ความคิดเห็นที่ 1 ถามด้วยคนครับ แล้วดนตรี Grunge มันเป็นยังไงกันแน่ เอาแค่ดนตรีของ Grunge เองยังไม่ค่อยเหมือนกันเลย Soundgarden ก็แบบหนึ่ง Nirvana ก็แบบหนึ่ง STP ก็แบบหนึ่ง  Alice in Chains ก็แบบหนึ่ง Pearl Jam ก็แบบหนึ่ง แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 51 14:02:44 จากคุณ : Colour by Numbers - [ 17 ก.ค. 51 13:52:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมอธิบายแบบยาวๆ ไม่ค่อยจะถนัดน่ะครับ ผมขอยกตัวอย่างง่ายๆ ละกันนะครับ เช่น Screaming Tree ไม่ก็ Nirvana / Dinosur Jr / Bush / Moist เป็นตัวแทนของ Grunge ส่วน Ramones / The clash / Sex Pistol / Rancid / greenday / NoFX เป็นตัวแทนของ Punk ก้แล้วกันครับ จากคุณ : wicked man (wicked man) - [ 17 ก.ค. 51 14:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถามง่าย ตอบยาก แต่อ่านคำถามแล้วก็อยากให้ความเห็นดีกว่า ไม่อยากเรียกว่าตอบแล้วกันนะครับ ประเด็นแรก กรีนเดย์กับฟูไฟเตอร์ ก็เป็นวงอเมริกันเหมือนกัน แนวการเล่นก็ออกอเมริกันเหมือนกัน(อเมริกันยังไง อันนี้ ต้องฟังบ่อยบ่อยถึงเข้าใจ ขืนอธิบายอีก จะยาวมากและอาจไม่เข้าใจได้) แต่ กรีนเดย์ที่ใครใครเรียกว่าฟังค์นั้น มันเป็นเรื่องของเนื้อหาที่พูดในเพลงครับ(แต่หลังหลังกรีนเดย์ จะเป็นพังค์ที่มีรสนิยมทางสังคมที่ทำให้คนอื่นเข้าใจตนเองง่ายขึ้นและมีคลาสขึ้นด้วย ดูจาก อัลบั้ม อเมริกัน อีเดียด) ส่วนฟูไฟเตอร์นั้น ผมไม่อยากเรียกว่า กรันทจ์ เพราะขนบมันไม่ค่อยจะใช่เท่าไหร่(ทำไม ลองอ่านที่ประเด็นที่สองต่อ) ประเด็นที่สอง พังค์กับกรันจ์ ต่างกันอย่างไร ที่มาของพังค์ มันเกิดที่อังกฤษในยุคที่เศรษฐกิจตกต่ำ ปัญหาสังคมเยอะ วัยรุ่นและหนุ่มสาวในยุคนั้นจึงผลิตดนตรีเพื่อบรรเทาภาวะหงุดหงิดใจขึ้นมา เพื่อบอกความคับแค้นในสังคมที่ตนเองประสบ....... เนื้อหาจะออกไปทางก่นด่า เสียดสีประชดประชันสังคมอย่างตรงไปตรงมา คำสบถจะมีให้ฟังอยู่เป็นระยะระยะ ส่วนกรันทนจ์ ผมมองว่าประเด็นการเกิดมันไม่ได้เข้มข้นอย่างนั้น มันคงเป็นแนวดนตรีชนิดหนึ่งที่เกิดแถวซีแอดเติ้ล เป็นส่วนผสมของฮาร์ดร็อคที่เล่นได้เมาขึ้น หนักขึ้น เสมือนเป็นการต่อต้านดนตรีแฮร์แบนด์ในยุคนั้นที่เน้นการแต่งตัวที่สวยและเมโลดี้ต้องหวานแบบเฮฟวี่เมตัลในยุคปลายแปดศูนย์ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นพังค์เพื่อต่อต้านเฮฟวี่เมตัลหรือไม่ อันนี้ขอสงวนเป็นความเห็นส่วนตัวดีกว่า......... เนื้อหาเพลงกรันทจ์โดยส่วนใหญ่ จะกว้างกว่าฟังค์ เพราะบางทีก็มีเพลงรักด้วย(แม้นอาจจะโหดไปหน่อยก็เหอะ) บ้างก็มีเพลงที่พูดถึงความเจ็บป่วยของชีวิต พูดถึงภาวะสังคมอันฟอนเฟะ และอีกหลายประเด็นมากแต่ภาพรวมไม่ประชดประชันเท่าพังค์ ประเด็นที่สาม แนะนำทางที่จะฟัง พังค์ ผมแนะนำวงอังกฤษครับ เพราะเป็นรากฐาน Sex pistol: ตัวจริงของพังค์ ต้องฟัง หากจะรู้จักพังค์ The clash: อันนี้ฟังง่ายกว่าวงแรกเยอะมาก Green day: เป็นพังค์ป็อป สายอเมริกัน ฟังง่ายแต่เนื้อหานั้นพังค์ชัดชัด กรันทจ์ ผมแนะนำวงตามนี้ Pearl jam: กรันทจ์เสียงจริง โดยเฉพาะอัลบั้มแรก Nirvana: ดุดันและทุกเสียงที่ได้ยินจากวงนี้ คือ ชีวิตของเคิร์ท โคเบนทั้งสิ้น Alice in chain: กรันทจ์ที่เล่นกระเดียดออกไปทางเมตัล หนักกระโหลก Soundgarden: กรันทจ์ที่เล่นไปทางฮาร์ดร็อค บลูล์และไซคีเดอลิก จะมันมัน เมาเมาหน่อย สุดท้าย ใครมีประเด็นจะคุยเพิ่มหรือต่อยอดก็ตามสะดวกครับ ไม่แน่ถ้าน่าสนใจจะตามมาแจมอีกรอบ ปล.ผมชอบเพลงของลุลาจังเลย(ไม่เห็นเกี่ยวกับกระทู้นี้เลย) จากคุณ : นายกลางคืน - [ วันเข้าพรรษา 11:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ถูกต้องครับ ดนตรีมันมีบริบททางสังคมและเรื่องของจังหวะเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงแนวทางเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่ด้วย จากคุณ : akayutaka - [ วันเข้าพรรษา 12:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอมาแจมในฐานะคนที่ทำเรื่อง Punk และกระแสดนตรีมา อย่างแรกต้องขอให้เข้าใจก่อนว่าสถานะของทั้งคำว่า Punk และ Grunge ในยุคสมัยที่มันรุ่งเรืองไปในระดับโลก มันไม่ใช่แค่แนวดนตรี แต่มันเป็นประแสดนตรี นี่หมายความว่ามันเป็นคำเรียกรวมๆ ถึงกลุ่มก้อนทางดนตรีกลุ่มหนึ่งที่มีอะไรร่วมกัน ซึ่ง "อะไร" ที่มีร่วมกันก็ไม่จำเป็นต้องเป็นลักษณะทางดนตรีที่เหมือนกันจะเป็นการแต่งกายที่ละม้ายกัน, จะเป็นพื้นเพจากถิ่นเดียวกัน หรือจะเป็นอย่างอื่นก็ได้ ในกรณีของ Grunge ผมคิดว่าเบื้องแรกเราน่าจะเข้าใจในฐานะของวงที่มาจาก Seattle ที่ออกมาในช่วงที่ Nirvana ทำให้เกิดกระแส Alternative (เน้นว่ากระแส เพราะ ดนตรีแบบนี้มีมาตั้งแต่ช่วง 80's แล้ว) และวงจากถิ่นอื่นที่ไปละม้ายกับวงพวกนี้ ถ้าจะกล่าวโดยรวมก็คือเล่น Alternative หม่นๆ หนักๆ พองามและก็กระแทกกระทั้น ซึ่งนั่นก็เป็นไปได้หลากหลายมาก สำหรับ Punk ผมคงไม่อยากพูดมาก (เพราะพูดมาบ่อยมาก) มันเป็นกระแสเพราะ Sex Pistols ไปก่อเรื่องและสื่ออังกฤษก็ตีประเด็น ดังนั้นความเข้าใจคำว่า Punk ของคนอังกฤษในช่วงนั้นจึงหลวมและกว้างมากๆ ตามประสาอะไรก็ตามที่สื่อเอาไปประโคม ดังนั้น Punk นั้นจึงมีเนื้อหาได้ตั้งแต่ ด่าเจ้า ไปจนถึงเนื้อหาพื้นๆ อย่างอกหักรักคุด มีจุดยืนได้ตั้งแต่อนุรักษ์นิยมมากๆ ไปจนถึง ต้องการการเปลี่ยนแปลกแบบถึงรากถึงโคนสุดๆ มีพื้นฐานทางชนชั้นไปได้ตั้งแต่ชนชั้นกลางที่มีอันจะกิน ไปจนถึง ชนชั้นแรงงานที่ตกงานและต้องต่อแถวรออาหาร (ความเข้าใจที่ผิดอย่างหนึ่งในสายตาของผมก็คือ การมองว่า Punk นั้นเป็นชนนั้นแรงงานเพียวๆ และในทางกลับกันการมองว่าพวกนักเรียนโรงเรียนศิลปะนั้นชักใย Punk อยู่เบื้องหลังก็ผิดเช่นกัน) สรุปง่ายๆ คือ Punk นั้นเป็นพื้นที่เปิดที่คนมามะรุมมะตุ้มทำอะไรกันสารพัด แต่สิ่งที่คนมักจะจดจำก็คือ สิ่งที่ท้าทายกับระเบียบสังคมเท่านั้น จริงๆ แล้ว Punk นั้นก็มีด้านอื่นๆ อีกแต่คนมักจะไม่จดจำกัน (ซึ่งการหลงลืมตรงนี้ก็เป็นเรื่องซับซ้อน ไม่ขอลงรายละเอียดตรงนี้) ส่วนดนตรีที่ถูกเรียกว่า Punk ในอังกฤษนั้นจะว่าไปก็หลากหลายมากๆ สิ่งที่ทุกวันนี้เรียกว่า Post-Punk และ New Wave หลายๆ ส่วนในสมัยนั้นก็ถูกจัดกว่าเป็น Punk คำถามต่อมา Punk และ Grunge ต่างกันอย่างไร? อันนี้ค่อนข้างซับซ้อน บางวงที่ถูกเรียกรวมๆ ว่า Grunge ก็อยู่ใน Punk Scene มาก่อน Punk Scene นั้นไปโตในอเมริกาอย่างใหญ่หลวงในช่วง 80's และก็เป็นรากฐานให้เกิดวงดนตรีจำนวนมากบนฐานของ Punk หลายๆ วงที่เราเรียกเป็นแนวอื่นๆ ก็เรียกตัวเองว่า Punk และหลายๆ คนก็รู้จักว่า Punk เท่าที่ผมทราบตอนแรก Nirvana และ Mudhoney ก็เป็นหนึ่งในนั้น คือคุณจะสังเกตุได้เลยว่า Punk Element ในงานของวงในกระแส "Grunge" สองวงนี้จะมากกว่าวงดังๆ อื่นๆ ที่ไม่ออก Punk เลยอย่าง Pearl Jam และ Alice in Chains (ในกรณีของ Sound Garden ชุดแรกๆ ก็ Punk ไม่น้อย แต่หลังๆ ไปติด Hard Rock ซะเยอะ) สรุปคือ น่าจะกล่าวได้ว่าบางวงในกระแส Grunge ก็เป็นวง Punk (จริงๆ ทุกวันนี้คนจำนวนมากก็จัดว่า Nirvana เป็นวง Punk) สำหรับ Greenday คุณต้องเข้าใจก่อนว่า Punk ในแบบ California นั้นมีแนวโน้มที่จะเล่นเมโลดี้ที่สดใสติดหู (มีการกล่าวกันว่าวงเหล่านี้ไม่มีทางมาจาก New York ได้) หรือที่ทุกวันนี้เรียกกันว่า Pop Punk เมื่อ Greenday นั้นเบิกกระแสมาด้วย Dookie ก็มีวงจำนวนหนึ่งที่ได้เกาะกระแสสร้างชื่อเสียงด้วย วงเหล่านั้นอย่างน้อยๆ ก็ได้แก่ Rancid, Offspring, NOFX, Pennywise และ Bad Religion (แม้ว่าหลายๆ วงนั้นจะเป็นวงรุ่นใหญ่ที่ออกผลงานมาก่อน Greenday ก็ตาม) พวกนี้คือพวกที่วงรากฐานให้กับ Pop Punk ต้น 90's คำถามเพิ่มดนตรีในกระแส Pop Punk กับ Grunge ต่างกันหรือไม่อย่างไร? โดยรวมแล้วต่างแน่เพราะก็ดังที่บอกมาแล้วว่าพวกแรกนั้นสดใส ส่วนพวกหนังนั้นหดหู่ สุดท้าย ถ้าจะให้ผมแนะนำวง Punk ผมคงแบ่งเป็นช่วงๆ แน่นอนว่างานของ Pistols กับ Clash นั้นเป็นสิ่งที่พลาดไม่ได้ แต่สิ่งที่ต้องพึงตระหนักไว้ก็คือ Punk อังกฤษในช่วงแรกนั้นไม่ได้เล่นอย่างสองวงนี้ แต่เล่นอย่างวง Ramones ซึ่งเป็นวงการ New York (ซึ่งอังกฤษนั้นหยิบยืมคำว่า Punk มาอีกที - ดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่พูดยากว่า Punk เกิดที่อังกฤษ ถ้าจะพูดให้เหมาะสมกว่านั้นก็ต้องพูดว่า คำว่า "Punk" ถูกทำให้เป็นกระแสระดับโลกที่อังกฤษ พวกอเมริกันนั้นมีคอนเซ็ปว่า Punk ในทางดนตรีอย่างต่ำๆ ก็ตั้งแต่ต้นๆ 70's แล้ว) ดังนั้นถ้าอยากรู้ว่าวง Punk ในกระแส Punk ในอังกฤษนั้นโดยทั่วๆ ไปเล่นอย่างไรผมแนะนำชุดแรกของ Ramones หรือถ้าขยันหน่อยก็ไปตามเก็บวงที่ชื่อเสียงลดหลั่นลงมา สำหรับ Punk ในช่วงต่อๆ มาผมไม่ขอกล่าวแล้วกันเพราะ เรื่องมันยุ่งมาก ยุ่งพอที่จะเป็นบทความขนาดย่อมได้เลย สำหรับ Grunge นั้นผมว่ามีอีกหลายวงที่น่าฟัง ผมว่าวงอย่าง Smashing Pumpkin ชุดแรกๆ ก็ออกไปในทางนั้น งานของ Mudhoney ก็ดุดันไม่เลว จริงๆ มีวงอีกหลายๆ ส่วนก็น่าสนใจเช่นอัน อย่างไรก็ดีผมขอออกตัวตรงนี้ก็ว่าผมก็ไม่ได้เชี่ยวชาญ Grunge เท่าไร จึงอาจแนะนำไม่ได้เหมาะสมนัก จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 19 ก.ค. 51 00:13:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กลับมาอ่านแล้วได้ความรู้และมุมมองของดนตรีพังค์เพิ่มขึ้น แฮะ ขอบคุณ คห ห้าด้วยครับ......... ข้อมูลและการอธิบายน่าสนใจทีเดียว ปล.ผมว่า ลองเอากระทู้นี้ไปให้ห้องพังค์ เขาตีความด้วยก็จะดี จะได้ต่อยอดและเสริมความรู้ไปด้วย จากคุณ : นายกลางคืน - [ 19 ก.ค. 51 00:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมขอถามสั้นๆว่าวง Flure เป็นกรันจ์หรือไม่ จะอธิบายอะไรยังไงก็ได้ แต่ขอให้ฟันธงว่าเป็นวงกรันจ์ หรือเอาสบายๆกว้างๆว่า วงร๊อค จากคุณ : เคราครึ้ม - [ 19 ก.