ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยอย่างที่สุดครับ เรื่องนี้ที่เด่นที่สุดก็คือบท....เรื่องที่สองคือการร้อยคำในเนื้อเพลง... ทั้งสองเรื่องนี้...เราต้องให้เครดิตแก่นักสู้ ผู้สร้างสรรค์ละครเวทีที่ยิ่งใหญ่คนนี้ คุณดารกา  วงศ์ศิริ หรือ "พี่โจ้" แห่งวงการละครเวทีของไทย ขอคารวะท่านหนึ่งไห...เอิ๊ก!... จากคุณ : ชอบสบาย เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 00:46:20

ความคิดเห็นที่ 2   แม่นาคของดรมบอกซ์คือที่สุดในทุกๆด้าน ชยิดที่เรียกว่ารัชดาสู้ไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็ฯความคมคายของบทที่แน่นด้วยรีเสิร์ช ทั้งตำนานแม่นาคเอง รายละเอียดความเป็นไย เพลงที่มีสำเนียงของความเป็นไทยร่วมสมัย ฉากและเทคนิกแสงสีเสียง ที่ครั้แรกคาดว่าฝั่งรัชดานาจะทำได้ดีกว่า ทว่าผิดคาด ฝั่งรัชาดทำเหมือนแดนเนรมิตร ที่ดูฉาบฉวยไม่สมจริง หลอกเด็กให้ดูสลิงห้อยไปมา ทว่าขาดความสมจริง การดำเนื่องเรื่องของรัชดาขาดความต่อเนื่อง คล้ายเป็นพรีเซ้นเทชั่นมากกว่าละครเวที ราวกับว่าจำฉากเด็ดจากบรอดเวย์เรื่องโน้นนี่มาปะติดปะต่อ จนเรื่องไม่มีเอกภาพ ขาดแก่นแท้สำคัญของเรื่อง เนื้อหาไม่มีความลึก ในขณะที่รายละเอียดของดรีมบอกซ์เป๊ะมาก จนจบเรื่องยังให้คนคิดต่อว่าจนิงๆแล้วคนร้ายกว่าผีอีก การนำเสนอความน่ากลัวก็ดูฉลาดและมีชั้นเชิงกว่ารัชดามาก ที่สำคัญก็คือนักแสดง ฝ่ายรัชดาปรบมือให้คุณสุดาคนเดียวจริงๆ แล้วก็นักแสดงตลกที่มีจังหวะดี ทว่าคนอื่นสงสัยความสามารถยังต้องปรับปรุง ส่วนดรีมบอกซ์เหมือนเอาเทพมารวมตัวกัน ทุกคนได้ร้อยเต็ม นางเอกฝั่งดรีมบอกซ์ไม่ต้องพูดถึง ที่สุดของที่สุด ถ้านางเอกฝั่งรัดชามาดู คงจะกลับไปคิอดได้ว่าควรจะยังเล่นละครเพลงต่อไปอีกหรือไม่ ส่วนพระเอกฝั่งดรีมบ็อกซ์ดูจะอ่อนที่สุด ทว่าเนื้อเสียงยังแขงแรงผ่านไปได้ แต่ฝ่ายรัดชาไม่ได้เลย เพ้ียนตั้งแต่แรกจนจบ โโยเฉพาะเพลงโซโล่ที่เป็นป็อปเกินไป เหมือนร้องประกวดเดอะสตาร์ซดมากกว่า เล่นเอาผีที่อยู่บนเวทีไม่รู้จะเล่นยังไง เอาเป็นว่าฉบับดรีมบอกซ์ดีมากได้ 99 % ทว่าฝั่งรัชดา 10 % ยังทำไม่ถึงเลย คราวนี้คจะรู้เสียทีว่าเงินกับสมอง อันไหนเจ๋งกว่ากัน จากคุณ : บิก เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 00:47:32 A:58.9.130.170 X: TicketID:224739

