น้องหนูผู้ทำงานศิลป์ในความคิดผมครับ
เรื่องของเรื่องคือ สมัยหนึ่งผมทำงานอยู่แถวท่าพระจันทร์ เลยมีโอกาสแว่บไปเดินเล่นใน ม. ศิลปากรบ่อยๆ จนวันหนึ่งผมได้เจอกับเธอ.....
ม่อฮ่อมครับ ม่อฮ่อม แถมด้วยผ้าขาวม้า ปอนๆ แต่โดนใจจี้ด มันดูอาร์ทมาก(กรุณาออกเสียง ร ยาวๆ เหมือน โน้ส อุดม) จนผมแอบนึกไม่ได้ว่า ไม่มีอะไรเข้ากับคนทำงานศิลป์ไทย ได้เท่าม่อฮ่อมอีกแล้ว (แต่ตัวน้องคนนั้น จำหน้ายังไม่ได้เลย)
อาจจะต่างจากงานของคนอื่นไปบ้าง แต่ผมมองว่า ผู้หญิงที่ทำงานศิลป์ มันต้องมอมแมมนิดๆ ถึงจะดูน่ารัก
รวมๆ แล้ว รูปนี้ เลยกลายเป็นรูปวาดระบายตัณหาของตัวเองไปซะงั้น
พยายามปรับให้โมเอะสุดชีวิตแล้วได้แค่นี้เอง......เศร้า......ขอโทษนะน้อง ไว้พี่เข้าสมาคมโลลิได้เมื่อไหร่ คงดีกว่านี้
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 03:02:00
[ด้นแทปเลท] กระดานศิลป์ (ไม่) ทัน
- [
11 ก.ย. 51 02:58:28
]
