ความคิดเห็นที่ 1
แม้ว่าในยุคแรกๆ เลนนอนจะเล่นโซโล้กีต้าแบบ Chuck Berry ตอนที่เขาอยู่ในสตูดิโอบ้าง แต่ท้ายที่สุดเขาก็ยกตำแหน่งมือโซโล้ (lead guitar) ให้กับจอร์จ แฮริสัน อย่างเต็มใจ อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังชอบการตีคอร์ดในแบบฉบับของตัวเองมากกว่า การโซโล้กีต้า (solo) ครั้งแรกของจอห์นในการบันทึกเสียงปรากฎครั้งแรกในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ปี 1964 ตอนที่เขากำลังประพันธ์เพลง "You Can't Do That" หลังจากนั้นไม่กี่วันต่อมาเขาก็ได้โซโล้ในเพลง "Long Tall Sally" (อีกเพลงหนึ่งที่พวกเด็กๆเล่นกันเทคเดียว) และก็ตามมาอีกหลายโซโล้ อาทิ เช่น ในเพลง "Every Little Thing," "Get Back," "I Want You (She's So Heavy)," "Happiness Is a Warm Gun," "Yer Blues," "Honey Pie," "Ballad of John and Yoko," และการสไลด์โซโล้เด็ดๆในเพลง "For You Blue," และท้ายสุดการประชันกีต้าอย่างบ้าคลั่งของสามสหายในเพลงสั่งลา "The End." Lennon ทำหน้าที่หัวหน้าใหญ่อย่างเต็มตัวครั้งแรก ในอัลบั้มแรกของเขา Plastic Ono Band, แต่สุดท้ายเขาก็จำเป็นต้องชักชวนคนที่ไว้ใจได้ให้เข้ามาช่วยทำเพลงกับเขา อย่างเช่น Harrison, Eric Clapton และ Jessie Ed Davis และก็อีกหลายคน ช่วงนี้ในอาชีพนักดนตรีของจอห์น เขาได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการริฟฟ์กีต้า *(riff หมายถึง การเอาจังหวะกีต้ามาตัดแปะไว้ให้สอดประสานกันอย่างพอเหมาะพอเจาะกับจังหวะกลอง โดยจะต้องอาศัยจินตนาการอย่างมากในการคิดท่อนริฟฟ์ขึ้นมาสักท่อน ซึ่งท่อน riff มักจะเป็นจุดเด่นพอๆกับท่อนโซโล้ และผู้เล่นจะเล่นวนเวียนอยู่ในเพลงๆนั้นตลอดทั้งเพลง เช่นเดียวกับการ solo)มากมายบนเวทีร่วมกับเหล่าเทพเจ้าทางด้านกีต้า อย่างเช่น Chuck Berry, Keith Richard, Eric Clapton และ Frank Zappa
จากคุณ :
lennonjr. (lennonjr.)
- [
14 ก.ย. 50 13:10:41
]
|
|
|