ว้าว ถึงวันกลิตเตอร์เดย์อีกแล้ว รู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่มีความหมายกับเรามากเลย ทุกๆปีพอถึงวันนี้ก็จะต้องทำตามธรรมเนียมหยิบอัลบัมนี้มาฟัง จำได้เลยว่าเพราะมารายห์นี่ล่ะที่ทำให้เรามีความสุขมากในคืนวันที่ 11 ก.ย. ในปีเกิดเหตุนั้น เราไปร้านเทปที่บ้านเกิด แล้วจ๊ะเอ๋กับหน้าเจ๊มารายห์แจ๋นแหล๋นสีชมพูเริงร่าท้าโลกอย่างไม่รู้สึกรู้สาในชะตากรรมที่จะเกิดเลยอย่างไม่คาดคิด ไม่รู้เลยว่า วันนั้นจะเป็นวันที่อัลบัมออก (และอีเอ็มไอ ไทยแลนด์ ก็เก๋ ปล่อยวางแผงตรงกับทั่วโลกเป๊ะด้วย ทั้งที่จังหวัดที่เราอยู่ตอนนั้นมันบ้านนอกเมืองนาแท้ๆ)

      ได้เทปมาเสร็จ เราก็เริงร่ารีบหยิบเข้าหูฟังกับวอล์คแมนคู่ใจทันที โอ้โหเฮ้ะ แฮปปี้มากๆเลย อัลบั้มนี้เพลงเกือบทั้งหมดมีทีมจิมมี่ แจม คุม และตื่นเต้นกับการที่มีเพลงบัลลาดสุดไพเราะที่ไม่คาดว่าจะได้เจออีกครั้ง ก็คือ ลีด เดอะ เวย์ กับ ผลงานของ วอลเตอร์ กับมารายห์อีกครั้ง และมันก้เพราะมากๆขนลุกตั้งแต่ฟังในครั้งแรก เพลงแล้วเพลงเล่า ผ่านไป อย่างที่เรารู้สึกว่า มันไม่ใช่อัลบัมที่ 80 จ๋า แปลกกระจายอย่างที่คิด แต่ให้ความรู้สึกเต็มอิ่มกับความคาดหวังมากๆ (ไม่มีอัลบั้มไหนเลยของมารายห์ที่รู้สึกว่าเพลงลงตัวขนาดนี้) เพลงมีการเรียงแทรคมาอย่างสวยงาม มีการเชื่อมอารมณ์ให้เพลงต่อกัน ซึ่งถือเป็นความเก๋ไก๋ที่ทำให้อัลบั้มนี้มีเสน่ห์มาก เพลงในภาคมีจังหวะ ก็มาไกลกว่าเพลงอาร์แอนด์บีกระแสนิยมในเรนโบว์มาก ทุกเพลงมีลูกเล่นที่แพรวพราว ฟังแล้วรู้สึกว่าไม่มีเพลงไหนที่เป็นแค่เพลงเติมมาให้เต็มอัลบั้ม (เทียบกับชาร์มสิจ๊ะ จะรู้เลยว่ากลิตเตอร์มันยอดกว่าจริงๆ) เพลงช้า มีชัดๆแค่ 3 เพลง + 1 เพลงช้าอารมณ์อินเตอร์ลูดอย่างทวิสเตอร์ก็เพราะถึงใจทุกเพลง โดยเฉพาะ เนเวอร์ ทู ฟาร์ น่ะ ดคตรขนลุก นี่คือเพลงของมารายห์ที่ฟังแล้วอยากร้องไห้ตามไปด้วยความไพเราะจริงๆ คืนนั้นตัดขาดจากทีวี รีบเข้านอน กรอกหูฟังเทปวนไปมา 3 รอบ แล้วเคลิ้มหลับไปอย่างมีความสุขกับความเต็มอิ่มของอัลบัมนี้ แบบเดียวกับมารายห์เองที่อัลบัมนี้เหมือนความเคลิ้มฝันที่สวยงาม โดยไม่รู้เลยว่าจะได้ไปพบเจอกับเหตุการณ์อะไรร้ายแรงในวันต่อมา (เทียบจากเส้นเวลาแล้ว คนไทยได้ฟังอัลบั้มนี้ก่อนคนอเมริกา และ สำหรับเรา เวลาที่เกิดเหตุการณ์นั้น ก็คือเวลาที่เรากำลังฟังเพลงอัลบัมนี้ อย่างตัดขาดจากโลกพอดีเช่นกัน)


   ยอมไม่ได้ สำหรับกระทู้ของหนูกร้านคนเก่ง เพราะว่า เพลง Didn't Mean To Turn You On เนื้อเพลงออกจะหญิงขนาดนั้นต้นฉบับจะเป็นลุงโรเบิร์ต พาล์เมอร์ไปได้ไงจ๊ะ

   สำหรับเรานะถ้าเราเป็นมารายห์ละก็ เราจะบอกเลยว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่มีค่าสำหรับเรามาก นี่คือเพลงที่รอคอยทั้งชีวิตที่จะได้ทำเลยล่ะ

