ความคิดเห็นที่ 8   มีอีกเวบบอร์ดนึง....เป็นเวบของคุณปิยะพร ศักดิ์เกษม นักเขียนนิยาย (ทรายสีเพลิง, รากนครา ฯลฯ)  คุณปิยะพรเขียนรีวิว (และเชียร์) เองเลยนา แต่ลงลิ้งค์ไม่ได้ พยายามหลายรอบแล้ว หายเกลี้ยง เลยก็อปข้อความมาทั้งดุ้นแทนครับ *********************************************** แม่นาค ดรีมบอกซ์ อยากให้ไปดูกันเยอะ ๆ ค่ะ ไปดูมาเเล้วค่ะ และอยากมีเวลาไปดูอีกสักรอบ อยากให้ไปดูกันเยอะ ๆ ค่ะ ก่อนอื่นจึงขอทำหน้าที่เป็น PR แบบไม่ต้องมีใครไหว้วาน...ฝากเว็บจองบัตรไว้ที่นี่เลย http://www.totalreservation.com/performance_ticket_detail.aspx?id=8 รีบ ๆ นะคะ เขาเล่นแค่ศุกร์เสาร์อาทิตย์นี้เท่านั้นค่ะ ส่วนตัวแล้วนี่คืองานละครไทยที่พี่/อาี่ชอบที่สุดเท่าที่ได้เคยดูมา และถ้ารวมถึงบรรดาละคร ตปท.กว่า10เรื่องที่ได้ดูมาแล้วด้วยเรื่องนี้ก็จะไปยืนอยู่ในโซนหัวแถวแบบไม่ต้องอายฝรั่งเลยทีเดียว ชอบ ชอบ ชอบ และชอบมาก...touch เหลือเกิน ละครทำเอาพี่นั่งนำ้ำตาไหลเกือบทั้งเรื่อง ไม่ใช่ว่าเรื่องมันเศร้าอะไรขนาดนั้นหรอกนะคะ เศร้าน่ะ เศร้าอยู่ แต่มันไหลออกมาเพราะความอิ่มเอมในอารมณ์ ซาบซึ้งในเสียงสวรรค์ของนักแสดง แค่คุณน้ำมนต์กับคุณปุ้มฮิตโน้ตแรกเพลง โอ้แม่จ๋า/โอ้ลูกจ๋า ใน 5 นาทีแรกของการแสดงพี่ก็น้ำตาไหลแล้วค่ะ เพราะฉะนั้นเรื่องเสียงร้องไม่ต้องพูดถึง คุณน้ำมนต์เล่นดีนะคะ เธอเป็นแม่นาคที่ไม่ใช่สาวชาวบ้านอย่างที่พวกเราคุ้น ๆ กัน เธออ่อนหวาน มีสง่า สงบเสงี่ยม สมกับที่เป็นลูกขุนนาง เช่นเดียวกับคุณปุ้มที่เป็นคุณนายทองคำซึ่งหงออยู่ใต้อำนาจท่านขุนได้ชัดเจนดี คนที่เล่นได้เด่นมากอีกคนก็คือ คุณอ้วน มณีนุช โอยยยยยย ในเรื่องนี้ เธอคือกุญแจไขตำนานแม่นาคเลยนะคะ ท้าย ๆ เรื่องพี่อยากมีเปลือกทุเีรียนติดมือไปด้วยจริง ๆ แต่ก็นะ---ถึงอย่างไรก็เข้าใจค่ะว่านี่คือความรักของแม่(อีกแบบนึง) คู่คุณเอ๋ นรินทร กับคุณเด๋อ ก็ดีมาก ชอบคุณเอ๋ สุด ๆ น่ารักค่ะ ทำให้ยิ้มได้ทั้ง ๆ ที่น้ำ้ำตาเปื้อนหน้า คุณต่อตระกูล คุณญาณี คุณศรัณย์ คุณธานี(ตอนเทศน์ให้แม่นาค พี่เกือบยกมือไหว้!!!) เยืี่ยมมาก ๆ ไม่มีที่ติ เช่นเดียวกับนักแสดงสมทบทุกคน คุณน็อต...รอบที่พี่/อาดูไม่มีใครเอาดอกไม้มาให้เลย เป็นคนเดียวที่ไม่ได้ดอกไม้ แต่พี่แบ่งดอกไม้ในใจให้นะคะ คุณน็อตร้องเพลงได้ไม่ทิ้งลายคุณพ่อคุณอาหรอกค่ะ ถ้าไม่ไ้ด้มาตกอยู่ท่ามกลางยอดฝีมืออย่างนี้ก็จะไม่เห็นชัดมาก แต่ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่จุดด้อยนะคะและพลังทางการแสดงของเขาช่วยได้ค่ะ สุดท้ายคือหนูปุยฝ้าย ได้ยินมาว่าหนูโดนมากมายสมัยอยู่บ้าน AF อยากจะบอกว่าความสามารถของหนูทำให้ทั้งหมดนั้นกลายเป็นก้อนกรวดบนเส้นทางไปแล้วค่ะ หนูเก่งมากทั้งร้องทั้งแสดง...