PANTIP.COM : C6052199 [AF1-2-3-4]..เรือนชมเช้า...ภูมิใจเสนอ...ละครหลังข่าวเรื่อง..มนต์รักดอยทุย...ตอนที่ ๔๐..{แตกประเด็นจาก C6040383} [Reality Show]

[AF1-2-3-4]..เรือนชมเช้า...ภูมิใจเสนอ...ละครหลังข่าวเรื่อง..มนต์รักดอยทุย...ตอนที่ ๔๐..{แตกประเด็นจาก C6040383}

มาแล้วจ้า

เมื่อวานบอลอังกฤษทำเอาเสียอารมณ์เลย -*- แต่งนิยายก็ไม่ทัน 555 วันนี้ก็เลยปั่นแบบยาวๆ กว่าจะเสร็จ -*-

เหมือนเคยนะคะ ขอกำลังใจหนึ่งคอมเม้นต์ จะมากกว่านั้นก็ไม่ขัดข้องแต่อย่างใด ขอบคุณมากค่ะ

มาอ่านกันเถอะ

.........................................................................

คำเตือน * นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้เขียน โดยอ้างอิงจากคณะนักล่าฝัน อะคาเดมี แฟนเทเชีย ปี 4 มิได้เป็นเหตุการณ์จริงแต่อย่างใด ถ้าผู้ใดต้องการเรียกร้องค่าเสียหาย ผู้เขียนขอยืนยันว่า จะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น 555555

ขอเชิญท่านหาความสำราญจากมนต์รักดอยทุยได้ ณ บัดนี้

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 22:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 1

ขนของจ้า

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 22 พ.ย. 50 22:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2

2

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 22 พ.ย. 50 22:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3

3

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 22 พ.ย. 50 22:58:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4

4

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 22 พ.ย. 50 22:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6

มันอาจจะมากพอที่เจ้าบัตรจะเดินผ่านเข้ามาเห็น และร้องเรียกพรรคพวกทันที “เฮ้ย พวกเรา มานี่เร็ว มันจะหนีแล้ว”

ดนตรีกับน้ำชะงักหันไปมอง ก็เห็นเจ้าบัตรซึ่งบัดนี้ทำแผลเรียบร้อยแล้ว แม้หน้าตาจะยังบอบช้ำอยู่ แต่ก็ยังวิ่งโขยกเขยกมาพร้อมกับพรรคพวกด้วยความแค้น

พวกมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว ในขณะที่ดนตรีก็ยังแก้มัดน้ำไม่เสร็จ เจ้าลำยองทำหน้าที่ของมันอย่างเคร่งครัด มันก้มหน้าก้มตากัดเชือก แต่ก็ยังไม่ขาดสักที

น้ำหันมาหาดนตรี รีบพูดด้วยความร้อนรน “ดนปล่อยน้ำไว้ที่นี่แหละ หนีไปก่อน”

ดนตรีหันมามองแวบหนึ่ง ดวงตานั้นวาวขึ้นมา “อย่าพูดอย่างนี้อีกนะน้ำ” ว่าแล้วก็ก้มหน้าก้มตาแกะเชือกต่อไป พวกมันใกล้เข้ามาจนจะถึงอยู่แล้ว น้ำก็เอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน

“แต่พวกมันจะมาอยู่แล้ว เราหนีไม่ทันหรอก ดนปล่อยน้ำไว้ที่นี่เถอะ รีบหนีไปก่อน”

“ยังไงก็ไม่ยอมทิ้งน้ำเด็ดขาด เข้าใจไหม” ดนตรีพูดเสียงดุ หันมามองด้วยสายตาที่สื่อความรู้สึกบางอย่าง มันทำให้น้ำเงียบไปทันที ดวงตานั้นมันทรงอานุภาพเหลือเกิน

และก่อนที่พวกเจ้าบัตรจะเข้ามาถึงตัว ดนตรีกับเจ้าลำยองก็จัดการกับเชือกของน้ำได้สำเร็จ ทั้งสองพากันวิ่งออกมาทันที โดยมีเจ้าบัตรและลูกน้องตามกันเป็นพรวน

สองคนกับหนึ่งตัววิ่งหนีกันหัวซุกหัวซุน เจ้าบัตรเห็นแล้วยิ่งโมโหที่ปล่อยให้หนีไปได้ คว้าปืนออกมายิงทันที “เปรี้ยงๆๆๆๆๆ....”

ลูกกระสุนเป็นชุดวิ่งเข้ามา ดนตรีรีบจับมือน้ำหลบกระสุน เจ้าลำยองวิ่งไปเอามือกุมหัวไป ร้องเจี๊ยกๆ ดังลั่นป่า

ดนตรีวิ่งพาน้ำหนีมาอย่างไม่รู้ทิศทาง หันรีหันขวางไม่รู้จะไปทางไหน หันไปมองข้างหลัง เจ้าบัตรและพรรคพวกวิ่งตามมาอย่างกระชั้นชิด พร้อมส่งลูกปืนมาให้ชิมอีกถาดใหญ่ “เปรี้ยงๆๆๆๆๆ”

ลูกกระสุนเฉียดซ้าย เฉียดขวาน่าหวาดเสียวยิ่งนักแต่พวกเขาก็หยุดไม่ได้แล้วต้องพากันวิ่งต่อไป

จวบจนดนตรีได้ยินเสียงร้องเจี๊ยกๆ ของเจ้าลำยอง หันมามองก็เห็นมันยืนอยู่ที่โพรงต้นไม้หนึ่ง มันทำหน้าทำตาส่งสัญญาณ ดนตรีจึงดึงมือน้ำวิ่งเข้าไปในโพรงต้นไม้นั่นทันที

เจ้าบัตรและลูกสมุนวิ่งตามมา แต่น่าแปลก พวกมันวิ่งผ่านโพรงต้นไม้ไปราวกับไม่เห็นอย่างนั้น

สักพักมันก็วิ่งกลับมาอีก ได้ยินเสียงบอกกันว่า “พี่บัตร พวกมันหายไปไหนแล้ว”

“เฮ้ย มันจะหายไปได้ยังไง ก็เมื่อกี้วิ่งตามมาเห็นๆ” เจ้าบัตรว่าอย่างหัวเสีย

“แต่มันหายไปจริงๆ นะพี่ หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ” ลูกน้องยังคงว่าอย่างงุนงง จะไม่งงอย่างไรไหว ก็เมื่อกี้วิ่งตามมา มันยังหลบกระสุนอยู่เลย อยู่ๆ ก็หายไปซะอย่างนั้น

“ยังไงคืนนี้กุก็ต้องเอาตัวมันมาให้ได้ พวกเมิงกระจายกันออกไปหาให้ทั่ว แล้วเดี๋ยวเมิงไปรายงานนายด้วย” ว่าแล้วเจ้าบัตรก็วิ่งไปอีกทางหนึ่ง เสียงตะโกนบอกให้หาทางโน้นทางนี้ดังลั่นทีเดียว

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7

ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยขนของให้ พอดีเลย ^__^

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8

มาหย่อนให้อ่านกันอีกซักรอบค่ะ

แม่ชมค่ะ น้องตั้งใจแต่งให้แม่ชมเลยหน่ะค่ะเนี่ย
+-----------+

เมื่อมีรักเกิดมาในโลกนี้
ก็ย่อมมีความเปรียบอันหลากหลาย
เปรียบกับสิ่งต่างๆได้มากมาย
ดั่งความหมายไม้งามอันน่าชม
ดอกไม้เปรียบดั่งความรักอันสุขสม
หรือทุกข์ทนยามน้ำได้ขาดหาย
เมื่อได้พบกับสิ่งที่ช่วยใจ
ให้พร้อมไปด้วยกันบนทางไกล

แสดอมส้มความเหมือนอันแตกต่าง
จะเศร้าบ้างสุขบ้างพร้อมกันไป
รักเป็นดั่งมิตรภาพอันยิ่งใหญ่
เราร่วมใจงอกงามไปพร้อมกัน
ดอกสีเหลืองมีแต่ปรารถนาดี
แม้นไม่พบสิ่งที่พาสุขสันต์
แต่เป็นรักที่ยิ่งใหญ่ในโลกันต์
จะพบวันพาสุขสมจิตใจ