ค. 51 09:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีก๊าบ น้าเครา อ่าน คห.7 แล้ว ตอบตามความเห็นส่วนตัวตามนี้ครับ วง Flure เป็นกรันจ์หรือไม่  สำหรับผมแล้วคิดว่า ไม่ใช่ แต่ ถ้าจะนิยามว่าแนวทางของกรันทจ์ หมายถึง การพูดเรื่องราวที่ระบายถึงความข้นแค้นบางอย่าง เช่น การมีอคติหรือเหยียดหยามคนในสถานภาพที่แตกต่างกัน.........อาจจะพออิงได้ แต่ก็ไม่ใช่กรันจ์อยู่ดีนั่นแหละ สำหรับกรันทจ์ ในนิยามผม ยังไงฟังแล้วก็ต้องอเมริกันจ๋ามาก่อนเท่านั้น และดนตรีต้องเจือดนตรีแนวไซคีเลอลิคเป็นส่วนสำคัญ สำหรับผมเห็นว่า Flure เป็นวงร็อคที่ได้อิทธิพลจากเจแปนร็อคที่ฟังง่ายและเน้นเมโลดี้เป็นสำคัญ ผสมเนื้อหาในบางเพลงแบบกรันจ์ การเล่นดนตรีที่มีความหนัก เร็วและอ่อนหวานแบบฮาร์ดร็อคและเฮฟวี่เมตัลเข้าไปผสมกันอย่างกลมกลืนมาก ส่วนตัว ก็ไม่รู้ว่าจะนิยามว่าวงนี้เป็นแนวอะไรดี แต่แน่แน่ เป็นวงร็อค ล้านเปอร์เซนต์ จากคุณ : นายกลางคืน - [ 19 ก.ค. 51 12:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอถามมั่ง อย่างวง Pearl Jam นี่เป็นแนวไหนคะ แต่ละชุดต่างกันหมดเลย จากคุณ : PASTIS - [ 19 ก.ค. 51 13:25:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จริงๆ วงดังๆ ส่วนใหญ่จะมีดนตรีหลากหลายอยู่แล้วครับ บางที่การเข้าใจว่าวงดนตรีวงหนึ่งๆ เล่นดนตรีแค่แนวเดียวอาจทำให้พาลเข้าในแนวดนตรีนั้นๆ ผิดได้ ตัวอย่างง่ายๆ Metallica คือ ใครๆ ก็ยอมรับว่าวงนี้เป็น เจ้าพ่อ Thrash Metal และนักฟังเพลงส่วนใหญ่ก็ยอมรับเช่นกันว่า Metallica เลิกทำเพลง Thrash Metal มาหลายชุดแล้ว (ส่วนจะเลิกตอนไหนก็ Debatable) แต่ตอนเล่นสดก็ขนเพลงเก่าๆ ที่เป็น Thrash Metal (หมายความว่าเพลงเก่าๆ บางเพลงก็ไม่ใช่ Thrash เพียงแต่มันอยู่ในอัลบั้มที่เต็มไปด้วยเพลง Thrash Metal)  มาเล่นอยู่ โดยก็เล่นปนๆ กับเพลงใหม่ๆ คำถามคือ Metallica เล่นแนวไหน? โดยทั่วไปถ้าไม่ซีเรียสมากก็จะเรียกว่า Metal เฉยๆ เพราะ จะเรียกเพลงใหม่ๆ ว่า Thrash Metal ก็รู้สึกพิลึกๆ เรื่องนี้สอนผมให้รู้ว่า วงดังๆ เมื่อสร้างชื่อมาจากแนวหนึ่งๆ เล่นๆ ไปเปลี่ยนแนวไป สุดท้าย คำนิยามเดิมก็ไม่เหมาะสมอีก ต้องหาคำนิยามที่กว้างพอที่จะคลุมทั้งแนวทางเก่าและใหม่ของวงนั้นๆ ซึ่งสุดท้ายถ้านึกอะไรไม่ออกก็เรียกมันไปว่า Rock เฉยๆ นี่แหละครับ ผมว่าบางทีเราก็ไม่สามารถพูดถึงวงๆ หนึ่งอย่างเฉพาะเจาะจงกว่านั้นได้อย่างเหมาะสม จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 19 ก.ค. 51 13:44:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ความเห็นที่ 10 เพราะเหตุนี้หรือเปล่าคะ ที่ทำให้ Nirvana ไม่ชอบ Pearl Jam ประมาณว่าเปลี่ยนแนวทางไปเพื่อให้อยู่รอด ในช่วงที่กระแสกรันจ์เริ่มตก จากคุณ : PASTIS - [ 19 ก.ค. 51 14:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อืม อันนี้ผมไม่ทราบเหมือนกันนะครับ ไม่รู้ว่า Kurt มีปัญหาส่วนตัวอะไรกับ Eddie หรือเปล่า จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 19 ก.ค. 51 14:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อืม แล้วในห้องร็อคนี่ มีใครที่พอจะให้ความรู้เกี่ยวกับวง Pearl Jam ได้มั่งคะ กำลังติดตามวงนี้อยู่ หรือควรไปตั้งกระทู้ถามต่างหากมั้ย จากคุณ : PASTIS - [ 19 ก.ค. 51 14:48:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 #8 โอ้ย ไปออกปากว่าวงเค้ามีอิทธิพลเจแปนร๊อค เดี๋ยวสมาชิกเค้าเคืองนะ 55 ผมว่าเค้ามีซาวดน์กรันจ์ความหม่นอยู่แค่บางเพลง และที่ดังติดหูคนฟังก็เพลงป๊อปร๊อคเท่านั้นเอง ที่มาถามนี้เพราะว่าเห็นสมาชิกเค้าให้สัมภาษณ์เรื่องของแนวดนตรี อิงๆกรันจ์ สแมชชิ่งพัมกินส์ และอื่นๆอยู่ตลอด โดยส่วนตัวผมว่ากรันจ์ ต้องออกหม่นๆแบบท้องฟ้าของซีแอทเทิล และเกรี้ยวกราดด้วยความรู้สึกนึกคิดของอเมริกัน  แบบCreed นี่ใช่เลย หลงยุคสุดๆ จากคุณ : เคราครึ้ม - [ 20 ก.ค. 51 09:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ความคิดเห็นที่ 14 ฟลัวนี่หนูว่าไม่กรันจ์เลยค่ะ ออกป๊อบร็อกอย่างที่ว่าจริงๆ ถึงแม้ว่าดนตรีจะเกรี้ยวกราดในบางเพลง แต่เนื้อหาก็ยังไม่พ้นเรื่องความรัก พี่คิวเองก็เคยให้สัมภาษณ์หลังออกชุดล่าสุด Tales ว่าอยากจะเว้นระยะชุดต่อไปอีกซักหน่อยเพื่อหาอะไรใหม่ๆ ในการแต่งเพลง ไม่อยากให้มันย่ำอยู่กับแต่เรื่องความรัก ส่วน Creed นี่เห็นมีหลายคนชอบบอกจังว่าโคลน Pearl Jam มาล่ะ โดยเฉพาะนักร้องนำ แต่หนูว่ามันไม่น่าใช่ เพราะออกจะต่างกัน ทั้งเรื่องแนวคิดด้วย จากคุณ : PASTIS - [ 20 ก.ค. 51 10:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 Creed ผมว่ามันจัดเป็นพวก Post Grunge นะครับ พวกนี้ก็คือทำดนตรีแนว Grunge ให้ติดหู(Pop) มากขึ้น ไม่เน้นความเกี้ยวกราดของดนตรีแบบ Grunge ในยุคแรกๆ แต่เน้นเสียงหล่อ 55555+ จากคุณ : Buzz and Busy - [ 20 ก.