สุดยอด... ตอนนี้หนูเดินผ่านก้อนกรวดเหล่านั้นมาไกลแล้วนะคะ หนูขื้นแท่นเป็นนักแสดงมิวสิคัลคุณภาพของเมืองไทยไปเรียบร้อย ฉากซึ่งเคยเป็นจุดอ่อน ดูง่อกแง่กมากในสมัยคู่กรรม มาเรื่องนี้กลับเด่นเด้งทั้งฉากและเทคนิก อันที่จริงพี่ชอบแบบนี้มากกว่าความอลังการเสียอีก คือมันแนบเนียนและตื่นตาตื่นใจโดยไม่ต้องใช้เงินมาก แค่ใช้สมอง ใช้ไอเดีย ใช้ภาพสื่อความ เก๋และฉลาดมากค่ะ ฉากที่ชอบมากที่สุดคือ ฉากความจริงหรือความฝัน ทั้งสวยทั้งเศร้าและไม่ต้องมีอะไรให้รุงรังเลย แค่แสง หมอก ความโดดเดี่ยวของพ่อมาก เงาและเสียงสวรรค์ที่ล่องลอยมาของแม่นาค แต่กลับเป็นฉากที่จับใจที่สุด ลองอ่านเนื้อเพลงดูนะคะ นาค-พี่มากจ๋า พี่มองเห็นข้าหรือไม่ หมอกมัวมันบังข้าไว้ นาคอยู่ตรงนี้ไงพี่จ๋า มาก-แม่นาคเอ๋ย ไหนเลยพี่ไม่เห็นเจ้า พี่เห็นแค่เพียงเงา ๆ เหมือนสายลมหนาวโบยผ่านไป อีกฉากที่ชอบมากไม่แพ้กันคือฉากสะพานหักตอน(รอง)จบค่ะ สื่อความได้ดีมากถึงโลกสองโลก เป็นฉากที่ยาวและยอดเยี่ยม ถ้านักแสดงไม่ถึง เสียงไม่ถืง สื่อความไม่ถึง ยาวขนาดนี้คง“ง่อย”ไปแล้ว แต่นี่คือจุดที่ความยอดเยี่ยมทุกอย่างมาบรรจบเจอกัน มันจึงกลายเป็นยอดเยี่ยมของยอดเยี่ยม และพี่ก็ชอบฉาก เรือแห่งมรณา ทั้งสองช่วงเลย ลึกซึ้ง กินใจ กระแทกใจให้คิดต่อ-เป็นสัญลักษณ์แบบที่ชาวพุทธทุกคนคงเข้าใจ ช่วงแรกที่แม่นาคยังตัดอาลัยไม่ขาดคุณน้ำมนต์เล่นดีมากค่ะ เป็นผีที่สง่าจริง ๆ และคุณครูปุ้มของชาว AF ก็กวักแขน(ไม่ใช่แค่มือ)เรียกลูกได้หลอนมากทั้งสองช่วง โอ๊ย! เขียนไปเขียนมากเดี๋ยวได้เขียนไปเสียทุกฉาก ฉากผีในกระจก ฉากแม่นาคสิงสายหยุด(ปุุยฝ้ายเล่นดีมากทำเอาพี่/อาขนลุกเชียว) ฉากกล่อมลูก(เสียง....บรื๋ออออ) ฉากมือยาว ฉากป้าแ่ก่จมน้ำ ฉากหมอผีกับแม่นาค “ทำฉันไม่ว่า แต่ทำลูกฉัน ฉันไม่ยอม” ฉากรวมหมา ฉาก ฯลฯ ไปดูกันนะคะ หาเวลาไปดูให้ได้ ถ้าชอบละครเวที รับรองว่าไม่ผิดหวัง และถ้าไม่เคยชอบละครเวทีก็จะตกหลุมรักเพราะเรื่องนี้แหละค่ะ   -------------------------------------------------------------------------------- "ปิยะพร ศักดิ์เกษม"  [15/07/2009 17:38] แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 06:13:42 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 06:12:44 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 05:59:05 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 05:54:41

