......นี่เป็นหนึ่งในซีรี่ส์ คืนที่พะแพงจิตตก
เรื่องเล่าเกี่ยวกับเพื่อนของพะแพงก็ผ่านไป.....จนผ่านมาถึงเรื่อง แม่
พี่ชายสองคนเลยต้องรีบเบรค
นัท: กลับมาเรื่องแม่อีกละ
ต้อล: กลับมาเรื่องแม่อีกละ
.....แผ่นเสียงตกร่อง ชริ....................
แล้วนัทก็....ทำหน้าบวกทำท่า....เพื่อบ่งบอกทิศทางการเคลื่อนที่ความคิดในหัวสมองของพะแพง
นัท: พุ่งปู้ดดดด กลับมา
....ทำมือเป็นรถไฟเหาะ ส่ายหน้าปลงชีวิต หัวเราะอย่างเหลือรับ
ครูปุ้ยยังต้องเห็นด้วย
ครูปุ้ย: พุ่งทิศทางอย่าง ง ง มาก
....ครูปุ้มไม่อยากงง ก็ทำอย่างนี้สิคะ
....จับโฟกัสเฉพาะเสียงห้วนๆหนึ่งกะเสียงนุ่มๆอีกหนึ่ง....หนูน่ะทำประจำ....เอิ้กกก
พอพะแพงโดนเบรกเรื่องแม่....หนูเอ๊ย...พี่คนนี้ขอส่ายหัวทีเต๊อะ
....ก็วกกลับไปเล่าเรื่อง.....เพื่อนรักคนหนึ่งที่ตัวเองสามารถตายแทนได้
อยากให้เห็นสีหน้าพี่นัท.....แพงขอโทษทีว่ะ....เรื่องเล่าของแพงดึงความสนใจพี่คนนี้ไม่ได้เล้ย
แต่สีหน้าพี่นัทนี่สิ....ทำพี่ขำกลิ้งไปกับพื้น
นัททำหน้าแบบว่า....เรื่องมันพุ่งกลับมาที่เรื่องนี้ได้ว่องขนาดนี้ได้ไงฟะ
ตาที่พี่นัทมองแพงมันบ่งบอก.....ความงงงวยปลงอนิจจังสังขาราเอามั่ก มาก
แล้วหนึ่งเสียงที่เข้ามาช่วยชีวิตพี่นัท.....
ต้อล: พ่อแม่เราตายแทนได้นะ 
พี่นัทรีบคว้าเชือกที่กาต้อลส่งมา...ดึงตัวพ้นจากก้นเหวแห่งความมืดมน
ในขณะที่ครูปุ้มหาทางไปไม่เจอ......
เจ้ากาต้อลเมื่อดึงพี่กลับมาหา...ได้แล้ว
ต้อล: เรามาทำ เซมิ เซมิ เซมีมี กันต่อ เรามาเซ มี มี กันเถอะม่ะ
กาต้อลเตรียมทำท่ากำมือเล่นเต็มที่
พี่นัทก็ยกมือกำ....ตามทันควัน
แล้วภาพสองพี่น้อง เล่นเกมมือ...เซ มี มี
.....ก็เรียกรอยยิ้มอย่างมีความสุขให้เกิดขึ้น ท่ามกลางอากาศที่ลอยกดต่ำ
พร้อมเสียงหัวเราะที่ตามมา
เมื่อ.....
นัท: เซ มี มี ถูกทอดทิ้ง ถูกทอดทิ้ง ถูกทอดทิ้ง
เด็กเชียงใหม่ ถูกทอดทิ้ง ถูกทอดทิ้ง ถูกทอดทิ้ง
แต่นะ....ใครจะกล้า.........ทอดทิ้ง
.......น่ารักซะขนาดนี้.....รอเวลาเซ มี มี...ด้วยกันสักวัน....นะ 
ขอแถมเรื่องปมด้อย ของพี่นัท
เรื่องราวนี้เกิดที่โต๊ะอาหาร ช่วงที่พะแพงนำร่องความกดอากาศต่ำมาก่อนไปคอมมอนรูม
.....เมื่อพะแพงเล่าเรื่องการล้อเลียนปมด้อยในหมู่เพื่อนฝูง จนมาถึงคำว่า
เตี้ย
นั่นล่ะ กล้องจับที่แผ่นหลังกาต้อลที่นั่งเอียงข้างคู่กับพี่นัท ก็ขยับไหวทันควัน
..........ถึงแม้ไม่เห็นหน้า...แต่ขอรับประกันว่า....ยิ้มรับทันที....แน่นอน
พร้อมเสียง....ส่อความนัยย....ดังขึ้นมาเบาๆ
ต้อล: เตี้ย
.....แค่กาต้อลพูดแค่เนี้ย....พี่นัทรู้ตัวละ.....ดอกนี้ตัวเองโดนเต็มๆ
นัท: โห...เตี้ย
.....เสียงอ่อยชวน...เอื้อมมือเข้าไปปลอบมั่ก มาก
แต่....
ไม่ถึงคิวคนเฝ้าแอบดูอย่างพวกเราหรอกนะ
เพราะ....
คนที่แหย่....น่ะ
ต้อล: ฮะ ฮ่ะ ฮ่า.......
.....แม้จะหัวเราะ...เยาะ
แต่....มือกาต้อลน่ะ.....ตบบ่าปลอบใจพี่ชายไปด้วย
.....ตามเคย
นัทถึงกับ.....
นัท: ด่าใครเนี่ย
.....ขนาดส่งเสียงประท้วง
ยังเสียงอ่อยๆเลย....คิดดู
เจ้ากาต้อลเลย................
ต้องปลอบใจครั้งใหญ่
ต้อล: ไม่ได้ด่า แต่พอกันแหละพี่ก็....โห
แต่......
คำปลอบใจแค่นี้...ดูจะไม่พอ
เพราะ
นัท: สูงกว่าพี่ตั้ง 5 เซ้นต์ ยังจะว่าเตี้ย
.....เสียงคนขี้งอน.....จากพี่นัท
ที่นาน น๊าน เราจะได้ยินที
แหม......
นัทนึกเหรอว่า......
จะได้รับ คำปลอบใจ....อีกครั้ง
ก็นะ......
อยากมี....น้องชายที่แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า....ซะขนาดนี้
มันก็ช่วยไม่ได้นะ.....
ที่จะ.....โดน.....อีกเต็มๆดอก
ต้อล: ปมด้อย!!!
.....พร้อมเสียงหัวเราะ...ตามมาอีกล็อตใหญ่
จน(อยาก)ชวนให้.....ถูก(พี่นัท)กระ....ทุบเป็นอย่างยิ่ง
แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 50 14:11:09
เซ มี มี ถูกทอดทิ้ง ถูกทอดทิ้ง
..เด็กเชียงใหม่ ถูกทอดทิ้ง ถูกทอดทิ้ง
