ความคิดเห็นที่ 1 - 97.0 Tokyo Box และคำว่า "วงแดง"!! ต้องอัดเทปเก็บเอาไว้ฟังตลอด ตอนนี้นาน ๆ ทีก็ยังหยิบออกมาฟังบ้าง - นั่งรถเมล์จากบ้านไป tsutaya ซอยสุขุมวิท 24 เพื่อไปเช่าแผ่น CD มาอัดลงเทป แล้วก็เก็บเงินซื้อแผ่นบ้าง เพราะ single แผ่นนึงตั้ง 250 บาท - ไปซื้อเทปปลาหมึกที่พาต้าอินทรา จากคุณ : J - [ 26 ก.ค. 51 09:49:09 A:58.9.126.55 X: TicketID:001257 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อก่อนก็ซื้อเทปปลาหมึกฟังที่ โซโก้ แล้วก็ดูหนังสือญี่ปุ่นเมียวโจ ที่ร้าน ข้าง ๆ ร้านเทปร้านหนังสือชื่อโตเกียวโดหรือไงนี่ละเท่าที่จำได้ อะครับ รู้สึกตอนที่ฟังเพลงเมื่อก่อนนี้ก็ไม่ค่อยมีเพื่อนคุยเลยครับ แบบว่า รสนิยมไม่เหมือนในกลุ่มเพื่อนสมัยเรียนเขาซึ่งฟังแต่เพลงสากลกับเพลงไทยเท่านั้น มีช่วงหนึ่งก็ไม่ได้ฟังเพลงญี่ปุ่นเลยหกปีได้มั่งตอนนี้ทำงานแล้ว มีวันหนึ่งก็จัดบ้านจัดห้อง เปิดตู้ออกมาโหเทปเพลงญี่ปุ่นเยอะแยะเลย เอามาเปิดฟังเฮ้ย ใช่เลย เพราะดี ทำไมเมื่อก่อนซื้อมาแล้วไม่ชอบเลย อะ บางม้วนยังใหม่ ๆ อยู่เลยครับ ตอนนี้ก็ฟังบ่อยขึ้นแล้วก็เริ่มหาซีดี แต่เป็นเพลงเก่า ๆ นะครับ เลยยังรู้สึกเหงา ๆ ฟังคนเดียวเหมือนเดิมเลยครับ เพราะเพลงรุ่นหลัง ๆ เนี่ย ไม่ได้ตามเลย จากคุณ : searcher - [ 26 ก.ค. 51 13:27:04 A:58.8.64.47 X: TicketID:132379 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อยู่ต่างจังหวัด เลยอาจจะมีประสบการณ์แตกต่างกันไปบ้าง อย่างแรกก็นี่เลย รวมพรรครวมพวก ซื้อวีดีโอ ซื้อซีดี เทปญี่ปุ่นได้ที่Diorama (เดี๋ยวนี้แทบไม่ได้แวะเลย) แวะโตเกียวโด สอยหนังสือดาราญี่ปุ่นเท่าที่กำลังทรัพย์จะอำนวย ลงกรุงเทพทุกปิดเทอม(หน้าร้อน) เพื่อที่จะไปสอยวีดีโอ ซีดี ของสะสมอื่น ๆ แถวอิชิมารุ กับร้านในสยาม (ที่อื่นไม่รู้จัก) โทรคุยกับเพื่อนที่บ้าดาราแบบเดียวกันทีละเป็นสองสามชั่วโมง จนพ่อกับแม่เตือนว่า รถดับเพลิงจะมาแล้วนะลูก หาเพื่อนทางจดหมายที่บ้าเหมือน ๆ กัน แล้วแลกวีดีโอกันดู ตามเก็บไอด้อล ไอสปาย เจสปายทุกเล่ม แม้มีแอบเคืองไอด้อล โทษฐานพิมพ์ตกหล่นจนน่าเบื่อหน่าย วงแรกที่บ้าสุด ๆ คือเอ็กซ์ แจแปน มีโยชิกิเป็นหนุ่มในดวงใจ จนป่านนี้โปสเตอร์ที่แปะในห้องยังเป็นรูปป๋าโยคนเดิมไม่ปลี่ยนแปลง พอเอ็กซ์แยกวง เริ่มหันไปหาลาร์คและเกลย์ ส่วนวงวิช่วล ร๊อคอื่น ๆ ไม่รู้จัก ตอนนั้นบ้าทาคุโร่มาก ๆ ยิ่งตอนเกลย์มาเมืองไทย ถึงจะไม่ได้ไปรับเพราะอยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ตามเก็บรูป คลิป ข่าว อัดรายการที่ทาคุโร่ไปออก ตอนไฮด์มาก็มีอาการไม่ต่างกัน พอจบเกลย์เอ็กซ์โป เริ่มหันไปหาเด็กจอห์นนี่ จูเนียร์ พอหลังทักกี้เดบิวต์ ก็เริ่มเอนเอียงไปชอบวินส์ซะงั้น (ช่วงนั้นเป็นอะไรที่เบื่อเด็กจูเนียร์สุด ๆ) ตอนนี้กลับมาชอบนิวส์ ตามเก็บรูป คลิป ข่าว และอื่น ๆ ด้วยความที่เน็ตก้าวไกลไปกว่าตอนสมัยเริ่มชอบเพลงญี่ปุ่นใหม่ ๆ เลยสบายกว่าเมื่อก่อน ไม่ต้องลงกรุงเทพก็มีดีวีดีคอนเสิร์ต รายการเพลงที่วงโปรดไปออกไว้ดู ถึงทำงานแล้ว แต่ก็ยังชอบญี่ปุ่นไม่เปลี่ยน แต่เพื่อน ๆ ที่ร่วมบ้ามาด้วยกันเริ่มหันไปหาเกาหลีตามกระแสละคร ถึงมีที่ชอบก็ชอบคนละวง เลยเริ่มหาคนคุยด้วยยากขึ้น เห็นเด็กเดี๋ยวนี้บ้าเกาหลี ตอนสมัยญี่ปุ่นบูมเราก็อยู่ในอาการไม่ต่างกันเท่าไร จากคุณ : shinsky - [ 26 ก.ค. 51 19:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอาบ้าง เอาบ้าง คาดว่าแต่ละคนนี่คงรุ่นเดียวกันทั้งนั้นใช่มั้ย?? ฮะ ฮะ ฮะ สมัยก่อนนู้น เริ่มฟังเพลงญี่ปุ่นจากการ์ตูน เนื่องจากแต่เดิมบ้าการ์ตูนมากกกกกกกกกกกก แต่เดี๋ยวนี้การ์ตูนไม่ค่อยมีอยากที่อยากอ่านให้อ่านเท่าไหร่แล้ว ส่วนมากจะร้องเพลงพวกเพลงการ์ตูนได้ ร้องมันมั่วๆ ไปงั้นน่ะแหละ ก็แปลไม่ออกนี่ จนม.