ความคิดเห็นที่ 1 แม่นาคพระโขนงเวอร์ชั่นนี้ ผมรู้สึกว่า ไม่เพียงแต่เก็บรายละเอียด และ “ฉากจำ” ต่าง ๆ เกี่ยวกับ หนัง หรือ ละคร เกี่ยวกับแม่นาคเท่านั้น แต่ยังเก็บรายละเอียดต่างๆ เกี่ยวกับ “จุดจำ” ของหนังผีไทยก่อนยุค “นางนาก” ของนนทรีย์  นิมิตรบุตร ที่มักจะมีส่วนผสมระหว่างความน่ากลัวและความตลกอยู่ในเรื่องเดียวกัน   ดังนั้น แม่นาคในเวอร์ชั่นนี้จึงยังคงเป็นผู้หญิงผมยาว ห่มสไบเฉียง  พูดเสียงยานคราง....พ่อมากจึงต้องมีฉากอวดรูปร่างของชายชาตรี...มีตลกที่กลัวผีเป็นชีวิตจิตใจ มีตุ่มให้พวกเขาลงไปหนีแม่นาค  มีตัวอิจฉาที่ไม่รู้ว่าทำไมต้องอิจฉาหรือรังเกียจแม่นาคขนานนั้น          จุดนี้นับเป็นดาบสองคม ด้านหนึ่งคือได้ใจแฟน ๆ แม่นาคกลุ่มเก่าที่ต้องการมาดูว่าแล้วคุณบอยจะนำฉากที่น่าจะทำได้เฉพาะบนจอภาพยนตร์หรือจอโทรทัศน์มานำเสนออย่างไรบนเวที แต่อีกมุมหนึ่งก็ทำให้คุณบอยต้องเก็บให้หมด แล้วจึงมาผูกเส้นเรื่องทีหลังเพื่อเชื่อมโยงสิ่งที่ต้องการนำเสนอบนเวทีเหล่านั้น ซึ่งจุดนี้เอง บทละครแม่นาคครั้งนี้จึงดูสนุกเป็นฉาก ๆ  มีโน้นนิดนี่หน่อย แต่ความเป็นเหตุเป็นผล ความแข็งแรงของเส้นเรื่อง กลับอ่อนยวบ  (ความจริงถ้าละครจะเลือกว่าให้คนดูตามตัวละครตัวไหน ก็อาจจะช่วยให้เรื่องแข็งแรงขึ้นได้อีก)          นัท  มีเรีย เบนเนเดเตี้ ในบทแม่นาค แสดงให้เห็นว่าเธอมีพัฒนาการอย่างน่าสนใจ ในฐานะนักแสดงละครเพลง  เสียงร้องของเธอชัดถ้อยและหมายความตามที่ตัวละครต้องการ  การใช้ร่างกายของเธอบนเวทีก็ดูมีการจัดระเบียบได้ดี  เสียดายแค่ตัวเลือกทางการแสดงของเธอที่มันไม่มีอะไรใหม่และยังขาดความเป็นตัวของตัวเองไปนิด  ในขณะที่อาร์    อาณัตพล  ศิริชุมแสง กับบทบาทพระเอกละครเพลงครั้งแรก ในบทพ่อมาก ก็ทำหน้าที่ของตัวเองใช้ได้ พัฒนาการซิกแพคดูออกจะโดดเด่นมากกว่าพัฒนาการด้านการแสดงที่ดูตั้งใจมากไปในบางฉาก เรียกว่ามีพลังแต่ยังควบคุมไม่ค่อยได้   น่าจะเพิ่มเสน่ห์ของตัวเองลงไปได้อีก   นักแสดงคนอื่นๆ ก็ทำหน้าที่ของตนเองได้ดีน่าชมเชย  เช่น ธงธง มกจ๊ก อู๊ด เป็นต่อ ในบทตลกก็ไปสุดทางที่ได้รับมอบหมาย  สุดา ชื่นบ้าน ที่มีหน้าที่รังเกียจแม่นาค เธอก็รังเกียจจนนาทีสุดท้าย รวมทั้งปนัดดา เรืองวุฒิ  ภคชนก์ โวอ่อนศรี หรือ ติ๊ก ชีโร่ (คนนี้เสียงร้องชนะเลิศมาก ๆ ) และเหล่าหมู่มวลมากพลัง จากคุณ : โยคีรำพัน - [ 9 มิ.ย. 52 21:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การที่คุณบอย  สร้างละครเพลงมาอย่างต่อเนื่อง  ทำให้คุณบอย เจอ “ทาง” ของตนเอง   จากผลงานเท่าที่ผมได้ชม ราวกับคุณบอยจะบอกเป็นนัย ๆ ว่า คุณบอยเลือกแล้วว่าใครคือผู้ชมกลุ่มเป้าหมาย  หากเดาไม่ผิดคุณบอยเลือกผู้ชมที่ดูละครโทรทัศน์ หรือกลุ่มผู้ที่อ่านนวนิยาย และกลุ่มแฟนคลับของนักร้อง-นักแสดงที่คุณบอยเลือกนำมาแสดง  ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นกลุ่มผู้ชมมหรสพส่วนใหญ่ในประเทศนี้       