ชมพูอ่อนเป็นรักอันเขินอาย
ที่ไม่พายออกมานอกที่นั่น
ขอให้แค่เธอพบสุขอันสุขสันต์
ขอแค่นั้นก็มีสุขมากเกินพอ
สีแดงอ่อนเป็นสีแห่งชนชั้น
ที่อยู่กับพื้นดินอันยิ่งใหญ่
เธอก็ยอมให้โอบอุ้มประคองไว้
ปกป้องภัยให้ไปพ้นจากตัวเรา

ดอกสีฟ้าเป็นรักโรแมนติก
ยามดวงจิตเพิ่งรับเป็นสัญญา
แม้นเวลาทำให้คล้ำเข้มขึ้นมา
จะควนควาญให้ออกมาได้พบกัน
รักลึกซึ้งเปรียบดั่งดอกสีม่วง
ที่รอบ่วงรักครั้งใหม่ให้พบกัน
จะได้พ้นรักเก่าที่โศกสันต์
เติมพลังเป็นดวงใหม่ที่พร้อมเดิน

สีสุดท้ายเป็นสีที่พิเศษ
หนึ่งอ่อนหวานดั่งดวงเนตรอันสุขสันต์
ที่ผ่านการบ่มเพาะมานานวัน
แลรักนั้นไม่มีวันจืดจางไป
อีกสีหนึ่งยามเห็นมีชีวา
บอกถึงรักคงทนจากดวงใจ
แม้นจะมีอุปสรรคก็ก้าวไป
ดั่งสีใจชมพูเขียวไม่เหี่ยวเอย

จากคุณ : Sung Soo Ki - [ 22 พ.ย. 50 23:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9

ภายในโพรงต้นไม้แคบๆ นั้น ดนตรีนั่งอยู่กับน้ำอย่างเงียบเชียบ มันเงียบจนได้ยินเสียงหัวใจของใครบางคนเต้นโครมคราม

มือของดนตรียังจับมือน้ำอยู่ เขารู้สึกได้เลยว่า มือนั้นเย็นเฉียบ จึงหันไปมองคนข้างๆ “น้ำเป็นยังไงบ้าง”

น้ำถอนหายใจ ยังตื่นเต้นไม่หายกับเหตุการณ์เมื่อครู่ “ไม่เป็นอะไรแล้ว ดนล่ะ”

“ดนไม่เป็นไรหรอก” ดนตรีรีบบอก น้ำหันมามองคนที่นั่งเบียดอยู่ข้างๆ แม้ว่าจะมองเห็นไม่ชัด แต่ก็รู้สึกได้ว่าดนตรีบอบช้ำไม่น้อย “ไม่เป็นไรได้ไง น้ำเห็นดนมีแผลเต็มไปหมด”

ดนตรีก้มมองตัวเอง เพิ่งรู้สึกเจ็บตรงนั้นตรงนี้ทั่วไปหมด ก็จะไม่เจ็บปวดอย่างไรไหว ก็เขาเพิ่งโดนซ้อมมา แถมยังโดนมัดอย่างแน่นเป็นเวลานานอีกด้วย

น้ำเอามือไปจับแขนดนตรีเบาๆ ดนตรีสะดุ้ง “โอ๊ยยยย” เผลอร้องออกมา ทำให้น้ำมองด้วยความเป็นห่วง “เจ็บมากไหม” น้ำถามเบาๆ “จะทำยังไงดี ไม่มียาด้วย”

“ไม่เป็นไรหรอก พักแล้วมันอาจจะดีขึ้น” ดนตรีพยายามกัดฟันพูด ความเจ็บปวดที่แผ่กระจายไปทั่วร่างนั้น บัดนี้มันเริ่มชาชิน

น้ำหันรีหันขวาง ภายในโพรงแคบๆ นั้นไม่น่าจะนั่งสบายได้ “ดนอึดอัดหรือเปล่า นั่งแบบนี้สบายไหม”

ดนตรีหันมามองคนข้างๆ เห็นท่าทางกังวลนั้นแล้วแอบยิ้มนิดหนึ่ง แม้จะเจ็บปวดแต่ก็รู้สึกดีที่มีน้ำอยู่ข้างๆ ภายในโพรงนั้นก็แคบแสนแคบ นั่งเบียดจนไหล่ชิดกัน แต่เขากลับรู้สึกดี

“ไม่อึดอัดเลย แถมยังรู้สึกดีมากด้วย” ดนตรีว่าเสียงเบา น้ำชะงัก หันมามอง แม้จะไม่เห็นสายตานั้นแต่น้ำก็อดเขินไม่ได้ จึงเสมองออกไปข้างนอกโพรงก็เห็นลูกน้องเจ้าบัตรวิ่งกันขวักไขว่ แต่น่าแปลกที่พวกมันไม่เห็นโพรงต้นไม้นี้

“แปลกนะ ที่พวกมันไม่เห็นเรา” ดนตรีเอ่ยขึ้นมา

“พวกมันทำเหมือนกับว่า ไม่มีต้นไม้ต้นนี้อย่างนั้นแหละ” น้ำตั้งข้อสังเกต ก่อนจะมองไปที่ปากโพรง อุทานออกมา “เอ๊ะ นั่น”

ดนตรีมองตาม ที่บริเวณปากโพรงต้นไม้ เขาเห็นดงดอกบานไม่รู้โรยสีขาวขึ้นอยู่เต็มไปหมด ท่ามกลางแสงสว่างอันเลือนราง แต่ก็รู้สึกได้เลยว่า มันเป็นดอกบานไม่รู้โรยสีขาวบริสุทธิ์

“ดอกบานไม่รู้โรยสีขาว น่ารักจัง” น้ำพูดเบาๆ

ดนตรีเอื้อมมือไปเด็ดดอกบานไม่รู้โรยสีขาวให้น้ำดอกหนึ่ง “น่ารักจริงๆ ด้วย” พูดแล้วมองหน้าคนข้างๆ ยิ้มๆ น้ำเอื้อมมือมารับดอกบานไม่รู้โรยดอกน้อยนั้น

บานไม่รู้โรยสีขาว แทนความรักที่บริสุทธิ์ เป็นห่วงเป็นใยซึ่งกันและกัน มันคือการไว้เนื้อเชื่อใจกันและพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

ดอกบานไม่รู้โรยสีขาวขึ้นเป็นดงปิดปากโพรงต้นไม้ไว้ มันคุ้มครองคนสองคนจากภัยอันตราย และความรักอันบริสุทธิ์ของคนสองคนก็คุ้มครองหัวใจของพวกเขาเช่นกัน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10

ภายในโพรงนั้นมันช่างแคบเหลือเกิน คนสองคนนั่งเบียดกันอยู่ในนั้น แต่ เอ๊ะ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ไม่ใช่คนสองคนหรอกที่นั่งเบียดอยู่ แต่มันยังมีลิงอีกตัวหนึ่งอยู่ด้วย

ตอนนี้มันแสดงตัวด้วยการร้อง เจี๊ยกๆ เบาๆ ก่อนจะขึ้นไปนั่งบนตักน้ำ ทำเอาดนตรีมองด้วยความหมั่นไส้นิดหนึ่ง น้ำหัวเราะ

“เจ้าลิงน้อยนี่ตามดนมาหรอ”

“ใช่” ดนตรีว่าแล้วเอื้อมมือไปขยี้หัวเจ้าลิงแรงๆ ด้วยความหมั่นไส้ “ดนตั้งชื่อมันว่า ลำยอง เพราะมันชอบเดินโซซัดโซเซเหมือนคนเมา”

น้ำยิ้ม มองเจ้าลำยอง ก่อนจะบอกมันว่า “ขอบคุณมากนะที่ช่วยกัดเชือกให้” เจ้าลำยองเหมือนจะรู้ มันรีบเอาหัวถูแขนน้ำ คลอเคลียใหญ่ ดนตรีมองแล้วแกล้งดึงหัวลิงออกห่าง

“เจ้าลำยองช่วยกัดเชือกให้ดน แล้วยังบอกให้ดนพาน้ำมาหลบที่โพรงนี้อีกด้วย”

“ท่าทางมันชอบดนมากนะ” น้ำมองลิงน้อยที่นั่งอยู่บนตัก ดนตรีเองก็มองด้วยสายตาเอ็นดู “ถ้าไม่ได้เจ้าลำยอง เราอาจจะโดนพวกมันจับได้ไปแล้ว”

