PANTIP.COM : C6315992 [AF1-2-3-4]..เรือนชมเช้า...ภูมิใจเสนอ...ละครหลังข่าวเรื่อง..มนต์รักดอยทุย...ตอนที่ ๕๒..{แตกประเด็นจาก C6303275} [Reality Show]

[AF1-2-3-4]..เรือนชมเช้า...ภูมิใจเสนอ...ละครหลังข่าวเรื่อง..มนต์รักดอยทุย...ตอนที่ ๕๒..{แตกประเด็นจาก C6303275}

สวัสดีจ้า ทุกท่าน

ระยะนี้มาทีละน้อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย แล้วแต่เวลาจะอำนวยน่ะจ้ะ แต่ถ้าว่างเมื่อไหร่ ชั้นก็เต็มที่เหมือนกันจ้ะ ชั้นจะพยายามสะสมแต่งไปเรื่อยๆ นะจ๊ะ ไม่อยากให้รอนาน

ขอบคุณทุกท่านมากๆ นะจ๊ะ ที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจ ยิ่งเห็นคนเข้ามาทักทายกัน ไม่ต้องอะไรมาก แค่นี้ชั้นก็มีกำลังใจแต่งต่อแล้วจ้ะ ขอบคุณทั้งชาวซุ่มและไม่ซุ่มจ้ะ

อยากคุยกะทุกคนมาก ขอทักทายทุกคนเลยนะ แบบว่าเวลาน้อยต้องปั่นๆ น่ะจ้ะ แหะๆ

มาอ่านกันดีกว่าเน้อ
........................................................................

คำเตือน * นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้เขียน โดยอ้างอิงจากคณะนักล่าฝัน อะคาเดมี แฟนเทเชีย ปี 4 มิได้เป็นเหตุการณ์จริงแต่อย่างใด ถ้าผู้ใดต้องการเรียกร้องค่าเสียหาย ผู้เขียนขอยืนยันว่า จะไม่รับผิดชอบใดๆ ทั้งสิ้น 555555

ขอเชิญท่านหาความสำราญจากมนต์รักดอยทุยได้ ณ บัดนี้

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2

1

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:26:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3

2

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4

3

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5

“ผู้ชายคนนั้นก็คือผมเองครับ” เสียงที่ดังขึ้นมานั้นทำเอาทุกนต้องหันหลังไปมอง แล้วก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นว่าเจ้าของเสียงคือชายทันที่ตอนนี้กำลังเดินขึ้นเวทีมา

ชายทันเดินมาด้วยความมั่นคง ดวงตาคู่นั้นสบตาของหลิงหลิงแน่วแน่ แววตาของการขอโทษเด่นชัดจนหลิงหลิงรู้สึกได้ และนั่นทำให้หลิงหลิงพูดไม่ออก

แต่ส่องแสงทนไม่ไหว ต้องพูดออกมา “คุณชาย คุณชายพูดอะไรออกมา พูดอย่างนี้คุณชายจะเสียหายนะคะ” น้ำเสียงที่พูดกับชายทันอ่อนหวานแตกต่างจากน้ำเสียงเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง

คนดูพากันอื้ออึงขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อได้รู้ว่า คุณชายทันลูกชายคนเดียวของท่านเจ้าคุ้ม และเป็นว่าที่เจ้าบ่าวในงานแต่งงานนี้เคยมีความสัมพันธ์กับหลิงหลิงมาก่อน

“ผมไม่กลัวเสียหายหรอกครับ เพราะผมพูดเรื่องจริง และผมรู้แล้ว ว่าหลิงต้องยอมเสียหายเพื่อผมมามากแค่ไหน ผมเองต่างหาก ผมเป็นคนที่น่าตำหนิที่สุด ทั้งๆที่หลิงปกป้องผม ไม่ยอมบอกให้ใครรู้เรื่องผมเลย ยอมเสียชื่อเสียงเพื่อผม แต่ผมกลับไม่ได้ทำอะไรเลย มาถึงตอนนี้ ผมคงทนต่อไปไม่ได้อีกแล้ว”

ชายทันพูดแล้วหันมาหาหลิงหลิง “หลิง ผมขอโทษ ผมผิดเอง ที่ตลอดเวลาปล่อยให้หลิงเผชิญหน้ากับปัญหาอยู่คนเดียว ปล่อยให้หลิงต้องเสียหายเพื่อผม ผมขอโทษ”

“คุณชายอย่าพูดอย่างนี้ คุณชายกำลังจะเป็นเจ้าบ่าว ทำอย่างนี้มันไม่ดีเลยนะคะ ใครเขาจะครหาเอาได้” หลิงหลิงพูดเบาๆ แม้ในเวลาเช่นนี้หลิงหลิงก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ แต่ชายทันส่ายหน้า “ถึงตอนนี้ผมไม่กลัวอะไรอีกแล้ว”

ว่าแล้วชายทันก็หันมาหาคนดู “หลิงเขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลยครับ ทุกคน เราสองคนไม่ได้ทำอะไรเสียหาย เรามีความรู้สึกดีๆ ให้กัน ให้กำลังใจกันในการเรียน ไม่มีเรื่องแบบในข่าวลือนั้นเลย แต่ที่หลิงเขาพูดอะไรไม่ได้ ก็เพราะว่า เขาไม่อยากให้ผมเสื่อมเสีย ทุกๆคนคิดดูก็แล้วกันนะครับ ทั้งๆ ที่หลิงเขาคิดดีทำดี แต่เขากลับโดนว่า โดนมองด้วยสายตาดูถูกและอะไรอีกสารพัด ทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้นละครับ”

ทุกคนพากันนิ่งอึ้งไป “ถึงตอนนี้ผมขอโทษทุกคนด้วยนะครับ ผมเองที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้” ชายทันพูดแล้วเอื้อมมือมาจับมือหลิงหลิงไว้ เห็นหลิงหลิงน้ำตาซึมก็อดสงสารไมได้ “หลิงเขาเป็นคนดี ไม่สมควรเลยที่จะต้องมาโดนว่า โดนเข้าใจผิดแบบนี้”

คนดูอึ้งไปอีกรอบ พูดไม่ออกเมื่อได้รู้ว่า ได้ทำร้ายใครบางคนด้วยความไม่รู้ได้เป็นปีๆ ใครคนที่เป็นลูกหลานชาวดอยทุย เป็นคนที่เคยสร้างความภาคภูมิใจ เป็นที่รักของชาวดอยทุยมาตลอด

ส่องแสงเห็นทุกคนเงียบไป ก็รีบพูดขึ้นมา “แต่ตอนนี้คุณชายก็กำลังจะแต่งงานแล้ว คุณชายก็ไม่ควรจะมาทำอย่างนี้…” ส่องแสงพูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงหนึ่งขัดขึ้นมาก่อน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6

“พูดจบหรือยังส่องแสง” เสียงทรงอำนาจของท่านเจ้าคุ้มนั่นเองที่ดังขึ้นมา พร้อมๆ กับที่ท่านเดินเข้ามาหา ส่องแสงรีบเข้าไปหา “ท่านคะ ท่านดูคุณชายสิคะ ขัดคำสั่งท่านอีกแล้ว”

“หยุดพูดได้แล้วส่องแสง รู้สึกว่าคนที่ขัดคำสั่งของฉันน่าจะเป็นเธอมากกว่า” ท่านเจ้าคุ้มเอ่ยขึ้นมาเสียงเย็น ทำเอาส่องแสงเงียบไป ท่านเจ้าคุ้มมองชายทันและหลิงหลิงนิ่งๆ ก่อนจะมองมือที่ทั้งสองจับกันไว้

“ว่าไง ชายทัน”

“ท่านพ่อ ชายขอนะครับ ชายทนจะเห็นคนที่ชายรักต้องโดนว่า โดนเข้าใจผิดไม่ได้อีกแล้ว หลิงเขาทำเพื่อชายมาตลอด แต่ชายเองกลับไม่ได้ทำอะไรเพื่อเขาเลย” ชายทันเอ่ยออกมาทันที พลางกระชับมือให้แน่นเข้า

“เธอปกป้องชายทันจากเสียงครหาของชาวบ้านยังงั้นหรือ” ท่านเจ้าคุ้มหันมาถามหลิงหลิง “ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้เลย ส่องแสง เธอทำอะไรลงไป ฉันสั่งให้ทำหรือไง” ประโยคหลังเสียงห้วน มองส่องแสงตาเขม็ง “ฉันเพิ่งรู้ ว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องหลิงหลิงกับชายทัน แต่หลิงหลิงเขาไม่ยอมบอกใคร เธอทำไปทำไม”

ส่องแสงอึ้งไป ท่านเจ้าคุ้มดวงตาวาวขึ้น ถามเสียงดังขึ้น “ฉันถามว่าทำไปทำไม เธอจงใจจะให้หลิงหลิงเสียหาย และจะให้ชายทันเสียหายด้วยใช่ไหม เธอเคยเห็นหัวฉันบ้างไหม เห็นแก่หน้าฉันบ้างไหม”

ส่องแสงสะดุ้ง รีบพูดทันที “ไม่นะคะท่าน ส่องไม่เคยคิด ไม่เคยคิดจะทำให้ท่านเสียหายเลย ยิ่งคุณชาย ส่องยิ่งไม่เคยคิดใหญ่ ส่องจะคิดได้ยังไง ก็ส่องรักคุณชาย ส่องจะให้คุณชายเสียหายได้ยังไง”

สิ้นคำของส่องแสง ผู้คนฮือฮาขึ้นมาอีก ส่องแสงตอนนี้น้ำตาเริ่มไหลออกมา มองชายทันด้วยสายตาแห่งความรักอย่างไม่ปิดบัง พร่ำบอกออกมาอีกว่า “ส่องรักคุณชาย ส่องทนไม่ได้ ที่จะเห็นคุณชายยืนอยู่เคียงข้างใคร“

ชายทันมองส่องแสงด้วยความตกใจ ก่อนจะหันไปมองหลิงหลิง ก็เห็นกำลังตกใจเช่นกัน สาวใหญ่คนนี้แอบรักชายทันมานานวัน แอบรักมากจนทนเห็นชายทันมีใครคนไหนไม่ได้ทั้งนั้น

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:38:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7

ท่านเจ้าคุ้มฟังแล้วโกรธมากขึ้น ตะโกนขึ้นมา “ว่าไงนะ นี่พูดอะไรออกมารู้ตัวไหม” ท่านเจ้าคุ้มถามทันที

“ส่องรักคุณชายจริงๆ ค่ะท่าน ไม่เคยคิดร้ายต่อคุณชายเลย แต่ว่า....”

