PANTIP.COM : C5967475 [AF1-2-3-4]..เรือนชมเช้า...ภูมิใจเสนอ...ละครหลังข่าวเรื่อง..มนต์รักดอยทุย...ตอนที่ ๒๙..{แตกประเด็นจาก C5951474} [Reality Show]

[AF1-2-3-4]..เรือนชมเช้า...ภูมิใจเสนอ...ละครหลังข่าวเรื่อง..มนต์รักดอยทุย...ตอนที่ ๒๙..{แตกประเด็นจาก C5951474}

มาแล้วจ้า หายไปนานเพื่อภารกิจอันยิ่งใหญ่ -*-

เปิดเทอมแล้ว ไม่รู้ว่าจะลงได้สม่ำเสมอหรือเปล่า แต่จะพยายามจ้ะ

อ้อ นลล ตอนนี้รอบสุดท้ายแล้วจ้ะ ถ้าสงสารไปช่วยโหวตกันบ้างน้า

มะ มาอ่านนิยายกัน
........................................................................

คำเตือน * นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้เขียน โดยอ้างอิงจากคณะนักล่าฝัน อะคาเดมี แฟนเทเชีย ปี 4 มิได้เป็นเหตุการณ์จริงแต่อย่างใด ถ้าผู้ใดต้องการเรียกร้องค่าเสียหาย ผู้เขียนขอยืนยันว่า จะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น 555555

ขอเชิญท่านหาความสำราญจากมนต์รักดอยทุยได้ ณ บัดนี้

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 22:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2

ขนของ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 22:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3

ขนของหนีน้ำ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4

ลืมเปลี่ยนสีคนเรา -*-

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5

กรี๊ดดดด แม่ชมมาแล้วดีใจจังค่ะ ยินดีต้อนรับกลับเรือนนะคะ เดี๋ยวจะไปโหวตนลล.ตอนนี้เลยค่า ^^"

จากคุณ : เปียย้ง - [ 29 ต.ค. 50 23:03:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6

สุดท้าย -*- สวัสดีค่า คุณเปียย้ง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:05:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7

น่าสงสารจัง...คุณครูต้องขนของเอง (สงสัยขนคล่องเพราะขนของหนีน้ำบ่อย 555+...)

จากคุณ : All bread - [ 29 ต.ค. 50 23:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8

มาช่วยครูขนของหนีน้ำท่วม:D

ป.ล.ขอซีนแบบพี่กระต่ายข้างล่างนี่บ้างสิ hoho

จากคุณ : DJ PUTORN - [ 29 ต.ค. 50 23:08:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9

“นี่น้ำไปทำอะไรมา”

น้ำก้มลงมองตัวเอง สีหน้าอ่อนเพลีย ท่าทางเหน็ดเหนื่อย “เปล่า ไม่ได้ทำอะไร”

“ยังจะมาบอกเปล่าอีก แขนลายเลือดออกไปหมดแล้วเห็นไหม” ดนตรีเห็นแล้วอดไม่ได้ ดุไปนิดหนึ่งด้วยความเป็นห่วง “เป็นถึงขนาดนี้ยังไม่บอกดนอีกหรอ”

น้ำหันมามองหน้าดนตรี มองเห็นแววตาแห่งความห่วงใยฉายชัดอยู่ในนั้น ความรู้สึกอันลึกซึ้งมันก็จุกอกขึ้นมา น้ำตาเริ่มจะปริ่มขอบตา คนเข้มแข็งอย่างน้ำต้องไม่ร้องไห้ น้ำจึงก้มหน้า หนีดวงตาคู่นั้นเสีย

ดนตรีมองน้ำ เป็นห่วงจนโมโห ในใจเขานั้นมันพลุ่งพล่านไปหมด เมื่อเห็นน้ำในสภาพนี้ แถมน้ำยังปากแข็งไม่บอกเขาอีก มันก็ทำให้ดนตรีอัดอั้นตันใจเหลือเกิน

“คนเขาเป็นห่วงจะแย่อยู่แล้ว ไม่รู้หรือไง” ดนตรีอดไม่ได้ ลูบแขนนั้นอย่างเบามือ น้ำสะดุ้งนิดๆ เพราะเจ็บแผล แต่ไม่ยอมเงยหน้ามามอง ดนตรีมองอย่างหมั่นไส้ อยากจะปล่อย อยากจะไม่สนใจ แต่เขาก็ทำไม่ได้

“เจ็บเหมือนกันหรอ นึกว่าไม่เจ็บ เห็นถามอะไรก็บอกว่าเปล่าๆ ทั้งนั้น”

น้ำเงยหน้ามามองดนตรี เห็นดวงตาของเขาเปลี่ยนไป จากห่วงใยร้อนรนเมื่อครู่เป็นขุ่นเขียว คงจะเกิดโมโหขึ้นมา น้ำก็เลยปัดมือดนตรีทิ้ง ทำท่าจะลุกไป แต่ดนตรีรีบคว้ามือไว้ทันที

“ไม่ต้องมาทำเก่งเลยนะ ไปๆ กลับบ้านเลย” พูดแล้วก็คว้ามือน้ำไว้ ดึงตัวให้ลุกขึ้น น้ำค่อยๆ ลุกอย่างยากลำบาก พยายามพยุงตัวเองเต็มที่ แต่เมื่อลุกได้แล้วก็ยังว่า

“น้ำกลับเองได้”

ดนตรีมอง ไม่ยอมปล่อยมือ “ก็อยากจะปล่อยให้กลับเองอยู่หรอกนะ แต่กลัวจะไปไม่ถึง” ว่าแล้วก็คว้าแขนน้ำมาพาดไหล่แล้วพาออกเดิน น้ำเหลือบมามองหน้าคนที่เดินข้างๆ แล้วแอบมองเข้าไปในป่านั่นอีกครั้งอย่างกังวล

ความทุกข์ทับถมในใจจนน้ำตาจะปริ่มขึ้นมาอีกรอบ ทำยังไงดี เราจะทำยังไงดี น้ำคิดแล้วกล้ำกลืนเสียงสะอื้นไว้ อย่าร้องไห้นะ อย่าร้อง พยายามบอกตัวเองอย่างนั้น

แต่เมื่อคนที่จับมือพาดไหล่อยู่บีบมือเบาๆ น้ำก็น้ำตาซึมออกมา มันค่อยๆ ซึมออกมาเรื่อยๆ ไหลลงมาเงียบๆ มันเงียบจนน้ำคิดว่าดนตรีคงไม่รู้

แต่เสียงหัวใจที่สะอื้นอยู่นั้นคงได้ยินไปถึงหัวใจของเขา เขาเหลือบมามองน้ำ มืออีกข้างหนึ่งลูบหลังเบาๆ “น้ำร้องไห้ทำไม บอกดนได้ไหม”

น้ำเสียงของเขาอ่อนโยน แตกต่างจากน้ำเสียงประชดประชันหมั่นไส้เมื่อครู่ มันทำให้น้ำตาของน้ำซึมออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ได้แต่บอกดนตรีว่า “น้ำขอโทษ ขอโทษจริงๆ ที่บอกดนไม่ได้ แต่สักวัน น้ำจะต้องบอกดนแน่ๆ”

ดนตรีมองคนข้างๆ ในความมืดภายใต้แสงจันทร์ที่เป็นเงาตะคุ่มๆ นั้น เขาแอบมองเห็นหยาดน้ำตารางๆ เห็นแล้วสะท้อนใจ น้ำทุกข์ใจถึงขนาดนี้ แต่ทำไมเขาถึงช่วยอะไรไม่ได้เลย

“ขอโทษทำไม น้ำจะทำอะไร จะบอกหรือไม่บอกดนก็ยอมทั้งนั้นแหละ” ดนตรีว่าเบาๆ เขารู้ใจตัวเองเหลือเกินว่าในถ้อยคำนั้น มันเป็นความจริงเพียงใด

แล้วคนทั้งคู่ก็เงียบกันไป พากันเดินกลับบ้านไปอย่างเงียบๆ ความรู้สึกมากมายหลากหลายล่องลอยอยู่ในความมืดมิด