เจ้าลำยองหันมามองดนตรี ยกมือขึ้นมาเกาหัวแล้วปืนขึ้นไปนั่งบนตักดนตรี ก่อนจะปืนป่ายขึ้นไปบนไหล่ของเขา แล้วเอื้อมมือมาเกาหัวให้เหมือนจะเอาใจจนดนตรีหัวยุ่งไปหมด น้ำมองแล้วหัวเราะ ดนตรีเองก็พลอยหัวเราะไปด้วย

“เจ้าลำยองมันเห็นดนเป็นอะไรเนี่ย”

“น่ารักดีออก” น้ำบอกเบาๆ ดนตรีชะงัก หันมามองหน้า เจ้าลำยองก็ชะงัก ปืนลงมาที่ตักดนตรีตามเดิม ก่อนจะหันมามองหน้าน้ำเหมือนกัน

“ที่ว่าน่ารักนี่ คนหรือลิง” ดนตรีถามเบาๆ ดวงตาเปล่งประกายเหมือนจะยิ้มได้ แต่ดวงตาสุกใสของน้ำกลับไม่ยอมสบด้วย เจ้าลำยองเองก็นั่งตาแป๋วรอคอยคำตอบเช่นกัน

“ถามได้ ก็ลิงน่ะสิ” น้ำตอบแล้วเมินหน้าไปยิ้ม เจ้าลำยองท่าทางจะถูกใจมาก ร้องเจี๊ยกๆ เบาๆ แล้วรีบปืนป่ายตัวดนตรีมานั่งตักน้ำทันที ดนตรีเองก็หัวเราะ เอื้อมมือมากุมมือน้ำที่มีดอกบานไม่รู้โรยสีขาวเอาไว้เบาๆ

แม้ว่าภายในโพรงนั้นจะคับแคบ แม้ไม่รู้ว่าจะมีอะไรรออยู่ข้างหน้าบ้าง แต่คนสองคนที่อยู่ในโพรงนั้นก็รู้สึกดี ที่ได้พัก..ได้พักอยู่ข้างๆ กัน ก่อนที่จะต้องออกไปเผชิญอุปสรรคต่างๆ ที่รออยู่ภายนอก

คนสองคนกับลิงหนึ่งตัวจึงนั่งกันอยู่เงียบๆ ในโพรงไม้ ดนตรีกุมมือน้ำไว้ ส่วนเจ้าลำยองก็กุมมือของคนสองคนไว้เช่นกัน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11

และแล้ว ค่ำคืนอันแสนยาวนานก็ได้สิ้นสุดลง ท้องฟ้าที่มืดมิดเริ่มมีสีทองระเรื่อขึ้นมาที่ขอบฟ้า มันเป็นแสงสีธรรมชาติที่สดใสราวกับจิตกรฝีมือดีบรรจงแต่งแต้ม ทำให้ท้องฟ้านั้นงดงามชวนมอง

ภาพนั้นทำให้คนที่อยู่บนหน้าผาได้ดื่มด่ำกับความสวยงามจนไม่อาจคลาดสายตาไปได้ ฮีโจหันมามองแมว ก็เห็นกำลังมองท้องฟ้าด้วยความตื่นตาตื่นใจเช่นกัน

“ท้องฟ้าสวยจังเลยนะ พี่ฮีโจ” แมวหันมาบอก ดวงตาเป็นประกาย ฮีโจพยักหน้า “เช้านี้มันต้องเป็นวันที่ดีที่สุดของเรา”

แมวหันมาพยักหน้า ยิ้มอย่างสดใส ทั้งสองคนยังหันไปมองท้องฟ้าอย่างรื่นรมย์ ดอกบานไม่รู้โรยสีเหลืองที่ขึ้นอยู่เป็นดง ก็บานต้อนรับเช้าวันใหม่ด้วยความสดใส

และภายในรถของหญิงปอง บอนด์ก็รู้สึกตัวตื่นแล้วเช่นกัน เมื่อรู้ว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว เขาก็หันไปมองคนข้างๆ ทันที

หญิงปองกำลังขยับตัวทำท่าจะตื่น บอนด์จะละสายตาก็ไม่ทัน หญิงปองลืมตาขึ้นมาจึงเห็นว่าบอนด์กำลังมองอยู่ ด้วยสายตาแบบนั้นอีกแล้ว สายตาที่ลึกซึ้ง สายตาที่มองมาเหมือนเมื่อคืน

หญิงปองเสหลบสายตานั้น พลางบอกเขินๆ “ เช้าแล้วนะคะ”

บอนด์ยิ้ม บอกว่า “ใช่ครับ ผมจะชวนคุณหญิงออกไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ตอนนี้คงกำลังสวย”

“แต่ว่า เราออกไปไม่ได้นี่คะ” หญิงปองว่า บอนด์จึงเอื้อมมือมาเปิดประตูรถ

ผลปรากฏว่า มันเปิดออกอย่างง่ายดาย !!

ทั้งสองหันมามองหน้ากัน บอนด์รู้ดีว่า หญิงปองมีเรื่องสงสัยมากมาย เขาจึงบอกว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่เราอย่าเพิ่งคิดเลยครับ ไปดูพระอาทิตย์กันดีกว่า”

ว่าแล้วบอนด์ก็ชวนหญิงปองลงจากรถ พาเดินขึ้นหน้าผาไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ท่ามกลางดงดอกบานไม่รู้โรยสีแดง ที่บัดนี้มันไม่น่ากลัวอีกต่อไป ตรงกันข้ามมันกลับชูช่อไสวเล่นลมอย่างรื่นเริง
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 50 23:23:57

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12

ที่ข้างๆ ก้อนหินนั้น ดงดอกบานไม่รู้โรยสีม่วงเบ่งบานต้อนรับวันใหม่ มันไหวตัวไปกับลำนำของสายลม จนคนทั้งสองคนที่นั่งพิงก้อนหินอยู่นั้นอดยิ้มไม่ได้

บอลลูนมองท้องฟ้าที่กำลังจะสว่างแล้วหันมามองชายเดี่ยว “เราจะได้ออกตามหาคุณชายกับพี่หลิงแล้วใช่ไหมค่ะชายเดี่ยว”

“แน่นอน ยังไงเราก็ต้องหาชายทันกับพี่หลิงจนเจอให้ได้” ชายเดี่ยวว่า มองท้องฟ้าที่มีสีสันสวยงาม ในขณะที่บอลลูนหันมาถาม “เราต้องเจอแน่ๆ ใช่ไหม”

“โลกคงไม่โหดร้ายกับเราเกินไปนักหรอก” ชายเดี่ยวว่าอย่างให้กำลังใจ บอลลูนพยักหน้า มองท้องฟ้า “อืม คงจะไม่โหดร้ายจริงๆ เพราะไม่งั้นท้องฟ้าคงจะไม่สวยอย่างนี้”

ชายเดี่ยวหันมามองบอลลูน บอกยิ้มๆ “เห็นไหม ชายบอกแล้ว ว่าบอลลูนน่ะ อ่อนหวานและอ่อนโยนจะตาย”

บอลลูนฟังแล้วชะงัก หันมามองก็เห็นสายตาชายเดี่ยวกำลังมองมา ก็เกิดความรู้สึกแปลกๆ จึงเสมองบานไม่รู้โรยสีม่วงที่ยังคงไหวเอนไปกับสายลมยามเช้าที่สดชื่นและมีชีวิตชีวา

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:11:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13

จะบอกว่า ที่นอนดึกทุกวันนี้ เพราะตอกบัตรเข้าป้อม และรอละคร แม่ชม

คุณชมเช้า ไม่น่าบอกว่าละครหลังข่าวนะคะ

น่าจะเปลี่ยนเป็น ละครติดเรท (รัก) ภาค ดึก (มั่กๆ)

อ่ะล้อเล่น

เป็นกำลังใจให้นะคะ

จากคุณ : ไดโจบุ - [ 22 พ.ย. 50 23:12:46 A:202.176.73.68 X: TicketID:158943 ]

ความคิดเห็นที่ 14

ภายใต้หุบเขานั้น ร่างสองร่างที่นอนเคียงกัน ท่าทางจะบอบช้ำไม่น้อย แต่พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก

เพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น !!

