ความคิดเห็นที่ 2 |
 |
หลานนัททิว....
ยิ่งอ่าน... ยิ่งรักมากขึ้นทุกวัน
#################################################
สวัสดีครับ....
สบายดีกันมั้ยครับ อยากเห็นทุกคนสบายดีไม่เจ็บไม่ไข้กันทุกคนนะครับ
นัทต้องขอโทษด้วยจริงๆนะครับ ที่ไม่สามารถที่นะแสดงคอนเดี่ยวได้ตามกำหนดเวลา เนื่องด้วยปัญหาทางสุขภาพร่างกายเล็กน้อย.... ความจริงอยากให้ทุกคนสบายใจได้นะครับ เพราะว่าไม่ได้ป่วยเป็นอะไรมากมาย เพียงแต่ว่า ตอนนี้ ขอแค่ป่วย แม้จะนิดเดียว คุณหมอก็สั่งพักยาวเลย-_-
แม้จะยังไม่100เปอร์เซนต์ แต่ก็ยังมีแรงมาทักทายเซย์ฮายเฮลโหล ฮิ้วๆ กันบ้างอยู่แล้ว....
วันนั้นได้มีโอกาสคุยกับว่าน และเพื่อน123soul พบว่าทุกคนต่างเห็นว่านัททิวเข้าเว็บ ทักทายแฟนคลับบ่อย แหมๆๆๆๆๆ เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ...
เพราะนัทไม่ได้ทำผ่านสมอง แต่ทุกอย่างมาจากหัวใจ...ฮิ้ว~~~~~~~ (น้ำเน่ามะครับ55+)
ช่วงนี้มีเรื่องให้ต้องคิดถึงมากมาย...โดยเฉพาะบรรยากาศ เอเอฟหก ตอนนี้ที่ทำให้นัทนึกถึงตอนอยู่ในโครงการเอเอฟห้ามากๆ คิดถึงวันคืนเก่าๆสมัยนั้น มานั่งย้อนดูคลิปต่างๆก็อดคิดถึงไม่ได้จริงๆครับ ที่ผ่านมา ทั้งเสียงหัวเราะ ร้องไห้ และเรื่องราวต่างๆมากมายที่เกิดขึ้นในบ้านหลังนั้น...โลกสมมติใบนั้น ที่เต็มเปี่ยมด้วยความฝัน ความรัก และมิตรภาพ....
ผมยังจำได้ดี ความรู้สึกต่างๆในบ้านหลังนั้น....
คิดถึงทีไรก็มีความสุข จะเสียใจก็อย่างเดียว...คือ เมื่อรู้ว่าวันคืนเหล่านั้นจะไม่มีวันหวนกลับมาอีกแล้ว.........
มาย้อนความหลังกับผมกันมั้ยครับ....
วินาทีที่เดินเข้าบ้านเอเอฟ ผมยังจำได้ดีครับ...ความฝันของผม...ทุกอย่าง มันไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป...มันเกิดขึ้นจริงๆแล้วกับผม ผมได้เป็นนักล่าฝันเอเอฟ ตามที่เฝ้าฝันมาโดยตลอด สามเดือนต่อจากนี้แหละ จะเป็นช่วงเวลาที่มีค่าที่สุดในชีวิตของผมแน่ๆ
มิตรภาพต่างๆ เกิดขึ้นที่นั่นมากมาย กับเพื่อนทุกๆคน...แค่นึกถึง...ก็อยากจะร้องไห้จริงๆ ไม่มีอีกแล้วหรือนี่...ทั้งที่คิดถึงมากขนาดนี้ เพื่อนทุกคนมีความทรงจำที่ลึกซึ้งของผม ถ้าขาดคนใดคนนึง พวกเราก็จะไม่ใช่เอเอฟห้า...
เอเอฟห้าที่ผมรักมาก.....
