อัลบั้มที่ 3 ของวงดนตรีฝีมือดีจากเชียงใหม่ ซึ่งคงไม่ต้องบอกว่าก่อนหน้าอัลบั้มใหม่นี้ ทางวงได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในหลายๆ เพลงที่ทำให้วงได้รู้จักในวงกว้าง ไม่ว่าจะเป็น เปลี่ยน, เธอคือใคร, ผิดที่ฉันเอง ซึ่งเปิดกันไม่น้อยในหลายๆ คลื่นวิทยุทั้งในกรุงและต่างจังหวัด บางคลื่นก็สามารถขึ้นตีหัวหาดขึ้นชาร์จของคลื่นได้สำเร็จในหลายๆ เพลง หลายๆ คลื่น
กับอัลบั้มใหม่ที่หายไปร่วม 1 ปี ที่ได้สั่งสมประสบการณ์ทั้งในการเล่น Backup ให้ศิลปินดังๆ หลายๆ คน หรือตระเวณเล่นตามสถานที่ต่างๆ อย่างต่อเนื่อง ก็ได้นำพามาซึ่งประสบการณ์ที่มากขึ้น และเมื่อได้ฟังอัลบั้มใหม่นี้หลายๆ รอบ ก็ได้รับรู้ทันทีว่ารายละเอียดดนตรีมีมากขึ้นเยอะมากๆ แต่ก็ไม่ได้ฟังยากแต่อย่างใด นั่นหมายถึงความเจนจัดในการเรียบเรียงดนตรีที่เข้าขั้นอย่างมาก
เพลงช้า .. อาจจะไม่ฟังแล้วเหมือนโดนรถบรรทุกชนจังๆ เมื่อโดนฟังครั้งแรกอย่างอัลบั้มที่สอง แต่ถ้าฟังหลายๆ รอบ ถ้าใครมีความหลังคล้ายบางเพลง ก็อาจเสียน้ำตาให้กับบางเพลงได้ง่ายๆ
เพลงเร็ว .. ละเมียดขึ้นเยอะมาก ลูกเล่นเยอะกว่าเดิมเยอะ และ สนุกขึ้นเยอะมากๆ ทั้งในจังหวะกลางๆ หรือเพลงที่มีจังหวะเร็วๆ ไปเลย ถือว่าทำได้ดีเยี่ยมเลยครับ
ที่สำคัญอัลบั้มนี้ยังให้ความสำคัญกับ "การเล่น" ของ "สมาชิก" วง เข้าใจว่าต้องการสื่อสารกับคนฟังว่า พวกเขาคือ "นักดนตรี" จริงๆ โดยที่จะมีเพลง interlude สำหรับสมาชิกทั้ง 5 คน โดยแต่ละคนก็เลือกจะเล่นอะไรก็ได้ ตามแนวทางของตัวเอง
Mint Interlude : เป็นการโชว์ทักษะในการเล่น Bass ได้อย่างเยี่ยมยอด และนำเข้าเพลง Bring It Back ได้อย่างเนียนสุดๆ
Soh Interlude : เปียโนหวานๆ เศร้าๆ ติด Jazz นิดๆ ไพเราะมากๆ และยิ่งมาต่อกับเพลง "อย่าถาม" ด้วยแล้ว ช่างเป็น interlude ที่เข้าเพลงได้อย่าง.. ไพเราะมากๆ
Bee Interlude : เมื่อได้ฟังครั้งแรก ผมถึงกับอึ้งตะลึงงันด้วยความทึ่ง เพลงช่างอลังการ ดนตรีมีชั้นเชิง มีเรื่องราว มีจุดเริ่มต้น ปม และผ่อนคลาย (เหมือนดูหนังเลยแฮะ) และดนตรีก็เหมือนพาเราเข้าไปสู่โลกแฟนตาซี (เหมือนเล่นเกมแฟนตาซีอยู่เลย) .. แทรคนี้ ขอแนะนำเป็นอย่างยิ่งครับ
Neung Interlude : หนึ่งนักร้องนำ ซึ่งเป็นมือกลองด้วย แต่ไม่ได้มาพร้อมกับกลอง แต่มาพร้อมกับการร้องแบบ A Cappella ที่เหมือนกับเป็น Jingle เข้ารายการวิทยุ เป็นการร้อง A Cappella ที่ทันสมัยมากๆ
Ole Interlude : หนึ่งในมือกีต้าร์ในเมืองไทยที่ผมชื่นชอบมาก เมื่อเห็นปกครั้งแรกว่ามี interlude ของแต่ละคน ผมก็แทบจะรู้ได้เลยว่าโอเล่จะเล่นมาแนวไหน เพราะรู้ว่าโอเล่นเล่นกีต้าร์ Jazz เก่งมากๆ แล้วก็เหมือนอย่างที่คิด แต่ที่ผิดไปจากนั้นคือ เหนือความคาดหมาย เพราะถึงแม้จะเป็นวลี Jazz แค่สั้นๆ แต่ไพเราะมากๆ ชอบจริงๆ ครับ
ในส่วนตัว "เพลงเต็ม" ในอัลบั้มอีก 11 เพลงนั้น ถือว่าทำได้ดีมากๆ อยากให้ลองสัมผัสกันดูครับ แล้วจะได้รู้ว่าในโลกทุกวันนี้ที่แม้นักดนตรีทั้งหลาย จะเริ่มท้อใจกับเทปผีซีดีเถื่อน หรือการโหลดฟรี แต่ถ้าสิ่งที่ทำ ทำออกมาด้วย "หัวใจ" อะไรก็ออกมาดีได้
มีเครดิตที่หนึ่งเขียนไว้ในปกว่า "รู้ไหมว่าพวกเราคือส่วนน้อยของประเทศนะ ดังนั้นสิ่งที่ผมจะบอกกับคุณตอนนี้มันเป็นส่วนตัวจริงๆ รู้กันแค่เราเท่านั้นนะ" อ่านดูแล้วคนที่ซื้อแผ่นแท้มาและได้อ่านเครดิตมาถึงตรงนี้ก็คงปลื้มใจไม่น้อยว่า อย่างน้อยนอกจากศิลปินที่มีกำลังใจจากการซื้ออัลบั้มของพวกเขา ศิลปินเหล่านั้นก็ภูมิใจในตัวพวกคุณที่เป็นกำลังใจให้พวกเขาตลอดมา ... เช่นกัน
ไปกัน .. ไปพร้อมรับความเสี่ยงกับ ETC กันดีกว่า ...
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:33:25
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 00:26:06
หลังจากฟัง ETC : Bring it back มาหลายรอบ ขอเขียนถึงบ้างนะครับ
.....