  เราเคยรู้สึกกันไหมล่ะ ว่า ถ้าเราดังนะ เราอยากจะเอาเพลงที่เราชอบกลับมาทำใหม่ในแบบของเราในเชิงบูชาต้นฉบับ เช่น อย่างเช่นถ้าพวกเราได้ออกอัลบัม เราก็คงอยากเอาเพลงมารายห์มาทำใหม่สักเพลงนึงใช่ม้า หรือว่าไม่ก็ขอแซมเปิ้ลก็ยังดี และยิ่งถ้าเรารู้ว่าเพลงที่เราชอบๆนั้น มาจากทีมโพรดิวเซอร์ทีมเดียวกันอีก เราจะไม่ยิ่งรู้สึกเหมือนฝันเลยหรือ ที่เราจะได้ทำเพลงกับโพรดิวเซอร์ในฝันของเรา ที่เราเคยฟังแล้วคิดว่าเราอยากเป็นอย่างนั้นบ้างจัง ทั้งๆที่ตอนที่เรากำลังเพ้อฝันนั้น เรากำลังเป็นแค่เด็กเสิร์ฟจนๆ ที่ยังไม่มีโอกาสคาดหวังอะไรกับชีวิตเลยสักอย่างเดียว

     เพลงๆนี้ แต่งโดย จิมมี่ แจม เทอร์รี่ลิวอิส ในยุคเริ่มต้นของการทำงานของ 2 ลุง หลังแยกทางจากพรินซ์มาเน้นงานปั้นศิลปินเต็มตัว Cherrelle ซึ่งเป็นเจ้าของเพลงนี้ ถือเป็น ศิลปินหญิงเดี่ยวคนแรกที่ 2 ลุง ปั้นขึ้นมา(1983) (ก่อนที่จะมาพบคู่บุญคนต่อๆมาอย่าง Janet (1985) และ Yolanda Adams)

    เมื่อเธอได้มีโอกาสทำเพลงกับจิมมี่ แจม โพรดิวเซอร์ในฝันแล้ว หลังจากที่ชอบเอาเพลงของศิลปินทีมแรกจากการปั้นของ 2 ลุง อย่าง S.O.S Band (1981) มาใช้ออกบ่อยทั้ง Just Be Good To Me และ Tell Me If You Still Care ซึ่งหากดูตามดิสโคกราฟีการทำงานของ 2 ลุง เจ๊มาลัยเรา เหมือนไล่ตามถลุงงานยุคต้นๆของ 2 ลุงมาใช้ตามลำดับซิงเกิ้ลที่ 2 ลุงเคยทำมาทีเดียว ดังนั้นเมื่อถึงเวลาประจวบเหมาะ กับโอกาสได้ทำเพลงย้อนยุคอย่างที่ตัวเองชอบ ไม่รู้คุยกันอย่างไร มาลัย ถึงได้ขุดเพลงนี้ขึ้นมาให้ 2 ลุงทำให้ใหม่ ช่างน่าตลกยิ่งนักที่เพลงๆเดียวกัน จะถูกคนๆเดิมที่เป็นทั้งคนแต่งและคนโพรดิวซ์งานเอง นำผลงานตัวเองกลับมาทำใหม่ซ้ำในอีกเกือบ 20 ปีให้หลัง