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยค่ะ..ลองพิจารณาตามขนบของละครเพลงหรือที่เรียกว่า Musical จริงๆแล้วถือว่า เรื่องนี้มีครบทุกองค์ประกอบค่ะ..อีกอย่างคือการเป็นละครเพลงที่ดี ก้ถือได้ว่าเริ่มต้นที่บทที่ดีค่ะ..เพราะดูบทต้องดูที่การกระทำของตัวละคร การกระทำของแม่นาคมีเหตุและผลตลอด สอดคล้อง ทำให้แม่นาคนี้กระทำไปโดยที่คนดูเอาใจช่วย จดถึงจุดที่แม่นาคทำเกินกว่าเหตุคือการที่จะนำชีวิต พ่อมากไปนั้นทำให้คนดูต้องเกิดความตระหนักถึง Theme การยึดมั่นถือมั่นในความสุข(อนัตตา) บทเรื่องนี้ ตอนแรกนะค่ะ มองว่าทำไมต้องปูมาตั้งแต่ตอนพ่อมากพาตัวแม่นาคมาอยู่ด้วย แต่เมื่อเรื่องดำเนินไปจึงได้เข้าใจ มากขึ้นคงเป็นเรื่องกว่าทั้งคู่จะมีความสุขที่อยู่ด้วยกันนั้นยากเย็นแสนเข็ญ แต่เมื่อเวลาของความสุขนั้นอยู่ไม่นาน แม่นาคจึงต้องการที่จะรั้งไว้ ยึดไว้ ให้นานที่สุด การตีความเรื่องความรัก เป็นความสุข และเน้นหลักธรรมอนิจจัง ทุกข์ อนัตตา จึงทำให้เห็นการปล่อยวางในตอนท้านที่แม่นาค ยอมให้พ่อมากมีชีวิตอยู่ด้วยตัวแม่นาคเอง..มิใช่ปฏิหารย์ของหลวงพ่อไม่ค่ะ ขบนของเรื่องที่มีการจัดวางช่วงเกริ่นนำได้อย่างดี จุดเกิดเหตุที่เข้ามารวดเร็ว(ช่วงท้อง)เพื่อส่งผลให้ตัวละครต้องดำเนิน และอดทนต่อชีวิตรักให้มากยิ่งขึ้น จนการกระทำที่จะทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งความสุข ดิฉันว่าบทละครเรื่องนี้ เป็นบทละครที่ดีมากๆๆ เรื่องหนึ่ง จึงขอแนะนำให้คนที่เขียนบทภาพยนตร์ลองมาศึกษาบทเรื่องนี้ดูนะค่ะ..เพื่อจะได้เรียนรู้เหจุและผลของการระทำของตัวละครนะค่ะ..สรุป ประทับใจกับบทมากค่ะ จากคุณ : ฉันจะไป (ฉันจะไป) เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 01:22:09

ความคิดเห็นที่ 4 ขอความกรุณาไม่เปรียบเทียบแล้วกันนะครับ จากคุณ : numbar เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 01:36:56

ความคิดเห็นที่ 5   # 2 " ส่วนพระเอกฝั่งดรีมบ็อกซ์ดูจะอ่อนที่สุด(เห็นด้สยครับ)ทว่าเนื้อเสียงยังแข็งแรงผ่านไปได้ แต่ฝ่ายรัดชาไม่ได้เลย" =>> จริงเหรอ ???? " เพลงที่มีสำเนียงของความเป็นไทยร่วมสมัย ฉากและเทคนิกแสงสีเสียง ที่ครั้งแรกคาดว่าฝั่งรัชดานาจะทำได้ดีกว่า ทว่าผิดคาด " ==> ผิดคาดขนาดนั้นเชียว ??? " ถ้านางเอกฝั่งรัดชามาดู คงจะกลับไปคิอดได้ว่าควรจะยังเล่นละครเพลงต่อไปอีกหรือไม่ " ==> ขนาดนั้นเลยเหรอครับ ???? " เอาเป็นว่าฉบับดรีมบอกซ์ดีมากได้ 99 % ทว่าฝั่งรัชดา 10 % ยังทำไม่ถึงเลย " ==> ถ้าคุณเป็นอาจารย์ผม และผมเป็นลูกศิษย์คุณ ผมคงติด F แหง๋มๆๆ... ถ้าคนที่ไม่เคยไปดูละครเวทีของฝั่งรัชดาลัย มาอ่านเข้า ผมคิดว่าเขาคงจินตนาการ่าคงเล่ะเท้ะ เน่ามากมายก็มิปาน เหอๆๆๆ จากคุณ : คอละครเวที เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 02:05:30 A:125.24.165.183 X: TicketID:207633