ความคิดเห็นที่ 9   1 อาเอียดมากระตุ้นกิเลสหนู ่น้องมาชวนเหมือนกันค่ะอา แต่ไม่รู้ว่าจะไปวันไหน คุณรัดเกล้าหมดรอบไปแล้วใช่ไหมคะอา   -------------------------------------------------------------------------------- เน  [15/07/2009 17:45]   2 ปล. สงสารพี่น้อต ไม่มีดอกไม้ คราวคู่กรรมก็ทีนึงแล้ว   -------------------------------------------------------------------------------- เน  [15/07/2009 17:47]   3 มาเชียร์อีกแรงค่ะ สาวใกล้ตัว บอกสั้นๆว่า แม่นาคฉบับนี้มีความลึกและเข้าใจ ความเป็นหญิงในสังคมยุคนั้นดีมาก ขณะที่ฉบับของคุณบอย น่าตื่นตา ตื่นใจ คล้ายๆ โอเปร่า ฝาหรั่ง คือคุณบอยเขาทำงานออกมา ติดจะเป็นมุมมองแบบฝรั่งๆนะคะ ในสายตาดิฉันตั้งแต่ ละคร วังน้ำวน บัลลังค์เมฆ นู่นๆๆ ถามว่าชอบแบบไหน ก็ชอบทั้งนั้นค่ะ เป็นงานคุณภาพทั้งนั้น ปลื้มหนูปุยฝ้ายจัง อยากเชียร์ให้น้องร้องเพลงแนว เก่าๆมั่ง น้องร้องเพลง ศกุนตลา ได้ประทับใจจนบัดนี้เลยค่ะ   -------------------------------------------------------------------------------- ภาลัย  [16/07/2009 09:07]   4 ไม่ได้มาซะนาน มาบอกว่าจองบัตรรอบสุดท้ายไว้แล้วค่ะ ละครค่ายพี่ลิง เจ๋งเสมอ อยากดูปุยฝ้ายด้วย โชคและโอกาสดีจริงๆ ตอนนี้รอข้ามไปถึงเรื่องหน้า "น้ำใสใจจริง" เลยล่ะค่ะ ขอให้สิ่งที่หวังเป็นจริง กร๊ากกกกกกกกกกกก อ้อมเพชร ศิษย์ บขส. เหมาะจะตายๆๆๆ เนอะคะพี่ลิง   -------------------------------------------------------------------------------- แอร์รีณา เชิญอิสราชัย  [16/07/2009 10:46]   5 ได้อ่านบทวิจารณ์ฝีมืออาเอียดด้วย ^^ ได้ข่าวว่าจะมี restage ค่ะ แต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เพราะนักแสดงคิวทองกันเหลือเกิน ขออนุญาตอาเอียดนำไปแปะในพันทิพย์นะคะ ขอบคุณค่ะ   -------------------------------------------------------------------------------- hoyakus  [21/07/2009 03:30]   6 เข้ามาบอกว่า เห็นด้วย เห็นด้วย เห็นด้วยค่ะอาเอียด เป็นละครเวทีที่ทำให้ร้องไห้ได้ตั้งแต่ต้นๆ เรื่องเลย ฉากสุดท้ายของฝ้ายนี่ทรมานหนูมาก เพราะดนตรีเค้าหยุดเล่น ทุกอย่างเงียบกริบ แต่เราอยากสะอื้น 555555 ฉากพระเทศน์ก็เกือบทำหนูยกมือไหว้จริงๆ ด้วย งานนี้หลังมือป้ายน้ำตานี่ไม่พอเลยค่ะ ตอนยอมละสายตาเปิดกระเป๋าควักทิชชู่ขึ้นมา เอ้อเฮอ ใครยังไม่ได้ดู ตอน restage หาโอกาสไปดูให้ได้นะคะ   -------------------------------------------------------------------------------- ฟางข้าว  [21/07/2009 03:39]   7 กรี๊ซซซซ พี่จู แอบร้องไห้ฉากปุยฝ้ายคร่ำครวญหาพี่มากกับตอนตายมากกว่าครูน้ำมนต์อีก ((จริงๆร้องทั้งเรื่อง )) แต่ไม่กล้าปาดน้ำตานะ กร๊ากกกกกก แอบอายน้องหมวยคนนั่งข้างๆ ปุยฝ้ายเก่งเนอะ เก่งมากๆๆๆๆ สร้างชื่อเสียงให้เป็นที่ยอมรับแน่ๆ ต่อไปนี้ได้เป็นเด็กสร้างพี่ลิงแน่ๆ มันดีสุดยอดของจะดีจริงๆเลย เสียดายที่ไปดูรอบสุดท้าย เพราะออกมาแล้วอยากดูอีก ชอบฉากจมน้ำมากๆๆๆๆๆๆ ลป.อยากดูเรื่องหน้าแล้วววววว "ขอให้สิ่งที่ครูน้ำมนต์เห็น พี่ลิงก็เห็นนะคร้า กร๊ากกกก อ้อมพรๆๆๆ"   -------------------------------------------------------------------------------- แอร์รีณา เชิญอิสราชัย  [21/07/2009 11:49]   8 อยากให้มี restage จริงๆ ค่ะ เพราะหม่อนพลาดโอกาสไปดู ช่วงอาทิตย์แรกไปต่างจังหวัด หลังจากกลับมาก็ป่วยยาวเลยไม่กล้าออกจากบ้านไปแพร่เชื้อน่ะค่ะ เศร้ามากที่อดดู   -------------------------------------------------------------------------------- ปาฏลี เชิญอิสราชัย  [21/07/2009 12:50]   9 ไม่ได้ดูเหมือนกันค่ะ ว่าจะไปดูอาทิตย์สุดท้าย ถูกห้ามไปเนื่องจากสถานการณ์ไข้หวัด เลยได้แต่หวังว่าจะมี restage แต่ได้ข่าวว่าพระเอก คิวไม่ว่างแล้ว สงสัย restage จะได้เปลี่ยนตัวพระเอกแน่เลยค่ะ   -------------------------------------------------------------------------------- เสือเตี้ย  [21/07/2009 13:52]   10 ละครดีจริงๆค่ะ แต่ว่าก็ยังมีบางจุดที่คิดว่า มันน่าจะทำได้ดีกว่านี้มากๆนะคะ เรื่องแรกคือ ระบบเครื่องเสียงห่วยมาก นักแสดงร้องเพลงดีมาก มีพลังมากๆ แต่ว่าไมค์รับไม่ไหว รอบที่ตาลดูมีสองช่วงสั้นๆที่เสียงคุณน้ำมนต์หายไปเฉยๆเลยค่ะ มันขัดใจมากๆแบบว่าทำไมทำกับเค้าแบบนี้ เค้าอุตส่าห์ร้องได้ดีมากๆ เรื่องที่สองคือโรงละครห่วยมากๆ เหมือนหอประชุมมากกว่านะคะ ด้วยลักษณะที่แคบและยาว ทำให้การส่งพลังของนักแสดงมันไม่ถึงคนดูเลยค่ะ แล้วก็ไฟทางออกฉุกเฉินน่ะ ปกติถ้าเป็นการแสดงละคร เค้าจะออกแบบให้มันมีระนาบอะไรมาบังๆไว้หน่อยนะคะ หรือไม่ก็ใช้ไฟที่สว่างน้อยกว่านี้ นี่รู้สึกว่ามันมืดไม่พอ มีแสงที่ไม่เกี่ยวข้องกับการแสดงเข้ามาขัดสมาธิตลอดเวลาเลยค่ะ รู้สึกขัดใจมากๆหรือคนอื่นเค้าไม่เป็นกันก็ไม่รู้ สุดท้ายคือเรื่องมารยาทของผู้ชม ที่เข้าช้า และลุกออกไปโทรศัพท์ การแสดงที่ต้องใช้สมาธิในการชมมากๆแบบละครเวทีนี่ เจอพวกนี้เข้าไปคนสองคนก็แย่แล้วนะคะ นี่ตาลเจอหลายรอบมากๆ บางคนสายไปเกือบชั่วโมง ไม่รู้ว่าทำไมยังปล่อยให้เข้ามาอีก เค้าคงคิดว่าซื้อบัตรมาแล้วถ้าไม่ให้เข้า ก็จะโดนโวยวายได้ แต่ว่า มันไม่ควรยอมรับหรืออะลุ้มอล่วยกับนิสัยแบบนี้มากเกินไปนะคะ เมืองไทยก็เลยเป็นอยู่แบบนี้ ขอบ่นหน่อยค่ะ555   -------------------------------------------------------------------------------- ตาล  [21/07/2009 14:29]   11 ขออนุญาตนำไปแปะ web FC น้องฝ้ายนะคะ ขอบคุณค่ะ   -------------------------------------------------------------------------------- rainbow  [21/07/2009 15:40] จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 05:55:28

