Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    Let's talk about Jerry [ 2009-6-26 ] ( บทความของคนเคยรัก Jerry แต่ไม่เคยลืม ! )

    สวัสดียามบ่ายคะ ซุปเปอร์ซวี่หมี และผู้มาเยือนทุกคน


    เวลาแห่งความสุขผ่านไปเร็วจัง   ศุกร์ที่แล้ว  เวลานี้ กำลังตื่นเต้น จะได้เหยียบผืนแผ่นดินเดียวกับลูกชายที่คิดถึงมาแสนนาน

    วันนี้ เหลือแต่ความทรงจำดีๆflower


    ...........................


    ได้ประโยคเด็ดมาจากน้องนุช ที่ทู้ข้างล่าง


    / เรามีความรู้สึกว่าคนบางคนพอเรารู้จักเขานานขึ้น เขาจะค่อยๆแสดงนิสัยที่ไม่ดีมากขึ้นออกมา แต่กับเจอร์รี่ยิ่งนานยิ่งมีแต่ดีขึ้น /


    ขนาดไม่ใช่แฟนคลับ ยังเห็นความดีข้อนี้ของคุณทั่น....

    อ่านแล้วเป็นปลื้มมากๆ


    หลงรัก

    มีบทความดีๆมาฝาก  เจ้าของบทความอาจเป็นแบบแฟนๆหลายคนที่เคยรักเหนียวแน่น

    แต่ด้วยเหตุผลหลายอย่าง  ก็ค่อยๆเลือนลางไป  

    แต่เชื่อว่า....  ความรู้สึกรักเธอยังไม่เลือนหาย



    _________________________________________



    ห่าว จิ่ว ปู้ เจี้ยน...... (  ไม่เจอกันนาน )


    ต้า เจีย ห่าว .... ไม่ทราบว่ามีพี่น้องคนไหนยังจำฉันได้บ้างไหม .. ?

    ไม่ได้เข้ามานานมาก..จริงๆ

    ขอแนะนำตัวก่อนคะ



    ฉันคือคนที่เคยวิ่งตามงานกิจกรรมต่างๆกับทุกคนในอดีต ชื่อ เอิน หวี่

    สมัยอยู่มัธยม 1  เพราะ * หลิว ซิง ฮวา เหวียน * ทำให้รู้จักการติดตามดารา

    เคยเป็นเหมือนทุกคน  ได้รับความประทับใจมากมาย

    เติบโตตามวัย ค่อยๆซาลง

    ตัวฉันในวันนี้ หลังซัมเมอร์ จะขึ้นปี 4 แล้ว

    คงเป็นเพราะเมื่อจากไป

    ก็ยากที่จะกลับมาเหยียบย่ำโลกแห่งการติดตามดาราเสียแล้ว

    เพราะรู้สึกว่าตัวเองพลาดไปมากมาย  สูญเสียไปมากมาย

    ตามความคืบหน้าของทุกคนไม่ทันเสียแล้ว

    ดังนั้นไม่กล้าคิด



    เวลา

    ทำให้ความคิดที่อยากดูเอฟโฟร์  อยากดูอาซวี่ค่อยๆเลือนลางไป

    แต่ ยังเก็บความรู้สึกหวิวๆอยู่ในใจ

    เพียงแต่  ยามปกติ ไม่กล้าเข้าไปสัมผัส ...

    ความทรงจำแสนงดงามต่างๆที่เกี่ยวกับอาซวี่  เกี่ยวกับทุกคน

    ทั้งหมด เก็บไว้ด้วยความหวงแหน  
    จนกระทั่งวันนี้ จู่ๆ ความคิดพังครืนลงมาแบบตั้งตัวไม่ติด

    เพราะว่า วันนี้ ฉันได้เห็นอาซวี่แล้ว



    ฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย NCU

    สัปดาห์นี้ สอบปิดภาค

    ตอนเช้า สอบสาขาวิชาที่เรียนเสร็จแล้ว  เดินไปหาซื้ออาหารเที่ยง

    ในใจกำลังคิดว่า จะสอบผ่านหรือเปล่าน้อ..

    พอดีเหลือบไปเห็นคนกลุ่มใหญ่รวมกันอยู่ที่สนามหญ้าในสวน

    ฉันรู้ว่ามีคนมาถ่ายละคร  เพราะปกติแล้วมีคนมาถ่ายละครที่นี่บ่อยมาก

    ก็เลยเอ่ยปากถามรุ่นน้องที่ผ่านไปมาแบบไม่ได้ตั้งใจว่าใครมาถ่ายละคร

    ไม่คิดว่า ตั้งใจมองไปอีกที ...


     เป็นอาซวี่นั่นเอง.....

    เขาอยู่ในชุดเสื้อสีม่วงอ่อน กางเกงสีขาว

    เขายังหล่อเหมือนเดิม




    ฉันรีบโทรถึงเพื่อนแฟนคลับที่ยังติดต่อกันมาถึงตอนนี้ ที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น  ( ที่จริงเราก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้วเหมือนกัน )

    เธอแนะนำให้รีบไปถามว่าบ่ายนี้ยังถ่ายอยู่หรือไม่

    ถ้าหากยังอยู่  รีบๆไปซื้ออัลบัมมาให้เขาเซ็นชื่อ



    แต่ฉันพูดอะไรไม่ออก

    ได้แต่ยืนตื่นเต้นอยู่แถวนั้น

    มองดูเขาเดินลอยชายกับนักแสดงผู้หญิง

    มองเขาพูดคุยหยอกล้อกับทีมงาน

    ฉันไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

    ไม่มีอะไรที่จะให้เขาได้เลย


    ที่จริง ฉันอยากเข้าไปบอกอาซวี่ว่า “  ฉันคือ เอิน หวี่ ที่ชอบคุณมากๆ ตั้งแต่สมัยเป็นเอฟโฟร์ .....”

