ความคิดเห็นที่ 1 ดังนั้นเขาจึงเชื้อเชิญเธอให้ไปพักที่อพาร์ตเม้นท์ของเขา และเธอก็ตกลงไปแต่โดยดี เป็นเวลานานกว่าสองสัปดาห์ ชายแปลกหน้าคนนั้น (ซึ่งมาดอนน่าเองก็ลืมชื่อของเขาไปแล้ว) ทำอาหารเช้าให้เธอทุกวัน ในขณะที่มาดอนน่า อยู่ระหว่างหาที่อยู่และหางานทำ จนกระทั่งเธอได้ห้องพักโทรมๆ ห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ ที่ สตีพ เบรย์ เองยังสารภาพว่าไม่กล้าไปหาเธอที่นั่น เพราะกลัวไอ้พวกกุ๊ยจะมารุมฆ่าเอา มาดอนน่า ได้งานเป็นพนักงานขายในร้านดัลกิ้นโดนัท จากนั้นเธอก็ได้รับโทรศัพท์จาก คริสโตเฟอร์ ฟลายน์ ซึ่งแจ้งข่าวว่า จะมีงานเทศกาลเต้นรำอเมริกันประจำปี ซึ่งเป็นการอบรมระยะเวลา 6 สัปดาห์ที่มหาวิทยาลัย ดุค ในเดอร์แฮม นอร์ธคาโรไลนา ซึ่งครูผู้ฝึกสอนคือ เพิร์ล แลง นักเต้นรำผู้มีชื่อ มาดอนน่า จึงซื้อตั๋วรถประจำทางไปเดอร์แฮมเพื่อคัดเลือกตัวเข้ารับทุนอบรมเต้นรำ และเธอเป็นหนึ่งใน 20 คน ที่ได้รับคัดเลือกจากคนสมัครร่วมสามร้อยคน หลังจากนั้นเธอก็ขอเข้าเป็นนักเต้นรำ ในสังกัดของ เพิร์ล แลง ที่ตั้งอยู่ในกรุงนิวยอร์ค ซึ่ง เพิร์ล แลง ก็ตัดสินใจรับเธอเข้าสังกัดที่นิวยอร์ค มาดอนน่า เหงามาก เธอมักจะแอบนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวบ่อยๆ “ฉันเขียนในบันทึก” เธอบอก “แล้วก็ภาวนาขอให้มีเพื่อนบ้างสักคน แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่ฉันคิดจะกลับบ้าน ไม่เคยเลย!” ในขณะที่นักเต้นรำคนอื่นๆ ใส่กางเกงผ้ายืดแนบเนื้อมาซ้อม มาดอนน่า กลับสวมเสื้อยืดตัวหลวมโพรก มีรอยขาดด้านหลังและใช้เช็มกลัดอันยักษ์ตรึงไว้ด้วยกัน มาดอนน่าเป็นนักเต้นที่โดดเด่นมากในบรรดาเพื่อนนักเต้นรุ่นเดียวกัน เพิร์ล แลง จำได้ว่า มาดอนน่า นั้น “ไม่เหมือนคนอื่น เธอมีพรสวรรค์มาก บอบบางมาก....แต่ก็เปี่ยมไปด้วยพลัง” การแสดงครั้งแรกของเธอ ที่ร่วมแสดงภายใต้การกำกับของ เพิร์ล แลง ก็คือบทของเด็กข้างถนน ชาวยิวที่อดอยาก ในเรื่อง I NEVER SAW ANOTHER BUTTERFLY เนื่องเพราะช่วงนั้นร่างของเธอผอมมาก แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 16:07:29 จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย - [ 12 มี.ค. 51 15:44:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อมาไม่นาน มาดอนน่าก็เริ่มออกเดทกับเพื่อนหนุ่มนักเต้นที่ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน ไม่นานเธอก็เริ่มขาดซ้อม ทำให้ แลง เริ่มไม่พอใจ จนกระทั่งทั้งคู่เริ่มมีปากเสียงกันต่อหน้าคนกลุ่มเบ้อเริ่ม เพื่อนนักเต้นรุ่นเดียวกับ มาดอนน่า เล่าให้ฟังว่า