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10

เมื่อดนตรีกับน้ำมาถึงบ้าน ก็เห็นบ้านเงียบเชียบผิดปกติ ทั้งสองหันมามองหน้ากัน ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน เห็นคำแพงนั่งหงอยอยู่ที่ระเบียง ดนตรีก็ค่อยๆ พยุงน้ำเดินไปหา

คำแพงหันมาเห็นก็ตกใจ ร้องออกมา “อ้าว น้ำเป็นอะไร ไปทำอะไรมา ทำไมเป็นอย่างนี้” พูดแล้วกุลีกุจอพาน้ำมานั่ง ค่อยๆ ลูบแขนเพื่อนอย่างเบามือ “แขนเป็นรอยไปหมดเลย มาๆ เดี๋ยวแพงทายาให้นะ” ว่าแล้วคำแพงก็รีบเดินไปหายามาทาแผล

ดนตรีทรุดตัวลงนั่งข้างๆ หันไปมองน้ำก็เห็นถอนหายใจดังเฮือก ดนตรีก็เอื้อมมือมาจับมือน้ำไว้แล้วบีบเบาๆ น้ำหันมามอง

“ดนจำได้ไหม ที่น้ำเคยบอกดน ว่าคนเราต้องมีหน้าที่ ดนมีหน้าที่ทำวงดนตรีของน้าใหญ่ให้กลับมาอีกครั้ง มันเป็นทั้งหน้าที่และความฝันของดน น้ำก็มีหน้าที่เหมือนกัน น้ำก็ต้องทำหน้าที่ของน้ำ”

ดนตรีพยักหน้า ขยับจะถาม ก็พอดีคำแพงวิ่งตึงตังถือยาทาแผลเข้ามาพอดี “มาแล้วๆ มาแพงทายาให้นะ”

ว่าแล้วคำแพงก็ค่อยจับแขนน้ำมาหายาให้ น้ำสะดุ้งนิดหนึ่งเมื่อยาสัมผัสกับแผล แต่ก็กัดฟันอดทนไว้ ดนตรีแอบมอง คำแพงสังเกตเห็นจึงหันมายิ้มนิดๆ “แกมองอะไร ดน”

“แล้วไมอ่ะ เกี่ยวอะไรกะแกด้วย” ดนตรีรีบตอบทันที คำแพงทำหน้าบูด แต่แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ ก็ว่า “แล้วแกไปไหนมาอ่ะ เนี่ย วงดนตรี เอ่อ...”

“เออ วงดนตรีเราเป็นไงบ้าง พอดีชั้นไปอยู่เป็นเพื่อนพี่หลิงแล้วเลยลืมเวลาไปเลย นึกขึ้นได้ก็มาเจอน้ำซะก่อน ว่าแต่แกเถอะ ทำไมกลับมาเร็วจัง“ ดนตรีถามอย่างสงสัย

“เอ่อ คือว่า ดน...” คำแพงอึกอัก ไม่กล้าสบตาเพื่อน ทำเป็นก้มหน้าตั้งใจทาแผลให้น้ำ น้ำมองคำแพง แล้วว่า “แพง น้ำขอโทษนะที่ไม่ได้ไปช่วยร้องที่วงน่ะ”

“แล้วน้ำไปไหนมา” คำแพงถามด้วยความเป็นห่วง “น้ำอ่ะ ไปไหนไม่บอกแพงเลย แล้วนี่ไปโดนอะไรมาเยอะแยะ น้ำยังไม่ได้ตอบแพงเลยว่าไปโดนอะไรมา”

“เอ่อ..คือ” น้ำพูดไม่ออก ดนตรีมองแล้วรีบพูด “เอาน่ะ แกอย่าเพิ่งมาถามอะไรตอนนี้เลย แกตอบชั้นก่อนดีกว่า ว่าวันนี้วงของเราเป็นไงบ้าง แล้วนี่ พ่อกับแม่ไปไหน แล้วคนหายไปไหนกันหมด พี่ฮีโจล่ะ มังกรล่ะ”

คำแพงได้ยินก็อึ้งไป โดยเฉพาะคนสุดท้ายที่ดนตรีถามหานั้น ทำเอาคำแพงหน้าเศร้าลงไปเลย ตัดสินใจบอกเพื่อนว่า “ดน ชั้นขอโทษนะ ชั้น เอ่อ...” คำแพงเงียบไป ก่อนจะพูดว่า “ชั้นทำวงของแกล่มอีกแล้วอ่ะ”

น้ำกับดนตรีอุทานขึ้นมาพร้อมกัน “ว่าไงนะ”

คำแพงมองเพื่อนทั้งสอง ก่อนจะเล่าเหตุการณ์ให้ฟังทั้งหมด แล้วตบท้ายว่า “ชั้นขอโทษนะดน ชั้นทำวงแกล่มอีกแล้ว”

ดนตรีเห็นสีหน้าเพื่อนแล้ว เขาก็ดูเหมือนจะรู้ใจเพื่อนดี จึงตบบ่าคำแพงเบาๆ แล้วว่า “เฮ้ย อย่าคิดมาก เรื่องมันผ่านไปแล้ว ว่าไปชั้นก็ผิดเองแหละ ทอดทิ้งวงไปอย่างนั้น มันไม่ใช่ความผิดแกหรอกแพง”

“ใช่ น้ำก็เหมือนกัน ไม่อยู่ช่วยแพงเลย” น้ำรีบบอก คำแพงมองเพื่อนสองคน เห็นแววตาแห่งความเข้าใจเต็มเปี่ยม คำแพงก็รู้สึกดีเหลือเกิน เห็นแล้ว ทำให้อดนึกไปถึงใครอีกคนไม่ได้

“ส่วนมังกร...มันก็คงไม่ได้มาเล่นที่วงของเราแล้ว เราคงไม่ได้เล่นดนตรีร่วมกันอีกแล้ว” คำแพงว่าหน้าหงอยๆ ดนตรีเองก็ถอนหายใจ แต่ก็ฮึดสู้ บอกเพื่อนว่า “แต่ชั้นคิดว่าเราต้องมีทางออก ยังไงพวกเราก็ต้องได้เล่นดนตรีร่วมกัน”

คำแพงหันมามองหน้าเพื่อน “แกมีทางหรอ ดน แกจะทำยังไง”

ดนตรีส่ายหน้า “ยังคิดไม่ออกอ่ะ แต่ต่อไปต้องคิดออกแน่” ว่าแล้วยิ้มให้เพื่อน แม้จะรู้สึกหนักใจตาม

คำแพงได้ยินอย่างนั้นแล้วรู้สึกดีขึ้น ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ บอกดนตรีว่า “เออ น้าใหญ่เป็นอะไรไม่รู้อ่ะ ดน เห็นนั่งซึมอยู่ที่เปียโนตั้งแต่กลับมาแล้ว”

“อ้าว หรอ งั้นเดี๋ยวไปหาพ่อก่อนนะ” ดนตรีว่าแล้วเดินเข้าไปข้างใน ตรงไปหานายใหญ่ที่นั่งเหม่ออยู่ที่เปียโน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11

ขนมาปาด

จากคุณ : MikaRin - [ 29 ต.ค. 50 23:15:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12

ดนตรีเดินมานั่งข้างล่างๆ ใกล้เก้าอี้ที่พ่อนั่ง “พ่อเป็นอะไรครับ”

นายใหญ่รู้สึกตัว หันมามองลูกชาย นิ่งไปนิดก่อนจะว่า “ดน เมื่อไหร่ดนจะไปสมัครงานเป็นวิศวกรซะทีล่ะลูก”

ดนตรีอึ้งไป พูดไม่ออก นายใหญ่พูดต่อ “วงของเราน่ะ มันคงจะไปไม่ไหว ดนอย่าฝืนเลยนะ”

ดนตรีมองหน้าพ่อ เห็นแววแห่งความเศร้าปรากฏในดวงตา เขาก็รู้ว่าพ่อไม่ได้ต้องการให้มันเป็นอย่างนี้เลยแม้แต่น้อย “แต่ว่า...พ่อครับ เรายังไม่ได้สู้ให้ถึงที่สุดเลยนะครับ”

