 |
*~*~ ความรู้สึกในการชมแม่นาคพระโขนงเดอะมิวสิคัล ทั้งการแสดงและอีกจิปาถะ [สปอยล์] ~*~*
วันนี้ได้ไปดูแม่นาครอบบ่ายสอง ด้วยความที่รู้ว่าถ้าไปช้าจะไม่ได้เข้าชม 10 นาทีแรก ก็เลยรีบเข้าไปทันแบบจวนเจียนจริงๆ
ฉากแรกไม่ผิดหวังเลย แม้ไม่ถึงกับเซอร์ไพรส์ที่มีคนมาเดินๆ รอบๆ ตัว (เรานั่งโซนซ้าย ติดริมทางเดินด้านในค่ะ) แต่ชอบตอนเสียงแม่นาคขึ้นเพลงฉันรอคอยเธอ แบบโหยหวนนิดๆ เสียงใสๆ แล้วมีเงาแม่นาคตัวใหญ่ๆ น่ากลัวๆ ออกมา บรรยากาศวังเวงได้ใจมาก
รู้สึกว่าพี่นัทเสียงดีกว่าที่เคยฟังเพลงและละครทุกเรื่องที่เคยเล่น คุมเสียงดีขึ้น นิ่งขึ้น ไม่ค่อยตกแม้ต้องทั้งเหาะ ทั้งถูกลากถูไปมา อาร์ก็เสียงดีหุ่นดี เซอร์ไพรส์ตอนอาร์เดินกลับมาหานาคผ่านทางแถวคนดู แล้วผ่านแถวเรานั่งพอดี ได้เห็นอาร์ระยะเผาขน อิอิ (ดีนะ อาร์มาแบบใส่เสื้อ ไม่ได้มาซิกแพค ไม่งั้นอาจมีมือแม่นาคยื่นไปลูบๆ คลำๆ 555 แอบหื่นแระ)
ตัวละครที่ชอบอีกก็มีธงธงกะพี่อู๊ด ไม่นึกว่าทั้งคู่จะเป็นสีสันที่สนุกสนานจริงๆ ตอนแรกกลัวว่าจะตลกฝืด จะมุขแป้ก มุขปญอ แต่พอดูจริงๆ แล้วทั้งคู่เก่งมาก ตลก และดูน่ารัก เหมาะแก่เวลานั้นๆ ไม่มากไม่น้อยเกินไป คุณสุดา ที่เป็นหมอตำแย ก็พลังเสียงดีมาก ส่วนคนที่ผิดหวังกลับเป็นปนัดดา เพราะคิดว่าปกติเสียงเธอใสและน่าฟังกว่านี้ เรารู้สึกว่าเสียงเธอคุมไม่ค่อยดี ไม่ค่อยนิ่ง แล้วดูตะเบงๆ เกินไปบางครั้ง
สิ่งที่ขัดใจและคิดว่าทางวงการละครเวทีบ้านเราน่าจะใส่ใจและเอาจริงเอาจังมากกว่านี้ คือการเคร่งครัดต่อการตรงเวลา ไม่ให้คนเข้าระหว่างมีการแสดง ไม่ว่าจะตอนไหนทั้งนั้น ไม่ใช่แค่ 10 นาทีแรก เพราะเรื่องนี้มีนักแสดง ทั้งตัวประกอบ พระเอก และเหล่าผี เดินผ่านคนดู สร้างบรรยากาศความน่ากลัวตื่นเต้นให้อินยิ่งขึ้น เราเห็นว่ามีคนเข้าแทบตลอด แม้ว่าผ่านไปค่อนเรื่อง ครึ่งเรื่อง ทั้งครึ่งแรกและครึ่งหลังของการแสดง มีตลอด คนที่เดินมาแล้วแทรกๆ ยืนบัง ทำให้เสียอรรถรส แถมยังทำให้เซอร์ไพรส์การมีตัวละครเดินผ่านทางเดินน้อยลงอย่างไม่น่าเชื่อ
อย่างตอนที่พ่อมากหรือผีเดินผ่านข้างๆ เรานึกว่าเป็นพวกมาช้า (เพราะมีแทบตลอดเวลา -*-) พอดูๆ อ้าว นั่นพ่อมาก อ้าว นั่นผี มันทำให้อารมณ์ไม่ตื่นเต้นเท่าที่ควร เพราะเริ่มชินกับการมีคนเดินผ่านด้านข้างตลอด จนสับสนว่านี่คนดูรึนักแสดง
จากคุณ :
มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน   
- [
31 พ.ค. 52 00:16:17
]
|
|
|
|
|
|