ในยามที่ทั้งคู่ทะเลาะกันนั้นเหมือนกำลังดูแม่เสือสองตัวอาละวาดใส่กัน “เพิร์ล เข้มงวดกับนักเรียนทุกคนมาก แต่ มาดอนน่า ไม่ใช่คนที่จะรับฟังคำสั่งของใครง่ายๆ ยิ่งเมื่อเธอคิดว่าตัวเองไม่ผิดแล้วด้วย ทั้งคู่ทะเลาะกันแรงมากและหลายครั้ง มาดอนน่า ก็จะปึงปัง ออกจากสตูดิโอไป แต่ท้ายที่สุด เธอก็จะซมซานกลับมาทำตามคำสั่งของ เพิร์ล แลง ทุกที มาดอนน่า ปรารถนาจะประสบความสำเร็จในฐานะนักเต้นมาก และเธอก็ไม่โง่จนไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไง” อย่างไรก็ตาม มาดอนน่า ยังประสบภาวะกดดันด้านเศรษฐกิจด้วย เธอยังอาศัยอยู่ที่เดิม และไม่มีเงินใช้ จนหลายครั้งต้องอาศัยหยิบยืมเงินเพื่อนฝูง เพื่อมาซื้ออาหาร เธอเคยแม้กระทั่งออกไปคุ้ยหาอาหารกินจากถังขยะ หากว่าเธอคุ้ยเจอถุงกระดาษที่มียี่ห้อ เบอร์เกอร์คิง หรือแมคโนนัลด์ละก็ เธอก็จะกินแต่ขนมปังและเฟรนซ์ฟราย เนื่องเพราะเธอยังเป็นมังสวิรัติ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่เธอไม่ได้กินข้าวไปเป็นวันหรือนานกว่านั้น โดยที่เธอไม่เคยแสดงความอ่อนแอให้เพื่อนร่วมงานเห็นเลย จากนั้น เธอก็มีหนทางหารายได้พิเศษแบบใหม่ ด้วยการไปทำงานเป็นนางแบบนู้ดให้กับนักศึกษาศิลปะ ในมหาวิทยาลัย “ตอนนั้นฉันรูปร่างดีมาก” มาดอนน่า มากล่าวในภายหลัง “ฉันผอมกว่าที่ควร ดังนั้นกล้ามเนื้อและโครงกระดูกของฉันก็เลยโผล่ออกมาให้เห็นชัดเจน ฉันเป็นนางแบบที่นักศึกษาโปรดปรานมาก เพราะว่ารูปร่างฉันวาดง่าย” ช่วงนั้น มาดอนน่าหาเงินได้ถึงวันละ 100 ดอลล่าร์ เมื่อเทียบกับรายได้ 50 ดอลล่าร์ต่อวัน แลกกับการทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟอันแสนเหน็ดเหนื่อยถึง 8 ชั่วโมง ไม่นาน เธอก็ขยับมาเป็นนางแบบนู้ด ให้ศิลปิน กลุ่มเล็กๆ 3-4 คน ต่อมา มาดอนน่าก็เป็นนางแบบนู้ดให้กับชั้นเรียนศิลปะในแมนฮัตตั้นหลายชั้น ถึงตอนนั้นเธอก็เริ่มขยับขยายไปเป็นเป็นนางแบบถ่ายนู้ดให้กับช่างภาพชื่อ บิลล์ สโตน ช่วงก่อนคริสต์มาส ของปี 1978 เขาประทับใจในความสง่างามอย่างนักเต้นรำของเธอ สโตน เคยเป็นช่างภาพให้นิตยสาร Life และ Esquire มาก่อน เขามีชื่อเสียงมากในการถ่ายภาพนู้ดผู้หญิงให้ออกมาในโทนโรแมนติก และอ่อนหวาน ช่วงนั้นเขาวางแผนไว้ว่าอยากให้รูปของ มาดอนน่า ออกมาแบบหนึ่ง แต่ มาดอนน่า ก็โพสต์ท่าเป็นตัวของตัวเอง ซึ่ง สโตนพอใจมาก เขาบอกว่า “มาดอนน่า รู้ตัวดีว่าเธอกำลังทำอะไรดี เธอเป็นนักเต้นรำที่มีความสามารถ มันช่วยในการโพสต์ท่าของเธอได้มากทีเดียว” หลังจากการถ่ายภาพที่กินเวลานานสองชั่วโมงสิ้นสุดลง มาดอนน่า ก็บอกว่าเธอจะรีบกลับ และเมื่อเธอเซ็นชื่อในสัญญานางแบบ เธอก็เซ็นเพียงคำว่า “มาดอนน่า” สโตน ถามถึงนามสกุลของเธอ “ฉันชื่อ มาดอนน่า แค่นั้นแหละ” “ที่รัก” สโตนว่า “ทุกคนต้องมีนามสกุลทั้งนั้น” “ถ้างั้นฉันเขียนว่า...