ค. 51 11:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เออ มันดีแฮะ นี่แสดงว่า คงมีอะไรแตกกอความเห็นได้ เลยขอมาให้ความเห็นอีกรอบ คห.14 ไม่รู้สิ....... ถ้าดนตรีกรันทจ์ในความคิดผม จะเกิดที่ไหนก็ช่าง แต่มันต้องหนัก เมา มันและฟังแล้วกดดันกับเนื้อหาเพลง สำหรับ Creed ผมไม่กลับมองว่าเป็นกรันทจ์แฮะ แต่ถ้าจะเห็นบางอย่าง คงคิดเหมือน คห สิบห้า แต่ผมก็ยังคิดว่า มันไม่กรันทจ์นะในนิยามผม คห.11 อันนี้ผมมองว่าเป็นความเห็นส่วนตัวของเคิร์ทนะ....... คงไม่มีความเห็นเพิ่ม แต่ผมอยากให้ดูเพิร์ลแจม ในแง่การเป็นวางตัวนะ ผมว่าวงนี้ไม่เว่อร์มาก สบายสบายบ้านบ้าน ดูจากคอนเสิร์ตก็ได้ เป็นหนึ่งวงดัง ที่ไม่สนใจเรื่องแสงสีบนเวที มีแค่ไฟคนงานก่อสร้าง มีเวที ตูก็เล่น หากจะเสริมในมุมมองดังกล่าว ผมว่ามันเป็นเรื่องของการปรับตัวตามวงจรของธุรกิจดนตรีด้วย ถามว่าตอนนี้ Prear jam เป็นกรันทจ์เหรอ ก็คงตอบว่าอัลบั้มหลังหลังก็กลายเป็นอเมริกันร็อคไปแล้ว(แต่อาจจะเจือความเป็นกรันทจ์อย่างเบาบางแต่ก็ได้กลิ่นโชยมาแต่ไกล) ถ้าพูดถึงอัลบั้มของ Pearl jam ถ้าจะนิยามความเป็นกรันทจ์ได้ดีที่สุด ก็คือ อัลบั้มแรก Ten  สำหรับผมคือแบบศึกษาดนตรีกรันทจ์ได้ดี ส่วนอัลบั้มที่สองนั้น ดนตรีเปลี่ยนไปเยอะแต่ผมกลับชอบ เพราะเหมือนมันคลี่คลายซาวน์ให้ขยายสู่วงกว้างได้ง่ายขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโปรดิวเซอร์จอมโจ๊ะอย่างเบรนแดน โอ ไบรอันหรือเปล่า จนอัลบั้มสาม Vitalogy ผมเองก็เห็นว่าเหมือนจะเป็นลางร้ายของยุคกรันทจ์ ที่เริ่มตันกับหนทางตัวเอง สามอัลบั้มนี้ของ Pearl jam ฟังได้เลย พอจะเป็นแนวทางได้.... แต่อยากฟัง Pearl jam แบบเพลินและง่าย ผมแนะนำอัลบั้ม Yield  อันนี้ฟังง่ายและยังพอมีกลิ่นของกรันทจ์เจืออย่างบางบางเป็นน้ำเชื่อมในกาแฟเลยทีเดียว จากคุณ : นายกลางคืน - [ 20 ก.ค. 51 12:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 17 เป็นแฟน Pearl Jam ด้วยหรือเปล่าคะ คือหนูมีคำถามหลายอย่างจะถามคะ เช่น เพลง Brother นี่มันมีที่มาที่ไปยังไงเหรอคะ (หรือว่ามีใครในนี้มั้ยคะที่เป็นแฟนวงนี้ที่พอจะให้ข้อมูลได้บ้างนะคะ คือว่ามีอีกหลายเรื่องที่อยากจะถาม) Yield นี่หนูก็ชอบนะคะ แต่เห็นใน allmusic ให้ดาวน้อยสุดเลย หนูว่ามันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ การที่ดนตรีจะเปลี่ยนไปก็ไม่จำเป็นว่ามันจะต้องแย่ลงเพราะเหตุผลแค่ว่ามันไม่กรันจ์จ๋าเหมือนอัลบั้มแรกนี่นา รู้สึกว่าคนส่วนใหญ่ชอบเอาแนวดนตรีมาบอกว่างานชุดนั้นชุดนี้ดีไม่ดียังไง พอบอกว่า Pearl Jam กรันจ์แล้วก็ต้องเล่นกรันจ์ตลอดชาติเลยเหรอไง ส่วนการวางตัวหนูก็เห็นด้วยเลยค่ะ เป็นเหตุผลหนึ่งเลยที่ชอบ จากคุณ : PASTIS - [ 20 ก.ค. 51 13:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมฟัง Creed แล้วมักจะนึกถึง Collective Soul แหะไม่รู้เป็นอะไร Yield นี่เป็นอัลบัมของ Pearl Jam ที่ผมฟังบ่อยสุดอาจจะเพราะมันฟังง่ายมั้งครับ กลับมาที่กระทู้ สำหรับผมถ้าให้แยกกรั้นจ์ กับ พังค์ ผมใช้อารมณ์น่ะคับ เหมือนกับ พังค์ เป็นอะไรที่ต้องการปลดปล่อยแสดงออกรุนแรง กับกรั้นจ์ที่เป็นเหมือนการบ่นของคนเก็บกด เกลียดชัง ดูหม่นๆน่ะ เวลาที่อยากปลดปล่อยหลุดโลกผมมักเลือกที่จะฟังพังค์ มันสะใจดี แต่เมื่อไหร่ที่ มีอารมณ์หดหู่ เซ็งๆ มึนๆ หยิบ AIC ,Soundgarden มาฟังนี่มึนหนักเข้าไปอีก แต่มันได้อารมณ์ดีคับ จากคุณ : cr_name - [ 21 ก.ค. 51 01:47:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โอ่ว.. กว่าจะเขียนให้น้องสุราที่กระทู้นู่นเสร็จก็นิ้วแทบเดี้ยง  มาเจอกระทู้นี้อีก เหอะๆ ยาวสามวันไม่จบ ประเด็นน่าสนใจเยอะมาก แป๊ะไว้ก่อนครับ เดี๋ยวว่างๆ จะเข้ามาแจม  พิมพ์ดีดกับผมไม่ค่อยจะถูกโรคกัน จากคุณ : RearViewMirror - [ 22 ก.ค. 51 01:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมขอตอบแบบนี้ละกังนะ พังค์ตั้งใจ แต่กรันจ์ไม่ได้ตั้งใจ ถ้ารู้จักหรือเคยอ่านเรื่องราวการเติบโตของดนตรีพังค์นั้นจะเข้าใจทันทีครับว่าพังค์คือกระแสตีกลับต่อพวกฮีโร่ทั้งหลายในยุคนั้น ดังนั้นเทคนิควีธีเล่นทุกอย่างที่ออกมาจากพังค์ยุคแรกๆมันจึงเป็นการต่อต้านไม่ว่าจะเป็นการตั้งใจที่จะไม่เล่นเก่ง หรือพูดง่ายๆก็คือตั้งใจเล่นให้ง่ายที่สุด จึงเป็นที่พบเห็นได้ทั่วไปว่าพังค์แรกเริ่มมักจะเล่นสั้นไวกระชับสาดคอร์ดง่ายๆสัก3-4คอร์ดก็พอจบเพลง ทีนี้พอยุคที่กรีนเดย์ดังขึ้นมา คนคิดว่ากรีนเดย์คือพังค์ original ช่ายไหมล่ะงับ ซึ่งส่วนตัวผมก็คิดว่าเขายึดพังค์เดิมๆอยู่มากโขทีเดียวแต่เพิ่มความติดหู และท่อนฮุค ที่เป็นหมัดเด็ดของเพลงป๊อบเข้าไป คำถามคือทำไมถึงต้องเปลี่ยนแปลงล่ะ ผมตอบว่าเพราะกระแสความคิดเกี่ยวกับความเป็นปักเจกในยุคนั้นสูงนะครับ สูงจนกระทั่งก่อกำเนิด กระแสที่เรียกดนตรียุคนั้นว่า alternative อัลเทอร์คือทางเลือกดังนั้นวงดนตรีแต่ละวงจึงมีลักษณะที่จะค้นหาเสียงของตัวเองอยู่มาก(อย่างน้อยก็มากกว่ายุคนี้) กรีนเดย์จึงปฏิเสธที่จะเล่นพังค์แบบดั้งเดิม แต่กรีนเดย์ก็คือพังค์อยู่ด้วยเนื้อหา การต่อต้านที่มาในรูปแบบใหม่ มาถึงกรันจ์ ผมบอกว่ากรันจ์ไม่ตั้งใจก็คือ กรันจ์เกิดมาจากกระแสอัลเทอร์เนทีฟพุ่งปรี๊ดอย่างชัดเจน นั่นก็คือช่วงที่เป็น post-punk กันหมดแล้ว ต่างกับพังค์ซีนก่อนหน้านั้น หรือ ฮาร์ดคอร์พังค์ซีนก่อนหน้านั่น กรันจ์ไม่ได้ตั้งใจจะต่อต้านอะไรเป็นพิเศษลักษณะเด่นของมันคือค่อนข้างหมองหม่น เน้นปักเจก สิ่งที่อยู่ลึกๆในใจ cross genre โดยเฉพาะ เมทัล+ฮาร์ดร๊อค+พังค์ ดังนั้นกรันจ์จึงเป็นได้ทั้ง3แบบ(แต่เน้นทีมเวิร์คมากกว่าโชว์เดี่ยวนะครับ) และที่สำคัญกรันจ์ไม่ได้ตั้งใจจะให้ตัวเองเป็นกรันจ์แต่คำนิยามพวกนี้ได้มาจากคนฟังและนักวิจารณ์ซะมากกว่า โดยการเหมารวม seattle sound ว่าเป็นกรันจ์ซะ มันต่างจากพวกพังค์ที่ยินดีเรียกตัวเองว่าพังค์และนิยมการกวนบาทาเป็นหลัก สรุปนิดนึงละกันว่า พังค์มีอิทธิพลต่อ กรันจ์ ทำให้เกิดเพลงกรันจ์ขึ้นมาด้วย ดังนั้นจึงไม่แปลกที่จะมีคนเรียก nirvana ว่าเป็น พังค์ ยิ่งไม่แปลกใหญ่ถ้าพวกเขาจะเรียกตัวเองว่าวงพังค์ โพส? ทั้งหลายแหล่ ผมไม่ค่อยเข้าใจคำว่า โพส กรันจ์ หรือโพสอะไรก็ตามที่ประเด็นมานยังไม่ค่อยแข็งแรงนะครับอย่าง โพสร๊อค โพสพังค์ โพสฮาร์ดคอร์นี่พอเข้าใจได้ แต่โพสกรันจ์ หรือโพสเมทัลนี่มันออกจาฉาบฉวยไปหน่อยนะในมุมมองของผม จากคุณ : jazk - [ 22 ก.ค. 51 09:59:55 A:124.121.172.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 คิดค่อนข้างเหมือนคุณ jazk ครับ ส่วนตัว ฟังแล้วรู้สึกว่าเพลงมันกวนตรีนหว่ะ = punk ฟังแล้วรู้สึกอยากแหกปาก เอาหัวโขกกำแพงเล่น = grunge แต่ที่แน่ๆ punk สดใสร่าเริงได้ แต่ grunge ไม่ได้แน่ๆ จากคุณ : knotyman - [ 22 ก.ค. 51 14:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมกลับฟัง Creed แล้วนึกถึง Alter Bridge เอิ้กๆๆๆๆ  ล้อเล่น จากคุณ : phoenixia - [ 23 ก.ค. 51 16:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 24 นี่ฮ่ะ Grunge สุดๆ ต้องเพลงนี้ฮ่ะ เพลงในตำนานเพลงนึง จากคุณ : phoenixia - [ 23 ก.ค. 51 16:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 พอดีนึกขึ้นได้อีกอย่างเกี่ยวกับเพลงกรันจ์คือ ความไม่เข้ารูปเข้ารอย ความเพี้ยน ในเพลงพังค์นั้นมีความไม่เข้ารูปเข้ารอยอยู่มากและผมเชื่อว่ามันคือต้นแบบความไม่เข้ารูปเข้ารอยของดนตรีร๊อคยุคนี้ (ตั้งแต่ 80-ปัจจุบัน) กรันจ์รับเอาความไม่เข้ารูปเข้ารอยพวกนี้มาเยอะมาก(โดยเฉพาะnirvana) โดยนำมาผสมกับดนตรีเฮฟวี่เมทัล ทางเดินคอร์ดปะหลาดๆ ซึ่งได้มาจากเฮฟวี่เมทัลมากกว่าจะเป็นแบบพังค์หรือฮาร์ดคอร์พังค์ดั้งเดิม (บางทีผมรู้สึกว่ากรันจ์มันก็คือโพสฮาร์ดคอร์ในรูปแบบหนึ่งด้วย หรือเราจะเรียกว่าโพสเมทัลดีล่ะ555) ยกตัวอย่างเพลง come as you are เขาสร้างริฟต้นเพลงมาชุดหนึ่งซึงฟังดูคล้ายเฮฟวี่เมทัล จากนั้นก็ใส่เมโลดี้ร้องในอีกแบบหนึ่งซึ่งเฮฟวี่เมทัลยุคนั้นไม่เคยใช้มาก่อนก็คือมันป๊อบมากๆๆๆๆๆๆ เพราะแต่ก็เข้ากับรีฟเท่ๆนั้นเหลือเกินไม่ได้หวานแบบแฮร์แบนแต่ก็ไม่ได้ดิบแบบพวกแทรซไม่ได้สูงปรี๊ดแบบพาวเวอร์เมทัลแต่ก็ไม่ได้ไร้พลังแบบเพลงป๊อบร๊อกเมนสตรีม แล้วที่เด็ดกว่านั้นคือท่อนฮุค ซึ่งใช้คอร์ดที่ฉีกสเกลไปเลยคือเหมือนกระโดดข้ามไปกลายเป็นเพลงอื่น แต่กลับรักษาความเป็นเอกภาพได้ด้วยเมโลดี้ท่อนฮุคที่ยังคงเชื่อมทางเดินคอร์ดที่กระจัดกระจายพวกนั้นเข้ามาหากันได้ ผมว่านี่มานคือไอเดียที่แตกออกมาจากพังค์ชัดๆ แล้วลักษณะเมโลดี้การร้องหม่นๆที่เชื่อมทางคอร์ดอันกระจัดกระจายจากหลากหลายสเกลแบบนี้เป็นเอกลักษณ์ของกรันจ์นะผมว่า เพราะมันไม่มีอยู่ในพังค์หรือฮาร์ดคอร์พังค์ หรือถ้าในสายเฮฟวี่เมทัล วงที่เล่นเมโลดิกก็จะเข้ารูปเข้ารอยกว่านี้คือไม่ร้องนอกคอร์ด ไม่ร้องทับริฟที่มีลักษณะคู่เสียงขัดกัน เพื่อจะได้ไม่เกิดอาการฟังดูแปร่งๆ55 ส่วนพวกที่เล่นแทรซไปเลยก็มีลักษณะที่จะขัดกันแหลกลาญกว่านี้นัก ไม่เฉียดใกล้ความป๊อบเลย นี่คือความเห็นเพิ่มเติมจบข่าว คิดไปคิดมาผมว่าอย่างที่คุณ fxxknoevil บอกว่ากรันจ์มันคือพังค์ที่ต่อต้านเมทัล(ในความหมายทางลักษณะเสียงนะครับไม่ใช่ว่าเขาจะไปทะเลาะกัน)อาจจะจริงก็เป็นได้ ในเมื่อพังค์นั้นต่อต้านดนตรีซับซ้อน ความเก่ง ความเป็นฮีโร่ โชว์ออฟ ต่อต้านความยิ่งใหญ่ โดยการเล่นเพลงร๊อคแบบง่ายๆ ลืมเทคนิคทั้งหมด ใช้เพียงหัวใจและความคิดในบทเพลง เป็นไปได้ไหมว่ากรันจ์รับเอาแนวคิดของพังค์มาแต่ปรับใช้กับเทคนิคแบบเฮฟวี่เมทัล จากคุณ : jazk - [ 24 ก.ค. 51 14:13:20 A:124.121.171.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 อยากได้ความรู้เกี่ยวกับ Grunge เพิ่มอีกน่ะค่ะ ในห้องนี้ไม่ค่อยมีคนฟังแนวนี้เลยเหรอ รู้สึกคนฟัง Metal จะเยอะที่สุดเลย 555+ จากคุณ : PASTIS - [ 25 ก.