เมื่อมองเข้ามาใกล้อีกนิดจึงจะเห็นคำตอบ ก็เพราะดงดอกบานไม่รู้โรยสีฟ้าที่ขึ้นอยู่หนาทึบบริเวณใต้หุบเขานี่สิ ที่เป็นราวฟูกชั้นดีที่รองรับร่างของทั้งสองคนไว้

น้ำค้างยามเช้าเปียกชื้นร่างของคนสองคน สายลมที่เย็นฉ่ำ กับแสงตะวันที่ค่อยๆ ส่องมาทีละน้อย ทำให้ใครบางคนเริ่มมีความรู้สึก

ชายทันขยับตัว แว่บแรกก็รู้สึกเจ็บปวด ก่อนจะกัดฟัน ค่อยๆ ขยับตัวต่อไป และค่อยๆ ลืมตาขึ้น แล้วมองไปรอบๆ

เมื่อเห็นคนข้างๆ เขาก็ต้องชะงัก นึกถึงเรื่องราวเมื่อคืนนี้ ชายทันรีบจับตัวหลิงหลิงพลิกตัวอย่างแผ่วเบา แล้วกอดประคองไว้หลวมๆ

หลิงหลิงนอนหายใจรวยริน ท่าทางจะบอบช้ำไม่แพ้กับเขา ชายทันใจหายด้วยความเป็นห่วง เราตกหน้าผามาด้วยกัน ขนาดเขาเป็นผู้ชายยังเจ็บปวดขนาดนี้ แล้วหลิงหลิงจะเจ็บปวดขนาดไหน

เขาเฝ้าสังเกตเนื้อตัวหลิงหลิงด้วยความเป็นห่วง เห็นบาดแผลก็นึกกังวล ก้มลงไปเรียกเบาๆ “หลิงครับ หลิง”

แต่หลิงหลิงก็ยังไม่มีทีท่าจะฟื้นขึ้นมา ชายทันยิ่งเป็นห่วง ลองเรียกอีกหลิงหลิงก็ยังเงียบๆ ชายทันมองไปรอบๆ เห็นเพียงดงดอกบานไม่รู้โรยสีฟ้าที่เล่นสีสดใสอยู่กับแสงตะวัน

ชายทันเงยหน้ามองฟ้า ท้องฟ้าระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ เช้าแล้ว อย่างนี้ต้องมีคนมาช่วยเราแน่ เขาจึงตัดสินใจ ตะโกนเรียกออกไปเสียงดัง

“ช่วยด้วยครับ พวกเราติดอยู่ที่ใต้หุบเขารักนิรันดร์ ช่วยด้วยคร้าบบบบบ” ชายทันตะโกนออกไปทั้งที่ในใจเกือบจะหมดหวัง จะมีใครได้ยินเสียงจากใต้หุบเขากันเล่า

แต่ว่า มันก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย ชายทันก้มลงมองหลิงหลิงในอ้อมแขน ภาวนาให้หลิงหลิงรู้สึกตัวเร็วๆ หันไปมองรอบๆ ก็เห็นดงดอกบานไม่รู้โรยสีฟ้าทั้งดงชูช่อเหมือนจะให้กำลังใจ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:13:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15

ชายธีเดินทั้งคืน !!!

จนถึงขณะนี้ที่ท้องฟ้าค่อยแปรเปลี่ยนสี สดใสสว่างขึ้น ชายธีเองก็ดูเหมือนจะเดินช้าลง

ภวังค์ของชายธีค่อยๆ เลือนหายไป ราวกับแสงเรื่อเรืองของดวงตะวันค่อยๆ ขับไล่ความดำมืดที่เข้ามาครอบงำอยู่ในความคิดคำนึง

จวบจนแสงสว่างน้อยๆ ส่องลงมาต้องตัวเขา ชายธีก็หยุดเดิน ก่อนจะหันไปรอบๆ สมองค่อยๆ ประมวลผล เขางงเล็กน้อยที่พบว่าตัวเองกำลังจะเดินลงหุบเขาไปเรื่อยๆ

หันรีหันขวางก็ไม่เจอใคร เอ๊ะ ก็เมื่อคืนนี้เขากำลังนั่งอยู่กับคำแพงและมังกรที่โคนต้นไม้ใหญ่นี่นา แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ชายธีคิดอย่างงุนงง

และเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเดินลงหุบเขา เขาก็ยิ่งตกใจ ไม่รู้อะไรมาดลใจให้เขาเดินทั้งคืนอย่างนี้ คิดแล้วก็ปวดขาเหลือเกิน

ระหว่างที่ชายธีกำลังงงกับสิ่งต่างๆ รอบตัวอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียง

“ช่วยด้วยครับ พวกเราติดอยู่ที่ใต้หุบเขารักนิรันดร์ ช่วยด้วยคร้าบบบบบ”

ชายธีชะงัก เสียงนั้น ช่างคุ้นหูเหลือเกิน เสียงนั้นมันดังมาจากใต้หุบเขา ที่เขาไต่มาได้ครึ่งทางนั่นเอง ชายธีรีบชะโงกหน้าไปมอง

ตอนแรกเขาเห็นเพียงดงดอกบานไม่รู้โรยสีฟ้าเต็มไปหมด แต่เมื่อเพ่งดูดีๆ ท่ามกลางดงดอกบานไม่รู้โรยนั้น มีร่างคนสองคนอยู่

ชายธีเขม้นมอง แม้จะมองไม่ชัด แต่ตกลงไปใต้หุบเขาอย่างนั้นเขาคงกำลังต้องการความช่วยเหลือ คิดได้ดังนั้น ชายธีก็ค่อยๆ ไต่ลงไปยังหุบเขาอย่างระมัดระวัง ปากก็บอกว่า

“เดี๋ยวผมจะมาช่วยแล้วครับ ไม่ต้องกลัวนะครับ”

ขณะที่ไต่ลงไปนั้น ใจก็นึกไปถึงคนที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหว นี่เธอคนนั้นจะยังรอรับดอกบานไม่รู้โรยสีชมพูอ่อน เอ๊ะ เขาเอาไปไว้ที่ไหนนะ

ชายธีนึกแล้วค่อยยิ้มออกมาได้ เขาเอาดอกบานไม่รู้โรยสีชมพูอ่อนไว้ในกระเป๋าเสื้อ นี่ถ้าเราเป็นอะไรไป เราจะได้มีโอกาสเจอและเอาดอกไม้แทนใจของเราให้เขาไหมนะ

ชายธีคิดขณะไต่หุบเขาลงไปเรื่อยๆ แต่สงสัยเป็นเพราะดอกบานไม่รู้โรยสีชมพูที่มีอยู่ดอกเดียวในโลก และอยู่ในหัวใจของเขากระมัง ที่เพิ่มพลังทำให้เขาไต่ลงใต้หุบเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16

ทำไมอ่านตอนที่มีเจ้าลำยองเข้าฉากแล้วฉันดันนึกไปถึงตอนเจ้าตัวนี้ปฎิบัติภารกิจนะ - -*

จากคุณ : MikaRin - [ 22 พ.ย. 50 23:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17

และในขณะเดียวกันอีกหน้าผาหนึ่งก็มองเห็นท้องฟ้าสว่างสดใสได้เช่นเดียวกัน

ต้นกับนุ่นนั่งมองท้องฟ้าที่ค่อยๆ เป็นสีสันขึ้นทีละนิดทีละหน่อย สีสันที่แต่งแต้มฟ้านั้นงดงามเกินบรรยาย ทั้งสองหันมามองหน้ากัน

“นานแล้วนะ ที่ไม่ได้มาดูพระอาทิตย์ขึ้นแบบนี้” ต้นหันมาบอกนุ่น ดวงตานั้นสดใสเป็นประกายเมื่อนึกถึงเรื่องราวในหนหลัง

“นานแล้วล่ะ แต่เวลานุ่นมองพระอาทิตย์กำลังจะขึ้นทีไร ก็รู้สึกเหมือนมันเพิ่งผ่านไปไม่นานทุกที” นุ่นรำพึงเบาๆ

“ใช่ เหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเลยนะ” ต้นเห็นด้วย “ไม่น่าเชื่อ ว่าเราจะได้มาดูพระอาทิตย์ด้วยกันอีกครั้ง”