มาดอนน่า มาดอนน่า ก็ได้” เธอเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้ม “ไม่เอา...ไม่เอา” เขาตอบพลางหัวเราะ “งั้น...มาดอนน่า เฉยๆ ก็ได้” ก่อนที่จะจากไป เธอก็หันกลับมาถามสโตนว่า คิดว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง “คุณถ่ายรูปผู้หญิงที่โด่งดังขึ้นไปมาตั้งเยอะ คุณคิดว่าฉันจะมีวันโด่งดังกับเขาบ้างไหม” “ที่รัก” สโตนบอก “คุณมีเอกลักษณ์และมีพรสวรรค์มาก หากว่ามีคนสนับสนุนและการโปรโมชั่นที่ดีแล้วละก็ เธอไปได้สวยแน่” แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 16:14:16 จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย - [ 12 มี.ค. 51 15:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สโตนจ่ายเงินให้เธอ 25 ดอลล่าร์ เป็นค่าจ้างสูงเกือบสองเท่าของค่าจ้าง นางแบบชั่วโมงละ 7 เหรียญที่เธอเคยได้รับ และถามเธอว่า เธออาศัยอยู่ที่ไหน เผื่อว่าเขาจะได้ติดต่อไป เมื่อมีงานให้ทำอีก เธอตอบว่า “ก็อยู่ที่นั่นที่นี่ทั่วไปแหละ” ช่างภาพนู้ดคนหนึ่งที่เคยร่วมงานกับมาดอนน่าก็คือ มาร์ติน สครีเบอร์ เป็นอาจารย์สอนวิชาถ่ายภาพใสกรีนวิช เขาได้พบ มาดอนน่า เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 1979 เมื่อครั้งที่เธอไปเป็นนางแบบให้กับนักศึกษาของเขา “นางแบบบางคนพอเข้ามาแล้วก็ตีสนิท และพูดคุยกับคนทั่วไปหมด” สครีเบอร์กล่าว “แต่ มาดอนน่า เงียบขรึมมาก ” แม้ว่าเขาจะไม่มีบทบาทโดยตรงในการคัดเลือกเธอ เขาก็ยังมีความเห็นว่า มาดอนน่า เป็น “นางแบบที่น่ารักที่สุดที่เขาเคยถ่ายรูปมา เธอจะเข้ามาในห้องโดยสวมกางเกงนอน ราวกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ เมื่อเธอถอดเสื้อผ้าออก เธอก็มีร่างกายอย่างน่าตกตะลึงได้สัดส่วนงดงาม มีกล้ามเนื้อ แข็งแรงและผิวดีมาก เธอเป็นนางแบบที่เยี่ยมที่สุด” บรรดาช่างภาพซึ่งเป็นผู้ล้วนๆ นับสิบๆ คน มายืนรุมล้อมร่างอันเปลือยเปล่าของเธอ “ผมคิดว่า มาดอนน่า เองก็คงไม่ค่อยสบายใจเท่าไรนัก” สครีเบอร์บอก “เธอพูดน้อยมาก หน้าตาของเธอก็เงียบขรึมทีเดียว แต่ท่าทางขรึมๆ นั้นก็บ่งบอกว่าเธอหัวแข็งไม่น้อย” จะว่าไปแล้ว ผลงานภาพถ่ายของ สครีเบอร์ นั้นเหนือกว่าของ สโตน มาก บางภาพมาดอนน่า นั่งคุกเข้าเอามือเท้าพื้น จ้องตรงมายังกล้อง บางภาพ มาดอนน่า นั่งเล่นกับแมว ด้วยการทำงานราว 90 นาที มาดอนน่าได้รับค่าจ้าง 