ยากเหลือเกิน ที่จะทำใจได้ เมื่อรู้ว่าความจริงแล้วตัวเองไม่เคยเป็นคนที่มีค่าใดๆ
ทั้งๆที่เคยภูมิใจกับการเป็นตนเองเสมอมา
แต่แล้วทำไมวันนี้ถึงรู้สึกว่าตัวเองไม่มีที่ให้พักพิงเหมือนเคย
ทั้งๆที่ก็รู้ และก็เคยทำใจตลอดมาแล้วนี่ว่า ในโลกนี้ไม่มีใครหรอกที่จะเหมือนกันไปทั้งหมด
ทั้งๆที่เคยบอกตัวเองตลอดมาว่า การมีตัวตนของเราในที่แห่งนี้
ครึ่งหนึ่งนั้น ก็เพื่อความสุขของตัวเองที่ได้รู้ว่ามีสักที่ให้พักพิง
แต่ก็น่าปวดใจที่ได้รู้ว่า อีกครึ่งหนึ่งนั้น คือการได้มีที่อยู่ แต่ไม่เคยมีใครสนใจหรือเข้าใจเราเลย
เมื่อย้อนมองไปเห็นความเดียวดาย จึงได้รู้ว่าแท้จริงนั้น เรายืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวเหลือเกิน
ทั้งๆที่เคยคิดว่าการพยายามทำอะไรทั้งที่เหนื่อยแรงนั้น คงจะเป็นประโยชน์กับใครสักคนบ้าง
แต่ในที่สุดก็ได้รับรู้ว่า จริงๆแล้ว เรามีเพียงแต่ที่ให้ยืนอยู่เท่านั้น
แต่เมื่อไม่เคยมีใครสนใจ และพยายามมองเห็น
แล้วเราจะพยายามให้ตัวเองเหนื่อยแรงไปทำไมเล่า?
ในเมื่อยังไงก็คงเป็นได้แค่เพียงร่างๆหนึ่งซึ่งเหมือนไร้ตัวตนไว้ให้คนแค่มองเห็นอยู่ดี
แม้จะเป็นคนที่มีความชอบบางอย่างเหมือนกัน แต่ก็ไม่จำเป็นที่เราจะต้องมีความคิดเหมือนกัน
และแม้จะทำใจแล้วว่า เราทุกคนคงมีความเชื่อความชอบที่แตกต่างกัน
แต่มั่นก็น่าปวดใจที่ได้รับรู้ว่าความสุขที่เราพยายามถอดใจออกมา
แท้จริงแล้วมันกลับเป็นเพียงสิ่งไร้ค่า ไม่มีดีอะไรเลย
แต่เมื่อทบทวนดีๆแล้ว
ก็รู้ว่าแค่เพียงสิ่งเล็กๆแค่นั้น ไม่มีทางจะทำให้ฉันสูญเสียความเป็นตัวเองไปได้หรอก
เพราะในทันทีที่ฉันรู้ตัวว่าฉันคือสิ่งที่ไร้ค่าแล้ว
ฉันจะไมยอม่ยึดยื้ออะไรไว้
หรือยอมปล่อยตัวเองให้สูญค่าไปตามเวลาหรือความคิดของใคร
ตอนนี้ ถึงยากอย่างไร ฉันก็คงต้องจากไป
ไปเพียงเพื่อหาที่ใดที่หนึ่ง ที่ที่เป็นของฉัน
ที่ที่ฉันคงจะไม่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า อย่างที่เคยเป็นมา
สรุปใจความสำคัญ
1. เลิก
จบข่าว
แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 50 19:10:38
แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 50 18:57:15
0XX - Outside เมื่อมันไร้ค่า ก็อย่าเสียแรง