ต้นเริ่มมุมานะ ไปสมัครเรียนญี่ปุ่นเพิ่มเติมก็ได้ฟะ..... ถึงจะไปสายครึ่งชั่วโมง หลับไปหนึ่งชั่วโมง เหลือเรียนจริงๆ อาทิตย์ละครึ่งชั่วโมง แต่ก็ไปเรียนไม่เคยขาดนะ >____<~!!! และเพราะอย่างนี้ ทำให้พี่สาวเราไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น แล้วชีวิตก็เปลี่ยนไปอย่างถาวร.......... จากเดิมที่ฟังเพลงญี่ปุ่นผ่านการ์ตูนบ้าง ดูละครบ้าง...... (ตอนนี้ยังชอบอุจิดะ ยูกิ จาก "ทาคุมิ" อยู่เลยอะ) ของเดิมก็รู้จักนะ สะม้งสแม็ปอะไรเนี่ย แต่ก็รู้จักไปงั้นอะ ก็ข่าวมันหายากนี่ Idol Nippon เล่มละแพงหูฉี่ (สำหรับเด็กสมัยนั้น) แต่ก็ตามซื้อตามเก็บมันทุกเล่ม ไอสปาย เจสปาย อะไรก็ได้ที่มีข่าววงการเพลงญี่ปุ่นบ้าง เอามาเห๊อะะะะ ถึงบางเล่มจะไม่ค่อยมีคนที่เราชอบเท่าไหร่ ก็เอาฟะ มีนิดหน่อยดีกว่าไม่มีเลย ก็ข้อมูลหายากดั่งทอง - -" ยิ่งพี่ไปเรียนที่ญี่ปุ่นแล้วบ้าอย่างหนัก ไอ้เรารึก็งงๆ มันบ้าอะไรของมันนักหนา??? พอมันกลับมาพร้อมซิงเกิ้ลแผ่นยาวๆ (สมัยนี้ไม่มีละ) เป็นกระตั้ก กะวีดีโออัดแบบ EP ที่อัดรายการเพลงมั่ง สแม็ปมั่ง ละครมั่ง ฯลฯ อีกหลายสิบม้วน กรี๊ดดดดดดดดดด โอย เพลงแต่ละเพลงมันโดน จากเดิมที่ฟังแต่เจร็อคกะเพลงการ์ตูนเป็นส่วนมาก ก็เริ่มฟังมากขึ้น กว้างขึ้น หลากหลายขึ้น ทาคุยะกับบทบาทเซนะใน Long Vacation เป็นอะไรที่ประทับใจมาก (ก่อนหน้านั้นดูแบบผ่านๆ ไปก่อน) แถมยังมีวีดีโออีกเป็นสิบๆ ม้วนที่ส่งตามมาหลังจากพี่เรากลับมาแล้ว โทรศัพท์ที่คุยกะคนที่ญี่ปุ่นทีเป็นครึ่งชั่วโมงด้วยเรื่องราวมีสาระมั่งไม่มีสาระมั่ง แต่มักจะมีแนบข่าวบันเทิงมาเสมอ ร้านอิชิมารุที่เมื่อก่อนเดินเข้าเป็นว่าเล่นทุกอาทิตย์เพื่อไปซื้อของ X-Japan ตอนหลังๆ ก็กลายเป็นแค่ที่เดิน "ผ่าน" เท่านั้นละ ก็ของมันแพงอ้ะ - -" ให้คนที่นู่นอัดให้ก็ได้ ฮะๆๆ (คิดๆ ไปก็บ้า ซื้อมาได้ไงฟะ วีดีโอก็อปม้วนละห้าร้อย - -") แต่จะทำท่าชอบแบบออกนอกหน้าก็ไม่ได้นะ เพราะคนรอบข้างจะมองว่า "ไอ้นี่บ้า" ไม่ก็พูดทำนองว่า "เพลงญี่ปุ่นอีกละ" ไม่ก็.... "ไอ้นี่มันฟังแต่เพลงญี่ปุ่น..." อยากจะถามเค้าเหมือนกันว่า "แล้วมีปัญหาเหรอ???" แต่จริงๆ สถานการณ์นั้น จนถึงปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่นะ - -" ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ฟังเพลงญี่ปุ่นนี่มัน.....ผิดตรงไหน.......????? ก็ดนตรีมันไม่มีเชื้อชาตินี่นา จากคุณ : =too= - [ 26 ก.ค. 51 20:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ้อ ลืมๆๆๆ ลืมนับที่ต้องนั่งเฝ้าหน้าจอทีวี เพื่อจะดูโคฮาขุทางช่อง 9 ที่เค้าจะเอามาฉายทีสี่ชั่วโมง จนป่านนี้ยังมีวีดีโอเก็บอยู่เลยอ้ะ ดีจังเลยน้า ดูโคฮาขุแบบมีซับไทยเรียบร้อยเนี่ย ฮ่า ฮ่า ฮ๋า ปล. รู้สึกจะเหมือนเป็นกระทู้ระบายมากกว่ากระทู้รำลึกความหลัง - -" ขอโทษนะค้า จากคุณ : =too= - [ 26 ก.ค. 51 21:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สัมผัสเพลงญี่ปุ่นครั้งแรกคงเป็น ม.ต้นแหล่ะค่ะ สมัยนั้นเพื่อนๆชอบ X-Japan แต่เราเป็นคนไม่ฟังทั้งร็อค และบอยด์แบน เลยไม่สนใจเพลงญี่ปุ่นเท่าไหร่ มาสนใจอีกทีก็ตอนอัลบั้ม First love ของฮิกกี้ น่าจะเริ่มขึ้น ม.ปลายแล้ว เสร็จแล้วก็ไม่ได้ฟังต่อ พอมาเรียนต่อโท ไม่มีวิทยุ กับทีวี มีแต่อินเตอร์เน็ต แล้วไปดูหนังนานะมา ชอบเพลงนานะของมิกะกับยูนะ เลยหาฟัง แล้วก็ลามไปฟังของคนอื่นด้วย ตอนนี้ถ้าเป็นเพลง pop จะฟังแต่เพลงญี่ปุ่นเป็นหลักค่ะ มีเพลงไทยบ้างของบางวง แล้วก็เพลงสากลก็เฉพาะทางไปเลย ที่หันมาฟังเพลงญี่ปุ่นก็เพราะอยากได้เพลง pop ดีๆสักหน่อย จะตลาดก็ไม่ว่า แต่ปราณีต สมเป็นพาณิชย์ศิลป์ ฟังแล้วสบายหู คลิบนี้คือ Say anything เพลงญี่ปุ่นเพลงแรกที่ได้ยิน แล้วก็ชอบมากค่ะ (เพื่อนๆชอบ X-Japan มาก) ป๋าโทชิร้องคู่กับป๋ามาซา นักร้อง pop ชายญี่ปุ่นที่เราชอบมากที่สุดตอนนี้ค่ะ จากคุณ : tor_toey (molecularkitten) - [ 26 ก.ค. 51 21:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมก็เริ่มต้นจากการฟังเพลงการ์ตูนญี่ปุ่นก่อนครับ เพราะช่วงนั้นบ้าการ์ตูนญี่ปุ่นมากมาย >_< ถึงขนาดลงทุนสั่งแผ่นเพลงการ์ตูนมาจากร้านที่สยามเลย (จำได้ว่า โดนจ่ายเพิ่มเพราะเรตมันขึ้น) สมัยนั้นถือว่าลงทุนมาก เพราะยังเรียนอยู่เลย ตังค์ก็ไม่ค่อยมี -_-' เน็ตบ้านเราก็ยังไม่ดีด้วย หาเพลงก็ยาก ไม่ก็อาศัยเอาตามเวบที่มีคนมาอัพให้ (ซึ่งตอนนั้นมีจำกัด) แถมยังโหลดด้วยเน็ต 56k :P สมัยนั้น J-Rock ฮิตกันมากมาย แต่ก็ไม่ใช่แนวเราเลยไม่ค่อยติดตาม หลังจากนั้น ก็ได้เสียตังค์ซื้อเทปของอุทาดะ กับอายูมิก่อนเลย เพราะมีช่วงนึงที่ Automatic ของฮิกกี้บูมมาก เปิดตามคลื่นวิทยุทุกวันเลย (Radio no problem) ฟังมันทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน เลยลงทุนซื้อมาซะเลย สุดท้ายเพื่อนยืมเทปไป -_-' ตอนนี้ยังไม่ได้คืนอ่ะ >_< สุดท้ายก็เริ่มเข้าสู่วังวนของ J-Music อย่างเต็มที่ จนถึงวันนี้ทำงานแล้วก็ยังคงฟังอยู่ ^^v นอกจากนี้ยังได้พบเพื่อนที่ฟังเพลงแนวเดียวกันอีกเยอะแยะ ทั้งจากเวบบอร์ดที่เข้าประจำ กับในพันทิปด้วย เพราะเพื่อนที่เรียนไม่มีคนฟังเลย -_-' หาคนคุยด้วยได้ยากมาก (เหมือนเป็นตัวประหลาด ฮ่าๆ) แรกๆ ก็ฟังทุกแนวนะ แต่ตอนนี้เปลี่ยนแนวไปฟังเพลง Easy Listening กับ Folk ละ (คาดว่าตามอายุที่เพิ่มขึ้น -_-') ปล. ช่วงนี้หาเพลงเพราะๆ ฟังยากจัง >_< เกิดไรขึ้นเนี่ยปีนี้ไม่ค่อยโดนเลย จากคุณ : -CheMisTry- - [ 26 ก.