ความคิดเห็นที่ 6 ขอไม่เปรียบเทียบนะคะ (เพราะเราดูอยู่แค่ดรีมบอกซ์ฝั่งเดียวค่ะ ยังไม่ได้ดูฝั่งรัชดาลัยเลย) มายืนยันว่า น็อตร้องแบบผ่านได้แน่นอน และยิ่งรอบมากขึ้น ก็ยิ่งร้องดีขึ้น รอบที่ดูเมื่อวานร้องดีขึ้นเยอะเลยจากรอบแรก  ...ไม่ต้องลุ้นเลยค่ะ ^^ จากคุณ : hoyakus เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 03:11:35

ความคิดเห็นที่ 7 รอบวันเสาร์ที่ 19 บ่าย 2 น๊อตร้องดีขึ้นเยอะมาก ถึงแม้จะเทียบกับระดับตัวพ่อตัวแม่ทั้งหลายไม่ได้ แต่ไม่ถือเป็นจุดอ่อนของทีมนักแสดงแน่นอน เพราะ Acting มีพลังล้นเหลือ (สังเกตว่า ฉากที่ "บิวอารมณ์" จน "พีค" ส่วนใหญ่เป็นฉากที่น๊อตมีส่วนร่วมทั้งสิ้น โดยเฉพาะ 2 ฉากสุดท้าย ก่อนฉากจบ) ยังคิดว่าในแง่ของ Aciting ชั่วโมงนี้ ก็ยังนึกไม่ออกว่าจะหาใครมาแทนที่น๊อตที่จะสามารถให้พลังทางการแสดงที่ล้นเหลือแบบนี้ ถ้าจะบอกว่า น๊อตเป็น "จุดอ่อน" ในด้านการร้องเพลงของละครเรื่องนี้ เขาก็เป็น "จุดแข็ง" ที่สุดจุดหนึ่งในด้านการแสดงเช่นเดียวกัน แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 52 03:53:28 จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 03:52:32

ความคิดเห็นที่ 8 ผมดูรอบค่ำวันเสาร์ 18... ก็ขอยกนิ้วให้คุณน้อตเหมือนกันครับ.. ถึงทุกโน้ต ชัดทุกคำ และส่งอารมณ์ในน้ำเสียงได้ดีมากๆ ช่วงท้าย เสียงอาจจะดูแห้งลงไปนิด (นิดเดียวจริงๆ) แต่ก็ยังทรงพลังอย่างเต็มที่ ตอนจบได้เสียงตบมือกระหึ่มมาก.. น้อยกว่าคุณน้ำมนต์นิดเดียว... ผมว่าคราวหน้าไม่ต้องเปลี่ยนตัวหรอกครับ... คนนี้เหมาะสมแล้ว.. นึกไม่ออกว่าใครจะเล่นในฉาก รักกับเมีย ทะเลาะกับแม่ และตั้งใจไปสร้างโลกใหม่ ได้ดีกว่านี้ เพียงแค่คุณน้อตรักษาสุขภาพของเสียง... และขยันเรียนร้องเพลงสำหรับการขึ้นเสียงสูงให้สบายๆขึ้นเท่านั้น มาขอยืนยันความเห็นครับ..ว่าคุณน้อตคือพ่อมากในเวอร์ชั่นดรีมบอกซ์ ที่เหมาะสมแล้ว.. จากคุณ : ชอบสบาย เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 09:13:32

