Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    เ กิ น ใ จ จ ะ อ ด ท น

    *-*-*-*-*-*-*-*-*-
    เ กิ น ใ จ จ ะ อ ด ท น
    -*-*-*-*-*-*-*-*-*










    "เส่ง หม่าม้าไปทำงานก่อนนะ อย่าซนล่ะ"

    'คิ้ม' หญิงเชื้อสายจีนวัยกลางคนกล่าวกับลูกชายคนเดียวของเธอ
    ในระหว่างที่เธอกำลังจัดแต่งเสื้อให้กับเขา

    "(ค้าบหม่ามี้....)"

    เป็นที่รู้กันดีในแฟลตว่า 'เส่ง 'ลูกชายของนางคิ้มเป็นคนบ้าสติ
    ไม่สมประกอบ ถึงแม้ว่าเขาจะอายุ 20 ปีแล้ว
    แต่เขามีสติปัญญาเทียบเท่าเด็กอนุบาลเท่านั้น
    แถมยังเป็นใบ้ พูดไม่ได้อีก
    ทว่านางคิ้มก็รักและดูแลเขาเป็นอย่างดี
    แต่ก็น่าสงสารเธอเหมือนกันนะ

    "คุณป้าสวัสดีค่ะ"

    "ดีจ้า ป้าขอออกไปธุระหน่อย ฝากดูเส่งด้วยนะจ๊ะ จิ๊บ" คิ้มกล่าวพร้อมกับรับไหว้

    "ได้ค่ะ"

    จิ๊บ เธอเป็นสาววัย 23 ขวบปีเธอเป็นเพื่อนบ้าน
    ร่วมอาศัยอยู่แฟลตแห่งนี้มาพักใหญ่ ๆ แล้ว
    เธอมักจะมาช่วยดูแลเส่งอยู่เสมอ ๆ ยามว่างจากงาน
    ก็เธอเป็นคนขี้สงสาร เธอสงสารทั้งป้าคิ้มและเส่ง

    "นี่ ๆ พี่จิ๊บมีอมยิ้มมาฝากด้วยน้ะ กินมั้ย ๆ"

    "(ฮ้า ๆ อยากกิน ๆ)" เขาแสดงความในใจออกมาทางสีหน้า

    "กินแล้วห้ามดื้อห้ามซนนะไม่งั้นจะฟ้องหม่ามี้"

    "(ฮับบบ)" เส่งพยักหน้าแทนคำพูด

    "ป่ะรีบกินน้ะเดี๋ยวเราไปทำงานกัน"

    *-*-*-*-*

    จิ๊บเธอทำงานอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในละแวกนั้น
    เธอมักจะพาเส่งมาที่ทำงานด้วยเพื่อความสะดวกในการดูแล
    เธอให้เส่งทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยการขออนุญาตเจ้าของร้าน
    ให้เส่งการนั่งขายลูกอมหน้าร้าน (โดยที่แผงลูกอมนั่นเธอก็ออกทุนให้)

    มีพวกกุ๊ยข้างถนน 3 คนว่างงานไม่มีอะไรทำ
    พวกมันเดินเตร็ดเตร่มาพบเส่งพอดี

    "เฮ้ย ไอ้ใบ้ เอาลูกอมมาDagถุงเด๊ะ"

    "(ฮืออ ไม่ห้าย ๆ)" เส่งพยายามจะแย่งถุงลูกอมคืนมาจากกลุ่มจิ๊กโก๋

    "เฮ้ย มรึงหวงGUเหรอ ได้" ว่าจบพวกมันจึงเทกระจาดแผงลูกอม
    เสียไม่มีชิ้นดี

    "อ๊า.."

    "มรึงกล้าลองดีกะพวกกุเหรอ" พวกมันผลักอกเส่งจนล้มลงไป

    จิ๊บเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งออกมาหน้าร้าน

    "เฮ้ยพวกแกทำอะไรน่ะหยุดเดี๋ยวนี้นะ!!"

    "อ้าวEนี่มายุ่งอะไรฟะเดี๋ยวสวย เฮ้ยพวกเรา จัดการแมร่งเลย"

    จิ๊บพาเส่งวิ่งหนีไอ้พวกอันธพาลหนักแผ่นดิน
    เข้าไปในตรอก พวกมันก็ตามราวีไม่เลิกวิ่งตามมาติด ๆ
    (ไล่กระทืบคนบ้ากับผู้หญิง สุดยอด ... จะหาคำใหนมาด่ามันดีฟระ)

    "แฮ่ก ๆ หลบตรงนี้เร็วเข้า"

    จิ๊บและเส่งหอบตัวโยน เธอพบว่ารองเท้าของเส่งหายไประหว่างที่วิ่งหนี
    อันธพาลพวกนั้น

    "ฮ่ะ ๆ รองเท้าหายเลยเห็นมั้ย"