“แต่ว่าเธอคิดร้ายกับคนทุกคนที่มาอยู่ใกล้ชายทันใช่ไหม” ท่านเจ้าคุ้มต่อให้ ส่องแสงเงียบไป ท่านเจ้าคุ้มนิ่งไปก่อนจะพยักหน้า “อ้อ ฉันรู้แล้ว นอกจากเธอจะเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องหลิงหลิง ไปแอบถ่ายรูปเขากับชายทันแล้ว เธอยังมาใส่ร้ายเขาให้ฉันฟัง ว่าเขาเป็นคนไม่ดี จะมาหลอกปอกลอกชายทัน และฉันก็หลงเชื่อ เธอเก่งมากนะส่องแสง เธอทำให้ฉันพรากชายทันจากคนที่เขารักได้”

ส่องแสงเงียบไป ก่อนจะน้ำตาร่วง “ไม่นะคะท่าน ส่องรู้ ว่าเขาไม่ได้รักคุณชายจริงๆ เขาเป็นแค่คนธรรมดา นางเอกงิ้วธรรมดา จะมาคู่ควรกับคุณชายได้ยังไง”

“ถึงเขาจะเป็นคนธรรมดา แต่เขาก็เป็นคนที่ผมรัก” ชายทันพูดออกมาทันที ทำเอาส่องแสงพูดไม่ออก ชายทันหันไปหาท่านเจ้าคุ้ม “ท่านพ่อครับ ผมรู้ ว่าผมต้องทำตามหน้าที่ แต่ผมอยากให้ท่านพ่อมองหลิงหลิง มองผู้หญิงคนนี้ ท่านพ่อเห็นว่าเขาจะมาปอกลอกผมได้ยังไง ทั้งที่ตลอดเวลา เขาทำเพื่อผมมาตลอด และทั้งที่เขาเข้าใจว่า ผมทิ้งเขาไป แต่เขาก็ยังปกป้องผมจากเสียงครหาของเชาวบ้าน ยอมโดนว่าแทน ท่านพ่อคิดว่า เพราะอะไรครับ”

ท่านเจ้าคุ้มนิ่งอึ้ง ในใจของท่านนั้นสับสน ท่านมองเห็นความดีในตัวของหลิงหลิงฉายชัดออกมา มันทำให้หัวใจของท่านรู้สึกผิดอย่างเหลือเกิน เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเพราะท่านหลงเชื่อคำของคน ไม่หนักแน่นพอ ทั้งๆที่ท่านเองก็อายุขนาดนี้แล้ว ทำไมจึงขาดความไตร่ตรองขนาดนี้

ท่านเจ้าคุ้มก้มหน้านิ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา มองหลิงหลิง “ฉันจะบอกอะไรเธอ ชายทันเขาไม่ได้ทิ้งเธอไปอย่างที่ฉันบอกหรอก ฉันโกหกเธอ จริงๆ แล้ว ฉันเองก็โกหกชายทันว่าเธอทิ้งเขาไปเหมือนกัน ฉันขอโทษที่ฉันเข้าใจเธอผิดไป ฉันขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ฉันยอมรับผิดเอง ถ้าชายทันเป็นคนผิด ฉันก็ผิดมากกว่า”

หลิงหลิงมองท่านเจ้าคุ้ม เห็นสายตาแสดงความรู้สึกผิดแล้วก็อดที่จะพูดไม่ได้ “หลิงไม่ได้ถือโทษโกรธท่าน ท่านไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว หลิงขอแค่ความเข้าใจก็พอแล้ว ขอแค่ทุกคนเข้าใจหลิงก็พอแล้ว”

ในใจของหลิงหลิงเกิดความรู้สึกบางอย่าง มันเป็นความปิติที่เกิดขึ้นในใจ เมื่อได้รู้ว่า มีคนเข้าใจ มีคนฟังเรา และมีคนเห็นถึงความจริงแล้ว เราจะต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกเล่า

“เรื่องมันผ่านมาแล้วจริงๆ แต่มันก็ทำให้เธอต้องเสียหาย ฉันก็ต้องแก้ความเสียหายนั้น” ว่าแล้วท่านเจ้าคุ้มก็หันมาพูดกับทุกคน

“ทุกคนคงเห็นแล้วใช่ไหม คำว่าอคติที่เข้ามาบดบังหัวใจของทุกคน ทำให้คนดีๆ คนหนึ่งต้องเสียหายมาเป็นปีๆ แม้แต่ฉันเองก็ยังหลงผิดไป ฉันรู้แล้ว สิ่งที่ฉาบหน้าให้เราเห็น เสียงที่ลอยมาให้เราได้ยิน มันอาจไม่ใช่ความจริง ถ้าฉันไตร่ตรองให้ดีก่อน ก็คงจะไม่หลงไปอย่างนี้ พวกเราก็เหมือนกัน อย่าตัดสินอะไรเพียงแค่ตาเราเห็นหรือมีคนมาบอก ความจริง มันยังมีอีกมากมายนัก และอีกอย่าง เราอย่าคิดแทนคนอื่น เพราะคนเรามันไม่เหมือนกัน”

เสียงผู้คนอึ้งอึงอย่างเห็นด้วย ชาวตลาดคนหนึ่งลุกขึ้นมาบอกว่า “พวกเราเองก็ยอมรับ ว่าหลงผิดไป ไปเชื่อคนอื่น ไม่เชื่อคนของเราเอง ทั้งที่หลิงเป็นลูกหลานที่เราเอ็นดูและภาคภูมิใจมาตลอด พวกเราต้องขอโทษหลิงด้วย ที่ทำอะไรไปแบบนั้น พวกเราขอโทษจริงๆ” มีเสียงขอโทษดังขึ้นมาระงม จนหลิงหลิงต้องบอกว่า “หลิงไม่เคยถือโทษโกรธพวกเราเลย เราเป็นพวกเดียวกัน เป็นดอยทุยเหมือนกัน หลิงเชื่อ ว่าพวกเรารักกัน”

เสียงตอบรับดังเซ็งแซ่ ท่านเจ้าคุ้มมองแล้วยิ้ม หันมามองชายทันก็เห็นกระชับมือหลิงหลิงแน่น พากันยิ้มอย่างมีความสุข มันเป็นความสุขจากความเข้าใจ

แต่แล้วส่องแสงก็พูดเสียงดังขึ้นมาอีก “แต่ยังไงคุณชายก็ต้องแต่งงานกับคุณหญิงปอง จะมายืนจับมือถือแขนกับคนอื่นได้ยังไงคะ ท่านเจ้าคุ้ม ถ้าท่านเห็นว่าการที่ส่องรักคุณชายเป็นเรื่องที่ผิด แล้วการที่คุณชายมายืนจับมือกับคนอื่นที่ไม่ใช่ว่าที่เจ้าสาวของตัวเอง อย่างนี้ไม่ผิดหรอคะ”

ชายทันกับหลิงหลิงอึ้งไป หันไปมองท่านเจ้าคุ้มก็เห็นท่านทำหน้านิ่ง ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ “เรื่องนี้ฉันจัดการและตัดสินใจเอง เธอไม่ต้องยุ่งหรอก สำหรับเธอ ฉันว่าถึงเวลาที่จะต้องกลับอังกฤษแล้วล่ะนะ”

“อะไรนะคะท่าน ส่องไม่ไปนะคะ” ส่องแสงโวยวายขึ้นมาทันที ท่านเจ้าคุ้มส่ายหน้า พยักหน้าให้ลูกน้องสองคนที่ยืนอยู่แถวนั้นให้ลากตัวส่องแสงออกไป ทำเอาส่องแสงโวยวายอาละวาดใหญ่ แต่สุดท้ายก็ต้องโดนลากออกไปจนได้

ชายทันถอนหายใจ แต่ยังไม่ทันจะยิ้มออก ก็เห็นท่านหญิงปุ้มวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาท่านเจ้าคุ้ม “แย่แล้วค่ะท่าน หญิงปองหายไปไหนก็ไม่รู้ หญิงหาจนทั่วก็หาไม่เจอ”

ผู้คนพากันตกใจ ส่งเสียงอื้ออึงขึ้นมาอีก หลิงหลิงสะดุดใจ เอ่ยออกมาทันที “บอนด์..”

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:41:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8

หมดล็อตนี้แล้ว ขอตัวไปปั่นต่ออีกหน่อยนะจ๊ะ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 00:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9

ค่า แม่ชม

เป็นกำลังใจให้แม่ชมค่า

ปอลอ ร๊อ รอ รออ

จากคุณ : หนูน้ำใส๊ใส - [ 9 ก.พ. 51 00:50:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10

ดีใจจังเข้ามาเจอแม่ชมกำลังปั่นพอดี
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
วันละนิดวันละน้อย

จากคุณ : เนส (expedition) - [ 9 ก.พ. 51 00:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11

เย้ๆๆ ในที่สุดทุกๆคนก็เข้าใจอาหลิงแล้ว

จากคุณ : moDa aNt - [ 9 ก.พ. 51 01:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12

เฮ้อ ลุ้นหลิงๆ ซะเหนื่อย น่าจะหมดทุกข์หมดโศกซะที

รอต้น-นุ่นอยู่นะคะ แม่ชม

จากคุณ : ฟ้าใส ในเงาจันทร์ - [ 9 ก.พ. 51 01:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13

แม่ชมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

^^ เรียกด้วยความคิดถึง ^^

จากคุณ : เขาพิงกัน (เพียงพิณ) - [ 9 ก.พ. 51 01:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14

ในใจของหลิงหลิงเกิดความรู้สึกบางอย่าง มันเป็นความปิติที่เกิดขึ้นในใจ เมื่อได้รู้ว่า มีคนเข้าใจ มีคนฟังเรา และมีคนเห็นถึงความจริงแล้ว เราจะต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกเล่า

“ทุกคนคงเห็นแล้วใช่ไหม คำว่าอคติที่เข้ามาบดบังหัวใจของทุกคน ทำให้คนดีๆ คนหนึ่งต้องเสียหายมาเป็นปีๆ แม้แต่ฉันเองก็ยังหลงผิดไป ฉันรู้แล้ว สิ่งที่ฉาบหน้าให้เราเห็น เสียงที่ลอยมาให้เราได้ยิน มันอาจไม่ใช่ความจริง ถ้าฉันไตร่ตรองให้ดีก่อน ก็คงจะไม่หลงไปอย่างนี้ พวกเราก็เหมือนกัน อย่าตัดสินอะไรเพียงแค่ตาเราเห็นหรือมีคนมาบอก ความจริง มันยังมีอีกมากมายนัก และอีกอย่าง เราอย่าคิดแทนคนอื่น เพราะคนเรามันไม่เหมือนกัน”

^
^
^
แอบอินนนนนน ไปกะพี่หลิงค่ะ Y____Y
ดีใจกะพี่หลิงด้วยที่ทุกคนเข้าใจ ฟัง และเห็นถึงความจริงแล้ว ^____^

จากคุณ : เพียงพิณ - [ 9 ก.พ. 51 02:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15

บอนด์ที่หลิงหลิงนึกถึงนั้น กำลังนั่งอยู่ในรถคันหนึ่ง ข้างตัวเขาคือคุณหญิงปอง

รถคันนั้นไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน เพียงแต่จอดอยู่เฉยๆ เท่านั้น ส่วนคนสองคนในรถนั้นเล่าก็นั่งกันเงียบๆ ราวกับจะให้หัวใจสองดวงได้พูดคุยกัน ให้สมกับความรักความคิดถึง เพื่อว่า...ต่อไปมันจะไม่มีโอกาสอย่างนี้อีกแล้ว

บอนด์หันมามองหญิงปอง หญิงปองก็หันมาสบตา ก่อนจะเสียบกุญแจรถ แต่บอนด์เอื้อมมือมาจับมือไว้ก่อน “คุณหญิงจะไปไหนครับ” เขาถามเบาๆ

“ไม่รู้ค่ะ หญิงไม่รู้” หญิงปองเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

“เราไปไหนไม่ได้หรอกนะครับ มันคงจะไม่ถูกต้อง” บอนด์เอ่ยเสียงขื่นๆ “ยิ่งคุณหญิงกำลังจะเป็นเจ้าสาว แต่หายไปแบบนี้ ใครรู้เข้าจะครหาเอาได้”

“ความถูกต้องมันเป็นอย่างนี้เองหรอคะ มันทรมานใจอย่างนี้เองหรอ” หญิงปองเอ่ยออกมาพร้อมกับน้ำตาซึม บอนด์เห็นภาพนั้นแล้วสะท้อนใจ เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาให้เบาๆ แต่เพียงเสี้ยววินาทีก็ต้องชักมือกลับเมื่อนึกถึงการควรไม่ควร คุณหญิงผู้เป็นเหมือนดอกฟ้าของเขาจะต้องไม่แปดเปื้อนใดๆ ให้ใครครหา

“มันอาจจะทรมานใจ แต่มันคงจะดีที่สุดสำหรับคุณหญิง คุณชายทันเขาคู่ควรกับคุณหญิง ผมเทียบอะไรไม่ได้เลย”