          เพลงๆนี้เหมือนกับเพลงที่รอให้มารายห์มาร้องเลยทีเดียว เพราะดนตรีนั้นของเก่าของใหม่เหมือนเดิมเป๊ะ หยั่งกะแค่เอาดนตรีเก่าเปล่าๆมารีมาสเตอร์แล้วให้เจ๊มาลัยเราร้องใหม่ลงไปแทนเลยทีเดียว ทั้งตัวเพลงและเนื้อหาเป็นอะไรที่แจ๋แจ๋น มาร้าย มารายห์มาก เมื่อเทียบกับความกล้าในการพูดถึงเรื่องเพศๆเมื่อเกือบ 20 ปีก่อนแล้ว เพลงนี้ถือว่าเนื้อหาค่อนข้างแรงทีเดียวนะเนี่ย (ลองนึกถึงปฏิกิริยาที่มี ต่อเพลงที่แรงกว่าอีกนิดในปีต่อมา อย่าง หยั่งกะสาวพรหมจรรย์ของคุณป้าข้างบ้าน) เพลงๆนี้ ถูกแต่งขึ้นเพื่อให้มีการบันทึกถึงความคิดและการทำดนตรีในสมัยนั้นไว้โดยเฉพาะ ในขณะที่ตัวเจ๊เชอร์เรลล์เอง กลับให้ภาพของเพลงในลักษณะของลุกส์ของสาวใสๆที่อยากริขึ้นมาเปรี้ยวแต่ยังไงก็ยังบริสุทธิ์ค่า แบบนั้นมากกว่า (แบบเดียวกับที่ลุงจิมมี่ ทำเพลง รู้รักก่อนเสียสาว Let's Wait Awhile ให้เจเนทในปีต่อมาอีกเช่นกัน) แต่เจ๊มาลัยของเรา กลับให้อารมณ์ของคุณนายที่เปรี้ยวกร้าน และกล้า ให้ภาพของหญิงเปรี้ยวมั่น ที่ดูง่ายๆ แต่จริงๆแล้วกร้าน และมีสมองกว่าที่ทุกคนคิด นี่คือหญิงเปรี้ยวยุคใหม่ที่มาในปัจจุบัน ความเปรี้ยวของเนื้อหาในเพลงนี้ ก็ไม่มีใครทำได้เปรี้ยวเท่าอีกแล้ว (เพราะออกแนวสตรีนิยมกันไปซะหมดแบบพวกอารมณ์เดสทิไชลด์ สาวเริ่ เชิด ไม่ง้อแบบนั้น) แต่แบบนี้สิคือ มารายห์ตัวจริง ถึงจะดูเลิฟเวอร์บอยขนาดไหน คนด่าว่าเธอแrดร่าน แต่เชอะ นั่นก็แค่ภายนอก จริงๆชั้นมีสมองย่ะ (มารายห์ชอบทำเพลงถูกผู้ชายชวนเข้าห้องต่อมาเป็นซีรีส์เลยในยุคหลัง ซึ่งนั่นกลับกลายเป็นเพลงของสาวใจอ่อนสุดท้ายก็ยอมแพ้ลูกอ้อนผู้ชายไปแล้วอย่าง Lullaby และ Stay The Night) ตลกดีที่จิมมี่แจมกลับมาทำเพลงเดิม แล้วไม่ปรับอะไรเลยจริงๆ ที่หนังสือปอปเคยวิจารณ์ว่า เพลงนี้เล่นแอดลิปตอนท้ายเลยเถิดไปหน่อย ท่อนที่มันฟิ้วฟ้าว โวยวาย วิ้ดวิ้วนั่นน่ะ แต่ความเป้นจริงแล้ว มันมีมาตั้งแต่ต้นฉบับแล้วต่างหาก แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ การได้เสียงมาลัยเรา มาแทนเสียงของเจ๊เชอเรลล์ที่ดุเป็นแบบ 80 ทำให้เราได้เพลงที่เป็น 80 กับเสียงแจ่มๆของมาลัยแบบยุค 90 ที่ถ้าเจ๊ได้ออกเทปตั้งแต่ตอนนั้น เพลงก็คงไม่ออกมาrad ได้ใจขนาดนี้ จริงป่ะ


       บังเอิญวันนี้มาเจอกระทู้นี้โดยบังเอิญ เลยไม่ได้เตรียมเพลงมาให้ แต่จะบอกว่า แซมเปิ้ลที่มารายห์ใช้ทุกเพลง ข้าพเจ้ามีครบหมดแล้วจ้า ดังนั้น ใครอยากฟังเพลงไหนก็ขอมาเถอะ มีหลายเวอร์ชั่นด้วยล่ะ อย่างเพลงนี้ มีทั้งเวอร์ชั่น เชอร์เรลล เวอร์ชั่นลุงโรเบิร์ต และเวอร์ชันแดนซ์สมัยใหม่โดยสาวนางหนึ่งชื่ออะไรจำไม่ได้ ทุกเพลงเตรียมไว้สำหรับการรีวิวเพลงโดยเฉพาะเลยไม่ได้ลงให้ฟังตอนนี้ กะจะรอลงตามเวลาจริงอ่ะ


        ดังนั้นใครอยากได้เพลงไหนก้ขอมาละกัน แบบมีบางเพลงหายากมากๆๆๆ กว่าจะได้มาด้วยชีวิตเลยล่ะเช่น

        Stay Awhile,Child
        Pure Imaginagion - From OST. Chartlie & The Factory (1967)
       Betcha You, By Golly Vow - Phyllis Himan (Sample of Stay The Night)

        สุดๆจริงๆ เตรียมไว้เพื่อโครงการรีวิวโดยเฉพาะเลยนะนี่




     สุดท้ายละ รู้กันรึเปล่าเอ่ยว่า กลิตเตอร์เดย์ปีนี้มีความพิเศษยังไง?


     ตอบ นั่นคือ วันที่ 11 ก.ย. ปีนั้น ตรงกับวันอังคาร และในปี 2007 นี้ วันที่ 11 ก.ย. ก็กลับมาตรงกับวันอังคารอีกครั้งล่ะ ใน 6 ปีให้หลัง (The Omen 666 มากๆ) 55


ข้อมูลเพิ่มเติมเพลงนี้

Cherrelle

       1984: "I Didn't Mean To Turn You On" - R&B #8

ขอติดไว้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ จะรีบไปค้นมาอัพให้นะ สำหรับคนอยากฟังจริงๆ

Robert Palmer

      1986 "I Didn't Mean To Turn You On" #2


อันดับดีขึ้นจากการคัฟเวอร์ด้วยล่ะ เห็นป่ะ


           ถือว่าการพูดถึงเพลงนี้โดยพร้อมกัน เป็นส่วนหนึ่งของการรีวิวเพลงนี้ และร่วมฉลองกลิตเตอร์เดย์ในปีนี้จ้ะ สุขสันต์วันกลิตเตอร์น้าลูกแกะน้อยที่น่ารักทุกคน