ความคิดเห็นที่ 2
 
Jason Mraz : We Sing. We Dance. We Steal Things. Limited Edition (DVD)
'เท่' แบบ เจสัน มราซ
Special Feature: สารคดี Here We Are, ตัวอย่างอัลบั้มภาพ A Thousand Things
1. แจ็ค จอห์นสัน 2. จอห์น เมเยอร์ และ 3. เจสัน มราซ
ลองเอาปกซีดีอัลบั้มล่าสุดของสามหนุ่มยอดนิยมที่บังเอิญชื่อขึ้นต้นด้วย J เหมือนกันนี่มาเรียงดู จะพบว่า หนุ่ม J แรกนั่งเท่พร้อมกีตาร์คู่ใจและไมค์จ่อปากบนปกอัลบั้มขายดีแห่งปีอย่าง Sleep through the Static ขณะที่นาย J ที่สองยืนหล่อสะพายกีตาร์ให้สาวมองเด่นหราอยู่หน้าปก Where the Light Is ผลงานบันทึกการแสดงสดชิ้นล่า ส่วนหนุ่ม J สุดท้ายที่หยิบมาเขียนถึงตรงนี้ก็
อ้าว กีตาร์หายไปไหน แล้วที่ขยุกขยุยอยู่ข้างหน้านั่นคือภาพวาดตัวเองที่ตั้งใจให้ 'เท่' แน่แล้วหรือ?
อาจฟังดูเหมือนตัวอย่างเล่นๆ แต่นี่แหละคือหนึ่งในอาการ 'แตกแถว' จริงๆ ของ เจสัน มราซ จากภาพลักษณ์ "เท่และเก่ง" ที่มักพ่วงมากับ One-Man Band ซึ่งรุ่นพี่ อาทิ บ๊อบ ดีแลน หรือ บรูซ สปริงสทีน กรุยทางไว้ให้รุ่นน้องศิลปินชายเดี่ยวสไตล์เดียวกันหลายต่อหลายรุ่นเดินตามด้วยความสมัครใจ ทว่ากับพ่อเจสัน ผู้ยืนยันว่า "There's no rule in being cool!" (ความเท่มันมีกฎเกณฑ์ที่ไหนเล่า!) ต่อให้เวลามีกีตาร์อยู่บนไหล่ขณะแสดงคอนเสิร์ต เขาก็สะดวกใจมากกว่าที่จะแลบลิ้นปลิ้นตา, ส่ายสะโพกซ้ายขวา หรือเต้นท่าหุ่นยนต์ประกอบเพลงตัวเองมากกว่าแอ็คเท่ และนั่นแหละคือ 'เท่' ในแบบของเขา!
ด้วยความสำเร็จของอัลบั้มล่าสุด We Sing. We Dance. We Steal Things. ที่ส่งให้เขากลายเป็นศิลปินที่มีอัลบั้มทะยานถึงอันดับสามของชาร์ตบิลบอร์ดเป็นครั้งแรก พ่อหนุ่มฉลองเสียงตอบรับของแฟนเพลงด้วยการวางจำหน่ายผลงานลำดับที่สามของตัวเองใหม่อีกครั้งในคราบ Limited Edition ที่ไม่ได้เพิ่มเฉพาะแค่รูปวาดของขยุกขยุยรอบหน้าขยุกขยุยของเขาบนปก แต่ยังคืนกำไรด้วยการเพิ่มซีดีบรรจุ EP ของเพลงต่างๆ ในอัลบั้มเดียวกัน รวมถึงดีวีดีแสดงสดที่บันทึกภาพคอนเสิร์ตของเขาในกรุงนิวยอร์กที่กำลังจะพูดถึงนี้ไว้ด้วย
เอาง่ายๆ ว่าใครที่เคยตีค่าของดีวีดีคอนเสิร์ตว่าจะสนุกหรือไม่นั้น ส่วนใหญ่อยู่ที่ความอลังการของโปรดักชั่น ผมขอแนะนำให้รู้จักเอ็นเตอร์เทนเนอร์หน้าใหม่ที่ชื่อ เจสัน มราซ เขาจะทำให้คุณมองข้ามเวทีโล่งๆ การจัดแสงแย่ๆ และการตัดต่อดาษๆ ไปโดยสิ้นเชิง เพราะมัวแต่เพลิดเพลิน และตื่นตะลึงกับความสามารถในการร้อง / เล่น / เต้นระบำ และเรียกเสียงขำจากคนดูจากการเดี่ยวไมโครโฟนประกอบดนตรี ซ้ำนายคนนี้ยังวาทะดีขนาดปลุกให้คนดูสนุกสนุดเหวี่ยงร่วมกันได้ ผมถึงกับต้องขยี้ตาให้เชื่อแน่ว่าไอ้ที่ยืนคึกกันทั่วฮอลล์ประหนึ่งมาคอนเสิร์ต บริทนีย์ สเปียร์ส นี่ เขาตั้งใจมาดูศิลปินแนวโฟล์กป๊อป!