“แล้วทำไมจะต้องเทียบด้วยล่ะคะ เรื่องของหัวใจมันเปรียบเทียบ มันวัดกันได้หรอคะ” หญิงปองพูดขึ้นมาทันที “หญิงรู้ ว่าสุดท้ายแล้ว หญิงก็ต้องทำตามหน้าที่ แต่ว่า ตอนนี้ขอหญิงเป็นอิสระ ขอให้หัวใจหญิงเป็นอิสระบ้างได้ไหม”

บอนด์มองหน้าหญิงปอง เห็นดวงหน้าที่แสดงความเศร้าลึกซึ้งไม่ต่างอะไรกับเขา จิตใจเขาก็อ่อนยวบ ยอมให้หญิงปองสตาร์ตรถแล้วขับออกไปทันที

หญิงปองขับรถออกไปทั้งที่ไม่รู้จะไปไหน รู้แต่ว่า ในเวลานี้ได้นั่งอยู่เคียงข้างคนๆนี้ ก็มีความสุขเหลือเกินแล้ว

คนสองคนรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเมื่อได้อยู่ข้างๆ กัน ต่างขับรถมาเรื่อยๆ ไม่เร่งร้อน ความสุขค่อยๆ หลั่งไหลเข้ามาทีละเล็กทีละน้อย ทั้งสองรู้ดีว่ามันเป็นความสุขเพียงชั่วเวลาหนึ่ง แต่ได้แค่นี้มันก็ดีเกินพอแล้ว

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 02:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16

ใครบางคนเคยบอกว่า ความสุขมักจะตามมาด้วยความทุกข์ ซึ่งมันก็อาจจะเป็นจริง

เพราะไม่นานก็ได้ยินเสียงรถขับตามไล่หลังมาพร้อมเสียงแตรที่รัวเร็วจนทั้งสองคนสะดุ้ง ต่างหันไปมองข้างหลัง

แล้วก็เห็นรถเบ็นซ์คันยาวกำลังขับไล่ตามมา หญิงปองหันมามองบอนด์ “นี่มันรถท่านน้านี่คะ เราจะทำยังไงกันดี”

“คุณหญิง จอดรถเถอะครับ ท่านน้ารู้แล้วคุณหญิงต้องโดนตำหนิแน่” บอนด์รีบพูด หญิงปองลังเล นิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะว่า “หญิงจะจอดรถหรือไม่จอดรถก็จะต้องโดนตำหนิใช่ไหมคะ”

บอนด์ชะงักหันมามองหน้า “คุณหญิงหมายความว่ายังไง”

“หญิงไม่จอดรถค่ะ” หญิงปองตอบทันที ทำเอาบอนด์อึ้งไป หันไปมองรถที่ไล่หลังมาไม่ลดละ หญิงปองก็ยิ่งเร่งเครื่องหนี

“คุณหญิง อย่าทำอย่างนี้เลยนะครับ” บอนด์พูดด้วยความเป็นห่วง แต่หญิงปองกลับเหยียบคันเร่งให้เร็วมากขึ้นอีก “หญิงทำอะไรไม่ได้ ทำไม่ได้นี่คะถ้าคุณบอนด์ไม่อยากไปกับหญิง หญิงจะจอดให้ลงตรงนี้ แล้วหญิงจะไปเองคนเดียวก็ได้”

“ทำไมคุณหญิงพูดอย่างนี้ ผมปล่อยให้คุณหญิงไปไหนไม่ได้นะ” บอนด์รีบบอกทันที

“ทำไมจะไม่ได้คะ ถ้าคุณบอนด์กลัวคุณบอนด์ก็ทิ้งหญิงไปเลยก็ได้” หญิงปองว่าพร้อมทิ้งดวงตาวาววับไปด้วยหยาดน้ำตาที่ซึมออกมา

“คุณหญิงลืมแล้วหรอ ผมเคยบอกว่าจะปกป้องคุ้มครองคุณ ผมจะทิ้งคุณได้ยังไง” บอนด์เห็นดวงตานั้นเขาก็ใจอ่อนอีกตามเคย “แต่ว่าตอนนี้ คุณหญิงอย่าขับรถเร็วเลยนะครับ มันอันตราย” บอนด์หันไปมองข้างทางที่ค่อนข้างมืด ก่อนมองข้างหลังก็เห็นรถเบ็นซ์ยังไล่ตามไม่ลดละ

“ถ้าไม่ขับเร็ว ท่านน้าก็จะตามทัน แล้วหญิงก็คงไม่มีสิทธิได้ทำอะไรอีกแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณบอนด์ ขอให้หญิงได้ทำตามใจตัวเองสักหน แล้วจะกลับไปโดนท่านน้าตำหนิ หญิงก็จะไม่ว่าเลย”

“ปรื้นนนนนนนนนนน” เสียงแตรดังถี่ขึ้นๆ แต่รถของหญิงปองก็ยังแล่นไปอย่างรวดเร็วไม่มีทีท่าจะลดความเร็วลงแม้แต่น้อย

จวบจนรถของหญิงปองขับมาถึงบริเวณหุบเขารักนิรันดร์ นั่นไง ดงดอกบานไม่รู้โรยสีแดง ทำเอาหญิงปองต้องหันมาหาบอนด์ “คุณบอนด์ นั่นดอกบานไม่รู้โรยสีแดงของเรานี่คะ” บอนด์เองก็ยิ้มรับ

ดงดอกบานไม่รู้โรยสีแดงตรงหน้าเต้นไหวไปกับสายลม หญิงปองขับรถเข้าไปใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง....

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 02:35:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17

“โครมมมมมมมมมมมมม”

ภาพและเสียงที่เห็นตรงหน้าทำเอาคนที่อยู่ในรถเบ็นซ์ที่ขับตามมาเสียววาบ เมื่อเห็นกับตาว่ารถคันข้างหน้านั้นพุ่งทะยานลงสู่เขาลาดชันอย่างแรงและเร็วจนดูแทบไม่ทัน

เสียงเครื่องยนตร์กระทบพื้นดังสนั่นหวั่นไหว เศษชิ้นส่วนรถเล็กๆ 2-3 ชิ้นปลิวว่อน รถกลิ้งอีก 2-3 ตลบ ก่อนจะหยุดลงนิ่งสนิทที่ตีนเขา

คนที่อยู่ในรถเบ็นซ์ทั้งหมด พากันลงจากรถแล้ววิ่งไปที่เกิดเหตุทันที เนื่องจากเป็นพื้นที่ลาดชันของเขา การเดินลงเร็วๆ จึงลำบากไม่น้อย แต่ด้วยความเป็นห่วงคนที่อยู่ในรถนั้น ทั้งหมดก็ล้มลุกคลุกคลานไปจนได้

ท่านเจ้าคุ้ม ท่านหญิงปุ้ม ชายทันและหลิงหลิง พากันวิ่งเข้าไปที่รถนั้นอย่างทุลักทุเล

จนมาถึงรถที่จดนิ่งอยู่ ดูจากสภาพแล้วเสียหายไม่น้อย ตัวรถพังจากแรงกระแทก พาให้นึกใจหายว่า แล้วคนในรถจะเป็นอย่างไรบ้าง

ชายทันรีบวิ่งเข้าไปเปิดประตูรถทันที ใช้เวลาเล็กน้อยเพราะระบบรวนไปหมด แต่ก็สามารถงัดประตูออกมาได้ เมื่อประตูเปิดออก ทุกคนก็เห็น

หญิงปองอยู่ในอ้อมแขนของบอนด์ โดยบอนด์เอาตัวบังไว้ทั้งหมด สภาพของเขาจึงบอบช้ำมากกว่าหญิงปองซึ่งไม่มีร่องรอยบอบช้ำมากนัก ทั้งสองอยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน ใบหน้าของหญิงปองซุกอยู่ที่อกของบอนด์ ซึ่งป้องกันหญิงปองไว้จากอันตรายทั้งมวล

ท่านหญิงปุ้มมองภาพนั้นแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 02:37:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18

เง้อ เห็นรูปเขาพิงกันของแม่เพียงแล้ว น่ารักอย่างเว่อร์ เสียดายอ่ะ -*-

(กระซิบ) เก็บไปนอนฝัน เอิ้ก -*- ฝันดีจ้าทุกคน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 9 ก.พ. 51 02:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19

แม่ชม มันโดนนนนนนนจายยยยยอย่างแรง... 555+

“ทุกคนคงเห็นแล้วใช่ไหม คำว่าอคติที่เข้ามาบดบังหัวใจของทุกคน ทำให้คนดีๆ คนหนึ่งต้องเสียหายมาเป็นปีๆ แม้แต่ฉันเองก็ยังหลงผิดไป ฉันรู้แล้ว สิ่งที่ฉาบหน้าให้เราเห็น เสียงที่ลอยมาให้เราได้ยิน มันอาจไม่ใช่ความจริง ถ้าฉันไตร่ตรองให้ดีก่อน ก็คงจะไม่หลงไปอย่างนี้ พวกเราก็เหมือนกัน อย่าตัดสินอะไรเพียงแค่ตาเราเห็นหรือมีคนมาบอก ความจริง มันยังมีอีกมากมายนัก และอีกอย่าง เราอย่าคิดแทนคนอื่น เพราะคนเรามันไม่เหมือนกัน”

จากคุณ : osmile - [ 9 ก.พ. 51 03:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 20

โอ่วววววว . คุนบอนด์ สุดยอดดดค่ะ .

รอคู่ คำแพง มังกร โด้ยย .
ฝันดีค่า แม่ชม (:

จากคุณ : bAM* (b am* [bMWs]) - [ 9 ก.พ. 51 03:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21

คุ้มกับการรอคอยมากค่ะ

จากคุณ : t_tas - [ 9 ก.พ. 51 09:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22

สุดยอดคะ เขียนอะไรต่อไม่ถูกเลย เหมือนกับความคิดเห็นข้างบน คุ้มกับการรอคอย

จากคุณ : หนูศิ - [ 9 ก.พ. 51 10:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 23

เราไม่ได้หารูปมาฝากแม่ชมนานแล้วเนอะ

จากคุณ : Peper_Old - [ 9 ก.พ. 51 11:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24

เค้าออกมากันคนละที เป็นสองรูปไปละกันนะ

จากคุณ : Peper_Old - [ 9 ก.พ. 51 11:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 25

แม่ชมT_T T_T
เรื่องกำลังจะคลี่คลาย
แต่อิชั้นคงคิดถึงเรื่องราวของดอยทุยที่สุดจะซาบซึ้งใจไปอีกเป็นนาน
ทุกคู่ทยอยมาโหมดซึ้งหมดเลย แม่ชมเก่งจริง ๆ จ้ะ

จากคุณ : ซุ่มรักลิง - [ 9 ก.พ. 51 13:32:08 A:203.151.15.246 X: TicketID:155097 ]

ความคิดเห็นที่ 26

^___________________^

สู้ๆค่า แม่ชมมม

จากคุณ : หนูน้ำใส๊ใส - [ 9 ก.พ. 51 14:15:02 ]

ความคิดเห็นที่ 27

บอนด์โขมยซีนอ้ะ พระเอกสุดๆ

รอต้น-นุ่น, มังกร-คำแพงด้วยนะคะ

จากคุณ : ฟ้าใส ในเงาจันทร์ (ฟ้าใส ในเงาจันทร์) - [ 9 ก.พ. 51 16:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 28

เรื่องราวเริ่มคลี่คลายทีละนิดแล้ว

แม่ชมมาต่อเร็วๆหน่ะค่ะ น้องรอติดตามอยู่ตลอด

ปล.อย่าลืมแม่คำแพงกับพ่อมังกรหล่ะเจ้าค่ะ (ของชายธีด้วยก็ดีหน่ะค่ะ) ^0^

จากคุณ : Sung Soo Ki - [ 9 ก.พ. 51 18:42:29 ]