ค. 51 16:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อืม ยังคุยกันอยู่อีกวุ้ย ขอแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมดังนี้ คือ จริงๆ Punk อังกฤษรุ่นแรกจริงๆ ก็ไม่ได้ "ตั้งใจ" จะทำเพลงแบบคนเล่นดนตรีไม่เป็นนะครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ในช่วงแรกๆ วงเหล่านี้เล่นดนตรีไม่เป็นจริงๆ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาต้องการจะเล่นไม่เป็น หรือ จงใจเล่นไม่เป็น คุณไปดูการเปลี่ยนแปลงของงานของวงรุ่นแรกๆ อย่าง Clash, Siouxie & The Banchees, The Slits หรือการเปลี่ยนแปลงจากงานของ Pistols ไป PIL ได้เลย (ไม่ต้องพูดถึงวงที่เล่น Advance มาหน่อยแต่ถูกจัดเป็น Punk อย่าง The Stranglers) แน่นอนอาการแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกวงที่เกิดขึ้นในปี 1976-1977 แต่อย่างน้อยๆ ก็น่าจะชัดเจนวงที่เด่นจริงๆ และบุกเบิกจริงๆ (ซึ่งก็คือ พวกรุ่นแรก)  ที่คนพูดถึงบ่อยๆ นั้นก็ไม่ได้มีแนวคิดต่อต้านความซับซ้อนทางดนตรีอย่างที่เข้าใจกันแบบง่ายๆ คือ ในแง่หนึ่งผมก็ว่ามันค่อนข้างจริงที่พวกนี้ปฏิเสธ (ไม่อยากใช้คำว่าต่อต้าน) เทคนิค แต่พวกนี้ก็ไม่ได้ต่อต้านความซับซ้อน Element แปลกๆ ในเพลง สำหรับการตั้งใจจะเล่นดนตรีไม่เป็นผมคิดว่ามันมาในช่วงที่เขาเรียกกันว่า Second Wave of British Punk ซึ่งก็น่าจะเป็นช่วงราวๆ ปี 1978 ในอังกฤษ ในช่วงนี้ Pistols แตกแล้ว Punk เริ่มตกกระแสในสื่อ อย่างไรก็ดีมันมีลักษณะที่เป็น "ใต้ดิน" มากขึ้น เริ่มแต่งตัวคล้ายกันขึ้น เล่นดนตรี เหมือนกันมากขึ้น มีเนื้อหาคล้ายกันมากขึ้น ซึ่งนี่ผมว่าเป็นจุดเริ่มของ "ภาพเหมาะรวม" (Stereotype) ของสิ่งที่เรียกว่า Punk ที่เรารู้จักกันทุกวันนี้ ที่ยกประเด็นนี้ขึ้นมาก็อยากจะให้เห็นด้วย ว่ากระแสดนตรีหนึ่งๆ ที่เราเรียกรวมๆ ว่าอะไรสักอย่าง นั้นในหลายๆ ครั้ง สามารถแบ่งย่อยได้อีกอย่างมีนัยยะสำคัญ โดยทั่วไปก็จะเป็นได้เป็นกลุ่มที่จุดกระแส กับ กลุ่มที่มาทีหลัง (ผมไม่อยากใช้คำว่าตามกระแส มันมีนัยยะไม่ดี) คือ หลักๆ แล้วพวกนี้มีรูปแบบความคิด (mentality) ไม่เหมือนกัน พวกแรกนั้นมักจะเป็นนักสร้างสรรค์ที่ไม่รู้จักพอ พวกที่สองนั้นมักจะพึงพอใจกับรูปแบบดนตรีที่พวกแรกบุกเบิก (แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกนี้ "ลอก" ในบางครั้งด้วยรากฐานดนตรีใกล้เคียงกันก็ทำให้วงพวกนี้มาสูรูปแบบดนตรีที่ใกล้เคียงกับพวกแรกโดยบังเอิญ) พวกแรกนั้นเรามักจะรู้จักในนามวงเกรด A พวกที่สองนั้นจะรู้จักในนามวงเกรด B (นี่คือ ภาษาแบบพวก Metal อย่างไรก็ดีผมเคยเสนอให้แบ่งเป็น A, A-, B+, B เพราะ มันให้ภาพโครงสร้างของกระแสดนตรีหนึ่งๆ ได้ชัดกว่าการแบ่งหยาบๆ แบบ A กับ B) พวกแรกนั้นมักจะด่าพวกที่สองเสมอว่าไม่มีปัญญาคิดรูปแบบดนตรีเอง อย่างไรก็ดีผมเห็นว่าดนตรีของพวกแรกและพวกที่สองก็ไม่เหมือนกันเท่าไร พวกที่สองนั้นดูจะมีรูปแบบที่ตายตัวมากกว่า ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่สิ่งไม่ดี เพราะ ถ้าคุณชอบแนวดนตรีหนึ่งๆ จริงๆ แล้วคุณก็ต้องชอบรูปแบบที่ตายตัวนั่นแหละ เพราะ นั่นคือ แนวดนตรีนั้นๆ ซึ่งตรงนี้ข้อโต้แย้งของผมก็คือ เราไม่สามารถเข้าใจกระดนตรีหนึ่งๆ ได้ โดยฟังวงดนตรีดังๆ แค่หยิบมือหนึ่ง การจะเข้าใจกระแสดนตรี และแนวดนตรีหนึ่งๆ ให้ได้ คุณต้องเก็บเล็กเก็บน้อย จากวงจำนวนมากที่ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดในช่วงนั้น และหาลักษณะทั่วไปของมัน แน่นอนนี่ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ควรจะเริ่มจากการฟังงานและเข้าใจแนวดนตรีแบบคร่าวๆ จากพวกวงดังๆ ประเด็นตรงนี้ก็คือ เท่านั้นมันยังห่างไกลจากความเข้าใจแนวดนตรีมาก ประเด็นตรงนี้ทั้งหมดทำให้ผมอยากจะตั้งคำถามเกี่ยวกับความเข้าใจ Grunge คือ ผมคิดว่าเราพอจะรู้ว่ามันมีกระแส Grunge ตอนต้น 90's และเราก็พอจะรู้ว่ามันมีวงโผล่ขึ้นมาจำนวนมาก (เอาแค่แถบ Seattle ก็น่าจะเป็นร้อย ถ้าทั้งโลกก็คงเป็นพัน) แต่ดูเราจะไม่ได้พูดถึงวงอื่นๆ เลยนอกจากวงดังๆ เพียงหยิบมือ แน่นอน ตรงนั้นก็อาจจะเป็นเพราะ เราไม่รู้ ผมก็ไม่รู้ว่ามันมีวงอะไรบ้าง อย่างไรก็ดีผมคิดว่าถ้าจะกลับไปทำความเข้าใจ Grunge เราขาดตรงนั้นไม่ได้ และก็อยากจะฝากไปคิดกันต่อ สุดท้าย ผมคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างยาวนานมากๆ และใจรักมากๆ จนถึงทุกวันนี้ผมพอจะมีทักษะดังกล่าวได้กับแนวดนตรีเพียงสองแนวเท่านั้นคือ Punk รุ่นบุกเบิก (ทั้งฝั่งอังกฤษและนิวยอร์ค - แม้ว่าทั้งสองที่คำว่าพังค์ความหมายจะต่างกัน) กับ Old School Thrash Metal ขนาดพวก Death นี่ผมฟังบ้างแต่ยังไม่ลงไปขนาดนั้นเลย พวก German Metal ขนาดชอบๆ ก็ยังไม่ได้ขุดลงไปขนาดนั้น แต่ขนาดผมใช้เวลาหลายปีขุดลงไปกับของพวกนี้ผมก็ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าผมรู้จักพวกที่อยู่ในกระแสดนตรีดังกล่าวถึงครึ่งหรือเปล่า (และที่รู้จักก็ไม่ใช่จะเคยฟังทั้งหมด) ผมไปเปิดดูข้อมูลเกี่ยวกับวง Punk ช่วงปี 1977 ผมก็จะพบวงที่ผมไม่รู้จักอยู่เรื่อยๆ Thrash Metal ก็เหมือนกัน แต่นั่นจะยุ่งกว่า เพราะ เรากำลังพูดถึงวง Thrash ที่ผุดมาทั้งโลกเลย อย่างไรก็ดีถ้าขุดๆ ไปสักพัก เราก็จะพอเห็น Pattern อะไรบางอย่าง และเราก็จะพอเข้าใจมันได้ดีขึ้น อย่างน้อยๆ ก็ดีว่า พยายามจะเข้าใจผ่านวงดังๆ สักวงหนึ่ง ผมไม่แน่ใจว่าผมเคยพูดว่า "คุณเข้าใจ Thrash Metal ใด้จากวงเกรด B สิบวง มากกว่า Metallica วงเดียว" ตรงนี้ก็เช่นเดียวกันผมเห็นว่า "คุณเข้าใจ Grunge ใด้จากวงเกรด B สิบวง มากกว่า Nirvana วงเดียว" และสุดท้ายจะให้แสบสันต์ที่สุดก็คือ "คุณจะไม่เข้าใจ Punk อังกฤษรุ่นบุกเบิกได้เลยถ้าคุณฟังแค่ Sex Pistols วงเดียว" จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 27 ก.