Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  
 


Review เกี่ยวกับแง่มุมของตัวละคร ใน แม่นาค dreambox vote  

เนื่องจากได้กระตุ้นและเชียร์ให้เพื่อนรุ่นแม่คนหนึ่งไปดูแม่นาค เดอะมิวสิคัล มา  เพื่อนคนนี้ปกติเป็นคนชอบอ่านหนังสือและการท่องเที่ยว ไม่ได้คลุกคลีตีโมงกับการละคร เพิ่งดูละครจริงๆจังๆมาได้ปีเดียว และออกตัวว่าไม่มีความรู้ด้านดนตรี-แสง-เสียง  พอเพื่อนคนนี้เขียนรีวิวในมุมของผู้หญิงและคนเป็นแม่ ผมอ่านดูก็พบว่าน่าสนใจดี เลยคัดลอกมาให้ชาวเฉลิมกรุงอ่านดูครับ ^ ^


**************

ขอออกตัวก่อนว่า ไม่ใช่แฟนละครเพลงแต่ดั้งเดิม
เพิ่งมาประทับใจเมื่อไม่นานมานี้เอง (แค่ปีเดียว)
เพราะลูกชายคนดี จัดแจง (แกมขู่เข็ญ) ให้ไปดู Wicked
ตอนไป ก็ทำใจไปแล้วว่า ต้องไปนั่งเบื่อ นั่งเซ็ง แน่นอน
กลับพบว่าสนุกมากกว่าที่คิด แม้ว่าจะฟังเพลงออกบ้างไม่ออกบ้าง
ดีที่อ่านหนังสือ (แบบข้ามๆ) ไปบ้างแล้ว

ช่วงที่แม่นาค ลงเล่นประชันกันถึง 2 version
ก็ยังเฉย ๆ อยู่เพราะนึกไม่ออกว่าจะไปกับใคร
หรือะไปดู version ไหนดี
จนได้แรงกระตุ้นจากคุณเย็นสิทธิ์
เพื่อนรุ่นหลาน ที่รู้จักกันจากพันทิปห้องยำภาษา
กับบังเอิญได้พบคนอยากไปดูละครเรื่องนี้
เมื่อวันไปบ้านซับเศรษฐี
ก็เลยได้ขยับไปดู แม่นาค The Musical รอบบ่ายสองโมงเมื่อวันเสาร์ที่ 11 นี่เอง

กลับมาแล้วให้นึกขอบใจลูกชายที่เปิดประตูให้
ขอบใจคุณเย็นสิทธิ์ที่มาช่วยกระตุ้น
และขอบใจคุณ letsgokrabi เพื่อนใหม่
ที่ไว้ใจขนาดออกเงินซื้อตั๋วให้ก่อน (บอกได้ว่าเงินแยะพอใช้นะ)

กลับจากไปดูละคร ก็นึกอยากรีวิวบ้าง
ตามประสาคนขยันเขียน
แต่พอไปอ่านรีวิวของผู้รู้ต่าง ๆ ในพันทิป
ก็เกิดอาการ “ไม่กล้า” ขึ้นมาทันที
เพราะมีทั้งรีวิว (วิจารณ์) ด้านคำร้อง เสียงร้อง ดนตรี การแสดง
ไปจน แสง เสียงและด้านเทคนิคต่าง ๆ

กลับมานั่งนึกดูอีกที ตอนที่ไปดู ไม่ได้คิดอย่างที่อ่านเจอเลย
ไม่ได้สังเกตุหรือว่าเห็นอะไร ๆ หลาย ๆ อย่างที่ผู้รีวิวเห็น
ใจหรือสมองก็ตามมัวแต่แว้บไปคิดเปรียนเทียบกับสังคม
กับสิ่งรอบตัว ที่เกิดมาทันเห็นบ้าง อ่านบ้าง
ฟังผู้ใหญ่พูดถึงบ้าง จนพลาดพลั้งไม่ได้เห็น ได้ชมหลายจุด
ที่มีเอ่ยถึงในรีวิว