    "แฮ่ก ๆ " เส่งอ้าปากกว้างหายใจไปยิ้มไปแทนคำตอบ

    "(แบบนี้ต้องซื้อรองเท้าให้เส่งใหม่ซะแล้วสินะ)"

    *-*-*-*-*-*-*-*

    "(เอ๋ ครายเอารองเท้ามาผูกหน้าห้องเรา)" เส่งพบว่ามีรองเท้าคอนเวิร์สสีแดง
    มาผูกไว้กับลูกบิดประตูหน้าห้อง เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วมองไปรอบ ๆ ด้วยความฉงน

    "ของเส่งนั่นแหละ พี่ซื้อมาให้.." จิ๊บซึ่งอาศัยอยู่ห้องตรงข้ามกับห้องเส่งบอกกล่าว

    "(เหยอ.... ให้เค้าเหยอออ เย้ ๆๆ วู้)" เส่งกระวีกระวาดรีบใส่รองเท้สีแดงคู่ใหม่
    ด้วยความดีอกดีใจ จิ๊บมองดูความไร้เดียงสาของเส่งและยิ้มนิด ๆ เธอสุขใจ
    ที่เส่งชอบรองเท้าคู่ใหม่ที่เธอซื้อให้

    ใส่รองเท้าคู่ใหม่เสร็จเขาก็วิ่งไปเล่นยิงปืนกับเด็ก ๆ ในแฟลต
    ด้วยความสนุกสนานและไร้เดียงสา ถึงจะเป็นคนบ้าแต่เส่งไม่เคย
    ทำร้ายใคร เขาไม่มีพิษสงกับใคร...

    และเพราะแบบนี้แหละ เพราะความดีที่จิ๊บมีให้เส่ง เขาจึงไม่มีอะไรจะตอบ
    แทนจิ๊บมากไปกว่า ความรัก ที่เขามีให้จิ๊บ อย่างจริงใจ เขารักจิ๊บ
    แต่ว่า เขาพูดไม่ได้ แล้วเขาจะทำอย่างไรถึงจะเป็นการแสดงออกต่อความรักนั้น เขาจะทำอย่างไรดี ?

    *-*-*-*-*-*-*-*-

    "กินข้าวเยอะ ๆ นะเส่ง มีแต่ของโปรดทั้งนั้นเลย" คิ้มกล่าวพลางตักกับข้าว
    ให้กับเส่ง แต่ทว่าสิ่งที่เส่งสนใจไม่ใช่กับข้าว หากแต่เป็นละครภาคค่ำช่องห้า
    ที่เขากำลังดู เป็นฉากที่พระเอกสวมแหวนหมั้นให้นางเอกและบรรจงจูบไปที่
    หลังมือของนางเอกเพื่อขอแต่งงาน แหวนวงนั้นคือสัญลักษณ์ของความรักที่
    พระเอกมีให้ต่อนางเอก....

    "เหอ ... เหอ ... เหอ ...."

    เขารู้คำตอบแล้วล่ะ .....

    *-*-*-*-*-*-*-*-*

    "เฮ้ย นั่นมันนังคนเมื่อวานนี่"
    แก๊งอันธพาลเมื่อวันก่อนเดินเตร็ดเตร่มาพบกับ
    จิ๊บด้วยความบังเอิญที่ร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าแฟลต

    "ไงจ๊ะน้องสาว ฤทธิ์เยอะนะเรา"

    "ไอ้พวกบ้า ไปไกล ๆ เลยนะ"

    "ไปใหนดีจ๊ะ ไปสวรรค์ดีมั้ยจ๊ะ"

    ก่อนที่จะมีใครกล่าวอะไรเพิ่มเติมอีก 1 ในอันธพาลต้องบาทา
    ลึกลับกระเด็นกลิ้งไม่เป็นท่า

    "พวกมรึงรังแกผู้หญิงสมควรโดนตรีนกุ" หนุ่มใส่แว่นเรย์แบนด์กล่าว

    "เฮ้ย มรึงใครวะ บังอาจเตะพวกกุ ยำมัน!"

    "มา..!.."

    พลั่ก ๆ ตุบตับ ๆ
    ..................
    ...................
    ....................

    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

    "เป็นอะไรมากรึเปล่าคะพี่..."

    "พี่ชื่อคางคก แล้วน้องชื่ออะไรครับ"

    "เอ่อ.. จิ๊บค่ะ"

    "ยินดีที่ได้รู้จัก" เขากล่าวพร้อมเอามือเช็ดเลือดที่ปาก

    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    วันนี้เส่งแคะกระปุกพกเหรียญบาทมาหลายสิบเหรียญ
    เขาต้องใช้เหรียญบาทสำหรับแผนการของเขาในวันนี้
    มาถึงแล้วล่ะ ! ร้านโชว์ห่วยข้างแฟลต เขาเดินตรงไปที่
    ตู้หมุนหยอดเหรียญ เขาคำนวณแล้วว่าในตู้หมุนนี้
    น่าจะมีของที่เขาต้องการ เขาไม่รอช้าควักเหรียญบาท
    สอดลงไป 2 เหรียญแล้วหมุน .....
    มีไข่กลิ้งลงมา 1 ลูกเป็นการตอบแทนเงิน 2 บาท
    เขาลุ้นแล้วเปิดไข่ออกมาดูว่าได้อะไร... ?