ค. 51 23:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฟังเพลงญี่ปุ่นครั้งแรกตอน ม. ต้น จากเพลงการ์ตูนเหมือนกันค่ะ จากนั้นก็เริ่มฟัง X - JAPAN พอ X ยุบวง ก็เริ่มหันมาฟัง L'Arc .. เทปม้วนแรกของ L'Arc ที่ซื้อมาฟังคืออัลบั้ม Tierra จากนั้นก็เอนท์ติด เข้ามาเรียนกรุงเทพฯ ก็เลยโชคดี ได้อัลบั้ม HEART มาฟังอีก คราวนี้ก็เลยยิ่งชอบ แล้วก็เริ่มเป็นแฟนเพลงของ L'Arc มาตั้งแต่ตอนนั้น ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย เริ่มมีเพื่อนที่ฟังเพลงญี่ปุ่นด้วยกัน แต่ก็ไม่เยอะมาก มีไปงานมีตติ้งต่างๆ บ้าง ตอนนี้จะเริ่มเปลี่ยนจากฟังเทป ดูวีดีโอ มาเป็นแผ่นซีดีแล้ว วงที่ชอบตอนนั้นก็มี LUNA SEA, Dir en Grey, Sads, Gackt, RIZE ประมาณนั้น แล้วก็เรียนจบ ทำงาน พอทำงานหนักขึ้น ก็ฟังเพลงน้อยลงๆ ช่วงนี้จะเริ่มรู้จัก DVD เลยหันไปดูหนังมากขึ้น พอออกมาอยู่ต่างจังหวัดก็ไม่ได้กลับไปเดินตามร้านที่ชอบไปอีก แล้วก็หันมาสั่งของตามอินเตอร์เน็ตแทน จากนั้นเริ่มรู้สึกว่าพวกรายการเพลงญี่ปุ่นตามโทรทัศน์ แล้วก็หนังสือเกี่ยวกับญี่ปุ่นที่เคยอ่านจะหายไปเรื่อยๆ จนเราเลิกติดตามเพลงญี่ปุ่นไปพักนึง แต่เพราะวันหนึ่งเราได้ดู PV เพลง ila ของ baroque แล้วชอบเรียวกับเคมากๆๆๆ ... เพราะเพลงๆ นั้น เลยหันมาชอบ baroque แต่ไม่นาน baroque ก็ยุบวง ก็เลยทำให้เศร้าสุดๆ น่ะ ตั้งแต่ฟังเพลงญี่ปุ่นมา เรื่องที่ทำให้เศร้ามากที่สุดก็คงเป็นเรื่องนี้แหละ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ฟังเพลงของวงอื่นๆ อีก นอกจากเพลงเก่าๆ ของ L'Arc แล้วก็อัลบั้ม sug life ของ baroque แค่นั้น ... หลังจากนั้นไม่นานก็รู้ว่าเรียวกับเคกลับมาทำ kannivalism ช่วงนั้นเราดีใจมาก เริ่มชอบวงนี้อย่างจริงจังมากขึ้นๆ จนในที่สุดก็เหลือวงที่ชอบมากๆ อยู่แค่ 2 วง คือ L'Arc แล้วก็ kannivalism เท่านั้น เราคิดว่าหลังจากนี้ไปในอนาคต ถ้าไม่มีสองวงนี้แล้ว เราอาจจะไม่ฟังเพลงญี่ปุ่นต่อไปแล้วก็ได้ T_T ... แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน อีกไม่นานอาจจะมีวงใหม่ๆ ที่ทำเพลงออกมาแล้วทำให้เราชอบมากๆ ก็ได้ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ติดตามข่าวของวงการเพลงญี่ปุ่นเท่าไหร่เลย เอาแต่ฟังเพลงเก่าๆ ที่ชอบมาครึ่งปีได้แล้วมั้ง -_-.... จากคุณ : devilsosleep (devilsosleep) - [ 27 ก.ค. 51 13:00:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 . จากคุณ : aa (gunnalove) - [ 27 ก.ค. 51 21:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ^ Rep 9 ตกใจ... น้องกู๊ดมาได้ไง O_o แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 51 22:24:32 จากคุณ : -CheMisTry- - [ 27 ก.ค. 51 22:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอามั๊ง .... - ศิลปินญี่ปุ่นวงแรกที่รู้จักเป็นเรื่องเป็นราวก็คือ X Japan และก็ทำให้ชอบฟังเพลงญี่ปุ่นตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา   - ปัจจุบัน X Japan ก็ยังเป็นวงที่ชอบมากที่สุดในด้านของดนตรี - Glay คือวงที่ทำให้เรายอมเทบัญชี ซื้อทัวร์ไปดูคอนเสิร์ตที่พวกเขาเล่นที่ปักกิ่ง เป็นทริปที่สนุกและคุ้มมากๆ ได้เห็นวงที่รักมากที่สุดเล่นสดๆ กับตาตัวเอง - Glay ทำให้เราได้รู้จักเพื่อนๆ น้องๆ ที่น่ารักเพิ่มขึ้นอีกหลายคน แม้ว่าตอนนี้หลายคนจะหันไปฟังเพลงเกาหลีแล้ว แต่ก็ยังติดต่อกันอยู่ไปหายไปไหน   - LunaSea และ L’arc en ciel คืออีก 2 วงที่เราฟัง - สำหรับเรา Teru อาจจะไม่ใช่นักร้องนำที่หล่อที่สุด แต่เป็นคนที่ดูแล้วมีเสน่ห์มากที่สุด - ไฮด์ เป็นคนที่หน้าสวยจริงๆ ให้ตายเถอะ - พอทำงานแล้วทำให้มีตังต์ไปหาซื้อ DVD MV ของ Glay มาดู ทำให้รู้ว่า สมัยเทรุหนุ่มๆ และไว้ผมยาว ทำให้เรากรี๊ดดดดผู้ชายคนนี้เพิ่มอีก 10 เท่าเลย จากคุณ : นิคกับพิม - [ 28 ก.