นุ่นพยักหน้า แต่เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบบอก “แต่ว่า เราจะมัวเพลินไม่ได้นะต้น เรามีงานต้องทำ”

“อืม ใช่ เรามีงานต้องทำ” ต้นพูดแล้วลุกขึ้นยืน เอื้อมมือมาจับมือนุ่นดึงให้ลุกขึ้น บอกว่า “ขึ้นมาบนเนินนี่ มันต้องเห็นอะไรบ้างล่ะ”

ว่าแล้วก็มองลงไปเบื้องล่าง

เมื่อภาพเบื้องล่างปะทะกับสายตา ต้นก็ต้องชะงัก ตาเบิกกว้าง หันมากระตุกมือนุ่น จนนุ่นต้องก้มลงไปมองและชะงักเช่นเดียวกัน

เบื้องล่างของเนินเป็นป่าไผ่ และหลังจากป่าไผ่ก็เป็นอาณาจักรของกองไม้ขนาดมหึมาเป็นภูเขาเลากา

แถมด้วยเต้นท์พักแรมที่รายรอบอีกนับสิบเต้นท์ มีผู้คนเดินกันขวักไขว่ บางพวกก็วิ่งวุ่นโกลาหล ส่งเสียงดังได้ยินแว่วๆ มาถึงบนเนิน

ต้นหันมามองนุ่นทันที “นี่มันพวกขบวนการลักลอบตัดไม้ทำลายป่านี่”

“มันทำกันเป็นอาณาจักรใหญ่โตขนาดนี้เลยหรอ” นุ่นหันมาถามอย่างอึ้งๆ ต้นถอนหายใจ “พวกไม่รักชาติบ้านเมือง” หยุดคิดนิดหนึ่งก่อนจะบอกนุ่นจริงจัง

“เราต้องทำอะไรสักอย่าง”

นุ่นหันมามองอย่างสงสัย ต้นหันรีหันขวาง เห็นเถาวัลย์รกเรื้อมากมาย ส่วนใหญ่จะเหนียวและหนา จึงลากมาผูกกับต้นไม้ใหญ่อย่างแน่นหนา หันมาบอกนุ่นว่า “เราต้องไต่ลงไป นุ่นไต่ไหวไหม”

นุ่นมองเถาวัลย์ มองภาพที่เห็นเบื้องล่างแล้วพยักหน้า อย่างน้อย เมื่อมีต้นอยู่ข้างๆ อันตรายอะไรนุ่นก็ไม่กลัว นุ่นจึงพยักหน้า “ไหวสิ เราไปไหนก็ต้องไปด้วยกัน”

ต้นได้ยินแล้วอดยิ้มไม่ได้ จึงเด็ดดอกบานไม่รู้โรยสีชมพูแซมเขียวมาดอกหนึ่งแล้วส่งให้นุ่น “เก็บดอกบานไม่รู้โรยของเราไว้นะ เผื่อว่าต่อไปไม่เจอมันอีก จะได้ไว้เป็นที่ระลึก”

นุ่นยิ้ม เอื้อมมือมารับดอกบานไม่รู้โรยมาใส่กระเป๋าเสื้อไว้ แนบกับหัวใจ

แล้วทั้งสอง ก็ค่อยๆ ไต่เถาวัลย์ลงเนินไป

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:19:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18

เวลาเช้าที่แสงระเรื่อขึ้นแต่งฟ้าทีละน้อย เป็นเวลาที่น้ำรอคอย วันนี้แล้วสินะที่ทุกอย่างจะจบสิ้นสักที

คิดดังนั้นก็มองออกไปนอกโพรงต้นไม้ เห็นปลอดคน จึงค่อยๆ คลานจะออกนอกโพรง แต่ยังไม่ทันไรก็มีมือหนึ่งเอื้อมมือมาจับมือเอาไว้ก่อน เสียงถามเบาๆ

“น้ำจะไปไหน” ดนตรีถาม ตามองไปที่ดวงตาสุกใสของน้ำที่บัดนี้มองเห็นได้ชัดขึ้น น้ำมองหน้าดนตรี เห็นแววตาของเขา แววตาที่พร้อมจะยอมรับทุกอย่างและอยู่เคียงข้างกันเสมอ น้ำก็ต้องยอมแพ้

“น้ำจะไปทำหน้าที่ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต มันสำคัญมาก”

“คงไม่ต้องบอกใช่ไหม ว่าดนจะต้องไปด้วย” ดนตรีรีบบอก “แล้วน้ำอย่ามาห้ามนะ”

น้ำยิ้ม มองดนตรีด้วยดวงตาที่อ่อนโยน นั่นทำให้คนถูกมองหัวใจกระตุก ใจเต้นแรง มองดวงตาที่สุกใสนั้นอย่างลืมตัว เสียงน้ำบอกเบาๆ “ไม่ห้ามหรอก ต่อไปนี้ น้ำจะไม่ปิดบังอะไรดนอีกแล้ว”

“จริงหรอ” ดนตรีเอื้อมมือมากุมมือน้ำเบาๆ น้ำพยักหน้า ทั้งสองมองหน้ากัน สบตากันอย่างชิดใกล้

ดอกบานไม่รู้โรยสีขาวหน้าปากโพรงอ่อนหวานอ่อนไหว ปลิวไปกับสายลมยามเช้า ปลิวมาเคล้าคลอเคลียคนทั้งสองที่นั่งกุมมือมองตากันนิ่ง

แต่อยู่ดีๆ บานไม่รู้โรยสีขาวดอกหนึ่งก็พุ่งขึ้นมาตรงหน้าคนทั้งสอง ทำเอาสะดุ้ง เมื่อหันไปมองก็เห็นว่าเป็นฝีมือของเจ้าลำยองที่กำลังนั่งยิ้มแยกเขี้ยวร้องเจี๊ยกๆ อยู่นั่นเอง

มันเอาดอกบานไม่รู้โรยสีขาวมาให้น้ำอย่างประจบในขณะที่ดนตรีส่ายหน้าอย่างระอา แล้วมองมันอย่างหมั่นไส้เหลือทน หันไปมองน้ำก็เห็นหัวเราะสดใส ดนตรีจึงอดยิ้มไม่ได้

น้ำและดนตรีค่อยๆ คลานออกมานอกโพรงต้นไม้ เจ้าลำยองออกมาเป็นตัวสุดท้าย มันกระโดดแหกแข้งแหกขาดีใจใหญ่ที่ได้ออกมายืดเส้นยืดสายสักที

น้ำกับดนตรีค่อยๆ ลัดเลาะไปที่สถานที่หนึ่งที่ห่างจากเหล่าเต้นท์ของนายและลูกน้องพอสมควร ก่อนที่น้ำจะหยิบพลุจากกระเป๋าเสื้อขึ้นมา 2 ดอก หันมาบอกดนตรีว่า

“เดี๋ยวพอน้ำจุดพลุเสร็จแล้ว เรารีบวิ่งกันไปที่โพรงเหมือนเดิมนะ น้ำว่าที่นั่นปลอดภัยที่สุด” ดนตรีพยักหน้า น้ำจึงลงมือจุดพลุทันที

“ฟื้ดดดดดดดดดดดดดดเฟี้ยววววววววววววววววว” น้ำจุดพลุดอกแรกแล้ว จุดดอกที่สองต่อ

“ฟื้ดดดดดดดดดดดดดดเฟี้ยววววววววววววววววว”

พลุสองดอกขึ้นส่องแสงบนท้องฟ้าที่กำลังสว่าง ไม่เป็นจุดเด่นมากนัก เพราะไม่ใช่ท้องฟ้ามืดมิด แต่มันเป็นเครื่องหมายที่รู้กันว่า จะต้องส่งสัญญานในเวลานี้

เสียงของพลุต่างหากอาจจะทำให้พวกมันสงสัย น้ำและดนตรีรีบวิ่งกลับไปที่โพรงตามเดิม ก่อนที่พวกของนายจะทันรู้ตัว

กลับไปที่โพรงไม้ และรอเวลาอะไรบางอย่าง…

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 19

เสียงของพลุและแสงสว่างจากพลุนั้นทำให้คนขี้เซาที่นอนอยู่ที่หน้าผาทั้งสองคนสะดุ้ง คำแพงกับมังกรลืมตาขึ้นมามองหน้ากันตื่นๆ