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วก็ถึงรอบสุดท้ายอยากบอกคำเดียววา เสียดาย .... "เวลานี้...ที่มีแต่ความสุข จนกลัวว่าความทุขจะมาหา... อยากให้โลกหยุด หมุนช้า ๆ ... ไม่อยากให้พรุ่งนี้มาถึงเลย......" จากคุณ : Godzilla Kung (Godzilla Kung) เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 09:30:24

ความคิดเห็นที่ 10 คุณโจ้ ดารกา ผมว่าคือคนที่เขียนบทละครเวทีได้ดีที่สุดในยุคนี้ ทั้งแตกฉานด้านภาษา วิธีการนำเสนออย่างแยบยล และเป็นคนขยันที่จะหาความรู้อย่างไม่รู้จบ(คนเขียนบทรุ่นน้อง ๆ ควรนับถือให้เป็นครู) แม่นาค เดอะ มิวสัคัล จึงไม่ใช่ละครผีที่โชว์ เทคนิค คอนเสิร์ต หรือตลกคาเฟ่เพื่อเพิ่มอรรถรส แต่เป็นละครจริง ๆ ที่มีชีวิตชีวามีอารมณ์ในตัวของมันเอง ไม่ต้องไปเติมแต่ง ปั้นสีอะไรมากมายจนแปลกตา เธอคนนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า แม้เงินจะเป็นปัจจัยสำคัญในการทำละคร แต่ความรักในงานที่ทำนี่สิ ที่มีค่ามากกว่าเงิน....(เงินซื้อทุกอย่างได้แต่ซื้อใจ และรสนิยมไม่ได้) เธอสอนคนอื่น ๆ ไม่ใช่แค่ในละคร แต่สอนมาถึงชีวิตของตัวเธอเองแม้มีค่ายใหญ่ดักทางอยู่ตรงหน้าใช้กลเม็ตยุทธวิธีในการสยบเธอทุกวิถีทาง ชนิดว่าเธอลงสื่อไหนชั้นก็จะตามไปกลบ (จะใช้ว่าลดตัวลงมาสู้กับเธอคงไม่ได้ คงจะเปรียบได้ว่า เค้าตะกายมาสู้กับเธอเสียดีกว่า) แต่สุดท้ายเธอสู้แต่ไม่ได้ไปสู้กับใคร เธอสู้กับฝัน สู้กับสิ่งที่เธอรัก และทำให้มันดีที่สุด นี่คือคติสอนคนรุ่นหลังดีในความมานะที่จะไขว่คว้า และทำฝันของตัวเอง และสิ่งตัวเองรักให้สำเร็จแม้มีอุปสรรค์หนักหนาก็ตาม สำหรับเธอคำเดียวสั้น ๆ อีกที่ "สุดยอดคับ" (ปลื้มมากก....) จากคุณ : Godzilla Kung (Godzilla Kung) เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 09:51:44

ความคิดเห็นที่ 11   คุณดารกาคือคนละครเวทีตัวจริงครับ อยู่ในวงการมานานแสนนาน เขียนบทละครเจ๋งๆ มาเยอะมาก คนที่เรียกตัวเองว่า "คอละคร" ถ้าไม่รู้จักเธอ ก็ควรทำความรู้จักซะ หรือไม่งั้นก็จงลบคำว่า "ละคร" ที่หนังคอหนาๆ ของตัวเองออกเสีย จากคุณ : mie-mien เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 13:28:53

ความคิดเห็นที่ 12 #11 พูดแรงจังเลยครับ "อย่าคิดว่า สิ่งที่คุณเห็น ดี และถูกต้องเสมอไปสิครับ" จริงไหมครับ ? แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 52 14:38:03 จากคุณ : spry_dragon เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 14:32:05

ความคิดเห็นที่ 13   ความคิดเห็นที่ 2 รู้สึกว่าคุณจะเป็นเจ้าของกระทู้ ที่ถูกอุ้มบ่อยหรือเปล่า..ปรับปรุงคำพูดหน่อยก็ดีนะคะ..จะได้คุณกับคนฝั่งของคุณได้นานๆ จากคุณ : ฝากหน่อยยะคะ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 15:19:18 A:222.123.159.105 X: TicketID:189552