ค. 51 08:16:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 -เมื่อก่อนพี่สาวที่เป็นญาติบ้าวง โซเนนไตย แล้วก็ไอดอลยุค 80' มากๆ เปิดกรอกหูเกือบทุกวันเลยแหละครับ แต่มาฟังเพลงญี่ปุ่นจริงๆ จังก็ตอนเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว -วงแรกที่ชอบและทำให้ติดตามเพลงญี่ปุ่นก็ X นั่นแหละครับ ส่วนอัลบั้มแรกที่ซื้อก็ วง spitz ครับ เป็นแผ่นรวมซิงเกิ้ลของฮ่องกง เพลง Nagisa ดังมากๆ จากโฆษณา เลยสอยมาซะเลย - ก็ซื้อร้านไดโอราม่า เหมือนกับคุณ shinsky นั่นแหละครับ ตั้งแต่นั้นก็สั่งซื้อร้านพี่แกเรื่อยมา ก็พวกวงที่ผมชอบไม่มีขายเป็นลิขสิทธ์ในไทยเลยอ่ะครับอย่างวง Deen, Field of view,T-Bolan  แล้วก็พวกวงเก่าๆ ถ้าไม่มีร้านพี่โจ้กับพี่อ้นเนี่ยคงลงแดงตายแน่ๆ 55 แต่ตอนนี้ผมก็ไม่ได้แวะไปนานแล้วเหมือนกัน  เพราะหลังบอลโลก 2002 ผมไม่ได้ฟังเพลงญี่ปุ่นใหม่ๆเลย อาจจะเพราะงานเยอะแล้วก็ช่วงหลังๆ เพลงญี่ปุ่นมีพวกเครื่องอิเล็กทรอนิกส์แล้วก็ซาวด์เพลงใหม่ๆ มากเกินไป  อาศัยฟังศิลปินเก่าๆที่สะสมเอา มาเริ่มฟังอีกทีก็ต้นปีที่แล้วนี่เอง จากคุณ : แหงนมองดูดาวอันสูงส่ง - [ 29 ก.ค. 51 00:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นั่งรถไปอิชิมารุทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ไปดูว่ามีอะไรของ X ที่เราพอจะซื้อได้บ้าง เงินน้อย ตอนนั้นอยู่แค่ป.6 ก็ทะยอยเก็บเงินซื้อทีละอย่าง โปสการ์ดบ้าง โปสเตอร์บ้าง ชอบมากๆ บ้าคลั่งมากๆ วันๆ ฟังแต่เพลงของ X ซื้อเทปของ X ทุกชุดที่มีขายในไทย แต่ชุดที่ชอบมากที่สุด คือ Dahlia ชอบฟังตอนทำการบ้าน ยิ่งวิชาเลขที่เกลียดที่สุด เอาไว้ทำหลังสุด คือ หลังสี่ทุ่ม แล้วเปิด Scar คลอ ฟังกรอไปกรอมาจนเทปยาน ยานแล้วยานอีก เอาเข้าตู้เย็นไม่รู้กี่รอบ ตอนแรกชอบโยชิกิ หลังๆ พอดู VDO Dahlia Tour Final แล้วกลับบ้าฮิเดะ ยิ่งฟัง Scar ยิ่งชอบ เป็นเพลงที่เท่ที่สุดในชีวิตของเรา แม้จนตราบเท่าทุกวันนี้ ตอนฮิเดะเสีย ไม่อยากจะเชื่อตัวเอง อ่านไทยรัฐซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ข่าวที่ลงจำได้ว่าฮิเดะเสียไป 2 วันแล้ว และไทยรัฐลงข่าวหน้าใน มีรูปฮิเดะใส่เสื้อทหารก้มหน้าประกอบ ข่าวบอกว่าแฟนๆ ชาวญี่ปุ่นตายตาม ตอนนั้นเราช็อกและงงไปหมด ไม่อยากจะเชื่อว่าเค้าตายไปแล้วจริงๆ หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้สนใจเพลงญี่ปุ่นอีกเลย มีแต่เอาเทป X มาฟัง ซึ่งก็เก่าเยินไปหมด แล้วกระแส WE ARE X ก็กลับมาอีกครั้ง เมื่อ 3 ปีก่อน อยู่ดีๆ ก็อยากรู้ว่าพวกเค้าสบายดีไหม? (แน่นอน ฮิเดะสบายดีอยู่แล้ว) เลยเสิร์ชหาไปเจอ MySpace ของป๋า นับแต่บัดนั้น ความเป็น X ก็กลับคืนมาแบบเต็มสูบ ให้ได้รู้ว่าความเป็นสาวก X ไม่เคยจางหายไปไหนเลย เพียงแต่มันซ่อนอยู่ในใจเท่านั้นเอง WE ARE X !! FOREVER !!!! หลังจากนั้น ก็ชอบวงอื่นอีก Dir en grey ได้ยินมานาน ได้ฟังมานาน ตั้งแต่ยังเป็นวิช่วล ก็เฉยๆ ไม่ชอบไม่เกลียด แต่พอเดอมาเป็น major เต็มตัวและเพลงโหดขึ้นเรื่อยๆ ไลฟ์โหดขึ้นเรื่อยๆ "ทุกวันนี้ก็เป็นสาวกเดอไปอีกหนึ่ง" 5555 แถมท้ายด้วย Luna Sea สุหงิคนเดียว ทำให้เราคลั่งตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ จากคุณ : ป่ามป๊าม - [ 29 ก.ค. 51 14:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตามชื่อเลยยยยยยยยยยย ไม่ว่าจะอดีตหรือปัจจุบัน คนนี้เลย คนเดียว ปล. ก่อนหน้านี้ก็ชอบ X-JAPAN ป๋าโย ฮิเดะ มากๆ มาก่อนเหมือนกัน และตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ จากคุณ : amuro4ever - [ 29 ก.ค. 51 22:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ก็คล้ายๆกัน แต่สำหรับผม ถ้าไม่มี L'arc ก็คงจะไม่ได้ฟังเพลงญี่ปุ่นมากมายเหมือนตอนนี้หรอกครับ จากคุณ : BarOnz - [ 30 ก.ค. 51 09:45:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ย้อนไป ตอนประมาณ ม.4 หรือ ม.5 นี่แหละ ตอนนั้น เช่าหนัง I know what you did last summer ไปดูที่บ้านเพื่อนอ่ะ แล้วอยู่ดีๆกำลังจะใส่ม้วนวีดีโอ เพื่อนจับวีดีโอเขวี้ยง แล้วเอาอีกอันมายัดใส่มือเรา หารู้ไม่ว่านั่นมันคือ ...... !!!#!