    "(ตุ๊กตุ่น?)" เขาโยนทิ้งแล้วหยอดเหรียญทำตามขั้นตอนใหม่ ...

    *-*-*-*-*

    1 ชั่วโมงผ่านเลย มีเหรียญบาทร้อยกว่าเหรียญเพิ่มขึ้นในตู้หมุน
    เถ้าแก่ร้านคงนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ในร้าน

    มีคนอยู่คนนึงเขากำลังค้นหาของบางสิ่งที่เขาต้องการจากตู้หมุนมา 1 ชั่วโมง
    แล้วโดยไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยหน่ายราวกับคนบ้า (สงสัยว่าบ้าจริง ๆซะด้วย)

    ดูเหมือนว่าเขาจะเจอแล้วล่ะ !

    "(แหวน!! เจอแย้วว เย้ ๆๆๆ)" เขาต้องการแหวน ? เขาจะเอาแหวนไปทำอะไร ?

    "(เดี๋ยวเราจะเอาแหวนวงนี้ไปให้ นางฟ้า)"

    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    เส่งนั่งรอกิ๊บที่หน้าทางเข้าแฟลต เขานั่งมองแหวนพลาสติก
    ด้วยความพึงพอใจเป็นการฆ่าเวลา มองแหวนไปก็จินตนาการไปต่าง ๆ นา ๆ

    ดูเหมือนว่าคนที่เขารอจะมาแล้วล่ะ แต่....

    จิ๊บเดินควงซวบไหล่มากับคางคก พระเอกในใจของเธอ
    กิ๊บตกลงคบกันคางคกแล้วหรือ ??

    เส่งรีบเอาแหวนซ่อนไว้ก่อนที่จิ๊บจะเห็น

    "อ้าวเส่งมานั่งเล่นเหรอจ๊ะ" จิ๊บกล่าวพลางโบกมือให้กับเขา

    "(^_^)" เขาหลบหน้าโบกมือตอบ....

    "นั่นใครน่ะจิ๊บ"

    "อ๋อ เส่งน่ะ เขาไม่ค่อยเต็ม"

    คางคกมองเส่งด้วยสายตาเหยียด ๆ....

    *-*-*-*-*-*-*-*

    มีคนบางคนแอบเดินตามจิ๊บและแฟนมาสักพักแล้ว
    และคนคนนั้นก็ไม่ใช่ใครนอกจากเส่ง เขารู้สึกว่ามีใคร
    สักคนมาแย่งจิ๊บไปจากเขา เขาจะทำยังไงดี

    "(เอานางฟ้าคืนมานะ)"

    "(เอานางฟ้าคืนมา)"

    เขาเดินไปกระชากมือของคนทั้งสองออกจากกัน และใช้มือผลัก
    ไปที่หลังของคางคกแสดงความไม่พอใจ

    "พลั่ก.." เขาโดนคางคกผลักกระแทกกระเด็นจนล้มลงไปนอนบนพื้น

    "เฮ้ยไอ้ปัญญาอ่อนมรึงจะเอาเหรอ?" เขากล่าวพลางชี้หน้า

    "พอแล้วคางคก อย่าไปทำเค้าเลยนะ เค้าสติไม่เต็มแบบนี้เองแหละ ไปกันเถอะ"


    "อ๊ากกกก...." ในเวลาแบบนี้ไม่มีใครจะเข้าใจความรู้สึกของเส่งไปมากกว่า
    ตัวเขาเองอีกแล้ว คนที่เขารักและเทิดทูนให้เป็นนางฟ้าทิ้งเขาไปแบบไม่ใยดี
    นางฟ้าของเดิมของเขาโดนคนอื่นแย่งไปแล้ว .....

    มันคือความเป็นจริงอันเจ็บปวด ยากเกินว่าที่ใจจะอดทน

    เขานั่งร้องไห้อยู่ ณ ตรงนั้น เป็นที่น่าเวทนาแก่คนที่ผ่านไปผ่านมา

    แต่ไม่มีใครใส่ใจจะเข้าไปช่วยเหลือหรือปลอบประโลม เพราะคิดว่า

    เขาบ้า....

    "อ๊ากกกก...."

    เขานั้งร้องไห้อยู่ตรงนั้นนานแสนนาน.....


    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    วันเวลาพัดผ่านไปดั่งสายลม

    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    จากคุณ : จอมยุทธตะเกียบคู่ - [ วันวิสาขบูชา 02:46:50 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com