30 ดอลล่าร์ หลังจากถ่ายแบบในห้องเรียนแล้ว มาดอนน่า ก็ให้เบอร์โทรศัพท์กับ สครีเบอร์ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มออกเดทกัน มาดอนน่า รับปากไปที่บ้านของเขา และ สครีเบอร์ ตอบแทนเธอด้วยอาหารมื้อเย็นราคาแพง และสัญญาจ้างเธอเป็นนางแบบประจำชั้นเรียนของเขาต่อไป แต่ความสัมพันธ์ครั้งนี้ก็ดำเนินไปได้ไม่นานนัก “เวลาที่เข้าไปในชั้นเรียน เธอก็สวมกางเกงนอนแบบเดิม มีคนมากหน้าหลายตาอยู่ที่นั่น เธอชอบนั่งลงกับพื้นไม้แล้วก็เล่นกับเด็ก ผมอยากให้เธอสนใจผมบ้าง แต่เธอก็ไม่” ดังนั้นไม่นาน เขาก็ตระหนักดีว่า มาดอนน่า ไม่ได้รักใคร่หลงใหลอะไรเขาจริงจังนัก เธอเห็นเขาเป็นเพียงบันไดที่จะก้าวขึ้นไปสู่อาชีพนางแบบชั้นนำเท่านั้นเอง แต่ถึงอย่างนั้น สครีเบอร์ ก็ยังประทับใจในตัว มาดอนน่า มาก “เธอเข้มแข็งและทะเยอทะยานมาก ผมรู้สึกว่าจะไม่มีใครหรืออะไรมาขวางทางเธอได้” แต่อาจจะเป็นข้อยกเว้นสำหรับ เพิร์ล แลง ในช่วงต้นปี 1979 ความขัดแย้งระหว่าง มาดอนน่า กับเธอก็เริ่มทวีความเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ “มาดอนน่า จะมาซ้อมแค่สัปดาห์ละครั้ง หรือสองครั้งเท่านั้น” แลงกล่าว “ฉันเริ่มตระหนักว่าเธอไม่ได้ให้ความสนใจกับการเต้นรำอย่างจริงจัง เวลาที่ฉันบอกให้เธอตั้งใจซ้อมมากๆ หน่อย เธอก็จะบอกว่า ฉันไม่ยักกะรู้ว่ามันจะยากขนาดนี้” ในที่สุด เมื่อถูก แลง เคี่ยวมากๆ จนครั้งหนึ่ง มาดอนน่า ถึงกับร้องไห้ต่อหน้าผู้คน ณ จุดนั้น มาดอนน่าจึงตัดสินใจเด็ดขาดที่จะลาออกจากบริษัทของ เพิร์ล แลง ช่วงเดียวกันนี้เอง ระหว่างฤดูใบไม้ผลิของปี 1979 โทนี่ ชิโคเน่ ก็แวะมาเยี่ยมลูกสาวของเขา โดยไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า “ตอนที่พ่อมาเยี่ยมฉัน” มาดอนน่าเคยเล่าให้ฟังครั้งหนึ่ง “เขาก็ตกใจมาก เพราะห้องของฉันมีแมลงสาบวิ่งยั้วเยี้ยไปหมด แล้วในห้องก็ส่งกลิ่นยังกับเบียร์ขึ้นรา” เป็นอย่างที่เดาได้ โทนี่ ขอร้องให้เธอล้มเลิก แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 16:19:18 จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย - [ 12 มี.ค. 51 15:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความฝัน “โง่ๆ” ที่ต้องการจะเป็นนักเต้นรำที่มีชื่อเสียงไปเสีย แล้วก็ตามเขากลับไปเรียนที่มหาวิทยาลัยมิชิแกนต่อจนจบ แต่ก็อย่างที่เดาได้อีกนั่นแหละ มาดอนน่า ปฎิเสธ แต่อันที่จริง มาดอนน่า เองก็เริ่มเปลี่ยนเส้นทางอาชีพของเธอแล้ว ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะความสัมพันธ์อันแตกร้าวระหว่างเธอกับ เพิร์ล แลง แต่สาเหตุหลักๆ แล้วเป็นเพราะว่า การแข่งขันของการก้าวไปสู่การเป็นนักเต้นนั้นสูงมาก มาดอนน่า อาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสาม หรืออาจจะถึงห้าปี กว่าจะได้ก้าวขึ้นไปเป็นนักเต้นรำประจำคณะเต้นรำใหญ่ระดับโลก อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่า มาดอนน่า จะไม่เคยสนใจอาชีพนักร้องมาก่อน แต่เธอก็ไปร่วมคัดเลือกนักร้องเต้นรำสำหรับวีดีโอหลายครั้ง รวมทั้งไปร่วมคัดเลือกนักแสดงภาพยนตร์ด้วย รวมทั้งเรื่อง Footloose และ Fame พูดง่ายๆ ว่าหากที่ไหนประกาศรับสมัครนักเต้นรำหรือนักแสดง ก็จะมีมาดอนน่าไปยืนเข้าแถวเคี้ยวหมากฝรั่งหยับๆ รอคัดเลือกด้วยความหวังอยู่ด้วย ต่อจากนั้น มาดอนน่า ก็พบรักเข้ากับ นอร์ริส เบอร์ราฟ แต่ไม่นานแฟนคนนี้ของมาดอนน่า พาเธอไปปาร์ตี้ แล้วก็แนะนำให้เธอได้รู้จักกับเพื่อนของเขา แดน กิลรอย นักดนตรี นักแต่งเพลง การพบกันครั้งแรกของทั้งคู่ก็กลายเป็นคนรักกันในที่สุด เป็นครั้งแรกที่ มาดอนน่า ได้จับกีต้าร์ โดยมี กิลรอย เป็นคนสอนให้เธอเล่นคอร์ดง่ายๆ ในชั่วขณะนั้นเอง มาดอนน่า ก็เกิดความรู้สึกแปลกใหม่ “มันมีอะไรบางอย่างปิ๊งขึ้นมาในหัวสมองของฉันทันที” ที่ว่า “อะไรบางอย่าง” นั้นก็คือความคิดที่ว่า บางที่ นอกเหนือจากการเต้นรำแล้ว ดนตรีอีกอย่างหนึ่งก็อาจจะเป็นบันไดสู่การเป็นดาราได้ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับ กิลรอย ก็กินเวลายาวนานเพียง 3 สัปดาห์เท่านั้น เพราะต่อมา ฌอง แวน ลู และ ฌอง คลอด เพลเลอแรง โพรดิวเซอร์ ชาวฝรั่งเศสสองคนเปิดรับคัดเลือกนักร้องหน้าใหม่ เป็นแบคให้กับเฮอร์นานเดซ ซึ่งเป็นเจ้าของซิงเกิ้ลชุด Born To Be Alive ซึ่งประสบความสำเร็จระดับโลก ยอดขายสูงกว่า 25 ล้านดอลล่าร์ มาดอนน่าไปสมัครคัดเลือกครั้งนี้ด้วย เมื่อทั้งคู่ได้เห็นการเต้นรำของเธอในท่วงทำนองดิสโก้แล้ว เขาก็ประทับใจมาก ตัดสินใจจะพาเธอไปฝรั่งเศสและปั้นเธอเป็นดาราให้จงได้ “เราเห็นได้ทันทีว่า เธอมีพลังมากกว่าคนอื่นอย่างโดดเด่นชัดเจน” เฮอร์นานเดซกล่าว “แทนที่จะเลือกเธอมาเป็นนักเต้นรำอยู่แค่ข้างหลัง เราก็ตัดสินใจแยกเธอออกจากนักเต้นคนอื่นๆ เราคิดจะพาเธอไปฝรั่งเศสเพื่อให้เธออัดแผ่นเสียงเป็นนักร้องเดี่ยว” และด้วยความเหนื่อยกับชีวิตที่ต้องคอยคุ้ยขยะหากินไปวันๆ มาดอนน่า จึงตอบตกลง มาดอนน่าเดินทางไปถึงกรุงปารีส ในเดือนพฤษภาคมของปี 1979 นั่นเอง ที่สนามบินเธอได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีด้วยรถลีมูซีนอันหรูหรา และได้พักอยู่ในแฟลตชั้นดี ที่เดียวกับ ฌอง คลอด เพลเลอแรง นั่นเอง นอกจากนั้น เธอยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างพรั่งพร้อม มีรถส่วนตัวพร้อมคนขับ ซึ่งนายจ้างคนใหม่ของเธอเป็นคนออกค่าจ้างให้หมด นอกจากนี้ มาดอนน่า ยังมีเด็กรับใช้ส่วนตัว เลขาส่วนตัว ครูสอนร้องเพลง นอกจากนี้ ยังมีเงินอีกก้อนหนึ่ง ซึ่งเธอสามารถนำไปซื้อเสื้อผ้าได้อย่างไม่มีขีดจำกัด ในยามค่ำคืน เธอใช้เวลาให้หมดไปตามงานปาร์ตี้ แต่ มาดอนน่า กลับไม่ค่อยสนุกกับสังคมฝรั่งเศส และหนุ่มฝรั่งเศสมากนัก “เธอสวยมาก และออกเดทกับชายหนุ่มฝรั่งเศสมากหน้าหลายตา” ภรรยาของเพลเลอแรง เล่าให้ฟัง ” แต่เธอคิดว่าพวกเขาเชย แล้ว มาดอนน่า ก็ทำตัวอิสรเสรีมาก...เธอต้องการให้มีผู้ชายมากหน้าหลายตามารุมรัก แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 16:23:08 จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย - [ 12 มี.ค. 51 15:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แต่ มาดอนน่า ก็ไม่ปิดบังใครถึงความรู้สึกดูถูกเหยียดหยามที่มีต่อฝรั่งเศส “มาดอนน่า ไม่สนใจวัฒนธรรมยุโรปเลย” เฮอร์นานเดซระลึก “เธอไม่ยอมหัดพูดฝรั่งเศสด้วยซ้ำ พูดแต่ภาษาอังกฤษอย่างเดียว แล้วก็ไม่คิดจะเสียเวลากินอาหารฝรั่งเศสด้วย” ไม่นานเธอก็เริ่มแผงลฤทธิ์ ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยจนเกินจำนวนที่ได้รับ มั่วสุมกับผู้ชายมากหน้าหลายตา ทั้งชาวฮังกาเรียน เวียดนาม พวกที่ไม่ทำงานทำการอะไร ได้แต่ขี่มอเตอร์ไซค์ไปตามถนนคอยก่อกวนผู้คน ที่เธอบอกว่าประทับใจในความกล้าหาญที่กล้าท้าทายศีลธรรมอันดีงามของพวกนั้นนักหนา เฮอร์นานเดซ เห็นว่า อนาคตที่ มาดอนน่าจะได้เป็นดิสโก้สตาร์ที่ฝรั่งเศสนั้น ดับวูบลงตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว “นาทีแรกที่เธอเหยียบย่างเท้าลงบนแผ่นดินฝรั่งเศส” เขากล่าว “มาดอนน่า กับโปรดิวเซอร์ของเธอก็ไม่ลงรอยกัน เธอไม่ได้อยากทำในสิ่งที่เราตั้งใจจะให้เธอทำ เธอไม่ได้อยากร้องเพลง อยากเต้นรำเท่านั้น เธอกลับประทับใจมากเมื่อรู้ว่าเราอยากให้เธอเป็นนักร้องด้วย” แต่แม้กระทั่งการเต้นรำสไตล์ของเธอกับโปรดิวเซอร์ก็ยังขัดแย้ง ในขณะที่ยุคสมัยนั้นกำลังฮิตดิสโก้ เธอกลับสนใจสไตล์ อวองการ์ด ดังนั้น ยิ่งนับวัน ความสุขของ มาดอนน่า ก็น้อยลงทุกที ในช่วงนั้นเอง มาดอนน่า ก็ได้รับจดหมายจาก แดน กิลรอย แฟนเก่าของเธอ ซึ่งเขียนมาออดอ้อนเธอว่า “กลับมาอเมริกาเสียเธอ เราคิดถึงเธอมาก” กอรปกับเมื่อ เพลเลอแรง และ แวนลู ทำเพลงให้เธอร้องภายใต้ชื่อชุด She’s a Real Disco Queen มาดอนน่า ปฎิเสธ ไม่ยอมรับ ตอนนั้นเธอสนใจสไตล์พังค์ และ นิวเวฟมากกว่า