    ฉันได้แต่คิดอยู่ในใจ   แต่ไม่กล้าขยับตัวเลย

    ไม่กล้าเอ่ยปากถามทีมงาน

    ยิ่งไม่กล้าเดินเข้าไปพูดกับอาซวี่

    ได้แต่ใช้สายตาส่งเขาขึ้นรถออกไป.......


    ฉันอยากบอกใครซักคนว่า “ ในที่สุด ฉันได้เห็นอาซวี่แล้ว  ! ”


    ก่อนที่ * หลัน ฉิว ฮว่อ * จะออกอากาศ

    อาซวี่เคยมาเล่นบาสในโรงเรียนของเรา กับเพื่อนๆเป็นการส่วนตัว

    ได้ยินว่ามากกว่าหนึ่งครั้ง

    แต่จะตั้งตารออย่างไร ก็ยังไม่เคยมีโอกาสได้เห็นเขา

    ไม่คิดว่าจะเป็นวันนี้

    เขามาปรากฏตัวต่อหน้าฉันแบบนี้


    ในอดีต ตอนที่ละคร * หลิว ซิง ฮวา เหวียน * กำลังออกอากาศ

    ฉันจะส่งข้อความให้อาซวี่ที่สถานี CTS เกือบทุกวัน

    ตอนหลังย้ายวิกไปที่ จุ้ย อ้าย ซวี่ yahoo  family

    ยังจำได้จนถึงทุกวันนี้

    คำขึ้นต้นของฉัน มักจะเป็น “  อาซวี่ เบบี๋ ที่รัก …....”


    แล้วจึงเขียนต่อ..


    นานมาแล้ว  ได้ร่วมงานแสตมป์หนังสืออัลบัมภาพ amphibian

    ได้พูดกับอาซวี่ว่า ...  ฉันจะพยายามสอบมัธยมปลายให้ได้คะแนนดี

    จนทุกวันนี้ ยังจำใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของอาซวี่พร้อมกับ ตอบว่า  “ ดีเลย ! ถ้างั้นคุณต้องเอาผลสอบมาให้ผมดูด้วยนะ  ! ”


    ตอนที่แจกลายเซ็นอัลบัมแรก

    ขึ้นเวที ย้ำกับอาซวี่ว่า อย่าลืมอ่านจดหมาย

    จำแม่นเลยว่า  เขาเหมือนลำบากใจ ตอบว่า “ ที่จริงผม...”

    แล้วก้มหน้าเงียบ  เซ็นชื่อต่อไป...........


    ครั้งนั้น พี่น้องบอกกับฉันว่า นั่นคือตัวจริงของอาซวี่

    เพราะว่าทุกคนจะให้เขาอ่านจดหมาย  เขาจะเหนื่อยมากนะ

    จากวันนั้น  ฉันจึงเข้าใจว่า  อะไรคือการเอาใจเขามาใส่ใจเราที่เป็นของจริง.........


    แล้วยังมีภาพความทรงจำมากมาย ตอนที่เข้าคิวกับทุกคน

    ทั้งหมดพรั่งพรูออกมาใน เวลาสั้นๆเพียงสิบกว่านาที ของเที่ยงวันนั้น

    เกิดคำพูดมากมายที่อยากจะพูดออกมา

    อยากไปสถานที่ๆเคยไปหลายๆแห่ง


    อยากบอกกับคนซัก 100 คนว่า “ วันนี้ ฉันได้เห็นอาซวี่แล้ว  ! ”

    ดังนั้น ฉันเปิด IE ขึ้นมา

    คลิก ‘ my favorites ’  มีลิงค์ Forum จุ้ยอ้ายซวี่ มากมายที่ไม่ได้เปิดมานาน

    โชคดีที่ไม่ลืมพาสเวิร์ด เข้ามาก็เจอที่นี่...


    ฉันมักคิดอยู่ในใจเสมอว่า จะมีซักวันไหม ที่มีโอกาสบอกอาซวี่โดยตรงว่า ฉันคือ ' เอิน หวี่ '  ที่เคยวิ่งตามเขาในอดีต

    ฉันโตแล้ว  ฉันใกล้จบมหาวิทยาลัยแล้ว

    ขอขอบคุณที่นำความทรงจำดีๆมากมายมาให้ฉัน

    สิ่งเหล่านั้น แม้เล็กแม้น้อย ล้วนเป็นกำลังใจอย่างยิ่งสำหรับฉัน

    ได้เห็นคุณอีกครั้ง  ฉันมีความสุขมากๆ..........

    ต่อให้อาซวี่จำฉันไม่ได้   ฉันก็ยังอยากที่จะพูดกับเขาแบบนี้อยู่ดี  ! !




    _______________________________


    pix credit dian zi
    @http://www.yanchengxu.net/bbs/dispbbs.asp?boardID=39&ID=79589

     
     

    จากคุณ : chin11 - [ 26 มิ.ย. 52 17:18:47 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com