ตั้งแต่ฉากแรกที่เห็นพ่อและแม่ทองคำ พ่อแม่ของแม่นาค
ก็คิดย้อนถึงสภาพเมียหรือผู้หญิงในยุคนั้นขึ้นมา
ว่าช่างเป็นเท้าหลัง เป็นบ่าว เป็นมือรองเสียจริง ๆ
แล้วความเห็นอันนี้ก็คงอยู่จนแม่ทองคำ “ถูกฆ่าทั้งเป็น”

รักลูกแสนที่จะรัก ก็ทำได้แค่ ลดตัวไปขอโทษแทนลูก
รับเอาความผิดมา ว่าเป็นเพราะเลี้ยงลูกไม่ดี
จดหมายลูก ก็อ่านไม่ออก ไม่ได้เรียนหนังสือ
ต้องไปขอให้สามีอ่าน
ดูแล้วก็ดีใจนัก ที่เกิดมาเป็นผู้หญิงสมัยนี้
เป็นเมีย เป็นแม่สมัยนี้
ที่มีทั้งสิทธิและสามารถที่จะลุกขึ้นต่อสู้ให้ลูกอันเป็นที่รักได้
มีความสามารถที่จะยืนในโลกนี้ ด้วยขาของตัวเอง
หาเลี้ยงตัวเองได้  เป็นหลักให้ลูกได้

ส่วนพ่อเจ้าประคุณขุนประจัน
ก็รักแต่หน้าตัวเอง ที่โกรธแม่นาคนักหนา
ก็เพราะทำให้เสียหน้า
คำหนึ่งก็ไม่เคยถาม ไม่เคยคิด
ว่าลูกรักจากไป จะทุกข์ จะสุขสักแค่ไหน
ถ้าหัวใจท่านขุนเป็นตัวแทนหัวใจของพ่อส่วนมากแล้ว
จะเกิดชาติใด ก็ไม่ขอมีลูกอีกเลย

แต่จะว่าไปท่านขุนก็ดูจะเป็นตัวแทนของชายไทย
หรือชายตะวันออกส่วนใหญ่
ที่คิดได้แต่เพียงตัวเองเป็นจักรวาล
ไม่เคยคิดว่าหัวใจใครจะเจ็บปวดสักแค่นี้
ฉากที่ฉีกจดหมายแม่นาคทิ้ง
โยนลงต่อหน้า แม่ทองคำ แม่ของลูกที่เศร้าโศก
ทำได้ โดยไม่ยั้งคิดว่า ว่าผู้หญิงที่เป็นเมีย
ที่เป็นข้ารองมือรองเท้า เป็นเท้าหลัง
จะเจ็บปวดสักเพียงใด

บางทีฉากที่กอดแม่ทองคำ เมื่อสายไปแล้ว
จะเตือนใจผู้ชายสักคน
ให้หันมาดู ว่าได้ทำร้ายจิตใจใครข้าง ๆ ไปบ้างแล้วยัง
ก็ต้องนับว่าฉากนี้ ได้ถึงจุดยอดของการแสดงโดยแท้

แม่เหมือน แม่ที่ดูเหมือนว่ารักลูกชายสียเหลือเกิน
แต่ดูแล้วกลับคิดว่า แม่หมือนไม่ได้รักลูกชาย
แต่รักตัวเอง
จะให้ลูกเป็นนั่น เป็นนี่ ทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้
ไม่ใช่เพื่อความสุขของลูก แต่เพื่อความสุขของตัวเอง
แม่และพ่อ ประเภทนี้มีมากมายนักหนา
หลายต่อหลายครั้งที่ได้ยินว่า
พ่อหรือแม่ อยาก (ต้องการ) ให้ลูกเรียนคณะนั้นคณะนี้
มหาวิทยาลัยนั้น มหาวิทยาลัยนี้
เพราะพ่อหรือแม่จะ ได้หน้าบาน คุยไปได้อีกหลายเดือน
ไม่ได้สนใจว่าลูกจะชอบวิชานี้หรือไม่ หรือร้ายกว่านั้น
ไม่ดูว่าลูกนั้นมีความสามารถพอหรือไม่
เด็กหลายคนลงนรก เพื่อให้พ่อแม่มีความสุข
อยากจะพูดว่า ทำเพื่อสนองตัณหาของพ่อแม่
เติมเต็มในสิ่งที่พ่อแม่ขาด หรือพยายามแล้วแต่ไม่สำเร็จ
เด็กบางคน รับได้ ทนเรียนไปให้พ่อแม่ได้หน้า
แล้วก็ค่อย ๆ หันไปหาเส้นทางที่ตัวรัก
ซึ่งบางครั้งก็เข้าไปกว่าครึ่งของชีวิตแล้ว

