ความคิดเห็นที่ 17
อ่า สำเนียงเสียงและอารมณ์พี่มินท์ช่างบาดลึก
บทเพลงพาเราเพลิดเพลิน
ขณะ หนึ่งก็พาเราแสนสลด
ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากอยู่เหงา เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย
เพราะมันเกินจะทนจริงๆ
ดร.ไม่เหงาเพราะเข้าใจตัวเอง
ดร.รู้ว่า มีใครคนหนึ่งกำลังรอดร.อยู่
เรากำลังจะก้าวย่างมาพบกันในเร็ววัน
ดร.เชื่อย่างนั้น
ปล.
ปลาน้อยแสนเศร้า ถ้าหนูเหงาก็แหงนมองฟ้าค่ะ
มีดาวเป็นเพื่อนหนูอยู่นับล้านเลย
Memries, may be beautiful and yet
Whats too painful to remember
We simply choose to forget
So its the laughter
We will remember
Whenever we remember...
The way we were...
(อันนี้ไม่เกี่ยวชอบเพลงนี้เลย แซมขึ้นมา)
I never give up or hesitate to share.
จากคุณ :
visionfornajton 
- [
26 มี.ค. 52 12:53:49
]
|
|
|
