 |
ละครเวทีเรื่องข้างหลังภาพ คุณหญิงกีรติดูสง่างามน้อยกว่าบทประพันธ์ คิดอย่างไรบ้างครับ
ผมคิดว่าหนังสือที่ ศรีบูรพาประพันธ์ แต่งได้ดี เหมาะแก่กาลวัยในประเทศไทยในสมัยนั้น ที่ผู้หญิงจำเป็นต้องรักนวลสงวนตัว และจำต้องตกอยู่ในกรอบแห่งวัฒนธรรมที่ค่อนข้างเคร่งครัดหนะคับ ซึ่งท่านประพันธ์ให้คุณหญิงกีรติออกมาได้อย่างสง่างามมากๆ วางตัวดีมากๆ เหมาะแก่การเป็นกุลสตรีที่เป็นเบญจกัลยานี มากๆๆๆๆๆๆๆ ความรักที่บอกไม่ได้(ตรงๆ) เนื่องจาก มีกรอบวัฒนธรรมต่างๆ และการแต่งงานมากำหนด ซึ่งผมว่ามันก็ควรแล้วนะคับ ถ้าแต่งงานแล้ว แล้วคุณหญิงจะต้องทำแบบนั้น ส่วนคุณนพพร ในเรื่องอาจจะดูไร้เดียงสาไปหน่อย จนถึงมากๆ อ่านแล้วค่อนข้างเกือบจะอารมณ์เสีย ไม่เหมาะแก่การเป็นชายที่ควรจะต้องเจนโลกเลย ผมคิดว่า ตอนที่ก่อนจะจากกันที่ท่าเรือโกเบหนะคับ คุณหญิงตอบว่า "ฉันแทบใจจะขาด" ผมว่าถ้าเป็นคนปกติ ก็น่าจะรู้แล้วใช่ไหมอะครับว่ารัก (หรือผมคิดไปเอง 5555 อินมากไปเปล่า) ไม่เห็นจำเป็นต้องบอกตรงๆ ว่ารักเลย ผมว่านพพร ไม่เข้าใจสภาพสังคมในสมัยนั้นมากๆ การที่คำว่ารักจะออกมาจากปากผู้หญิงอย่างประด่างประเดื่องเป็นสิ่งที่ไม่สมควรแล้ว อีกทั้งคุณหญิงยังมีสามีแล้วเสียอีก จะให้บอกตรงๆ ได้ไงหละ จิงปะครับ พอมาตอนจบที่ "ความรักเราต่างหาก...." เป็นคำเฉลยปริศนารักแท้ของนพพร มันก็ช้าเกินไป ผมว่า นพพรก็ไร้เดียงสาไปจริงๆ ส่วนในละครเวที ผมว่าถ้าคนที่ไม่เคยอ่านมาก่อน แล้วไปดู มันก็ดีนะครับ เหมาะสมแก่สภาพสังคมในปัจจุบัน ดูแล้วเชื่อได้ว่าเกิดได้จริง แต่ผมว่คุณบอยเขาเขียนบทให้คุณหญิงดูด้อยค่าลงอย่างมากหนะครับ ผมว่าตามตัวบทประพันธ์จริง คุณหญิงท่านสง่างามมากจากข้างใน สง่าที่สุด ไม่จำเป็นต้องให้ใครมากล่าวติเตียนหรือควบคุมเลย แต่ในละครเวที นวลกลับมีบทบาทนี้ขึ้นมาอย่างเด่นชัดมาก ทำให้ตอนจบที่นวลจำเป็นต้องมาตามนพพร ทำให้ดูนวลกลายเป็นคนโลเลไปเลย ที่ตอนแรกต่อต้านความรักที่ผิดครรลอง แต่ตอนหลังกลับยอมโดยง่าย ซึ่งผมว่ามันดูแปลก ทำให้ผมรู้สึกว่า คุณหญิงไม่สง่างามเท่าที่ควรอย่างมากเลยหนะครับ ส่วนนพพร ก็ทำออกมาได้เหมาะดีแล้ว งงๆ ไร้เดียงสาดีครับ มีใครที่ไปดูละครเวทีแล้วคิดหเมือนผมบ้างไหมครับ
จากคุณ :
NN
- [
29 ก.ย. 51 23:28:27
A:10.6.6.47 X:202.28.183.9 TicketID:127300
]
|
|
|
|
|