ความคิดเห็นที่ 1 Chapter 1 เหอหม่า........ผมเป็นพ่อครัว 55555 จริงๆแล้วยังไม่นับว่าเป็นพ่อครัวหรอก ผมคิดมาตลอดว่า ทำยังไงถึงจะได้เป็นพ่อครัวที่ดีได้นะ ยังมีอีกนะ ยังมีอีก จะทำยังไงดี ไม่ใช่ว่าทำอาหารอร่อยก็พอแล้วนะ ผมว่าในโลกนี้ต้องมียอดฝีมือที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนที่ดูๆแล้วก็เหมือนไม่มีอะไร แต่ว่ารู้วิธีการทำอาหารให้คนกินมีความสุข นี่ล่ะคือคนที่ผมกำลังตามหาอยู่ “เซียนทำอาหาร” เหอหม่า.........คุณกุ๊กจือเถียนครับ สวัสดีครับ ผมรวบรวมตัดข่าวคุณเก็บเอาไว้ ผมเป็นแฟนคลับคุณครับ พูดยังงี้ประจบสอพลอเกินไปรึเปล่านะ ศิษย์พี่ สวัสดี น้องคนนี้ชื่อเหอหม่านะ ผมเป็นเพื่อนกับฉาเค่อน่ะ (คนหัวหยิก) ผมเองอยากเป็นพ่อครัวเหมือนคุณ หวังว่าต่อไปจะเป็นเหมือนคุณนะ เออ แบบนี้ไม่เลวเหมือนกัน ผมอยากเรียนกับคุณมาก คุณรับลูกศิษย์ไหมครับ คนเก่งกาจอย่างคุณต้องมีคนรับช่วงต่อนะ ถ้างั้นให้ผมรับช่วงต่อเถอะ ผมจะเจริญรอยตามแบบคุณ ผมเลื่อมใสคุณจริงๆนะ ผมอยากให้คุณชี้แนะผม ชี้แนะผมด้วยนะ --------------------------------------------------------------------------- เหอหม่าขี่จักรยานจนลงบันไดจนมาล้มทับตระกร้าผักข้างทาง เหอหม่าขี่จักรยานมาที่ภัตตาคารที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง บ๋อยยืนคอยต้อนรับลูกค้าหน้าภัตตาคาร ถามเหอหม่าว่าเป็นเพื่อนกับคุณหนูไป่ฮุ่ยรึเปล่า เหอหม่าบอกว่าไม่ใช่  ความจริงเหอหม่ามาหาจือเถียนที่ภัตตาคารเพื่อขอให้จือเถียนรับเป็นลูกศิษย์ แต่บ๋อยไม่ยอมให้เข้า เพราะว่าวันนี้ภัตตาคารถูกเหมาทั้งร้านแล้ว โดยพ่อของไป่ฮุ่ย เพื่อเลี้ยงต้อนรับลูกสาวไป่ฮุ่ยที่เรียนจบรับปริญญา เหอหม่าไม่ยอมไปไหนนั่งรอจือเถียนอยู่หน้าร้านภัตตาคารเพื่อจะได้พบจือเถียน ----------------------------------------------------------------------------------- ท่านประธานพ่อไป่ฮุ่ยลงมือทำอาหารทุกอย่างด้วยตัวเองเพื่อลูกสาวสุดที่รัก ไม่ว่าพนักงานในร้านจะช่วยอย่างไร ท่านประธานก็ไม่ยอม บอกว่ายังไงต้องลงมือทำอาหารด้วยตัวเองให้ได้ ไป่ฮุ่ยเข้ามาหาพ่อในครัว เห็นพ่อกำลังทำซุปสีทอง จะขอชิม แต่พ่อบอกว่ายังไม่เสร็จ ให้ไป่ฮุ่ยไปรอที่โต๊ะ ไป่ฮุ่ยมีความสุขมาก พ่อไป่ฮุ่ยเปิดคลิปวีดีโอตอนเด็กให้ไป่ฮุ่ยดู พ่อ.......ไป่ฮุ่ย วันนี้หนูเรียนจบแล้ว พ่อเพิ่งรู้สึกว่าหนูโตแล้วจริงๆ วันนี้พ่อจะทำอาหารรสเลิศที่สุดเพื่อต้อนรับที่หนูเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ตอนที่หนูเกิด หนูเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดของพ่อเลยล่ะ จือเถียนเข้ามาในภัตตาคารด้วยใบหน้าบูดบึ้ง พนักงานทุกคนเกรงใจจือเถียนแต่ว่าไม่ยอมให้จือเถียนเข้า จือเถียนดึงดันจะเข้าไปให้ได้ จือเถียน.........ข้างในทำอะไรกัน บ๋อย.......ไม่มีอะไร ข้างในไม่มีอะไรครับ จือเถียนมองเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงบังเอิญเห็นไป่ฮุ่ยกำลังหัวเราะมีความสุขกับพ่อ จือเถียนและไป่ฮุ่ยสบตากัน ในที่สุดจือเถียนดึงดันจนเข้าไปถึงในครัวจนได้ จือเถียนเห็นซุปสีทองที่พ่อไป่ฮุ่ยกำลังปรุง จึงตักนิดนึงมาชิม แล้วยกหม้อเททิ้งทั้งหมด จือเถียน.......ซุปนี้ใครเป็นคนทำ ไฟแรงขนาดนี้ ซุปมีน้ำมันออกมาเยอะจนเลี่ยนแล้ว พวกคุณไม่รู้หรือไง ซุปเหนียวข้นแล้ว ชิมไม่ออกหรือไง ที่แท้ใครเป็นคนทำกันแน่ อย่างนี้จะเรียกว่าเป็นพ่อครัวได้เหรอ พ่อไป่ฮุ่ยบอกไป่ฮุ่ยว่าแม่ของไป่ฮุ่ยเสียไปตั้งแต่เธออายุแค่ 7 ขวบ เพื่อลืมเรื่องร้ายๆ พ่อพาไป่ฮุ่ยไปเสาะแสวงหาอาหารอร่อยๆกิน ให้อาหารรสเลิศช่วยชดเชยความสุข ไป่ฮุ่ย......พ่อคะ หนูมีความสุขมากเลยค่ะ พ่อ.....ลูกคงหิวแล้วสิ เดี๋ยวมากินอาหารกันนะ วันนี้พ่อทำอาหาร เพื่ออยากให้ลูกมีความทรงจำที่แสนสุขเก็บไว้ ไป่ฮุ่ยและพ่อถ่ายรูปด้วยกัน ผู้จัดการร้านต้องอธิบายให้จือเถียนฟังว่า วันนี้ร้านถูกเหมาโดยท่านประธานบริษัทคนนึงที่ต้องการเลี้ยงฉลองให้ลูกสาวที่รับปริญญา ท่านประธานอยากทำอาหารรสเลิศให้ลูกสาวกิน แต่ผู้จัดการเกรงว่า จือเถียนจะโกรธเลยให้หยุดงานโดยไม่หักเงินเดือน แต่จือเถียนไม่ยอม ดึงดันมาทำงานและบอกผู้จัดการว่า จือเถียน........ซุปผมไม่ได้พิเศษอะไรหรอกนะ ทุกวันแค่ใจเดิมๆในการทำ ภัตตาคารต้องเปิดร้านทุกวัน ไม่มีเหตุผลอะไรเหมาะสมที่จะให้พ่อครัวหยุด ถ้าคุณไม่อยากให้ผมมา ผมก็จะไม่มาอีกแล้ว จือเถียนเดินออกมาเห็นไป่ฮุ่ยและพ่อกำลังถ่ายรูปกัน พ่อไป่ฮุ่ยรีบเข้าไปดูซุป จือเถียนย้อนกลับไปในครัวใหม่ และเดินมาดูหม้อซุปที่พ่อไป่ฮุ่ยกำลังปรุง ผู้จัดการรีบกันจือเถียนออกมาและขอร้องว่าอย่าให้มีเรื่องกันเลยนะ จือเถียน.......