ซึ่งเฮอร์นานเดซกล่าวว่า “ตลกดีนะ พอเธอประสบความสำเร็จในอีกหลายปีต่อมา ก็ปรากฏว่าเธอประสบความสำเร็จจากเพลงป็อปแดนซ์ที่ไม่ยอมร้องกับเราตั้งแต่แรก” หลังจากอยู่ฝรั่งเศสได้สองสามเดือน เธอก็เริ่มมีอาการคิดถึงบ้าน และอาการป่วยทางจิตใจ ก็ส่งผลต่อสุขภาพร่างกายของเธอด้วย ในฤดูร้อนของปี 1979 เธอก็ล้มป่วยลงด้วยโรคไข้หวัดใหญ่จากนั้นก็ปอดบวมอย่างรุนแรง เมื่อหายดีแล้ว เธอก็ไม่ลังเลเลย ที่จะบอกกับนายจ้างของเธอจะกลับไปเยี่ยมบ้านที่อเมริกาสักพักหนึ่ง เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเธอจะหวนกลับมาฝรั่งเศสอีกแน่ เธอจึงซื้อตั๋วเครื่องบินเที่ยไป-กลับ และไม่เอาเสื้อผ้าราคาแพงไปเลย แต่เธอก็ไม่ได้หวนกลับไปฝรั่งเศสอีก ในขณะที่โปรดิวเซอร์ชาวฝรั่งเศสของเธอหัวฟัดหัวเหวี่ยงใหญ่กับการตัดสินใจอันหุนหันพลันแล่นครั้งนี้ เฮอร์นานเดซ กลับรู้สึกประทับใจในความกล้าหาญและเด็ดเดี่ยวของ มาดอนน่า เป็นอย่างยิ่ง “เธอเคยบอกผมว่า วันนี้ความสำเร็จเป็นของคุณ แต่พรุ่งนี้มันเป็นของฉันแน่” ดังนั้น ในเดือนสิงหาคมของปี 1979 มาดอนน่าก็หวนกลับคืนสู่นิวยอร์คอีกครั้ง ด้วยสภาพของคนที่ไม่มีบ้าน ไม่มีงาน และไม่มีเงินติดตัวเลยแม้แต่สักสตางค์เดียว ======================================== แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 16:25:30 จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย - [ 12 มี.ค. 51 15:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ยังไม่ได้อ่านเลย ขอตอบก่อน เป็นอีกกระทู้คุณภาพที่ต้องเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้อ่านวันหลังอีก อิอิ นับถือความพยายามที่นั่งพิมพ์เลย ถ้ามีอะไรดีๆ เอามาโพสต์อีกนะจ๊ะ แล้วจะรออ่าน สู้เพื่อแม่ จากคุณ : popodyssey - [ 12 มี.ค. 51 19:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านและ กำลังสนุกเลยง่ะ จะมีต่อป่าว ตอนแรกเจ๊อยากเป็นพังค์ๆ ร็อกๆ หรอเนี่ย ถึงว่าหลังๆ ต้องโซโล่กีตาร์ตลอด 555 เจ๊แม่เป็นคนที่จะมองว่าแปลกก็แปลก มองว่าปกติทั่วไปก็ได้ คือ การดำเนินชีวิตที่ดูเหมือนจะปกติของเจ๊มันจะมีบางอย่างแปลกจากคนอื่น อาจจะเล็กจะน้อย แต่มีเสมอเลย โดยเฉพาะความคิดมันจะพลิกอยู่นิดๆ ที่มีเต็มเปี่ยมคือ "ความศรัทธา" ในตัวเอง เหมือนกับเจ๊รู้อยู่แล้วว่ายังไงซะก็จะต้องมีวันนี้ เพียงแต่บางครั้งมันอาจจะไม่ใช่เวลา แล้วสุดท้ายเจ๊ก็ได้รับมัน จากคุณ : popodyssey - [ 12 มี.ค. 51 20:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เคยติดตามนิตยสารเล่มนี้ชนิด ตามทุกเล่มเหมือนกัน ชอบมากๆ เลย จำได้ว่าเคยอ่านประวัติเจ๊เหมือนกัน  เสียดายเลิกพิมพ์ไปแล้วเนาะ จากคุณ : Beloved_ - [ 12 มี.