ความคิดเห็นที่ 29

เข้ามาให้กำลังใจแม่ชมค่า
เศร้ามากตอนนี้คอมพัง นิยายของแม่ชมที่เก็บไว้หายเกลี้ยงเลย มาตามเก็บก็ไม่ได้เพราะกระทู้เปิดแล้วหาไม่เจอหลายกระทู้เลยเสียดายมากๆ

จากคุณ : รักนะ..หมูกู้ - [ 9 ก.พ. 51 19:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 30

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

จากคุณ : TSC.102 - [ 9 ก.พ. 51 21:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31

ชอบทั้งสีฟ้าและสีแดง
ยังรอสีเขียวชมพูอยู่นะ

จากคุณ : ARSENE1970 - [ 9 ก.พ. 51 22:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 32

เข้ามาให้กำลังใจด้วยคน แล้วก็รออ่านด้วยจ้า มาเร็วๆนะ ..แม่ชม

จากคุณ : Loveyly Poohny - [ 9 ก.พ. 51 22:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 33

กรี๊ดกร๊าด...
แม่ชมจ๋า....ทำให้ร้องไห้ได้เลยหง่ะ

ทั้งสองคู่เลย ชายทันและหลิงหลิง ซาบซึ้งคลี่คลาย

หญิงปองกะบอนด์ อบอุ่นเต็มไปด้วยรัก

โฮกฮาก....ไม่ไหวที่จะรอแล้ว ฮือๆ

ขอให้ดนสมหวังเหอะน้า...น้องน้ำอย่าใจร้ายกะดนเลย T_T

ขอบคุณแม่ชมนะค่ะ

สนุก

เศร้า

ซึ้ง

กินใจ

เอารางวัลนักแต่งละครยอดเยี่ยมแห่งปีไปเลยคร่า

จากคุณ : jejeejajar - [ 9 ก.พ. 51 23:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 34

บอนด์แมนมากๆค่ะ

เป็นห่วงจังเลยแม่ชม

จากคุณ : ps_37 - [ 10 ก.พ. 51 04:36:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35

รอแม่ชมจ้า

จากคุณ : aprilfullday - [ 10 ก.พ. 51 19:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 36

ต่อด๊วนนนนนนนนนนนน
ตื่นเต้นเว้ยค่ะ

จากคุณ : moonshine19 (moonshine19) - [ 10 ก.พ. 51 22:01:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37

มาให้กำลังใจแม่ชมจ้ะ

^____________________________^

จากคุณ : [Zonic] - [ 10 ก.พ. 51 22:11:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38

แม่ชมจ๊ะ
มาให้กำลังใจน๊า

จากคุณ : อยากให้โลกนี้มีแต่สีชมพู - [ 10 ก.พ. 51 23:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 39

มาแล้วจ้า ช่วงนี้เอาไปแค่นี้ก่อน เดี๋ยวรอดูว่ามีแรงแต่งต่อเปล่า -*-

ขอบคุณทุกท่านจ้ะ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 11 ก.พ. 51 00:13:42 ]

ความคิดเห็นที่ 40

บอนด์และหญิงปองถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลโคกสารินโดยด่วน แต่พัดชาบอกกับท่านหญิงปุ้มและท่านเจ้าคุ้มว่า “ตอนนี้หมอใหญ่ไม่อยู่ค่ะ อยู่แต่คุณหมอน้ำมนต์”

คุณหมอน้ำมนต์ที่ว่า คือคุณหมอแห่งอนามัยบ้านทุ่งแมกโนเลียที่มาช่วยงานแทนหมอใหญ่ที่ไปสัมมนาต่างจังหวัด

“ไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวคุณหมอน้ำมนต์จะเข้าไปดูอาการให้ค่ะ”พัดชาบอกพร้อมกับรีบเร่งไปตามหมอน้ำมนต์เข้าไปดูอาการของบอนด์ในห้องไอซียู

ส่วนหญิงปองเข้าไปตรวจร่างกายอีกห้องหนึ่ง แต่ท่าทางไม่ได้เป็นหนักเท่าบอนด์

ท่านหญิงปุ้ม ท่านเจ้าคุ้ม ชายทันและหลิงหลิงต่างพากันรออยู่หน้าห้องไอซียูที่บอนด์เข้าไปตรวจอย่างใจจดจ่อ

เป็นเวลานานเท่าไหร่ไม่รู้ได้ หมอน้ำมนต์ก็ออกมาพร้อมกับพัดชา

ท่านหญิงปุ้มเดินเข้าไปหาทันที “เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”

คุณหมอน้ำมนต์นิ่งไปนิดหนึ่งอย่างหนักใจ ก่อนจะตอบว่า “สมองได้รับความกระทบกระเทือนค่ะ ตอนนี้คุณบอนด์ยังสลบอยู่ หมอคิดว่าต้องมีการตรวจสมองอย่างละเอียดอีกครั้งหนึ่ง แต่ว่า หมออยากให้เป็นหมอผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยตรงเป็นคนตรวจ เพื่อผลที่แน่นอนจริงๆ น่ะค่ะ”

“แล้วคุณหมอคนไหนละคะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญ คุณหมอช่วยแนะนำหน่อยได้ไหมคะ จะเสียเงินเท่าไหร่ก็ไม่ว่า ขอให้บอนด์ปลอดภัยเท่านั้น” ท่านหญิงพูดขึ้นมาโดยไม่ลังเล

“โรงพยาบาลเราก็มีหมอที่เชี่ยวชาญด้านนี้โดยตรงอยู่คนหนึ่งค่ะ ถึงจะเพิ่งจบมาใหม่ๆ แต่ก็เก่งมากเลยค่ะ ชื่อหมอมุก” หมอน้ำมนต์แนะนำ

“แล้วคุณหมอมุกอยู่ที่ไหนล่ะคะ”

“ตอนนี้ไปสัมมนาอยู่ต่างจังหวัดค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ตอนนี้ติดต่อกับหมอมุกเรียบร้อยแล้วค่ะ หมอใหญ่เป็นประธานการสัมมนาคงจะมาไม่ได้ แต่หมอมุกบอกว่าจะรีบเดินทางมาโดยเร็วที่สุดค่ะ ระหว่างนี้หมอจะให้พยาบาลเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิดนะคะ”

ท่านหญิงถอนหายใจ รู้สึกโล่งอกไปเปลาะหนึ่ง แม้จะอดเป็นห่วงไม่ได้แต่ก็ยังใจชื้นที่จะมีหมอผู้ชี่ยวชาญมารักษาบอนด์

“ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ คุณหมอไม่ต้องห่วงนะคะ ยาแพงเท่าไหร่ยังไงบอกดิฉันได้เลย ดิฉันยินดีจ่ายเต็มที่ค่ะ”

“ค่ะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าจะเรียนท่านหญิงทุกระยะเลยนะคะ เดี๋ยวหมอต้องขอตัวก่อน” ว่าแล้วหมอน้ำมนต์ก็เดินออกไป

ท่านหญิงปุ้มหันมาทางท่านเจ้าคุ้ม หน้าเศร้า “หญิงทำอะไรผิดไปอีกแล้วใช่ไหมคะ ท่าน”

“อย่าว่าแต่ท่านหญิงเลย ผมเองก็ผิดเหมือนกัน” ท่านเจ้าคุ้มว่าแล้วส่ายหน้าช้าๆ “ผมทำให้ลูกต้องเป็นทุกข์ เพราะผมทำตามความต้องการของตัวเอง ความสุขของตัวเอง โดยไม่ได้คิดถึงใจของลูกผมเลย”

“หญิงก็เหมือนกัน หญิงก็ไม่นึกถึงใจหลานเหมือนกัน เมื่อถึงตอนนี้ หญิงรู้สึกผิดจนไม่รู้จะพูดยังไงถูก ถ้าบอนด์เกิดเป็นอะไรขึ้นมา หญิงจะไปบอกหญิงปองว่ายังไง แล้วหลานของหญิงจะเป็นยังไง” ท่านหญิงว่าอย่างสำนึกผิด ก่อนจะหันไปทางหลิงหลิง “ชั้นต้องขอโทษจริงๆ นะหลิงหลิง ที่บอนด์ต้องเป็นอย่างนี้ก็เพราะชั้น แต่ไม่ต้องห่วงนะ ยังไง ชั้นก็จะไม่ยอมให้บอนด์ต้องเป็นอะไรไปแน่ๆ”

หลิงหลิงยิ้มอย่างให้กำลังใจท่านหญิง แม้ในใจจะเป็นห่วงบอนด์มาก แต่ก็รู้สึกยินดีที่ท่านหญิงเข้าใจบอนด์มากขึ้น

“ท่านหญิงทำใจดีๆ ไว้เถอะค่ะ หลิงคิดว่าบอนด์ต้องไม่เป็นอะไร”

“ชายว่า เราไปเยี่ยมหญิงปองกันก่อนดีไหมครับ” ชายทันเสนอ ทุกคนเห็นด้วยจึงพากันเดินไปที่ห้องของหญิงปอง
แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 51 23:39:21

จากคุณ : ชมเช้า - [ 11 ก.พ. 51 00:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 41

กำลังสนุกเลยจ้ะแม่ชม

จากคุณ : กล้วยไม้ฟันงู - [ 11 ก.พ. 51 00:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 42

แม่ชม สู้ ๆ...

จากคุณ : ง่วงแล้วทำไมไม่นอน(วะ)!! (All bread) - [ 11 ก.พ. 51 01:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 43

มาทีละกรอบก็ยังดี ติดตามอยู่นะจ๊ะ

จากคุณ : Peper_Old - [ 11 ก.พ. 51 01:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 44

แม่ชมจ๋า..

พิมพ์ผิดอีกแล้วจ้ะ ^^

"แต่ก็รู้สึกยินดีที่ท่านหลิงเข้าใจบอนด์มากขึ้น"

แม่ชมสู้ๆนะจ้ะ

จากคุณ : mywind - [ 11 ก.พ. 51 02:49:46 ]

ความคิดเห็นที่ 45

ตามติดเสมอจ้าๆ ^^'

จากคุณ : I d y * (eiffup ~*) - [ 11 ก.พ. 51 07:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 46

ตามมาแว้ว....