ผมยังจำพี่พริ้งในบ้านได้ดี ผมกำลังมองพี่สาวผมคนนี้ที่เหมือนผมเหลือเกิน...พี่พริ้งอ่อนไหว พี่พริ้งอ่อนโยน พี่พริ้งที่มุ่งมั่นและพยายามในความฝัน แคร์คนรอบข้างเสมอ.... ไม่ต่างกันเลยครับ และนั่นอาจทำให้ผมเข้าใจพี่เค้าได้ดีในตอนนั้นที่พี่พริ้งร้องไห้ ผมเข้าใจพี่พริ้งมาก... คิดถึงจัง คนๆนี้ที่ผมเชื่อว่าจะเป็นคนที่เข้าใจผมมากจริงๆเช่นกัน
ผมยังจำเบียร์ได้... เพื่อนรักที่พูดไม่รู้เรื่องรู้ราว(55+) พูดส.เสือไม่ชัด เบียร์เหมือนเด็กน้อยคนนึงที่ขี้อ้อนน่าเอ็นดูมากๆ เป็นคนจริงใจ และรักเพื่อนพ้อง เสียดายเราอยู่ด้วยกันได้ไม่นานนักในบ้านเอเอฟ... นัทยังจำได้ครับ ความรู้สึกที่พวกเรานักล่าฝันผู้ชายทุกคน ต้องบอกล่าเพื่อนๆในวีคนั้น... เบียร์...รูปเพื่อนใบแรกที่นัทวาดในบ้าน...
แต๊บ....น้องตัวใหญ่มหึมา ที่อยู่ด้วยก็อดหัวเราะไม่ได้ทุกที55+ จำได้ดี สัปดาห์แรกๆเราคงไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่นัก แต่ตอนหลังเราก็สนิทกันมาก ความทะเล้นเล่นๆของแต๊บ มีความเป็นผู้ใหญ่อยู่มากในหลายๆครั้งที่ผมสัมผัสได้ ผมจำได้ แต๊บได้รับคำชมเสมอในคอนเสิร์ต และทำให้นัทอยากที่จะพัฒนาตามไปเร็วๆ(นึกถึงตอนแต๊บ เจอแมงมุมแล้วถอดกางเกงคลุมมันสิ555+ ตลกออก)
พี่เบนซ์....คงต้องยอมรับว่าเราสองคนมีเวลาทำความรู้จักกันน้อยมากจริงๆ เพราะก่อนเข้าบ้านก็ไม่ได้สนิทกันมากอยู่แล้วด้วย...พี่เบนซ์ เก่ง ร้องเพลงเพราะ เสียงมีเสน่ห์มากๆ ผมในตอนนั้นที่ไม่ได้กล้าคุยกับใครก่อนนั้นเอง ผมจำได้เลยครับ พี่เบนซ์นี่แหละที่เข้ามาคุยกับผมก่อน ทำให้ผมกล้าที่จะเปิดเข้าหาพี่เค้าโดยไม่ลังเล...และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้นัทกล้าที่จะเปิดหาหลายๆคนต่อมา...ขอบคุณมากนะครับ
พี่โบว์....พี่สาวสุดสวยของผม พี่โบว์เหมือนแม่นัทในบ้านเอเอฟ ผมจำได้ดี เป็นแม่โบว์กับลูกนัท ผมรักพี่โบว์มากๆ อยู่ใกล้แล้วอบอุ่น ยังจำได้ดี...ความรู้สึกในคลาสแอคติ้งที่ต้องกอดพี่โบว์เป็นครั้งสุดท้าย...ทำไมนะ ทำไมมันเศร้าขนาดนี้...แล้วยังตอนสัปดาห์ที่พี่โบว์ร้องไห้ เข้าไปหลบอยู่ในห้องน้ำ ผมอยู่ที่บ้านมองทีวี แล้วก็รู้สึกว่า ทำไมผมไม่ได้อยู่ตรงนั้น ไม่ได้เป็นคนที่ปลอบพี่โบว์....คิดถึงจังเลย....
มิกกี้...เด็กเก่งความสามารถรอบตัวที่ทุกคนในรุ่นยอมรับ มิกร้องได้ เต้นได้ แสดงได้ พูดก็เก่ง....ทุกๆชั้นเรียนในบ้าน ผมจะเห็นมิกกี้ตั้งใจเรียนมากๆเสมอ มุ่งมั่นและใช้เวลาในบ้านทั้งหมดที่มีให้มีค่าที่สุด ตอนแรกเราอาจไม่สนิทกัน แต่ตอนหลังมาเราเปิดใจกันแล้วเราก็สนิทกันได้มากๆเลยทีเดียวเฮฮา คุยนู่นนี่นั่นกันเยอะแยะเลย55+ นัทยังจำได้เลย ตอนเรียนพิธีกรในบ้าน นัทคู่มิกกี้ด้วย นัทต้องถามมิก สนุกดี....