“แต่หนทางที่จะสู้น่ะ มันตีบตันเหลือเกินนะลูก พ่อกลัวว่า จะไม่มีใครยอมรับวงดนตรีของเราอีกแล้ว วันนี้พ่อก็ไปขอเขาเล่นพรุ่งนี้ แต่พ่อไม่รู้ว่า พ่อต้องไปขอเขาเล่นอีกทุกคืนหรือเปล่า”

ดนตรีมองหน้าพ่อ สะท้อนใจกับคำพูดนั้น วงดนตรีนายใหญ่อันเลื่องชื่อ โด่งดังที่สุดในดอยทุย แต่มาถึงวันนี้ เจ้าของวงกลับต้องบากหน้าไปขอเล่นเองฟรีๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า

“พ่อครับ ดนขอโทษ” ดนตรีมองหน้าพ่อ “ขอโทษที่ทำให้วงของเราต้องเป็นอย่างนี้ แต่ว่า ดนขอโอกาสอีกครั้งได้ไหมครับ ขอโอกาสให้พวกเราได้สู้กันจนถึงที่สุดก่อน แล้วถึงเวลานั้นมันไม่เป็นอย่างที่หวัง ดนก็จะไปสมัครงาน ไปเป็นวิศวกรอย่างที่พ่ออยากให้เป็น”

นายใหญ่มองหน้าลูกชายคนเดียว ครุ่นคิดอะไรบางอย่างก่อนจะพยักหน้า “เอา ลองอีกสักตั้ง” ดนตรีได้ยินก็ยิ้มอย่างดีใจ นายใหญ่ลูบหัวลูกชายแล้วยิ้มเมื่อนึกไปถึงเรื่องของตัวเอง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13

ในเวลานั้น ท่านขุนรักก็กำลังนึกถึงเรื่องของตัวเองเช่นกัน ท่านขุนเหม่อมองออกไปในความมืดมิดนอกหน้าต่าง นิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาหาลูกชายที่นั่งอยู่บนโซฟาอย่างเซ็งๆ

“ชั้นห้ามแกแล้วทำไมแกไม่ฟัง แกไม่เคยเชื่อชั้นเลย” ท่านขุนว่า

“ผมก็แค่ไปเล่นดนตรีช่วยเพื่อนผมเท่านั้นเอง มันก็ไม่น่าจะมีอะไรนี่ครับ” มังกรค้าน แต่ท่านขุนไม่ยอมเห็นด้วย รีบบอกทันที “จะแค่ไปช่วยก็ไม่ได้ทั้งนั้น แกคิดไหม ว่าเวลาแกขึ้นไปเล่นดนตรีอยู่บนเวทีน่ะ คนเขาจะคิดยังไง แกเคยเห็นแก่หน้าชั้นไหม หนอย ลูกชายคนเดียวของท่านขุนรัก ขึ้นไปเต้นกินรำกินบนเวที”

“โธ่ คุณพ่อครับ สมัยนี้ไม่มีใครเขาคิดดูถูกแล้วนะครับ”

“แต่ชั้นคิด” ท่านขุนสวนทันที “และชั้นก็บอกแล้วไง ว่าชั้นเกลียดดนตรี แกก็รู้แล้วยังไปเล่นอีก”

“ทำไมล่ะครับ” มังกรถามขึ้นมาทันที ในใจนั้นสงสัยมานานแล้ว ท่านขุนรักนิ่งไปก่อนจะเอ่ยออกมา “ทำไมน่ะหรอ...” นิ่งไปอีกครั้งเหมือนกำลังชั่งใจอยู่ว่า จะพูดดีหรือไม่

มังกรมองพ่ออย่างใจจดจ่อ แต่ท่านขุนรักกลับยืนนิ่ง ก่อนจะรีบเดินไปที่ลิ้นชักโต๊ะทำงาน หยิบกุญแจเล็กๆ ออกจากระเป๋าแล้วไขลิ้นชักโต๊ะ ก่อนจะหยิบรูปใบหนึ่งขึ้นมาดู

ยังไม่ทันจะพูดอะไร หม่อมกานดาก็เดินเข้ามาหา “ท่านขุนคะ...”

ท่านขุนชะงัก หันมามอง “มีอะไรหรือหม่อม” หม่อมกานดาจึงว่าต่อ “มีโทรศัพท์ถึงท่านค่ะ”

“งั้นรึ งั้นชั้นจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” ว่าแล้วก็เก็บรูปใส่ลิ้นชักแล้วล็อคกุญแจตามเดิม หันมาบอกมังกร “ยังไงชั้นก็ห้ามไม่ให้แกไปเล่นอีก ถ้าไม่ก็เตรียมตัวไปเมืองนอกวันนี้พรุ่งนี้ได้เลย แล้วบอกไว้ก่อนนะว่าชั้นไม่ได้ขู่ ชั้นเอาจริง” ทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป มังกรมองตาม หน้าหงอยลงกับคำพูดของพ่อ และยังนึกสงสัยขึ้นมาว่าท่านขุนรักหยิบรูปใครขึ้นมาดู จึงลองเดินไปเปิดลิ้นชักที่โต๊ะทำงานดูแต่ก็เปิดไม่ออก ก็พ่อเพิ่งล็อกกุญแจไปเมื่อกี้นี่หว่า โธ่

คิดอย่างเซ็งๆ แล้วเดินกลับมานอนเอนๆ บนโซฟาอีกครั้ง คิดถึงวงดนตรีของดนตรี -*- ถ้าไม่มีเราจะเป็นยังไงนะ ไอ้แพงมันจะร้องเพี้ยนอีกหรือเปล่า แต่ว่า ถ้าไม่มีเราคอยกวนโมโหมัน ก็คงร้องไม่เพี้ยนหรอกมั้ง เฮ้ย ไม่ได้สิ เราต้องกลับไปเล่นที่วงดนตรีให้ดีให้ได้สักครั้งหนึ่ง จะโดนพ่อว่าก็ยอมละวะงานนนี้

ว่าแต่ จะทำยังไงดีว้า มังกรครุ่นคิดไม่ตก -*-

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:18:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14

คืนนี้เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ที่โรงงิ้ว หลิงหลิงกำลังเก็บอุปกรณ์ ในใจคิดไปว่า พรุ่งนี้จะมีคนมาดูงิ้วของเราหรือเปล่า หลังจากเกิดเรื่องวันนี้แล้ว แล้วไหนจะส่องแสงนั่นอีกเล่า

คิดไปคิดมา ความคิดก็มาสะดุดหยุดลงที่เรื่องเดิมๆ อีกแล้ว อดไม่ได้อีกแล้วสิเรา หลิงหลิงหยุดเก็บของนั่งลงเงียบๆ

แต่แล้วก็มีใครคนหนี่งเดินเข้ามา หลิงหลิงเงยหน้าขึ้นไปมอง ฮีโจนั่นเอง เขายิ้มให้แล้วนั่งลงข้างๆ

“คุณหลิงเป็นไงมั่งครับ” ถ้อยคำนั้นเต็มไปด้วยความห่วงใยที่รู้สึกได้ หลิงหลิงจึงยิ้มนิดๆ ตอบว่า

“ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” มองฮีโจแล้วนึกขึ้นมาได้ “อ้าว แล้วคุณฮีโจไม่ไปเป็นแดนเซอร์ที่วงดนตรีหรอคะ”

“เป็นครับ แต่ผมอยากมาหาคุณหลิงก่อน” ฮีโจหันมามองหน้าหลิงหลิง พูดตรงๆ “ผมอยากมาให้กำลังใจคุณหลิงน่ะครับ ยังไงผมก็เชื่อคุณหลิงร้อยเปอร์เซ็น เพราะคุณหลิงเป็นคนดี”

หลิงหลิงมองฮีโจ เห็นแววแห่งความจริงใจฉายชัดอยู่ในดวงตาคู่นั้นของฮีโจก็พูดออกมา “โธ่ คุณฮีโจ หลิงไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอกนะคะ บางทีมันอาจจะเรียกว่าแย่เลยก็ได้”

