เมื่อครั้งที่ดรีมบอกซ์ทำละครคู่กรรมเดอะมิวสิคัลนั้น คุณกิตติศักดิ์ สุวรรณโภคิณ นักวิจารณ์ภาพยนตร์ ได้กล่าวไว้หลังจากที่ละครเล่นจบลงว่า
"เหมือนได้ดูคู่กรรมเป็นครั้งแรก"
กล่าวคือ บทละครนั้นได้มีการตีความให้ลึกขึ้น และตีความในแง่มุมใหม่ๆ ที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน ให้คนดูได้สัมผัสถึงเบื้องลึกของละครมากขึ้น
มาครั้งนี้กับละคร "แม่นาคเดอะมิวสิคัล" ดรีมบอกซ์ได้นำเสนอแง่มุมใหม่ๆ ของแม่นาค ผีอมตะแห่งชาติ จนได้สัมผัสและรู้สึกว่า
"เหมือนเพิ่งจะได้ทำความรู้จักกับแม่นาคอย่างจริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรก หลังจากที่รู้จักแบบผิวเผินมานาน"
เรื่องแม่นาคนั้น ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่ถูกถ่ายทอด ก็มักจะถูกวางบทให้เป็นผีดุร้าย ฤทธิ์มาก เข่นฆ่าทุกคนที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามนาง
แต่แม่นาคของดรีมบอกซ์ กลับเลือกที่จะบอกคนดูว่า "คนร้ายกว่าผี" ดังนั้น หากใครหวังจะได้เห็นแม่นาคเวอร์ชั่นนี้ออกอาละวาด ก็ต้องผิดหวังนะครับ
ว่ากันตามจริงแล้ว ผมคงจะเขียนอะไรไม่ได้มากเกี่ยวกับเนื้อเรื่องของแม่นาคเวอร์ชั่นนี้ เพราะคุณดารกาเธอเขียนบทได้ "ลึก" และ "ไกล" กว่าที่คิดไว้เยอะ
หากคุณกำลังจะไปดูหรือคิดว่าจะไปดู ก็ขอให้คุณ "ลืม" ทุกๆ อย่างที่คุณเคยรู้เกี่ยวกับแม่นาคมาก่อนและพร้อมที่จะเต็มอิ่มไปกับแม่นาคฉบับคุณดารกา
ซึ่งเรื่องของแม่นาคจะเป็นอย่างไรนั้นก็ขอให้คุณๆ ไปชมกันเอาเอง ส่วนใครไม่ได้ดูก็คงต้องขอแสดงความเสียใจด้วยที่พลาดโอกาสดีๆ ไป
ด้วยเหตุที่ว่า แม่นาคของดรีมบอกซ์นั้นไม่ได้พูดถึงแค่การตายกลายเป็นผีของแม่นาค แต่ยังมีเหตุการณ์ต่อเนื่องอื่นๆ อีกมากมาย
และเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากที่แม่นาคตายนั้น บอกได้แค่ว่ามัน "เลวร้ายกว่าที่คิด" ไว้เยอะ จนบางทีดูไปแล้วร้อง "เฮ้ย" ออกมาเลย
เอาเป็นว่า ให้คุณลองเดาดูแล้วกันว่า ทำไมแม่นาคต้องตายอย่างทรมานคนเดียว และเรื่องเลวร้ายต่างๆ เกิดขึ้นได้อย่างไร "คนร้ายกว่าผี" ครับจำไว้
บทละครแม่นาคถูกเรียงร้อยออกมาเป็นเพลงกว่า 50 เพลง ร้องสอดประสานกันไปตลอดทั้งเรื่องอย่างที่เรียกกันว่า Sungthrough Musical
ซึ่งในส่วนของเพลงนั้น คงต้องให้ดาวหมดฟ้าเลย ว่าเขียนได้อย่างไร เนื้อเพลงแบบนี้ ช่างโต้ตอบสอดคล้องกันไปทั้งเรื่องฟังรื่นหู
ในความคิดของผมคิดว่า เพลงถูกแต่งขึ้นอย่างชาญฉลาดและคมคายมาก ทั้งคำร้องและทำนอง สามารถเล่าเรื่องถึงที่มาที่ไปได้ทั้งหมด
ทั้งเพลงและบทละครเรื่องนี้ สำหรับผมแล้วเป็นอะไรที่ "ดีเกินกว่าที่คิดเอาไว้" และ "ไปไกลกว่าที่หวังไว้" ค่อนข้างมากนะครับ
ฉากและเทคนิค เรื่องนี้ทำได้ดี ชอบที่เอาเทคนิคธรรมดาๆ นี่แหละมาใช้ แต่ทำออกมาได้ดูดี ไม่ขัดเขิน และบางฉากก็ดีเกินคาดนะครับ
ที่ชอบคือ ฉากที่พ่อมากฝันหรือคิดไปเองว่าได้ยินเสียงแม่นาค ทั้งเพลงและแสง ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ในภวังค์จริงๆ ครับ
ฉากแม่นาคสร้าง "โลกแห่งความสุขที่มีแต่เรา" ต้องบอกว่าคิดได้ยังไงบทแบบนี้ และฉากกับเทคนิคก็นำเสนอแบบง่ายๆ แต่สอดคล้องกับบทได้ดีครับ
ที่ต้องยกให้เป็นที่สุดของเรื่องคือ ฉากสุดท้ายครับ เป็นฉากที่พ่อมากกับแม่นาคต้องลาจากนั่นแหละครับ คิดได้ไงอีกแล้ว
แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 52 05:13:36