“เฮ้ย เสียงอะไรอ่ะ” มังกรถาม แต่คำแพงส่ายหน้า “ชั้นจะไปรู้หรอ ก็เพิ่งตื่นเหมือนกัน”

มังกรฟังแล้วส่ายหน้า หันไปมองรอบๆ พลางว่า “เช้าแล้วนี่หว่า แกดูสิ” คำแพงเองก็หันไปมองรอบๆ เหมือนกัน เห็นดอกบานไม่รู้โรยสีส้มอมแสดเริงร่าท้าดวงตะวันก็อดยิ้มไม่ได้

“นี่เรานอนเพลินจนถึงเช้าเลยหรอเนี่ย”

“ก็ใช่น่ะสิ แกน่ะมันนอนขี้เซา” มังกรว่า คำแพงหันมาทำหน้าบูดใส่ทันที “ใครกันแน่ นอนขี้เซา ยังกะตัวเองนี่ไม่ใช่เลยนะ” ว่าแล้วพูดจาเป็นการเป็นงาน

“แกอย่าเพิ่งมาชวนทะเลาะได้ไหม เราต้องรีบไปตามหาชายธี แล้วก็พรรคพวกของดนแล้วก็บอลลูนอีกนะ”

“เออ รู้แล้วละน่า ถึงได้สงสัยไง ว่าเสียงเมื่อกี้อ่ะ มันเสียงอะไร” มังกรทำหน้าจริงจัง “เสียงมันดังสองครั้งซ้อน คล้ายพลุ แต่ว่า มันไม่น่าจะมีคนมาเล่นพลุแถวนี้ ไม่ใช่ลอยกระทงสักหน่อย”

“หรือว่า มันจะเป็นเสียงปืน ชายธี” คำแพงพูดขึ้นมาอย่างตกใจ หันไปหามังกร “มันจะเกี่ยวอะไรกับชายธีหรือเปล่า มังกร”

มังกรได้ฟังก็อึ้งไปทันที ในใจเกิดความกังวลขึ้นมา “ไม่รู้เหมือนกันสิ มันน่าสงสัยอยู่”

“งั้นเรารีบไปกันเถอะ เสียงเมื่อกี้มันมาจากทางไหน” คำแพงว่าอย่างรีบร้อน มังกรนิ่งคิดนิดหนึ่งแล้วว่า “เสียงมันดังจากหุบเดาทางทิศใต้”

“งั้นจะรออะไรล่ะ ไปกันเลย” คำแพงเร่ง มังกรพยักหน้า ทั้งสองพากันเดินไปทางหุบเขาทิศใต้อย่างรีบเร่ง โดยมีดงดอกบานไม่รู้โรยสีส้มอมแสดชูช่อราวกับจะเอาใจช่วยพวกเขาอยู่

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 20

หมดแล้วจ้า -*-เฮ้อ ง่วงอีกละ แล้วค่อยมาต่อใหม่นะจ๊ะ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 22 พ.ย. 50 23:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21

ค่า พรุ่งนี้จะมารอ ต้นนุ่น ต่อนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 22 พ.ย. 50 23:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 22

แม่ชม... วันนี้มาครบทุกคู่อีกแล้ว ถูกใจจริงๆ
แล้วต้นกะนุ่น จะไต่เขาลงไปหาอันตราย ทำไมอีกล่ะนั่น -*-

จากคุณ : osmile - [ 22 พ.ย. 50 23:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23

เข้ามาอ่านและให้กำลังใจคนเขียน

วันนี้บทมังกรคำแพงน้อยจังเลย วันพรุ่งนี้ขอเยอะๆ นะคะ

ปล เซ็งบอลอังกฤษเหมือนกัน

จากคุณ : jedi2543 - [ 22 พ.ย. 50 23:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24

ขอบคุณแม่ชมมากจ่ะ เต็มข้อเลยวันนี้

จากคุณ : จอมโจรปล้นใจ - [ 22 พ.ย. 50 23:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25

โห เยอะเลยแม่ชม

ชอบคุณค่า

จากคุณ : FeelingGood - [ 22 พ.ย. 50 23:37:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
วันนี้แม่ชมมาก่อนเที่ยงคืน นานๆทีจะเจอแม่ชมเวลานี้ซักทีนึง
มากมายจริงๆ จ้าแม่ชม
ว่าแต่พี่หลิงจะเปงอาไรมากรึป่าวคะเนี่ย เปงห่วงซะแล้วซิเนี่ย -"-

จากคุณ : Dr.z_leap - [ 22 พ.ย. 50 23:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27

เเม่ชมดี จ้า ปูเสื่อรอน้า.....ต้นนุ่น
ปล.ยัยเเม่ริน แกหัวเเเตกยัง มาลั้ล ลาๆอยุ่ได้555+ เด๋วก้อหน้าบวมเป็นหมูหรอก...

จากคุณ : เจ๊..เสือลาย! - [ 22 พ.ย. 50 23:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 28

อืม ว่าแล้วขอฝากไปถึงรินผ่านกระทู้แม่ชมด้วยว่า

หายเร็ว ๆ นะจ๊ะ

จากคุณ : FeelingGood - [ 22 พ.ย. 50 23:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 29

สงสารชายธีนะเนี่ย T__T
(ถึงแม้ชั้นจะเป็นแฟนพ่อมังกร แม่คำแพงก็ตาม)
ชายธีสู้เค้านะจ๊ะ
เอาเป็นเราสามคนดีไม๊จ๊ะแม่ชม ฮ่าฮ่าฮ่า

จากคุณ : Af FAN - [ 23 พ.ย. 50 00:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30

พ่อดนเยาะสะใจมั่กค่ะ แม่ชม ^^

จากคุณ : เพียงพิณ - [ 23 พ.ย. 50 00:10:23 ]

ความคิดเห็นที่ 31

วูยย กว่าจะเช้า..
ลุ้นไส้กิ่วหมดแล้วจ๊ะแม่ชม

ฝันดีนะจ๊ะ
แปร้นนๆ เอ้ย ย เจี๊ยกกกกๆ

จากคุณ : Me-GotCha - [ 23 พ.ย. 50 00:12:21 ]

ความคิดเห็นที่ 32

น้ำกับดน หวีทอย่างเวอร์อะ

"ดนตรีเอื้อมมือมากุมมือน้ำเบาๆ น้ำพยักหน้า ทั้งสองมองหน้ากัน สบตากันอย่างชิดใกล้"

อูย เขิลลลลลล ><

จากคุณ : Af FAN - [ 23 พ.ย. 50 00:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33

แวะมาอ่านละครแม่ชมก่อนไปนอน...ว่าแต่หลิง หลิงไม่มีบทพูดมานานแล้วนะจ้ะ...
ชอบเจ้าลำยองจัง แต่ดันนึกถึงรูปนี้ซ่ะงั้น...น้องอัสเป็นลิงลำยอง 555+

ป.ลิง...แม่รินเป็นรายยยยยยย หายเร็ว ๆ เด้อ (เป็นอะไรไม่รู้หายเร็ว ๆ ก็แล้วกันจ้ะ...^ ^)

จากคุณ : ง่วงจัง...ZZzzzz (All bread) - [ 23 พ.ย. 50 00:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34

เข้ามาให้กำลังใจแม่ชม ..

ไม่รู้แม่ชมจะจำชั้นได้ป่าว ?????

งั้นเอาพิซซ่ามาส่งให้นะเผื่อแม่ชมจะนึกออก ..

