Tracks
1. หนุ่มสาว
2. ชาติหน้า 1
3. เหนือ
4. อัศจรรย์
5. วันเกิด
6. สายรุ้ง
7. ลั่นทม
8. กลาง
9. แรงบันดาลใจ
10. พรุ่งนี้
11. คนใต้หรอยแรง
12. แหลงใต้
13. เหงา
14. ชาติหน้า 2
15. เพื่อนของฉัน

ถ้าจะให้บอกตามตรง ผมอาจจะยังไม่รู้จักศิลปินผู้เป็น “กบฎ” อย่างคุณพรายดีนัก ผมรู้เพียงแต่ว่าเนื้อเพลงแต่ละเพลงที่เขาเขียนขึ้นมามีความสละสลวยและมีพลังพอที่จะทำให้คนฟังคล้อยตามได้ ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ชื่นชมผลงานของเขาในจุดนี้ รวมถึงงานดนตรีที่น่าจะบ่งบอกถึงความเป็น “อินดี้” ของไทยในรุ่นบุกเบิกได้เป็นอย่างดี ผมเพิ่งจะได้ฟังงานเพลงของเขาจริงๆก็ตอนที่ค่าย Black Sheep ออกงานชุดรวมเพลงที่ดีที่สุดเมื่อหลายปีก่อน แล้วผมก็ได้รู้ว่า เพลง ก่อน ที่โมเดิร์นด็อกเอาร้องจนโด่งดังนั้นเป็นฝีมือการเขียนของเขานั่นเอง เมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมา ผมก็เพิ่งได้รับรู้ข่าวจากเพื่อนสมาชิกในเว็บ thaiprog ว่าจะมีการแถลงข่าวอัลบั้มใหม่ของคุณพรายที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ใจจริงอยากไปดูมากๆ แต่พอมา
รู้ตัวอีกทีก็พลาดไปเสียแล้ว สำหรับอัลบั้ม เพื่อนของฉัน ตอนนี้ออกวางแผงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สามารถหาได้ตามแผงซีดีทั่วไป

งานดนตรีของอัลบั้มนี้ก็ยังคงเป็นร็อคที่ให้อารมณ์คล้ายๆกับอัลบั้มก่อนๆของเขาเอง แต่ด้วยความที่ยุคสมัยเปลี่ยนไป ซาวด์ที่ออกมาในชุดนี้เลยแลดูร่วมสมัยยิ่งขึ้น แต่งานดนตรีนั้นจะมีความซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีกขั้น จนบางทีผมอาจจะทึกทักไปว่างานชุดนี้อาจจะเป็นโปรเกรสสีฟร็อคก็ได้ ถ้าจะให้พูดตามตรงเลยก็คือ งานดนตรีมีความหนักแน่นและสละสลวยกว่าเดิม ในส่วนของริทึ่มเซคชั่นนั้นคงไม่ต้องพูดถึงในฝีมือ แต่ชุดนี้ดูจะเน้นกีต้าร์เป็นหลัก ตัวลีดสร้างเมโลดี้ได้แพรวพราว ส่วนตัวริทึ่มก็ให้ซาวด์ที่คล้ายกับชุดเก่าๆอยู่บ้าง เบสก็เล่นได้สร้างสรรค์ดีเช่นกัน กลองของ อ.ทศ เล่นได้ “พร็อก” ดี และเล่นได้ซับซ้อนอีกด้วย ส่วนเสียงร้องของคุณพรายนั้นก็ถือเป็นมาตรฐานของเขาอยู่แล้ว ซึ่งเน้นที่จะถ่ายทอดอารมณ์มากกว่าที่จะปั้นเสียงให้ไพเราะเสนาะหูอย่างที่นักร้องทั่วๆไปเขาทำกัน บวกกับเนื้อหาที่ค่อนข้างจะเป็นเชิงบวกมากกว่าชุดก่อนๆ ทำให้งานดูสดใสยิ่งขึ้น เนื้อหาของเพลงส่วนใหญ่จึงเน้นการให้กำลังใจเพื่อนมนุษย์มากกว่า บางเพลงก็มีเนื้อหาที่ชวนหม่นหมองเล็กน้อยอย่าง ลั่นทม และ เหงา บางเพลงที่เป็นเพลงเร็วก็เล่นได้ซับซ้อน อย่างเช่น วันเกิด ชาติหน้า 1 และ กลาง บางเพลงอาจจะเล่นฟังค์ติดตลกหน่ออย่าง คนใต้หรอยแรง แถมคุณพรายยังแร็พอีกด้วย หรืออาจจะติดเร็กเก้แบบ แหล่งใต้

สำหรับเพลงที่ยกตัวอย่างไปนั้นก็พอจะเป็นน้ำจิ้ม สรุปว่างานดนตรีของชุดนี้โดยรวมจะเป็นวาไรตี้ร็อคที่ฟังง่ายขึ้นกว่างานก่อนๆ และเนื้อหาอาจจะสดใสและชวนฝันมากขึ้น แต่อย่างไรเสีย จุดเด่นที่แท้จริงของคุณพรายก็คือ ความดิบในตัว นั่นเอง ถ้าใครอยากจะเริ่มฟังเพลงของคุณพรายก็ลองเริ่มจากชุดนี้ได้เลย เพราะเป็นงานที่ฟังได้ไม่ยากจนเกินไป ประกอบกับแนวเพลงที่หลากหลาย ทำให้ไม่น่าเบื่อ แล้วเขาจะเอาอะไรมานำเสนออีก เราก็คงต้องิดตามกันต่อไป...