คุณวางใจเถอะ ผมลาออกแล้ว ไม่สนหรอกว่าพวกคุณจะทำอะไรกัน จือเถียนหันไปเก็บอุปกรณ์ลงกระเป๋า ได้ยินพ่อไป่ฮุ่ยพูดถึงซุปว่า พ่อ....... ซุปนี้ลูกสาวฉันกินแล้วจะต้องชอบมากแน่ๆ ลูกสาวฉันมีความสุข ฉันก็มีความสุข จือเถียนเก็บมีดลงกระเป๋า ฉาเค่อเป็นลูกศิษย์ของจือเถียน ฉาเค่อบอกจือเถียนว่า ถ้าอาจารย์ไปแล้ว พวกตนจะทำยังไงกันดี ผู้จัดการขอร้องจือเถียนว่าให้กลับไปคิดใหม่ให้ดีๆ อย่าเพิ่งลาออก ฉาเค่อช่วยผู้จัดการพูด แต่จือเถียนไม่สนใจยังคงเก็บมีดลงกระเป๋า และเดินออกไป ฉาเค่อวิ่งตามมาเรียกจือเถียน จือเถียน.......ซุปมาได้ยังไง แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:05:40 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 23:22:16 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:21:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฉาเค่อ.....เป็นซุปที่คราวก่อนอาจารย์ปรุงเหลือไว้ มันอร่อยมากเลย ผมเลยเก็บเอาไว้ (ที่แท้ซุปที่พ่อไป่ฮุ่ยปรุงอยู่เป็นซุปของจือเถียน) จือเถียนเดินออกไปทันที ----------------------------------------------------------------------------- เพื่อนๆไป่ฮุ่ยต่างมาแสดงความยินดีกับไป่ฮุ่ย และมาร่วมกันทานอาหารที่พ่อไป่ฮุ่ยทำ เพื่อนไป่ฮุ่ยทุกคนเห็นจือเถียนโวยวายอยู่ที่เคาน์เตอร์ เพื่อนไป่ฮุ่ย.....เขาเป็นใครน่ะ ที่นี่มีคนโหดๆแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย เหอหม่ายังคงรอจือเถียนอยู่หน้าร้าน จือเถียนเดินออกมา เหอหม่ารีบขี่จักรยานตาม เหอหม่า........รอผมก่อน รอผมก่อน คุณกุ๊กจือเถียนอย่าเพิ่งไปครับ จือเถียนไม่สนใจเหอหม่ายังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ เหอหม่า.......พี่ฟางครับ เหอหม่าวิ่งตามจือเถียน ------------------------------------------------------------------------------- ไป่ฮุ่ยและเพื่อนๆกำลังกินอาหารที่พ่อทำอย่างเอร็ดอร่อย พ่อไป่ฮุ่ยให้บ๋อยยกน้ำแกงมาเสริฟ์ทุกคน พ่อ.....ทุกๆคน นี่คือซุปที่ฉันทำเอง ฉันอยากให้ทุกคนลองชิมดู ซุปสีทอง เพื่อนไป่ฮุ่ย......โอ้โห ซุปนี่ใส่ทองลงไปจริงๆรึเปล่านี่ ไป่ฮุ่ย.....ผิดจ๊ะ ซุปนี่มีค่ายิ่งกว่าทองอีกจ๊ะ พ่อไป่ฮุ่ย........ตอนที่เรากินอาหารดีๆ ในใจเราจะรู้สึกยินดี พอเรากินอิ่ม เราก็จะมีกำลังวังชาที่จะเดินต่อไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว ทุกๆมื้อเราต้องจำเอาไว้ว่า ไม่กระตือรือร้นกินอาหาร ความคิดคงมีปัญหา  ไป่ฮุ่ยตักซุปกินอย่างมีความสุข ไป่ฮุ่ย......รสชาตินี้ มีกลิ่นของซงลู่ (ต้นไม้กลิ่นหอม) พ่อใส่ซงลู่รึเปล่าคะ พ่อ....เปล่านี่ พ่อไม่ได้ใส่ ไป่ฮุ่ย.....ไม่ได้ใส่เหรอคะ เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ซุปมีกลิ่นของซงลู่ ทำให้ซุปใส แต่ว่ารสชาติเข้มข้น มีแน่นอนค่ะ พ่อ......พ่อ ม มไม่.....อยู่ๆพ่อไป่ฮุ่ยก็ล้มลงและสิ้นใจ ไป่ฮุ่ยตกใจร้องไห้ ร้องเรียกให้พ่อฟื้น ไป่ฮุ่ย........พ่อเป็นอะไรคะพ่อ พ่อ พ่อ ไป่ฮุ่ยร้องไห้ --------------------------------------------------------------------------- จือเถียนเดินไปตามทางโดยมีเหอหม่าขี่จักรยานตาม จือเถียนหลบข้างทางแล้วดึงเหอหม่าให้ล้มลงแล้วเอามีดจ่อคอเหอหม่า จือเถียน.......แกคิดว่ากระเป๋าฉันมีเงินเหรอไง ฉันบอกไว้ก่อน ในกระเป๋าฉันมีแต่มีด มีดที่ฆ่าแกตายได้ เหอหม่า......หา...ผมไม่อยากตาย ผมไม่อยากตาย คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมเป็นพ่อครัวนะ จือเถียนต่อว่าเหอหม่ามาเดินตามทำไม และทำลับๆล่อๆอีก เหอหม่ารีบอธิบายให้ฟังว่า อยากให้จือเถียนรับตนเป็นลูกศิษย์ เพราะเดือนหน้ามีการแข่งขันทำอาหาร เหอหม่าอยากลงแข่งขันทำอาหาร ขอให้จือเถียนช่วยสอน จือเถียนถามเหอหม่าว่าอยากชนะได้เงินหรืออยากเป็นพ่อครัวใหญ่ จือเถียนเก็บมีดลงกระเป๋า แล้วบอกเหอหม่าว่า ฉันไม่มีอะไรจะสอนนาย --------------------------------------------------------------------------- Ericแอบถ่ายเกาเฉียวทำอาหาร ลู่ชวนหลิงแฟนสาวเกาเฉียวเข้ามาดูเขาทำอาหาร เกาเฉียวไม่ยอมให้แฟนดูว่าทำอะไร เพราะอยากจะเซอร์ไพร์สเธอ Ericแอบเอากล้องถ่ายอาจารย์ตัวเองทำอาหาร เพื่อจะได้เอาไปฝึกทำอาหารบ้าง อ้วนบี  Ericกำลังดูวีดีโอที่ตัวเองแอบถ่าย และจดกรรมวิธีไว้ Ericถามเหอหม่าว่าให้ดูว่าอาจารย์ใส่อะไรบ้าง เหอหม่าไม่ทันได้ดูเพราะมัวอ่านนิตยสาร ฉาเค่อเป็นลูกศิษย์จือเถียนและกำลังจดวิธีการทำอาหาร Ericถามฉาเค่อว่าจะลงแข่งไหมให้ไปลงชื่อไว้ เกาเฉียวอธิบายให้ว่าที่พ่อตาฟังว่าตนใช้ปลาอย่างดีมาปรุงอาหารเป็นเมนูพิเศษจากประเทศฝรั่งเศส Ericเห็นเหอหม่ามัวแต่อ่านนิตยสาร Eric......ดูท่าทางการแข่งขันทำอาหารเดือนหน้า นายแพ้ฉันแน่ เหอหม่า....ฉันต้องชนะแน่นอน อ้วนบีบอกว่าจะอยู่ข้างเหอหม่า Eric......ถ้านายอยู่ข้างเหอหม่า ฉันชนะฉันไม่เลี้ยงนายนะ เหอหม่าดูนิตยสารที่เกาเฉียวได้รางวัลพ่อครัว Ericขอดูบ้าง Eric.....