แม่ชมยังชมว่าพิซซ่าชั้นอร่อยเลยนะ

จากคุณ : ตะละหล้า - [ 23 พ.ย. 50 00:32:02 ]

ความคิดเห็นที่ 35

ดีใจจังแม่ชมมาต่อแล้ว...
ทึ่งจัง คิดได้งัย สีดอกบานไม่รู้โรยเนี่ย...เก๋ซะ...อิอิ

จากคุณ : ssvalee - [ 23 พ.ย. 50 00:50:09 ]

ความคิดเห็นที่ 36

คู่พ่อดนกับแม่น้ำ น่ารักๆ

รอลุ้นคู่ต้นนุ่น+ชายทันหลิงหลิง

จากคุณ : -CheeRfulZ*-Noo*- (Noo_dcd2b) - [ 23 พ.ย. 50 00:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 37

อร๊าย

ขบวนการตัดไม้ทำลายป่า

ช้านเดาว่าเดี๋ยวจะต้องมีบู๊ล้างผลาญ
ระเบิดภูเขาเผากระท่อมกันชิมิจ๊ะ

ลุ้นๆ มันส์ๆ อิอิ

จากคุณ : [Zonic] - [ 23 พ.ย. 50 01:09:30 ]

ความคิดเห็นที่ 38

T^T รอแม่คำแพงกับพ่อมังกรตั้งนาน ดีใจจังได้อ่านแล้ว^^

จากคุณ : Lnpb28 - [ 23 พ.ย. 50 01:29:46 ]

ความคิดเห็นที่ 39

+ ต้นได้ยินแล้วอดยิ้มไม่ได้ จึงเด็ดดอกบานไม่รู้โรยสีชมพูแซมเขียวมาดอกหนึ่งแล้วส่งให้นุ่น “เก็บดอกบานไม่รู้โรยของเราไว้นะ เผื่อว่าต่อไปไม่เจอมันอีก จะได้ไว้เป็นที่ระลึก” นุ่นยิ้ม เอื้อมมือมารับดอกบานไม่รู้โรยมาใส่กระเป๋าเสื้อไว้ แนบกับหัวใจ +

มาติดตามอ่านแม่ชมเสมอ สนุกมากคะ ^__^
ขอบคุณที่พาต้นนุ่นและดอกบานไม่รู้โรยสีชมพูแซมเขียว
มาให้ได้เจอกันนะคะ ดาว
แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 50 01:47:52

จากคุณ : Pangjee - [ 23 พ.ย. 50 01:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 40

เมามันส์กับนิยายแม่ชมมากๆค่ะ
รออ่านนะคะ

จากคุณ : ค (ps_37) - [ 23 พ.ย. 50 03:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 41

ชายธีเดินทั้งคืน !!! AAAAAAAAAARRRRRRRRRKKKKKKKKKKK

จากคุณ : moonshine19 - [ 23 พ.ย. 50 05:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 42

สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลุ้นให้ทุกคู่ปลอดภัยนะจ๊ะ

จากคุณ : หนูศิ - [ 23 พ.ย. 50 08:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 43

ดีใจจังแม่ชมมาแล้ว อังกฤษแพ้(ตกรอบ)ไม่เป็นไรนะแม่ ยังไงก็ชนะใจแม่เสมอล่ะเนอะ

เรื่องราวสนุกจริงๆเลยแม่ชมจ๋า มีพกดอกบานไม่รู้โรยใส่กระเป๋าด้วย เอ..มันจะมีความหมายอะไรต่อเรื่องราวข้างหน้าหรือเปล่าน๊อ^^
ยังไงก็จะรออ่านตอนต่อๆไปนะคะ(คงมาอ่านวันจันทร์)

อ้อ..อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

จากคุณ : Mayvoice~ - [ 23 พ.ย. 50 09:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 44

สนุกๆมากๆค่ะ แม่ชม
จะรอติดตามตอนต่อไปนะค่ะ

จากคุณ : nuna-naka - [ 23 พ.ย. 50 09:24:45 ]

ความคิดเห็นที่ 45

สนุกและตื่นเต้นมากๆ ค่ะ ลิงกับลิงนี่น่ารักจัง ดูเข้ากั๊นเข้ากัน อิอิ

ดนตรีกะน้องน้ำพักอยู่ในโพรงไปนานๆ หน่อยก็ได้เนอะ ชักเริ่มสงสาร ออกมาคงต้องผจญกับอะไรอีกมากมายยยย

ปล. ขอให้น้อง MikaRin หายไวไวนะคะ ^0^

ขอบคุณแม่ชมค่ะ หายไปแต่กลับมาแบบเต็มข้อส์มากกก

จากคุณ : ศตพร - [ 23 พ.ย. 50 10:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 46

สนุกเต็มข้อเลยแม่ชม

ทุกคู่ได้ใจ โดยเฉพาะต้น นุ่น รออยู่นะจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วยหล่ะคนเขียน

จากคุณ : ตุ๊กตาหมู - [ 23 พ.ย. 50 10:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 47

ขอบคุณค่ะ เอาส่งครบคู่เลย

แต่ใกล้จบแล้วสิคะ ไม่อยากให้จบเลย

ยืดไปอีกนิด หรือเพิ่มตอนพิเศษไปอีกหน่อยก็ได้นะคะ

เห็นใจคนอ่านเถอะ

จากคุณ : ฟ้าใส ในเงาจันทร์ - [ 23 พ.ย. 50 10:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 48

ดีใจที่สุดที่แม่ชมมาอัพนะค่ะ

ขอบอกว่า แหล่มมากค่า..........

จากคุณ : jejeejajar - [ 23 พ.ย. 50 10:42:29 ]

ความคิดเห็นที่ 49

โอ๊ยย ตื่นเต้นนนนนนนนน

แม่ชมจ้า ฉันแอบคิดถึง
แม่พลับพลึง แม่อัญชลี แม่เอื้อยกับพ่อปีย์จังจ้ะ

จากคุณ : mywind - [ 23 พ.ย. 50 10:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 50

ดูท่าแม่ชมจะติดใจฉากระเบิดภูเขาเผากระท่อมจากทุ่งแมคโนเลียจริงๆ
น้าหลองเตรียมดินปืนไว้เข้าฉากได้เลย ฮ่าฮ่าฮ่า

จากคุณ : Nusantara - [ 23 พ.ย. 50 10:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 51

มาให้กำลังแม่ชมจ้า

ตามอ่านอยู่เสมอนะจ๊ะ...

จากคุณ : เจ้าหญิงส้ม - [ 23 พ.ย. 50 11:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 52

สนุกมากค่ะคุณชมเช้า

จากคุณ : kkk - [ 23 พ.ย. 50 11:27:06 A:58.9.141.94 X: TicketID:155028 ]

ความคิดเห็นที่ 53

โอ้ววว

หนูแอบใช้เวลาคอมคาบ 3 มาอ่าน

สนุกมากค่า

สู้ๆนะคะแม่ชม

จากคุณ : หนูน้ำใส๊ใส - [ 23 พ.ย. 50 11:53:31 ]

ความคิดเห็นที่ 54

แอบมาปั่น -*-

ขอรวบรวมดอกบานไม่รู้โรยจากทุกท่านนะคะ

บานไม่รู้โรยสีเหลือง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 55

บานไม่รู้โรยสีแดง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 56

บานไม่รู้โรยสีม่วง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 57

บานไม่รู้โรยสีชมพูแซมเขียว

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:16:02 ]

ความคิดเห็นที่ 58

บานไม่รู้โรยสีฟ้า

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 59

บานไม่รู้โรยสีส้มอมแสด

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 60

บานไม่รู้โรยสีขาวบริสุทธิ์

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 61

บานไม่รู้โรยสีชมพูอ่อน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 62

ขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพค่ะ สวยมากๆ
แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 50 13:24:16

จากคุณ : ชมเช้า - [ 23 พ.ย. 50 13:23:40 ]

ความคิดเห็นที่ 63

หนึ่งคอมเมนต์ ตามคำขอ

จากคุณ : แม่เป (Peper_Old) - [ 23 พ.ย. 50 15:41:33 ]

ความคิดเห็นที่ 64

ตามคำขอค่ะ สนุกมากๆเลย อยากเห็นฉากเลิฟซีนกว่านี้บ้างจังค่ะแม่ชม มีหลายคู่ให้กรี๊ดมากเลยค่ะ

จากคุณ : tidtee-genius - [ 23 พ.ย. 50 16:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 65

ครบทุกรสชาติจริงๆค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งมันส์ มั่กๆ

จากคุณ : Loveyly Poohny - [ 23 พ.ย. 50 16:32:09 ]

ความคิดเห็นที่ 66

อ้ายยยยยยยชายทันฟื้นแร้ววว

จากคุณ : TSC.102 - [ 23 พ.ย. 50 16:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 67

แม่ๆชมมาต่อเรวๆเน้อ

จากคุณ : TSC.102 - [ 23 พ.ย. 50 16:57:14 ]

ความคิดเห็นที่ 68

ลิงลำยอง หน้าตายังงี้เปล่า.................