ความคิดเห็นที่ 10   และเรื่อง restage อ่านจากเวบบอร์ดดรีมบอกซ์ เขาว่าดังนี้คับ แม่นาค น่าจะ ต้นปีหน้าครับ ส่วน น้ำใส กลางๆปี ส่วน cd audio กำลังทำอยู่ น่าจะเดือนหน้าครับ จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 05:57:24

ความคิดเห็นที่ 11   ไปๆมาๆ แม่นาคจะมาก่อนน้ำใสใจจริงแฮะ  ก็ดีเหมือนกาน ยังอารมณ์ค้างอยู่เลย กรั่กๆ แถมรูปฉากไคลแมกซ์ แสงสวยดี ชอบ สีส้มของพ่อมาก (คนเป็น)  สีฟ้าของแม่นาค (คนตาย)  สีเขียวของเรือมรณา (โลกวิญญาณ) แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 06:23:21 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 06:18:00

ความคิดเห็นที่ 12 ว้าววว ขอบคุณคุณนกอีก๋อยค่ะ เคยเอาความเห็นของอาเอียดมาแปะไว้สองรอบค่ะ แต่โดนลบทิ้งทั้งสองรอบ ยังงงอยู่เลยว่ามีคำอะไรต้องห้ามหรือเปล่า - -? ชอบแสงในเรื่องนี้มากมาย ใครว่าหม่นๆ ทึมๆ ตลอดเรื่อง แต่เรากลับชอบ มันได้อารมณ์ และความรู้สึก และเป็นตัวแทนของสิ่งต่างๆ ได้เป็นอย่างดี รอ restage แม่นาค และรอน้ำใสใจจริง >______< ปล.เพิ่มเติม  ขออนุญาตคุณนกอีก๋อย นำคห.10 ไปแปะคืนให้ในทู้อาเอียดนะคะ  ..ขอบคุณค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 08:11:40 จากคุณ : DB สู้ๆ (hoyakus) เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 08:06:34

ความคิดเห็นที่ 13 *11 แสง สีสวยมากๆๆๆค่ะ ไปดูเอง ไม่เห็นแบบนี้อ่า ... อยากให้มี restage จริงๆคราวนี้จะไปเก็บให้ครบทุกเม็ดเลย... ยังร้องเพลงได้ไม่ครบ เห็นด้วยกับคุณตาลที่มา comment ในเวบของคุณปิยะพร ศักดิ์เกษม มากๆ เรื่องมารยาทของผู้ชม จากคุณ : jejeejajar เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 09:03:52

ความคิดเห็นที่ 14 สงสัยจริงๆ ว่า รูปในหัวกระทู้ และ คห.11 เป็นฉากที่ใช้แรงคนได้อย่างไร แล้วภาพที่เห็นเป็นน้ำมนต์ตัวจริงหรือเปล่า ทำไมเธอถึงยังทรงตัวอยู่ได้อย่างสง่างาม แล้วคุณน้อตก็กระโดดสะพานแบบหัวทิ่มลงไป ทำได้ยังไง ประหลาดใจแท้ จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 10:10:22

ความคิดเห็นที่ 15   อยากดูสองฉากอมตะนี้อีกจัง คุณลำปาวครับ ผู้ออกแบบฉาก คือ อ. ฤทธิรงค์ จิวากานนท์ อ.ประจำภาควิชาศิลปะการละคร คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ ครับ ผมขอยกย่องท่าน ณ ที่นี้ด้วย กับความสามารถทางการออกแบบฉากของท่าน อ้อ ฉากในคู่กรรมก็ฝีมือท่านครับ เราลองสังเกตดูโครงสร้างของสะพานสิครับ ว่ามันมีไม้ระเกะระกะอยู่ข้างใต้ สื่อถึงสะพานที่กำลังจะพัง และหน้าที่อีกประการของโครงสร้างนี้ คือช่วย "บัง" กลไกที่จะทำให้แม่นาคลอยตัวลงสู่สะพานได้อย่างสง่างาม โดยที่สามารถเปิดช่วงใต้สะพานโล่งไว้ ไม่ต้องเอาอะไรมาบัง ให้เห็นกันจะๆ ก็แทบมองไม่เห็นกลไกนั้นเลย และผมก็ขอให้เครดิตแก่ผู้ออกแบบเทคนิค คือ คุณวิรัตน์ ภู่นภานนท์ และคุณศุภธนิตย์ ฐิตะชัยสิทธิ์ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ บุคคลเหล่านี้ คือผู้เสกมนต์ให้แก่ละครแม่นาคเดอะมิวสิคัลของดรีมบอกซ์อย่างแท้จริงครับ จากคุณ : mie-mien เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 10:49:43

ความคิดเห็นที่ 16 ลิงค์ครับ hทีทีp://piyapornclub.com/topic.php?topic_id=4962 เปลี่ยนภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษนะครับ จากคุณ : xzt69 เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 10:53:24

ความคิดเห็นที่ 17   แวะมาบอกว่า ในมติชนสุดสัปดาห์เล่มวางแผงวันนี้         อ. นพมาส แววหงษ์ (น่าจะสะกดไม่พลาด) เขียนวิจารณ์ - ความจริงต้องว่า เขียนสรรเสริญ จะถูกกว่า - แม่นาคไว้ด้วยครับ จากคุณ : surgman เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 12:19:24

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ใครก็ได้ช่วยแสกนให้อ่านทีครับ หรือมีลิงค์ออนไลน์ไหมเอ่ย จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 12:42:02

ความคิดเห็นที่ 19   นี่ละครับ ปัญหาของละครที่เล่นแค่ 12 รอบใน 16 วัน คือคำสรรเสริญต่างๆ นาๆ มักออกมาไม่ทันกิน เชื่อว่าตอนนี้คงมีคนที่เพิ่งรู้ว่ามีละคร "แม่นาค" ของดรีมบอกซ์อันแสนจะยิ่งใหญ่ในความรู้สึก และคงมีอีกหลายๆ คนที่นึกเสียดายว่าทำไมเพิ่งจะมารู้ ทำไมไม่ได้ดู ก็คงต้องรอ restage ต่อไป จากคุณ : mie-mien เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 13:02:51

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนที่ดูในโรงละคร ไม่สังเกตุเลยว่า คนที่ยืนข้างหลังแม่ทองคำในฉากที่ คห.11 โพสไว้ คือ ป้าแก่ เพิ่งเห็นนี่แหละ ส่วนกลไกที่พูดถึงกันในฉากนี้  ฝั่งคุณน้ำมนต์ผมดูออกอยู่นะว่าทำยังไง แต่ฝั่งคุณน็อตนี่ ไม่รู้ทำยังไงถึงกระโดดไปแล้วกลับขึ้นมาอีกได้ สงสัยมนต์แม่นาคช่วยเอาไว้อย่างในเรื่องแน่ๆ จากคุณ : เมื่อวันฟ้าหม่น เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 14:23:39

ความคิดเห็นที่ 21 มติชน ค่ะ จากคุณ : Queen_latifa เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 14:26:19

ความคิดเห็นที่ 22 กำ สงสัยเล็กไป จากคุณ : Queen_latifa เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 14:27:26

ความคิดเห็นที่ 23 55555  อ่านไม่ได้อยู่ดี ทำไงดี  ใครว่าง มาพิมพืหน่อยค่า จากคุณ : Queen_latifa เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 14:27:59

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านไม่ออกเหมือนกัน จากคุณ : surviorx เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 14:54:00

ความคิดเห็นที่ 25   22. ขอบคุณนะครับ ไปฝากไฟล์ไว้ที่ imageshack.com แล้ววางลิงค์มาครับ ป.ฝ. ดีใจด้วยที่ละครได้รับเสียงชื่นชมมากมาย แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 15:50:08 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 15:49:41 จากคุณ : รักไม่ติดวันหยุด เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 15:47:13

ความคิดเห็นที่ 26   ในมติชนที่ อ.นพมาสเขียนไว้ได้น่าสนใจ คือประเด็นเกี่ยวกับตอนจบ ที่หลายคนในพันทิป (รวมทั้งผมด้วย) ก็เคยพูดถึงกัน สแกนให้ดูไม่ได้เพราะไปยืนอ่านในเซเว่นฯ  ที่บ้านรับเนชั่นอย่างเดียว ส่วนในเนชั่นของสัปดาห์ก่อนก็มีวิจารณ์ราวครึ่งหน้า แต่เนื้อหาไม่มีอะไรใหม่ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 18:11:46 จากคุณ : yensid (เย็นสิทธิ์) เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 18:11:32

ความคิดเห็นที่ 27 ได้อ่านแล้ว ผมชอบประเด็นที่อาจารย์ได้ยกมาเรื่องของ Poetic Justice รวมทั้งทฤษฏี Brechtian มาประกอบซึ่งตอบคำถามทุกอย่างได้อย่างชัดเจนครับ จากคุณ : surviorx เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 20:08:12

ความคิดเห็นที่ 28 อยากอ่านจังเลยครับตุณ surviorx จากคุณ : bkkromance เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 22:43:18

ความคิดเห็นที่ 29 พิมพ์จากช่วงท้าย ๆ ของบทความ ไม่รู้ว่าพิมพ์หมดได้หรือเปล่า  เพราะอาจมีลิขสิทธิ์ ถ้าพิมพ์หมดได้  อาจจะแสกนมาให้อ่าน ตรงที่เน้นหนา  เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้เปลี่ยนใจยังไม่เข้านอน  มาพิมพ์ให้อ่านกัน เพราะรู้สึกเหมือนผู้เขียนบทความ  ว่าสามชั่วโมงกว่านั้น  ไม่นานเลย   *********************************** คุณนพมาส  แววหงส์ ที่น่ายกย่องที่สุดคือบทละครของดารกา  วงศ์ศิริ  ที่กระชับ  เล่าเรื่องได้ดีเยี่ยม  และเต็มไปด้วยความคิดและน่าคิด   โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  บทไม่ได้จบลงกับความสวยงามของไคลแมกซ์   ในตอนที่แม่นาคตัดสินใจยอมรับชะตากรรม  และเดินทางจากโลกนี้ต่อไปสู่ภพหน้า   ซึ่งเป็นตอนจบที่สวยงามเลิศลอยในตัวอยู่แล้ว ฉากจบนี้ตามต่อมาด้วยบทส่งท้าย   ที่นำเรากลับจากโลกแห่งจิตวิญญาณอันสูงส่งกลับสู่โลกของมนุษย์เดินดินขี้นินทาว่าร้าย   ซึ่งไม่สามารถมองทุกสิ่งทุกอย่างได้กระจ่างแจ้ง   แต่จะต้องหาแพะรับบาป  หรือหาตัวผีร้ายให้สำหรับเหตุการณ์แปลก ๆ ใด ๆ เสมอ จึงเป็นตำนานเล่าขานกันถึงผีแม่นาคสืบต่อมาอีกเช่นในทุกวันนี้ บทส่งท้ายนี้หลายคนอาจรู้สึกว่าไม่จำเป็นและไปทำลายภาพลวงอันงดงามของละคร   ทว่า  ตามทฤษฎีแล้ว  ละครเลือกใช้ตอนจบตามแบบของเบรคชต์  (Brechtian)  ซึ่งต้องการให้คนดู  "คิด"  อย่างถอยห่าง   และไม่ใช่  "รู้สึก"  แบบเคลิ้มคล้อยมีอารมณ์ร่วมไปตามเรื่อง คอนทราสต์ของบทส่งท้ายนี้อาจปลุกให้เราตื่นจากมายาของภาพลวงตาที่กำลังดื่มด่ำอยู่เร็วจนตั้งเนื้อตั้งตัวไม่ทัน   ทว่า  หลังจากนั้น  "สาร"  ที่ผู้เขียนบทต้องการสื่อก็จะปรากฏชัดเจนสมเจตนารมณ์   และเป็นสารที่น่าคิดมากสำหรับสังคมที่ไม่ค่อยชอบวิเคราะห์และไม่ยอมใช้วิจารณญาณย่อยข่าวสารอีกด้วย ที่ชอบอีกอย่างเกี่ยวกับบทคือ   การไม่ยัดเยียดสิ่งที่เรียกว่า  "ความเที่ยงธรรมในกวีนิพนธ์"  หรือ  poetic justice  เข้าไว้ในเรื่องจนเกินไป   พูดให้ฟังง่ายก็คือ  แม่ผัวที่เป็นตัวร้ายตัวสำคัญในเรื่องนั้น ไม่ได้ถูกลงโทษให้ตายตกไปตามกัน  หรือแม้แต่ถูกสังคมประณามหยามเหยียด   ทว่า  กลับเป็นตัวการที่ผลักดันให้เรื่องของแม่นาคกลยเป็นผีเฮี้ยนที่หลอกหลอนอยู่ในย่านพระโขนงสืบมา มีสิ่งที่อยากเขียนถึงอีกเยอะค่ะ  แต่เนื้อที่อันจำกัด  อนุญาตให้เขียนได้เพียงเท่านี้เอง สรุปว่า  แม่นาค  เดอะ  มิวสิคัล  เป็นละครที่วิเศษน่าชื่นชมอย่างเหลือเกิน   ความยาวสามชั่วโมงครึ่งนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็วจนแทบไม่รู้ตัว ******** แก้ไขให้อ่านง่ายขึ้น  และพิมพ์เพิ่ม แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 23:48:17 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 52 23:46:25 จากคุณ : jedi-jaidee เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 23:39:21

ความคิดเห็นที่ 30   ^ ^ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : mie-mien เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 23:51:06

ความคิดเห็นที่ 31 ^ ^ ด้วยความยินดีครับ ส่วนแรก ๆ ก็จะเป็นเล่าเรื่องในละครครับ  คนที่ดูละครก็รู้แล้วทุกคน เลยเลือกพิมพ์ส่วนที่คุณ surviorx  กล่าวถึง แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 00:13:26 จากคุณ : jedi-jaidee เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 23:59:41

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณคุณ Queen_latifa คุณ jedi-jaidee ที่แสกนและพิมพ์มาให้อ่านฟรีๆ (อิิอิ ขี้เหนียวจริงๆ ครับ) จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 00:41:52

ความคิดเห็นที่ 33   ขอบคุณครับ  เพิ่มเติมเกี่ยวกับทฤษฎีการถอยห่างของ แบร์โทลท์ เบรคชท์ ************************************************ สิ่งที่เบรคชท์ต้องการเน้นย้ำในงานละครตามแนวทางของเขานั้นคือการปฏิเสธแบบละครที่กระตุ้นอารมณ์ความรู้สึกสงสาร (Mitleid/ Pity) และกลัว (Furcht/ Fear) ไปกับตัวละครซึ่งจะนำไปสู่ความสว่างเเละการชำระล้างจิตใจให้บริสุทธิ์ (Kathasis) ตามปรัชญาละครของอริสโตเติลที่เสนอไว้ในประพันธศาสตร์ (The Poetics) เบรคชท์สร้างแบบละครที่มีลักษณะของการเล่าเรื่องเพื่อให้ผู้ชมชมละครอย่างถอยห่างและกระตุ้นให้คิดพิจารณาพร้อมๆไปกับกระตุ้นจิตสานึกทางสังคมการเมืองตามแนวคิดแบบมารก์ซิสต์มากกว่า นอกจากนั้นละครของเบรคชท์ยังมีลักษณะของ “ละครคือละคร” ซึ่งเป็นการปฏิเสธลักษณะละครที่พยายามเลียนแบบชีวิตจริงของมนุษย์อย่างสมจริง (Realistic) จนทาให้ละครมีลักษณะของมายา (Illusion) เบรคชท์จึงใช้เทคนิคต่างๆโดยเฉพาะเทคนิคที่เขาเรียกว่า“การทำให้แปลก” (Verfremdung/ alienation) ตัวอย่างเช่นการใช้บทเพลงคั่นระหว่างการแสดง การพูดกับผู้ชมโดยตรง การใช้คอรัส การจัดฉากที่ไม่สมจริง การใช้หน้ากากรวมทั้งเทคนิคที่สร้างลักษณะไกลตัวในเรื่องเวลาและสถานที่ เป็นต้น ทั้งนี้ก็เพื่อขัดจังหวะการเคลิบเคลิ้มไปกับอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการชมละครเสียจนฟูมฟายคล้อยตามไปกับเรื่องราวจนลืมที่จะฉุกคิดพิจารณาด้วยปัญญาหรือหาทางช่วยแก้ไขปัญหาในสังคม ต่อเนื่องจากที่ปรากฏอยู่ในเรื่องราวของละคร *********************************************** มีรายละเอียดอื่นๆอยู่ในนี้ครับ http://huso.pn.psu.ac.th/ojs/index.php/eJHUSO/article/viewFile/20/30 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 02:57:38 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 02:39:41 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 02:38:35

ความคิดเห็นที่ 34   พูดถึง เบรคชท์ เลยทำให้นึกได้ว่า อันที่จริง แม่นาคพระโขนง เดอะมิวสิคัล ของคุณถกลเกียรติ ก็ดูเหมือนจะมีสิ่งที่คล้ายคลึงกับเรื่องที่ อ.นพมาศ ยกเทียบเคียงกับทฤษฎีของ เบรคชท์ อยู่เหมือนกัน ในปริทัศน์ (review) จากบล็อกที่จะยกให้อ่านข้างล่างนี้ มีพูดถึงหลักการของ เบรคชท์ ที่พบในละครแม่นาคฝั่งรัชดาลัยอย่างชวนจั๊กจี้นิดหน่อย (หวังว่าคงไม่เจอแฟนๆวิกนั้นมาอ่านกระทู้นี้นะ) ขอตัดมาเฉพาะตอนที่เกี่ยวข้องครับ ************************************************ ความลักลั่นว่าด้วยกลิ่นความเป็นไทยที่เห็นเด่นชัดและเป็นประเด็นหลักในวงสนทนาของเพื่อนผอง คือฉากที่พ่อมากร้องเพลง "ต่างคนต่างไป" ซึ่งเป็นเพลงที่สร้างความคลี่คลายให้กับเรื่อง หากมองในแง่ของการสร้างระยะห่างให้กับคนดูตามทฤษฎีของนักการละครอย่าง เบรโทรล์ เบรชท์ เพลงนี้ถือว่าสอบผ่าน เพราะมันทำให้คนดูที่อาจจะกำลังอินกับความรักและความแค้นของแม่นาคต้องหลุดออกจากภวังค์ได้จริงๆ และรู้สึกว่าตัวเองกำลังดูละครเวทีอยู่ เพราะดนตรีของเพลงนี้มันช่างร็อคได้ใจ และไม่สอดคล้องกับโทนบรรยากาศแบบไทยๆของเรื่องเลย แม้ว่าจะมีเสียงขลุ่ยที่สร้างความเป็นไทยในช่วงท้ายๆของเพลงบ้าง แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้กับละครแม้แต่น้อย (แต่คิดว่าคุณบอยกับคุณเบรชท์นี่ น่าจะมีทัศนะการทำละครที่แตกต่างกัน) ************************************************ อ่านเต็มๆได้ที่ http://dewdogdag.exteen.com/20090601/entry แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 04:05:39 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 02:49:58

ความคิดเห็นที่ 35   พอพูดแล้วก็เปรี้ยวปาก ขอถกอีกนิดหน่อยนะ คือความจริงจะมองตอนจบแบบที่ อ. นพมาสว่าก็ได้แหละ ว่าละครแม่นาคมีการจบแบบถอยห่างเพื่อให้คนดูตื่นจากภวังค์ ตบหน้าคนดูสักฉาดนึง ทิ้งท้ายก่อนเดินออกจากโรง  แต่ถ้าพูดถึงในแง่ความประทับใจ หากจะเอาแม่นาค เดอะมิวสิคัลมาเทียบกับนิยายหรือวรรณกรรมสักเรื่องนึง ก๋อยว่าที่คนดูบางคนบ่นกะปอดกะแปดกันเบาๆ ก็เพราะว่ามันจบแบบ anti-climax ต่างหาก พูดง่ายๆคือละครมันเลยจุดสุดยอด (climax) ของเรื่องมาแล้วและไม่ต้องการอะไรมากกว่านั้นอีก  ความอิ่มเอมทุกอย่างมันจบแบบสนิทจริงๆตรงฉากสะพานหัก  ดนตรีฮึกเหิม อลังการ เรียกน้ำตา ข้อคิด ทุกๆอย่างขมวดอยู่ที่ฉากนี้ แต่เหมือนกับว่าคุณดารกาของก๋อยกลัวว่าจะส่งสาร (message) ไปถึงคนดูไม่ครบ จึงแถมบทส่งท้ายของแม่เหมือนใจร้ายเข้ามาอีก ซึ่งมันก็ดีอยู่แหละ แต่ว่าเมื่อมองมวลรวมของเรื่อง มันทำให้ความประทับใจตอนท้ายลดลงหรือหายไปเลย  ซึ่งถามว่าถ้าไม่มีฉากนั้นจะทำให้สารที่คุณดารกาอยากส่งพร่องไปมั้ย มันก็ไม่นะ  เพราะตลอดทั้งเรื่องคุณดารกาก็คอยส่งสารเรื่องขี้ปากคนให้เราตั้งคำถามในใจเนืองๆตลอดครึ่งเรื่องหลังอยู่แล้ว  ทีนี้พอมีฉากสุดท้ายก็เลยเหมือนกับว่าคุณดารกาตั้งคำถามเองและตอบเองเสร็จสรรพ  ไม่ให้คนดูเหลือความเคลือบแคลงกลับบ้านเลย อันนี้พูดมั่วๆตามความคิดก๋อยคับ ถือว่าชวนสนทนาก็ได้นะ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 04:09:59 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 03:29:02 แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 52 03:04:39 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 03:03:00

ความคิดเห็นที่ 36 คิดต่างไปจากก๋อยนะ เพราะส่วนตัวคิดว่าฉากสะพานหัก คือ climax ในส่วนของกำดำเนินธีมของความรัก ธีมของตัวแม่นาค ที่จบลงที่ฉากนี้ แต่ธีมหลักยังไม่ได้ถูกสรุปจากฉากนี้ ถึงแม้จะมีการเล่ามาอย่างต่อเนื่อง แต่ epilogue ที่ตามมา คือการเคลียร์ธีมหลักที่ต้องการ และพาคนดูที่ดำดิ่งไปกับห้วงอารมณ์กลับมาสู่โลกแห่งความจริง เหมือนบอกว่าให้ตื่นเถิด ถึงเวลากลับบ้านแล้ว บางทีคุณก๋อย อาจจะชอบแบบ ก็นู๋อยากจะกลับไปฝันต่อที่บ้านนี่นา แต่โดยความต้องการของผู้ประพันธ์แล้ว เลือกที่จะปลุกให้ทุกคนตื่นขึ้นมาจากมายาที่ได้สร้างมาให้ดูทั้งเรื่อง ไม่รู้ว่าเข้าใจถูกหรือไม่ เพราะตลอดเรื่อง กลวิธีก็ยังต้องการความเป็นเรียลลิสติค ต้องการให้คนดูรู้สึก กับอารมณ์มาโดยตลอด แต่สุดท้าย( Epilogue) ก็เลือกที่จะให้คนดูกลัมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง กลับมาคิด ด้วยการเลือกใช้ตอนจบตามแบบของเบรคช จากคุณ : MasterBest เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 18:43:45

ความคิดเห็นที่ 37 ขอนอกเรื่องนิดนึงครับ อยากทราบว่าภาพในระหว่างแสดงจริงที่เอามา Post กันในนี้ (เช่น ภาพสะพานขาด) ไปหามาจากไหนครับ แล้วยังมีเพิ่มเติมอีกหรือเปล่า ผมอยากจะ Save ไว้ น่ะครับ (ภาพสวยมากเลย) จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 18:58:33

ความคิดเห็นที่ 38 ^ ^ ขอด้วยคนครับ   ตอนเรื่องคู่กรรมก็มีหลุดมาเยอะนะ ผมมีเกือบ 20 ภาพแน่ะ จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 19:58:02

ความคิดเห็นที่ 39 ขอให้ความคิดเห็นถึงตอบจบด้วยคนนะคับ ผมว่าละครเรื่องนี้มีชีวิต ถ้าเทียบก็เหมือนชีวิตคนซึ่งถ้าจบแบบสวยงาม มันก็ดูจะสมดั่งหวั่งที่ใจเรานึก(แค่ในฝันเท่านั้น) แต่ทว่านี่มันชีวิตจริงนะ ฝันในหัวจะสวยงามแค่ไหนพอตื่นมานั่นแหละคือความจริง ที่เรา ๆ ท่าน ๆ  อยากให้จบแบบสวยงาม เพราะอยากที่จะอยู่ในฝันที่สวยงามนั้นตลอดไป ดั่งนิยายคลาสสิค เช่น สโนไวท์ เจ้าหญิงนิททรา ประมาณนึง แต่นี่ไม่ใช่นิยายเพ้อฝันมันมีชีวีต มีความจริงอยู่ในเรื่องราว การจบแบบนี้คือจบด้วยการมีชีตตลอดไปของเรื่องมากกว่า ผมว่า... ส่วนเรื่องรูปอยากทราบเหมือนกันว่าเอามาจากไหนกันเพราะผมก็แอบอยากถ่ายเหมือนกันแต่ผมไม่มีบัตร staff  ดรีมบ๊อกซ์ เลยอดไป ถ่ายได้สวยมากคับ จากคุณ : Godzilla Kung เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 52 22:25:25