แต่เด็กบางคนก็น่าสงสาร
พยายามแล้วนะ แต่ไปถึงจุดหมายของพ่อแม่
จัดการกับความเครียดของตัวเองไม่ได้
ก็ล้มคว่ำระเนระนาดอยู่ริมทางนั่นเอง

แต่ก็เพราะคิดและหลอกตัวเองว่ารักลูก
แม่เหมือนถึงเจ็บนักหนา เมื่อเห็นลูกมองมาอย่างไม่ใยดี
ฉากที่พ่อมากรับรู้ว่าแม่เหมือนมีส่วนในการทำให้แม่นาคตาย
ฉากที่แม่เหมือนเจ็บลึก เมื่อรู้ว่าตนนั้นไม่มีตัวตนในสายตาลูก
สำหรับคนเป็นแม่แล้ว ความเจ็บของสายหยุด ไม่ถึงเสี้ยว
ของความเจ็บของแม่

สายหยุดแม่สาวน้อย
ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมถึงรักพ่อมากนักหนา
สายหยุดโตขึ่นมาในบ้านของแม่เหมือน
เป็นแค่หลานที่เก็บมาเลี้ยง
ก็ย่อมจะมองพี่มากป็นเทพบุตร
ทั้งพี่มากก็ไม่ได้รังคัดรังแก
แต่ช่วยดูแลอย่างดี
ความรักของสายหยุด จึงมิใช่เพียงความรักของหนุ่มสาว
แต่เป็นความรักอย่างใน fairy tale
มีมากกว่ารัก มีทั้งบูชา ชื่นชม
มองเห็นพี่มากเป็นเทพบุตร เป็นคนที่ไม่มีวันทำผิด

เมื่อพี่มากไปมีแม่นาค
จึงเทความผิดทั้งสิ้นให้เป็นของแม่นาค
เพราะในสายตาของสายหยุด พี่มากคือพระเจ้า
พระเจ้าย่อมถูกเสมอ
สายหยุดโตมากับความฝัน
ไม่ต่างอะไรกับเด็กสาว ๆ มากมาย
ที่ฝันว่าจะเป็นนางซินสักวัน
จะได้คนรักที่พร้อมไปหมดทุกอย่าง

มีสักกี่คนที่จะเดินตามหาความฝันนั้นพบ
ยังไม่ต้องคิดต่ออีกว่า เมื่อพบความฝันนั้นแล้ว
จะรักษาไว้ได้หรือไม่

เมื่อดูจาการที่สายหยุดเป็นบ้า เพราะรู้สึกผิด
น่าจะตอบได้ว่าเนื้อแท้แล้ว
สายหยุดไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนัก
เป็นแค่ผู้หญิงหัวอ่อน
ที่ถูกปั่นให้คิดว่า ถ้าไม่มีแม่นาค พี่มากก็จะกลับมา

เหมือน ๆ กับที่ผู้หญิงมากมาย
หลอกตัวเองว่า เค้ารักฉันมากกว่ารักคนนั้น คนนี้
ถ้าไม่มีคนนั้น คนของเราก็ไม่ไถลเถล
วันใดที่รับความจริงว่า
คนของเราจะไป ก็เพราะเค้าจะไป
ไม่ใช่เพราะคนนั้น ไม่ใช่เพราะคนนี้ ไม่ใช่เพราะเราเป็นอะไร
เราก็พร้อมที่จะรับความจริงที่เกิดขึ้น
และอยู่กับความจริงนั้นได้อย่างไม่ทุกข์