แนน...ผุ้โก๊ะกัง55+ ใครจะลืมเธอได้ เด็กผู้หญิงน่ารักคนนี้ ใสมากตรงไปตรงมา เข้าใจเป็นเข้าใจ บทจะไม่เข้าใจก็งงเต๊กกันไปเลย55+ แนนเป็นคนที่ร้องเพลงเพราะหรือดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คงไม่มีใครปฎิเสธเลย เมื่อก่อนเรานั่งรถกลับบ้านด้วยกันบ่อยๆ งงกันไปมาอยู่นั่น555 เสียดายจังอยากให้คนดูได้ดูฝีมือ แนนวี7คนนี้อีกหลายๆสัปดาห์จัง
พี่ปั๊ม....โอ้ย..คิดถึงจัง ผมยังจำเรื่องราวต่างๆของพี่ปั๊มได้มากมายเลยครับ ในตอนที่พี่ปั๊มนอย จำได้มั้ย ถ้าพี่ปั๊มเหนื่อยหรือหนัก แบกอะไรมากเกินไป แค่อยากบอกว่าแบ่งมาให้นัทแบกบ้างก็ได้นะครับ.... หรือในตอนที่นัทออกตอนวีค6 ตอนกอดลาเพื่อนๆ ก็มีเสียงพี่ปั๊มนี่ล่ะ ที่ตะโกนทะลุเอียร์มอนิเตอร์เข้ามา สัปดาห์หน้า นัท สัปดาห์หน้าเจอกัน หลายความทรงจำเหลือเกิน
พี่หนิม...คนมีฝันที่นัทอยากจะให้กำลังใจเสมอ...เราไม่ต่างกันเลยตรงที่มีความมุ่งมั่นในความฝันมาก พี่หนิมพลาดฝันไปครั้งนึง ก็ไม่ท้อยังไง นัทเองก็เข้าใจความรู้สึกนั้นดีเหมือนกัน พี่หนิม เก่งมากๆ ทำได้ดีมากๆจริง ยังจำตอนพี่หนิมร้อง อย่างงี้ก็แด้เด๊ะ ได้แม่น55+ คิดแล้วก็ขำ แต่ในขณะเดียวกันผมว่าทุกคนก็ต้องจำ ดาวเรืองดาวโรย จากหนิมวีเก้าได้...วินาทีมีค่าที่พี่ได้รับเสียงปรบมือจากคนดูยาวนานที่สุด...
พี่กู๊ด....จำได้มั้ยผมกับพี่กู๊ดเป็นสองมุมเงียบในบ้านตอนวีคแรกๆ ครูปุ้มว่าอย่างงั้น55+ จำได้กันมั้ยครับ ผู้หญิงคนนี้ที่ผมชอบแซวว่า โอ้ยอ้าปากปุ๊บ ร้องเพราะกว่าผมฝึกทั้งสัปดาห์อีก555+ อิดฉาจัง ทำไมร้องเพราะ ขึ้นเสียงสูงได้ดูง่ายขนาดนี้นะ อิอิ แล้วยังความทรงจำตอนวีคคู่ ที่เรียกได้ว่าเราต้องฝ่าฟันไปให้ได้ทั้งคู่ กู๊ดเห็นพระจันทร์มั้ย และก็ กู๊ดจ๋า....ยู้ฮู้ มากมายเลยตอนนั้น
เดียร์....เพื่อนคนนี้ นัทอาจไม่ได้มีโอกาสสนิทด้วยเท่าไหร่นัก แต่สัปดาห์นึงในบ้าน ทำให้นัทเห็นหลายแง่มุมมากในตัวเพื่อนคนนี้ คนที่ดูเหมือนจะเฮฮาตลกๆคนนี้ แบกเรื่องราวมากมาย และเต็มเปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นและพยายาม เดียร์รักเพื่อนมาก คอยให้ความช่วยเหลือเท่าที่มีโอกาสเสมอ แม้จะไม่ค่อยได้สนิทกัน แต่เดียร์เป็นคนดีมากคนนึง นัทสัมผัสได้...
