ความคิดเห็นที่ 5 |
 |
ตั้งแต่ได้ดูมายังไม่ได้เขียนกะเค้าซักครั้งเป็นเพราะคงไม่มีเวลาด้วย จะมาเขียนตอนนี้ก็ดูจะไม่เหลืออะไรให้เขียนเสียแล้ว .....เศร้า
ตั้งแต่ได้ข่าวการทำเรื่องแม่นาค เดอะ มิวสิคัล ที่เผอิญ(จงใจ)ตรงกัน(เผอิญ) เลยทำให้วงการนี้ร้อนผ่าวร้อนแรงคิดทางดีก้สร้างกระแสละครเวทีให้มีชีวิตอีกครั้ง ตั้งแต่นั้นก้เฝ้ารอคอยที่จะได้ดูอย่างใจจดจ่อและรอคอย
ต้องสารภาพว่าผมเองไม่ได้ดูละครเวทีแนวมิวสิคอลมาก่อนจนได้สัมผัสวรรณกรรมคลาสสิค "คู่กรรม เดอะ มิวสิคัล" เป็นเรื่องแรก แม้จะเป็นเวอร์ชั่นที่เค้าว่าตะกุกตะกักไม่สมบูรณ์เหมือนตอนเล่นที่โรงละครกรุงเทพเก่า ด้วยสภาพโรงที่ไม่เอื้ออำนวย หรืออะไรก็แล้วแต่ หลังจากผมดูก็รู้ได้ทันที่ว่า...ผมตกหลุมรักแล้ว...
จากนั้นผมลองที่จะดูมิวสิคัลอื่น ๆ บางเรื่องก็ดี บางเรื่องก็ไม่แน่ใจว่าดี แต่ผมยังหาที่ดีจิง ๆ ทำให้เกิดอารมณ์แบบคู่กรรมไม่ได้อีกเลยจนมาปลื้มอีกที่กับ สู่ฝันอันยิ่งใหญ่ ยิ่งทำให้อยากที่จะดู แม่นาค เดอะ มิวสิคัล มากขึ้น
ในที่สุดก็ถึงวันนี้ ผมได้ดูรอบวันอาทิตย์ที่ 5 ที่ผ่านมา คำปลื้ม คำชื่นชม จะพูดไปคงจะซ้ำกับคนอื่น แต่ผมยิ่งเกิดความประทับใจกับคนเขียนบท ทำไม เค้าคิดได้ไง คำแต่ละคำ ความหมายที่แทรกอยู่ในคำ อยู่ในกิริยาของตัวละคร ความหมายของเนื้อเรื่อง การตีความ จนผมได้พบเห็น คุณดารากา วงศิริ ...คนนี้เหรอคนเขียนถ้าผมคุ้นเคยกับเธอผมอยากที่จะเข้าไปกอดแน่น ๆ เลยนะ แต่ผมได้แต่ยืนมองห่าง ๆ อมยิ้มปลื้ม มันรู้สึกปลื้มอย่างบอกไม่ถูก ตอนแรกบอกตรง ๆ ว่ากลัวกลัวว่าจะมีคนมาชมกันน้อยแต่พอเห็นปฏิกิริยาคนดูแล้วขอแอบปลื้มแทนคนทำ(ขอน้ำตาคลอนิด ๆ)
ผมรักแนวนี้ไปซะแล้ว จะอย่างไรชอบจากใจไม่เปลี่ยนแปลง จะคอยดูเรื่องต่อไป หรือจะ restage ก็จะดู
| จากคุณ |
:
Godzilla Kung
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันเข้าพรรษา 17:34:11
A:58.8.238.26 X: TicketID:196355
|
|
|
|
|
|
