ไม่ซึ้งเท่าที่อ่านจากหนังสือหรือดูหนังนะครับ แต่ก็สนุกดีตามมาตรฐานของละครรัชดาลัยเธียเตอร์ ช่วงหลังจะสนุกกว่าช่วงแรกที่แอบน่าเบื่อ พอครึ่งหลังกระชับและน่าติดตามมากขึ้น
แต่ตอนจบไม่ค่อยชอบ อุตส่าห์จะรอดูว่าจะมีวิธีถ่ายทอดประโยคอมตะ.. "ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน แต่ฉันก็อิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก" ออกมายังไง แต่พอถึง... อ้าว! เล่นงี้เลยเหรอ นี่มันวรรคทองของเรื่องเลยนะ อุแหม..ผิดหวังนิดๆ
ฉากเด็ดคือฉากมิตาเกะ สวยและอลังการวิ้งค์ๆ จริงๆ สมราคาคุย ปล่อยน้ำจริงๆ ออกมาบนเวทีเรียกเสียงฮือฮาได้จากคนทั้งโรง ฉากนี้คุ้มมากๆ อาซ้ออาซิ่มข้างหน้าพากันลุกขึ้นดูใหญ่เลย
ส่วนฉากอื่นก็มาตรฐานทั่วไป ไม่ค่อยอะไรมาก
จุดอ่อนของละครที่เห็น ขออภัยแฟนคลับบี้ ที่จะต้องบอกว่าเกิดจากบี้จริงๆ.. ยิ่งมาอยู่บนเวทีเดียวกับคุณแพทและคุณรัดเกล้า (สองท่านนี้เดี๋ยวจะพูดถึงอีกที) อืม... ถ้าไม่ตายก็ต้องถือว่าอัมพาตไม่ต่ำกว่าครึ่งตัว
ซึ่งคงไม่รู้สึกอะไรขนาดนี้หรอก ถ้าเวอร์ชั่นนี้ไม่ใช่นพพรเป็นตัวหลักที่ต้องเป็นคนเล่าเรื่องและอุ้มละครทั้งเรื่องให้ดำเนินไปตั้งแต่ต้นจนจบ แต่ก็ให้เครดิตบี้หน่อยตรงที่มองเห็นว่าบี้คงพยายามเต็มที่แล้ว แต่มันได้เท่านี้จริงๆ ...บี้ไม่ค่อยจะทำให้เชื่อได้เลยว่าเป็นนพพร(สาบานว่าไม่ได้อคติ).. แล้วความพยายามกับความสามารถเป็นคนละเรื่อง เพราะพูดตามตรงคุณบอยน่าจะรู้ว่าบี้ยังไม่ได้เก๋าหรือเก่งพอที่จะอุ้มละครสเกลใหญ่ขนาดนี้ทั้งเรื่องได้แม้ว่าจะพยายามแค่ไหน มันต้องต้องใช้ประสบการณ์และฝีมือมากกว่าที่บี้มี ณ ขณะนี้ ความลึกในการแสดงของบี้ยังส่งมาไม่ถึงคนดู ความประทับใจที่ควรได้รับจากการแสดงก็ไม่ได้ พอจะฟังการร้องเพลงแทนก็ยังเสียงเดียวอารมณ์เดียว... เสียงพอจะโอเคแต่ยังไงมันก็ยังไม่ถึง ... ยิ่งตอนเข้าฉากกับคนอื่นที่พลังเสียงอลังการยิ่งรู้สึก
ทั้งหมดทั้งสิ้นที่พูดมาไม่ได้หมายความว่าบี้เล่นห่วยร้องห่วยนะ ก็ถือว่าพอใช้ได้ระดับนึง เพียงแต่ยังไม่ถึงขั้นที่จะมาเป็นคนที่สามารถอุ้มละครทั้งเรื่องหรือประชันกับนักแสดงเก่งๆ คนอื่นได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ อย่างที่บอก
ถ้าต้องให้คะแนนก็ 7 เต็ม 10 เป็นคะแนนจากความพยายาม
มาถึงคุณแพท ก็มาตรฐานของเธอ เสียดายที่บทคุณหญิงกีรติน่าจะเด่นกว่านี้ จะได้รู้สึกคุ้มค่าหน่อย รู้สึกว่าข้างหลังภาพเวอร์ชั่นนี้เทน้ำหนักไปที่นพพรมากกว่า แล้วฝีมือการเล่นก็ต่างกันมากไป ก็เลยทำให้ละครแอบน่าเบื่อและไม่คุ้มค่าเท่าที่ควรนิดๆ
คุณโกวิทบทท่านเจ้าคุณ บทไม่มากเท่าไหร่ ร้องที่เด่นๆ อยู่เพลงนึง แต่เรื่องฝีมือการถ่ายทอดอารมณ์หายห่วง
ที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือคุณ รัดเกล้า อมระดิษฐ์ ซูฮกๆ
เสียงร้องเพลงเธอ..ขโมยซีนอย่างแรง แค่ขึ้นต้นร้องประโยคแรกออกมา ดาวหมดฟ้ายกให้ไปเลย ตัวแม่ชัดๆ.. ยิ่งตอนร้องประชันกับคุณแพท แม่เจ้า อย่างเริ่ด!!!! ให้มาเล่นเป็นคุณหญิงกีรติไปเลยก็ยอม!!
ทำให้หวังทุกครั้งที่คุณรัดเกล้าออกฉาก ว่าอยากจะให้ร้องเพลง แต่ดันร้องน้อยมาก (น่าจะแบ่งเพลงที่บี้ร้องมาให้รัดเกล้าร้องแทนมั่ง 555)
การร้องเพลงของคุณรัดเกล้าถือเป็นความคุ้มค่าอย่างหนึ่งของการดูมิวสิคัลเรื่องนี้... อารมณ์เดียวกับตอนไปดูละคร สู่ฝันอันยิ่งใหญ่ บทแม่บ้านของคุณสายสุนีย์ สุขกฤต ในเรื่อง ตอนร้องเพลงฉากงานแต่งงาน เสียงเธอแบบว่าขโมยซีนมากๆๆๆ ฟังแล้วแบบ..โอ้ย คุ้ม!!(ข้อมูลเพิ่มเติม : คุณสายสุนีย์ เป็นคนร้อง Truth in my heart ประกอบเวอร์ชั่นหนังของข้างหลังภาพ)
สรุปแบบคร่าวๆ หลักๆ... ชอบฉากมิตาเกะมาก ชอบเสียงคุณรัดเกล้ามากถึงมากที่สุด ชอบเพลงที่ดึงเอาประโยคต่างๆ ในเรื่องมาแต่งได้ดีเลย อย่างเพลงที่ร้องประมาณว่าคำเป็นล้านจะอ่านจากตาของเธอ(จำเนื้อเป๊ะๆ ไม่ได้ แต่มีประโยคนี้ในหนังสือจริงๆ)
ไม่ชอบบี้ในบทนพพร ไม่ชอบฉากการเมืองของสามเกลอที่ใส่มาแบบไม่ค่อยเกี่ยวกับธีมเรื่อง ไม่ชอบบทเข้าพระเข้านางที่จงใจเกินจนดูตลาดไปหน่อย
ประมาณก็ชอบครึ่ง ไม่ชอบครึ่ง แต่รวมๆ ก็โอเคนะ
แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 51 04:50:28
แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 51 04:46:39
วิจารณ์ ละครเวที ข้างหลังภาพ เดอะ มิวสิเคิล
- [
7 ก.ย. 51 01:01:13
]