เป็นไงอาจารย์เกาเฉียวของฉันได้รางวัลลงนิตยสารด้วย ฉาเค่อ.......มีอาจารย์จือเถียนของฉันด้วย ไม่นึกเลยว่าพวกเขามีฝีมือยอดเยี่ยมขนาดนี้ อาจารย์จือเถียนก็ได้ลงนิตยสารด้วย เหอหม่า......พ่อครัวที่มีพรสวรรค์ ถนัดทำอาหารฝรั่งเศส เคยเข้าร่วมการแข่งขันทำอาหารฝรั่งเศส (ภาพตัดมาที่จือเถียนกำลังเลือกปลาที่ตลาด) แต่ว่าต้องพ่ายแพ้ให้กับอาจารย์เกาเฉียว แต่ยังไงถึงแม้ว่าได้ที่สองแต่ฝีมือการทำอาหารของจือเถียนไม่ธรรมดาจริงๆ.......... --------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:07:42 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จือเถียนกำลังหั่นปลา ทุกคนในตลาดกำลังชื่นชมการหั่นปลาของจือเถียนเพราะจือเถียนหั่นปลาอย่างคล่องแคล่ว เหอหม่ายืนจดวิธีหั่นปลาของจือเถียน จือเถียนหันมาเห็นพอดี เหอหม่า.....แหะ แหะ ผมช่วยคุณหั่นนะ หั่นแบบนี้ใช่รึเปล่า จือเถียนหน้าบูด......ฉันไม่ชอบใครมาแย่งมีดไปจากมือฉัน เหอหม่ารีบวางมีดทันที จือเถียน.......ช่วยฉันหั่นขิงหน่อย เหอหม่า......รีบไปเลยครับ แต่ว่าขอถามหน่อย วันนี้คุณจะเอาปลานี่ทำอะไรเหรอ จือเถียน....จะทำหัวปลาแกงกะหรี่ จือเถียนอธิบายให้เหอหม่าฟังว่าปลาที่ดีต้องดูอย่างไร ลุงกุยชอบเอาปลาไม่สดกลับมา ชอบกินแต่ทำไม่เป็น จือเถียนไล่ให้เหอหม่าไปหั่นขิง เหอหม่ายกปลาที่จือเถียนทำมาเสริฟ์ ทุกคนกินปลาอย่างเอร็ดอร่อย เหอหม่าเดินมาบอกจือเถียนว่าเดือนหน้าต้องลงแข่งอยากชนะจริงๆ เหอหม่า.....ผมอยากชนะการแข่งขัน ผมอยากได้เงินรางวัล เพราะว่าเงินรางวัลมันเยอะดี จือเถียน......อยากได้เงินเหรอ มันก็ถูกต้องแล้วนี่ที่อยากได้เงิน จะปิดบังทำไมล่ะ ปลานี่นะ ง่ายมากเลย ขั้นแรกต้องรู้ว่าจะเก็บรสชาติความสดของปลายังไงไว้ ข้อสอง ปลามีหลายส่วน นายต้องรู้ว่าปลาแต่ละส่วนต่างกันยังไง ถ้านายจะทำปลาต้าโกวเหลียนนี่นายต้องทำอย่างนี้ แล้วถ้าเปลี่ยนเป็นปลาคอดล่ะจะทำยังไง เหอหม่าตอบไม่ได้ จือเถียนเลยให้เหอหม่าไปเสริฟ์อาหารอีกจาน --------------------------------------------------------------------------- ที่งานศพของพ่อไป่ฮุ่ย ไป่ฮุ่ยเศร้าเสียใจต่อการจากไปของพ่อ ไป่ฮุ่ย.....พ่อคะ หนูรู้สึกว่าพ่อไม่ได้จากหนูไปไหนเลย พ่อแอบไปหาอะไรอร่อยๆกินโดยไม่บอกหนูใช่ไหมคะ เพื่อนๆต่างปลอบใจไป่ฮุ่ย มีคนจากบริษัทมาถอนหุ้นบริษัทคืน ไป่ฮุ่ยนึกถึงพ่อ.....พ่อคะ บนสวรรค์ต้องมีอาหารอร่อยแน่ๆใช่ไหมคะ พ่อคะ พ่อไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะคะ หนูจะเก็บความทรงจำที่มีความสุขกับพ่อไว้นะคะ ใครก็มาแย่งไปไม่ได้ค่ะ พ่อจะอยู่ในใจหนูตลอดไป ไป่ฮุ่ยดูคลิปวีดีโอที่ถ่ายกับพ่อ พ่อคะต่อไปใครจะถ่ายรูปให้หนู ต่อไปหนูคงไม่ได้ยินเสียงหัวเราะของพ่ออีกแล้วใช่ไหมคะ ต่อไปหนูจะกินอาหารอร่อยๆกับใครคะ ไป่ฮุ่ยเปิดกล่องที่มีจานและช้อนเป็นรูปเธอกับพ่อออกมาดูแล้วร้องไห้ ไป่ฮุ่ยนึกถึงคำพูดของพ่อ พ่อ......หันอีกด้านของช้อนมาดูสิลูก แล้วหนูจะเห็นใบหน้าอ้วนๆของตัวเองที่เหมือนกับพ่อ พ่อชอบเห็นหนูหัวเราะ บางทีชีวิตคนเรามันต้องมองอีกด้าน เราจะเห็นชีวิตอีกด้านนึงของตัวเองนะ ไป่ฮุ่ยอ่านจดหมายของพ่อ ลูกที่รักของพ่อ เจ้าแมวน้อย ลูกที่น่ารัก หนูรู้ไหมทำไมพ่อถึงตั้งชื่อหนูว่าไป่ฮุ่ย พ่อ......พ่อหวังว่าหนูจะไม่สวยแต่เพียงภายนอกเท่านั้น พ่ออยากให้หนูเป็นนางฟ้าที่แสนดีของคนอื่น และวันนึงหนูจะได้พบกับความสุขที่แท้จริง                 จาก พ่อ....... --------------------------------------------------------------------------- ไป่ฮุ่ยเก็บของออกจากบ้านหลังใหญ่เพื่อย้ายไปอยู่ที่อื่น มาถึงกล่องใส่ของที่สำคัญที่สุด ไป่ฮุ่ยเขียนไว้ว่าของขวัญจากพ่อ ระวังแตก ไป่ฮุ่ยแกะกล่องเอาถุงมาวางไว้ในรถบรรทุกอย่างทนุถนอม ไป่ฮุ่ยย้ายไปอยู่ห้องเช่าที่เล็กและแคบ ไป่ฮุ่ยบอกตัวเองว่าต้องหางานทำแล้ว --------------------------------------------------------------------------- เหอหม่า อ้วนบีขับรถมาร่วมงานแข่งขัน เสี่ยวเฉียง (ลูกสาวเถ้าแก่ร้าน Little Bear) มาช่วยเหอหม่าและอ้วนบีเตรียมของเพื่อลงแข่ง อ้วนบีเป็นลูกมือให้เหอหม่า เหอหม่ากับอ้วนบีช่วยกันจับปลามาทำอาหาร อ้วนบีกับเหอหม่าเห็นอาจารย์เปามาตัดสิน (คนใส่สูทเทา) เหอหม่าบอกอ้วนบีว่าไม่ต้องไปสนใจเขา เหอหม่า......พวกเราตั้งใจทำอาหารให้สุดฝีมือก็พอ ส่วนด้านEricมีฉาเค่อเป็นลูกมือช่วยทำ เหอหม่าทำอาหารปลาที่จือเถียนสอน ส่วนEricทำอาหารที่แอบถ่ายวีดีโอมาจากเกาเฉียว --------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:08:32 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 23:25:37 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไป่ฮุ่ยไปสมัครงานตามที่ต่างๆหลายที่ เธอบอกว่ามีความสามารถในการกิน พิมพ์ดีดได้ทั้งจีนและอังกฤษ แต่สมัครไปหลายที่ไม่มีคนรับเธอเลย --------------------------------------------------------------------------- กรรมการมีอาจารย์เปามาชิมอาหารของEric อาจารย์เปา.......เธอเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เกาเฉียวเหรอ หน้าตาอาหารดูดีมากเหมือนอาจารย์เกาเฉียวทำเลย แต่ไม่เหมือนอยู่อย่างเดียวคือขาดรสชาติละมุนละไม อาจารย์เปาเดินไปชิมอาหารของเหอหม่า อาจารย์เปา......แปลกจริงๆ อาหารปลาจานนี้ใส่แกงกะหรี่เยอะ กรรมการผู้หญิง.......แต่ว่ารสสัมผัสของอาหาร เหมือนกับใครคนนึงเคยทำ อาจารย์เปา.....เธอหมายถึง (ภาพขึ้นเป็นภาพของจือเถียนกำลังทำอาหาร) กรรมการทั้งสองหัวเราะพร้อมกัน ในที่สุดเหอหม่าเป็นผู้ชนะในการทำอาหารครั้งนี้ อาจารย์เกาเฉียวกำลังอธิบายการทำอาหารให้ผู้ช่วยกุ๊กฟัง Ericเข้ามาเก็บของ อาจารย์ต่อว่าEricว่า ขโมยวิธีการทำอาหารไปยังแข่งแพ้อีก ทำให้ขายหน้าจริงๆ และถามEricว่าใครเป็นคนชนะ Eric........เหอหม่าเพื่อนผมเอง เขาเป็นลูกศิษย์ของ ฟางจือ.... ฟางจือเถียน เกาเฉียว......ฟางจือเถียน ในที่สุดนายก็ปรากฏตัวแล้ว --------------------------------------------------------------------------- ไป่ฮุ่ยทำงานในห้างสรรพสินค้า ทำของห้างเสียหาย ไม่ผ่านการทดลองงาน แถมเงินเดือนเดือนสุดท้ายที่ได้ก็ถูกหักเป็นค่าชดใช้ของที่เสียหาย ไป่ฮุ่ยนั่งเสียใจอยู่ที่สวนสาธารณะ ไป่ฮุ่ย......ฉันทำอะไรไม่เป็นจริงๆเหรอ ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่า วันที่พ่อจากไปแล้วฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปยังไง นอกจากกินแล้วฉันทำอะไรไม่เป็นจริงๆ ไป่ฮุ่ยได้กลิ่นบาร์บีคิว ไป่ฮุ่ย......กลิ่นอะไร หอมจัง จือเถียนได้งานทำที่ร้านอาหาร Little Bear แล้ว แต่มาช่วยเพื่อนขายบาร์บีคิว ไป่ฮุ่ยเดินตามกลิ่นมาจนถึงรถขาย ไป่ฮุ่ยมองบาร์บีคิว ไป่ฮุ่ย......ทอดก่อนค่อยทาน้ำมัน แล้วเอามาย่าง ทำให้มีกลิ่นหอม เป็นวิธีการทำอาหารเพื่อสุขภาพจริงๆ พอย่างเสร็จก็ใส่ซอส หอมกระเทียมด้วย จือเถียนมองไป่ฮุ่ย จือเถียน.......เอาเผ็ดไหม ไป่ฮุ่ย......ไม่เผ็ดค่ะ จือเถียนยื่นให้ 1 ไม้........40 ไป่ฮุ่ย.......อีก 2 ไม้นี้ถ้ายังไม่มีใครเอา ฉันเอานะคะ จือเถียน......120 ไป่ฮุ่ยกำลังหยิบเงินในกระเป๋า เทศกิจมาพอดี จือเถียนและเพื่อนเข็นรถบาร์บีคิวหนีเทศกิจ ไป่ฮุ่ยวิ่งตามรถบาร์บีคิว ไป่ฮุ่ย........เถ้าแก่ เดี๋ยวก่อนเอาเงินไปก่อนค่ะ คนขายบาร์บีคิว......ไม่ต้องจ่ายแล้วคุณ จือเถียนกับเพื่อนวิ่งหนีเทศกิจอย่างเอาเป็นเอาตาย ไป่ฮุ่ยยังคงวิ่งตาม จือเถียน......คุณวิ่งตามมาทำไม โง่รึเปล่า ไป่ฮุ่ย.....ฉันไม่ได้โง่ ฉันไม่ต้องการกินฟรี จือเถียนกับเพื่อนทิ้งรถแล้ววิ่งไปหลบ ไป่ฮุ่ยตะโกนเรียก จือเถียนต้องเอามือปิดปากไป่ฮุ่ยเพราะกลัวเทศกิจได้ยิน ไป่ฮุ่ย......พวกคุณเป็นพวกทำผิดกฎหมายเหรอนี่ ฉันจะเรียกตำรวจจับพวกคุณ จือเถียน......ยัยโง่นี่ให้นายจัดการละกัน ไป่ฮุ่ย......นายน่ะสิโง่ ฉันไม่ได้ว่าอะไรนาย ทำไมต้องมาด่าฉันโง่ด้วย ขายของไม่เก็บตังค์จะขายไปทำไม แปลกจริงๆเลย... --------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 10:25:09 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:09:18 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไป่ฮุ่ยกลับมาที่ห้องพัก น้ำเจิ่งนองเต็มพื้นซึ่งมาจากชักโครก ไป่ฮุ่ยถูกคุณนายเจ้าของบ้านบ่นไม่หยุด เพราะน้ำไหลลงไปชั้นล่างด้วย ไป่ฮุ่ยบอกคุณนายเจ้าของบ้านว่าจะเช็ดให้สะอาดพร้อมขอโทษไม่ขาดปาก (นางเอกพูดแต้จิ๋วด้วย ฮาดี) รุ่งเช้าไป่ฮุ่ยเดินหางานทำ โดยถามทางกับคนที่นั่งแถวนั้น ไป่ฮุ่ยไปสัมภาษณ์งานแต่ไม่ได้งานทำ พอเดินออกมาจากตึกเจอฝนตกหนัก เรียกแท็กซี่กี่คันก็ถูกคนแย่งทุกคัน --------------------------------------------------------------------------- ในที่สุดไป่ฮุ่ยต้องเดินกลับ ฝนตกหนัก ไป่ฮุ่ยเดินจนมาเจอร้าน Little Bear  นักเบสบอลหลายคนวิ่งเข้าร้าน ไป่ฮุ่ยแอบมองเข้าไปในร้านเล็กๆที่ดูมีความสุข ลูกค้าต่างจัดแจงที่นั่งของตัวเอง เถ้าแก่......ดูท่าทางทุกคนวันนี้คงชนะเบสบอลมาใช่ไหมนี่ เด็กผู้ชาย......แพ้ครับ แพ้จนต้องถอดกางเกงเลย ทุกคนถึงแม้จะแพ้ แต่ต่างคนต่างดูมีความสุข ทำให้ไป่ฮุ่ยเริ่มชอบร้านอาหารแห่งนี้ เหอหม่าทำแฮมเบอร์เกอร์มาเสริฟ์ทุกคน ไป่ฮุ่ยเลยเดินเข้าร้านบ้าง เถ้าแก่ต้อนรับไป่ฮุ่ยอย่างอบอุ่น ให้เสี่ยวเฉียงเอาผ้าเช็ดผมกับน้ำอุ่นมาให้ เถ้าแก่.....คุณทำไมเปียกฝนมาขนาดนี้ ระวังจะเป็นหวัดนะ คุณคงมาร้านนี้ครั้งแรกใช่ไหม ลูกค้าส่วนใหญ่ที่นี่เป็นลูกค้าประจำ มากันจนเป็นเหมือนเพื่อนบ้านไปแล้ว คุณอยากทานอะไร ที่นี่มีหมดเลยนะ ตอนนี้กี่โมงแล้ว ทำไมเพิ่งจะกินข้าว ไม่ดีต่อร่างกายนะ ไป่ฮุ่ยได้ยินเถ้าแก่บ่น........