“คุณหลิงอย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว” ฮีโจก็รีบพูดทันทีเหมือนกัน

“แต่ว่า เรื่องที่ผ่านมา เอ่อ เรื่องที่เขาพูดกัน” หลิงหลิงอึกอักเล็กน้อย แต่ฮีโจรีบบอก “ไม่เป็นไรครับ คุณหลิง คุณหลิงไม่ต้องเล่าหรอก ถึงจะเล่าหรือไม่เล่า ผมก็เชื่อคุณอยู่ดี”

“เดี๋ยวสิคะ คุณฮีโจอย่าเพิ่งเชื่อไปทั้งหมด คือว่า..” หลิงหลิงแย้งแต่ฮีโจไม่ฟัง “เอาเถอะครับ คุณหลิงไม่ต้องพูดอะไรหรอก และไม่ต้องกลัวด้วยนะครับ ผมอยู่ข้างคุณหลิงเสมอ”

ฮีโจยิ้มอย่างมั่นคง มองหลิงหลิงแล้วว่า “ผมอยากจะบอกคุณหลิงว่า ผมเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ใช่คนแรกที่คุณจะนึกถึง แต่ขอเป็นคนสุดท้ายที่คุณจะนึกถึงได้ไหม”

หลิงหลิงอึ้งไป ฮีโจก็พูดต่อ “ไม่ต้องห่วง ผมไม่ได้หวังอะไรมาก แค่เป็นกำลังใจให้คุณห่างๆ เท่านั้นเอง”

ฮีโจพูดแล้วเงียบไป นึกอะไรได้ก็พูดขึ้นมาอีก “วันนี้ผมอาจจะไม่ได้ไปเต้นที่วงดนตรี แต่พรุ่งนี้คุณหลิง อย่าลืมมาดูเสต็ปรูปหัวใจคู่ไขว้กันของผมนะครับ ผมตั้งใจเต้นเต็มที่เพื่อคุณหลิงเลย”

“ได้สิคะ พรุ่งนี้ ยังไงหลิงก็ต้องไปดูวงดนตรีแน่นอน”

“แล้วผมก็จะรอดูคุณหลิงร้องเพลงพ่นไฟพรุ่งนี้อีกนะครับ”

จบประโยคของฮีโจ หลิงหลิงเงียบไปทันที ก่อนจะเอ่ยออกมา “ไม่มีใครอยากดูหลิงร้องเพลงอีกแล้ว”

“มีสิครับ เชื่อผมสิ อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งล่ะ” ฮีโจว่าอย่างจริงจัง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 15

ชายทันเพิ่งล้างหน้าเสร็จ เดินกลับมา เขาชะงักเมื่อเห็นภาพนั้น ฮีโจนั่งคุยอยู่กับหลิงหลิง บรรยากาศดูดีเหลือเกิน และหลิงหลิงก็ดูผ่อนคลายขึ้นมาก ไม่เหมือนตอนอยู่กับเขา มันช่างต่างกันอย่างลิบลับ

ชายทันก้มหน้า ก่อนจะส่ายหน้าช้า เดินออกมาจากที่ตรงนั้น

ชายทันเดินมาหาบอลลูนที่กำลังเก็บเสื้อผ้าของตัวแสดงอยู่อีกทางหนึ่ง บอลลูนหันมาเห็นก็ยิ้ม “ล้างหน้าเสร็จเรียบร้อยแล้วหรอคะ”

“ครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม”

“ไม่มีหรอกค่ะ คุณชายไม่ต้องช่วยหรอก แค่พรุ่งนี้คุณชายต้องมาช่วยเล่นอีกเท่านั้นก็พอแล้วค่ะ”

“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งบอลลูนที่คณะงิ้วนะ” ชายทันอาสา เขามองคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู เขารู้เสมอว่า แม้ว่าจะไม่มีใครอยู่ข้างเขาเลย แต่อย่างน้อยก็จะมีบอลลูนที่อยู่ข้างเขาเสมอ

“สงสัยจะไม่ได้หรอกค่ะ เดี๋ยวพี่หลิงว่าเอา เราต้องกลับพร้อมกันทั้งคณะ” บอลลูนส่ายหน้า “อ้อ แล้ว เอ่อ คุณหญิง...” บอลลูนพูดแล้วหยุดอีก ทำไมในใจต้องเจ็บแปลบๆ ขึ้นมาก็ไม่รู้เมื่อนึกถึงคุณหญิงปองฟ้าขึ้นมา

“หญิงปอง..” ชายทันเอ่ยขึ้นมาเบาๆ ในใจนั้นรู้สึกผิด นี่เราลืมหญิงปองไปได้อย่างไร “จริงสินะ บอลลูน หญิงปองไปไหน”

“เธอคงยังอยู่ในงาน คุณชายไปหาเธอสิคะ” บอลลูนรีบพูด ถึงแม้ว่าในหัวใจจะเจ็บก็ตาม ชายทันพยักหน้าแล้วว่า “งั้นเดี๋ยวผมไปตามหาหญิงปองก่อนก็แล้วกันนะ หญิงเค้าไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่รู้ป่านนี้ไปเดินอยู่ที่ไหน”

บอลลูนพยักหน้า ชายทันจึงยิ้ม เอื้อมมือมาจับมือบอลลูนเบาๆ “ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะครับ บอลลูน ถึงแม้ว่าคืนนี้จะเกิดเรื่องราวต่างๆ ขึ้นมากมาย แต่ผมก็มีความสุขมากเมื่อได้เล่นงิ้วกับคุณ”

บอลลูนยืนนิ่ง ไม่พูดอะไร แต่รู้ในหัวใจของตนเองดีว่า รู้สึกอย่างไร

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16

ไกลออกไป หญิงคนที่ชายทันกำลังจะออกไปตามหาไม่ได้ไปไหนไกลเลย หญิงปองฟ้ามองดูภาพชายทันกับบอลลูนอยู่ตรงนี้เอง

รู้แน่ในใจตัวเอง ว่าเราคงไม่ใช่คนที่อยู่ในหัวใจของพี่ชายทัน ไม่ว่าจะพยายามเท่าไรก็ตาม หญิงปองคิดพลางก้มหน้าเศร้าๆ

หันหลังกลับจะเดินออกมาจากที่ตรงนั้น ก็เห็นใครหนึ่งกำลังยืนมองด้วยขาที่กระเผลก บอนด์นั่นเอง เขาค่อยๆ กระเผลกๆ มาหา

“มาทำหน้าเศร้าอะไรตรงนี้ครับคุณหญิง” บอนด์พูดยิ้มๆ เมื่อกี้เขาแอบเห็นว่าหญิงปองมายืนมองชายทันกับบอลลูนอยู่นานแล้ว เขาพอจะรู้ดีว่าหญิงปองรู้สึกอย่างไร แต่เขาก็ไม่รู้ช่วยเธอได้อย่างไร

หญิงปองยิ้มออกมานิดหนึ่ง รู้สึกผ่อนคลายขึ้น มองขาเขาแล้วว่า “แล้วคุณบอนด์ล่ะคะ มายืนอยู่ทำไม เดี๋ยวขาไม่หายหรอก”

“ขาไม่หายน่ะดีแล้วครับ ถ้าขาหาย ผมคงแย่” บอนด์พูดหน้าตาเฉย มองดูหญิงปองแล้วเหลือบไปมองชายทันกับบอลลูน ก็เห็นชายทันเดินออกไปอีกทางหนึ่ง จึงบอกว่า “คุณชายไปโน่นแล้วครับ คงจะไปตามหาคุณหญิง”

หญิงปองเหลือบไปมอง กลับมาหน้าเศร้าตามเดิม “พี่ชายทันเขาคงไม่ได้ไปตามหาหญิงหรอกค่ะ พี่ชายเขาไม่ได้สนใจ ว่าหญิงอยู่ไหนหรือทำอะไร”

“คุณหญิงรู้ได้ไงครับ ว่าคุณชายเขาไม่สนใจ” บอนด์ถามเสียงเรียบ เริ่มรู้สึกสงสารหญิงปองขึ้นมา เขาทำมาดขรึมเหมือนพระเอกหนัง “คุณชายเขาอาจจะเป็นพวกรักนะ แต่ไม่แสดงออก ก็ได้”

“ไม่หรอกค่ะ พี่ชายเขาเป็นคนโรแมนติก แต่ที่เขาไม่แสดงออก ก็อาจจะเป็นเพราะว่า เขาไม่ได้...เอ่อ ไม่ได้รัก” หญิงปองเริ่มพูดสะดุด รู้แน่แก่ใจตัวเองว่าที่พูดมามันเป็นความจริง หัวใจที่เจ็บช้ำนั้นหลั่งรินน้ำตาออกมาจนซึมขอบตา หญิงปองรีบส่ายหน้า ฝืนยิ้ม

“หญิงเพ้อเจ้ออะไรก็ไม่รู้ คุณบอนด์อย่าถือสาเลยนะคะ”

บอนด์มองหญิงปองอย่างสะท้อนใจ แม้คนสวยดีเพียบพร้อมอย่างคุณหญิงปองฟ้าก็ยังต้องระทมเพราะความรัก นับประสาอะไรกับคนอย่างเรา เขารีบพูด

“ผมไม่ถือหรอกครับ เพราะมันจะหนักเปล่าๆ” -*- บอนด์ลองเล่นมุข แต่เห็นหญิงปองยังก้มหน้านิ่งเขาก็ว่า “คุณหญิงก็เหมือนกัน อะไรที่หนักก็อย่าไปถือนะครับ เอาวางไว้ หรือว่า ถ้าหลวมตัวถือไปแล้ว วางไม่ได้ จะให้ผมช่วยถือบ้างก็ได้ ผมยินดี”

บอนด์พูดอย่างจริงจัง จนหญิงปองเงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะยิ้มนิดๆ “ขอบคุณมากนะคะ สำหรับ...”

หญิงปองยังพูดไม่ทันจบก็มีโทรศัพท์มา ชายทันนั่นเองที่โทรเข้ามาหา หญิงปองยิ้มรีบรับทันที “พี่ชายหรอคะ อ๋อ หญิงอยู่ที่...”

บอนด์มองท่าทางมีความสุขของหญิงปองแล้วซึม ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะซึมทำไม คุณหญิงมีความสุขก็ดีแล้วนี่นา เฮ้อ

หญิงปองคุยโทรศัพท์อยู่ครู่ก็วางสายแล้วหันมาบอกบอนด์ “เดี๋ยวหญิงไปก่อนนะคะ พี่ชายทันรออยู่”

บอนด์ยิ้ม พยักหน้า หญิงปองจึงบอกสั้นๆ “ขอบคุณมากนะคะ” ว่าแล้วก็รีบเดินไปทันที บอนด์มองตาม ยิ้มกับตัวเองแต่ไม่รู้ว่ายิ้มทำไม
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 50 00:34:57
แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 50 23:27:39

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17

แม่ชมมาแล้ว ดีใจจัง
ยังไม่ได้อ่าน
ยังไม่ได้โหวต
ขอดูTMก่อนนะ
เด๋วมาใหม่

จากคุณ : ARSENE1970 - [ 29 ต.ค. 50 23:30:49 ]

ความคิดเห็นที่ 18

กรี๊ดดด แม่ชมมาแว้ว

จากคุณ : -CheeRfulZ*-Noo*- (Noo_dcd2b) - [ 29 ต.ค. 50 23:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 19

เดินเข้ามาหาบอลลูนที่กำลังเก็บเสื้อผ้านักแสดงยังไม่เสร็จ บอลลูนหันมามอง “พี่บอนด์ไม่ต้องช่วยหรอก เดี๋ยวหนูเก็บเอง”

“อืม ใครว่าพี่จะมาช่วยเก็บ จะมานั่งดูบอลลูนเก็บต่างหาก” บอนด์ว่าแล้วนั่งลง บอลลูนหันมามองยิ้มๆ “โธ่ พี่บอนด์นี่ มันขำหรือเปล่าเนี่ย”

บอนด์หัวเราะ มองบอลลูนแล้วเปรยออกมา “ท่าทางมีความสุขนะเรา”

บอลลูนหันมามอง ดวงตาเรียวเล็กคู่นั้นสดใส มีชีวิตชีวาจริงๆ “คนเรามันก็ต้องมีช่วยเวลาแห่งความสุขของตัวเองสิพี่บอนด์ อย่างหนูได้เล่นงิ้ว ได้ร้องเพลงพ่นไฟ หนูก็มีความสุข”

“แล้วจะมีความสุขมากขึ้น ถ้าได้เล่นงิ้วกับคุณชายทันใช่ไหม” บอนด์ถามต่อทันที บอลลูนยิ้มแล้วพยักหน้า “ใช่ค่ะ หนูยอมรับ”

บอนด์ฟังแล้วถอนหายใจ “เฮ้อ บอลลูน พี่รู้ว่าเรามีความสุข แต่ว่า พี่กลัวว่าความทุกข์จะตามมานะ”

บอลลูนฟังแล้วนิ่งไป ดวงตาสดใสคู่นั้นมีแววเด็ดเดี่ยว “ถ้ามันจะมีความทุกข์ตามมาจริงๆ งั้นตอนนี้หนูก็ขอมีความสุขก่อน ไม่ได้หรอคะ”

บอนด์ฟังแล้วอึ้งไป ก่อนจะพูดออกมาขรึมๆ “พี่รู้ ว่าบอลลูนบริสุทธิใจและจริงใจ แต่ว่า เมื่อเรานึกถึงความเป็นจริง เรากับเขา มันแตกต่างกันมากนะ พี่ไม่รู้จะพูดยังไง แต่อยากจะบอกบอลลูนว่า สุดท้ายแล้ว เขาก็คงต้องไปตามทางของเขา และเราก็คงจะไปร่วมทางเดียวกับเขาไม่ได้ และเมื่อถึงตอนนั้น เราคงจะเจ็บปวดอยู่คนเดียว”

บอลลูนฟังแล้วนิ่งอึ้งไป จริงสินะ ความจริงกับความฝัน มันไม่ใช่เรื่องเดียวกัน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20

โอ้พระเจ้า แม่ชมอัพนิยายได้รวดเร็วมาก น่ารักจริงๆ ^^
เพิ่งไปโหวตมาเมื่อกี้ แม่ชมคะแนนดีมีลุ้นนะคะเนี่ย
ได้เวลาซุ่มอ่านนิยายให้ชุ่มปอดแล้ว เย้ๆ love

ปล. เห็นคุณทาสประกาศตามตัวแม่ชมอยู่นะคะ :D

จากคุณ : เปียย้ง - [ 29 ต.ค. 50 23:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21

ฟาร์มลูกหมูปุยในเวลาที่ดึกดื่น แสงจันทร์ส่องจ้าไปทั่วบริเวณฟาร์มอันกว้างขวางนี้ และที่ใต้ต้นหูกวาง มีคนสองคนนั่งอยู่ด้วยกัน

ชายเดี่ยวนั่นเอง เมื่อกี้เขามาส่งกำนันไก่ แม่ก้อย และนุ่นถึงบ้าน และเขาก็ชวนนุ่นออกมานั่งเล่นที่เก้าอี้ใต้ต้นหูกวาง

นั่งกันเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่ง ชายเดี่ยวก็หันมาถามนุ่น “นุ่น ชายถามอะไรหน่อยได้ไหม”

นุ่นตื่นจากภวังค์ หันมามอง “ชายเดี่ยวจะถามอะไรหรอ”

“ตอนที่ชายไปเรียนเมืองนอกน่ะ ที่นี่มีอะไรเกิดขึ้นบ้างไหม” ชายเดี่ยวมองหน้านุ่น แต่นุ่นหลบตา รีบตอบ “ไม่มีนี่ ดอยทุยก็ยังเป็นดอยทุย ฟาร์มลูกหมูปุย ก็ยังเป็นฟาร์มลูกหมูปุยตามเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน”

“แล้วคนล่ะ เปลี่ยนไหม” ชายเดี่ยวถามเบาๆ นุ่นหันมามองหน้า แต่ไม่ตอบ ชายเดี่ยวจึงยิ้มเก้อๆ “ชายถามอะไรไร้สาระอีกแล้ว ถ้านุ่นรำคาญก็ต้องขอโทษด้วยนะ”

“พูดอะไรอย่างนั้นล่ะชายเดี่ยว นุ่นยังไม่ได้คิดเลยนะ” นุ่นรีบพูด เมื่อเห็นชายเดี่ยวซึมไป ไม่ร่าเริงเหมือนก่อนก็ถาม “แล้วชายเดี่ยวเป็นอะไร ทำไมซึมๆ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า นุ่นจะช่วยอะไรได้บ้างไหม”

“ถึงนุ่นช่วยได้ นุ่นก็คงไม่ช่วยหรอก” ชายเดี่ยวว่าเบาๆ

“ไม่บอกแล้วจะรู้ได้ยังไง”

“สำหรับนุ่น ชายรู้ดี ว่านุ่นรู้สึกยังไง” ชายเดี่ยวว่าเงียบไป มองหน้านุ่นตรงๆ “สำหรับเรื่องของนุ่น ชายรู้ทั้งนั้นแหละ”

นุ่นหลบสายตานั้น ความรู้สึกไม่สบายใจค่อยๆ ทับถมเข้ามา ชายเดี่ยวมองด้วยความเป็นห่วง “นุ่นอย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ไม่สบายใจอะไรก็ปล่อยๆ มันไปบ้าง ถ้ามันห้ามไม่ได้ก็ช่างมัน โลกเรามันก็อย่างนี้แหละ คนเรา ถ้าห้ามใจกันได้ทุกคน ก็คงไม่มีใครอกหัก”

นุ่นหันมามองชายเดี่ยวทันที เห็นแววตาที่บรรจุกำลังใจเต็มเปี่ยมนั้นแล้ว นุ่นก็ยิ้ม “ขอบคุณมากนะชายเดี่ยวที่ปลอบนุ่น ชายเองก็เหมือนกันนะ ต้องทำให้ได้เหมือนกัน”

“นี่ละคือปัญหา บอกนุ่นได้ แต่ทำเองไม่ได้หรอก” ชายเดี่ยวยิ้มนิดๆ หยุดพูดนิดหนึ่งก่อนจะเรียก “นุ่น...”

ปุยนุ่นหันมามองเป็นเชิงถาม ชายเดี่ยวพูดสั้นๆ “ชายอยากต่อยมวย...”

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22

ที่ค่ายมวยเจ้าแม่เป็ดสวรรค์ในคืนนี้ ต้นนั่งเหม่ออยู่ข้างแมว อดคิดไปถึงเรื่องราวเมื่อครั้งก่อนไม่ได้

“ต้นคิดอะไรอยู่” แมวหันมาถาม

“ก็ ไม่รู้สิ คิดอะไรเรื่อยเปื่อย” ต้นตอบตะกุกตะกักเล็กน้อย แมวหันมามองอย่างรู้ดีในใจ ว่าต้นกำลังคิดเรื่องอะไร

“อย่าคิดมากเลยต้น ยังไงแมวว่ามันต้องมีทางออกสักทาง”

ต้นหันมามองแมว แกล้งทำไก๋ “นี่แมวกำลังพูดเรื่องอะไรเนี่ย”

“ไม่ต้องเลยนะต้น แมวรู้นะ ว่าต้นคิดอะไรอยู่ จะให้พูดไหมล่ะ” แมวท้า ต้นรีบพูดทันที “โอย เชื่อแล้วว่าแมวรู้จริง อย่าพูดเลยนะ”

แมวยิ้มอย่างเหนือชั้น “ต้นน่ะ ไม่รู้อะไรซะแล้ว แมวรู้เรื่องต้นมากกว่าที่ต้นคิดนะ”

“ทำไมล่ะแมว” ต้นหันมาถาม แมวจึงสบตาต้น พูดจริงจัง “การที่เราตั้งหน้าตั้งตามองใครบางคน ก็อาจจะมีใครอีกคน กำลังมองเราอยู่เช่นกันนะต้น เพียงแต่ว่า เราไม่เคยมองเห็นเท่านั้นเอง”

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 23

มาทั้งที ลงคุ้มมากๆเลย แม่ชม ขอบคุณนะคะ สมกับที่รอคอย^^

จากคุณ : osmile - [ 29 ต.ค. 50 23:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 24

หมดแล้วจ้ะ ของวันนี้ -*- เฮ้อ เหนื่อยมาเลย ง่วงอีกด้วย ขอตัวไปนอนก่อนนะจ้ะ บ้ายบาย

จากคุณ : ชมเช้า - [ 29 ต.ค. 50 23:42:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25

ขอบคุณนะคะแม่ชม นานๆเข้ามาทีอัพซะหายอยากเลยค่ะ
ขอบคุณมากมายนะคะ นอนหลับฝันดีนะคะ

จากคุณ : ahuajoke - [ 29 ต.ค. 50 23:44:29 ]

ความคิดเห็นที่ 26

อ่านจบแล้วสนุกมากๆเลย ขอบคุณนะคะวันนี้ได้อ่านจุใจ แม่ชมเจ๋งสุดๆ

จากคุณ : เปียย้ง - [ 29 ต.ค. 50 23:54:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27

หลับฝันดีนะคะแม่ชม ^_^

จากคุณ : -CheeRfulZ*-Noo*- (Noo_dcd2b) - [ 29 ต.ค. 50 23:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 28

กรี๊ดฮีโจ love ไม่มีเสต็ปรูปหัวใจคู่ไขว้เอาสเต็ปหัวใจคู่ฝ้ายไปก่อนละกัน^^

จากคุณ : MikaRin - [ 30 ต.ค. 50 00:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 29

โห มาเป็นชุดอย่างงี้ จะหายไปอีกนานหรือเปล่า
รูปคู่รูปนี้ สำหรับนิยายเรื่องนี้เลยนะ

จากคุณ : Peper_Old - [ 30 ต.ค. 50 00:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 30

ส่วนพ่อคนนี้ ไม่หามาฝากแม่ชม เดี๋ยวแม่ชมจะไม่มีกำลังใจปั่นต่อ

จากคุณ : Peper_Old - [ 30 ต.ค. 50 00:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 31

ทำไมสาวๆดอยนี้ถึงได้น่าสงสารมากมาก
แล้วทำไมหนุ่มหนุ่มดอยนี้เป็นคนดีกันหมดนะ
ไม่อยากให้ใครผิดหวังเลย ขี้แง

จากคุณ : MikaRin - [ 30 ต.ค. 50 00:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 32

อีกรูปละกัน พี่สาวน้องชาย

จากคุณ : Peper_Old - [ 30 ต.ค. 50 00:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 33

ชอบรูปของแม่เปจัง มันช่างเข้ากับนิยายจริงเลย^^

จากคุณ : MikaRin - [ 30 ต.ค. 50 00:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 34

อืม...
สนุกเหมือนเคย
สงสารจัง ทั้งตัวละคร
และคนแต่ง(เอาใจทุกคน ทุกคู่)

ขอให้ชนะ นลล. ได้สไลด์ดม(ลิง)สมใจนะ

จากคุณ : ARSENE1970 - [ 30 ต.ค. 50 00:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 35

โฮ้ยยยยเเม่ชม รอมานาน หุหุเเละก้อมา รอต่อน้าเจอกานจ้า

จากคุณ : เจ๊..เสือลาย! (เจ๊..เสือลาย!) - [ 30 ต.ค. 50 00:59:32 ]

ความคิดเห็นที่ 36

โห รอแม่ชมนานมากกกกกกก
คุ้มค่ากับการรอคอยจริงวๆค่ะ
สู้ๆนะคะแม่ชม ขอให้ได้ นลล. นะคะ

พาสองซี้มาเป้นกำลังใจให้

จากคุณ : ninkzung - [ 30 ต.ค. 50 01:43:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37

มารอ ๆ ๆ ๆ ๆ

จากคุณ : moonshine19 - [ 30 ต.ค. 50 02:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 38

โห...เซอร์วิสคนอ่านมากมายเลย ล 8

แบบนี้ คะแนนคงพุ่ง

จากคุณ : ทาสบอย - [ 30 ต.ค. 50 07:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 39

มันส์มากคร้าบ

จากคุณ : jejeejajar - [ 30 ต.ค. 50 09:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 40

ในที่สุดแม่ชมก็กลับมา
นั่งรอพ่อต้นกับปุยนุ่นทุกวัน

จากคุณ : t_tas - [ 30 ต.ค. 50 09:06:06 ]

ความคิดเห็นที่ 41

วันนี้มารอแต่หัววันจ้า

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 30 ต.ค. 50 09:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 42

โหวตให้แม่ชมแล้วน้า

จากคุณ : Musiclism - [ 30 ต.ค. 50 10:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 43

พี่ชมคับแต่งต่อเรวๆหน่อยคับ ผมอยากอ่านใจจะขาดอยู่แล้ว (เอาคำแพงกับมังกรเยอะๆน้าคับ)

จากคุณ : Basicpan - [ 30 ต.ค. 50 11:29:12 A:124.120.166.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44

พี่ชมแต่งเรวๆหน่อยผมอยากอ่านใจจะขาดอยู่แล้วน้าคับ (เอาคำแพงกับมังกรเยอะๆน้าคับ)

จากคุณ : Basicpan - [ 30 ต.ค. 50 11:30:47 A:124.120.166.68 X: TicketID:159164 ]

ความคิดเห็นที่ 45

รอแม่ชมอีกที
ยิ่งอ่าน ปริศนายิ่งเยอะแห๊ะ =[]=
แต่ชอบบบบบบบ ~

รอมังกร * คำแพง นะคะ ... -*-

ชายเดี่ยวอยากต่อยมวยเรอะ O[]o !!!

จากคุณ : pimmy1994 - [ 30 ต.ค. 50 16:51:25 ]

ความคิดเห็นที่ 46

ดีใจจริงๆ ได้อ่ายนิยายแม่ชมในวันเกิด T^Tถึงจะไม่มีมังกร*แพง หรือต้น*ปุยนุ่น
ก็ยังดีใจจจจ T^T ฮึก.....

ชายเดี่ยวอยากต่อยนัก ไปต่อยกับต้นเลย ใครชนะได้ใจปุยนุ่นไปครอง
(แต่รู้อยู่แล้วแหละ ว่าใครได้ใจปุยนุ่นไปแล้วเต็มๆ อิอิ)

จากคุณ : PP_W@lker (Paniti P) - [ 30 ต.ค. 50 17:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 47

เอาช่างน้ำมาฝากจ้ะ

จากคุณ : palmpotter - [ 30 ต.ค. 50 18:58:05 ]

ความคิดเห็นที่ 48

แวะมาให้กำลังใจนะคะ น่ารักจัง กิจกรรมรัดตัวเยาะไปหมดก็ยังมีเวลามาให้ความสุขกับคนอ่าน
ดูแลสุขภาพด้วยเน้อ ^0^

ตอนนี้ชอบความอ่อนโยนของดนตรีจังค่ะ น่าร๊ากกกก

หลิงหลิงกับฮีโจก็น่ารักอย่างบอกไม่ถูก อิอิ

จากคุณ : ศตพร - [ 30 ต.ค. 50 20:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 49

โฮ่วววววววว ขอบคุณแม่ชมนะคะ ที่มาต่อละครให้แล้ววววว

จากคุณ : beenqueen - [ 30 ต.ค. 50 22:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 50

มารอแม่ชม วันนี้จะมามั๊ยน้า...

Funtasia เค้าให้หลิงๆกับชายทันไปร้องเพลงคู่กันในแดนหิมะ.. แหม สงสัยได้แรงบันดาลใจจากนิยายแม่ชมแน่ๆเลยค่ะ ^^

ปล.เอาภาพหลิงๆกับชายทันสมัยยังรักกันมาฝากด้วย

จากคุณ : เปียย้ง - [ 30 ต.ค. 50 23:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 51

อย่าลืมไปโหวตนะคะ วันพุธปิดโหวต 3 ทุ่ม
รอบสุดท้ายแล้วโหวตเลือก 3 หมายเลข
ไปโหวตเป็นกำลังใจให้คนเขียนได้หรือไม่ได้ก็อีกเรื่อง^^

อย่างน้อยก็ได้ตอบแทนที่อดตาหลับขับตานอนมาโพสดึกๆดื่นๆทุกวัน^^

http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5970377/C5970377.html#85
แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 50 00:51:49
แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 50 00:50:53

จากคุณ : MikaRin - [ 31 ต.ค. 50 00:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52

ได้อ่านนิยายแม่ชมซักที
อยากบอกว่าติดนิยายแม่ชมมากๆๆเลย
สนุกน่าติดตามมากๆ
ขอบคุณนะค่ะที่แต่งนิยายดีๆๆและสนุกอย่างนี้มาให้อ่านกัน^^

จากคุณ : รักเด็ก555 - [ 31 ต.ค. 50 01:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 53

เย้......แม่ชมมา...แว้ว

จากคุณ : nong_PAB - [ 31 ต.ค. 50 11:59:43 ]

ความคิดเห็นที่ 54

แม่ชมคร๊าบ ดนจะเป็นกำลังใจในการปั่นนิยายนะ

จากคุณ : Peper_Old - [ 31 ต.ค. 50 12:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 55

แม่ชมจะได้ไปสไลด์ดมมิวสิคหรือไม่ติดตามได้ที่นี่ค่ะ^^

http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C5973787/C5973787.html#25

จากคุณ : MikaRin - [ 31 ต.ค. 50 21:06:13 ]

ความคิดเห็นที่ 56

“การที่เราตั้งหน้าตั้งตามองใครบางคน ก็อาจจะมีใครอีกคน กำลังมองเราอยู่เช่นกันนะต้น เพียงแต่ว่า เราไม่เคยมองเห็นเท่านั้นเอง” หนูแมวพูดกินใจจริงๆ ซึ้งมาก

จากคุณ : Nusantara - [ 31 ต.ค. 50 21:22:10 ]

ความคิดเห็นที่ 57

แม่ชมจ๋า
แม่โช้ม
แม่ชมโว้ญญญญญญญ...

แม่ชมชนะ นลล. จ้า

จากคุณ : ARSENE1970 - [ 31 ต.ค. 50 22:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 58

ดีใจด้วยที่สุดเลยค่า
แม่ชมของมังกรและคำแพง...
ขอให้ชื่นใจกับของรางวัลอันล้ำค่านะค้า อิอิ

จากคุณ : ssvalee - [ 31 ต.ค. 50 22:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 59

^^v

จากคุณ : MikaRin - [ 31 ต.ค. 50 22:47:46 ]

ความคิดเห็นที่ 60

โหวววว...เกียรติบัตรอ่ะ
ไฮโซ มั่กมากกกกกกเลยอ่า
ลายเซ็นผู้จัดคล้ายยันต์กัน...อะไรซักอย่างแน่ะ อิอิ
แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 50 22:53:17

จากคุณ : ssvalee - [ 31 ต.ค. 50 22:52:15 ]

ความคิดเห็นที่ 61

วันนี้แม่ชมคงมาลงนิยายไม่ได้ต้องไปให้สัมภาษณ์กับพี่ๆสื่อมวลชน
และมีงานฉลองที่บ้านมิวโนเลียอีก
ขอผลัดไปพรุ่งนี้นะคะ^^
(ที่จริงตื่นเต้นจนแต่งนิยายไม่ออกก็สารภาพมาเถอะ - -")
แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 50 22:54:52

จากคุณ : MikaRin - [ 31 ต.ค. 50 22:53:58 ]

ความคิดเห็นที่ 62

มาบูมกันเถอะ ชาวFcชมเช้า

รักใคร รักชม
เชียร์ใคร เชียร์ชม
ชมไม่มา เราก็จะรอ
ชมลงนิยาย เราก็ดีใจ
hoho

พลุ

จากคุณ : DJ PUTORN - [ 31 ต.ค. 50 22:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 63

พลุ

ยินดีกะแม่ชมด้วยค่า...........

จากคุณ : beenqueen - [ 31 ต.ค. 50 22:58:50 ]

ความคิดเห็นที่ 64

มาจุดพลุ 8 อันให้แม่ชม แย้ๆๆ
ในที่สุดแม่ชมก็ได้ ดีใจจริงๆเลยค่ะ

จากคุณ : J'ai Beau - [ 31 ต.ค. 50 23:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 65

ยินดีกะแม่ชมด้วยนะคะ ขอมาจุดพลุ 8 อัน ฉลองให้แม่ชมด้วยคน

จากคุณ : -CheeRfulZ*-Noo*- (Noo_dcd2b) - [ 31 ต.ค. 50 23:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 66

ต้องขอขอบคุณทุกท่านมากนะคะที่ช่วยโหวตให้ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาได้ถึงขั้นนี้ วันนี้ติดงานหลายอย่างที่แม่รินบอก แต่พรุ่งนี้จะมาลงค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 31 ต.ค. 50 23:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 67

กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด
สมกับที่เป็น ล.8 จริง ๆ

จากคุณ : Peper_Old - [ 31 ต.ค. 50 23:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 68

แม่ชมจ๋า..ยินดีด้วยนะจ๊ะ

....มันโดนนนนนนนนนนนนน

อย่าดีใจจนนอนไม่หลับนะจ๊ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไม่มีแรงมาส่งบทละคร
ละครของแม่ตอนนี้เรตติ้งล้ำหน้าช่องสามช่องเจ็ดไปหลายขุม ขอบอก

พ่อดน กับ ช่างน้ำ มาแสดงความยินดีให้กับ แช้มป์ นลล จ๊ะ
แต่ดูหน้ากวนๆทั้งคู่เลย หรือจะเยาะเย้ยแม่ชม....

จากคุณ : ดีปลีเชือก - [ 1 พ.ย. 50 00:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 69

ช่างน้ำเดี่ยวๆก็มาจ๊ะ

กำลังเตรียมตัวขึ้นแสดงกับเพื่อนๆกับ วงคนตรีของ พ่อดน คนเก่ง

จากคุณ : ดีปลีเชือก - [ 1 พ.ย. 50 00:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 70

พลุ ดีใจกับแม่ชมด้วยนะคะ

จากคุณ : ahuajoke - [ 1 พ.ย. 50 06:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 71

ถ้าอยากเห็นละครได้ออกออกกาศจริงๆ ละก็ ตามกระทู้นี้ไปเลยนะ
http://www.polyplus.co.th/webboard/post.detail.php?postId=525

จากคุณ : pakook - [ 1 พ.ย. 50 09:24:34 A:58.147.4.83 X: ]

ความคิดเห็นที่ 72

เพิ่งจะได้มาอ่านครั้งแรก อ่านแล้วติดหนึบเลย สนุกดีคะ

ยินดีกับตำแหน่งด้วยนะคะ

จากคุณ : หนูศิ - [ 1 พ.ย. 50 10:10:08 ]

ความคิดเห็นที่ 73

ดีใจกับแม่ชมด้วยนะคะ

ว่าแต่ชาวทุยตอนนี้มีแต่คนเศร้าเนอะ น่าจะชื่อโหมดศาลาคนเศร้านะเนี่ย สงสารทุกคนเลยค่ะ

จากคุณ : ps_37 - [ 1 พ.ย. 50 15:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 74

มาดีใจกับแม่ชมค่ะ ^^"
ตกลงไม่มีวีคการกุศลใช่มั๊ยนี่ -*-
พึ่งจะโหวตให้แม่ชมวีคสุดท้าย
ดีใจที่แม่ชมได้ที่ 1 โฮ่ ๆๆ

อย่าลืมมาต่อนะคะ มนต์รักดอยทุย
ขอ คำแพง * มังกร เด้ออออ =[]= !!

จากคุณ : pimmy1994 - [ 1 พ.ย. 50 15:49:06 ]

ความคิดเห็นที่ 75

ดีใจด้วยค่ะ แม่ชม

ความพยายามที่แม่ทำ ส่งผลจริง ๆ ค่ะ

จากคุณ : เจ้าหญิงส้ม - [ 1 พ.ย. 50 16:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 76

“การที่เราตั้งหน้าตั้งตามองใครบางคน ก็อาจจะมีใครอีกคน กำลังมองเราอยู่เช่นกันนะต้น เพียงแต่ว่า เราไม่เคยมองเห็นเท่านั้นเอง”

โดนมั่กมากอะ
แม่ชม

จากคุณ : Maiiz - [ 1 พ.ย. 50 20:27:11 A:222.123.98.183 X: ]

ความคิดเห็นที่ 77

มารอแม่ชม
ต้น กะ นุ่น ด้วยค่ะ

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 1 พ.ย. 50 21:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 78

ว้าว! ดีใจกะแม่ชมด้วยนะคะ ท่ได้รางวัลใหญ่สุดได้สไลด์ดมลิงเทพด้วย ยังไงก็เบาๆ มือหน่อยนะคะ สงสารลิงน้อย อิอิ แล้วจะมีวีคการกุศลมั๊ยเนี่ย
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 50 21:51:29

จากคุณ : . (nokyoong_kk) - [ 1 พ.ย. 50 21:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 79

แม่ชม ดีใจด้วยนะคะ

มีกำลังใจแล้ว มาต่อนิยายอีกนะคะ

ชอบมากค่ะ

จากคุณ : Jazie_TP (Jaziie) - [ 1 พ.ย. 50 22:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 80

แม่ชมไปรับรางวัลอยู่รึเปล่าเนี่ยยยย....
คิดถึงละครจังเลยยยยยยยย...

จากคุณ : ssvalee - [ 1 พ.ย. 50 22:53:13 ]

ความคิดเห็นที่ 81

พลุ

จากคุณ : Ana_Anabel - [ 1 พ.ย. 50 23:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 82

แม่ชมเหนื่อยจากการไปอัดซีเคร็ต ทีทุยทองหล่อ อยู่ค่ะ เเฟนขับเยอะเหลือเกิน

ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันบูมนะคะ
รักใคร รักชม เชียร์ใคร เชียร์ชม ชมไม่ลงเราก็จะเชียร์ ชมแต่งต่อเราก็ดีใจ
รักใคร รักชม เชียร์ใคร เชียร์ชม ชมไม่ลงเราก็จะเชียร์ ชมแต่งต่อเราก็ดีใจ
รักใคร รักชม เชียร์ใคร เชียร์ชม ชมไม่ลงเราก็จะเชียร์ ชมแต่งต่อเราก็ดีใจ
ขอบคุณที่สุดคือคุณDJ PUTORN ที่ช่วยเป็นต้นเสียงค่ะ

ป.ลิ่ง จะบ้ากันไปถึงไหน - -" ตื่นๆ
แม่ชมกำลังปั่นอยู่นะคะ เปิดเทอมแล้วงานเลยเยอะน่ะค่ะ
อ้าวววววววววแม่ชม อย่าอู้ๆๆ แอบหลับได้อีก
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 50 23:31:24

จากคุณ : MikaRin - [ 1 พ.ย. 50 23:30:38 ]

ความคิดเห็นที่ 83

มาเร็ว

จากคุณ : ชมเช้า - [ 1 พ.ย. 50 23:58:54 ]

ความคิดเห็นที่ 84

..........

จากคุณ : MikaRin - [ 29 พ.ย. 50 09:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 85

อย่าทำหน้าหมาหงอยอีกนะ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 3 ธ.ค. 50 20:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 86

ไม่หงอยแล้วเดี๋ยวนี้

จากคุณ : ชมเช้า - [ 8 ธ.ค. 50 14:25:04 ]

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป