ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องราวของแม่นาคพระโขนงนั้น อาจจะเป็นเรื่องราวที่มีการบอกเล่าต่อ ๆ กันมาเรื่อย ๆ ตามประสาคนไทย มีการนำไปทำเป็นภาพยนต์ ละคร ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกลายเป็นแบบฉบับแทบจะตายตัว ประเภทนางนาคตายทั้งกลม เป็นผีหลอกหลอน โกรธแค้นชาวบ้านที่กีดกั้นความรักของเธอกับพ่อมาก จนสุดท้ายโดนหมอผีจับใส่หม้อ ซึ่งแน่นอนว่ามันก็กลายเป็นภาพจำที่เราคนไทยติดตาหรืออยู่ในซีกสมองข้างหนึ่งไปเรียบร้อยแล้วและยากที่จะไปบิดพริ้วมัน แต่การหยิบเรื่องแม่นาคมาตีความใหม่ ในมุมมองที่แตกต่างออกไปสำหรับโปรดักชั่นของ Dreambox นั้น กลับกลายเป็นการสร้างรูปลักษณ์ใหม่ของแม่นาคที่แตกต่างจากภาพจำที่เรามีต่อเธอไว้อย่างสิ้นเชิง และทำให้แม่นาคในเวอร์ชั่นนี้กลายเป็น “มนุษย์” มากกว่า “ผี” ด้วยซ้ำไป สิ่งที่สร้างความสมบูรณ์ของการตีความครั้งนี้ได้คือการเรียบเรียงบทและเติมรายละเอียดให้กับเรื่องราวที่ครั้งหนึ่งเคยเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง ฉะนั้นเมื่อคนเราเชื่อกันว่าเป็นเรื่องจริง ทุกอย่างย่อมมีที่มาที่ไปตามครรลองของโลก และนั่นทำให้แม่นาค เดอะมิวสิคคัลจึงลงรายละเอียดและเติมเต็ม “เนื้อเรื่องที่หายไป” โดยเริ่มเรื่องตั้งแต่เหตุการณ์แม่นาคและพ่อมากหนีตามกันมาจากอยุธยา การที่แม่นาคผันชีวิตจากลูกขุนนางกลายเป็นหญิงชาวบ้าน ถูกดูถูกและเหยียดหยามจากการเป็นลูกผู้ดีที่ทำอะไรไม่เป็นจนพ่อมากทนเห็นเมียถูกรังแกไม่ไหว ต้องย้ายไปอยู่ที่เรือนริมน้ำ เหตุการณ์ต่อเนื่องไปจนพ่อมากต้องถูกเกณฑ์ทหาร นางนาคเจ็บท้องคลอดและตายทั้งกลม แต่เธอกลับไม่ยอมไปสู่สุขคติและรอคอยการกลับมาของสามี (ขออนุญาตเล่าถึงตรงนี้ เพราะส่วนที่เหลือของเรื่องนั้นหากเล่าไป จะทำให้หมดอรรถรสในการคาดเดาเรื่องราวของแม่นาคเวอร์ชั่นนี้อย่างยิ่ง) จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 04:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การเติมเต็มรายละเอียดต่าง ๆ นี้ อาจจะดู ”เยอะ” และ “มากเกินจำเป็น” สำหรับคนที่มีภาพจำและปักใจกับเรื่องแม่นาคพระโขนงเดิม ๆ  แต่ในมุมมองที่กลับกัน รายละเอียดเหล่านี้คือสิ่งที่เป็นส่วนสำคัญอย่างมากสำหรับการเล่าเรื่องให้กับผู้ที่ไม่เคยทราบหรือรู้เรื่องราวของแม่นาคมาก่อน เพราะนั่นทำให้ตัวละครแม่นาค พ่อมาก รวมถึงตัวละครอื่น ๆ นั้น เช่นสายหยุดที่ปรกติเป็นเพียงแค่ตัวประกอบ กลับเต็มไปด้วยความสำคัญและเป็น “มนุษย์” ที่มีเบื้องลึกเบื้องหลังจากการกระทำต่าง ๆ หาใช่เพียงการบอกเล่าปาว ๆ ไม่ และนั่นก็ทำให้การเล่าเรื่องของแม่นาคเวอร์ชั่นนี้มีความจริงของเรื่องอยู่อย่างหนักแน่น ประเภทที่หากตัดฉากใดฉากหนึ่งออกไป ก็จะทำให้ละครกลายเป็นลักษณะเออออห่อหมกรวบรัดไปเท่านั้น ในอีกมุมมองหนึ่งแล้ว การเขียนบทลักษณะเช่นนี้คือการให้ละครเป็นตัวบอกเล่าเรื่องทั้งหมดโดยไม่มีการแอบอิงหรือหมกเม็ดเนื้อหาไว้โดยคาดเดาเอาว่าผู้ชม “คงจะทราบกันดีอยู่แล้ว” ซึ่งนั่นจะกลายเป็นจุดอ่อนที่ทำให้ละครเสียน้ำหนักของความน่าเชื่อถือไปอย่างมาก นอกจากการลงลึกในด้านรายละเอียดของเรื่องราวและการลำดับเหตุการณ์ตลอดจนขนบธรรมเนียมและค่านิยมต่าง ๆ แล้วนั้น สิ่งสำคัญอีกอย่างที่ผู้เขียนบทเจาะลึกลงไปคือความจริงระดับจิตใจของตัวละครต่าง ๆ ซึ่งจะเห็นได้ชัดจากการให้ความสำคัญกับเหตุผลและการปูที่มาที่ไปของวิญญาณแม่นาคดั่งในฉากเพลงเรือมรณา (ซึ่งน่าจะเป็นหนึ่งในฉากที่หลาย ๆ คนประทับใจมากที่สุดฉากหนึ่งเช่นกัน) ว่าการต่อสู้ทางจิตใจระหว่างการไปสู่สุขคติและการยึดติดกับทางโลกนั้นมันลึกและละเอียดอ่อนไหวในจิตใจของแม่นาคแค่ไหน ความจริงและประเด็นอย่างหนึ่งที่ถูกนำเสนอและเปลี่ยนแปลงไปจากสิ่งที่เราคุ้นกันคือความคิดที่ว่า “คนน่ากลัวกว่าผี” และแม่นาคเวอร์ชั่นนี้ก็นำเสนอประเด็นนี้ได้ลึกซึ้ง เพราะเรามักตั้งภาพผีแม่นาคว่าเป็นวิญญาณ์ที่มีความน่ากลัวพร้อมกับพฤติกรรมหักคอคนที่นางโกรธแค้น แต่ในละครเรื่องนี้เรากลับจะพบมุมมองอีกมุมมองหนึ่งซึ่งเปลี่ยนความคิดเราแทบทั้งหมด โดยละครกลับชี้ให้เราเห็นว่าแม่นาคไม่ได้ทำร้ายใคร มีแต่คนเป็นนั่นแหละที่ทำร้ายแม่นาคด้วยสิ่งที่เรียกว่า “คำพูด” และ “การล่ำลือจากสิ่งที่ไม่ได้้เห็น” สิ่งสำคัญอีกอย่างที่ทำให้บทละครรวมถึงบทเพลงของแม่นาคเดอะมิวสิคคัลสามารถสื่อสารกับคนดูได้อย่างมีประสิทธิภาพนั้น คือการเข้าใจหน้าที่และลักษณะของเพลงในละครมิวสิคคัลว่าเป็นมากกว่าการสร้างเพลงที่ไพเราะติดหูคนดู แต่กลับต้องสื่อสารเรื่องราวและจิตใจของตัวละครออกมาเปรียบเสมือนการพูดด้วยคำพูดปรกติแต่อยู่ในอีกระดับหนึ่ง ดารกา วงศ์ศิริ อาจจะนับเป็นนักเขียนบทละครเวทีที่มีฝืมือดีที่สุดคนหนึ่งของประเทศไทยในเวลานี้อันเห็นได้จากผลงานที่เราเห็นตรงหน้า การกลั่นกรองและตกผลึกทางความคิดจนสามารถลงลึกไปในทุกประเด็นและรายละเอียดต่าง ๆ ของบทละครนั้นแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการสร้างผลงานศิลปะที่เหนือชั้นกว่าสิ่งที่เราเห็นจากละครโทรทัศน์ทั่ว ๆ ไปจนถึงละครเวทีที่มีให้เห็นในปัจจุบัน นอกจากนี้แล้ว บทละครที่รังสรรค์ขึ้นมานั้นนอกจากจะโดดเด่นทั้งด้านการตีความและลำดับเรื่องราวแล้ว ยังมีความสวยงามทั้งด้านภาษาและการเลือกใช้บริบทต่าง ๆ เพื่อเทียบเคียงเป็นเชิงสัญลักษณ์ทั้งทางตรงและทางอ้อม นั่นทำให้บทละครมีความ “ลึก” ในตัวบทมากและตีความได้หลายชั้นของความคิด จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 04:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นั่นจึงทำให้เราเห็นได้ว่านักเขียนบทละครไม่ใช่ทำหน้าที่เพียง “เล่าเรื่อง” ให้กับคนดูเพียงแค่ “รู้เรื่อง” เท่านั้น หากแต่พวกเขาควรจะสามารถผสมผสานองค์ความคิดให้เข้าไป รวมทั้งกลั่นกรองข้อมูลที่มีอยู่ก่อนจะนำเสนอมันออกมาอย่างมี “ศิลป์” อีกเพื่อให้มันนำพาคนดูไปสัมผัสกับสิ่งที่แฝงอยู่ในความบันเทิงตรงหน้า จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 และด้วยการที่ละครเรื่องนี้เป็นละครเพลง “ทั้งเรื่อง” หรืออย่างที่มีการอธิบายว่าเป็นประเภท Sung Through Musical กล่าวคือบทพูดเกือบทั้งหมดจะมีการลงทำนองดนตรีไว้ตลอดจนต่อยอดกลายเป็นบทเพลงสำคัญ ๆ ในแต่ละฉาก องค์ประกอบดนตรีจึงกลายเป็นส่วนผสมที่ขาดตกบกพร่องไม่ได้เลย ซึ่งการประพันธ์ทำนองจาก ไกวัล กุลวัฒนโนทัย พลรักษ์ โอชกะ สุธีแสงเสรีชน ก็ทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยมไม่น้อยหน้าบทละคร เพราะนอกจากจะผสมผสานกับบทละครจนกลายเป็นเนื้อเดียว มีความเป็นเอกภาพแล้วนั้น ทำนองของดนตรีต่าง ๆ ยังคล้องกับบรรยากาศของเรื่อง ไม่ว่าจะมีกลิ่นอายของความเป็นไทยดังการใช้เครื่องดนตรีไทยร่วมกับเครื่องดนตรีตะวันตก รวมถึงการสร้างโทนในแต่ละฉากได้เป็นอย่างดีเช่นเสียงเครื่องสายต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นไวโอลิน หรือเชลโล่ที่สร้างความโหยหวนในฉากที่ดูเศร้าหมองและหวลหาถึงคนรักระหว่างแม่นาคกับพ่อมาก นั่นทำให้ดนตรีของแม่นาคพระโขนงมีเอกลักษณ์ที่ลงตัวกับเนื้อเรื่องอย่างมาก เพราะไม่เพียงจะมีความไพเราะเสนาะหูแล้วยังไม่กระโดดออกมาจนกลายเป็นสิ่งที่ข้ามหน้าข้ามตาส่วนสำคัญของละครนั่นก็คือ “เรื่อง” เลยแม้แต่น้อย จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:01:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความเป็นเอกภาพในการสร้างงานนี้ยังคงส่งต่อไปยังการออกแบบอื่น ๆ ทั้งด้านฉาก แสงเสียง และเครื่องแต่งกายอีกด้วย แม้ว่าโรงละคร M Theatre นั้นจะมีข้อจำกัดหลาย ๆ อย่าง แต่การเลือกใช้และการส่งเสริมซึ่งกันและกันระหว่างองค์ประกอบต่าง ๆ ทำให้งานออกแบบดูกลมกลืมกับเรื่อง อย่างเช่นฉากที่แม้จะไม่เหมือนจริง แต่ก็มี “ความจริง” ของโลกละครอยู่ในฐานะของที่ “เสมือนจริง” และเป็น “นัยยะ” ได้ ซึ่งก็ทำให้ฉากเป็นเครื่องมือที่พอเหมาะพอดีของการบอกเล่าสถานที่รวมถึงการดำเนินเรื่อง เช่นเดียวกับการออกแบบแสงที่สอดคล้องและช่วยเสริมให้ฉากที่ถูกสร้างมานั้น “แนบเนียน” ไปกับบรรยากาศของเรื่อง เทคนิคพิเศษอาจจะเป็นจุดหนึ่งที่ผู้ชมหลายคนรอติดตาม เนื่องจากหลาย ๆ อิทธิฤทธิ์และความเป็นวิญญาณของแม่นาคน่าจะทำอะไรได้มากกว่ายืนพูดเหมือนคนปรกติ ซึ่งในละครเรื่องนี้ก็มีการใช้เทคนิคต่าง ๆ ในการสร้างความ “เหนือจริง” ของแม่นาคให้เกิดขึ้น เช่นลอยตัวตามลักษณะของการเป็นวิญญาณ อย่างไรก็ตาม เทคนิคพิเศษนี้ไม่ได้เป็นไฮไลท์ของละครแต่อย่างใด หากแต่เป็นไปตามครรลองของเรื่องและดูกลมกลืนไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นในฉาก จุดหนึ่งที่น่าสนใจคือการคุมโทนในการออกแบบโดยมีการลงรายละเอียดของความคิดค่อนข้างมาก แม้ว่าองค์ประกอบศิลป์ของละครจะไม่ดูโดดเด่น ตื่นตาตื่นใจ แต่ถ้าพิจารณาลงไปในพื้นฐานความจริง ก็จะพบว่ามันมีเหตุผลซ้อนอยู่ในการออกแบบ ไม่ว่าจะเป็นโทนสี วัสดุของเครื่องแต่งกาย ฯลฯ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นรายละเอียดที่ถ้าผู้ชมเก็บเอามาคิดก็จะพบว่ามันมีนัยยะต่าง ๆ เช่นขนบธรรมเนียม สัญลักษณ์ ฯลฯ จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:01:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ในด้านการแสดงนั้น ต้องยอมรับว่า สุวรรณดี จักราวรวุธ ซึ่งผ่านงานละครเวทีกับ Dreambox มานานก็ยังคงรักษามาตราฐานฝีมือในการจัดการนักแสดงบนเวทีไว้ได้อย่างดี เราจะเห็นว่าโดยรวมของการแสดงนั้นดูเป็นอันหนึ่งอันเดียวและมีความโดดเด่นในตัวมันเองของแต่ละฉาก ไม่ว่าจะเป็นฉากของตัวแสดงหลัก หรือฉากของเหล่าหมู่มวลชาวบ้าน ถึงก็ไม่ได้มีน้ำหนักของส่วนไหนที่จะขาดเกินหรือผิดแปลกไป อาจจะมีเพียงแค่แอ็คติ้งเพื่อถ่ายทอดการตีความของนักแสดงในบางช่วงนั้นอาจจะยังไม่ลึกซึ้งหรือหนักแน่นเมื่อเทียบกับเพลงและเสียงร้องที่ออกมา แม้ว่า น้ำมนต์ ธีรนัยน์ ณ หนองคาย จะไม่ได้เป็นดาราชั้นแนวหน้าในวงการ แต่ความสามารถในการเล่นละครร้องนั้น ต้องยอมรับเธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่โดดเด่นในประเทศไทย เสียงร้องของเธอต้องยอมรับว่าตรึงผู้ชมให้อึ้งกับบทเพลงที่เธอถ่ายทอดออกมาได้อย่างไม่ยากเย็น ในขณะเดียวกัน ความสามารถทางด้านการแสดงของเธอก็เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับครั้งที่เราเห็นเธอในบทอังศุมาลินใน “คู่กรรม เดอะมิวสิคคัล” ซึ่งนั่นทำให้เธอถ่ายทอดตัวละครแม่นาคออกมาได้ดีสมกับที่เสียงปรบมือที่ดังที่สนั่นพร้อมกับผู้ชมหลายคนที่เลือกจะลุกขึ้นยืนปรบมือให้้ น็อต วรฤทธิ์ เฟื่องอารมย์ อาจจะไม่ได้โดดเด่นในด้านของเสียงร้องเมื่อเทียบกับนักแสดงหลักคนอื่น ๆ แถมเมื่อต้องรับบทหนัก ๆ อย่างพ่อมาก จึงมีบางครั้งที่เขาเหมือนจะโดนกลบอยู่ แต่ข้อดีของเขาคือการแสดงได้อย่างมีพลังในฉากสำคัญ ๆ และทำให้พ่อมากเวอร์ชั่นนี้ยังพอฟัดพอเหวี่ยงกับแม่นากได้อยู่ มณีนุช เสมรสุตกับนรินทร ณ บางช้างก็เล่นบทของแม่เหมือน และป้าแก่ได้อย่างน่าประทับใจไม่แพ้กัน ทั้งนี้เพราะความสามารถในการร้องเพลงของทั้งสองคนก็มากด้วยฝืมืออยู่แล้ว ทำให้เพลงในบทของพวกเธอจึงถูกถ่ายทอดออกมาอย่างมีพลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนรินทร ณ บางช้างที่ดูจะโดดเด่นเป็นพิเศษในด้านการแสดงที่เสริมเข้ามาอีกมาโข ที่น่าตกใจคือพัฒนาการของณัฏฐพัชร วิพัธครตระกูลที่ทำให้เราลืมภาพเธอจากสาวน้อยน่ารักบนเวทีประกวดร้องเพลง กลายเป็นสาวหยุด หญิงสาวที่แอบรักพ่อมากและต้องทนทุกข์กับความรู้สึกของตัวเองที่มีตั้งโกรธแค้นและเศร้าเสียใจ ความสามารถทางด้านการร้องเพลงนั้นอาจจะเป็นที่ยอมรับในเวทีประกวด แต่โดยส่วนตัวของผู้เขียนแล้ว การที่เธอรับบทนี้ในละครเวทีนั้นทำให้เราเห็นความสามารถแท้ ๆ ของเธอมากกว่าเยอะ และคงจะดีมากถ้าอนาคตเราจะเห็นเธอได้พัฒนาความสามารถและกลายเป็นนักแสดงละครเวทีดี ๆ อีกคนของวงการ ส่วนรัดเกล้า อามระดิษนั้น แม้จะออกมาเพียงไม่กี่ฉาก เสียงร้องของเธอที่เป็นที่กล่าวขวัญกันในวงการเพลงประกอบกับความสามารถทางการแสดงของเธอก็ทำให้บทแม่ทองคำ แม่ของนางนาคที่เป็นตัวละครที่สร้างขึ้นใหม่กลายเป็นตัวละครที่เราอยากให้เห็นกันบ่อยเกินกว่าที่บทให้มาเสียอีก สำหรับนักแสดงสมทบอื่น ไม่ว่าจะเป็นเด๋อ ดอกสะเดา ญาณี ตราโมท ต่อตระกูล จันทิมานั้น อาจจะไม่ได้รับบทสำคัญกับเรื่องมากเท่าตัวละครอื่น ๆ แต่พวกเขาก็ทำหน้าที่ส่วนของเขาได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เฉกเช่นเดียวกับเหล่านักแสดงหมู่มวลที่เรียกกันว่าทั้งร้องและเล่นกันอย่าง “เต็มที่” ไม่ให้น้อยหน้านักแสดงที่เป็นตัวละครหลักเลย โดยที่หลาย ๆ ครั้งเราอาจจะต้องทึ่งกับเสียงร้องของนักแสดงที่เป็นหลาย ๆ คนมองเป็นแค่ “ตัวประกอบ” ด้วยซ้ำไป แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 05:02:51 จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ในรอบคืนวันที่ 3 กรกฏาคม ซึ่งเป็นรอบแรกของการแสดงที่ผู้เขียนได้มีโอกาสเข้าไปชมนั้น ละครยังมีเหตุติด ๆ ขัด ๆ หลายครั้ง รวมทั้งข้อผิดพลาดบางประการ ซึ่งนี่น่าจะเป็นสิ่งที่ติติงไปถึงทีมงานที่อาจจะต้องมีการซักซ้อมและปรับปรุงกันต่อไป แม้อาจจะเข้าใจได้ว่าการเตรียมการด้านสถานที่มีความจำกัด แต่สิ่งเหล่านี้ก็ควรมีการซักซ้อมให้แน่นอนแม่นยำ เพราะบางอย่างก็เกินเลยไปเช่นการหลุดคิวเสียงของทีมงานหลังฉาก หรือคิวไฟที่ยังมีผิด จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:03:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โดยส่วนตัว แม่นาค เดอะมิวสิคคัล เป็นงานละครที่มีการใช้ความคิดและจินตนาการในการสร้างสรรค์ค่อนข้างสูง โดยเฉพาะในส่วนของบทละครซึ่งผู้เขียนชื่นชอบมากเป็นพิเศษ ในขณะเดียวกันองค์ประกอบอื่น ๆ ก็ผ่านกระบวนการออกแบบและรังสรรค์อย่างมีชั้นเชิง ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นส่วนประกอบของละครเวทีที่ดี มีคุณภาพทั้งด้านความบันเทิง และด้านคุณค่าของศิลปะ สามารถนำมาพิจารณาได้ทั้งการมองแบบผิวเผินหรือเสพอย่างลึกซึ้ง และคงจะน่าเสียดายมากถ้าคนที่ชื่นชอบละครเวทีจะพลาดการชมงานละครเรื่องนี้ จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตีพิมพ์ครั้งแรกในเวบ barkandbite dot net แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 05:06:29 จากคุณ : barkandbite (surviorx) - [ 4 ก.