ไม่ได้พูดเกินจริงครับ มหัศจรรย์เช่นที่ว่าเกิดขึ้น เพราะพ่อหนุ่มเจสันมีทั้งเสน่ห์ และพรสวรรค์อย่างน่าจับตา แทนที่จะเป็นนักกีตาร์บ้าเก๊กตามประสาคนดัง เจสัน เข้าถึงแฟนเพลงได้จั๋งหนับด้วยความไร้ฟอร์ม ยอมเต้นแปลกๆ และร้องเพี้ยนๆ ทว่าสนุกและเป็นตัวเองอย่างที่สุด จนผู้ชมเองก็ยังต้องรั่วตามน้ำไปด้วยในเพลงจังหวะสนุกอย่าง The Remedy (I Won't Worry), Butterfly รวมถึงแทร็กฮิตอย่าง I'm Yours ขณะที่ยอมเทใจให้เขาจัดการตามสบายเมื่อถึงดนตรีเนิบช้าน่าประทับใจอย่าง A Beautiful Mess, 1,000 Things และ Live High
ในดีวีดีแผ่นเดียวกัน คุณยังสามารถค้นหาตัวตันอัน (บ้า) เป็นธรรมชาติของ เจสัน มราซ ได้เพิ่มในสารคดี Here We Are ที่ไล่ล่าตามถ่ายพ่อหนุ่มกับกลุ่มเพื่อนผู้แบ็คแพ็คไปแสดงตามประเทศต่างๆ ในยุโรปติดต่อกันเป็นแรมเดือน ระหว่างช่วงเวลาน่าจดจำดังกล่าว เจสันทำมาหมดแล้วตั้งแต่จัดหาเครื่องเสียงด้วยตัวเอง, แสดงในสวนหลังบ้าน และบรรเลงกีตาร์ให้แฟนเพลงคนหนึ่งฟังผ่านโทรศัพท์มือถือ ฯลฯ
"Open up your plans and, damn, you're free" ("ทิ้งแผนทุกอย่างที่คุณมี แล้วจะพบว่า เฮ้ย เรามีอิสระ") นักร้องหนุ่มขับขานใน I'm Yours หนึ่งในเพลงเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแกรมมี่ประจำปี 2009 ที่เราคุ้นเคยกันดี แต่ใครจะไปคิดว่าเขาจะทำจริง โดยไม่ยี่หระต่อสถานะเซเลบริตี้ค้ำคอ
'เท่' พอสำหรับคุณหรือยังล่ะครับ นาย เจสัน มราซ คนนี้!
จากคุณ :
Tampa 
- [
30 ม.ค. 52 09:48:08
]
|
|
|
อ่านเจอ DVD Review ของ Jason Mraz ในแฮมเบอร์เกอร์ ฉบับเดือนมกราคมมาค่ะ (ปกน้องบี้ Wait a minute รอหน่อยๆ...) ^^