สาวๆชอบได้เอท ทำให้เป็นผลเสียต่อสุขภาพ เรื่องกินเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เถ้าแก่พูดคำเดียวกับพ่อว่า “ไม่กระตือรือร้นกินอาหาร ความคิดคงมีปัญหา”  ทำให้ไป่ฮุ่ยยิ้ม ไป่ฮุ่ยเปิดเมนูไล่ดูชื่ออาหารอย่างสนใจ ไป่ฮุ่ย....น่ากินจังเลย เสี่ยวเฉียงมารับออร์เดอร์จากไป่ฮุ่ย ไป่ฮุ่ยหันไปมองพวกนักเบสบอลกำลังแย่งอาหารกัน ไป่ฮุ่ยบอกว่าเอาเหมือนพวกเขา ไป่ฮุ่ยเรียกเหอหม่า......ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าคุณใช้เนื้ออะไรทำแฮมเบอร์เกอร์คะใช่เนื้อแช่แข็งรึเปล่า ฉันขอเปลี่ยนนะคะ และขอเปลี่ยนจากหอมใหญ่เป็นแตงกวาดองด้วย ซอสมะเขือเทศกับมัสตาดช่วยผสมกันให้ด้วย ฉันอยากลองกินที่แตกต่างจากที่เคยน่ะค่ะ เหอหม่า.....ผมเข้าใจแล้วครับ ไม่เอาหอมใหญ่เปลี่ยนเป็นแตงกวาดองแทน คุณวางใจได้ ร้านเราไม่ใช้เนื้อแช่แข็ง เราทำแฮมเบอร์เกอร์กันสดๆ เครื่องปรุงทุกอย่างผมเป็นคนผสมเอง แฮมเบอร์เกอร์ที่นึงนะครับ นักเบสบอลแซว.....ทำไมต้องพูดเก็กเสียงหล่อด้วยล่ะ เหอหม่าเขินทันที เถ้าแก่ต่อว่าคนที่แซว ทำไมต้องแซวเหอหม่าด้วยคนเขาจริงใจนะ ถ้าเหอหม่าไม่อยู่ที่นี่นะ พวกนายไม่รู้อะไร เราเพิ่งได้พ่อครัวใหญ่มาคนนึงเป็นคนเก่งมากเลยล่ะ ถ้าได้ผู้ช่วยไม่ดีคงถูกเขาด่าจนลาออกไปเลย พวกนายห้ามรังแกเหอหม่านะ เพราะเหอหม่าเป็นผู้ช่วยกุ๊กที่ดีมากเลย ไป่ฮุ่ย.....คนพวกนี้เขาน่ารักจังเลย ได้เข้ามาร้านนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นจังเลย บนโต๊ะมีดอกไม้ด้วย ไป่ฮุ่ยมองไปในครัวเห็นหลังจือเถียน ที่กำลังคิดว่าคุ้นๆ เข่อซินเดินเข้ามาในร้าน ไป่ฮุ่ยมองตาม เถ้าแก่ต้อนรับเข่อซินอย่างดี เลื่อนเก้าอี้ให้นั่ง จนพวกนักเบสบอลแซวเถ้าแก่ว่าลำเอียง เถ้าแก่บ่นว่า พวกนายไม่เคยเห็นเจ้าของร้านต้อนรับลูกค้ารึไง เข่อซินถามเถ้าแก่ว่าทำไมวันนี้ร้านคนเยอะจัง เถ้าแก่บอกว่าเป็นเพราะฝนตกหนัก เข่อซินสั่งอาหารหลายอย่าง ไป่ฮุ่ยได้ยินและสนใจจนหันมามอง เถ้าแก่เดินไปบอกจือเถียนว่าเข่อซินคงมาหาจือเถียนแน่ๆ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:10:17 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:29:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เหอหม่านำแฮมเบอร์เกอร์มาเสริฟ์ ไป่ฮุ่ยกินอย่างเอร็ดอร่อยทำให้ทุกคนในร้านหันมาสนใจเธอ นักเบสบอล.....เถ้าแก่ เธอคนนั้นสั่งอะไรน่ะ เถ้าแก่.....ก็สั่งเหมือนพวกนายน่ะแหล่ะ นักเบสบอล.....เหมือนจริงเหรอ ดูเธอกินแล้วผมหิวอีกรอบเลยเนี่ย ผมสั่งไข่กวนเพิ่มด้วย ไป่ฮุ่ย.......ฉันเอาด้วยค่ะ เหอหม่าแอบมองไป่ฮุ่ย.......เธอกินเก่งจังเลย สงสัยจัง กระเพาะเธอใหญ่ขนาดไหนนะ ดูเธอมีความรู้เรื่องอาหารดีนะ พิถีพิถันดีด้วย กินเก่งแต่ไม่อ้วนเลย ผอมอย่างกับตะเกียบเลย เก่งจริงๆเลย จือเถียน.....ทำไมต้องสนใจหล่อนขนาดนี้ด้วย จะหาแฟน อย่ามาหาในที่ทำงาน เปลี่ยนความคิดซะใหม่ เหอหม่า......ไม่ใช่อย่างนั้นซักหน่อยอาจารย์ ผมรู้สึกว่าคนส่วนใหญ่กินแฮมเบอร์เกอร์ ไม่ได้พิถีพิถันอะไรมาก น้อยคนที่จะเป็นอย่างเธอ ดังนั้นผมเลยแค่สนใจน่ะ จือเถียน.......สนใจหล่อนขนาดนี้ อยากรู้ว่าหน้าตาเป็นยังไงนะ เสี่ยวเฉียงเก็บจานไป่ฮุ่ยมาที่ครัว เหอหม่า......(อ้าปากค้าง) อาจารย์ แล้วไข่ของอาจารย์ล่ะ จือเถียน......ฉันเตือนนายก่อนนะ ทำงานในครัวห้ามทำน้ำลายหก หุบปากซะ เถ้าแก่.....จือเถียน ไข่กวนของลูกค้าคนนั้นน่ะ เวลาทอดอย่าสุกมากนะ ใช้อบเอา เธอบอกว่าอย่างนี้จะได้รสชาติของไข่จริงๆ ทำให้ไข่นุ่มด้วย เสี่ยวเฉียง......พ่อคะ พี่จือเถียนรู้แล้วล่ะน่า เขาก็ทำอย่างนี้มาตลอดอยู่แล้วนี่ จือเถียน......หล่อนคนนั้นคิดว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องอาหารหรือไง คุณหนูเรื่องมากสุดๆล่ะไม่ว่า เถ้าแก่......ยังมีอีกนะ ผักที่เสริฟ์กับไข่น่ะ เอาผักเกาหลีเหมาะที่สุด เธอบอกว่าผักเกาหลีช่วงฤดูใบไม้ผลิ อร่อยที่สุดเลย จือเถียน......ทำไม่ได้หรอก ผมปรุงอะไร เธอก็ต้องกินอย่างนั้น ไม่กินผมก็จนปัญญา เถ้าแก่........ลูกค้าถูกเสมอนะ เราทำสุดความสามารถเถอะ ได้รึเปล่า จือเถียน........ไม่ได้ เหอหม่า.....อาจารย์ ผมหั่นผักเกาหลีให้นะ หั่นง่ายมากเดี๋ยวก็เสร็จ จือเถียน......ห้ามหั่น เหอหม่า....ทำไมล่ะ หั่นแป๊ปเดียวก็เสร็จ ไม่ยุ่งยากซักหน่อย จือเถียน.....ร้านเราทำอาหารฝรั่งนะ และเป็นอาหารจานด่วน ไม่เห็นมีลูกค้าคนไหนมาขอเปลี่ยนนู่นเปลี่ยนนี่ ใครมีเวลาว่างมากจะไปทำตามลูกค้าขอได้ทั้งหมดล่ะ เหอหม่า.....อาจารย์ เธอมาที่นี่ครั้งแรกนะ ถ้าทำไม่ดีวันหลังเธอคงไม่มาอีก จือเถียน.......