ค. 51 20:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้ว เข้าใจว่า ทำไมเธอถึงเหมาะกับบท เอวีต้า มากกว่าคนอื่น จากคุณ : Beloved_ - [ 12 มี.ค. 51 20:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กระทู้นี้ไม่กดเก็บเข้าคลังกระทู้นี่ไม่ได้แล้วนะครับเพื่อนสมาชิก จากคุณ : mr.sac - [ 12 มี.ค. 51 22:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ คุณ รักเธอฯ เซฟ แอส เก็บลงเครื่องแล้วค่ะ ยังอ่านไม่จบเลย จากคุณ : 4Minutes (ขนมไข่หวาน) - [ 12 มี.ค. 51 23:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ช่วงนี้คึกคักดีจังเลย แฟนๆ เจ๊ซู่ซ่า จากคุณ : สุสานหิ่งห้อย - [ 12 มี.ค. 51 23:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณมากคับ เซฟๆ จากคุณ : Popo (Pri~*nce) - [ 13 มี.ค. 51 01:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เกิดทันด้วยเหรอเคอะคุณน้อง ไม่อยากจะเมาท์ว่าสตาร์ไสตล์ช่วงที่ลงประวัติอีเจ๊เป็นเรื่องยาวนี่ ตามเก้บทุกเล่ม แต่อยู่ที่ ตจว ค่ะ จากคุณ : miss mm - [ 13 มี.ค. 51 04:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณมาก ๆ ครับ เซฟไว้อ่านเรียบร้อย จากคุณ : armadius - [ 13 มี.ค. 51 05:38:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณที่พิมพ์มาให้อ่านครับ จากคุณ : MaX FiRE - [ 13 มี.ค. 51 07:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณ คุณรักเธอฯ มากๆค่ะ   star & style นี่มักจะซื้อคู่กับ starpicsเลย สมัยเรียนม.ปลาย  แต่set นี้พลาดไป เสียดายจัง แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 51 10:01:23 จากคุณ : นาฮีดำ - [ 13 มี.ค. 51 09:59:29 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จะมีต่อมั้ยเนี่ย  อ่านมันเลย  ขอบคุณคุณรักเธอฯ ด้วยนะครับ..... ถ้าพิมพ์ไม่ไหวก็ส่ง fax มาให้ผมพิมพ์ให้ก็ได้นะ  ยินดีครับ เข้าใจว่ามันยาวววว  อิ อิ จากคุณ : รักทุกคนที่รักมาดอนน่า (ที่สุด) - [ 14 มี.ค. 51 10:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เค้าเปลี่ยนไปมากๆเลยนะนี่ ที่ร้านเราเคยมีหนังสือมือสอง เกี่ยวกับเค้าเล่มนึง รูปเด็ดๆทั้งนั้น จากคุณ : AngelTomorrow - [ 16 มี.ค. 51 03:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีต่อไหมคับ พี่รักเธอฯ แบบว่า  อึ้ง  กับประวัติ ของ ราชินี มากๆ เซพ เซพ จากคุณ : อมิตาโย๊.. - [ 10 เม.ย. 51 22:20:19 ]