ผู้ชมกลุ่มนี้ไม่ได้มาชมละครเพราะต้องการชื่นชมกับศิลปะการเล่าเรื่องที่เลิศเลอ เต็มไปด้วยชั้นเชิงทางวรรณกรรม ไม่ต้องการมาเสพ “สาร” จากละครที่ลึกซึ้ง ซับซ้อน กระตุ้นปัญญา แต่เขามาเพื่อเสพความบังเทิงใจ สำเริงอารมณ์เป็นสำคัญ  ซึ่งลักษณะเช่นนี้นับเป็นรากฐานทางวัฒนธรรมการชมมหรสพของคนไทยที่สืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน เช่น การชมลิเก  การชมหมอลำ หรือแม้แต่ละครโทรททัศน์  เป็นต้น บทละครของละครเวทีค่ายซีเนริโอ ไม่ค่อยเล่าเรื่องอย่างซับซ้อน  เริ่มต้นและสิ้นสุดแบบฉากต่อฉาก  เน้นการสร้างนาฏการที่เร้าอารมณ์ เรียกน้ำตา และเสียงหัวเราะอย่างไม่ลังเล ไม่มีสัญลักษณ์ลึกซึ้งอะไรให้ผู้ชมต้องนำกลับไปคิดต่อที่บ้าน เพราะละครคุณบอยมักจะ “บอกหมด”  “ตีความ” ให้เสร็จจบในตัว   จุดเด่นที่สุดของละครค่ายนี้คือโปรดัคชั่นดีไซน์ ฉาก แสง สี เสียง อลังการและมักมีเซอร์ไพรส์มาเล่นกับผู้ชมเสมอ  โดยเฉพาะเทคนิคการออกแบบฉาก   ในส่วนของเพลงก็มักการใช้เพลงที่เล่าด้วยไวยากรณ์เพลงป๊อปทั่วไป  ไม่ว่าละครจะกล่าวถึงยุคไหน สถานที่แบบใดก็ตาม แต่จะมีจุดที่ทำให้ต่างจากเพลงป๊อปทั่วไปสักหน่อย ก็คือฉากร้องเพลงปะทะกันของตัวละครเป็นคู่ ๆ  รวมทั้งการออกแบบท่าเต้นและการเคลื่อนไหวที่ดูเป็นโชว์ประกอบละครเพื่อมาผ่อนคลายอารมณ์ของเรื่องหรือมานำเข้ามาสร้างความตื่นตาตื่นใจแก่ผู้ชม        เราอาจเรียกละครเพลงแบบคุณบอยได้ว่าเป็นละครมิวสิคัลในกระแสวัฒนธรรมประชานิยม (Popular Culture)  ซึ่งงานลักษณะนี้มักเน้นการสร้างผลงานเพื่อความบันเทิงเป็นสำคัญ ลดระดับเชิงชั้นทางศิลปะอันสูงส่งลงมาเพื่อให้เข้าถึงผู้ชมมหาชนได้ง่ายขึ้น  จึงไม่น่าแปลกใจว่า ทำไมผลงานละครเพลงของคุณบอยจึงประสบความสำเร็จในด้านจำนวนผู้ชมเสมอ.... จากคุณ : โยคีรำพัน - [ 9 มิ.ย. 52 21:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หากมองจากกรอบความคิดนี้ ก็ต้องบอกว่าคุณบอย มีแนวทางชัดเจน ต้องการสร้างงานที่เน้นความบันเทิงเป็นหลัก และพาแม่นาคไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ได้ ไม่มีแกว่ง...แต่ปัญหาของคนที่หาสไตล์หรือลายเซ็นของตัวเองเจอแล้ว ในการทำงานไปเรื่อย ๆ ก็คือ ยิ่งทำยิ่งซ้ำงานเดิมที่เคยทำมา...ผู้ชมที่ติดตามงานจะเริ่มจับทางได้  และเริ่มเรียกร้องหาความสดใหม่...ซึ่งเป็นโจทย์ใหม่ที่คุณบอยต้องแก้ให้ได้         บางทีความสดใหม่อาจไม่ใช่ความใหม่ทางเทคนิคเสมอไป การกลับมาเล่นกับความใหม่ใน “ตัวบท”  ดูบ้าง  เปลี่ยนตัวเลือกในการเล่าเรื่องดูบ้าง  ก็อาจสร้างความประทับใจให้แก่ผู้ชมได้มากขึ้น ถึงตอนนี้ คุณบอยพูดได้เต็มที่แล้วว่าทำละครเวทีเป็นอาชีพ  คงไม่มากเกินไปที่จะฝากความหวังไว้ที่คุณบอยให้ช่วยสานความฝันของคนรักละครเวทีในเมืองไทยเพิ่มอีกนิดได้ไหมครับ  ว่า “สักวันเราจะทำละครเวทีที่เน้นทั้งความบันเทิงและความงดงามทางศิลปะควบคู่กันไป  และเราจะค่อย ๆ พัฒนาผู้ชมของเราไปอีกขั้นหนึ่งพร้อม ๆ กัน” (ที่มา : อภิรักษ์  ชัยปัญหา นิตยสาร madam Figaro ฉบับ เดือน กรกฎาคม  2552) จากคุณ : โยคีรำพัน - [ 9 มิ.