ไม่มายิ่งดีเลย เป็นฉันนะจะรีบไล่ไปให้ไกลเลย แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:11:04 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เถ้าแก่เอาไข่กวนมาเสริฟ์ ไป่ฮุ่ย.....ไม่ใช่ผักเกาหลีนี่คะ เถ้าแก่.....เอ่อ ขอโทษด้วยนะ จะอธิบายให้ฟัง ตอนนี้ผักเกาหลีหมดแล้ว ลองถั่วลันเตาดูไหม สดมากเลย ผักอย่างอื่นก็สดนะ ร้านเราไม่เหมือนร้านอื่นๆที่ใช้ผักแช่แข็งมาประกอบอาหารนะ ไป่ฮุ่ย.....เหรอคะ เยี่ยมเลยค่ะ เถ้าแก่.....ดูแครอทสิ สีส้มๆ เล็กๆ น่ารักน่ากินจะตาย ใช่ไหม สดมากเลยนะ ลองดูสิ ไป่ฮุ่ย.....ค่ะ ขอบคุณค่ะ ได้กลิ่นผักสดจริงๆด้วย  แครอทก็เข้ากับไข่ด้วย ต้องเยี่ยมแน่ๆเลย มีกลิ่นนมกับเนยด้วย กินถั่วลันเตาก่อนดีกว่า กรอบอร่อยจัง ไป่ฮุ่ยเอาช้อนพ่อออกมาตักอาหาร เถ้าแก่.......ดูคุณกินอาหารน่าอร่อยจังเลย ไป่ฮุ่ย.....ก็มันอร่อยจริงๆนี่คะ ทุกคนหันกลับมามองจานไข่ของคนที่สั่ง แล้วแย่งกันตัก เถ้าแก่เอาจานของเข่อซินมาเสริฟ์ ไป่ฮุ่ยหันมามองบ้าง ไป่ฮุ่ยยกมือ..... เถ้าแก่.......คุณจะสั่งอาหารอีกเหรอ ไป่ฮุ่ย.......อยากถามว่าอาหารแนะนำของที่นี่มีอะไรคะ เหอหม่า.....เธอยังไม่อิ่มเหรอครับ เอ๊ะ หรือว่าอยากได้ของหวานอะไรไหม เถ้าแก่รีบจัดให้เลยนะ อย่าให้ร้าน Little Bear ของเราขายหน้านะ ผมคิดไว้แล้ว เอาเค๊กส้มดีไหม เหอหม่าท่าทางดีอกดีใจ เถ้าแก่เรียกเหอหม่าให้มองจือเถียน เถ้าแก่.....ไม่ใช่ เธอไม่ได้จะเอาของหวาน เธอถามว่าอาหารแนะนำของที่นี่น่ะคืออะไร เหอหม่า....แล้วอาหารแนะนำที่นี่คืออะไร เถ้าแก่......จือเถียน อาหารแนะนำที่นี่คืออะไรล่ะ จือเถียน.....อะไรที่ไหนมีล่ะ ไอ้อาหารแนะนำน่ะ เรื่องมากจริงๆ จือเถียนหยิบชามซุปมาตักซุป เถ้าแก่นำซุปสีทองมาเสริฟ์ พอไป่ฮุ่ยเห็นซุปก็ร้องไห้ พอตักซุปเข้าปากก็ยิ่งร้องไห้ ไป่ฮุ่ย......นี่คือซุปสีทองที่มีรสชาติของพ่อ ไป่ฮุ่ยร้องไห้จนทุกคนหันมามอง ไป่ฮุ่ย.....รสชาติที่คุ้นเคย รสชาติของพ่อจริงๆด้วย เหอหม่า.....อาจารย์ เราเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า หรือว่าเธอไม่ชอบซุปของเรา เถ้าแก่.....ขอโทษนะ ซุปนี่มีปัญหาอะไรรึเปล่า เราเปลี่ยนใหม่ให้เอาไหม ไป่ฮุ่ย......เถ้าแก่คะ ขอร้องค่ะ ฉันอยากอยู่ที่นี่ ฉันอยากอยู่ที่ๆมีซุปแบบนี้ ขอให้คุณรับฉันเข้าทำงานด้วยนะคะ เถ้าแก่......ครัวของเราต้องการคนมาทำงานก็จริง เราต้องการผู้ช่วยกุ๊ก เรื่องนี้ฉันตัดสินใจเองไม่ได้ ต้องให้พ่อครัวจือเถียนตัดสินใจนะ ไป่ฮุ่ย......งั้นฉันขอพบพ่อครัวหน่อยได้ไหมคะ เถ้าแก่ไปเรียกจือเถียน แต่จือเถียนผลักให้เหอหม่าออกมาแทน เหอหม่าออกมาไป่ฮุ่ยนึกว่าเป็นจือเถียน ไป่ฮุ่ย.....คุณจือเถียนคะ สวัสดีค่ะ ฉันคือฉางไป่ฮุ่ย รอเดี๋ยวนะคะ นี่คือวุฒิการศึกษาของฉัน ขอร้องคุณช่วยรับฉันเข้าทำงานด้วยนะคะ ขอร้องค่ะ ฉันจะตั้งใจทำงานค่ะ เหอหม่า.....เอ่อ แต่ว่า เอ่อ.....แต่ ไป่ฮุ่ย......ขอร้องเถอะค่ะ จือเถียนตะโกนมาจากในครัว........ฉันไม่ต้องการ คุณหนูไม่มีประสบการณ์ จะมาช่วยให้เรื่องยุ่งไม่ใช่มาช่วยงานหรอก ไป่ฮุ่ย.....คุณเองเหรอ เหอหม่า.....ความจริงเขาคือพ่อครัวจือเถียน ไป่ฮุ่ย......คุณอีกแล้ว จือเถียน......ครัวของเราไม่รับผู้หญิง ไป่ฮุ่ย......ทำไมล่ะคะ เหอหม่า......อาจารย์ พวกเราทำกันเองไม่ทันแล้วนะ จือเถียน......เราไม่รับคนเพิ่ม เสี่ยวเฉียง.......ยุ่งขนาดนี้ยังไม่รับคนเพิ่มอีก แล้วเมื่อไหร่ถึงจะรับล่ะ ไม่มีเหตุผลเลย ไป่ฮุ่ย......ผู้หญิงแล้วไง โลกนี้ไม่มีผู้หญิงได้หรือไง เป็นผู้หญิงมันผิดตรงไหน คนหยาบคาย จือเถียน.....ฉันบอกก่อนเลยนะ เธอใช้อารมณ์มาว่าฉันนะ ผู้หญิงอะไรไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ตัวเอง ถูกเลี้ยงมาอย่างไม่เคยลำบากล่ะสิ ที่น่าเบื่อที่สุดคือ ชอบทำให้ผู้ชายรำคาญ ทำเป็นอยากทำอาหาร ไป่ฮุ่ย......ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นนะ จือเถียน......ห้ามคุณเข้ามาในครัว คุณออกไปเลย ไป่ฮุ่ย......ใครอยากจะเข้ามาล่ะ จือเถียน.....ก็ออกไปสิ  ฉันไม่รับผู้หญิงอย่างเธอเข้าทำงานแน่ วันๆมีแต่ร้องไห้ ครัวฉันรับผู้ช่วย ไม่ได้ต้องการก๊อกน้ำเพิ่ม ไป่ฮุ่ย.....อย่ามาว่าฉันชอบร้องไห้นะ ฉันไม่ได้ร้องซะหน่อย จือเถียน.....พูดเหลวไหล นักเบสบอล.....จริงด้วย เห็นอยู่ว่ากำลังร้องไห้แท้ๆ ไป่ฮุ่ยเช็ดน้ำตา......ฉันยอมรับว่าเมื่อครู่ฉันไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ให้ดี ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณบอกว่าทำอะไรไม่เป็นเลยนะ ฉันขอพิสูจน์ตัวเอง ขอให้คุณให้โอกาสฉันซักครั้ง เถ้าแก่.......ทำไมคุณถึงอยากมาทำงานที่นี่ล่ะ จือเถียน......คนอย่างคุณทำอะไรเป็นด้วยเหรอ นอกจากเป็นคุณหนู นึกไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรเป็น ไป่ฮุ่ย.....