@#@#$@$# a pieces of rencarnation  เพื่อนของ นึ่มรึงดูนี่ดีกว่า  นักร้องนำแมร่งหล่ออออออมากกกก ให้ตายเห๊อะ  และนั่นก็ทำให้วิถีชีวิตการฟังเพลงของเราเปลี่ยนไป  และทำให้เราได้รู้จักลาร์คอองเซียล  เมื่อเพื่อนยัดวีดีโออันนี้ให้เราดู แน่นอนว่า mv แรก ที่เราได้ดูมันคือ Honey อ๊ากกกกกกกกก  พี่ไฮด์(เรียกพี่เพราะตอนนั้นไม่รู้อายุเค้าอ่ะ ^^'' นึกว่า สัก 20 ต้นๆ หารู้ไม่ว่าเกือบ 30 แล้ว ณ ตอนนั้นอ่ะนะ ) พี่ไฮด์ผมตั้งๆ หล่อมากกกกกกกกกกกกก หน้าใสเด้ง คนอาไร๊ ไม่เหมือนญี่ปุ่นเล๊ยยยย แล้วก็ เฮ๊ยยยยย อะไรว๊ะ มีผู้หญิงโป๊ ด้วยเร๊อะ อ๊ากกก ตอนนั้นอินโนเซ้นมาก 55555555  ทำไปได้นะ   เพื่อนก็บรรยายประวัติวงลาร์คให้ฟังไปยาวเลยค่ะ  ยิ่งตอนสุดท้ายที่ ไฮด์ร้องเพลง niji ปิดคอนแล้วขนนกร่วงลงมานับร้อยนับพันนี่ โอ๊ว แบบว่าสวยมากกกกก  ทั้งบรรยากาศคอน ทั้งเพลง ทำนองที่เพราะสุดๆ  โดยเฉพาะสายตาไฮด์มา มันสวยปนเศร้าสุดๆเลยอ่ะ   หลังจากนั้น ก็บ้าเลยอ่ะ  ช่วงนั้น หาดู mv ยากมากอ่ะ อินเตอร์เนต ก็ยังไม่รุ่งเรืองเท่ายุคนี้ ต้องรอ ดูจาก ฟรีทีวี รายการช่วง 3 อ่ะ FOT มั้ง และแล้ว pv ตัวใหม่ก็มาแว้ววววว pieces  นั่นเอง อ๊ากกกกก แทงกันไปแทงกันมา รู้สึกว่าวงนี้ ทำมิวสิคแต่ละเพลงเจ๋งดีอ่ะ มีข้อคิดให้ด้วย  และแล้วมันก็มาอีกอัลบั้ม ark ray  เป็นอัลบั้มคู่ เราก็ยังเด็ก ม.ปลายอยู่เลย ได้เงินไป รร วันละ 60 บาท (รวมอาหารเย็นกินเองก่อนเรียนพิเศษ) ก็เก็บตังๆๆๆ ซื้อเทป ark ม้วนละ 90 ซื้อ ark มาก่อน อันที่จริงก็ไม่รู้อ่ะ ว่ามีอัลบั้มคู่ แต่พอฟังแล้ว ทำไมมันไม่เพลง honey - -* อีกวันถึงรู้ ว่ามันมีอีกอัลบั้มนึงนะ  แต่เงินหนูไม่มี - -* เลยต้องรออีกอาทิตย์   เรื่องที่น่าเศร้าของเราเรื่องนึงก็คือ การมาเยือนไทยของไฮด์กับเทตจังอ่ะ คิดตอนนี้แล้วเสียดายยยยยยยสุด ๆ  ทำไมลุงๆต้องมาช่วงที่หนูยังเป็นเด็ก ม.ปลาย ต่างจังหวัดด้วยฮ๊ะๆๆๆๆๆ T_T  ตอนนั้นอยากไป กทม มากกก แต่แม่ไม่ให้ไป  แง๊ๆๆๆๆ ไม่เคยคิดเลยนะ ว่ามันอาจจะเป็นแค่ครั้งเดียว ที่เค้าจะมาอ๊ะ แถมมาสัญญาอีกว่าจะมาเปิดคอนเมืองไทยแน่นอน ไอ้เราก็รอ ร๊อ รอ มา 9 ปี เหอๆๆๆๆ ก็ยังไร้วี่แวว  ไปหาเองก็ได้ฟะ ไปที่สุดก็ประสบความสำเร็จไปแล้ว  ลาร์คตัวเป็นๆ โหะๆๆ ได้จ้องตากับลุงด้วย (ที่จริงคือเค้าหันมาด้านโซนที่เรานั่งอ่ะแหละ เหมาว่าลุงแอบมองเราก็แล้วกัน 555555)  คิดไปคิดมา ตอนนี้เกาหลีฟีเวอร์ มันก็คงเหมือนๆความรู้สึกเรา ตอนนั้นน่ะแหละ ปล. ตอนหาซื้อวีดีโอลาร์ค เทปลาร์ค ก็ไป ร้านไดโอราม่าเหมือนกันค่ะ (เคยเขียนโปรเจก ข้อความจดหมายใส่กระดาษ A4 ที่วิงวอนขอให้ลาร์คมาไทยด้วย ไปส่งที่ร้านนั้นอ่า  เห็นมีเป็นปึกๆเลย ไม่รู้ว่าส่งถึงมือลุงๆเปล่า 5555) ปล. อีกที ณ ตอนนี้เพื่อนที่ทำให้เรารู้จักลาร์คได้ผันตัวไปเป็นสาวก ทงบังชินกิไปแล้ว  ส่วนตัวข้าพเจ้าเอง แอบปันใจให้เด็ก sj ไปเล็กน้อย ฮ่าๆ แต่กริ๊ดสู้เด็กไม่ไหวอ่ะ แก่เกินไปแล้ว  แต่ยังมีแรงพอกริ๊ดลุงๆนะ ^^ แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 51 03:19:43 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 51 03:19:20 แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 51 03:18:15 จากคุณ : St.Pocky - [ 31 ก.ค. 51 03:04:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เท่าที่อ่านของ จขกท. คงอายุมากกว่าผม 3-5 ปี แน่เลย ฟันธง... ของผมเล่มฟังเพลงญี่ปุ่นครั้งแรกจาก anime (ตั้งแต่เด็กๆ) น่ะครับ แล้วก็ติดใจเพลงจากหลายๆเรื่อง จนโตขึ้นมาอยู่ ม.1 เป็นครั้งแรกที่ได้ฟัง X จากการโดนเพื่อนเอาซาวเบาท์มาจิ้มหูให้ฟัง ตอนแรกก็บอก " เพลงอะไรว่ะ (มีเธอไม่เคยจะตายด้วย) " จนโดนมันยัดเยียดให้ฟังทุกวันจนชิน แล้วก็เผลอบ้าไปกะมันด้วย จนติดต่อเนื่องมาอีกหลายวงต่อๆมาอ่ะครับ (จำได้ว่าชอบของ Two-Mix ด้วย แต่หายากมาก.) แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 51 22:07:38 จากคุณ : Baritoreca - [ 13 ส.ค. 51 22:03:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เริ่มฟังตั้งแต่ม.