากที่สุด ประกอบกับไม่มีเวลามานั่งเปิดดิกแปลทีละบรรทัด แถมเนื้อเพลงหลายส่วน แฝงปรัชญาไว้ มากกว่าจะให้เราแปลตรงๆตัวอักษรเสียด้วย ดังนั้นผมขอผ่านประเด็นนี้ครับ (ฮา)
ฟันธงเสียทีสิเพ่!
Systematic Chaos เป็นอัลบั้มที่ดีระดับหนึ่ง (มุขของเฮียโก๋โอลสคูล (ฮา)) แต่ผมว่าภาคดนตรียังขาดๆ เกินๆ ครับ การร้อยเรียงบทเพลง เพลงอย่าง The Dark Eternal Night และ Repentance ก็ทำผมสะดุดทางอารมณ์เล็กน้อย
กรณีของความต่อเนื่องที่ไม่น่าต่อเนื่องของบทเพลง สำหรับเพลงที่มีจังหวะแตกต่างกัน ยกตัวอย่าง ในทัศนะผม..การเรียงเพลงที่มีจังหวะมิดเทมโป้-เพลงช้า-เพลงไว ที่เข้าขั้นคลาสสิกของพวกเขาในความเห็นของผมก็อย่าง Pull Me Under ต่อด้วย Another Day และ Take the Time ใน Images and Words นั่นแหละครับ หลายๆคนก็แหวะ..อะไรๆก็พูดถึง Images and Words กูเบื่ออิ๊บอ๋าย (ฮา) ผมบอกแล้ว เราต้องแยกกันระหว่าง ความเบื่อ กับ องค์ประกอบทางดนตรี ของมัน แต่อย่างว่า รสนิยมใครก็รสนิยมมันครับแบบนี้
---------------------------------
หากถามผมว่า ชอบเมทัลแบนด์วงไหนที่สุด คำตอบผมยังเป็น โรงฝันตะบันเมทัล!
แต่หากถามผมว่า ชอบอัลบั้มในแนวเมทัลภิวัฒน์ของวงใดที่สุดในช่วงที่ผ่านมาในรอบปีนี้ คำตอบผมกลับเป็น อัลบั้มคู่ Gothic Kabbalah ของวง เทพกอธิกจิกกบาล (Therion) แน่นอน วงนี้มีสัดส่วนดนตรีกอธิกสูง แต่ผมว่าอัลบั้มนี้แสงของเมทัลภิวัฒน์ของวงนี้นั้นเรืองรองกว่ามากครับ
แต่ถ้าถามอีกว่า ชอบงานของเมทัลแบนด์วงไหนที่สุดในช่วงนี้ คำตอบผมกลับเป็นอลบั้ม In Sorte Diaboli ของ Dimmu Borgir ครับ พวกเขาเล่น melodic symphonic black metal ได้ระยิบระยับแพรวพราวมากเลยครับ วงแนวเมทัลภิวัฒน์หลายวงอาจต้องอายในเรื่องการสร้างบรรยากาศของงานและความซับซ้อนแบบไม่ขาดไม่เกินของวงๆนี้ครับ
-----------------------
รสนิยมใครรสนิยมมัน - เกณฑ์ตัดสินใครก็เกณฑ์ตัดสินมัน ครับของแบบนี้
ขอเชิญเหล่าสาวก"โรงฝันตะบันเมทัล" ร่วมวิสาสะทางดนตรีกันอย่างครื้นเครงและเมามันครับผม
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 50 20:53:40
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 50 13:53:22
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 50 13:52:18
น่าจะได้เวลาชวนคุยกันจริงจังเสียที หลังจากพี่น้องฟัง Systematic Chaos - DT กันมาพักหนึ่งแล้ว!