ความคิดเห็นที่ 14 ชื่นชมการทำงานของเธอครับ แต่อยากให้ได้ร่วมงานกับ Production ดีๆ อย่างทางรัชดาลัยจัง คงเป็นกำไรของผู้ชมอย่างที่สุด จากคุณ : malokmalak เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 17:15:05

ความคิดเห็นที่ 15 ปรบมือให้ดังๆและนานๆที่สุดสำหรับคุณดารกาผู้เขียนบทละครแม่นาคของดรีมบอกซ์ค่ะ คุณทำให้เราภูมิใจที่สุดค่ะว่าคนไทยสามารถเขียนบทละครที่ชาญฉลาด มีที่มาที่ไป มีเหตุผล ตัวละครมีมิติซับซ้อน ที่สำคัญแฝงข้อคิดดีๆได้อย่างแยบยล ภาษาที่ใช้ก็กระชับแต่ทรงพลังค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 52 20:57:09 จากคุณ : ฟองทะเล เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 20:56:43

ความคิดเห็นที่ 16   เห็นด้วยกับความเห็น 2 ครับ ดูที่รัชดาลัย จำชื่อตัวละครยังไม่ได้เลย คุณสุดาที่เป็นหมอตำแยก็ใส่บทมิติเดียว โดยร้ายแบบไม่มีเหตุผล เสียดายพลังของนักแสดงมากๆเลยครับ แต่ที่โรงเอ็ม จำได้เกือบทุกตัว แถมยังจำเนื้อเพลงได้อีก แม่เหมือนที่เป็นตัวร้าย ทำให้คนดูทั้งรักทั้งเกลียด เขียนบทได้เยี่ยมมากๆครับ จากคุณ : คอละครตัวจริงๆ เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 21:39:21 A:202.57.169.72 X: TicketID:199352

ความคิดเห็นที่ 17 ก็ไม่ยอมรับกันเนอะว่า "เทียบไม่ติด" จากคุณ : จากกลางใจ (babelian) เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 22:18:41

ความคิดเห็นที่ 18 ขอตอบ คห. ที่14 ว่า คุณดารากาเธอเลือกแล้วที่จะไม่ใช้เงินนำทางสิ่งที่เธอรัก เพราะแนวทางการทำละครของเธอช่างแตกต่างทางรสนิยมจากทางรัชดาลัยอย่างสุดขั้ว เธอคงไม่เอาประสบการณ์ชื่อเสียงของเธอมาทิ้งไว้ที่นี่หรอกน่ะคับ ขนาดคนที่ทางรัชดาดึงตัวไปยังบ่นอนิจจากับเส้นทางวของตัวเองเลย.... จากคุณ : Godzilla Kung (Godzilla Kung) เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 00:21:14

ความคิดเห็นที่ 19 ครับ จากคุณ : spry_dragon เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 02:08:00

ความคิดเห็นที่ 20 พูดแรงจังเลยครับ "อย่าคิดว่า สิ่งที่คุณเห็น ดี และถูกต้องเสมอไปสิครับ" จริงไหมครับ ? แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 52 14:38:03 จากคุณ : spry_dragon   เขียนเมื่อ : 19 ก.ค. 52 14:32:05   ู^ ^ ^ เห็นด้วยนะ แต่ช่วยใช้คำพูดนี้ เตือนความคิดของตัวเองด้วยนะ ไม่ใช่บอกคนอื่นอย่างเดียว จากคุณ : MasterBest เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 03:06:29