ต้นครับผม ตอนนี้ทำงานแย้วล่ะ แก่น่าดูเลยเนอะ เริ่มฟังวงแรกที่ชอบก็คือ เดอ เลยฮับ เป็นอะไรที่แรงโดนใจดีมาก รู้สึกจะเป้นเพลง Myaku ชอบมาก ติดตามเรื่อยมา พอพักหลัง ๆ ชักเปลี่ยนแนวเป็นแบบตะวันตกมากขึ้นเลยหยุดบ้าไป เพราะช่วงนั้นเรียนหนักมากที่มหาลัย ตอนนี้กลับมาบ้าอีกรอบ วงอื่นที่ตอนนี้ตามอยู่ก็มี Plastic tree despairray D Gackt SID Vidoll SAdie Remioromen MR.children kobukuro อันหลัง ๆ นี่คนละโลกกับพวกแรกเลยคับ แก่แล้วหันมาฟังอะไรช้า ๆ บ้างสิ แหม... สรุปคือ ตอนนี้ฟังหมด เพลงอนิเมก็ชอบ เพลงประกอบเกมส์ก็เอา ฟังได้ทุกแนว ถ้าชอบ จากคุณ : แมวน้อย - [ 14 ส.ค. 51 10:39:42 A:58.136.58.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดีค่า ไม่ค่อยได้ฟังเจร๊อคช่วงแรกเท่าๆไหร่ แต่เท่าที่จำได้ที่ฟังคือ luna sea,l'arc แล้วก้อlucifer ตอนนี้เปนสาวกalice nine, plastic tree, an cafe gazetto(นิดๆ)แต่ก้อยังฟังเพลงของวงเหล่านี้อยู่ เช่น i for u,regretยังกะเปนเพลงอมตะไปแล้วสำหรับเราอ่ะนะ จากคุณ : kazukajin - [ 18 ส.ค. 51 12:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 x-japan , speed , namie สุดยอดที่สุด จากคุณ : ... - [ 19 ส.ค. 51 22:00:52 A:125.24.85.2 X: TicketID:177106 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ก่อรร่ายความหลังของตัวเอง ขอแก้บางส่วนของเจ้าของกระทู้หน่อยค่ะ เอเชี่ยนอายส์ ที่เพนนิมาเป็นแขก ไม่ได้จัดที่เดอะมอลล์งามค่ะ (ถ้าใช่ก็ใกล้บ้านเรา เราคงไปดักแต่หัววัน) จัดที่เดอะมอลล์ บางกะปิ ค่ะ (จิงๆสงสัยอีกนิดว่า มาลิซ ไปอยู่ในหนึ่งสี่จตุรเทพได้ไง? แต่คิดว่า เป็นความคิดส่วนตัวของเจ้าของกระทู้ตามความชอบละมั๊ง) - ชอบเพลงญี่ปุ่น เน้นที่เจร็อก หลังจากชอบเพลงจีน พออ่านไอด้อล หลังๆลงเรื่องเพลงญี่ปุ่น เลยเบนเข็มมาทางนี้แทน - ฟังไปเรื่อย มาโดนใจที่สุดกับ ลูน่า อัลบั๊มแรกที่ฟังคือ สไตล์ (แล้วคุณๆก็หนีไป ทำงานเดี่ยวกัน ชิชะ) - พอเพนนิมาไทย ก็ต้องตามสิคะ ตอนนั้นแอบปลื้มๆกับนักร้องนำ แต่กระแสจิซาโตะเยอะกว่า พอเห็นตัวจริง โอ้ว ฮาคุเอ รักเธอ - ตอนนั้นมีคนทำแฟนคลับควอเตอร์ดอลล์คนไทย ไม่รู้จริงไหม ค่าสมาชิกปีละ พันสองร้อยแน่ะ สมัครไปแค่ครึ่งปี หกร้อย แทบไม่ได้อะไรเลย - แต่ก่อน ยังมีเบอเกอร์คิง ชั้นสองคือที่รวมพลของเด็กเจร็อก แต่นานๆทีถึงได้ไป ได้ไปบ่อยก็ช่วง เขาเปลี่ยนมารวมตัวที่ ว๊อยส์ - ครั้งนึงร้านว๊อยส์เคยแบ่งครึ่งขายอาหาร ตอนเลือกวีดีโอ ได้กินข้าวหมูแดงด้วย - งานเจร็อกงานแรกที่ได้ไปคือ งานของนิตยสารไอด้อล มีวงคัฟเว่อร์เล่นด้วย งานต่อมา คอสเพลย์ไปด้วย งานไซโค มิราจสอง ตอนนั้นงานปิดเจร็อก มีไม่บ่อย - เคยรวมกลุ่มคอสเพลย์กับเพื่อนหน้าว๊อยส์ แล้วเดินถ่ายรูปแถวสยาม - ก่อนนี้ จะมีสาวกว๊อยส์กับสาวกอิชิแยกกัน ส่วนคาเนะ อยู่กลาง (หรือเปล่า?) - ตอนเอ็กส์ยุบ เฉยๆ ... แต่พอฮิเดะตาย ร้องไห้เป็นวันๆ ตอนได้ข่าวจากวิทยา วิ่งไปซื้อไทยโพสท์ด่วนๆ - ดีเจเอ็ดดี้ อยู่คู่เพลงญี่ปุ่น .. ดังพอๆกะดีเจมนฑานี (ชื่อนี้ป่าวหว่า) - ไอด้อลเล่มละ หนึ่งร้อยยี่สิบ ยอมจ่ายค่ะ บางจ้อยเลย - ที่ญี่ปุ่นเกลย์ดังมาก แต่ที่ไทย ยังไงลาร์คก็แรงกว่า (เพราะหน้าตาส่วนนึงละม้าง) - มีตั้งคลับตั้งกลุ่มกันด้วย - ที่ว๊อยส์เคยมีสมุดแอนตี้คนนั้นคนนี้ ให้นินทา - ช่วงที่วิช่วลร็อกดังๆ ชาสน่าเด่นสุดๆ เพราะความที่นักร้องแต่งหญิงเต็มที่ (ไม่นับท่านหญิงของมาลิซ มิเซอร์) เพลงฟังง่ายสบาย ดังทั้งที่ญี่ปุ่นและไทย - ช่วงดีอีจีดัง ตอนนั้น ดิวก็เริ่มมีกระแสด้วย (แต่ที่ญี่ปุ่นไม่พีคขนาดนั้น) ((เด็กไทยเรียกดีอีจีว่า เดอ กันจนชิน ทั้งๆที่ญี่ป่นเรียก ดีรุ)) - แฟนดิวกับแฟนดีอีจี ทะเลาะกัน แล้วพาลไปหาวง ไร้สาระสุดๆ - ช่วงนั้น ราฟาเอลดังในระดับนึง พอคาซึกิตาย ก็เสียใจกันด้วย - จิงๆแล้วมีเจร็อกตายอีกสอง แต่ดูเหมือนข่าวไม่ดังเท่าไหร่ (ไชสุเกะ เบเซ่ กับ คามิ มาลิซ) - วงคัฟเว่อร์มีแฟนคลับกันด้วย วงดังๆ มีเยอะแยะ แต่ส่วนตัวแล้วชอบ อาร์เดนซี่ เพราะเล่นเพลงของลูน่า ซี และเหมือนมาก - วงดังแกรมมี่อดีตเคยเล่นเพลงของลูน่า เด๊ยวนี้ลืมตัวไปแล้ว ปล่อยมันไป - อะไรอีกดี คร่าวๆเท่านี้ก่อนค่ะ ความทรงจำเยอะเกิน ตีกันไปหมดแล้ว คิดถึงสมัยก่อนจิงๆ จากคุณ : bookalive - [ 27 ส.