ความคิดเห็นที่ 40   ขอบคุณคับ  ความจริงก๋อยก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเกี่ยวกับบทที่เป็นอยู่นะครับ  ก็ใช่ได้แหละ เพียงแต่ว่ารู้สึกทะแม่vๆนิดหน่อย  อีกอย่างคือเข้าใจว่าความคิดของคุณดารกาแต่เดิมไม่ได้ตั้งใจให้ฉากนั้นไปอยุ่สุดท้าย แต่ให้ฉากนั้นต่อจากฉากที่พ่อมากเดินหนีแม่เหมือนเลย   แต่ด้วยเหตุผลอะไรซักอย่าง ระหว่างซ้อมคงเกิดไอเดียเปลี่ยนให้ฉากนี้ไปอยุ่สุดท้าย ที่ว่าไม่คิดว่าฉากนี้เป็นฉากสุดท้ายในความคิดตอนแรกของคุณดารกา เพราะดูจากลำดับเพลงการซ้อม (ในรูป) ครับ  ตอนแรกก็ซ้อมเพลงนี้เป็นเพลงก่อนฉากสะพานหัก แต่สุดท้ายก็ขีดฆ่าออกแล้วสลับตำแหน่งไปไว้ตอนท้ายแทน แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 52 18:19:23 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 52 01:03:51 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 52 01:00:23

ความคิดเห็นที่ 41 จริงๆไม่ได้ย้าย แต่เพียงตัดเพลงที่ 48 ออกเท่านั้นเอง เพราะเพลงสุดท้ายเป็น reprise  เห็นตรงที่ขีดฆ่าตรงท้ายเพลงอ่ะ เพลงสุดท้าย ก่อนที่จะเป็นเวอร์ชั่นนี้ มันส์มาก แ่ต่ด้วยที่มันมันส์เกินไป เลยกลายมาเป็นแบบที่ได้ฟัง คาดว่ามีอีกหลายเพลงที่ถูกตัดออกไป ไม่งั้นละครคงยาวสี่ชั่วโมงแน่ จากคุณ : MasterBest เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 52 05:43:22

ความคิดเห็นที่ 42   อ้อ งี้นี่เอง  ถ้าคุณ MasterBest ตอบเองก็เชื่อละ  ขอบคุณงับ อยากฟังเต็มๆจาง ร้องให้ฟังได้มั้ย อิอิ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 52 07:01:41 จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 52 06:56:00

ความคิดเห็นที่ 43   อยากดูแบบ 4 ชม. จังเยย รอบ Director's Cut จากคุณ : mie-mien เขียนเมื่อ : 27 ก.ค. 52 12:41:49

ความคิดเห็นที่ 44   เข้ามาเห็นด้วยกับคุณmie-mien 4 ชม. ก็สี่ซิ.. เพลงเพราะขนาดนี้ กล้าเล่นก็กล้าดูค่ะ จากคุณ : เพลงบรรเลงกลางพงไพร เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 00:46:43 A:124.120.98.111 X: TicketID:023188

ความคิดเห็นที่ 45   เห็นด้วยกับทั้งสองท่านอย่างยิ่งยวดค่ะ อย่างที่คุณเพลงบรรเลงกลางพงไพร เธอบอกไว้ล่ะค่ะ "กล้าเล่นก็กล้าดู" และจะดูหลายหลายรอบด้วย!!! จากคุณ : PO เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 52 10:11:48 A:146.23.250.105 X: TicketID:223321

ความคิดเห็นที่ 46   คุณนกอีก๋อยขา กระทู้ แอบดูบอร์ดอื่น 3 หายไปเสียแล้ว ยังไม่ทันได้ตามไปอ่านเลย จะขอลิ้งค์ทาง PM ก็ไม่มีล็อกอิน คุณนกอีก๋อยช่วยเอามาแอบ ๆ ไว้แถวนี้อีกครั้งได้ไหมคะ จากคุณ : มาไม่ทัน เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 52 13:19:27 A:161.200.255.162 X: TicketID:223500

ความคิดเห็นที่ 47   จากบอร์ดดนตรี http://www.ifeelfinemusic.com/web/bb.php?topic=135 จากบอร์ดแบรนด์เนม http://siambrandname.com/forum/showthread.php?p=1063356366 บล็อก วิจารณ์ในไทยโพสต์ http://mylife./ทรูไลฟ์.com/pg/blog/noppadole/read/468187/แม่นาคพระโขนง-ดรีมบ็อกซ์-เกือบจะเนี้ยบอยู่แล้วเชียว-- แม่นาค ค่าย Dreambox ความแตกต่างที่เหนือกว่าในทุกประการ http://fameline20./บล็อกสป็อต.com/2009/07/dreambox.html ไดอารีคุณ numbar -- ชอบอันนี้ เพิ่งมาเจอ พลาดไปได้ไง http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=numbarball&group=3 ไดอารีคุณ นัทธ์ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bookkii&month=07-2009&date=19&group=12&gblog=71 คุณเย็นสิทธิ์ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=iamyensid&date=20-07-2009&group=1&gblog=3 ************************** ตรงภาษาไทยที่ว่า ทรูไลฟ์ กับ บล็อกสป็อต แก้เป็นภาษาอังกฤษด้วยครับ ดีที่เซฟไว้ จากคุณ : นกอีก๋อย เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 52 15:40:20

ความคิดเห็นที่ 48   ขอบคุณมากค่า คุณนกอีก๋อย จะรีบตามไปอ่านทั้งหมดเลยค่ะ ก่อนที่กระทู้นี้ (อาจ) จะโดนลบหายไปด้วยอีก ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น คงเสียดายโพสต์ต่าง ๆ ที่ถกกันเรื่อง epilogue แย่เลยนะเนี่ย จากคุณ : มาทันแล้ว เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 52 16:08:59 A:161.200.255.162 X: TicketID:223500

ความคิดเห็นที่ 49   55 ยินดีค้าบ ทำไมไม่สมัครล็อกอินล่ะคับ จากคุณ : ก๋อย (นกอีก๋อย) เขียนเมื่อ : 29 ก.ค. 52 17:09:07