ความคิดเห็นที่ 21 พี่โจ้บอกว่า "บทเรื่องนี้เขียนนานมาก และยากมาก แต่มันจะเป็นได้แค่ตัวหนังสือถ้าขาดผู้ประพันธ์เพลง  นักแสดง และทีมงาน...แต่เป็นเรื่องที่ทำแล้วมีความสุข"  พอคนทำงานทุกคนมีความสุข ผู้ชมก็จะได้รับความสุขไปด้วยไงคะ ส่วนพี่ลิงผู้กำกับพูดว่า "เรื่องนี้ตอนทำ เราไม่ได้แข่งกับใครเลย เราแข่งกับเวลา และตัวเองเท่านั้น เพราะนั่นก็หนักหนามากพอแล้ว" และอีกวาทะหนึ่งจำฝังใจไม่ลืมคือ "บทที่ดีคือของขวัญของนักแสดง" ..ใช่ค่ะ ประจักษ์แล้ว บทของพี่โจ้เป็นของขวัญล้ำค่าของนักแสดงอย่างแท้จริง... จากคุณ : Manuela เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 10:25:56

ความคิดเห็นที่ 22 ชอบบทของเรื่องนี้ที่ คุณโจ้ ดารกา เขียนขึ้นมาเหมือนกันครับ เป็นบทที่ดีมาก มีที่มาที่ไป บทร้องหลายๆบทตีแผ่สังคมไทยได้อย่างละเอียด ขึ้นบทมานิ่มๆ แต่เชือดกันเลือดซิบๆตอนจบเพลง อย่างบทเพลงที่พูดถึงบทบาทของหญิงไทย ชื่นชมและชื่นชอบมากๆ รอละครเรื่องต่อไปของคุณโจ้นะครับ แล้วก็รอดูแม่นาคที่น่าจะกลับมาเล่นใหม่กันอีกแน่ๆ (แต่เมื่อไรก็ไม่รู้) จะยังไงก็จะรอครับ สุดยอดครับ คุณโจ้ จากคุณ : ป้อจาย เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 10:37:08

ความคิดเห็นที่ 23 ในฐานะคนเขียนบทมืออ่อนๆ ที่ดูละครแล้วเก็บทุกฉากทุกตอนของแม่นาคไปฝันทุกคืน มีความสุขทุกนาที ขอกราบคารวะพี่โจ้ค่ะ จากคุณ : katt1963 เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 14:09:34

ความคิดเห็นที่ 24 คุณดารกา  เป็นคนเขียนบทที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับคนทำงานในทุกโปรดักชั่น บทของคุณดารกาจุดประกายให้คนทำงานทุกฝ่าย คุณค่าของละครเรื่องนี้กว่าครึ่งจึงมีรากฐานมาจากเธอ ดูละครเรื่องนี้แล้วสัมผัสได้ถึงการทำในสิ่งที่เชื่อและเชื่อในสิ่งที่ทำ ถ้าเพียงแต่ศรัทธาในสิ่งที่ทำ  คนดูงานก็รับรู้ถึงพลังบางอย่างได้จริงๆ ซึ่งสิ่งๆนี้ถึงมีเงินแค่ไหนก็ใช่ว่าจะซื้อหามาไว้กับตัวได้ ไม่ต้องวิ่งตามตลาด  ไม่ต้องแห่ตามกระแส  แต่แน่วแน่ในมุมมองและจุดยืนของตัวเอง ขอเป็นส่วนหนึ่งที่ได้แสดงความคารวะคนเขียนบทขั้นเทพอย่างคุณดารกา หวังว่าจะสามารถเป็นกำลังใจและพลังใจช่วยต่อยอดให้คุณดารกาสร้างสรรค์งานดีๆ และอยากให้วงการแสดงทุกแขนงเปิดโอกาสให้งานของคนเขียนบทระดับนี้ ได้เผยแพร่ออกนำเสนอสู่สังคมในวงกว้าง รู้สึกอุ่นใจที่คนไทยมีศิลปินเก่งๆแต่ไม่ยโสจนทำงานให้คนส่วนใหญ่เข้าไม่ถึง และรู้สึกอิ่มใจที่ได้ชมผลงานของคุณดารกาอีกครั้ง จากคุณ : Stay alivE เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 52 20:28:34