ค. 51 00:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผ่านมาเจอกระทู้นี้ เค้าตอบกันไปตั้งนานแล้ว เรื่องมันเริ่มต้นจาก สมัยที่ชอบองค์หญิงกำมะลอ ชอบซื้อหนังสือ gold star มาอ่าน แล้วมันจะมีเรื่องราวของดาราญี่ปุ่นบ้าง ในที่สุดเราก็พบกับรักครั้งแรกของเรา มาโกโตะค่ะ โอ๊ เฮียหล่อมากกกกก -เริ่มพัฒนาโดยดูรายการ Jzone เริ่มซึมซับเข้าไปเรื่อยๆ J music เนี่ย -มาโกโตะมาไทย กรี๊ดดด เพิ่มความบ้าไปกันใหญ่ สะสมรูปไว้เพียบ ซื้อเทปด้วย -พี่ชายซื้อซีดีมาให้จากญี่ปุ่น ดีใจมาก ทั้งๆที่ไม่มีเครื่องเล่นแผ่น ได้แต่ดู 5555555 -เริ่มทำงานพิเศษซื้อซีดีลูซิเฟอร์ -พี่ชายกลับมาจากญี่ปุ่นขนเพลงกลับมาเพียบ โอ๊งานนี้ ยิ่งบ้าไปใหญ่ -เข้ามหาวิทยาลัย ไม่ได้ติดตามอีกเลย จนกระทั่ง -ที่หอติดเน็ต 555555 ทั้งวันทั้งคืนเลยทีนี้ ตอนนี้คลั่ง lm.c จากคุณ : KanataN - [ 31 ส.ค. 51 18:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แหม่ ไม่ได้เข้ามานาน เอากะเค้าซะหน่อยน่ะ คาดว่าวัยเดียวกันทั้งกระทู้ อิอิ ประทับใจแรกเพลงญี่ปุ่นเลย ก็ Say Anything ซึ่งช่างเพราะเหมือนเพลง "เธอไม่เคยจะตาย" ที่ชื่นชอบเลยพับผ่า (ใครเอามาให้ฟังจำไม่ได้ แตขอบคุณมาก ตาสว่างแต่นั้นเป็นต้นมา) ประทับใจ 2 ดูคอนเสิร์ท X - On the verge of destruction แล้วประทับใจ Endless Rain สุดๆ นักร้องบ้าอะไร กินแรงคนดูฉิบ ทำให้เพลงที่ยาว 6 นาที ร้องไปเป็น 13 นาทีได้ วงนี้มันเจ๋งเว๊ย แต่เดิมเป็นคนบ้าเกมส์ บ้าการ์ตูนอยู่แล้ว เลยเคยหัดอ่าน คาตากานะ แล้วก็ ฮิรางานะ ไว้จะได้อ่านชื่อของตัวละครแล้วก็อาวุธในเกมส์ออก หลังๆ ได้ใช้ประโยชน์ตรงนี้ในการอ่านเนื้อเพลง (แต่เพลง X นี่อยากร้องหลายเพลง แต่ไม่ไหวจริงๆ เร็วเกิน มั่วเอามันส์กว่า เอิ๊กๆๆ) แล้วก็เริ่มเกาะกระแส Visual Rock และ Update เพลงญี่ปุ่นด้วยคลื่นที่ดังที่สุด (ในหมู่พวกเรา) ขณะนั้น 97 J-Pop ทำให้ฟังเพลงหลากหลายแนวขึ้น ทั้ง Spitz, Zard, B'z, MM, Speed, Mr.Children, Dream Come True (บางส่วนมาจากละคร และ การ์ตูน) ตัดสินใจเรียนต่อเอกภาษาญี่ปุ่นในรั้วมหาวิทยาลัย ก็เพราะความชอบครงนี้นี่เอง (บ้าไปมั๊ยเนี่ย) แต่ก็ยังดี ที่มีเพื่อนร่วมบ้าไปด้วย ตอน X แยกวง ก็มีเพื่อนเศร้าไปด้วย ตอนที่ Hide จากไป ก็ยังมีเพื่อนไปหาซื้อหนังสือ Hide Memorial ด้วยกัน เลยไม่รู้สึกว่าแปลกแยก แต่การตามเพลงญี่ปุ่นก็ต้องมาสะดุด เพราะ 97 J-Pop ไม่มีอีกแล้ว ทำให้เพลงช่วงปี 1999-2001 นั้นแทบไม่รู้จักเลย หลังจากนั้น ก็ได้ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นสมใจ ทำให้ได้กลับมาตามเพลงญี่ปุ่นอีกครั้ง แต่ทีนี้หันมาบ้า MM แทน เพราะ Live พวกเธอมันส์มากๆ เหมือนไปดูกีฬาเลย ทุกวันนี้ก็คงเหมือนกับหลายๆ ท่าน เห็นเด็กๆ สมัยนี้บ้าเกาหลี แล้วก็นึกถึงตัวเองสมัยนั้น จากคุณ : seifiros - [ 3 ก.ย. 51 00:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ทู้นี้อายุเท่าๆ กันทั้งน้าน "วัยรุ่น" น่ะ ^^ จากคุณ : =too= - [ 13 ก.ย. 51 00:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แหม...... มันเยอะนะ  เล่าไม่หมด เพราะนานจัดจำไม่ค่อยได้ อิอิ ตอนเด็กๆ อยู่ภูเก็ต ต้องหาโอกาสถ่อเข้าเมือง อุอุอุ ^^ ร้านประจำก้อ อิชิมารุ กะ คิโนะคุนิยะ กวาดซื้อมันได้เต็มที่ เพราะปีนึงจะได้มา กทม แค่ช่วงปิดเทอมหน้าร้อนหนเดียว พี่ X, Luna Sea, Penicillin, Tokio, Smap, V.6 สารพัดจะหาของประกอบ วงอื่น ยอมรับว่าชอบหน้าตาเป็นส่วนประกอบ แต่ X เนี่ย เป็นสาวกตั้งกะอัลบั้มพี่แกเป็นเงารางๆ ดำๆ มองไม่เห็นว่าใครเป็นใครอะ ติดใจที่เสียงร้อง เสียงกีตาร์ เสียงกลอง เลยเป็นสาวกมาตลอดหลายปีกว่าจะได้เห็นว่า อ้อ โยจัง หน้างี้นะ ป๋าโทชิ หน้างี้นะ อิอิ ถือว่าเราก้อเป็นหนึ่งในยุคแรกๆ ที่กระแส J-fever ยังไม่ค่อยมาเลย มาตอนนี้ กระแสเกาหลีแรงมาก เอาหน้าตาเป็นจุดขาย ไม่รู้สินะ ไม่อยากพูดอะไรมาก เพราะจะหสว่าอคติได้ แต่เราไม่ชอบแนวเกาหลีอะ มันเด็กๆ ไปยังไงก้อไม่รู้ เราว่า ญี่ปุ่น มีพาวเวอร์มากกว่า  ในเรื่องของงาน ว่าแล้วก้อ คิดถึงจัง..... T^T โทชิ ฮิเดะ ฮาคุเอ จิซาโตะ กิโช อิซามุ จิโร่ .... ทัตสึยะ ชินโง พี่น้องโดโมโตะ T^T อยากไปญี่ปุ่นง่า~ จากคุณ : pukuchan22 - [ 19 ก.