ย. 52 21:29:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ใช้ภาษาได้สวยงามจังเลย ติแรง แต่ไม่รู้สึกว่ากำลังด่า จากคุณ : ลำปาว - [ 9 มิ.ย. 52 22:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 52 22:27:22 จากคุณ : เดาใจถูกมั้ย (blackskin) - [ 9 มิ.ย. 52 22:27:00 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตรงใจมาก จากคุณ : Mr.JT - [ 9 มิ.ย. 52 22:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดีมากเลยครับ จากคุณ : dabodabo55 - [ 9 มิ.ย. 52 22:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เขียนดีจังค่ะ วิจารณ์แล้วมีข้อเสนอแนะเพื่อพัฒนา ขอบคุณ จขกท.นะคะ ^^ จากคุณ : JJ@girl - [ 9 มิ.ย. 52 23:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วิจารณ์ได้แบบบัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่นนะครับ เห็นด้วยในจุดหนึ่งเพราะผ่านงานก่อนหน้าของคุณบอยมาแล้ว และคิดว่างานชิ้นนี้มันมีจุดขาดมากกว่างานก่อน ๆ เห็นด้วยกับคห.นึงในกระทู้ก่อน ๆ งานคุณบอยไม่ใช่งานที่ไม่มีศิลปะ แต่เป็นพาณิชย์ศิลป์ ย่อยง่าย ถูกใจกลุ่มคนดูทั่วไปครับ จากคุณ : กมลภัทร (กมลภัทร) - [ 10 มิ.ย. 52 08:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 วิจารณ์และใช้ภาษาได้ดีมากเลยนะคะ (ขอชมเพราะสมัยนี้นักเขียนคอลัมน์ส่วนใหญ่ใช้ภาษาได้ไม่สละสลวยเลย) จากคุณ : LE BALLON - [ 10 มิ.ย. 52 13:01:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 วิจารณ์ดีค่ะ บอย จะได้อ่านมั้ยคะ จากคุณ : นฌ - [ 10 มิ.ย. 52 21:13:54 A:58.8.249.241 X: TicketID:123154 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คิดเหมือนเราเลย แต่เขียนสวยกว่ามากกกก จากคุณ : V R Sicks - [ 10 มิ.ย. 52 22:34:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณอภิรักษ์  ชัยปัญหา น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับนักวิจารณ์รุ่นใหม่ ที่ติชมอย่างมีเหตุมีผล ไม่ใช้อารมณ์หรือความรู้สึกในการวิจารณ์งานคนอื่น เพราะว่าไม่ใช่ทุกคนหรอก ที่จะเห็นว่าอะไรสวยเหมือนกันหมด จากคุณ : หอมกร - [ 11 มิ.ย. 52 10:32:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 "นพพร จำไว้นะ ไม่ใช่ทุกคนหรอก ที่จะเห็นว่าอะไรสวยเหมือนกันหมด" ... กีรติ จาก ข้างหลังภาพ เดอะ มิวสิคัล จากคุณ : spry_dragon - [ 12 มิ.ย. 52 00:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบจัง คุณโย จากคุณ : หลายสิ่งอัน - [ 18 มิ.ย. 52 01:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "ทางระนาดของเอ็งน่ะ ไอ้เพราะมันก็เพราะแปลกหูดีอยู่ แต่ไหนเอ็งลองตีแบบที่มันเป็นดนตรีจริงๆ ให้ข้าฟังทีซิ" ครูระนาด จากเรื่องโหมโรง จากคุณ : mie-mien - [ 27 มิ.ย. 52 16:30:28 ]