รอน...น้องรอน...น้องคนนี้ที่ตอนอยู่ในบ้านผมก็ต้องยอมรับว่า ไม่เข้าใจอะไรในตัวน้องเค้าหลายอย่างมาก...แต่ตอนหลังก็เริ่มเข้าใจอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น...จะว่าไป ดีใจสุดๆที่ได้มีโอกาสสร้างวีรกรรมหลอกคนดูกับน้องเค้า55+ แกล้งทะเลาะกันจนงานเข้า อิอิ และยังวีรกรรมชีแบงอีก เจ๋งสุดๆ ยิ้มหน้าบานกลับบ้านกันทั้งคู่55+ กลับไปดูคลิปเพลงกลุ่มหลายเพลงก็อดคิดถึงรอยในบ้านไม่ได้...เด็กอะไร๊จำท่าเต้นเร็วชะมัด55+
พี่กี๋....พี่ชายที่แสนดีของน้องๆทุกคนในบ้านเอเอฟ ยังจำได้เลยตอนแรกที่เห็นพี่กี๋ ยังกลัวๆเลยแหะๆ ดูเป็นผู้ชาย แบบโหดๆเหี้ยมๆในหนังไทย ปรากฏ ความจริงใจดี เอาใจใส่น้องๆมาก และยังสร้างความปั่นป่วนเฮฮาสนุกสนานมากมายในบ้านเอเอฟ หลอกคนโน้นคนนี้ให้ตกใจตลอดๆ แต่ผมก็ยังไม่ตกใจเท่าไหร่55+ คิดแล้วขำมากตอนที่พี่กี๋จะแกล้งนัทในห้องนอน วางแผนกันดิบดี แต่ผมไม่ตกใจ เซ็งกันทั้งห้องเลย55+
ว่านไฉ...เด็กดนตรีคนนี้มีพรสวรรค์มากๆ เรื่องดนตรีต้องยกให้ว่านเลยล่ะครับ ตอนอยู่ในบ้าน...บุคลิกงงๆ ยังไงก็ได้ของว่านน่าจะทำให้ทุกคนหลงเสน่ห์ในตัวเค้า...ขโมยลองจอห์นคนอื่นใช้ หยิบผ้าเช็ดตัวไปเช็ดมั่วๆ 55+โอ๊ยคิดแล้วขำมาก วันนั้นยังแซวกันอยู่เลย ว่าว่านเป็นคนแรกที่โชว์เพลงในซีซั่น และเป็นคนแรกในซีซั่นที่ลืมเนื้อเพลงในคอนเสิร์ต55 ว่านทำให้คนดูหลายคนหลงเสน่ห์จริงๆ ผมเชื่ออย่างงั้น
กรีน....น้องสาวคนนี้เปิดตัวซีซั่นได้แรงแซงโค้งมากๆ ถ้าใครจำได้เธอคือสาวน้อยเพิ่งจบม.6ที่ออดิชั่นได้รั่วน่ารักมากจนทำให้ทุกคนหลงเสน่ห์เธอเข้าอย่างจัง กรีนเป็นคนขยันมากๆตั้งใจเรียน เป็นคนที่ ถ้าจำได้ผมพูดในบ้านเลยว่า อยากสนิทด้วยมากๆ จนเคยน้อยใจว่ากรีนเห็นแต่ แนนกับเดียร์(55+จำได้ใช่ม้า) กรีนเป็นคนมีของมาก พัฒนาการสุดยอดเลยล่ะครับ ยังจำได้ในที่สุดเราก็ได้ร้องเพลงคู่กันWhen U tell (ได้รางวัลจากครูรักษ์ด้วยนะ)
โอ้ว!!! ยาวขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย
ช่วงเวลาเหล่านั้นไม่อาจจะย้อนกลับมา....
แต่สิ่งที่มันเป็นได้....
คือจะเป็นช่วงเวลาที่อยู่ในความทรงจำของนักล่าฝันคนนี้ตลอดไป.....
แค่อยากจะพูดคำว่า...
ผมรัก AF5
จากนักล่าฝันคนนี้....นัททิว
| จากคุณ |
:
lulla~~~alizia   
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ก.ค. 52 00:44:05
|
|
|
|
& เอ็นดู น๊าทททท นะคะ
กะยายมั่งหว่า กร๊ากกกกก