ค. 52 05:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ก็เขียนได้ถึงเท่านี้แหละครับ ตอนนี้ตีห้าแล้ว ขอตัวไปนอนแล้วนะครับ ปล. ระหว่างผมชม น้องข้างผมสองคน (แฟนกัน) นั่งพากย์อยู่นั่น ผมเลยหันไปเตือน น้องผู้ชายหันมาทำตาโกรธใส่ผม ก่อนตอนพักครึ่งจะย้ายไปนั่งที่อื่น ถ้าน้องอ่านอยู่ ขอบอกว่า ... น้องครับ จะดูละคร ช่วยทำตัวมีมารยาทในการดูละครด้วยครับ จากคุณ : surviorx - [ 4 ก.ค. 52 05:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาเยี่ยมคนนอนเช้าเหมือนกันครับ เขียนได้เยอะเหมือนเคยเลยนะครับ ครั้งนี้บอกตรงๆ ว่า ผมนั่งเฉยๆ อยู่หน้าจอนานมาก ไม่ใช่ไม่รู้จะเขียนอะไรนะครับ แต่มันมีอะไรจะเขียนถึงมากไปหมด เรียบเรียงไม่ถูกต่างหาก คุณ surviorx เก่งนะ ดูจบปุ๊บเขียนได้ยาวๆ เลย จากคุณ : mie-mien - [ 4 ก.ค. 52 05:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณท่าน surviorx  มากครับ รีวิวได้ยาวจริงๆ ครับ ถือเป็นอาหารสมองดีๆ สำหรับเช้านี้เลยฮะ จากคุณ : ลำปาว - [ 4 ก.ค. 52 06:23:13 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณคุณ surviorx ด้วยครับที่ทนอดหลับอดนอนมาเขียนวิจารณ์ให้ได้อ่านกัน.. เขียนได้นุ่มนวลดีครับ ผมชอบวิธีการเล่าเรื่องและใช้ภาษาของคุณ.. นี่คุณถึงกับอุปมาอุปไมยผลงานของดรีมบอกซ์ครั้งนี้ไปที่รางวัลออสการ์ เชียวหรือ... อืมม์....น่าสนใจแฮะ...ชักอยากให้ถึงคืนนี้เร็วๆซะแล้ว... ตอนไปดูเรื่องคู่กรรมตอนแรกๆ ก็ชอบมากนะ นึกไม่ถึงว่าคนไทยจะร้อยเรื่องและเพลงได้ลึกซึ้งขนาดนั้น แต่ก็ไม่ชอบเท่าไหร่ที่ฟังคำร้องของพระเอกไม่ออก และตอนนั้นวนัสก็ร้องเกร็งเหลือเกิน แต่บทและเพลงก็ดึงอารมณ์ผมได้อยู่หมัด... จึงไม่รู้ว่าแม่นาคคราวนี้จะดีเท่านั้นไหม.. ตามธรรมดา ... ผมเป็นคนโรคจิตชอบแข่งกับตัวเอง หลายครั้งก็เลยนิสัยเสีย อยากเห็นคนอื่นทำงานดีขึ้นเรื่อยๆเหมือนกัน   ก็หวังว่า... คืนนี้จะเห็นการพัฒนาไปไกลกว่าคู่กรรมฯนะครับ... ขอไปดูก่อนนะ แล้วจะเข้ามาบอกว่าเห็นด้วยหรือเปล่า ตอนนี้เรื่องแม่นาคสำหรับตัวผม มีคะแนนเสมอกันหนึ่งต่อหนึ่ง คือ ของค่ายสะพานควายผมชอบมาก ส่วนของค่ายรัชดาลัย ผมไม่ชอบเลย ถึงคืนนี้ จะรู้กันว่าผมจะจบประสบการณ์แม่นาคชนกันปีนี้ ด้วคะแนน สองต่อหนึ่ง หรือ หนึ่งต่อสอง... อ้อ ขอทวงสัญญาหน่อยนะ.. ผมยังรออ่านวิจารณ์นางนากเดอะมิวเซียมของคุณอยู่นะครับ.. ไม่ทราบไปโพสท์ไว้ที่ไหนหรือยัง.. ถ้ามีแล้วรบกวนแจ้งด้วย จะได้ตามไปอ่านครับ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 11:52:02 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 11:50:23 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 08:00:58 จากคุณ : ชอบสบาย - [ 4 ก.