ค. 51 12:05:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 กลิ่นธูปน้อง PASTIS คราวหน้าช่วยเปลี่ยนเป็นกลิ่นลาเวนเดอร์หน่อยนะ.. ขอออกตัวไว้ก่อนว่า ความสามารถในการอธิบายด้วยวิธีการเขียนของผมนั้นมีต่ำ แต่จะพยายามอย่างที่สุดครับ ซือแป๋ผมเคยสั่งสอนเอาไว้ว่า  “จะเข้าใจสิ่งใดอย่างลึกซึ้ง ต้องเข้าใจตั้งแต่ธรรมชาติและประวัติศาสตร์ของมัน” นั่นหมายความว่า คุณต้องเข้าใจให้ถึงความเป็น “ธรรมชาติ” ของสิ่งนั้นๆ ให้ได้ คุณจึงจะเข้าใจถึง “การดำรงอยู่” ของมัน และการรู้ประวัติศาสตร์ จะทำให้เข้าใจถึง “พัฒนาการ” ของมัน เมื่อถามว่า กรันจ์ กับ พังก์ ต่างกันอย่างไร? กับคำถามนี้คุณต้องทำความเข้าใจก่อนว่า “กรันจ์ คืออะไร?”  และ “พังก์ คืออะไร?” และเมื่อถามว่า กรันจ์ คืออะไร และพังก์ คืออะไร? คุณก็ต้องเข้าใจตั้งแต่  “ความหมายทางภาษา”  ของคำว่า “Grunge”  และ “Punk” กันเลยทีเดียว คุณต้องเข้าใจในประวัติศาสตร์ยุคสมัยของดนตรีโดยรวม คุณต้องเข้าใจดนตรีแต่ละสายพันธุ์ คุณต้องเข้าใจในเรื่อง “กระแสดนตรี”  เรื่อง “แนวดนตรี” คุณต้องเข้าใจความเป็น “เฉพาะถิ่น” ของแต่ละพื้นที่  เช่น ความเป็นอเมริกันชน, ชาวซีแอตเทิ่ล, ชาวอังกฤษ คุณต้องเข้าใจค่านิยมของสังคมในแต่ละยุค แต่ละสมัย แต่ละท้องถิ่น (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณต้องเข้าใจความเป็น “pop-culture”) คุณต้องเข้าใจกระทั่งความเป็น “ธุรกิจดนตรี”  “อุตสาหกรรมดนตรี” รวมไปถึงพัฒนาการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีด้วย! คุณต้องเข้าใจ     ....บลา...บลา...บลา ...  ฯลฯฯลฯฯลฯฯลฯฯลฯฯลฯ +++++ อีกมากมายหลายอย่าง ที่จะประกอบสร้างกันขึ้น เป็นความเข้าใจต่อสิ่งนั้น ที่ผมพล่ามมามากมายข้างต้นนั้น ก็เพียงเป็นการยกตัวอย่าง อย่างคร่าวๆ เพื่อให้เห็นว่า คุณต้องเข้าใจในสิ่งต่างๆ อย่างอื่นประกอบด้วยมากมายแค่ไหน เพียงเพื่อให้คุณได้เข้าใจ  กรันจ์! หรือพังก์! นั่นนำมาซึ่งว่า ด้วยพื้นฐานความรู้และความเข้าใจในเบื้องต้นของแต่ละคนที่ไม่เท่ากัน ณ ตรงนี้ ทำให้การจะอธิบายเพียงประโยคสองประโยคให้เข้าใจได้ครอบคลุม หรือกระจ่างแจ้งนั้น มันยากมาก! ... จากคุณ : RearViewMirror - [ 27 ก.ค. 51 22:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เมื่อต้องอธิบาย  ผมขอพูดเกี่ยวกับ กรันจ์  เป็นอย่างนี้ก็แล้วกันนะครับ *** กรันจ์ เป็นกระแสดนตรี  ไม่ใช่แนวดนตรีครับ อ่าว เมื่อผมพูดเช่นนี้ งั้นพวกที่อยู่ในกระแสกรันจ์ เล่นกันแนวไหนล่ะ? ที่มีการพูดว่า กรันจ์ คือ Metal + Punk นั่นคือ เล่นดนตรี Metal เป็นส่วนใหญ่ (หมายความว่ามีแนวอื่นด้วย***) บวกกับเนื้อหาเป็นพื้นฐานความคิดแบบ Punk  (หมายความว่าได้พัฒนาต่อออกไปจากพังก์แล้ว) *** มี Concept  คือปฏิเสธ Pop Culture *** (จึงเป็นเมทัลที่ถูกทำให้หน่วงลง และเป็นพังก์ที่หม่นลง) (สำคัญมาก คุณต้องเข้าใจคำว่า concept ให้ดีนะครับ มันคือแนวคิดและทัศนคติรากฐานเลยล่ะ และผมก็อยากให้ทำความเข้าใจในเรื่อง pop culture ให้มากๆ เพราะมันจะเป็นตัวอธิบายว่า ดนตรีที่ anti-pop culture นั้นเป็นยังไง) กรันจ์ ถูกทำให้เป็นที่รู้จักกันในระดับ “นานาชาติ”  ในยุคที่กระแส Hair Band รุ่งเรืองสุดขีด ทุกอย่างถูกทำให้เป็น Rock Star  (เป็นค่านิยมแบบ pop-culture) เพราะจริงๆ แล้วคำว่ากรันจ์มันถูกใช้มาตั้งแต่ยุค ’60 แล้ว ในอังกฤษ! สำหรับอเมริกานั้น มันเป็นยุคต่อเนื่องจาก American Indie Underground ในปลาย ’80 (สำคัญมาก คุณต้องไปทำความเข้าใจ American Indie Underground ประกอบด้วย) *** Grunge ผูกโยงกับ Seattle Rock หรือ Seattle Sound อย่างเป็นเนื้อเดียวกัน เพราะกรันจ์ถูกทำให้เป็นกระแสดนตรีที่ทุกคนรู้จักในระดับ “นานาชาติ” ด้วยหลายวงจาก Seattle ดังนั้นความสำคัญจึงอยู่ที่ คุณต้องเข้าใจความเป็นซีแอตเทิ่ลร็อค หรือซีแอตเทิ่ลซาวด์ เสียก่อน! .... แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 23:29:26 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 23:26:05 จากคุณ : RearViewMirror - [ 27 ก.