ฉันชอบซุปสีทองมาก ไม่นึกมาก่อนเลยว่าจะได้กินซุปอย่างนี้ที่นี่ รสชาตินี้เป็นรสชาติของพ่อของฉันเคยทำให้กิน จือเถียน นึกภาพที่เคยเห็นไป่ฮุ่ยกับพ่อที่ภัตตาคาร ไป่ฮุ่ย......รสชาตินี้เป็นความทรงจำที่มีค่าของฉัน ฉันอยากทำซุปนี้เป็น คุณช่วยรับฉันไว้เป็นผู้ช่วย ให้ฉันได้อยู่ที่ๆมีซุปที่นี่ได้ไหม ฉันจะขยัน จะพยายาม รสชาติแห่งความสุข ฉันอยากทำให้คนอื่นที่กินแล้วมีความรู้สึกแบบเดียวกับฉัน เหอหม่า.....อาจารย์ เธอให้เหตุผลที่ทำให้พวกเราซึ้งใจนะ เถ้าแก่......จริงด้วย จือเถียน ถ้าพวกเราได้คนทำงานมีความใส่ใจในการทำอาหารแบบนี้ มันเป็นสิ่งดีไม่ใช่เหรอ จือเถียนเดินมาหาไป่ฮุ่ย จือเถียน......ไม่ใช่ทุกคนจะมีคุณสมบัติมาทำงานที่นี่ได้ (มองไปที่ครัว) นอกจากว่าเธอจะพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็น ป้าที่ตลาดมาขอซุปสีทอง จือเถียน.....พรุ่งเวลานี้นะทุกคน ถ้าคุณสามารถทำอะไรให้ลูกค้าในร้านพอใจได้ เราจะรับคุณเข้าทำงาน เถ้าแก่....มันยากเกินไปรึเปล่านี่ ไป่ฮุ่ยเดินไปที่ครัว ไป่ฮุ่ยคิด......ครัวที่นี่ เป็นที่ๆทำให้คนมีความสุข พ่อคะ พ่อเป็นคนจัดการใช่ไหมคะ ไป่ฮุ่ย.....ฉันจะลองดูค่ะ จือเถียน......ทุกคนฟัง พรุ่งนี้ร้าน Little Bear จะเลี้ยงอาหารกลางวัน มาช่วยกันตัดสินคุณหนูคนนี้กันหน่อย  ไม่ต้องเกรงใจนะ พรุ่งนี้มาให้คะแนนด้วย ทุกคนปรบมือดีใจ ไป่ฮุ่ย......ถ้าทุกคนบอกอร่อยก็ใช้ได้แล้วใช่ไหม จือเถียน.....ลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำ ไป่ฮุ่ยเดินออกมาจากร้าน นักเบสบอลแต่ละคนเดินออกมาก็ให้กำลังใจไป่ฮุ่ย เด็กผู้ชายชวนไป่ฮุ่ยไปดูเบสบอล เด็กผู้ชาย.....พี่สาว ผมเชื่อว่าพี่ทำได้ พี่เป็นคนเก่งที่สุดเลย อย่ากังวลไปเลยครับ ไป่ฮุ่ยมาถึงสนามเบสบอล เด็กผู้ชาย.....ทุกปีพวกเราแข่งได้ที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่เรามีความพยายามกันมาก หวังว่าวันนึงเราจะได้ลงสนามใหญ่แบบนี้ซักครั้ง ให้คนทั่วโลกได้ดู พี่ผมอยากเป็นเหมือนหวังเจี้ยนหมิงมาก เป็นความฝันที่ยอดเยี่ยมจริงๆ คนเราต้องมีความฝัน ไป่ฮุ่ย......แล้วฉันล่ะ มีความฝันอยากเป็นอะไรนะ ไป่ฮุ่ยวิ่งขึ้นไปบนอัฒจรรย์อีกชั้น ไป่ฮุ่ย.......ฉันนึกออกแล้ว นึกออกแล้ว ว่าฉันอยากเป็นอะไร เยี่ยมจริงๆเลย                              จบตอนที่ 1 แปลไทยโดย หมวยเจริญผล@www.f4forever.pantipmember.com, Zzc vicpower.thailand แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 09:55:22 แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 08:15:07 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 23:36:19 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 23:33:54 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 21 ก.ย. 50 23:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พี่นุช....ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแปล ตามมาติดๆ เลยค่ะ จากคุณ : yzai - [ 21 ก.ย. 50 23:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 9 น้องนุช...ขอบคุนมาก... ซึ้งคนแปล...มากก่าซึ้งหนังอีกนะเนี่ย... มีความสุขเหมือนได้กินซุปสีทองตอนดึกๆ ...อิอิ คุนถ้วย...เตรียมรับไม้ผลัดต่อไปใช่ป่ะ... ร่วมด้วยช่วยเชียร์...55 จากคุณ : ม่วนไจ๋ - [ 21 ก.ย. 50 23:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาเจิม.........เรื่องนี้จะทำรูปแบบนี้ ไม่รู้ว่าจะช้ากว่าเดิมนะ 5555 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 50 23:51:13 จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 21 ก.ย. 50 23:50:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ....พี่นุช น้องสาวคนนี้ตามมาขอบคุณนะคะ ขอบคุณจากใจค่ะ วันนี้ได้อ่านรู้สึกดีมากๆ หายเหนื่อยไปเลย..ไปแล้วค่ะ... จากคุณ : Orange_vic - [ 22 ก.ย. 50 00:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่นา....ขอบคุณค่ะสำหรับรูปงามๆ คราวนี้รูปสวยกว่าตอนเรื่อง Silence อีก ไม่เป็นไรค่ะ ถึงช้าก็รอด้ายยย จากคุณ : yzai - [ 22 ก.ย. 50 00:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พี่นุช  ขอบคุงค่า  ยังมะได้อ่านเลย  แต่เซฟๆๆแล้ว...รอรูปงามๆๆจากพี่นาด้วยค่า  ถึงช้าก็รอได้ค่า จากคุณ : ben_zhou - [ 22 ก.ย. 50 08:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...พี่นุช...ขอบคุณคำหรับคำแปลค่ะ ถึงยังไม่ได้ดูก็พอจะนึกถึงท่าทางของเจ้าไจ๋ได้ สนุกไปกับเนื้อเรื่อวแล้ว ...พี่นา...จือก็รอรูปสวยๆ ของพี่อยู่นะค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองด้วยจ๊า จากคุณ : zhi_zai - [ 22 ก.ย. 50 09:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อิ๊อิ๊...xie xie ค่ะ พี่นุช ขอบคุณมากๆ ค่ะพี่ อยากกินซุปสีทองตอนเช้าๆ ฮิฮิ พี่นา...นานแค่ไหนก็จะรอค่ะ คิกๆๆๆ จากคุณ : poyzhou - [ 22 ก.ย. 50 09:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พี่นา ยู้ฮู ในคห.ที่ 7 หนูมาแก้ไขเพิ่มเติมแล้ว พี่นาเอาจากในทู้นี้ไปแปะนะคะ เพราะที่ส่งเมล์ไป มันมีข้อความตกหล่นไป 2 -3 ประโยค ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะจ๊ะ ชอบไม่ชอบยังไง ติชมกันได้ค่ะ บางชอตไม่ได้แปลทุกคำทุกคน เพราะจนปัญญา เวลาจำกัด คอมจำกัด.... แต่จะพยายามแปลคำพูดพ่อครัวทุกคำ ทุกเม้ง..... แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 50 12:06:35 จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 22 ก.ย. 50 09:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณพี่หมวยนุช ขอบคุณพี่นา ขอบคุณทุก ๆ คำแปล  ขอบคุณทุก ๆ อย่างที่พี่ ๆ พยายามทำเพื่อละครของไจ่ไจ๋ และก็เพื่อ ทุก ๆ คนจะได้ เข้าใจและดูละคร ได้อัธรส ในการรับชอบละครเรื่องนี้อย่างสนุกนะคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ..... และ ขอเป็นกำลังใจให้พี่หมวย พี่นา ด้วยนะคะพี่...... จากคุณ : อันดามัน (siansian) - [ 22 ก.ย. 50 11:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านจบแล้วค่ะ ขอบคุณพี่นุชมากๆค่ะเดี๋ยวต้องกลับไปดูอีกรอบ พ่อครัวดุจริงๆ ขอบคุณพี่นาสำหรับรูปสวยๆนะคะ... จากคุณ : ฟ้าใส (fazai_jung) - [ 22 ก.ย. 50 15:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณฮับพี่นุช ขอบคุณรูปพี่นาฮับ.. มามะ ขอจุ๊ฟฟฟฟฟ ทีนุงทั้ง 2 คนเรย   ^  ^ จากคุณ : paezai - [ 22 ก.ย. 50 18:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20 พี่หมวยนุชมาโปรดอีกแล้ว ขอบคุณค่า จากคุณ : ร่วมวงด้วยคน - [ 22 ก.ย. 50 19:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หมวยนุช...ตามมาขอบคุณน้ำใจงานของสาวงามจ๊ะ ดูมาหลายรอบอย่างงูๆๆปลาๆๆมาอ่านคำแปลยิ่งสนุก เข้าไปใหญ่....ต้องไปดูอีกรอบเสียแล้ว5555 จากคุณ : ae-zai - [ 22 ก.ย. 50 21:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 22 น้องนุชสุดสวย....ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ได้อ่านแล้วทำให้ละครยิ่งสนุกอย่างที่น้องเอ๋ บอกจริง ๆ ขอบคุณย่านาสำหรับรูปสวย ๆ ด้วยนะคะ พี่ขอเอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้น้องทั้งสอง  สู้ ๆ เพื่อน้องไจ๋ที่รักของพวกเรา จากคุณ : หลินเล่ย - [ 24 ก.ย. 50 14:01:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณสำหรับคำแปลค่ะ จากคุณ : zaiaitoy (zaiaitoy) - [ 24 ก.ย. 50 16:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณนะค้ายังไม่ได้ดูเลยอ่านไปก่อนละกัน จากคุณ : azafon - [ 24 ก.ย. 50 23:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 พาหัวฟู ๆ เข้ามากระทู้พี่นุชซะงั้น -*- เพิ่งกลับมาจากพานักศึกษาไปดูงานที่เวียดนามค่ะ ชีวิตตอนนี้ยุ่งมั่ก ๆ ข่าวไจ๋แทบไม่ได้ตามกันเลย ได้ข่าวว่ายังไม่ได้โหลดละครดูเลย แล้วจะมาอ่านคำแปลพี่นุชเพื่อ ?? ยังไงก็ขอบคุณพี่นุชมากนะคะ สำหรับคำแปล ขอบคุณพี่นาสำหรับรูปแจ่ม ๆ ค่ะ เดี๋ยวแวะไปทักในบ้านต่อนะคะ ^^ จากคุณ : xuyoufang - [ 25 ก.ย. 50 10:19:10 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จ๊ากกกกก...     คำแปลตอน 1 คลอดแร้นนนน...   ขอบคุณพี่นุชสำหรับคำแปลด้วยนะค่ะ.... ขอบคุณพี่นาสำหรับรูปสวยๆด้วยค่ะ... จากคุณ : OakkiE_KhA - [ 25 ก.ย. 50 17:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 27 น้องโอ๊ค สงสัยตอน 2 กว่าจะคลอดคงอีกนาน ขี้เกียจซะงั้น 55555...... จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 25 ก.ย. 50 20:12:27 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มารอตอน 2 คร่า พี่นุช  พี่นา  ฮี่ๆๆ นานเท่าไรก็รอคร่า สู้ๆๆนะคะ แระขอบคุณมากกกกกกคร่า จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟ จากคุณ : paezai - [ 26 ก.ย. 50 09:41:50 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พี่นุชขอบคุณสำหรับคำแปลมากๆๆๆๆคะ จากคุณ : อ้น (aon_zai) - [ 26 ก.ย. 50 15:25:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ทักทายทุกคนนะค่ะ เข้ามาติดตามด้วยคนค่ะคุณนุช จากคุณ : ใบบัว (zaijunior) - [ 27 ก.ย. 50 09:34:07 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มาอ่านตอน 2 กันจ้า จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 4 ต.ค. 50 20:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จะได้ดูรู้เรื่องแล้ว   ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : siripran (siripran_d) - [ 21 ต.ค. 50 08:21:16 ]