ค. 52 07:51:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ใครดูทุ่มครึ่งวันนี้ (4ก.ค.)เจอกันครับ จากคุณ : กมลภัทร - [ 4 ก.ค. 52 08:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณชอบสบายคะ ไม่แพ้คู่กรรมแน่นอนค่ะ ดิฉันยืนยัน เพียงแต่เพลงจะฟังยากกว่าหน่อยนะคะ แต่เรื่องบทนี่ ยกให้เป็นที่หนึ่งค่ะ จากคุณ : Laluna - [ 4 ก.ค. 52 11:57:43 A:124.120.37.88 X: TicketID:015780 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณชอบสบายครับ ผมไม่ลืมสัญญาแน่ครับ แต่ตอนนี้ขอพักผ่อนก่อนนะครับ ตายังโบ๋อยู่เลย เหอ ๆ จากคุณ : surviorx - [ 4 ก.ค. 52 12:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เคยได้ซีดีคู่กรรมมาฟัง เศร้ามากอ้ะ T^T แค่ฟังก็เศร้าแล้ว ดนตรีดีมากๆ แม่นาคดีกว่าอีกหรือ.. โอว... ได้ดูตัวอย่างแล้วล่ะ ดูดีนะ จากคุณ : N'Wan - [ 4 ก.ค. 52 12:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คืนนี้เช่นกัน:D อยากดู ครูน้ำมนต์ กะ ปุยฝ้าย ใจจะขาดแล้น 555+ ป.ล.อุ...ได้ คห.เลขนำโชคด้วย กิ๊วก๊าว~:D แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 12:26:14 จากคุณ : DJ PUTORN - [ 4 ก.ค. 52 12:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จะไปดูให้ได้ จะไปดูให้ได้ จากคุณ : บุ๋นคุง - [ 4 ก.ค. 52 14:39:28 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รีวิวได้น่าอ่านเช่นเคยนะครับ จะไปดูรอบอรวรรณ..อาจจะได้อารมณ์อีกแบบ จากคุณ : Bkkbear - [ 4 ก.ค. 52 21:40:40 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณคะ อยากดู อยากดู ขอไปจองตั๋วก่อน จากคุณ : รักนะ - [ 4 ก.ค. 52 22:34:44 A:124.122.112.148 X: TicketID:222557 ]

ความคิดเห็นที่ 22 รีวิวได้ยอดเยี่ยมจริงๆ ค่ะ ยิ่งไปดูแล้ว กลับมาอ่าน จากคุณ : วาดดาว - [ 4 ก.ค. 52 23:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รอบที่ไปดู หลุดคิวเสียงเหมือนกันครับ ได้ยินคำสนทนาหลังเวทีด้วย ^^ น่าจะราวสามช่วงได้มั้ง แต่ที่ว่าเพลงฟังยากกว่าคู่กรรม ผมคิดกลับกันนะครับ เพลงเรื่องนี้ฟังง่าย เสนาะหูกว่า บอกไม่ถูกอ่ะครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 52 07:26:54 จากคุณ : กมลภัทร - [ 5 ก.ค. 52 07:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ยอดเยี่ยมมากครับ มีมิติ ลึกซึ้ง เสียงร้องระดับ ตัวแม่จริงๆ นางเอกก็ไม่โดนกอดพร่ำเพรื่อจนเปลื่องตัว จากใจจริง จากคุณ : โต้ง - [ วันอาสาฬหบูชา 00:04:14 A:125.25.93.207 X: TicketID:223055 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาอ่าน จากคุณ : chaosy - [ 22 ก.ค. 52 22:28:19 ]