ค. 51 23:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 30 *** Seattle Rock  =  “literally sounds like the city!” แล้วความเป็น “ซีแอตเทิ่ล” มันคือยังไงล่ะ? ซีแอตเทิ่ล  นั้น ฝนตกมากกว่า 300 วันต่อปี ซีแอตเทิ่ล  นั้น มีอาชญากรระดับประวัติศาสตร์ของประเทศสหรัฐฯ มากสุดในประเทศ ซีแอตเทิ่ล  นั้น เป็นถิ่นแห่งบุปผาชนเก่าแก่มากมาย ซีแอตเทิ่ล  นั้น มีกะลาสีเรือล้นเมือง (ผมคงไม่ต้องอธิบายไปถึงว่ามันอยู่พิกัดไหนของสหรัฐฯ หรอกนะ ไปหาต่อกันเอาเองแล้วกัน) Seattle Rock  =  loud, slightly dirty, depressing, wet Seattle Rock  =  personality, local, no reccord deal, cheap ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น เสียงดัง  (ซ้อมที่บ้าน เพราะฝนตก ส่วนมากเป็นชั้นใต้ดิน) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น หมองหม่น  (สะเทือนอารมณ์,  แสดงความรู้สึกภายในจิตใจที่มีต่อสภาวะรอบตัว) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น มีความเป็นส่วนตัวสูง (เป็นเรื่องราวคนใกล้ชิด  สังคมท้องถิ่น) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น ปฏิเสธความเป็น “ธุรกิจดนตรี”  LA. rock, NY. Rock  (anti-pop culture) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น มีจุดยืน เป็นตัวของตัวเอง และยืนหยัดเพื่ออะไรบางสิ่งบางอย่าง (ที่เชื่อมั่นว่าถูกต้อง) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น คุณภาพเสียงห่วย  (บันทึกเสียงกันเอง  ไม่ใช้สตูดิโอ เพื่อลดต้นทุน) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น ถูก!  (เมื่อไม่ใช้สตูดิโอ ต้นทุนก็ต่ำ ทำให้สามารถซื้อขายและแจกจ่ายกันได้ในวงกว้างขึ้น) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น สด!  (เมื่อคุณภาพการบันทึกเสียงห่วย จึงเน้นความสำคัญไปที่การแสดงสดเป็นหลัก) ซีแอตเทิ่ลร็อค  นั้น  ฟรี!  (สนับสนุนการแลกเปลี่ยนแบ่งปัน (trading) มากกว่าการซื้อขาย) *** เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว กรันจ์ คืออะไรล่ะ? *** กรันจ์ ก็คือชื่อเรียกกระแสดนตรีกระแสหนึ่ง ที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เรารู้สึกว่ามันคือ “ดนตรีทางเลือก” ทางหนึ่ง ในท่ามกลางภาวะที่โลกดนตรีกำลังถูกครอบด้วยความเป็นธุรกิจอย่างเต็มรูปแบบ ในยุคต้น ‘90 *** โดยการยกซีแอตเทิ่ลร็อคขึ้นมา ทำให้มันเป็นระดับนานาชาติซะ ให้เป็นร็อคทางเลือกในสภาวะนั้น  เพราะซีแอตเทิ่ลร็อค ชัดเจนในเรื่องของ anti-pop culture *** ซึ่งที่สุดแล้ว  กรันจ์ ก็อยู่ใน pop-culture นั่นเองครับ ปล. ฉะนั้น จงอย่าแปลกใจครับ ว่าทำไมแม้เป็นวงที่ถูกเรียกว่ากรันจ์ด้วยกันเอง จึงมีดนตรีที่แตกต่างกันออกไป เพราะความสำคัญมันอยู่ที่ concept ไม่ใช่อยู่ที่ genre แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 23:33:59 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 23:13:29 จากคุณ : RearViewMirror - [ 27 ก.ค. 51 23:01:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กรณีให้ยกตัวอย่างวงที่ต้องการศึกษา ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งกับที่บอกว่า "คุณเข้าใจ Grunge ได้จากวงเกรด B สิบวง มากกว่า Nirvana วงเดียว" แต่ก็ต้องยอมรับกันก่อนว่า ในตลาดบ้านเรานั้น หาฟังงานอินดี้ดีๆ เจ๋งๆ ของเมืองนอกนั้นยาก ต้องเป็นคนที่มุ่งมั่นทางนั้นจริงๆ จึงไปหาวงเหล่านั้นมาฟังได้ นั่นทำให้ หากให้ยกวงที่จะเป็นกรณีศึกษาของกรันจ์ทุกวง คงจะยากที่ท่านในที่นี้จะไปหามาฟังได้จริงๆ และอีกอย่าง กระแสกรันจ์นั้น มันหายไปแล้วในยุคปัจจุบัน ดังนั้น ถ้าให้ผมแนะนำ ผมขอชี้ไปที่ Mudhoney ครับ เป็นวงที่ชัดเจนที่สุดของความเป็นซีแอตเทิ่ลร็อค และชัดเจนที่สุดของความเป็นกรันจ์ และแน่นอนว่าคุณๆ ยังสามารถหางานของพวกเค้ามาฟังได้ไม่ยากจนเกินไป (จะรู้ว่าเสียงแบบ wet ของซีแอตเทิ่ลซาวด์นั้นเป็นยังไง ก็จาก bass lines ของ Mudhoney นี่แหละครับ) และมีอัลบั้มอยู่อัลบั้มหนึ่ง ที่ถือว่าเป็นอัลบั้มแห่งซีแอตเทิ่ลร็อค นั่นคืออัลบั้ม Deep Six เป็นการรวมงานของหลายๆ วงที่ในขณะนั้นยังเป็นวงซีแอตเทิ่ลร็อคจ๋าๆ กันอยู่ ก่อนที่แต่ละวงจะกระจายตัวกันมาโด่งดังในภายหลัง ทั้งในชื่อวงเดิมและในนามวงใหม่ เช่น Malfunkshun, U-Men, Skin Yard, Green River, Soundgarden เป็นต้น (แต่อัลบั้มนี้หายากแล้ว) แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 00:12:57 จากคุณ : RearViewMirror - [ 27 ก.ค. 51 23:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 โห งี้ PJ ของพวกเราก็กรันจ์สุดๆ ไปเลย anti-pop culture สุดๆ mudhoney หนูยังไม่ค่อยได้ฟังเท่าไหร่ เดี๋ยวต้องไปหามาฟังซะแระ จะได้รู้ว่าเสียงแบบเปปียกๆ มันคือยังไง 555+++ หนูต้องไปศึกษาหาความรู้เพิ่มอีกเยอะมากเลย  เฮ้อๆๆๆ จากคุณ : PASTIS - [ 28 ก.ค. 51 18:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 33 พูดถึง Mudhoney คิดๆ แล้วยิ่งจริงแฮะ และนึกถึงวงนี้ผมก็นึกถึงเสียงเบสขึ้นมาเลย (จริงๆ โดยส่วนตัวผมจะนิยามมันว่าบวมๆ แต่มันก็ไม่ได้บวมแบบพวก Stoner แฮะ) อ่า แต่ว่า Mudhoney ชุดไหนแนะนำบ้างครับ ถ้าจำไม่ผิดผมจะเคยฟังเต็มๆ แค่สามชุดแรก (จริงๆ สองชุดกับ 1 EP) ที่อยู่กับ Sub Pop มีชุดอื่นน่าสนใจอีกใหมครับ จากคุณ : FxxkNoEvil - [ 29 ก.ค. 51 00:48:37 ]