เพราะเจ้าหนูกาต้อลของพวกเราการันตีไว้กับครูบิ๊ก.....ว่า
แต่ฟังสนุกดีฮะ ชอบ
.....แล้วสองครูกับลูกศิษย์ก็นั่งหัวชนกันฟังแกะเนื้อเพลงนี้ไปด้วยกัน
เมื่อกล้องตัดกลับมาที่โต๊ะอาหาร
....ลิตเติ้ลแฮกริดก็ยังหัวชนกับแฮรี่ พอตต้อล ต่อไป
แต่คราวนี้...ศิษย์จอมแสบคิดแข่งกับอาจารย์
One Two Three Four Five
........กับท่อนแมมโบ้ที่แสนจะรัวลิ้น กับชื่อบรรดาสาวๆที่แสนจะน่ารัก
ต่างคนต่างร้อง ต่างคนต่างพยายามไล่งับคำ.....ให้ทัน
จนเมื่อผ่านจังหวะ very slowไปแล้วอย่างราบรื่น
มาถึงmediumเพื่อให้เข้าปาก
ครูบิ๊กถึงกับท้าให้กาต้อลไล่จับคำในจังหวะเร็วเลยนะ
ครูบิ๊ก: มาเจอกัน!!!
แล้วต่าง.....ผลัดกันแพ้ ผลัดกันพลาด คนละทีสองที
พร้อมเสียงหัวเราะที่ตามมา....เมื่ออีกฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ
ซึ่งก็เป็นลูกศิษย์ที่คิดเทียบชั้นเองนั่นเอง
ต้อล: เอาใหม่ครับไม่ทัน....มันฟังเร็วแล้วไม่ทันเลย



เมื่อการแข่ง..เอ๊ย การสอนผ่านไป 
.....เราถึงได้รู้อย่างแน่ชัดว่า โน๊ตบุ๊คขนาดจิ๋วที่ครูบิ๊กหอบหิ้วมาเพื่อ.........
ครูบิ๊ก: แล้วซ้อมแบบ very slow ครูบิ๊กเอาเป็นต่อกันเลยไหม จะได้หาง่ายๆ เรียงใหม่นะ
ต้อล...ครูบิ๊กเอาต่อกับออริจินอลเลยนะ
ต้อล: ครับ
ครูบิ๊ก: เนี่ย...แบ็กกิ้งแทร็คจริงเอามาต่อกับออริจินอลอย่างเนี้ยนะ
ต้อล: ครับ
ครูบิ๊ก: อย่างเนี้ยแบ็คกิ้งแทร็คจริงต้องอยู่สุดท้ายสุด ถูกเปล่า
นี่นะ...very slow ก็อยู่ถัดมาแล้วก็เป็นแบ็กกิ้งแทร็ค
ครูบิ๊กทำจังหวะที่หลากหลายใส่ไว้ในโน๊ตบุ๊คเพื่อให้กาต้อลมาฝึกจับให้ทันทีละสเต็บ
หมดคำพูดค่ะ.......
ประทับใจกับหัวใจความเป็นครูของครูบิ๊กค่ะ 
แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 50 15:49:56