สายหยุดจึงเปรียบได้กับสาวน้อย
ที่วาดฝัน แล้วก็หลุดเข้าไปอยู่ในฝันนั้น

แม่นาคเป็น character   ที่ยากจะเข้าใจ
อะไรที่ทำให้เธอทิ้งบ้าน ทิ้งแม่ ตามมากับผู้ชาย
ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ไม่ใช่แม้แต่คนในสังคมเดียวกัน
หรือว่าแม่นาคเอง ก็อยากลี้จากพ่อ ที่รักแต่ตัวเอง
และฝันไปว่า ตนเองจะเป็นเช่นเจ้าหญิงที่จูบกบ
แล้วกบจะเป็นเจ้าชาย

เช่นกันกับความฝันของสายหยุด
ความฝันนี้ก็เป็นความฝันของสาวน้อยมากมายในโลก

เช่นกันกับสายหยุด แม่นาคหลุดเข้าไปในความฝันนั้น
แล้วเมื่อตื่นขึ้นมา ก็พบว่าโลกจริงโหดร้ายกว่าโลกในฝันมากมาย
ไมว่าจะเป็นแม่เหมือน หรือจะเป็นชีวิตที่ลำบากตรากตรำ
ต้องทำงานหนัก ไม่เหมือนชีวิตคุณหนูในกรงทอง


แม้สิ้นชีวิตแล้ว แม่นาคก็ยังเกาะเกี่ยวอยู่กับความฝัน
พยายามที่จะสร้างโลกในฝันขึ้นมา
แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีอะไรที่เที่ยง
โลกในฝันถึงสลาย เช่นกันกับโลกในความจริง

การที่จบด้วยการที่แม่มากพิสูจน์ได้ว่ารักของตนนั้น
เป็นรักที่บริสุทธิ์ เป็นรักที่ต้องการให้พี่มากมีความสุข
ไม่ใช่รัก เพื่อให้ตัวเองมีความสุข
แม้จะซาบซึ้งเพียงใด
ก็ต้องรับอีกนั่นแหละ ว่านั่นก็คือโลกในความฝัน
ในความเป็นจริงจะมีสักกี่คน
ที่จะรักคนอื่นมากกว่ารักตัวอง
ค่อย ๆ นึกดู แล้วจะเห็นชัด
ว่าเรานี้ รักตัวเองมากที่สุด จะรักใครกว่ารักตัวเองนั้นแสนยาก
แต่แม่นาคอาจจะไปด้วยความสุขก็ได้นะ
เพราะแม่นาคไม่ต้องพบความจริง
ซึ่งความจริงในโลกนี้ น้อยนักที่จะไม่โหดร้าย
เธอไปมีความสุขอยู่ในโลกแห่งความฝันของตัวเองต่อไป

แปลกมาก ๆ เลยก็คือ
นึกอะไรที่เกี่ยวกับพ่อมากไม่ออกเลย
ดูจะเป็นตัวละคร ที่ไม่กระทบใจ หรือกระทบก็น้อยนัก
มองไม่เห็นสิ่งใดที่มีนัยยะ
ยกเว้นแต่ว่า ช่างเป็นผู้ชายที่คิดได้น้อยนัก

ชวนแม่นาคมาทั้งคน
ไม่นึกไว้ก่อนเลยหรือ ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตข้างหน้า
ปล่อยให้ไปเรื่อย ๆ แล้วก็แก้ปัญหา เมื่อเกิด

จะพูดอีกที ก็บอกได้แต่ว่า
พ่อมากนี่เป็นผู้ชายปกติจริง ๆ




แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 52 00:29:59

แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 22:27:48

แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 52 22:20:46

จากคุณ : เย็นสิทธิ์
เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 52 22:19:58




[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com