ย. 51 16:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 26 นึกว่ามาอ่านช้าไปซะอีกนะเนี้ย เห็นยังมีคนตอบอยู่เรื่อยๆ เอามั่งๆ -ของเรามันเริมตนมาจาก ช่วง องค์หญิงกำมะลอ อ่ะ แล้วก้อบ้าพลังซื้อหนังสือที่ออกข่าวพวกนี้เรื่อยมา -พอหลังๆ เริ่มมีญี่ปุ่นเข้ามาทีละนิด ค่อยๆ ซึมซับ จากนี่เลยค่ะ ทักกี้ ยามะพี แล้วก้อจูเนียร์ทั้งหลาย -ตอนนั้นยังม่ได้สนใจ j-rock เท่าไหร่ มารู้จักและเริ่มชอบและติดตามก้อตอน Lucifer แล้ว X-japan มารู้จักทีหลัง -จากนั้นก้อเริ่มบ้าเพลงการ์ตูนเพิ่มเข้ามาด้วย แล้วก้อเพลงประกอบซีรีย์ -สรุปคือ พอเวลาผ่านไป ก้อเริ่มฟังได้ทุกแนว และหลากหลายมากขึ้น ขอให้เป็น J-music เหอะ ฟังด้ายยยยย -จำได้ว่าสมัยนั้นหาฟังยาก เทป ซีดี อะไรก้อแพงมากกกกกกกก (เพราะเป็นนักเรียน) ก้อเลยฟังแบบตามมีตามเกิด -การหาเนื้อเพลงมาฝึกร้องตามกลายเป็นงานอดิเรก -เพื่อนไม่มาคุยเรื่องเพลงไทยด้วยอีก เพราะเริ่มไม่รู้จักเพลงไทย นักร้องไทยบางคนยังไม่รู้จักเลย จนปัจจุบันนี้ก้อยังเป็น เพลงไทยแทบไม่รู้จักเลยอ่ะ -เป็นเด็กต่างจังหวัด ใครมาใครไปก้อไม่เคยได้ไปดูกับเค้า แบบว่าแม่ไม่ให้ไป แต่เดี๋ยวนี้ ลองมีใครมาอีกสิ ก้อจะไม่ไปดูอีกอยู่ดี เพราะไม่ว่างมากๆ TT -พออินเตอร์เนตเริ่มบูม มีเนตดีๆ ใช้ก้อเริ่มโหลดเพลงเอาจากเนตมากกว่า เพราะแถวบ้านหาอัลบั้มและซิงเกิ้ลฟังยากมากกกกกก -อยากขอบคุณทุกคนที่เคยช่วยอัพเพลงขึ้นให้ได้โหลดกัน ทำให้ได้ฟังเพลงที่ชอบมาตลอด ขอบคุณจริงๆ -มาตอนนี้ชอบเพลงประกอบซีรีย์ เพราะดูซีรีย์มากขึ้น และคิดว่าเพลงเพราะดี และที่สำคัญคือมียามะพีเป็นชายในดวงใจอยู่ ตั้งแต่รู้จักครั้งแรก จนบัดนี้ >< ทำให้ติดตามเพลงของ NEWS มาแบบเรื่อยๆ -ตอนนี้ ราคาซีดี ดีวีดี ถูกลง และมีคนเอามาขายในไทยมากขึ้น ก้อทำให้ได้ซื้อง่ายขึ้น (แต่ก้อยังซื้อแบบว่าน้อยมากอยู่ดี เพราะยังเรียนอยู่ ไม่มีตังค์อ่ะ) สรุป ก้อคือถึงแม้กระแสเกาหลีจะมา เราก้อยังรัก j-pop และญี่ปุ่นอยู่ดีแหละ จากคุณ : ฝ้าย (Queen_Devil) - [ 20 ก.ย. 51 06:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 27 จะเริ่มตรงไหนดีเนี่ย มันยาวมากเลยอ่ะ เริ่มฟังตั้งแต่สมัยยังเด็ก ^^;; เอ่อ.... 14 ปีที่แล้วได้ สมัย Tokyo Box กันเลยทีเดียว ติดเรียนพิเศษก็ต้องฝากให้พ่ออัดเทปให้ทุกอาทิตย์ ไปหลงอยู่แทบๆ Tokio, SMAP แป๊บนึง ถูกชะตาคุณพี่โมริ มีอยู่วันนึงฟังเทปที่พ่ออัดให้ไว้... เจอเพลง Rusty Nail เข้าไป โอว... ใครกันนี่ เท่ห์จังเลยค่ะ.... X-JAPAN นั่นเองเหมือนเจอแนวทางของตัวเอง LUNA SEA GLAY แล้วก็เจอแนวทางที่แท้จริง..(ล่ะมั้ง) อ่านหนังสือเอ็นทรานซ์ เปิดทีวีสักช่องแหละทิ้งไว้ อยู่ๆก็มีเพลงอะไรสักเพลงไม่รู้ดังขึ้นมา ก็นั่งๆดู ว๊าย วงนี้เท่ห์จังเลย มือกลองหล๊อหล่อ นักร้องนำสาวน่ารักเชียว... เออ ทำนองคุ้นๆหูเน๊อะ.... พอเธออ้าปากร้องมาเท่านั้นแหละ... อูยยยยยยย ไฮด์นี่หว่า...... ฟังเพลงลาร์คนี่เพื่อนอัดเทปมาให้ตลอดเลย กับฟังวิทยุ เพิ่งเห็นหน้าก็หนแรก.... ตะลึกตึงตึง...... ก็เลยมาเป็นแฟน L'Arc จริงจังค่ะ ซื้อซีดีแผ่นแรก จำได้ว่าเป็น Crucify My Love กับ Beloved ฝากเพื่อนที่ไปญี่ปุ่นซื้อกลับมา จริงๆตั้งใจฝากเค้าซื้อ L'Arc แต่เค้าบอกหาไม่เจอ T.T ก็ฟังเพลงญี่ปุ่นมาเรื่อยๆ พ็อพบ้าง ร็อคบ้างมั่วๆไปเรื่อยๆ Penicillin นี่ก็มาวูบนึง สมัยเอเชี่ยนอายส์ ชอบมาก ฮาคุเอพ่นน้ำ แฟนคนไทยกรี๊ด หนีกันใหญ่ เราชอบได้น้ำ ก๊ากกกก พอเข้ามหาลัยก็สอนพิเศษบ้าง ทำอะไรไปเรื่อย หารายได้ซื้อแผ่นนี่แหละค่ะ เลี้ยงตั้งแต่หนุ่มยันแก่มีลูกกันไปซะแล้ววุ้ย..... พอเรียนจบก็ช่วยงานที่บ้าน ทำฟรีแลนซ์อะไรไปเรื่อย มีห่างๆช่วงทำงานบริษัทอยู่พักนึง เพราะงานหนักมากหามรุ่งหามค่ำสุดๆ รู้สึกโดนขโมยชีวิตส่วนตัวไปกับตาเลย ไม่ได้ตามข่าวไม่ได้ซื้ออัลบัมอะไรทั้งสิ้น งานเจร็อคงานแรกที่ไปคือ PSYCHO MIRAGE I ไม่ได้ไปปีที่สองเพียงปีเดียว ปีที่สามคนน้อยหน่อย GLAY มา ปี 4-6 ผันตัวมาเป็นสต๊าฟงานเลย... จัดกันไปจัดกันมา ก็เป็นสิบงานไปซะแล้ว วงคัพเวอร์บ้านเราเยอะมากจริงๆ ตั้งแต่สมัยก่อนจนถึงตอนนี้นับนิ้วเล่นๆ ขำๆ ไม่ซีเรียสได้เกินสามสิบวง - -'' ตอนนี้ย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ญี่ปุ่นชั่วคราว วงที่ตามอยู่นอกจาก L'Arc (พักงานอยู่) ก็มี SID วงรุ่นน้องค่ายเดียวกันกับลาร์คที่กำลังจะเดบิว แล้วก็กำลังสนใจ MUCC, Alice Nine, Kaggra อยู่ค่า ส่วนวงที่ยุบไปแล้วแต่ยังฟังเพลงอยู่ตลอดก็มี SIAM SHADE ค่ะ *แก้ไขข้อความบางส่วน แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 51 20:07:00 จากคุณ : Angeltetsu - [ 21 ก.ย. 51 20:02:41 ]