จากคุณ : ทากลูกหมู - [ 23 พ.ย. 50 18:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 69

สนุกมากเลย
มีดอกบานไม่รู้โรยสีขาวด้วย ชอบจัง
ตอนหน้าขอบแบบเต็มข้ออีกนะ*-*

จากคุณ : รักเด็ก555 - [ 23 พ.ย. 50 18:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 70

ตี๊ต่างว่าเป้นแสงยามเช้า บนผารักนิรันด์ของแม่ชม............

จากคุณ : ทากลูกหมู - [ 23 พ.ย. 50 19:00:23 ]

ความคิดเห็นที่ 71

มารอแม่ชม กะ ต้นนุ่นค่ะ

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 23 พ.ย. 50 22:18:21 ]

ความคิดเห็นที่ 72

มารอจ้าแม่ชม leaf pinkrose

จากคุณ : aprilfullday - [ 23 พ.ย. 50 22:42:48 ]

ความคิดเห็นที่ 73

มารอแม่ชมจ้า

จากคุณ : -CheeRfulZ*-Noo*- (Noo_dcd2b) - [ 23 พ.ย. 50 23:47:55 ]

ความคิดเห็นที่ 74

^_^ ปูเสื่อรอแม่ชม คำแพง-มังกร
น้ำ-ดน หวานได้อีกนะคะแม่ชม
ลุ้นอยู่น้า ว่าชายธีจะคู่ใคร
เอาใจช่วยนะคะ แม่ชมสู้2 ค่ะ

จากคุณ : passion_s - [ วันลอยกระทง 00:17:14 A:61.7.166.43 X: TicketID:158272 ]

ความคิดเห็นที่ 75

ลอยกระทงกันเถอะ เอาสิ่งไม่ดีใส่ในกระทงซะนะทุกคน

จากคุณ : passion_s - [ วันลอยกระทง 00:20:59 A:61.7.166.43 X: TicketID:158272 ]

ความคิดเห็นที่ 76

กริ๊ดดดดดดดดด
"บานไม่รู้โรยสีม่วง"
กริ๊ดดดดดดดดด

(แหะๆ ผู้อ่านไม่ต้องตกใจค่ะ พอดีคนโพสต์ตกใจกว่า
เห็นรูปตัวเองโผล่มาแถวนี้ ^^)
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 02:11:07

จากคุณ : ฟางข้าว - [ วันลอยกระทง 02:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 77

ของฝากแม่ชม

จากคุณ : Peper_Old - [ วันลอยกระทง 02:30:21 ]

ความคิดเห็นที่ 78

แม่ชม วันนี้เค้าไปเห็นพ่อดนตกเวทีหน้าอกฟาดขอบบาร์มาอ่ะ Y____Y

จากคุณ : เพียงพิณ - [ วันลอยกระทง 04:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 79

เค้ารู้ข่าวแล้ว สงสารจังเลยอ่ะ แม่เพียง

พ่อดนไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม ทำไมแม่เพียงไม่ดูแลพ่อดนให้ดีๆ -*-

เป็นห่วงๆ

คุณฟางข้าว ขอบคุณสำหรับรูปนะคะ สวยมากๆ เลยค่ะ

ขอบคุณรูปของแม่เป รูปหน้าผารักนิรันดร์ยามเช้าของพี่ทากลูกหมูและรูปของทุกคนด้วยค่ะ สวยมากๆ

พี่ตะละหล้า พิซซ่าอร่อยมากจริงๆ ค่ะ ^__^

ขอบคุณทุกท่านที่มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่รู้ว่าคืนนี้จะหนีไปลอยกระทงกันหรือเปล่า ^ ^

จากคุณ : ชมเช้า - [ วันลอยกระทง 12:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 80

โอ๊ะ แม่ชมเข้าเรือนแล้วเหรอจ้ะ

วันนี้ไม่ไปลอยกระทงเหรอ

^
^
ถามไม่ได้ดูเวลาเมืองไทยเลยอ่ะ //หยอก
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 14:08:21

จากคุณ : mywind - [ วันลอยกระทง 13:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 81

ปีนี้ไม่รู้ว่าจะได้ไปลอยกระทงไหม เพราะบรรยากาศแถวบ้านคล้ายสนามรบมาก มีเสียงระเบิดดังเป็นระยะ ฮ่าฮ่าฮ่า

แวะเอากระทงมาขาย

***ขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพนะคะ***

ป.ล.ฟังเพลงไปด้วยนะคะ จะได้เข้ากับบรรยากาศhttp://musicstation.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=7196
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 19:04:49
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 18:58:27

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 18:43:07 ]

ความคิดเห็นที่ 82

ลอยกระทงปีนี้เลือกใช้วัสดุที่ย่อยสลายได้ในธรรมชาตินะคะ

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 18:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 83

และเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปรากฏการณ์"กระทงหลงทาง"
ดิฉันแนะนำให้แต่ละคู่ลอยกระทงอันเดียวค่ะ
ประหยัดและช่วยลดมลพิษ ฮ่าฮ่าฮ่า

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 18:46:03 ]

ความคิดเห็นที่ 84

กรี๊ด ขายได้แล้ว 1 อัน ตาแหลมมากคุณน้องกระทงอันนั้นน่ากินมาก ฮ่าฮ่าฮ่า

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 18:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 85

"สาธุ ขอให้หงส์ชนะบ่อยๆ แม่ชมจะได้มีแรงโพสนิยาย"

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 19:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 86

"ขอให้เนตแม่ชมไหลลื่นเหมือนติดไฮสปีด 4G จะได้มาโพสนิยายได้ไม่ขาดช่วง"

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 19:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 87

ปีนี้ท่าน้ำแมกโนเลียคึกคัก มีชาวต่างชาติตามมาลอยกระทงถึงบนดอย

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 19:03:00 ]

ความคิดเห็นที่ 88

เอากระทงพร้อมคำอธิษฐานมาฝากแม่ชมจ้ะ

ขอให้รัก สมรัก สักครั้งเถิด
ขอให้เกิด รักจริง ดังสิงขร
หากมีรัก รักจงมั่น อย่าสั่นคลอน
เพียงหนึ่งพร ที่ขอนั้น คือมั่นคง

จากคุณ : ARSENE1970 - [ วันลอยกระทง 20:06:20 ]

ความคิดเห็นที่ 89

เอาเพลงกระทงหลงทางมากฝาก นักร้องหน้าตาคุ้นๆ haha

จากคุณ : MikaRin - [ วันลอยกระทง 20:44:16 ]

ความคิดเห็นที่ 90

วั น เ พ็ ญ เ ดื อ น สิ บ ส อ ง

น้ า ม ก้ อ น อ ง เ ต็ ม ต ลิ่ ง

เ ร า ทั้ ง ห ล า ย ช า ย ญิ๋ ง

ส า ห นุ ก ก า น จิ ง ว า น ล อ ย ก ร ะ ท ง

ล อ ย ล อ ย ก ร ะ ท ง ล อ ย ล อ ย ก ร ะ ท ง

ล อ ย ก ร ะ ท ง ก า น แ ร้ ว

ข อ เ ชิ ญ น้ อ ง แ ก้ ว อ อ ก ม า รำ ว ง

รำ ว ง ว า น ล อ ย ก ร ะ ท ง

รำ ว ง ว า น ล อ ย ก ร ะ ท ง

บุ ญ จ ะ ส่ ง หั้ ย เ ร า สุ ข ใ จ

บุ ญ จ ะ ส่ ง หั้ ย เ ร า สุ ข ใ จ

จากคุณ : namikaru - [ วันลอยกระทง 23:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 91

มาแล้วจ้า มาแล้ว -*- มาทำไมตอนนี้

สุขสันต์วันลอยกระทงนะจ๊ะ

เดี๋ยวแตกเรือนก่อน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 25 พ.ย. 50 04:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 92

ตามมาจ้า

จากคุณ : ชมเช้า - [ 25 พ.ย. 50 04:12:28 ]

ความคิดเห็นที่ 93

ผ่านมาแล้วผ่านไป

จากคุณ : ชมเช้า - [ 8 ธ.ค. 50 14:35:05 ]

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป