ความคิดเห็นที่ 15
สวัสดีค่ะ มามาส์ และ พี่น้องซวี่ทุกท่าน
ขออภัยที่มาเล่าช้า เป็นเพราะสุขภาพร่างกายบวกกับทางก็ไม่สะดวกด้วยค่ะ พอทางสะดวกก็ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี งั้น ขอลำดับเรื่องตั้งแต่วันไปเท่าที่นึกออกและก็เฉพาะเรื่องของตัวเองนะคะ ส่วนรายระเอียดโดยรวมรอฟังพี่น้องท่านอื่นเล่าละกันนะเพราะซื่อมามาความจำแย่ค่ะ
เริ่มเรื่องด้วยความหวาดเสียวตั้งแต่นาฬิกาไม่ปลุก ตั้งไว้04:15 แต่โชคดีที่ปวดฉิงฉ่องตอน03:45 และไม่กล้านอนต่อกลัวนาฬิกามันทรยศไม่ปลุกขึ้นมาเดี๋ยวตกเครื่องอดเจอลูกซวี่ตื่นเลยดีกว่า แล้วมันก็ไม่ปลุกจริงๆ
หวาดเสียวสอง เจอแท็กซี่ตีนผีเหยียบเร็วมากเพราะเมียโทรมากวนประสาทหลายรอบ เลยระบาอารมณ์ด้วยการเหยียบคันเร่งแค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึงสุวรรณภูมิ ถ้าขับปกติต้องใช้เวลาชั่วโมงครึ่งแต่นี่แค่ครึ่งชั่วโมง ซื่อมามานั่งสวดมนต์ไปตลอดทางกลัวเกิดอุบัติเหตุจะอดเจอลูกซวี่ 
พอถึงสุวรรณภูมิรีบลงจากรถ...บรื๋อ..โล่งอกค่ะเรารอดแล้ว...หอบของพะรุงพะรังรีบไปหาพี่น้อง ทักทายได้สักครู่เดียว เฮ้ย! สร้อยข้อมือแอปเปิ้ลหายไปไหนซื้อมาเพิ่งใส่ได้สองครั้งเอง บอกตรงๆว่าใจหายค่ะ รีบวิ่งออกไปหาตามทางที่เดินมาเผื่อหล่นระหว่างทางมีน้องปิ๊บไปเป็นเพื่อน พวกแท็กซี่คิดว่าเราจะใช้บริการต้อนให้เราขึ้นรถ ซื่อมามาบอกว่าไม่ๆๆเรากำลังหาของ มีผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ตรงมอไซร์ถามว่าหาอะไรครับ ซื่อมามาบอกว่า หาสร้อยข้อมือค่ะ เขาก็แบมือออกพูดว่า อันนี้ใช่มั้ยมันหล่นตอนคุณลงแท็กซี่ ซื่อมามาดีใจแทบกริ๊ดเหมือนได้หัวใจคืนมาฟังแล้วเหมือนเวอร์เนอะ แต่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ยกมือไหว้ขอบคุณเขาเลย รู้สึกเหมือนลางสังหรณ์ยังไงไม่รู้เมื่อได้คืนมาถอดเก็บค่ะไม่กล้าใส่ ถ้าหายอีกคงไม่โชคดีได้คืนทุกครั้ง อู่มามาก็กลัวค่ะถอดเก็บเหมือนกัน
เรื่องเกือบจะไม่ได้เจอลูกชายก็ผ่านไป รายละเอียดตลอดทริปฟังน้องปิ๊บเล่า ซื่อมามาขอกระโดดข้ามไปเล่าเรื่องที่ทุกคนอยากรู้เลยดีกว่า..
ทุกคนได้เห็นรูปถ่ายแล้วนะว่าสีเสื้อและกุงเกงของลูกซวี่กับซื่อมามาแมทกันแค่ไหน ทีแรกเลยใส่เป็นกางเกงสีครีมแต่จู่ๆก็เปลี่ยนเป็นสีเทาแก่โดยไม่มีเหตุผล รูปที่ออกมาก็อย่างที่เห็นสองแม่ลูกสีเสื้อผ้าเข้ากั๊นเข้ากัน
วันนั้นเตรียมตัวดีมากค่ะ ไม่คิดว่าจะเป็นผู้โชคดีหรอกแต่ก็เตรียมบัตรไว้พร้อมเพื่อให้หยิบได้ทันทีถ้าหากเราโชคดี กลัวประกาศแล้วหาบัตรไม่เจอเดี๋ยวเค้าจับเบอร์ใหม่เราจะต้องร้องไห้เสียใจไปตลอดชีวิต
ในงานเค้าแบ่งโซนเป็นสี่โซนA,B,C,D และพวกเราทั้งหมดนั่งอยู่โซน C ไจ๋จับโซนA เคนจับโซนฺB ตี่ตี๊จับโซนC แวนเนสจับโซนD แล้ววันที่โชคดีของซื่อมามาก็มาถึง พอตี่ตี๊จับขึ้นมาได้ประกาศ โซน C2 แถว4 ทีนั่งหมายเลข7ซื่อมามาร้องเย้! พี่น้องไท่กว๋อทุกคนเย้ตามกันหมดเสียงดังกระเหิ่มมากกกเหมือนได้ขึ้นเวทีทุกคนอย่างนั้นแหละค่ะ ความจริงสองคนแรกที่ประกาศไปก็เงียบๆไม่มีเสียงกริ๊ดค่ะ ไม่เหมือนพวกเราไท่กว๋อซวี่หมีที่ติดอาการบ้าพลังมาจากเจ้าเด็กบ๊อง
เจ้าหน้าที่พาผู้โชคดีสี่คนไปหลังเวที ตอนอยู่หลังเวทีเราสี่คนทักทายอยากรู้ว่าเป็นแฟนใครกันบ้าง ผลปรากฏว่าเป็นแฟนซวี่สามคนอีกคนเป็นแฟนไจ๋ ทุกคนตื่นเต้นกันมากต่างสูดลมหายใจลึกๆ ตลกที่สี่คนเกี่ยงกันที่จะออกเป็นคนสุดท้ายด้วย เจ้าหน้าที่เข้ามาถามว่าใครเป็นแฟนใคร ซื่อมามารีบบอกเลยว่าฉันเป็นแฟนซวี่กลัวจะถูกจับไปยืนกับคนอื่น เธอก็บอกว่าให้ยืนอยู่หลังซวี่ ทุกคนให้ไปยืนข้างหลังของแฟนตัวเอง ตลกคนที่แวนเนสจับขึ้นมา เธอทำหน้าผิดหวังมากเพราะเธอเป็นแฟนซวี่
เด๋วมาเล่าต่อนะอยู่ดีๆคอมก็พิมพ์ไม่ได้งงอ่ะ
จากคุณ :
พี่ R 
- [
31 ต.ค. 50 14:34:17
]
|
|
|
Halo....Sawasdee ka 
ทริป "Snow White in Taipei 1027 & 1028" เต็มไปด้วยความสุข ความสนุก ...ได้เดินทางกับครอบครัวซวี่..ได้ไปแสดงพลัง snow white พร้อมญาติซวี่ทั่วโลก..
ขอบคุณ super ป้า..ไม่มีคำอื่นนอกจากคำว่าป้าสุดยอดเสมอค่ะ
ก่อนนะคะ ทำงานต่อก่อน
สวัสดีค่ะ มามาทั้ง 5 ..ซวี่หมี่ทุกคน (อีกครั้ง) ..
..ปล. อู่มามาขา ..เรื่องร้ายผ่านไปเรื่องดีๆก็จะตามมาค่ะ จริงๆน่ะ ^^