คลี่คลายแล้ว...ทุกอย่างกำลังจะคลี่คลาย... ดีใจจัง

จากคุณ : แฟนคลับ...แม่ชม (nong_PAB) - [ 11 ก.พ. 51 09:34:49 ]

ความคิดเห็นที่ 47

ตามอ่านซะจุใจเลยจ้ะ แม่ชม

ดีใจกะชายทัน-หลิงหลิงด้วย

หญิงปองกะบอนด์ก็น่าจะหมดทุกข์หมดโศกซะทีนะ

ยังรอต้น-นุ่น คำแพง-มังกร ดนตรี-น้ำ ชายเดี่ยว-บอลลูน ชายธี-หมอมุก และก็ ฮีโจ-แมว (ถูกคู่มั้ยเนี่ย)

และสุดท้ายรอแม่ชมอยู่หน้าเรือนเหมือนเดิมจ้า

จากคุณ : อุบาสิกา - [ 11 ก.พ. 51 10:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 48

เนื้อเรื่องงวดเต็มทน เข้มข้นทุกบรรทัด
อ๊ากกกกกก ห่วงพ่อบอนด์จริงๆ

จากคุณ : Nusantara - [ 11 ก.พ. 51 15:01:16 ]

ความคิดเห็นที่ 49

เคลียร์ไปได้2คู่
รอลุ้นแพงตี๋กะต้นนุ่นต่อปาย

จากคุณ : ARSENE1970 - [ 11 ก.พ. 51 21:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 50

มาแล้วจ้า -*- วันนี้จะได้กี่กรอบน้อ -*-

ป.ลิง แก้คำผิดแล้วจ้า ขอบคุณมากจ้า มาอ่านกันอีกกรอบนะ มาทีละน้อยๆ นะจ๊ะ แหะๆ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 11 ก.พ. 51 23:40:46 ]

ความคิดเห็นที่ 51

เมื่อทุกคนเข้าไปในห้องพักฟื้นคนไข้ของหญิงปอง ก็เห็นหญิงปองกำลังนอนเหม่ออยู่บนเตียง บาดแผลที่มีได้รับการทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดวงหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของหญิงปองทำให้ท่านหญิงปุ้มมองแล้วสะท้อนใจ พอจะรู้ว่า หลานสาวกำลังคิดอะไรอยู่

ทันทีที่หญิงปองเห็นผู้ที่เข้ามาใหม่ ก็รีบพูดขึ้นทันที “ท่านน้าคะ คุณบอนด์เป็นยังไงบ้าง เขาไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมคะ ท่านน้าต้องช่วยเขานะคะ คุณบอนด์อุตส่าห์ปกป้องหญิง”

สิ่งที่หญิงปองกังวลก็คืออาการของบอนด์นั่นเอง ท่านหญิงถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะตอบอย่างอ่อนโยน “ไม่ต้องห่วงหรอกจ้ะหญิง บอนด์เขาต้องไม่เป็นอะไร น้าจะให้หมอที่เก่งที่สุดมารักษาเขา เขาจะต้องปลอดภัยแน่ๆ”

“จริงหรือคะ ท่านน้า” หญิงปองเอ่ยออกมาอย่างค่อยเบาใจ แต่เมื่อมองเห็นท่านน้าและท่านเจ้าคุ้มมาด้วยกัน อีกทั้งชายทันและหลิงหลิงก็มาด้วย หญิงปองก็เอ่ยออกมาเบาๆ “เอ่อ หญิงต้องขอโทษทุกคนด้วยที่ทำอะไรวู่วามแบบนั้นลงไป”

ท่านน้าฟังแล้วหันไปมองท่านเจ้าคุ้ม ก็เห็นท่านพูดว่า “หญิงไม่ต้องขอโทษลุงหรอก ลุงเองก็ผิดด้วยเหมือนกัน ลุงไม่รู้จริงๆ ว่าได้ทำอะไรที่บังคับจิตใจหญิงไป แต่ลุงอยากจะบอกหญิงว่า หญิงมีอะไร หญิงบอกท่านน้า บอกลุงได้ อย่าเก็บเอาไปกลุ้มใจ คิดมากคนเดียว ลุงกับท่านน้าน่ะรักหญิงนะ พวกเราไม่สบายใจหรอกลูก ที่เห็นหญิงไม่มีความสุขน่ะ”

สิ้นคำของท่านเจ้าคุ้ม ท่านหญิงก็เข้ามากอดหญิงปองไว้ แล้วบอกด้วยน้ำเสียงปราณี “หญิงรู้ไหมว่าน้ารักหญิงมาก อะไรที่หญิงมีความสุข น้าก็มีความสุขด้วย อะไรที่หญิงเป็นทุกข์น้าก็ทุกข์ไม่แพ้กัน ครั้งนี้น่ะ น้าผิดจริงๆ น้าผิดที่ทำร้ายจิตใจหญิง ตอนนี้น้ารู้แล้ว เราไม่ควรจะไปดูถูกความรู้สึกของใครทั้งนั้น เพราะหัวใจของคนเรามันยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน ไม่ว่าใครจะยากดีมีจนอย่างไรก็ตาม”

หญิงปองฟังท่านน้าพูดแล้วใจชื้นขึ้น เอ่ยออกมาเบาๆ “ท่านน้าคะ คุณบอนด์ เอ่อ”

ท่านน้านิ่งไปนิดก่อนจะ ถามเบาๆ “หญิงรักเขาใช่ไหม”

หญิงปองตอบโดยไม่ลังเล “ค่ะ หญิงรักเขา และหญิงก็เชื่อ ว่าเขาก็รักหญิงมากเช่นกัน เรารักกันค่ะท่านน้า”

ท่านหญิงพยักหน้า “น้าเข้าใจแล้วลูก เข้าใจดีทุกอย่าง และรู้ถึงความรักของคนสองคนแล้ว หญิงไม่ต้องกลัวนะ น้าไม่ปล่อยให้คนที่หญิงรักต้องเป็นอะไรไปเป็นอันขาด เพราะน้าเองก็นับถือน้ำใจเขาเหมือนกัน”

หญิงปองได้ฟังแล้วยิ้มอย่างโล่งอก “ขอบคุณนะคะท่านน้า ขอบคุณมากจริงๆ ที่ช่วยคุณบอนด์”

“ไม่ต้องขอบคุณน้าหรอกลูก นี่มันเป็นสิ่งที่น้าควรจะทำ ว่าที่จริงน้าควรจะทำมันตั้งนานแล้วด้วยซ้ำ” ท่านหญิงกล่าวยิ้มๆ มองเห็นใบหน้าสดใส สดชื่นขึ้นมาทันทีของหญิงปองแล้วคิดในใจ นี่คือสิ่งที่ถูกต้องที่เราควรจะทำ รอยยิ้มและใบหน้าเบิกบานของหลานสาวในเวลานี้สิ คือสิ่งที่เราต้องการอยากจะเห็น ไม่ใช่ใบหน้าหม่นเศร้าไร้ความสุขเหมือนที่ผ่านมา

ท่านหญิงอดจะยิ้มออกด้วยความสุขไม่ได้ เราจะต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกเล่า คิดแล้วหันไปยิ้มกับท่านเจ้าคุ้ม ต่างรู้สึกดีเหลือเกินที่อคติอันบดบังหัวใจอยู่นั้นได้จางหายไป ความเป็นจริงที่รับรู้ได้จากหัวใจ ต้องใช้ใจสัมผัสเท่านั้นมันจึงจะมีคุณค่ามากกว่าการมองเห็นด้วยตา

หากเราเปิดหัวใจ เราก็จะมองเห็นความจริง

จากคุณ : ชมเช้า - [ 11 ก.พ. 51 23:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 52

หมอมุกรีบเดินทางมาดูอาการของบอนด์ มาถึงก็เข้าห้องไอซียูไปเป็นเวลานาน ทำเอาคนที่รออยู่ข้างนอกอดเป็นห่วงไม่ได้

ชายเดี่ยวและชายธีวิ่งกระหืดกระหอบมาถึงหน้าห้องไอซียู ตรงเข้ามาหาท่านหญิง “เป็นยังไงบ้างครับ” ชายเดี่ยวถาม

“ก็อย่างที่น้าบอกไปทางมือถือนั่นแหละ หญิงปองปลอดภัยแล้ว ตอนนี้หลับอยู่ แต่บอนด์ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง ตอนนี้หมอเข้าไปดูอาการแล้ว”

“หมอเข้าไปนานหรือยังครับ” ชายธีถาม

“นานแล้วล่ะจ้ะ โชคดีที่เราได้หมอเชี่ยวชาญทางนี้ หมอเขาอุตส่าห์รีบมาดูอาการให้” ท่านหญิงตอบ ก่อนจะหันไปมองที่ห้องไอซียูอีกครั้ง

ทั้งหมดต่างเฝ้ารอด้วยความอดทน ตราบจนกระทั่งหมอเปิดประตูห้องไอซียูออกมา

ชายธีชะงักไปทันทีเมื่อเห็นว่า หมอที่เปิดประตูออกมานั้นเป็นหมอมุก หมอมุกเองก็ดูเหมือนชะงักไปเช่นกันเมื่อเห็นชายธี

ทั้งสองเผลอสบตากัน แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น

“บอนด์เป็นยังไงบ้างคะหมอ” เสียงของท่านหญิงดังขึ้นมาทำให้หมอมุกสะดุ้ง รีบหันไปตอบ “คุณบอนด์ปลอดภัยดีค่ะ มีบาดแผลใหญ่สองที่นะคะ ตอนนี้ทำแผลเรียบร้อยแล้ว ส่วนสมองในขั้นต้นไม่พบสิ่งผิดปกติ แต่ต้องขอตรวจอย่างละเอียดอีกที ระยะนี้จะของดน้ำงดอาหารเพื่อดูอาการก่อนค่ะ”

“แสดงว่าบอนด์จะปลอดภัยแน่นอนแล้วใช่ไหมคะ” หลิงหลิงถาม

“ค่อนข้างแน่ค่ะ ต้องรอดูอาการคืนนี้กับเช็คสมองอย่างละเอียดอีกทีนึง ซึ่งก็จะรู้ผลไม่นาน” หมอมุกตอบ

“โล่งอกไปที ยังไงก็เบาใจนะคะ เพราะรู้ว่าคุณหมอน่ะเก่ง เมื่อกี้โทรศัพท์คุยกับหมอใหญ่แล้ว หมอใหญ่คุยให้ฟังว่าหมอมุกน่ะ จบทางด้านนี้มาโดยตรง อายุยังน้อยอยู่เลยนะคะ” ท่านหญิงมองหมอแล้วอดจะชมไม่ได้ หมอยิ้มเขินๆ รู้ได้ด้วยหางตาว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองอยู่

“หมอเองก็เพิ่งเริ่มทำงานน่ะค่ะ ก็ต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ”

“ถ้ามาอยู่โรงพยาบาลนี้ หมอจะได้ประสบการณ์เยอะทีเดียว เพราะหมอใหญ่น่ะเก่งมากเลยครับ” ท่านเจ้าคุ้มว่าแล้วยิ้มอย่างเอ็นดู

ท่านหญิงปุ้มมองหมอมุกแล้วหันไปมองหลานชายทั้งสอง “ยังไม่ได้แนะนำหมอมุกให้รู้จักหลานชายอีกสองคนเลยค่ะ นี่หลานชายคนกลางค่ะ”

ชายเดี่ยวยิ้ม แล้วทักทาย “สวัสดีครับหมอ ผมชายเดี่ยวครับ”

ท่านหญิงปุ้มแนะนำต่อ “ชายเดี่ยวเขากำลังจะแต่งงานอีกสองวันนี้แหละค่ะ” สิ้นคำพูดของท่านหญิงปุ้ม ชายเดี่ยวที่ยิ้มๆ อยู่ก็ซึมลงไป แต่ท่านน้าไม่ได้สังเกต

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และก็ยินดีด้วยนะคะ” หมอมุกยิ้มให้ชายธี หันไปมองคนข้างๆ เห็นเขายิ้มให้ทั้งปากทั้งตาก็ทำเมินไปเสีย พอดีกับที่ท่านหญิงปุ้มแนะนำ “แล้วนี่หลายชายคนเล็กค่ะ ชายธี กำลังจะหมั้นกับหนูแพงในอีกสองวันนี้เหมือนกัน”

หมอมุกชะงัก หันมามองหน้าชายธี สายตาที่มองมานั้นมีร่องรอยของการตัดพ้อซ่อนอยู่ลึกๆ มันทำให้ชายธีรู้สึกสะดุดในหัวใจทันที จากที่ยิ้มอยู่ก็หุบยิ้ม ขยับจะพูดอะไรก็พอดีหมอมุกตัดบทขึ้นมาก่อนว่า “งั้นเดี๋ยวหมอต้องขอตัวก่อนนะคะ แล้วจะมาดูอาการคุณบอนด์ให้เป็นระยะๆนะคะ”

ว่าแล้วหมอมุกก็เดินออกไปทันที ทิ้งชายธีให้มองตามด้วยความว้าวุ่นใจ หนักเขาก็หันมาบอกท่านหญิงว่า “เดี๋ยวชายขอตัวแป๊บนึงนะครับ” และโดยไม่รอคำตอบ ชายธีก็วิ่งตามหมอมุกไป

จากคุณ : ชมเช้า - [ 12 ก.พ. 51 03:04:22 ]

ความคิดเห็นที่ 53

หมอมุกเดินเร็วๆ ออกมาจากที่ตรงนั้น เดินโดยไม่รู้ว่าตัวเองจะไปไหน รู้แต่ว่าไม่อยากอยู่ที่ตรงนั้นอีกต่อไป ไม่อยากอยู่ดูหน้าคนๆนั้นอีก

ทำไมเราต้องรู้สึกอย่างนี้ด้วยก็ไม่รู้ ทำไมจะต้องไปรู้สึกอะไรด้วย หมอมุกพยายามห้ามความรู้สึกของตัวเอง

ในระหว่างที่กำลังต่อสู้กับความรู้สึกในใจอยู่นั้น ก็มีเสียงเรียกดังมาจากทางด้านหลัง “หมอมุกครับ หมอมุก”

หมอมุกรู้แล้วว่าเป็นเสียงใคร แต่ก็ไม่ยอมหยุดเดิน ยังคงเดินต่อไปจนถึงสวนหย่อมของโรงพยาบาล จวบจนได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา พร้อมเสียงเรียกอีกครั้งไม่เบานัก “หมอมุกครับ หมอมุกสุดที่รักกกก”

คราวนี้หมอมุกชะงักกึก หันมามองทันที ดวงตานั้นเอาเรื่อง แต่ดูเหมือนชายธีจะไม่รู้สึก เขาเรียกอีก “หมอมุกสุดที่รักของผม”

“อย่ามาพูดอย่างนี้นะคะ” หมอมุกพูดเสียงเขียว

“ทำไมจะพูดไม่ได้ ก็หมอเป็นสุดที่รักของผมจริงๆ นี่” ชายธีจ้องตาหมอแล้วเอ่ยออกมาเบาๆ “ผมคิดถึงหมอมากนะ”

“ก็ไหนว่าคุณชายกำลังจะหมั้นไม่ใช่หรอคะ” หมอมุกเอ่ยประโยคนี้ออกมาอย่างยากลำบาก “แล้วมาเที่ยวพูดแบบนี้กับคนอื่น คนที่ไม่ใช่คู่หมั้นของตัวเองได้หรอคะ คุณควรจะไปพูดกับแพงมากกว่า”

“ผมจะไปพูดกับแพงได้ไง ก็ผมไม่ได้รักแพง” ชายธีพูดจริงจัง “ท่านน้าบังคับให้ผมหมั้น ผมกับแพงก็กลุ้มใจอยู่ ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง ผมนึกถึงหมออยู่ตลอดเวลา”

“นึกถึงทำไมคะ” เสียงหมออ่อนลง

“ดนบอกว่า ถ้าเรามีคู่รักมายืนยันกับท่านน้า บางทีท่านน้าอาจจะใจอ่อน ผมเลยก็เลยนึกถึงหมอ” ชายธีพูดแล้วยิ้มนิดๆ “แต่ไม่รู้หมอจะยอมมาเป็นคู่รักของผมหรือเปล่า”

“ถ้าหมอบอกว่าไม่ล่ะ” หมอตอบเมินๆ

“ถ้าไม่ ผมก็คงต้องหมั้นกับแพง เพราะผมคงหาใครมาเป็นคู่รักผมไม่ได้”

“ทำไมจะหาไม่ได้คะ คนที่อยากจะเป็นคู่รักกับคุณชายก็คงจะมีอยู่เยอะแยะ” หมออดจะค้อนออกมานิดหนึ่งไม่ได้ แต่ชายธีกลับคว้ามือหมอมาจับไว้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะสบตานิ่งแล้วว่า

“แต่คนที่ผมรักมีอยู่คนเดียวนี่ บานไม่รู้โรยสีชมพูอ่อนของผมมีอยู่ดอกเดียว หมอก็น่าจะรู้”

หมอชะงัก มองมืออ่อนนุ่มในอุ้งมือแข็งแรงของชายธี ทั้งที่สมองสั่งให้ขยับมือออกแต่หัวใจกลับไม่ยอมทำตาม ชายธีกระชับมือในอุ้งมือแน่นๆ

“ผมไม่เคยรักใครนอกจากหมอนะ ถ้าสงสารผมก็ช่วยผมหน่อยนะครับ”

ดวงตาหวานซึ้งที่สบมานั้นทำให้ความเข้มแข็งในหัวใจของหมอสั่นคลอน หัวใจวูบไหวไปด้วยความรู้สึกที่อ่อนหวาน ความในใจที่ส่งผ่านมาทางสายตาของชายธีนั้นมากล้น มันสัมผัสได้ด้วยหัวใจที่ตรงกัน

และภาพนั้นทำให้ท่านหญิงปุ้มที่เดินตามมาชะงัก ก่อนจะมองคนทั้งคู่ด้วยสายตาครุ่นคิด

จากคุณ : ชมเช้า - [ 12 ก.พ. 51 03:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 54

โอวว ชายธีรุกขนาดนี้ เขินแทนหมอมุก ><~~

แม่ชมสู้ๆ แม่ชมสู้ๆ
อย่าลืมพักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะจ้ะ
นอนดึกจริงๆ

จากคุณ : mywind - [ 12 ก.พ. 51 03:22:24 ]

ความคิดเห็นที่ 55

ชายธี เก่งล้ำเพื่อนๆ ไปหน่อยป่ะ?เนี่ย

ญาณบอกว่าแม่ชมมา และจะมาอีกทีตี5

Arsenalของชั้นจะจบแล้ว ไปนอนก่อนน้า

จากคุณ : ARSENE1970 - [ 12 ก.พ. 51 04:48:08 ]

ความคิดเห็นที่ 56

กรี๊ด น่าจะจบด้วยดีอีก 1 คู่ ลุ้นต่อไปกับคู่ที่เหลือ

จากคุณ : หนูศิ - [ 12 ก.พ. 51 10:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 57

หายไปนานนนน....แต่เหมือนแม่ชมส่งกระแสจิตไปหา 555

กรี๊สสสสซาหลบ....เข้ามาเจอชายธีบอกรักหมอมุกได้สะใจคนเชียร์มั่กๆๆ...เขิลด้วยอ่ะ

ขอให้คู่อื่นๆ เปิดใจถึงใจเร็วๆน๊า....ลุ้นๆ โดยเฉพาะน้องมังกร กะ นู๋แพง

ขอบคุณแม่ชมนะค้า... flower

จากคุณ : แฟนเก่า (champignon) - [ 12 ก.พ. 51 11:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 58

ชายธี...ร้ายจริงๆ

จะคลี่คลาย อีกคู่แระ อิ อิ

จากคุณ : แฟนคลับ...แม่ชม (nong_PAB) - [ 12 ก.พ. 51 14:00:06 ]

ความคิดเห็นที่ 59

ตอนนี้คู่ที่คลี่คลายแล้วก็มี --> ชายทัน-หลิงหลิง & หญิงปอง-บอนด์

ชายธี-หมอมุก ก็กำลังตามมาติดๆ (ซึ่งชายธีก็เจ้าเล่ห์ได้ใจจริงๆค่ะ)

ส่วน คำแพง-มังกร ดน-น้ำ ต้น-นุ่น ชายเดี่ยว-บอลลูน ฮีโจ-แมว ก็กำลังลุ้นต่อหน่ะค่ะแม่ชม

จากคุณ : Sung Soo Ki - [ 12 ก.พ. 51 20:53:48 ]

ความคิดเห็นที่ 60

เขินโว้ยๆ
ไมชายธีน่ารักเยี่ยงนี้!!!!!!!

ปล.อ่านไปก็หวั่นไหวแทน อ๊ากกก ชื่อหมอดันมาเหมือนชื่อเราซะนี่

จากคุณ : moonshine19 - [ 12 ก.พ. 51 22:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 61

คิดถึงแม่ชมค่ะ

เป็นกำลังใจให้...ดน-น้ำ, ต้น-นุ่น, ชายเดี่ยว,บอลลูน, ฮีโจ-แมว...

แล้วก็แม่ชมค่ะ

มาเร็วๆนะคะ...รอนานเลย

จากคุณ : RakTawan - [ 12 ก.พ. 51 23:56:45 ]

ความคิดเห็นที่ 62

มาให้กำลังใจแม่ชมด้วยคน

รักษาสุขภาพด้วยน้า

จากคุณ : แฟนฟิคค่ะ (chree) - [ 13 ก.พ. 51 01:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 63

น้องชมสู้โว้ย

จากคุณ : Musiclism - [ 13 ก.พ. 51 11:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 64

เข้ามาให้กำลังใจแม่ชมจ้ะ ^__^

ยังรอแม่ชมอยู่หน้าเรือนจ้า

และก็รอคู่ที่เหลือด้วย

ปล. ให้ใจชายธีเต็ม ๆ เลยค่ะ ปากกะใจตรงกันจริง ๆ ไม่ให้เสียเวลาเลยนะ

จากคุณ : แม่ชมแฟนคลับ (อุบาสิกา) - [ 13 ก.พ. 51 11:40:51 ]

ความคิดเห็นที่ 65

ช่วงนี้ดนตรีหายไป เครียดเลย

จากคุณ : Peper_Old - [ 13 ก.พ. 51 13:10:44 ]

ความคิดเห็นที่ 66

แม่ชมจ๋า แวะมาลงชื่อก่อน
ไม่ค่อยมีเวลาเหมือนกัน
เดี๋ยวแว้บไปอ่านตอนที่ 50 ก่อน หุ..หุ

แต่ไม่ลืมที่จะเป็นกำลังใจให้แม่ชมอยู่เสมอนะคะ^^

จากคุณ : Mayvoice~ - [ 13 ก.พ. 51 16:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 67

แวะมาติดตามจ้าแม่ชม ^^

จากคุณ : palmpotter - [ 13 ก.พ. 51 18:44:46 ]

ความคิดเห็นที่ 68

กำลังเข้มข้นเลยค่ะแม่ชม
ป่านนี้ต้นกับนุ่นจะเป็นยังไงบ้างนะ

จากคุณ : tidtee-genius - [ 13 ก.พ. 51 21:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 69

มาแล้วจ้า มาแล้ว ยังไม่แตกนะ รอไปแตกพรุ่งนี้เลยเน้อ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ก.พ. 51 23:16:53 ]

ความคิดเห็นที่ 70

เฮียปั๋งและชาวคณะงิ้วมาเยี่ยมบอนด์ที่โรงพยาบาลโคกสารินในวันรุ่งขึ้น หลังจากที่โทรศัพท์ถามอาการจากหลิงหลิงเมื่อคืนแล้ว

เฮียปั๋งร้อนใจ เป็นห่วงบอนด์ อยากจะมาดูอาการตั้งแต่เมื่อคืน แต่หลิงหลิงบอกว่าหมอยังห้ามเยี่ยม จึงตกลงใจว่าจะมาตอนเช้า

เมื่อมาถึงหน้าห้องไอซียู หมอก็ยังห้ามเยี่ยมอยู่ เฮียปั๋งมีสีหน้ากังวล “บอนด์ไม่เป็นอะไรแน่นะหลิง หมอเขาว่าไงบ้าง”

“หมอบอกว่าบอนด์ปลอดภัยแน่ค่ะเฮีย เพียงแต่ต้องเช็คสมองอย่างละเอียดและรอดูอาการแทรกซ้อนอีกเล็กน้อย” หลิงหลิงตอบ

“ถ้าอย่างนั้นก็โล่งอกไปที ตอนที่หลิงโทรไปบอกเฮียน่ะ เฮียใจหายหมดเลย” เฮียปั๋งว่าอย่างโล่งใจ พลางหันไปหาท่านหญิงและท่านเจ้าคุ้ม “ต้องขอบคุณท่านทั้งสองมากนะครับ ที่จัดการเป็นธุระเรื่องบอนด์ให้อย่างดี”

“อะไรได้ล่ะเฮียปั๋ง ฉันเองสิต้องขอโทษเฮีย ขอโทษบอนด์เขา ฉันทำผิดต่อบอนด์เขา และความผิดนั้น มันยังส่งผลมาถึงหลานสาวฉันด้วย” ท่านหญิงรีบพูดทันที ดวงหน้าเศร้าไปเมื่อนึกถึงเรื่องราวของหญิงปองที่ผ่านมา “แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ความสุขของฉันก็คือ การที่ได้เห็นหลานๆ มีความสุข ใช่ไหมคะท่าน” ประโยคหลังหันไปหาท่านเจ้าคุ้ม ท่านก็ยิ้มรับ พยักหน้า “ใช่แล้วท่านหญิง ตอนนี้ลูกชายผมมีความสุข ก็ดีใจที่สุดแล้ว” พูดแล้วหันไปหาชายทัน เห็นยืนยิ้มอยู่กับหลิงหลิง ท่านเจ้าคุ้มก็อดยิ้มไม่ได้

เฮียปั๋งกำลังจะยิ้มกับภาพตรงหน้าอยู่แล้วเชียว แต่เมื่อนึกอะไรขึ้นได้ก็ว่าอย่างร้อนใจ “แต่ว่า บอนด์มาเจ็บซะอย่างนี้ แล้วใครจะเล่นงิ้วล่ะครับ”

ทุกคนได้ฟังก็อึ้งไป บอลลูนซึ่งยืนอยู่ข้างเฮียปั๋งก็ค่อยๆ พูดออกมา “เหตุการณ์แบบนี้มันเคยเกิดขึ้นมาแล้วนะคะ หวังว่าคุณชายคงจะยังจำได้”

ทุกคนหันมามองชายทันทันที ทำเอาชายทันต้องพูดขึ้นมาอย่างเขินๆ “นี่คงไม่ได้หมายความว่า...”

“ชายอยากเล่นงิ้วไม่ใช่หรอ แล้วงิ้วครั้งนั้นของชายน่ะ ก็เล่นดีมากเลยนะ” ท่านเจ้าคุ้มเอ่ยขึ้นมา ชายทันมองหน้าท่านพ่อ “หมายความว่าท่านพ่อรู้หรอครับ ว่าชายแอบไปเล่นงิ้ว”

“ชายเป็นลูกพ่อ ทำไมพ่อจะจำชายไม่ได้” ท่านเจ้าคุ้มยิ้มนิดๆ “พ่อตกลงกับท่านหญิงแล้ว เราจะยกเลิกงานแต่งงานระหว่างลูกกับหญิงปอง แต่งานรื่นเริงก็ยังมีอยู่ เพราะฉะนั้น คืนนี้ลูกก็ไปเล่นงิ้วได้”

ชายทันหันไปมองหลิงหลิง ยิ้มอย่างดีใจ บอลลูนก็พูดขึ้นมาอีก “ขอบอลลูนแสดงความคิดเห็นหน่อยนึงนะคะ คือว่า ชาวดอยทุยเขาอยากดูพี่หลิงเล่นงิ้วค่ะ”

สิ้นคำของบอลลูน หลิงหลิงชะงักทันที “จริงหรอบอลลูน” น้ำเสียงนั้นมีความดีใจอย่างเก็บไม่อยู่ “พวกเขาอยากดูพี่เล่นงิ้วหรอ”

“ใช่ค่ะพี่หลิง ตั้งแต่เมื่อคืน พวกเขาเข้าใจพี่หลิงแล้ว ต่างคนก็รู้สึกผิดที่มองพี่หลิงผิดไปอย่างนั้น พวกเขาอยากขอโทษพี่หลิง และอยากดูพี่หลิงเล่นงิ้วมากๆ เลยค่ะ เอางี้ไหมคะ คืนนี้คุณชายทันกับพี่หลิงเล่นงิ้วด้วยกัน เหมือนเมื่อครั้งนั้นดีไหมคะ”

“มันก็เป็นความคิดที่ดีนะ ว่าไปแล้ว งิ้วคืนนี้ต้องน่าดูมากแน่ๆ” ท่านเจ้าคุ้มเห็นด้วย ก่อนจะหันไปถามท่านหญิง “จริงไหมท่านหญิง” ท่านหญิงยิ้มรับ “จริงสิคะท่าน หญิงเองก็อยากจะดูเหมือนกัน”

“แล้วบอนด์ล่ะ” หลิงหลิงยังอดเป็นห่วงไม่ได้

“ไม่ต้องห่วงนะคะพี่หลิง เดี๋ยวคืนนี้บอลลูนจะเฝ้าพี่บอนด์เอง พี่หลิงไปเล่นงิ้วให้เต็มที่เลยนะ” บอลลูนรับอาสา เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่ต้องมีอะไรกังวลกันอีก ชายทันกับหลิงหลิงหันไปสบตากัน

ความทรงจำครั้งเก่าและความฝันอันงดงาม กำลังจะโลดแล่นขึ้นมาอีกครั้ง สอดประสานรับกับหัวใจสองดวงที่เฝ้ารอวันนี้มาเนิ่นนาน

จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ก.พ. 51 23:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 71

ผู้ที่มาโรงพยาบาลเป็นคณะถัดไปคือ นุ่น คำแพงและดนตรี เมื่อทั้งสามมาถึงหน้าห้องไอซียูของบอนด์ ก็พอดีหมอมุกตรวจเสร็จเดินออกมาพอดี ท่านหญิงจึงรีบแนะนำให้หมอมุกรู้จัก

“นี่นุ่นว่าที่เจ้าสาวของชายเดี่ยวค่ะ” ท่านหญิงแนะนำทำเอานุ่นสะดุ้ง ส่วนอีกสองคนที่แอบฟังอยู่ห่างๆก็อดสะดุ้งไม่ได้เช่นกัน บอลลูนแอบมองแล้วถอนหายใจ ข้างในใจนั้นเจ็บลึก ส่วนชายเดี่ยวก็แอบมองบอลลูนอีกทีหนึ่ง

“นี่ดนตรีเพื่อนชายธีแล้วก็เพื่อนคำแพง” ท่านหญิงแนะนำดนตรีแล้วเลยไปแนะนำคำแพงด้วย ทำเอาชายธีกับหมอมุกสะดุ้งไป “คำแพงที่จะหมั้นกับชายธีไงคะหมอ”

“อ้อ...” หมอมุกอึ้งไปเล็กน้อย แม้จะรู้จักคำแพงดี แต่ทำไมหมอมุกจึงนึกคำพูดไม่ได้ก็ไม่รู้ เป็นนานกว่าจะพูดออกมาได้ “หมอรู้จักแพงแล้วล่ะค่ะ ท่านหญิง ทั้งคู่ เอ่อ เหมาะสมกันมาก” คำพูดตะกุกตะกักของหมอมุกทำให้ท่านหญิงแอบคิดอะไรอยู่ในใจ ยิ่งหันไปมองหลานชายคนเล็ก ท่านหญิงก็เกือบจะหลุดขำออกมา

เพราะสายตาของชายธีนั้นมองหมอมุกไม่วางตา ท่าทางอึดอัดอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่ก็ไม่กล้าพูด ท่านหญิงจึงแกล้งว่า “หมอว่าเหมาะสมหรอคะ งั้นก็ดีเลย งานนี้หมั้นเสร็จแล้วแต่งเลยดีไหมคะ”

“ไม่ดีครับ / ค่ะ” เสียงชายธีกับคำแพงร้องออกมาพร้อมกัน ท่านหญิงฟังแล้วแอบยิ้ม “อ้าว ไม่ดีหรอ ทำไมไม่ดีล่ะ”

“คือว่า แพง เอ่อ” คำแพงคิดไม่ออก ส่วนชายธีก็ช่วยพูด “คือว่า ชาย เอ่อ ยังไม่พร้อมน่ะครับ”

“งั้นหรอ เอ้า งั้นแค่หมั้นก่อนก็แล้วกัน” ท่านหญิงว่าหน้าตาเฉย แล้วเดินออกไปพร้อมกับท่านเจ้าคุ้ม พอท่านหญิงเดินไปแล้ว คำแพงก็ดึงดนตรี ชายธีก็ดึงหมอมุกเดินมาที่ระเบียง

“ทำไงดีอ่ะ” คำแพงโอดครวญ

“ก็บอกแล้วไง ว่าให้บอกท่านหญิงไปเลย” ดนตรีแนะนำ ก่อนจะหันไปหาชายธีกับหมอมุก “คุณชายกับคุณหมอ เข้าไปบอกท่านหญิงเลยสิครับ”

“เรื่องอะไรของหมอด้วยล่ะคะ หมอไม่เกี่ยว” หมอมุกว่าหน้าตาเฉย ทำเอาชายธีตัอพ้อ “โธ่ หมอครับ หมอจะยอมให้ผมหมั้นจริงๆ หรอครับ”

“เรื่องของคุณชาย คุณชายก็จัดการเอาเองสิคะ” หมอทำเมิน ชายธีจึงหันไปหาดนตรี “ดนดูหมอมุกสิ แล้วอย่างนี้จะให้ชายทำยังไง”

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน” ดนตรีว่ายิ้มๆ ทำเอาคำแพงหันมามองหน้า “อ้าว ไอ้ดน แกพูดอย่างนี้ได้ยังไง ไม่รู้อ่ะ แกต้องช่วยแก้ปัญหาให้ชั้นกับชายธีด้วยเลย” พูดแล้วหันไปหาหมอมุก “หมอมุกอ่ะ ช่วยแพงสักครั้งนึงเถอะนะคะ”

“แพงก็ อย่าไปทำให้หมอเขาลำบากใจอย่างนั้นสิ เราขอกันมากเกินไปแล้ว คุณหมอเขาฝืนใจแย่เลย” ดนตรีว่าท่าทางเข้าอกเข้าใจหมอมุก ก่อนจะหันไปบอกชายธี “คุณชาย คุณหมอเขาฝืนใจมากนะครับ เราคิดวิธีอื่นเถอะ สงสารคุณหมอเขา”

“งั้นหรอครับ คุณหมอฝืนใจมากหรอครับ” ชายธีเสียงเย็น ทำเอาหมอมุกหันมามอง เห็นสายตานั้นแล้วหมอมุกก็อึ้งไป ชักจะร้อนใจ แต่ดนตรีก็กลับใส่ไฟเพิ่มขึ้นอีก

“คุณหมอเขาไม่กล้าพูดหรอกคุณชาย ว่าเขาฝืนใจ ทางที่ดี คุณชายอย่าไปยุ่งกับคุณหมอดีกว่า เราหาทางออกกันเอง ไม่งั้นคุณชายก็ยอมๆ หมั้นกับไอ้แพงไปก่อน แล้วค่อยมาแก้ปัญหาทีหลัง” ดนตรีว่า แอบยิ้มในใจ ก่อนจะหันไปหาคำแพง “ไปแพง เราไปหาวิธีกัน”

“อ้าว แล้วเราไม่ช่วยกันคิดหรอ” คำแพงงง แต่ดนตรีคว้าแขนพาเดินออกไป พลางบอก “เฮ้ย ของอย่างนี้มันต้องกระจายกำลัง แบ่งๆ กันคิดมันถึงจะดี” ว่าแล้วก็ลากคำแพงออกมา แอบหันไปมองก็เห็นชายธีขยับเข้าไปใกล้คุณหมอ ก็ยิ้มมากขึ้น

จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ก.พ. 51 23:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 72

ดนตรีแอบชี้ให้คำแพงดู “เฮ้ย ดูดิแพง”

“อ้าว ไหนแกบอกว่า ไม่ให้ชายธีไปยุ่งกับหมอไง แล้วชายธีไหงไปจับมือหมอได้อ่ะ” คำแพงรีบบอกทันทีอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นชายธีกำลังจับมือคุณหมอ พูดอะไรกันก็ไม่รู้

“เฮ้ย แกเบาๆ ดิแพง เดี๋ยวเขาก็รู้ตัวกันพอดี ว่าเราแอบดูอยู่” ดนตรีห้าม แล้วพูดยิ้มๆ “คนเราอ่ะนะ ถ้าไม่คิดอะไรด้วยอ่ะ ไม่ไปยุ่งให้เสียเวลาหรอก”

“หมายความว่าไงวะแก” คำแพงหันมาถามเสียงเบา ก่อนจะหันไปมองชายธีที่จับมือคุณหมออยู่

“ก็หมายความอย่างที่บอก ถ้าคุณชายไม่คิดอะไรกับคุณหมอ และคุณหมอไม่ได้คิดอะไรกับคุณชาย เขาก็คงจะแยกจากกันไปแล้ว ที่ชั้นพูดไปเมื่อกี้นี่ก็แค่อยากจะดูปฏิกิริยาเขาเท่านั้นเอง แกไม่ต้องห่วงหรอกแพง ความรักน่ะ จะช่วยแก้ปัญหาให้เขาสองคนเอง เพราะความรักจะนำพาความกล้าหาญมาสู่จิตใจ เมื่อถึงเวลานั้น เราก็ทำทุกอย่างเพื่อความรักได้”

ดนตรีพูดก่อนจะนิ่งไปนิดหนึ่ง อดนึกถึงใครบางคนในหัวใจไม่ได้ เขารู้แน่แก่ใจดี ว่าความรักที่มีต่อเธอคนนั้นนำความกล้าหาญมาสู่จิตใจเขาอย่างไรบ้าง และเขาก็รู้อยู่แก่ใจดี ว่าเมื่อไม่มีเธอ หัวใจของเขาอ่อนแอเพียงใด

คำแพงเองเมื่อได้ฟังดนตรีก็นิ่งไปเช่นกัน ในใจอดคิดถึงใครบางคนไม่ได้ เมื่อมีความรักทำให้เรามีความกล้าอย่างนั้นหรอ นั่นสินะ เรากล้าเผชิญอะไรต่างๆ มากมายมาด้วยกัน ไม่หวั่นเกรงกับอะไรทั้งสิ้น เพียงเพราะว่า เรายืนเคียงข้างกัน แต่ตอนนี้ เวลานี้ ข้างกายของเรามันกลับว่างเปล่า

ดนตรีหันไปมองเพื่อน เห็นคำแพงเงียบไปก็ถามเบาๆ “แกเข้าใจที่ชั้นพูดไหม”

คำแพงพยักหน้า “เข้าใจสิ ชั้นเข้าใจดี”

“คนเราจะเข้าใจความรัก ก็ต่อเมื่อตกอยู่ห้วงของความรัก ถ้าเราไม่ได้รักใคร ต่อให้อธิบายเท่าไหร่ ก็คงจะไม่เข้าใจหรอก ต่อเมื่อเราได้รักใครสักคน นั่นแหละเราก็จะเข้าใจทุกอย่างเอง”

“แกหมายความว่ายังไง”

“ก็หมายความว่า แกกำลังมีความรัก ถ้ารู้ตัวแล้วก็อย่าปล่อยให้มันหลุดลอยไปเหมือนที่ชั้นเตือนแกไปแล้ว แกคงไม่อยากเป็นอย่างชั้นใช่ไหม” ดนตรีว่า ดวงตานั้นเศร้าลึกซึ้ง คำแพงมองเพื่อน เห็นความรักในดวงตาที่แสนจะชอกช้ำของเขาแล้วเกิดนึกฮึดขึ้นมาในใจ เมื่อมีความรัก มันจะนำพาความกล้าหาญมาสู่เรา เราก็ต้องลองดูสักตั้ง คิดมาถึงตรงนี้ใบหน้าของมังกรก็ปรากฏขึ้นมาในหัวใจ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ก.พ. 51 23:29:46 ]

ความคิดเห็นที่ 73

เมื่อเพื่อนรักขอตัวคิดอะไรเงียบๆ คนเดียว ดนตรีจึงเดินออกมา ก่อนจะเดินไป ยังแอบเห็นชายธีกับหมอมุกยืนคุยกันอยู่ ท่าทางจะปรับความเข้าใจกันได้ เมื่อเราเข้าใจกัน เรื่องมันก็ง่ายขึ้น

เขารู้อยู่แล้ว ว่าความรักทั้งสองจะช่วยแก้ปัญหาได้เอง แน่ละสิ ก็คนที่รักกันทั้งสองช่วยกันแก้ปัญหานี่นะ ไม่ได้หัวเดียวกระเทียมลีบอย่างเรา นึกแล้วก็อดถอนหายใจไม่ได้

เดินหงอยๆ ออกมาจนถึงห้องโถงของโรงพยาบาล สายตาก็เหลือบไปเห็นนุ่นกำลังยืนโทรศัพท์อยู่ ดนตรีชะงัก เออจริงสิ ลืมไปเลยว่าพี่นุ่นมาด้วย ท่าทางพี่นุ่นไม่ช่างพูดเหมือนเคย ดูครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

และท่าทางนั้นทำให้ดนตรีสงสัย จึงแอบสังเกตพฤติกรรมของนุ่นที่กำลังนั่งคุยโทรศัพท์ ในมือมีคุกกี้แม่เนิกที่ขึ้นชื่อของโคกสารินติดมือด้วยห่อหนึ่ง

ไม่รู้ว่าทำไมดนตรีจึงเกิดสงสัยนุ่นขึ้นมา ป่วยการที่จะหาคำตอบ เขาได้แต่แอบนั่งหลังเสา แล้วมองดูนุ่นจากทางด้านหลัง หวังว่านุ่นคงยังไม่รู้ตัว

นั่งรอจนจะหลับเขาก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นนุ่นผุดลุกขึ้นแล้วรีบเดินอย่างเร็วออกประตูโรงพยาบาลไป ดนตรีรีบตามทันที

นุ่นเดินลงบันไดไปที่รถช็อปเปอร์คันหนึ่ง ดูก็รู้ว่าคนขับเป็นใคร จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากต้น

นุ่นซ้อนท้ายรถช็อปเปอร์ของต้นแล้วรถก็ออกไปด้วยความเร็วสูง ดนตรีมองอย่างสะท้อนใจ ไม่ได้ตามไป เพราะรู้ว่าทั้งคู่ต้องการเวลาที่จะอยู่เคียงข้างกัน

ก่อนที่เวลานั้นมันจะไม่มีอีกแล้ว

ดนตรีคงไม่รู้ว่า ความรักมันนำพาความกล้าหาญมาได้จริงๆ อย่างที่ตัวเองบอกคำแพง คนเราเมื่อมีความรักก็มักจะมีแรงฮึด แรงฮึดที่ว่านี้สามารถแปรเปลี่ยนเป็นพลัง

และหวังว่าพลังแห่งความรักนี้มันจะช่วยแก้ไขปัญหาได้

จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ก.พ. 51 23:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 74

ไปนอนก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาแตกเรือน ฝันดีจ้า

จากคุณ : ชมเช้า - [ 13 ก.พ. 51 23:53:25 ]

ความคิดเห็นที่ 75

ขอให้คู่ที่เหลือหวาน ๆ สมกับวันแห่งความรักนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้แม่ชมเสมอ.

จากคุณ : แฟนฟิคค่ะ (chree) - [ 14 ก.พ. 51 01:10:21 ]

ความคิดเห็นที่ 76

แหง่ว..แม่ชมมาจิ๊ดเดียวเองอ้ะ...ยังไม่อิ่มเลยค่า...

แต่ไม่เปนไร เพื่อสุขภาพของแม่ชม(จะได้มีแรงแต่งนิยายให้เราอ่านได้เยอะๆ..)แม่ชมนอนนะคะ..

ไม่ต้องรีบนะคะ...ทุกคนรออยู่อ้ะ..อิอิ

จากคุณ : RakTawan - [ 14 ก.พ. 51 02:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 77

Happy Valentine's Day นะคะ

จากคุณ : peacepee - [ 14 ก.พ. 51 03:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 78

ที่ดอยทุย เขามีวัน valentine ด้วยหรือเปล่า แม่ชม

น่าจะม่เนาะ ดอยทุยจะได้เป็นดอยสีชมพู อิ อิ

จากคุณ : แฟนคลับ...แม่ชม (nong_PAB) - [ 14 ก.พ. 51 09:21:52 ]

ความคิดเห็นที่ 79

มาให้กำลังใจแม่ชมเหมือนเคย

มีความสุขมากๆ ในวันวาเล่นไทน์นะคะ

จากคุณ : หนูศิ - [ 14 ก.พ. 51 09:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 80

แม่ชมอ่ะ

ต้น-นุ่น มาหน่อยเดียวเอง

ยังไม่จุใจเลยอ่ะ

แต่อยากดูชายทันกะหลิงหลิงเล่นงิ้วคืนนี้จัง คงจะน่าดูมากเลย

รอ รอ แม่ชมมาคืนนี้จ๊ะ

เอาให้หวานหยดสมเป็นวันวาเลนไทน์เลยนะจ๊ะ

จากคุณ : แม่ชมแฟนคลับ (อุบาสิกา) - [ 14 ก.พ. 51 10:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 81

อร๊ายยยยยย

เปนกำลังใจให้นะคะ!!!

จากคุณ : moonshine19 - [ 14 ก.พ. 51 11:53:05 ]

ความคิดเห็นที่ 82

ขอบคุณมากจ้ะแม่ชม
ได้อ่านนิยายรัก ในวันแห่งความรัก
ซาบซึ้งและประทับใจ
ช่างเป็นของขวัญที่มีค่าในวันดี ๆ เช่นนี้
คิดถึงพ่อดนผู้มีจิตใจกล้าหาญ
หวังว่าความรักของพ่อดนจะมีบทส่งท้ายที่สวยงามเช่นกัน
เป็นกำลังใจให้แม่ชม มาก ๆ เลยจ้ะ

จากคุณ : ซุ่มรักลิง - [ 14 ก.พ. 51 14:18:27 A:125.25.44.107 X: TicketID:155097 ]

ความคิดเห็นที่ 83

จามารอนะจ้า
แม่ชม

จากคุณ : Nes (expedition) - [ 14 ก.พ. 51 16:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 84

สงสารต้นกะนุ่นจังเลย

มารอแม่ชมคร้า

จากคุณ : PriMzz (prps001) - [ 14 ก.พ. 51 21:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 85

แม่ชมคะ

Happy Valentine's day ค่ะ

ขอให้มีรักที่หวานชื่น สดใส ซาบซ่า นะคะ

จากคุณ : อยากให้โลกนี้มีแต่สีชมพู - [ 14 ก.พ. 51 22:40:38 ]

ความคิดเห็นที่ 86

มาแล้วจ้า แต่มาเลยวันวาเลนไทน์ไปอ่ะ แอบหลับ -*-

ไม่เป็นไรหรอกเนอะ คนเรามีความรักในหัวใจ วันไหนก็เป็นวันแห่งความรักได้ ฮิ้ววว

แตกๆ

จากคุณ : ชมเช้า - [ 15 ก.พ. 51 01:23:02 ]

ความคิดเห็นที่ 87

แตกโลด

จากคุณ : ชมเช้า - [ 15 ก.พ. 51 01:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 88

ตามมารอแม่ชมจ้า

จากคุณ : ผู้เข้าชม - [ 15 ก.พ. 51 09:29:31 A:125.26.64.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 89

เจ้ชมเช้าขอให้ความฝันเป็นจริงนะเจ้
จากคนข้างบ้าน

จากคุณ : น.ส.สนใจ (น.ส.สนใจ) - [ 15 ก.พ. 51 21:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 90

อยากบอกว่าอ่านแล้วมันส์มาก แฟนมากๆนะเจ้

จากคุณ : คนข้างบ้าน (น.ส.สนใจ) - [ 15 ก.พ. 51 21:40:15 ]

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป